Προτάσεις για βιβλία

[Rosa]

 

[delmem2233]

Πέρσι το καλοκαίρι στην Ουκρανία διάβασα αυτό κι αυτό. Το πρώτο το προτείνω μόνο σε όσους έχουν βαθύ ενδιαφέρον για ό,τι έχει να κάνει με την ιστορία τής χώρας, και στον βωμό τού να διευρύνουν την οπτική τους είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν (έως και μαζοχιστικά) αρκετό χρόνο που θα περάσουν με την... ψυχή τους μαυρισμένη. Το δεύτερο το προτείνω σε όσους έχουν έστω και επιδερμικό ενδιαφέρον για την Ουκρανία, κι ειδικά για το πώς είναι τα πράγματα στην “γκρίζα ζώνη” στα ανατολικά μεταξύ κυβερνητικών και αποσχιστικών δυνάμεων από το 2015 μέχρι και σήμερα. Μυθιστόρημα είναι, που σε κρατάει “εκεί” από την αρχή μέχρι το τέλος (σε αντίθεση με το άλλο βιβλίο, που κατά διαστήματα σε χάνει εμβαθύνοντας ατελείιιιωτα σε θλιβερά ιστορικά γεγονότα), αλλά μυθιστόρημα τόσο “πιστό προς την πραγματικότητα” (εκτιμώ), που στο μυαλό μου μοιάζει με φωτογραφία υψηλής (υψηλότερης δυνατής) ανάλυσης. Λεπτομέρεια, αμφότερα είναι πάμφθηνα. Ακόμα σημαντικότερη λεπτομέρεια, κανείς από τους δύο συγγραφείς (ούτε καν του δεύτερου βιβλίου, που είναι Ουκρανός), δεν επιχειρεί να σου κάνει πλύση εγκεφάλου τραβώντας μία ξεκάθαρη γραμμή μεταξύ “καλών” και “κακών”.

 

[themischar]

Μία διαφορετική προσφορά από το Amazon.com
Δωρεάν 25 έργα των Όργουελ, Τολστόι και Κάρολ για Kindle & δυνατότητα ανάγνωσης σε φορητές συσκευές (μέσω Kindle app) ή σε browser, μέσω του Kindle Cloud Reader.
> 6 μυθιστορήματα του Τζωρτζ Όργουελ:
George Orwell: The Complete Novels (The Greatest Novelists of All Time – Book 7) - Kindle edition by Orwell, George. Literature & Fiction Kindle eBooks @ Amazon.com.
Περιλαμβάνονται τα ακόλουθα έργα (σε παρένθεση οι αξιολογήσεις, βάσει goodreads):
1934 – Burmese Days («Οι μέρες της Μπούρμα») (3.87/5)
1935 – A Clergyman's Daughter («Η κόρη του παπά») (3.51/5)
1936 – Keep the Aspidistra Flying (3.89/5)
1939 – Coming Up for Air (3.79/5)
1945 – Animal Farm («Η Φάρμα των Ζώων») (3.97/5)
1949 – Nineteen Eighty-Four, («Χίλια εννιακόσια ογδόντα τέσσερα») (4.19/5)
Γλώσσα: Αγγλικά

> 14 έργα του Λέοντα Τολστόι:
Leo Tolstoy: The Complete Novels (The Greatest Novelists of All Time – Book 4) - Kindle edition by Tolstoy, Leo, Garnett, Constance, Maude, Louise, Wright, Charles Theodore Hagberg, Hogarth, C. J.. Literature & Fiction Kindle eBooks @ Amazon.com.
1877 - Anna Karenina («Άννα Καρένινα»)
1869 - War and Peace («Πόλεμος και Ειρήνη»)
1899 - Resurrection («Η Ανάσταση»)
1886 - The Death of Ivan Ilyich («Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς»)
1852, 1854 - Childhood («Τα παιδικά χρόνια»)
1854 - Boyhood
1856 - Youth («Τα νεανικά χρόνια»)
1863 - The Cossacks: A Tale of 1852 («Οι Κοζάκοι»)
1859 - Family Happiness («Οικογενειακή ευτυχία» ή «Κάτια»)
1889 - The Kreutzer Sonata («(Η Σονάτα του Κρόιτσερ)»)
1904 - The Forged Coupon («Το ψεύτικο κουπόνι»)
1904 - Hadji Murad («Χατζή – Μουράτ»)
1884 - The Decembrists
1856 - A Morning of a Landed Proprietor
Γλώσσα: Αγγλικά

