delmem2233
Member
- Μηνύματα
- 392
- Likes
- 4.196
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
- Φωτογραφίες]Πολωνία: [URL="http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8730d1314434879-%F0%EF%E4%EF%F3%F6%E1%E9%F1%EF%F0%E5%F1%E9%EF%E4%E5%DF%E1-%F3%E5-%E5%ED%ED%E9%DC-%F7%FE%F1%E5%F2-%DE-%E1%EB%EB%E9%FE%F2-%E7-%E1%F0%FC%E3%ED%F9%F3%E7-%E8%DD%EB%E5%E9-%EA%E1%EB%EF%F0%DD%F1%E1%F3%E7-auschwitz-jpg"][IMG]http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8730d1314434879t-%F0%EF%E4%EF%F3%F6%E1%E9%F1%EF%F0%E5%F1%E9%EF%E4%E5%DF%E1-%F3%E5-%E5%ED%ED%E9%DC-%F7%FE%F1%E5%F2-%DE-%E1%EB%EB%E9%FE%F2-%E7-%E1%F0%FC%E3%ED%F9%F3%E7-%E8%DD%EB%E5%E9-%EA%E1%EB%EF%F0%DD%F1%E1%F3%E7-auschwitz-jpg[/IMG][/URL], Βοσνία: [URL="http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8731d1314434893-%F0%EF%E4%EF%F3%F6%E1%E9%F1%EF%F0%E5%F1%E9%EF%E4%E5%DF%E1-%F3%E5-%E5%ED%ED%E9%DC-%F7%FE%F1%E5%F2-%DE-%E1%EB%EB%E9%FE%F2-%E7-%E1%F0%FC%E3%ED%F9%F3%E7-%E8%DD%EB%E5%E9-%EA%E1%EB%EF%F0%DD%F1%E1%F3%E7-cevapi-jpg"][IMG]http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8731d1314434893t-%F0%EF%E4%EF%F3%F6%E1%E9%F1%EF%F0%E5%F1%E9%EF%E4%E5%DF%E1-%F3%E5-%E5%ED%ED%E9%DC-%F7%FE%F1%E5%F2-%DE-%E1%EB%EB%E9%FE%F2-%E7-%E1%F0%FC%E3%ED%F9%F3%E7-%E8%DD%EB%E5%E9-%EA%E1%EB%EF%F0%DD%F1%E1%F3%E7-cevapi-jpg[/IMG][/URL], Μαυροβούνιο: [URL="http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8732d1314434957-%F0%EF%E4%EF%F3%F6%E1%E9%F1%EF%F0%E5%F1%E9%EF%E4%E5%DF%E1-%F3%E5-%E5%ED%ED%E9%DC-%F7%FE%F1%E5%F2-%DE-%E1%EB%EB%E9%FE%F2-%E7-%E1%F0%FC%E3%ED%F9%F3%E7-%E8%DD%EB%E5%E9-%EA%E1%EB%EF%F0%DD%F1%E1%F3%E7-img_1264-jpg"][IMG]http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8732d1314434957t-%F0%EF%E4%EF%F3%F6%E1%E9%F1%EF%F0%E5%F1%E9%EF%E4%E5%DF%E1-%F3%E5-%E5%ED%ED%E9%DC-%F7%FE%F1%E5%F2-%DE-%E1%EB%EB%E9%FE%F2-%E7-%E1%F0%FC%E3%ED%F9%F3%E7-%E8%DD%EB%E5%E9-%EA%E1%EB%EF%F0%DD%F1%E1%F3%E7-img_1264-jpg[/IMG][/URL
Βουλγαρία, Ρουμανία, Μολδαβία, Ουκρανία, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Σερβία, πίσω στη Θεσσαλονίκη. Πρώτη Σεπτεμβρίου με 31 Οκτωβρίου. Προϋπολογισμός ταξιδιού, 1300 ευρώ. Όλα μέσα... Διανυκτερεύσεις, λοιπά καθημερινά έξοδα, μετακινήσεις, και εισιτήρια αγώνων. Αγώνων ποδοσφαιρικών. Καθημερινά θα γράφω για μία αθλητικοειδησεογραφικού και στοιχηματικού περιεχομένου ιστοσελίδα, η οποία θα καλύψει (μικρό) μέρος των 1300 ευρώ που έχω υπολογίσει ότι θα μου κοστίσει αυτό το δίμηνο. Όσοι θέλετε, με ακολουθείτε νοερά.
Η ιδέα μού προέκυψε ξαφνικά, πριν από δέκα μέρες. Μετά από τρεις (και κάτι) κακούς, κακούς, το ξαναγράφω για να του δώσω την έμφαση που του αξίζει, κακούς μήνες στην Ελλάδα, έχοντας επιστρέψει για τα καλά από μία περιπλάνηση στη Λατινική Αμερική και στη Νοτιοανατολική Ασία που κράτησε 25 μήνες (θα μπορούσα να γράψω “δύο χρόνια”, αλλά από την καλύτερη περίοδο της ζωής μου δε θέλω να “κλέψω” ούτε μέρα, πόσο μάλλον ολόκληρο μήνα), ψυχολογικά έπιασα πάτο. Από το να ξοδέψω τα λιγοστά χρήματα που έχω στην τράπεζα σε συνεδρίες με κάποιον ψυχολόγο και σε ψυχοφάρμακα, σκέφτηκα να τα δώσω για ΤΟ ψυχοφάρμακο, που για μένα τουλάχιστον είναι το να είμαι “στη γύρα”, να ταξιδεύω.
