travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.839
- Likes
- 15.736
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Πρώτη μέρα στο Βίντχοκ.
- Από το Windhoek στο Sossusvlei. 1
- Από το Windhoek στο Sossusvlei. 2
- Επίσκεψη στο Sossusvlei
- Επιστροφή από το Sossusvlei. Sesriem Canyon.
- Οδικώς στο Swakopmund.
- Βόλτες στο Σβάκοπμουντ.
- Πρώτη μέρα με το πρακτορείο
- Στο πάρκο Ετόσα.
- Σαφάρι στο πάρκο Ετόσα.
- Πάρκο Ετόσα, αλλαγή λοτζ.
- Ταξίδι δίπλα στον ποταμό Okavango.
- Βόλτες στο ποτάμι και άφιξη στη Μποτσουάνα.
- Στο Δέλτα του Οκαβάνγκο, με αεροπλάνο.
- Στο Δέλτα του Οκαβάνγκο, με αυτοκίνητο. Πρώτη μέρα.
- Ολοήμερο σαφάρι στο Δέλτα του Οκαβάνγκο. Δεύτερη μέρα.
- Λίγο σαφάρι ακόμα και άφιξη στη Νάτα.
- Nata salt pans.
- Βόλτα στον ποταμό Chobe
- Στους Καταρράκτες Βικτώρια.
- Επίσκεψη στους καταρράκτες.
- Η επιστροφή.
- Βίντεο
Στο Δέλτα του Οκαβάνγκο, με αεροπλάνο.
Η σημερινή μέρα αναμενόταν πολύ ενδιαφέρουσα. Θα πηγαίναμε στο περίφημο Δέλτα του ποταμού Οκαβάνγκο. Ήταν ένα από τα βασικότερα highlights του ταξιδιού μας στην Αφρική.
Δυστυχώς δεν είχαμε πρωινό στο ξενοδοχείο αλλά με τους Νόμαντς. Πάλι καλά που βρήκα εκεί λίγο γιαούρτι με δημητριακά και έφαγα.
Χωρίς να βιαζόμαστε ιδιαίτερα φύγαμε από το ξενοδοχείο έχοντας βάλει τα μπαγάζια μας στα κουτιά του αυτοκινήτου και πήραμε μαζί μας μόνο εκείνα που θα χρειαζόμασταν στο Δέλτα του Οκαβάγκο που θα πηγαίναμε για το τριήμερο. Φύγαμε όλοι μαζί με το αυτοκίνητο και πήγαμε στο γραφείο που θα μας έκανε την αεροπορική εκδρομή πάνω από το Δέλτα. Η τιμή ήταν 145 δολάρια Αμερικής. Εγώ θεώρησα ότι θα μας ερχόταν κατά περίπου 10% φθηνότερα εάν έβγαζα χρήματα από ένα atm με κάρτα και αυτό έκανα, οπότε πλήρωσα με ντόπια νομίσματα και μου ήρθε περίπου 125€ για το κάθε άτομο η πτήση.
Καμιά φορά αυτές οι πτήσεις έχουν μεγάλη αναμονή, γιατί δεν υπάρχουν πολλά αεροπλάνα διαθέσιμα. Όμως ο Φεβρουάριος είναι εποχή χωρίς πολλούς τουρίστες, και φύγαμε αμέσως με τα πόδια για το διπλανό αεροδρόμιο του Μαούν για την πτήση μας. Από τα 16 άτομα που ήμασταν στο γκρουπ θα πετούσαμε οι 14, αφού η Ιταλίδα και η Αμερικανίδα δεν θα ερχόταν μαζί μας. Μπήκαμε σε 2 μικρά αεροπλανάκια τσέσνα, από 7 άτομα στο κάθε ένα και ξεκινήσαμε την πτήση των 45 λεπτών. Καθόμασταν ο ένας δεξιά και ο άλλος αριστερά. Ούτε που κατάλαβα πόσο γρήγορα πέρασαν αυτά τα 45 λεπτά.
Περίμενα να δω κάτι καταπληκτικό και λόγω αυτής της αναμονής πέρασε τόσο γρήγορα η ώρα. Το καταπληκτικό δεν ήρθε όμως. Σίγουρα ήταν πολύ όμορφα αλλά περίμενα κάτι πολύ ιδιαίτερο. Από κάτω βλέπαμε τα μικρά ποταμάκια στα οποία είχε διασπαστεί ο ποταμός Οκαβάγκο, τα οποία όμως έμοιαζαν πιο πολύ με λίμνες. Επίσης βλέπαμε από ψηλά, περίπου στα 150 μέτρα που ήμασταν, μόνο μεγάλα ζώα. Γι’ αυτό και πιο πολύ είδαμε ελέφαντες.