> 5 έργα του Λιούις Κάρολ:
Amazon.com: Lewis Carroll: The Complete Novels (The Greatest Novelists of All Time – Book 12): Illustrated Edition eBook : Carroll, Lewis: Kindle Store
1865 - Alice’s Adventures in Wonderland («Οι Περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων»)
1871 - Through the Looking-Glass, and What Alice Found There («Μες στον καθρέφτη και τι βρήκε η Αλίκη εκεί»)
1889 - Sylvie and Bruno
1893 - Sylvie and Bruno Concluded
1898 - The Life and Letters of Lewis Carroll
Γλώσσα: Αγγλικά

 

[Spark]

Osho, “Συναισθηματική ευδαιμονία”, εκδόσεις Ενάλιος

αποσπάσματα:
Οι άνθρωποι αισθάνονται ευτυχείς με τη δυστυχία τους. Κι εγώ επίσης αναρωτιέμαι μερικές φορές: Εάν εξαφανιζόταν η δυστυχία τους, τι θα έκαναν;
Θα έμεναν χωρίς κάτι ν’ ασχοληθούν που απλώς θα αυτοκτονούσαν. Και έχω παρατηρήσει πως εάν τους βοηθήσεις να βγουν από τη δυστυχία τους, την επόμενη ημέρα θα επιστρέφουν με κάτι διαφορετικό. Τους βοηθάς να βγουν από το ένα πράγμα, και έχουν και πάλι έτοιμο κάτι άλλο, λες και υπάρχει μια βαθιά προσκόλληση στη δυστυχία. Κερδίζουν κάτι από αυτήν είναι μια επένδυση και αποδίδει.

Ποιά είναι η επένδυση;
Η επένδυση είναι πως όταν το παπούτσι δεν ταιριάζει στο πόδι σου, όταν σε χτυπάει, αισθάνεσαι περισσότερο ότι υπάρχεις. Όταν το παπούτσι σού ταιριάζει κανονικά, απλώς χαλαρώνεις. Εάν το παπούτσι ταιριάζει κανονικά, όχι μόνο ξεχνάς το πόδι, εξαφανίζεται και το “εγώ”. Δεν μπορεί να υπάρχει το “εγώ” μαζί με μια ευδαιμονική συνείδηση. Αδύνατον! Μόνο με έναν δυστυχισμένο νου μπορεί να υπάρχει το “εγώ”· Το “εγώ” δεν είναι παρά ένας συνδυασμός όλων των δυστυχιών σας. Έτσι, εάν είστε πραγματικά έτοιμοι να εγκαταλείψετε το “εγώ”, μόνο τότε θα εξαφανιστούν οι δυστυχίες σας. Διαφορετικά θα συνεχίζετε να δημιουργείτε νέες δυστυχίες. Κανείς δεν μπορεί να σας βοηθήσει, επειδή βρίσκεστε σε ένα μονοπάτι αυτοκαταστροφής, αυτοματαίωσης.
Έτσι, την επόμενη φορά που θα έρθετε σ’ εμένα με κάποιο πρόβλημα, απλώς ρωτήστε πρώτα τον εαυτό σας εάν θα θέλατε πραγματικά να λυθεί· επειδή, προσέξτε: μπορώ να δώσω μια λύση. Σας ενδιαφέρει πραγματικά να το λύσετε ή απλώς να συζητάτε γι’ αυτό; Αισθάνεστε -είναι η αλήθεια- καλά όταν συζητάτε γι’ αυτό.

Πηγαίνετε μέσα σας και ρωτήστε τον εαυτό σας, και θα δείτε ότι όλες οι δυστυχίες σας υπάρχουν επειδή εσείς τις υποστηρίζετε. Χωρίς την υποστήριξή σας τίποτε δεν μπορεί να υπάρξει. Υπάρχει επειδή του δίνετε ενέργεια· εάν δεν του δίνετε ενέργεια, δεν μπορεί να υπάρξει.
Και ποιός σας αναγκάζει να του δώσετε ενέργεια;
Ακόμη και όταν είστε λυπημένοι χρειάζεται ενέργεια, επειδή χωρίς την ενέργεια δεν μπορείτε να είστε λυπημένοι. Για να προκαλέσετε την εμφάνιση του φαινομένου της λύπης, θα πρέπει να δώσετε ενέργεια. Γι’ αυτό μετά τη λύπη αισθάνεστε διαλυμένοι, αποστραγγισμένοι. Τι συνέβη; Στην κατάθλιψή σας δεν κάνατε τίποτε, απλώς ήσασταν λυπημένοι· γιατί αισθάνεστε τόσο διαλυμένοι και αποστραγγισμένοι; Θα νομίζατε ότι θα έπρεπε να βγείτε από τη λύπη σας γεμάτοι ενέργεια, όμως αυτό δεν συμβαίνει.

Θυμηθείτε, όλα τα αρνητικά συναισθήματα χρειάζονται ενέργεια· σας αποστραγγίζουν. Και όλα τα θετικά συναισθήματα και οι θετικές στάσεις είναι γεννήτριες ενέργειας· παράγουν περισσότερη ενέργεια, ποτέ δεν σε αποστραγγίζουν.
Όταν είστε ευτυχισμένοι, ξαφνικά ολόκληρος ο κόσμος ρέει προς το μέρος σας με ενέργεια, ολόκληρος ο κόσμος γελάει μαζί σας. Οι άνθρωποι έχουν δίκιο όταν λένε, “Όταν γελάς, ολόκληρος ο κόσμος γελάει μαζί σου. Όταν κλαις, είσαι μόνος σου”.

Είναι αλήθεια, είναι απολύτως αλήθεια. Όταν είστε θετικοί, ολόκληρη η ύπαρξη συνεχίζει να σας δίνει περισσότερα, επειδή όταν είστε χαρούμενοι ολόκληρη η ύπαρξη είναι ευτυχισμένη μαζί σας. Δεν είστε βάρος, είστε ένα λουλούδι· δεν είστε πέτρα, είστε πουλί. Ολόκληρη η ύπαρξη αισθάνεται ευτυχής για εσάς.

Όταν είστε σαν πέτρα, όταν κάθεστε σαν νεκροί με τη λύπη σας, νταντεύοντας τη λύπη σας, κανείς δεν είναι μαζί σας. Κανείς δεν μπορεί να είναι μαζί σας. Απλώς δημιουργείτε ένα κενό ανάμεσα σ’ εσάς και στην ζωή. Τότε οτιδήποτε κι αν κάνετε θα πρέπει να εξαρτηθεί μόνο από τη δική σας πηγή ενέργειας. Θα είναι αποστραγγισμένο.
Σπαταλάτε την ενέργειά σας, αποστραγγίζεστε από την ίδια την ανοησία σας.

Αλλά το θέμα είναι πως όταν είστε λυπημένοι και αρνητικοί, αισθάνεστε περισσότερο το εγώ. Όταν είστε χαρούμενοι, σε ευδαιμονία, εκστατικοί, δεν αισθάνεστε το εγώ. Όταν είστε χαρούμενοι και εκστατικοί, δεν υπάρχει “εγώ”. Έχετε δημιουργήσει μια γέφυρα με την ύπαρξη, δεν είστε αποκομμένοι· είσαστε μαζί. Όταν είστε λυπημένοι, θυμωμένοι, άπληστοι, απλώς κινείστε μέσα στον εαυτό σας και απολαμβάνετε τις πληγές σας και τις κοιτάζετε ξανά και ξανά και ξανά, παίζετε με τις πληγές σας, προσπαθείτε να γίνετε ένας οσιομάρτυρας, υπάρχει ένα κενό ανάμεσα σ’ εσάς και στην ύπαρξη. Μένετε μόνοι, κι εκεί θα αισθανθείτε το “εγώ”. Και όταν αισθάνεστε αυτό το “εγώ”, ολόκληρη η ύπαρξη αισθάνεται ότι είναι εχθρική προς εσάς. Όχι πως είναι πραγματικά εχθρική· απλώς φαίνεται να είναι. Εάν αισθάνεστε ότι όλοι είναι εχθροί σας, θα συμπεριφέρεστε με τέτοιον τρόπο που όλοι θα πρέπει να γίνουν εχθροί σας.

