travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.871
- Likes
- 16.172
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Colon, Portobello και το Κανάλι
- Ποτάμια, λίμνες και ιθαγενείς
- Στην ύπαιθρο του Παναμά
- Πρώτη μέρα Γουατεμάλα: Τι μέρα κι αυτή!!!
- Rio Dulce, βόλτα στο ποτάμι
- Από το Rio Dulce στο Τικάλ
- Επίσκεψη στον τεράστιο Αρχαιολογικό Χώρο Τικάλ
- Μια δύσκολη μέρα. Coban
- Ο δρόμος για την Αντίγκουα
- Βόλτες γύρω από την Antigua: Ηφαίστεια και χωριά
- Στις Λαϊκές Αγορές των χωριών, Λίμνη Atitlan
- Βόλτες με πλοιάριο στη λίμνη Ατιτλάν
- Chichicastenango και πόλη της Γουατεμάλα
- Στο Σαν Χοσέ και ο κακός μας ο καιρός
- San Jose και Tortuguero
- Βαρκάδα και βόλτες στο Tortuguero
- Ο δρόμος για τη La Fortuna και τον καταρράκτη
- Λίμνη και Ηφαίστειο Αρεναλ, Κρεμαστές Γέφυρες
- Puntarenas και κροκόδειλοι στο δρόμο για Σαν Χοσέ
- Ηφαίστειο Πόας
- Επιστροφή και μικρή επίσκεψη στη Γενεύη (41 χρόνια μετά)
- Οικονομικός Επίλογος
- Γενικά συμπεράσματα
Έναρξη ταξιδιού και πρώτη μέρα
Η Λατινική Αμερική, αλλά και γενικότερα η Αμερική, τα τελευταία χρόνια πάντα με τραβά. Με μεγάλη ευκολία βγάζω εισιτήρια για να περάσω τον Ατλαντικό Ωκεανό και να βρεθώ σε μέρη που χωρίς να τα έχω επισκεφτεί με τραβάνε.
Δεν είχαν περάσει ούτε τρία χρόνια από την τελευταία μας επίσκεψη, και η έλξη για την περιοχή επανήλθε. Δεν λογαριάσαμε τη γνωστή πανδημία και η παρέα αποφάσισε να ταξιδέψει στην Κεντρική Αμερική, που δεν την είχε επισκεφτεί κανένας μας.
Γίνεται μια συνάντηση και η απόφαση έχει βγει: Νότιες χώρες της Κεντρικής Αμερικής. Δηλαδή Παναμάς, Κόστα Ρίκα και Νικαράγουα. Δυόμισι μήνες πριν την αναχώρηση βγαίνουν και τα εισιτήρια. Αθήνα-Πόλη του Παναμά και επιστροφή από το Σαν Χοσέ της Κόστα Ρίκα. Ψάχνοντας τις απαιτήσεις κάθε χώρας, ακυρώνεται η Νικαράγουα και αντικαθίσταται από την Γουατεμάλα. Βγαίνουν και οι πτήσεις από τη μια χώρα στην άλλη. Πολύ σύντομα διαμορφώνεται και το πρόγραμμα, κλείνω τα ξενοδοχεία, με τρία δωμάτια σε κάθε ένα. Ευτυχώς είχα την έμπνευση να τα κλείσω όλα με δικαίωμα ακύρωσης μέχρι και μια μέρα πριν πάμε.
Κλείνω και μεγάλα αυτοκίνητα για να χωράνε πέντε άτομα.
Πέντε μέρες πριν την αναχώρηση ο ένας από την παρέα ακυρώνει το ταξίδι του για προσωπικούς λόγους. Άντε να ακυρώνω κι εγώ τα δωμάτιά του. Δε μου αρέσουν οι ακυρώσεις, αν και δεν είναι κάτι δύσκολο.
Αργότερα, κάτι τυχαίνει και στο άλλο ζεύγος και τελικά βρισκόμαστε να ταξιδεύουμε μόνοι μας για Παναμά! Είχα ένα τεράστιο άγχος για το πώς θα πάει αυτό το ταξίδι. Πρώτη φορά ταξιδεύαμε μόνοι μας με τη Ντίνα, και τόσες μέρες, τόσο μακριά. Ειδικά για τους δυο τελευταίους, η ακύρωση του ταξιδιού ήταν τόσο ξαφνική, που δεν είχα περιθώριο πολλών σκέψεων.
Ξεκινά λοιπόν ένα ταξίδι με πέντε εισιτήρια και τελικά συμμετέχουν μόνο οι δυο σε αυτό. Για να είμαι εδώ και να σας τα περιγράφω, όλα πήγαν καλά. Αν το ήξερα από την πρώτη μέρα, δε θα είχα περάσει αρκετή από την αγωνία των πρώτων ημερών. Αν το είχα σχεδιάσει για μας τους δυο, μπορεί πάλι να ήταν ακριβώς τα ίδια μέρη, αλλά η ψυχρολουσία των ακυρώσεων πάντα αιφνιδιάζει αρνητικά.
Πάμε λοιπόν.
Έχουμε κλείσει στην Πόλη του Παναμά τέσσερις διαδοχικές διανυκτερεύσεις στο ίδιο σχετικά κεντρικό ξενοδοχείο. Από εκεί θα κάναμε κοντινές ημερήσιες εκδρομές.
Να πω όμως τι χρειαστήκαμε γι αυτό το πρώτο σκέλος του ταξιδιού. Πήγαμε μέσω Ζυρίχης και μετά μέσω Νέας Υόρκης.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ζητάνε διάφορα, σαν να πηγαίνεις κανονική επίσκεψη στην χώρα τους, αν και εμείς εκεί περνάμε transit από το αεροδρόμιο. Έτσι αναγκαστήκαμε να βγάλουμε την βίζα της Αμερικής, την λεγόμενη ESTA. Ζητάνε επίσης ένα rapid test με ημερομηνία το πολύ μια μέρα πριν την άφιξη εκεί. Για τον Παναμά, επειδή είμαστε πλήρως εμβολιασμένοι δεν χρειάζεται τίποτε, παρά μόνο το πιστοποιητικό εμβολιασμού. Βέβαια, κλασικά χρειάζεται μία φόρμα εντοπισμού, η οποία στα ελληνικά είναι το λεγόμενο plf, το οποίο απαιτεί να ανέβουν και φωτογραφία του διαβατηρίου αλλά και το πιστοποιητικό εμβολιασμού. Εννοείται εφοδιαστήκαμε με αυτά γιατί αλλιώς δεν ταξιδεύεις.
Εμείς είχαμε μία μεγάλη ταλαιπωρία στο αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης, το Newark, γιατί δεν ίσχυε το boarding pass που είχαμε από την Ελλάδα και έπρεπε να βγάλουμε καινούργιο. Στην αρχή λοιπόν μας είπαν ότι για το καινούργιο δεν προλαβαίναμε την πτήση μας και θα έπρεπε να φύγουμε στις 10:00 το βράδυ για τον Παναμά. Εμείς διαμαρτυρηθήκαμε και τους είπαμε ότι μόλις φτάσαμε από Ευρώπη. Τότε κατάλαβαν ότι είχαμε δίκιο. Ευτυχώς είχαν την καλοσύνη να ασχοληθούν και μετά από πολλά βάσανα κάποιες κοπέλες, μπορεί να ήταν και πέντε διαδοχικά, κατάφεραν και μας έβγαλαν τα σωστά boarding pass για να φύγουμε. Όταν τα έβγαλαν, μία κοπέλα από αυτές ήρθε μαζί μας και μας πέρασε γρήγορα από τους ελέγχους και έτσι προλάβαμε την πτήση, την οποία για ένα τέταρτο θα την είχαμε χάσει.
Να συμπληρώσω ότι στο αεροδρόμιο αυτό έπρεπε να πάρουμε τη βαλίτσα που είχαμε δώσει στο Check-In και να την παραδώσουμε ξανά. Τη βαλίτσα μας την πήραμε από το καρουζέλ και την δώσαμε ακριβώς δίπλα για την πτήση προς Παναμά, αφού δείξαμε τα boarding pass, αυτά που είχαμε από Ελλάδα. Αυτό, το ότι είχαμε παραδώσει τη βαλίτσα, ήταν ένα καλό επιχείρημα ώστε να μας δώσουν τα νέα boarding pass.
Φτάσαμε στο αεροδρόμιο του Παναμά και κατευθείαν έβγαλα μία καινούργια κάρτα sim με 30 δολάρια για το τηλέφωνο, ώστε να έχω internet αλλά και μερικά τηλέφωνα εδώ στον Παναμά. Αυτό αποδείχτηκε λάθος γιατί έξω σίγουρα θα την έβρισκα πολύ φτηνότερα, ίσως και 5 δολάρια. Αυτό έκανα στις επόμενες χώρες που πήγαμε. Αμέσως πήγα και στο γραφείο για την ενοικίαση αυτοκινήτου που είχα και πήρα ένα Rav4, το οποίο είναι αρκετά μεγάλο βέβαια για δύο άτομα. Αλλά τι να κάνουμε, αφού το μικρότερο μου είπε θα στοίχιζε το ίδιο λόγω του ότι θα το έκλεινα τελευταία στιγμή. Με το GPS πήγαμε πολύ εύκολα στο ξενοδοχείο όπου φτάσαμε περίπου στις 9:30. Όλα τα ξενοδοχεία που είχα κλείσει είχαν πάρκιν στο χώρο τους, είτε δωρεάν είτε με κάποιο μικρό κόστος.
Αφού αλλάξαμε λίγο τα ρούχα μας βγήκαμε μία βόλτα και σε ένα μπαράκι ήπιαμε μία μπύρα, απλά για να δροσιστούμε. Η γειτονιά είχε πολλά τέτοια μαγαζιά για φαγητό και ποτό και γενικά είχε αρκετή φασαρία από τον κόσμο.