Αίγυπτος Τι θα πει θα πάμε μόνο Κάιρο και Αλεξάνδρεια;Βάλε και το Λούξορ στο πρόγραμμα

[Filio Mav]

Καλησπέρα σας,

Συγκλονιστική περιγραφή! Σκεφτόμαστε να πάμε τον Δεκέμβριο Κάιρο. Θα μπορούσατε να μας δώσετε κάποιο πρόσθετο στοιχείο για τον ξεναγό γιατί θα μας ενδιέφερε να έχουμε και εμείς κατά την παραμονή μας?

 

[pan82]

Μου γράφουν και τις αστείες εμπειρίες τους από εκεί….παρακαλώ @pan82 γράψε μας τη δική σου!ήταν η πιο αστεία που μου έστειλαν, ο τρόπος περιγραφείς σου δηλαδή την έκανε αστεία!

Ε αφού η eco05140 αποδείχτηκε το 6 μέλος του ταξιδιού μας με τη συνεισφορά της ίσως σωθήκαμε γιατί αλλιώς δε ξέρω αν θα γυρνούσαμε πίσω στη πατρίδα και αφού τη διασκέδασα και λίγο δε θα μπορούσα να μη κάνω μια γρήγορη ανασκόπηση του φετινού ταξιδιού μας στην Αίγυπτο (12-17/01-2025).
Επειδή η Αίγυπτος δε μας φέρθηκε όμορφα περίμενα να πάω το επόμενο ταξίδι στις Βαλτικές να δω αν η μοίρα είχε εξιλεωθεί μαζί μας η θα μας φερθεί το ίδιο σκληρά… Και άρτι αφιχθείς από Εσθονία και Λετονία μπορώ να πω ότι όλα κύλισαν τόσο ονειρικά που ξέχασα τα παλιά.

Αρχικά να πω ότι ο Ζαχαρίας πραγματικά ήταν απίστευτος δε ξέρω πως θα ζούσαμε εκεί και αν θα τη βγάζαμε καθαροί, ήταν κυριολεκτικά φύλακας άγγελος αν και λίγο υπερβολικος κάποιες φορέςμε το άγχος του.
Γενικά ο προορισμός δε μας ήθελε το ομολογώ και αυτό είχε φανεί, η επιλογή να μη το ακυρώσουμε έστω και τελευταία στιγμή ενώ μπορούσαμε ήταν ίσως λανθασμένη αλλά μπορεί και όχι. Σε γρήγορο mode αρχικά ακυρώθηκε η πρωινή μας πτήση και μας γύρισε σε πτήση 12 το βράδυ, στη συνέχεια η επιστροφή από 7 το απόγευμα σε 4 τα ξημερώματα αλλά εμείς εκεί όχι θα πάμε. Παρέα 6 ατόμων, ο φίλος που φοβόταν και με το ζόρι τον πείσαμε να ακολουθήσει έπαθε κολικό χολής μια βδομάδα πριν και έπρεπε να μπει για χειρουργείο άμεσα οπότε ακύρωσε και έκανε χειρουργείο.

Εμένα με γύρισε ο covid που είχα κολλήσει είκοσι μέρες πριν σε ακροαστικά και μία μέρα πριν φύγουμε τελείωσα με αντιβιώσεις, η γυναίκα ωτίτιδα οριακά κι αυτή με αντιβίωση και πριν φύγουμε έκλεισε η φωνή της τελείως αλλά λέμε αφού αντέξαμε ως εδώ θα πάμε. Δε φανταζόμουν ότι μπορεί να συμβεί κάτι χειρότερο...

Το πρωί πού θα φεύγαμε ο ένας λέει πονάει ο λαιμός και έχω κάτι δέκατα, με τη προσγείωση είχε 38+ πυρετό χαπάκι και κομπλέ αυτός. Φτάνουμε ξενοδοχείο Γκίζα με ταξί και αυτό το άρωμα που μύριζε παντού νομίζω δε θα το ξεχάσω ποτέ... Ο Ζαχαρίας εκεί 4.30 το πρωί να μας καλωσορίσει και να δώσει φιλοδώρημα στη ρεσεψιόν για να μας τακτοποιήσουν στα δωμάτια.

Πρώτη μέρα πυραμίδες εκεί πραγματικά ήταν το κάτι άλλο αυτό που ζεις εκεί, και μόνο από το δωμάτιο του ξενοδοχείου να βλέπεις τις πυραμίδες απέναντι σε πιάνει ένα δέος παρόλο που το άρωμα της Γκίζας και η εικόνα έξω ήταν ανατριχιαστική όντως.

Δεύτερη μέρα Αλεξάνδρεια που ομολογουμένως ο Ζαχαρίας δε μας άφησε και πολύ να τη χαρούμε να περπατήσουμε να ζήσουμε τον αέρα της.

Τρίτη μέρα πρωί και ξυπνάω με διάρροια λέω τα πιάσαμε τα λεφτά μας, το προηγούμενο βράδυ είχα φάει ότι όλοι στο ξενοδοχείο με μόνη διαφοροποίηση ένα αναψυκτικό σε κουτάκι. Ξεκινω με immodium ξεκινάμε για Cairo μουσεία κλπ αλλά δυστυχώς πόνος στο στομάχι δυνατός, ο Ζαχαρίας μου λέει εχώ αιγυπτιακο φάρμακο να ηρεμήσεις και όντως ηρεμώ. Και εκεί που τελειώνει η μέρα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας αρχίζω να τρέμω, λέω ανεβάζω πυρετό άντε σιγά θα αγχώθηκες μου λένε και θα ανεβασες πίεση. Φτάνουμε ξενοδοχείο 38,7 τι χάπια και τι δε πήρα με το ζόρι να πέσει στο 38,2, Ζαχαρία πεθαίνω ετοίμασε σαρκοφάγο του λέω... Μετά από λίγο ο εταίρος της παρέας 38+, δύο σαρκοφάγοι Ζαχαρία. Ο φίλος με χάπι περδίκι εγώ με χάπι όλη νύχτα τουαλέτα πονοκοιλος καί πυρετός ακατεβατος. Σημείωνω οτι είχαμε πάρει θερμόμετρο μαζί μας αποδείχτηκε σωτήριο...

Τετάρτη μερά και λέει ο Ζαχαρίας σήμερα έχει επίσκεψη στο ωραιότατο ελληνικό νοσοκομείο τού Καϊρου που η eco05140 είχε μιλήσει και τη μνημόνευσα, μας λεέι ο Ζαχαρίας θα κάνω τα κονέ μου, τα κάνει και κατεβαίνει ο διευθυντής των γιατρών επιτόπου να μας δεί που ήταν καί Έλληνας και φίλος τού Ζαχαρία από το σχολείο, μας εξετάζει Βροχίτιδα ο εταίρος της παρέας εγώ ευτυχως (!) λέει ο γιατρός μόνο γαστρεντερίτιδα χάπια αντιβίωσεις χαμος σε πέντε λέπτά τα είχε φέρει ο Ζαχαρίας από φαρμακείο. Μετά με το ζόρι επειδή είχαμε βανακι ακολούθησα ξενάγηση μερικώς μέχρι που έφτασα δωμάτιο στο νέο ξενοδοχείο το απόγευμα σε κατάσταση πτώματος να κάνει καί κρύο, να τρέμω ολόκληρος και να μήν έχει ζεστό κλιματισμό στο δωμάτιο μας είπαν μόνο κρύο βγάζει, όλο το βράδυ πυρετός ακατεβατος στο 38,7 και όλο τουαλέτα και πόνος.

Στέλνω στο Ζαχαρία "εγώ θα πεθάνω σήμερα οπότε η σαρκοφάγος ισχύει να ξέρεις", θα έρθω να πάμε νοσοκομείο πάλι θες τώρα η το πρωί καί δε θέλω λεφτά μου λέει (γιατί τη τελευταία μέρα που θα φεύγαμε δε θα τον είχαμε), θα σού στείλω το πρωί τού λέω αν έχω επιζήσει.

Πέμπτη μέρα ξυπνάω με 38 και παίρνω όλα τα αιγυπτιακά φάρμακα μου και δια μαγείας ο πυρετός στο 37,5 λέω μπας να βγω λίγο να δω τι γίνεται απ' έξω γιατί από Γκίζα που μείναμε ήρθαμε Cairo με βανάκι εγω το έξω δε είχα δει. Καί όντως σε καμία ώρα σχεδόν απύρετος και να έχω όρεξη να φάω που ουτε παξιμαδάκι δε κατέβαινε.