Όταν αποδέχεστε τη Φύση και διαλύεστε μέσα της, κινείστε μαζί της. Το τραγούδι του όλου είναι το τραγούδι σας, ο χορός του όλου είναι ο χορός σας. Δεν είστε πλέον διαχωρισμένοι από αυτό. Δεν αισθάνεστε “εγώ είμαι” – απλώς αισθάνεστε, “Το όλον είναι. Εγώ είμαι απλώς ένα κύμα, έρχομαι και φεύγω, άφιξη και αναχώρηση, ύπαρξη και μη ύπαρξη. Έρχομαι και φεύγω, το όλον μένει. Και υπάρχω λόγω του όλου, το όλον υπάρχει μέσα από εμένα”.

Μερικές φορές παίρνει μορφές, μερικές φορές γίνεται άμορφο· και τα δύο είναι όμορφα. Μερικές φορές ανυψώνεται σε ένα σώμα, μερικές φορές εξαφανίζεται από το σώμα. Θα πρέπει να είναι έτσι, επειδή η ζωή είναι ένας ρυθμός. Μερικές φορές θα πρέπει να είσαι μέσα στη μορφή, μετά θα πρέπει να ξεκουραστείς από τη μορφή. Μερικές φορές θα πρέπει να είστε δραστήριοι, κινούμενοι, ένα κύμα, και μερικές φορές θα πηγαίνετε στον βυθό και θα ξεκουράζεστε, ακίνητοι. Η ζωή είναι ένας ρυθμός.

Ο θάνατος δεν είναι εχθρός. Είναι απλώς μια αλλαγή του ρυθμού, μετακίνηση στο άλλο. Σύντομα θα γεννηθείτε – ζωντανοί, νεότεροι, πιο φρέσκοι. Ο θάνατος είναι μια αναγκαιότητα. Δεν πεθαίνετε εσείς στον θάνατο, απλώς η σκόνη που έχει συσσωρευτεί γύρω σας θα πρέπει να ξεπλυθεί. Είναι ο μοναδικός τρόπος για αναζωογόνηση. Δεν ανασταίνετε μόνο ο Ιησούς, όλα ανασταίνονται στην ύπαρξη.

Ακριβώς αυτή τη στιγμή η αμυγδαλιά έξω από το δωμάτιό μου έχει ρίξει όλα τα παλιά φύλλα της, τώρα νέα φύλλα τα αντικαθιστούν. Έτσι γίνεται! Εάν το δέντρο προσκολληθεί στα παλιά φύλλα, τότε δεν θ’ αποκτήσει ποτέ νέα και θα σαπίσει. Γιατί να δημιουργούμε συγκρούσεις; Το παλιό εξαφανίζεται ακριβώς για να έρθει το νέο. Κάνει χώρο, παραχωρεί τη θέση του για να έρθει το νέο. Και το νέο θα έρχεται πάντα και το παλιό πάντα θα φεύγει.

Δεν πεθαίνετε. Μόνο τα παλιά φύλλα πέφτουν, απλώς για να κάνουν χώρο στα καινούργια. Εδώ πεθαίνετε, εκεί γεννιέστε· εδώ εξαφανίζεστε, εκεί εμφανίζεστε. Από τη μορφή στο άμορφο, από το άμορφο στη μορφή· από το σώμα στο μη σώμα, από το μη σώμα στο σώμα· κίνηση, ηρεμία- ηρεμία, κίνηση – αυτός είναι ο ρυθμός. Εάν παρακολουθήσετε τον ρυθμό δεν χρειάζεται ν’ ανησυχείτε για τίποτε.

