Ταξιδεύει κανείς χωρίς φωτογραφική μηχανή εκεί έξω;

[mikros oyranos]

ΒΑΡΑΝΑΣΙ 6 το πρωϊ,το σημείο της καύσης των νεκρών είναι ιερός τόπος για τους Ινδούς και φυσικά απαγορευμένο στους ξένους.Ζητάγαν φυσικά και να μην φωτογραφίζουμε,2-3 μόνο τράβηξα ζητώντας άδεια και συγνώμη μέσα μου(βόλεμα λίγο).Στο Βαρανάσι έρχονται απο όλη την Ινδία ηλικιωμένοι με τους συγγενείς τους οι περισσότεροι και περιμένουν να πεθάνουν, άλλωστε κανείς νεκρός δεν μεταφέρεται με τραίνο.Μπορεί να μείνουν και 2 χρόνια περιφερόμενοι ή σε φθηνά δωμάτια.ΑΥΤΟΥΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΥΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ και δυσανασχετούμε κι αν δεν θέλουν. Η φτώχεια είναι το ισχυρότερο αξιοθέατο για μας τους δυτικούς κι ας δεν το παραδεχόμαστε.
ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ;
Και τι τις κάνουμε τις φωτογραφίες αν δεν είμαστε επαγγελματίες, τα μοντέρνα τρόπαια των ταξιδευτών.Μικρός παραλίγο να κλέψω μια μηχανή απο ένα γερμανό τουρίστα στο χωριό μου,αφου με μάγευε απο τότε η φωτογραφία. Πως με έβλεπε άραγε με τα μάτια του...και τώρα εγώ στη θέση του. Όλη η γη γεμάτη φτώχεια ...και κάποιοι να την φωτογραφίζουν...να, είμουν και γω εκεί, η δικαιολογία.Και μην γελιώσαστε δεν είναι ενοχές όλα αυτά, αλλά που και που καλό μας κάνει να λέμε και την αλήθεια.Φυσικά δεν αναφέρομαι σε μνημεία.
ΤΑΞΙΔΕΥΤΕΣ γράψτε τα δικα σας,περιμένω να αφουγκραστώ.
ΙΣΩΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΣΚΕΦΘΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΤΑΝ ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΟΠΛΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ!
Προβληματισμοί διαβάζοντας το ταξιδιωτικό του christos 71

 

[traveladdict]

Εδώ και αρκετά χρόνια ταξιδεύω χωρίς μηχανή. Χάνω πολλά όταν προσπαθώ να εστιάσω, να ζουμάρω, ή να πετύχω ένα καλό θέμα με τον κατάλληλο φωτισμό.
Τώρα απολαμβάνω τα ταξίδια μου περισσότερο.

 

[Giristroula]

Κοίταξε να δεις, σε τέτοιες εξειδικευμένες περιπτώσεις φωτογράφησης πιστεύω οτι ο κάθε ένας θέλει να αποτυπώσει την κουλτούρα του κάθε λαού, την καθημερινότητα και την παράδοσή του.Δεν το κάνει ούτε από οίκτο, ούτε για να τους χλευάσει για τη φτώχεια τους και την κατάντια τους, ούτε για να δημοσιοποιήσει τα ντοκουμέντα!Αυτή είναι η καθημερινότητα των ανθρώπων αυτών, γι'αυτούς δεν πρόκειται για κάτι το αξιοπερίεργο και το διαφορετικό...σε μάς φαίνεται έτσι γιατί απέχουμε κατά πολύ!Άσε που νομίζω οτι πολλοί θέλουν την επαφή με τον τουρίστα και έρχονται και στήνονται δίπλα σου χαμογελώντας για να φωτογραφηθούν...και ίσως πέσει και κανά μπαξίσι!

 

[ANEL]

παλιότερα δεν πήγαινα ούτε για καφέ δίχως την φωτογραφική μου μηχανή.
η φωτογραφία είναι ένα από τα χόμπι μου.
δεν μπορώ να διανοηθώ τον εαυτό μου χωρίς φωτογραφικό φακό,έστω και κινητού τηλεφώνου.
όμως περιορίζω το πάθος μου στα άψυχα(τοπία,κτίρια κτλ) και στους δικούς μου ανθρώπους(τις λεγόμενες αναμνηστικές φωτογραφίες).
επειδή δεν είμαι φωτορεπόρτερ δεν φωτογραφίζω ποτέ την φτώχεια,την δυστυχία,τον πόνο,αλλά ούτε την χαρά..κτλ.,έχοντας πάντα στο μυαλό μου τα λόγια του μεγάλου φωτογράφου James Nachtwey:"το χειρότερο απ' όλα είναι να νιώθω(σαν φωτογράφος)πως κερδίζω από την τραγωδία κάποιου άλλου.."(συναίσθημα που έχω βιώσει και ακόμα με λερώνει..)