Όμως η ταχύτητα που πήγαινε το αεροπλάνο δεν μας επέτρεπε να απολαύσουμε για πολλά δευτερόλεπτα το θέαμα. Σύμφωνα με τον Γιάννη δεν άξιζε αυτά τα χρήματα η πτήση, αλλά εγώ νομίζω ότι καλά κάναμε και πήγαμε. Αν δεν το κάναμε δεν θα ξέραμε τι είχαμε χάσει. Πάντως ήταν κάτι ξεχωριστώ στο ταξίδι μας. Εκ των υστέρων, βλέποντας τώρα τις φωτογραφίες, θεωρώ ότι ήταν καταπληκτική η πτήση. Οι εικόνες που είδαμε από ψηλά δεν υπάρχουν!
Όταν τελείωσε η πτήση είχαμε σχεδόν μία ώρα καιρό για να κάνουμε κάποια βόλτα, αφού το ραντεβού με τα jeep που θα μας πήγαιναν το τριήμερο στο Δέλτα ήταν στις 11:00 στο ξενοδοχείο που μέναμε, που δεν ήταν πολύ μακριά από εκεί. Προσπαθήσαμε να δούμε μήπως αγοράσουμε κάποιο σουβενίρ, αλλά τα μαγαζιά που ήταν εκεί για τους τουρίστες είχαν απαγορευτικές τιμές. Ενώ οι υπόλοιποι από το γκρουπ κάθισαν σε ένα μαγαζί για καφέ ή μπύρα, εμείς προτιμήσαμε να πάμε μία βόλτα σε κάποια μαγαζιά που είχαμε δει λίγο πιο κάτω στον κεντρικό δρόμο, που πιο πολύ απευθύνονταν σε ντόπιους. Μπήκαμε στο πρώτο που συναντήσαμε, αλλά εκεί είχε περισσότερο μεταλλικά χειροποίητα αντικείμενα, που βέβαια ήταν διακοσμητικά. Ευτυχώς είχε μερικές ξύλινες μάσκες και μία που μας άρεσε την πήραμε, αφού κάναμε τα κατάλληλα παζάρια: δώσαμε 20 ευρώ. Μας την τύλιξε πολύ καλά και επιστρέψαμε να βρούμε τους υπόλοιπους για να φύγουμε για το ξενοδοχείο.
Εκεί επιβιβαστήκαμε στα 2 jeep με τα λιγοστά πράγματα που είχε μαζί του ο καθένας και ξεκινήσαμε την πορεία μας για να πάμε στο λότζ που θα μέναμε δύο βραδιές και βρισκόταν στο χωριό Kwai. Στο δρόμο βέβαια κάναμε και safari. Δηλαδή οι οδηγοί έψαχναν να βρουν διάφορα ζώα. Από το πρακτορείο μας συνόδευε μόνο η μαγείρισσα, ως τουρίστρια και εκείνη. Στην αρχή νομίζαμε ότι θα μας μαγείρευε εκείνη και όλοι οι άλλοι έκαναν τρελή χαρά. Εκτός φυσικά από εμάς τους τρεις. Πάντα αντιδραστικοί αυτοί οι Έλληνες! Ευτυχώς ήρθε μόνο για βόλτα.
Ο οδηγός μας:
Και όποιος έχει διάθεση βλέπει και το βίντεο:
Η σημερινή μέρα αναμενόταν πολύ ενδιαφέρουσα. Θα πηγαίναμε στο περίφημο Δέλτα του ποταμού Οκαβάνγκο. Ήταν ένα από τα βασικότερα highlights του ταξιδιού μας στην Αφρική.
Δυστυχώς δεν είχαμε πρωινό στο ξενοδοχείο αλλά με τους Νόμαντς. Πάλι καλά που βρήκα εκεί λίγο γιαούρτι με δημητριακά και έφαγα.
Χωρίς να βιαζόμαστε ιδιαίτερα φύγαμε από το ξενοδοχείο έχοντας βάλει τα μπαγάζια μας στα κουτιά του αυτοκινήτου και πήραμε μαζί μας μόνο εκείνα που θα χρειαζόμασταν στο Δέλτα του Οκαβάγκο που θα πηγαίναμε για το τριήμερο. Φύγαμε όλοι μαζί με το αυτοκίνητο και πήγαμε στο γραφείο που θα μας έκανε την αεροπορική εκδρομή πάνω από το Δέλτα. Η τιμή ήταν 145 δολάρια Αμερικής. Εγώ θεώρησα ότι θα μας ερχόταν κατά περίπου 10% φθηνότερα εάν έβγαζα χρήματα από ένα atm με κάρτα και αυτό έκανα, οπότε πλήρωσα με ντόπια νομίσματα και μου ήρθε περίπου 125€ για το κάθε άτομο η πτήση.