Άρον τα μωρομαντηλα και περίπατει και ότι γίνει, έτσι βγήκα και εγώ και για καλή μου τύχη είχα και αντοχή και μπόρεσα και γύρισα καί ζαμαλεκ και τη γειτονιά μας στη πλατεία Ταχριμ και ότι άλλο προλάβαμε αφού η μέρα ήταν ατελείωτη.

Γενικά σε όλους ο προορισμός δε μας ενθουσίασε μπορώ να πω, αυτό που οπουδήποτε και κάθε λεπτό κάποιος σε σταματαγε να σου ζητήσει κάτι, αυτη η κίνηση και η φασαρία στο δρόμο και αυτή η βρώμα παντού ήταν κάτι που ξεπέρασε και τη μεγαλύτερη φαντασία μου, παντού όλοι προσπαθούσαν να σε κλέψουν και να σε κοροϊδέψουν, ο Ζαχαρίας ήταν με τα λεφτά στο χέρι να μοιράζει σε όποιον μας έλεγε καλημέρα. Εδώ σταματήσαμε με το βανάκι σε ένα πεζοδρόμιο και έδωσε σε έναν τυπά γιατί λέει είναι το στέκι του και θα μας κάνει πρόβλημα αν δε του δώσω.

Γενικά δε μετανιώνω για πυραμίδες είναι να ζήσεις το θαύμα και θα το ξανάκανα το cairo όμως ήταν απογοήτευση για όλους.

Να σημειώσω ότι γυρνώντας Ελλάδα η διάρροια και πόνος ελαφρύς επανήλθε όταν τελείωσαν τα χάπια και μπορώ να πω ότι χρειάστηκε κανά 3 μηνο να επανέλθει το όλο σύστημα και επισκέψεις σε γαστρεντερολόγο με πολλά ακόμα χάπια.

Ευχαριστούμε eco05140

 

[eco05140]

Ε αφού η eco05140 αποδείχτηκε το 6 μέλος του ταξιδιού μας με τη συνεισφορά της ίσως σωθήκαμε γιατί αλλιώς δε ξέρω αν θα γυρνούσαμε πίσω στη πατρίδα και αφού τη διασκέδασα και λίγο δε θα μπορούσα να μη κάνω μια γρήγορη ανασκόπηση του φετινού ταξιδιού μας στην Αίγυπτο (12-17/01-2025).
Επειδή η Αίγυπτος δε μας φέρθηκε όμορφα περίμενα να πάω το επόμενο ταξίδι στις Βαλτικές να δω αν η μοίρα είχε εξιλεωθεί μαζί μας η θα μας φερθεί το ίδιο σκληρά… Και άρτι αφιχθείς από Εσθονία και Λετονία μπορώ να πω ότι όλα κύλισαν τόσο ονειρικά που ξέχασα τα παλιά.

Αρχικά να πω ότι ο Ζαχαρίας πραγματικά ήταν απίστευτος δε ξέρω πως θα ζούσαμε εκεί και αν θα τη βγάζαμε καθαροί, ήταν κυριολεκτικά φύλακας άγγελος αν και λίγο υπερβολικος κάποιες φορέςμε το άγχος του.
Γενικά ο προορισμός δε μας ήθελε το ομολογώ και αυτό είχε φανεί, η επιλογή να μη το ακυρώσουμε έστω και τελευταία στιγμή ενώ μπορούσαμε ήταν ίσως λανθασμένη αλλά μπορεί και όχι. Σε γρήγορο mode αρχικά ακυρώθηκε η πρωινή μας πτήση και μας γύρισε σε πτήση 12 το βράδυ, στη συνέχεια η επιστροφή από 7 το απόγευμα σε 4 τα ξημερώματα αλλά εμείς εκεί όχι θα πάμε. Παρέα 6 ατόμων, ο φίλος που φοβόταν και με το ζόρι τον πείσαμε να ακολουθήσει έπαθε κολικό χολής μια βδομάδα πριν και έπρεπε να μπει για χειρουργείο άμεσα οπότε ακύρωσε και έκανε χειρουργείο.