Διευκρινίζω το... αυτονόητο, ότι δηλαδή εδώ δεν πρόκειται να γράφω για πράγματα βαρετά και -θεωρώ- ανούσια, δηλαδή ποιος έβαλε πόσα γκολ, ποιος είχε δοκάρι σε ποιο λεπτό, ποιος αποβλήθηκε για ποιον λόγο, κι άλλα σχετικά με τους αγώνες που θα βλέπω. Αυτό δε θα το κάνω καλά-καλά ούτε για την άλλη ιστοσελίδα. Δε βλέπω τι ενδιαφέρον μπορεί να έχει για κάποιον στην Ελλάδα η λεπτομερής περιγραφή του 0-0 ενός αγώνα για το... μολδαβικό, για παράδειγμα, πρωτάθλημα. Στην άλλη ιστοσελίδα θα γράφω αυτά που νομίζω ότι πρέπει να γράφω με βάση το ποιο είναι το κοινό στο οποίο απευθύνεται εκείνη, κι εδώ θα γράφω αυτά που νομίζω ότι θα αξίζει να αφιερώσει κανείς 3-4 λεπτά τη μέρα να διαβάσει.
Δεν μπορώ να ξέρω πώς θα πάει το ταξίδι, προσπαθώ να κρατήσω τις προσδοκίες μου χαμηλά, ώρες-ώρες σκέφτομαι ότι πάνω στη βδομάδα θα το μετανιώσω, κι άλλες στιγμές σκέφτομαι ότι μπορεί να μου προκύψουν καλά πράγματα και με το που θα επιστρέψω να αρχίσω να ετοιμάζω αμέσως το επόμενο, όμως αυτό που ήδη έχω “χειροπιαστό”, είναι η τεράστια αλλαγή στη διάθεσή μου από τη μέρα που μου ήρθε αυτή η ιδέα. Είναι σπουδαίο να ξυπνάς το πρωί και να έχεις στο μυαλό σου μία ολόκληρη λίστα με λεπτομέρειες που πρέπει να τακτοποιήσεις, λεπτομέρειες που η τακτοποίησή τους σε γεμίζει ικανοποίηση κι ενθουσιασμό (για παράδειγμα έβγαλα επιτέλους διεθνή δημοσιογραφική κάρτα, και τη χρησιμοποίησα για να εξασφαλίσω διαπιστεύσεις για τα δύο πρώτα παιχνίδια εθνικών ομάδων που θα δω σε Σόφια και Βουκουρέστι). Αντίθετα, είναι... αυτογκόλ, να κάθεσαι με σταυρωμένα τα χέρια, και να κλαις τη μοίρα σου, κάτι στο οποίο... αρίστευσα τους τρεις και κάτι μήνες από τη μέρα που επέστρεψα στην Ελλάδα, μέχρι τη μέρα που είπα “ως εδώ”.
Την ιστορία την αρχίζω σήμερα, δέκα μέρες πριν πάρω το λεωφορείο από Θεσσαλονίκη για Σόφια, κυρίως επειδή θέλω να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου με κάποιον, κι ακόμη καλύτερα με κόσμο που αγαπάει τα ταξίδια. Όταν είμαι μέσα στη μιζέρια, τη μιζέρια μου την κρατάω για τον εαυτό μου. Όταν όμως είμαι μέσα στον ενθουσιασμό, προτιμώ να τον μοιράζομαι. Νομίζω ότι ο ενθουσιασμός μπορεί, μπορεί, ανάλογα με τον πώς τον εκφράζεις, να μεταδίδεται σε άλλους, αλλά και να πολλαπλασιάζεται για σένα τον ίδιο, επομένως είναι... win-win κατάσταση, όλοι βγαίνουμε κερδισμένοι. ΚΑΙ εκείνος που γράφει για το τι τον ενθουσιάζει, ΚΑΙ, ίσως, εκείνοι που τον διαβάζουν.
Απογευματινούς, υπό τον ήχο τζιτζικιών και με τον ανεμιστήρα αριστερά μου να κάνει την κατάσταση με τη ζέστη υποφερτή, χαιρετισμούς σε όλους από Άνω Τούμπα
Δημήτρης
Η ιδέα μού προέκυψε ξαφνικά, πριν από δέκα μέρες. Μετά από τρεις (και κάτι) κακούς, κακούς, το ξαναγράφω για να του δώσω την έμφαση που του αξίζει, κακούς μήνες στην Ελλάδα, έχοντας επιστρέψει για τα καλά από μία περιπλάνηση στη Λατινική Αμερική και στη Νοτιοανατολική Ασία που κράτησε 25 μήνες (θα μπορούσα να γράψω “δύο χρόνια”, αλλά από την καλύτερη περίοδο της ζωής μου δε θέλω να “κλέψω” ούτε μέρα, πόσο μάλλον ολόκληρο μήνα), ψυχολογικά έπιασα πάτο. Από το να ξοδέψω τα λιγοστά χρήματα που έχω στην τράπεζα σε συνεδρίες με κάποιον ψυχολόγο και σε ψυχοφάρμακα, σκέφτηκα να τα δώσω για ΤΟ ψυχοφάρμακο, που για μένα τουλάχιστον είναι το να είμαι “στη γύρα”, να ταξιδεύω.