 

[renata]

Mα είναι δυνατόν????
δεν διανοούμαι να κουνήσω χωρίς τα μπαζούκας μου..
Η φωτογραφία δεν έχει να κάνει με φτώχεια και κακομοιριά..η φωτό είναι φωτό.
ανάμνηση για τα χρόνια που δεν θα κουνιέμαι απο το σπίτι--τροφή--ανάμνηση.
Δεν γίνεται διάκριση στο αντικείμενο σε καμία περίπτωση...
Ειναι οτι πιο αθώο μέσο για να θυμασαι και να αναπολείς...
δεν θα κάνομε φιλοσοφική ανάλυση τι πρέπει και τι δεν πρέπει..
το χόμπυ είναι χόμπυ!! "οτι ωραίο ή άσχημο κάτσει στο κάδρο".
άλλο ιδεολογία - άλλο χόμπυ.
Η φωτογραφία γίνεται σκουπίδι, οταν την χρησιμοποιείς για να ειρωνευτείς,να περιγελάσεις και να σκοπεύσεις τα θύματα σου.
επι τη ευκαιρια να βάλω μπρός τους φορτηστές ...

 

[Dafni]

Παρόμοιες σκέψεις έχω κάνει και έχω εκφράσει και γω στο παρελθόν....αμφιβάλλω λιγο αν ο λόγος που φωτογραφίζει κανεις παιδικά μουτράκια σε φτωχες χώρες ή τελετές θρησκευτικου περιοχομένου είναι απλά η διάθεση για να καταγράψουμε μια πραγματικότητα...το λέω αυτό γιατί στη σκανδιναβία ας πουμε δε νομίζω ότι θα φωτογραφίζαμε με την ίδια άνεση τα κατάξανθα παιδάκια με τα καταγάλανα μάτια για ....αναμνηστικους λόγους...κι αν θέλαμε ακόμα δε θα το τολμουσαμε πολύ εύκολα...τώρα γιατι το κάνουμε?ίσως γιατι εκει δε θα μας "τη πει"κανείς,ίσως όμως και γιατί ενδόμυχα
γιατί θέλουμε να έχουμε καταγεγραμμένη μια πραγματικότητα που μας θυμίζει "να τι υπάρχει στον κόσμο και ευτυχώς που εγώ είμαι σε καλύτερη μοιρα".....

 

[ΕΡΣΗ]

Ισως δε θα καταγραφαμε τα καταξανθα μουτρακια γιατι απο πολιτιστικη αποψη ειμαστε περισσοτερο κοντα τους. Ιδια ρουχα φορουν να δικα μας σταρενια παιδακια, ιδια κατανομη λιπους ευζωιας εχουν στα προσωπακια τους, διο τροπο ζωης περιπου εχουν. Ολα πανε σχολειο και στο γηπεδο να παιξουν μπαλα.
Ομως τα παιδια σε αυτα τα μερη διαφερουν εξαιρετικα απο τα δικα μας: μπορει να βοσκουν τα ζωα, να καθονται στον αργαλειο, να ειναι παραγιοι σε εμπορικο, να παιζουν σε αλανες (και οχι σε γηπεδα) με αυτοσχεδια παιχνιδια, και ωρες ωρες να εχουν μια ελευθερια απο καιρο ξεχασμενη στην ελληνικη πραγματικοτητα.

Απο εκει και επειτα επι χρονια ταξιδευα χωρις φωτογραφικη μηχανη, λεγοντας οτι το ταξιδι το φερω μεσα μου και δεν χρειαζομαι εξωτερικες υπομνησεις. Πλην ομως η μνημη αρχισε να μου παιζει ασχημα παιχνιδια και πλεον εχω την αναγκη αυτων εξωτερικων σημειων. Με τη βοηθεια λοιπον των "εξωθεν ουκ ενδοθεν και υπ' αλλοτριους τυπους" οπως λεει και ο Πλατωνας τωρα περιπλανιεμαι στα ταξιδια μου. Αλλα και παλι, αργοτερα, ουτε και με τις φωτογραφιες μου ειναι παντα ευκολο να θυμηθω την ακριβη ροη των εμπειριων και των συναισθηματων μου.
Χρονος -Κρονος.

 

[mikros oyranos]

Εδώ και αρκετά χρόνια ταξιδεύω χωρίς μηχανή. Χάνω πολλά όταν προσπαθώ να εστιάσω, να ζουμάρω, ή να πετύχω ένα καλό θέμα με τον κατάλληλο φωτισμό.
Τώρα απολαμβάνω τα ταξίδια μου περισσότερο.

Βλέποντας και το χάρτη σου, μένω έκπληκτος, σου βγάζω το...την μηχανή.ΕΙΣΑΙ ΟΥΑΟΥ!