Εμένα με γύρισε ο covid που είχα κολλήσει είκοσι μέρες πριν σε ακροαστικά και μία μέρα πριν φύγουμε τελείωσα με αντιβιώσεις, η γυναίκα ωτίτιδα οριακά κι αυτή με αντιβίωση και πριν φύγουμε έκλεισε η φωνή της τελείως αλλά λέμε αφού αντέξαμε ως εδώ θα πάμε. Δε φανταζόμουν ότι μπορεί να συμβεί κάτι χειρότερο...

Το πρωί πού θα φεύγαμε ο ένας λέει πονάει ο λαιμός και έχω κάτι δέκατα, με τη προσγείωση είχε 38+ πυρετό χαπάκι και κομπλέ αυτός. Φτάνουμε ξενοδοχείο Γκίζα με ταξί και αυτό το άρωμα που μύριζε παντού νομίζω δε θα το ξεχάσω ποτέ... Ο Ζαχαρίας εκεί 4.30 το πρωί να μας καλωσορίσει και να δώσει φιλοδώρημα στη ρεσεψιόν για να μας τακτοποιήσουν στα δωμάτια.

Πρώτη μέρα πυραμίδες εκεί πραγματικά ήταν το κάτι άλλο αυτό που ζεις εκεί, και μόνο από το δωμάτιο του ξενοδοχείου να βλέπεις τις πυραμίδες απέναντι σε πιάνει ένα δέος παρόλο που το άρωμα της Γκίζας και η εικόνα έξω ήταν ανατριχιαστική όντως.

Δεύτερη μέρα Αλεξάνδρεια που ομολογουμένως ο Ζαχαρίας δε μας άφησε και πολύ να τη χαρούμε να περπατήσουμε να ζήσουμε τον αέρα της.

Τρίτη μέρα πρωί και ξυπνάω με διάρροια λέω τα πιάσαμε τα λεφτά μας, το προηγούμενο βράδυ είχα φάει ότι όλοι στο ξενοδοχείο με μόνη διαφοροποίηση ένα αναψυκτικό σε κουτάκι. Ξεκινω με immodium ξεκινάμε για Cairo μουσεία κλπ αλλά δυστυχώς πόνος στο στομάχι δυνατός, ο Ζαχαρίας μου λέει εχώ αιγυπτιακο φάρμακο να ηρεμήσεις και όντως ηρεμώ. Και εκεί που τελειώνει η μέρα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας αρχίζω να τρέμω, λέω ανεβάζω πυρετό άντε σιγά θα αγχώθηκες μου λένε και θα ανεβασες πίεση. Φτάνουμε ξενοδοχείο 38,7 τι χάπια και τι δε πήρα με το ζόρι να πέσει στο 38,2, Ζαχαρία πεθαίνω ετοίμασε σαρκοφάγο του λέω... Μετά από λίγο ο εταίρος της παρέας 38+, δύο σαρκοφάγοι Ζαχαρία. Ο φίλος με χάπι περδίκι εγώ με χάπι όλη νύχτα τουαλέτα πονοκοιλος καί πυρετός ακατεβατος. Σημείωνω οτι είχαμε πάρει θερμόμετρο μαζί μας αποδείχτηκε σωτήριο...

Τετάρτη μερά και λέει ο Ζαχαρίας σήμερα έχει επίσκεψη στο ωραιότατο ελληνικό νοσοκομείο τού Καϊρου που η eco05140 είχε μιλήσει και τη μνημόνευσα, μας λεέι ο Ζαχαρίας θα κάνω τα κονέ μου, τα κάνει και κατεβαίνει ο διευθυντής των γιατρών επιτόπου να μας δεί που ήταν καί Έλληνας και φίλος τού Ζαχαρία από το σχολείο, μας εξετάζει Βροχίτιδα ο εταίρος της παρέας εγώ ευτυχως (!) λέει ο γιατρός μόνο γαστρεντερίτιδα χάπια αντιβίωσεις χαμος σε πέντε λέπτά τα είχε φέρει ο Ζαχαρίας από φαρμακείο. Μετά με το ζόρι επειδή είχαμε βανακι ακολούθησα ξενάγηση μερικώς μέχρι που έφτασα δωμάτιο στο νέο ξενοδοχείο το απόγευμα σε κατάσταση πτώματος να κάνει καί κρύο, να τρέμω ολόκληρος και να μήν έχει ζεστό κλιματισμό στο δωμάτιο μας είπαν μόνο κρύο βγάζει, όλο το βράδυ πυρετός ακατεβατος στο 38,7 και όλο τουαλέτα και πόνος.