Διευκρινίζω το... αυτονόητο, ότι δηλαδή εδώ δεν πρόκειται να γράφω για πράγματα βαρετά και -θεωρώ- ανούσια, δηλαδή ποιος έβαλε πόσα γκολ, ποιος είχε δοκάρι σε ποιο λεπτό, ποιος αποβλήθηκε για ποιον λόγο, κι άλλα σχετικά με τους αγώνες που θα βλέπω. Αυτό δε θα το κάνω καλά-καλά ούτε για την άλλη ιστοσελίδα. Δε βλέπω τι ενδιαφέρον μπορεί να έχει για κάποιον στην Ελλάδα η λεπτομερής περιγραφή του 0-0 ενός αγώνα για το... μολδαβικό, για παράδειγμα, πρωτάθλημα. Στην άλλη ιστοσελίδα θα γράφω αυτά που νομίζω ότι πρέπει να γράφω με βάση το ποιο είναι το κοινό στο οποίο απευθύνεται εκείνη, κι εδώ θα γράφω αυτά που νομίζω ότι θα αξίζει να αφιερώσει κανείς 3-4 λεπτά τη μέρα να διαβάσει.
Δεν μπορώ να ξέρω πώς θα πάει το ταξίδι, προσπαθώ να κρατήσω τις προσδοκίες μου χαμηλά, ώρες-ώρες σκέφτομαι ότι πάνω στη βδομάδα θα το μετανιώσω, κι άλλες στιγμές σκέφτομαι ότι μπορεί να μου προκύψουν καλά πράγματα και με το που θα επιστρέψω να αρχίσω να ετοιμάζω αμέσως το επόμενο, όμως αυτό που ήδη έχω “χειροπιαστό”, είναι η τεράστια αλλαγή στη διάθεσή μου από τη μέρα που μου ήρθε αυτή η ιδέα. Είναι σπουδαίο να ξυπνάς το πρωί και να έχεις στο μυαλό σου μία ολόκληρη λίστα με λεπτομέρειες που πρέπει να τακτοποιήσεις, λεπτομέρειες που η τακτοποίησή τους σε γεμίζει ικανοποίηση κι ενθουσιασμό (για παράδειγμα έβγαλα επιτέλους διεθνή δημοσιογραφική κάρτα, και τη χρησιμοποίησα για να εξασφαλίσω διαπιστεύσεις για τα δύο πρώτα παιχνίδια εθνικών ομάδων που θα δω σε Σόφια και Βουκουρέστι). Αντίθετα, είναι... αυτογκόλ, να κάθεσαι με σταυρωμένα τα χέρια, και να κλαις τη μοίρα σου, κάτι στο οποίο... αρίστευσα τους τρεις και κάτι μήνες από τη μέρα που επέστρεψα στην Ελλάδα, μέχρι τη μέρα που είπα “ως εδώ”.
Την ιστορία την αρχίζω σήμερα, δέκα μέρες πριν πάρω το λεωφορείο από Θεσσαλονίκη για Σόφια, κυρίως επειδή θέλω να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου με κάποιον, κι ακόμη καλύτερα με κόσμο που αγαπάει τα ταξίδια. Όταν είμαι μέσα στη μιζέρια, τη μιζέρια μου την κρατάω για τον εαυτό μου. Όταν όμως είμαι μέσα στον ενθουσιασμό, προτιμώ να τον μοιράζομαι. Νομίζω ότι ο ενθουσιασμός μπορεί, μπορεί, ανάλογα με τον πώς τον εκφράζεις, να μεταδίδεται σε άλλους, αλλά και να πολλαπλασιάζεται για σένα τον ίδιο, επομένως είναι... win-win κατάσταση, όλοι βγαίνουμε κερδισμένοι. ΚΑΙ εκείνος που γράφει για το τι τον ενθουσιάζει, ΚΑΙ, ίσως, εκείνοι που τον διαβάζουν.
Απογευματινούς, υπό τον ήχο τζιτζικιών και με τον ανεμιστήρα αριστερά μου να κάνει την κατάσταση με τη ζέστη υποφερτή, χαιρετισμούς σε όλους από Άνω Τούμπα
Δημήτρης
και καλο σου ταξιδι.
. Fenia42, εσύ με άφησες με την εντύπωση ότι ασχολείσαι με το “τόπι”. Dmdoc, εσένα μάλλον σε υπολογίζω στους “τακτικούς” μου. Θα πρέπει να είναι εντελώς απογοητευτικά τα πρώτα κείμενά μου (από Βουλγαρία) για να σε “χάσω” 
) στη μέση της Βενεζουέλας!