 

[gkalla]

Έχετε να προτείνετε βιβλίο/α για τον ισπανικό εμφύλιο όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά (αν και δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα - λέμε τώρα); Στα ελληνικά, αγγλικά ή ισπανικά στην χειρότερη.

 

[ludovica]

Ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος του Anthony Beevor θα σε ικανοποιήσει πιστεύω. Μαθαίνεις πολλά και αφήνει τις κρίσεις στον αναγνώστη στο μεγαλύτερο μέρος του, απ' όσο θυμάμαι τουλάχιστον. Κυκλοφορεί στα ελληνικά.

 

[gkalla]

Ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος του Anthony Beevor θα σε ικανοποιήσει πιστεύω. Μαθαίνεις πολλά και αφήνει τις κρίσεις στον αναγνώστη στο μεγαλύτερο μέρος του, απ' όσο θυμάμαι τουλάχιστον. Κυκλοφορεί στα ελληνικά.

Ευχαριστώ πολύ
Πάλι άλλαξες avatar; Μας έχεις καταμπερδέψει!

 

[ludovica]

Γιατί καλέ ο Φρου Φρου ήταν στο προηγούμενο ο Φρου Φρου είναι και στο τωρινό . Το άλλαξα γιατί είδα ότι το είχε και κάποιος και στο twitter και δε θα ήθελα να... μας συγχέουν .
Είμαι σταθερή στο εξωτικό γιατί αντιπροσωπεύει τις αξίες μου: να είσαι άτακτος, να εξαφανίζεσαι και να τρως πουτίγκες

.

 

[gkalla]

Γιατί καλέ παππούλη; Δεν είχες την miss Βενεζουέλα πιο παλιά και έναν Τσιτσιπά ενδιάμεσα;

 

[gkalla]

Ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος του Anthony Beevor θα σε ικανοποιήσει πιστεύω. Μαθαίνεις πολλά και αφήνει τις κρίσεις στον αναγνώστη στο μεγαλύτερο μέρος του, απ' όσο θυμάμαι τουλάχιστον. Κυκλοφορεί στα ελληνικά.

Εξαντλημένο στον εκδότη!!!
Δύσκολα μου βάζεις…

 

[ludovica]

Γιατί καλέ παπούλη; Δεν είχες την miss Βενεζουέλα πιο παλιά και έναν Τσιτσιπά ενδιάμεσα;

Καταρχάς όχι παππούλης. Τα εξωτικά ζουν αιώνια αλλά είναι πάντα νήπια .
Είχα τη Μις Βενεζουέλα Monica Spear, τον Τσιτσιπά που ό,τι και να λένε εμένα μου φαίνεται καλό παιδί και μια καλλονή Γαλλίδα ηθοποιό μια Anne... κάτι.
Το βιβλίο κρίμα που είναι δύσκολο να το βρεις γιατί είναι καλό.
Αυτό που μου τη σπάει και που συμβαίνει όχι τόσο στα καθαρά ιστορικά βιβλία αλλά σε αυτά που έχουν κάποια σχέση με την ιστορία και που συχνά είναι γραμμένα από ερασιτέχνες ιστορικούς είναι το δάχτυλο που κουνάει ο συγγραφέας και που νιώθεις ότι βγαίνει από τις σελίδες για να σου βγάλει το μάτι. Και ανεξάρτητα από την κατεύθυνση που έχει είναι ενοχλητικό.

 

[gkalla]

Καταρχάς όχι παππούλης. Τα εξωτικά ζουν αιώνια αλλά είναι πάντα νήπια .

Το "Γιατί καλέ παππούλη;" νομίζω πως ήταν η κλασική έκφραση του Φρου-φρου, δεν πήγαινε σε σένα. Αν και σε όσους θυμίζει κάτι ο Φρου-φρου έχουν μια άλφα ηλικία (όπως εγώ π.χ.).