Στέλνω στο Ζαχαρία "εγώ θα πεθάνω σήμερα οπότε η σαρκοφάγος ισχύει να ξέρεις", θα έρθω να πάμε νοσοκομείο πάλι θες τώρα η το πρωί καί δε θέλω λεφτά μου λέει (γιατί τη τελευταία μέρα που θα φεύγαμε δε θα τον είχαμε), θα σού στείλω το πρωί τού λέω αν έχω επιζήσει.

Πέμπτη μέρα ξυπνάω με 38 και παίρνω όλα τα αιγυπτιακά φάρμακα μου και δια μαγείας ο πυρετός στο 37,5 λέω μπας να βγω λίγο να δω τι γίνεται απ' έξω γιατί από Γκίζα που μείναμε ήρθαμε Cairo με βανάκι εγω το έξω δε είχα δει. Καί όντως σε καμία ώρα σχεδόν απύρετος και να έχω όρεξη να φάω που ουτε παξιμαδάκι δε κατέβαινε.

Άρον τα μωρομαντηλα και περίπατει και ότι γίνει, έτσι βγήκα και εγώ και για καλή μου τύχη είχα και αντοχή και μπόρεσα και γύρισα καί ζαμαλεκ και τη γειτονιά μας στη πλατεία Ταχριμ και ότι άλλο προλάβαμε αφού η μέρα ήταν ατελείωτη.

Γενικά σε όλους ο προορισμός δε μας ενθουσίασε μπορώ να πω, αυτό που οπουδήποτε και κάθε λεπτό κάποιος σε σταματαγε να σου ζητήσει κάτι, αυτη η κίνηση και η φασαρία στο δρόμο και αυτή η βρώμα παντού ήταν κάτι που ξεπέρασε και τη μεγαλύτερη φαντασία μου, παντού όλοι προσπαθούσαν να σε κλέψουν και να σε κοροϊδέψουν, ο Ζαχαρίας ήταν με τα λεφτά στο χέρι να μοιράζει σε όποιον μας έλεγε καλημέρα. Εδώ σταματήσαμε με το βανάκι σε ένα πεζοδρόμιο και έδωσε σε έναν τυπά γιατί λέει είναι το στέκι του και θα μας κάνει πρόβλημα αν δε του δώσω.

Γενικά δε μετανιώνω για πυραμίδες είναι να ζήσεις το θαύμα και θα το ξανάκανα το cairo όμως ήταν απογοήτευση για όλους.

Να σημειώσω ότι γυρνώντας Ελλάδα η διάρροια και πόνος ελαφρύς επανήλθε όταν τελείωσαν τα χάπια και μπορώ να πω ότι χρειάστηκε κανά 3 μηνο να επανέλθει το όλο σύστημα και επισκέψεις σε γαστρεντερολόγο με πολλά ακόμα χάπια.

Ευχαριστούμε eco05140

Όχι πείτε δεν έπρεπε να γραφτεί αυτή η ιστορία εδώ;;!
οταν την διάβασα εκλεγα από τα γέλια με τον πόνο σου αλλά στην ατάκα «Ζαχαρία πεθαίνω ετοίμασε σαρκοφάγο» έλιωσα!!
Βέβαια εσυ πέθαινες με όλα αυτά αλλά επειδή και εγώ την πέρασα την γαστρεντερίτιδα και πήγα καπάκι και γραφείο…ξέρω πως όλα καλά στο τέλος!κι εγω χρειάστηκα ένα δίμηνο να συνέλθω..! σαν τα χάπια της Αιγύπτου δεν βρηκα… θαυματουργά!εγω όταν τα πήρα από το φαρμακείο του Λούξορ ήμουν με τον πιτερ που δεν μιλούσε αγγλικά κ η μετάφραση γινόταν από google translate!!!

συμφωνω ξεκάθαρα με όλα….και ειδικά αν δεν έχεις ξεναγό νομίζω θα πάρεις το πρώτο αεροπλάνο και θα γυρίσεις πίσω…αλλά όταν βλέπεις τις πυραμίδες όλα ξεχνιούνται!

επειδή είστε πολλοί αυτοί που πήγατε Κάιρο με Ζαχαριά, οποιαδήποτε ιστορία καλοδεχούμενη