 

[dmdoc]

Προσωπικά μιλώντας,
ο ρόλος της πανταχού παρούσας φωτογραφικής μου εξυπηρετεί την αποτύπωση γεγονότων,εικόνων κλπ κλπ που σύντομα θα περάσουν στη λήθη.Είναι η προσπάθεια να κλέψω κάτι από την "ψυχή" του υποκειμένου ή του αντικειμένου,που θα αποτελέσει αργότερα το ερέθισμα να επαναφέρει στο προσκήνιο διάφορες ιστορίες κ περιγραφές.
Για τα πραγματικά συγκλονιστικά,όμως,που θα συμβούν μπροστά μου,δεν την έχω ανάγκη.Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει η καρδιά,η ψυχή,οι αισθήσεις και ο ιππόκαμπος να κάνουν τη δουλειά.Να αποθηκεύσουν την μικρή πληγή που προκλήθηκε

 

[vagantos]

Προσωπικά μιλώντας,
ο ρόλος της πανταχού παρούσας φωτογραφικής μου εξυπηρετεί την αποτύπωση γεγονότων,εικόνων κλπ κλπ που σύντομα θα περάσουν στη λήθη.Είναι η προσπάθεια να κλέψω κάτι από την "ψυχή" του υποκειμένου ή του αντικειμένου,που θα αποτελέσει αργότερα το ερέθισμα να επαναφέρει στο προσκήνιο διάφορες ιστορίες κ περιγραφές.
Για τα πραγματικά συγκλονιστικά,όμως,που θα συμβούν μπροστά μου,δεν την έχω ανάγκη.Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει η καρδιά,η ψυχή,οι αισθήσεις και ο ιππόκαμπος να κάνουν τη δουλειά.Να αποθηκεύσουν την μικρή πληγή που προκλήθηκε

Και η δική μου άποψη αυτή ακριβώς είναι dm.
Και βέβαια η αποτύπωση στιγμών δυστυχίας δε γίνεται ούτε για τις συγκρίσεις ,ούτε απο διαστροφή, ούτε για τον εντυπωσιασμό, αλλά κυρίως γι αυτό που ειπε η Ρενάτα: "ανάμνηση για τα χρόνια που δεν θα κουνιέμαι απο το σπίτι--τροφή--ανάμνηση"
Μια μικρή αντίρρηση Ρενάτα. Είπες:
"Δεν γίνεται διάκριση στο αντικείμενο σε καμία περίπτωση..."
Κουβαλώντας πάντα και παντού τα δικά μας πιστεύω και την κουλτούρα μας, θα αρνιόμουν να ανακατευτώ με τους συγγενείς του νεκρού για να φωτογραφήσω την τελετή.
Για να προλάβω τους παρατηρητικούς που χουν δει την γκάλερι.
Το κανα , φωτογράφισα καυση νεκρού στο Κατμαντου, όμως ήμουν στην απέναντι πλευρά του ποταμού (100-200μέτρα μακριά) και παλι πολύ φορτισμένος απ το γεγονός.

 

[renata]

Μια μικρή αντίρρηση Ρενάτα. Είπες:
"Δεν γίνεται διάκριση στο αντικείμενο σε καμία περίπτωση..."
Κουβαλώντας πάντα και παντού τα δικά μας πιστεύω και την κουλτούρα μας, θα αρνιόμουν να ανακατευτώ με τους συγγενείς του νεκρού για να φωτογραφήσω την τελετή.
Για να προλάβω τους παρατηρητικούς που χουν δει την γκάλερι.
Το κανα , φωτογράφισα καυση νεκρού στο Κατμαντου, όμως ήμουν στην απέναντι πλευρά του ποταμού (100-200μέτρα μακριά) και παλι πολύ φορτισμένος απ το γεγονός.

Ενοείται οτι δεν πάς κοντά βρέ vagantos..ούτε τραβάς στην μούρη τους.
δηλαδή πήγα κοντά στο ένα μέτρο,συμμετείχα σιωπηλή και με ευλάβεια,ανέπνευσα την τσίκνα και δεν με πείραξε γιατί η μυρωδιά αυτή μου είναι οικεία ,αλλα μετά πήγα απέναντι και έκανα ένα καλό ζουμάρισμα.........κακό είναι??

 

[axinos]

Εγω ταξιδευω συχνα χωρις φωτογραφικη (οχι παντα), κυριως οταν εχει ο αντρας μου μαζι του μια. Πολλες φορες οι φωτογραφιες γινονται καταπιεση. Τωρα στη Βαρκελωνη σβηστηκαν κατα λαθος οι φωτογραφιες των 2 πρωτων ημερων και ο συζυγος στεναχωρεθηκε πολυ. Εγω πιστευω οτι οι σημαντικοτερες εικονες ουτως η αλλως δεν σβηνονται απο τη μνημη μας.