varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 6.161
- Likes
- 11.104
Αυτό που εισπράττω εγώ τόσο από το μήνυμα του υπαλλήλου όσο και από τη γενικότερη κατάσταση τον τελευταίο καιρό είναι το καθεστώς φόβου στο οποίο είμαι αναγκασμένη να ζώ.
Δεν μπορώ να κατέβω σε μία πορεία και να διεκδικήσω τα δικαιώματά μου φοβούμενη μην τυχόν και κάποιος ανεγκέφαλος με στείλει στον άλλο κόσμο, αλλά και μην τυχόν χάσω τη δουλειά μου.
Το δεύτερο είδος φόβου το έχω νιώσει στο πετσί μου από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα να εργάζομαι στον τραπεζικό τομέα, πολλά χρόνια πριν την κρίση. Μην διανοηθείς να απεργήσεις, μην τολμήσεις να καταγγείλεις τις άπειρες απλήρωτες υπερωρίες και το ξεχειλωμένο ωράριο εγασίας, μην σκεφτείς καν να αρρωστήσεις, ακόμα και την άδειά σου (το πιο απλό και αυτονόητο δικαίωμα) πρέπει να χιλιοπαρακαλέσεις για να την πάρεις, ενώ όταν έρχεται η Επιθεώρηση Εργασίας (μετά από καταγγελίες εργαζομένων) να σε κρύβουν οι προϊστάμενοι σε μπαλκόνια και φωταγωγούς για να μην φανεί ότι καρτάνε τους εργαζόμενους από το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ.
Στην πρώτη τράπεζα που σήκωσα κεφάλι, "έφυγα" νύχτα, στις επόμενες χαμήλωσα τους τόνους θέλοντας και μη.
Τα σκληρά μέτρα (απελευθέρωση ωραρίων, απολύσεων κ.λ.π.) για πολλούς από εμάς δεν ξεκίνησαν τώρα... απλά τώρα φοβόμαστε να ζητήσουμε-διεκδικήσουμε-απαιτήσουμε γιατί δεν διακυβεύεται απλά η δουλειά μας αλλά και η ίδια μας η ζωή από όλους αυτούς τους τζάμπα μάγκες και τους δήθεν επαναστάτες.
Δεν μπορώ να κατέβω σε μία πορεία και να διεκδικήσω τα δικαιώματά μου φοβούμενη μην τυχόν και κάποιος ανεγκέφαλος με στείλει στον άλλο κόσμο, αλλά και μην τυχόν χάσω τη δουλειά μου.
Το δεύτερο είδος φόβου το έχω νιώσει στο πετσί μου από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα να εργάζομαι στον τραπεζικό τομέα, πολλά χρόνια πριν την κρίση. Μην διανοηθείς να απεργήσεις, μην τολμήσεις να καταγγείλεις τις άπειρες απλήρωτες υπερωρίες και το ξεχειλωμένο ωράριο εγασίας, μην σκεφτείς καν να αρρωστήσεις, ακόμα και την άδειά σου (το πιο απλό και αυτονόητο δικαίωμα) πρέπει να χιλιοπαρακαλέσεις για να την πάρεις, ενώ όταν έρχεται η Επιθεώρηση Εργασίας (μετά από καταγγελίες εργαζομένων) να σε κρύβουν οι προϊστάμενοι σε μπαλκόνια και φωταγωγούς για να μην φανεί ότι καρτάνε τους εργαζόμενους από το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ.
Στην πρώτη τράπεζα που σήκωσα κεφάλι, "έφυγα" νύχτα, στις επόμενες χαμήλωσα τους τόνους θέλοντας και μη.
Τα σκληρά μέτρα (απελευθέρωση ωραρίων, απολύσεων κ.λ.π.) για πολλούς από εμάς δεν ξεκίνησαν τώρα... απλά τώρα φοβόμαστε να ζητήσουμε-διεκδικήσουμε-απαιτήσουμε γιατί δεν διακυβεύεται απλά η δουλειά μας αλλά και η ίδια μας η ζωή από όλους αυτούς τους τζάμπα μάγκες και τους δήθεν επαναστάτες.