Καμιά φορά αυτές οι πτήσεις έχουν μεγάλη αναμονή, γιατί δεν υπάρχουν πολλά αεροπλάνα διαθέσιμα. Όμως ο Φεβρουάριος είναι εποχή χωρίς πολλούς τουρίστες, και φύγαμε αμέσως με τα πόδια για το διπλανό αεροδρόμιο του Μαούν για την πτήση μας. Από τα 16 άτομα που ήμασταν στο γκρουπ θα πετούσαμε οι 14, αφού η Ιταλίδα και η Αμερικανίδα δεν θα ερχόταν μαζί μας. Μπήκαμε σε 2 μικρά αεροπλανάκια τσέσνα, από 7 άτομα στο κάθε ένα και ξεκινήσαμε την πτήση των 45 λεπτών. Καθόμασταν ο ένας δεξιά και ο άλλος αριστερά. Ούτε που κατάλαβα πόσο γρήγορα πέρασαν αυτά τα 45 λεπτά.
Περίμενα να δω κάτι καταπληκτικό και λόγω αυτής της αναμονής πέρασε τόσο γρήγορα η ώρα. Το καταπληκτικό δεν ήρθε όμως. Σίγουρα ήταν πολύ όμορφα αλλά περίμενα κάτι πολύ ιδιαίτερο. Από κάτω βλέπαμε τα μικρά ποταμάκια στα οποία είχε διασπαστεί ο ποταμός Οκαβάγκο, τα οποία όμως έμοιαζαν πιο πολύ με λίμνες. Επίσης βλέπαμε από ψηλά, περίπου στα 150 μέτρα που ήμασταν, μόνο μεγάλα ζώα. Γι’ αυτό και πιο πολύ είδαμε ελέφαντες.
Όμως η ταχύτητα που πήγαινε το αεροπλάνο δεν μας επέτρεπε να απολαύσουμε για πολλά δευτερόλεπτα το θέαμα. Σύμφωνα με τον Γιάννη δεν άξιζε αυτά τα χρήματα η πτήση, αλλά εγώ νομίζω ότι καλά κάναμε και πήγαμε. Αν δεν το κάναμε δεν θα ξέραμε τι είχαμε χάσει. Πάντως ήταν κάτι ξεχωριστώ στο ταξίδι μας. Εκ των υστέρων, βλέποντας τώρα τις φωτογραφίες, θεωρώ ότι ήταν καταπληκτική η πτήση. Οι εικόνες που είδαμε από ψηλά δεν υπάρχουν!
Όταν τελείωσε η πτήση είχαμε σχεδόν μία ώρα καιρό για να κάνουμε κάποια βόλτα, αφού το ραντεβού με τα jeep που θα μας πήγαιναν το τριήμερο στο Δέλτα ήταν στις 11:00 στο ξενοδοχείο που μέναμε, που δεν ήταν πολύ μακριά από εκεί. Προσπαθήσαμε να δούμε μήπως αγοράσουμε κάποιο σουβενίρ, αλλά τα μαγαζιά που ήταν εκεί για τους τουρίστες είχαν απαγορευτικές τιμές. Ενώ οι υπόλοιποι από το γκρουπ κάθισαν σε ένα μαγαζί για καφέ ή μπύρα, εμείς προτιμήσαμε να πάμε μία βόλτα σε κάποια μαγαζιά που είχαμε δει λίγο πιο κάτω στον κεντρικό δρόμο, που πιο πολύ απευθύνονταν σε ντόπιους. Μπήκαμε στο πρώτο που συναντήσαμε, αλλά εκεί είχε περισσότερο μεταλλικά χειροποίητα αντικείμενα, που βέβαια ήταν διακοσμητικά. Ευτυχώς είχε μερικές ξύλινες μάσκες και μία που μας άρεσε την πήραμε, αφού κάναμε τα κατάλληλα παζάρια: δώσαμε 20 ευρώ. Μας την τύλιξε πολύ καλά και επιστρέψαμε να βρούμε τους υπόλοιπους για να φύγουμε για το ξενοδοχείο.
Εκεί επιβιβαστήκαμε στα 2 jeep με τα λιγοστά πράγματα που είχε μαζί του ο καθένας και ξεκινήσαμε την πορεία μας για να πάμε στο λότζ που θα μέναμε δύο βραδιές και βρισκόταν στο χωριό Kwai. Στο δρόμο βέβαια κάναμε και safari. Δηλαδή οι οδηγοί έψαχναν να βρουν διάφορα ζώα. Από το πρακτορείο μας συνόδευε μόνο η μαγείρισσα, ως τουρίστρια και εκείνη. Στην αρχή νομίζαμε ότι θα μας μαγείρευε εκείνη και όλοι οι άλλοι έκαναν τρελή χαρά. Εκτός φυσικά από εμάς τους τρεις. Πάντα αντιδραστικοί αυτοί οι Έλληνες! Ευτυχώς ήρθε μόνο για βόλτα.
Ο οδηγός μας:
Και όποιος έχει διάθεση βλέπει και το βίντεο:
