go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 6.017
- Likes
- 9.783
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Την πόλη του Παναμά εξυπηρετούν δύο αεροδρόμια, το Tocumen απ'όπου θα αναχωρούσαμε και το αεροδρόμιο Albrook στο οποίο προσγειωθήκαμε ερχόμενοι από τα Bocas. Το Tocumen είναι μεγαλύτερο και βρίσκεται γύρω στα 20 χιλιόμετρα από την πόλη.
Το Albrook βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη και είναι προσβάσιμο και με τη γραμμή 1 του μετρό. Εμείς προτιμήσαμε το ταξί και καθώς πλησιάσαμε στο κέντρο της πόλης μας εντυπωσίασαν οι ουρανοξύστες που κυριαρχούσαν στον ορίζοντα.
Το ξενοδοχείο μας Eurostars Panama city βρίσκεται στο El Cangrejo, μια περιοχή με πολλά ξενοδοχεία, μαγαζιά, και κυρίως καζίνο. Το ίδιο το ξενοδοχείο μας είχε καζίνο στο ισόγειο που λειτουργούσε όλο το 24 ωρο. El Cangrejo σημαίνει το καβούρι και η περιοχή πήρε το όνομά της από τη διάταξη των δρόμων σαν πόδια κάβουρα και δύο καμπυλωτά μπλοκ στη βόρεια πλευρά της που θυμίζουν δαγκάνες. Είναι ασφαλής περιοχή, καλή σαν βάση για εξορμήσεις και με δύο σταθμούς του μετρό, Via Argentina και El Carmen station, απέναντι από την ομώνυμη εκκλησία.
Βρίσκεται στην καρδιά της πόλης και υπάρχει πληθώρα εστιατορίων, από Ιταλικά και Κουβανέζικα μέχρι Μεξικάνικα και Λιβανέζικα όπως το δημοφιλές Beirut το οποίο τιμήσαμε αρκετές φορές.
Το Cangrejo ιδρύθηκε τη δεκαετία του '50 από την τοπική εβραϊκή κοινότητα και ενώ με τον καιρό ο εβραϊκός πληθυσμός μετακόμισε σε άλλες περιοχές, άφησε πίσω του κλινική Αϊνστάιν , πλατεία Αϊνστάιν και μερικά αγάλματα του Αϊνστάιν. Πιο δημοφιλές είναι το κεφάλι του Αϊνστάιν, "La cabeza de Einstein". Αρκετοί τουρίστες έρχονται για να ποζάρουν δίπλα στο τεράστιο γλυπτό κεφάλι του Albert Einstein, το οποίο βρίσκεται στην είσοδο του New York Bagel Café. Η δημοφιλής Calle Uruguay βρίσκεται σε απόσταση πέντε λεπτών με τα πόδια νότια του El Cangrejo και διαθέτει εστιατόρια, παμπ και άλλα νυχτερινά κέντρα.
Ανάμεσα στα ξενοδοχεία-ουρανοξύστες και τους πανύψηλους φοίνικες, φυτρώνουν μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις και καταστήματα σουβενίρ με τα Παναμέζικα καπέλα στις βιτρίνες.
Στην κάτω φωτο φαίνεται στα δεξιά η Iglesia del Carmen από το παράθυρο του δωματίου μας
Φτάσαμε στο ξενοδοχείο και τραβώντας τις βαριές κουρτίνες στα τεράστια παράθυρα μείναμε άφωνοι..
Η θέα από το δωμάτιό μας στον 21 όροφο ήταν εντυπωσιακή, τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα. Στον τελευταίο όροφο υπήρχε πισίνα με ξαπλώστρες για ηλιοθεραπεία και φυσικά η θέα από δω πάνω ήταν εξαιρετική!
Όπως και η σάλα που μπορούσες να πάρεις πρωινό, είχε τεράστια τζαμαρία προσφέροντας εκπληκτική θέα στην πόλη.
Η πόλη είναι γεμάτη αντιθέσεις. Από τους φαρδύς δρόμους με τα τεράστια μοντέρνα κτίρια, τις τράπεζες , τα εμπορικά κέντρα και τους ουρανοξύστες, έστριβες σε στενά με δρόμους γεμάτους λακκούβες, φτωχογειτονιές και χαρακτηριστικά χρωματιστά σπίτια με μπαλκόνια σαν κλουβιά με κάγκελα μέχρι επάνω.
Και στο δρόμο να περνάει ένα φορτηγάκι με ηχεία στο πίσω μέρος για να υπενθυμίσει ποιος είναι ο καλύτερος υποψήφιος για πρόεδρος της χώρας για τις εκλογές που πλησιάζουν.
Το πρώτο μέρος που θα βλέπαμε ήταν φυσικά το Casco Antiguo, το αξιοθέατο της πόλης που σε δημοφιλία το ξεπερνά μόνο το κανάλι. Είναι ένα μικρό κομμάτι της πόλης αλλά το μόνο αυθεντικό, με όμορφη αρχιτεκτονική γεμάτο πανέμορφες πλατείες, εκκλησίες, σπίτια και κυβερνητικά κτίρια που ιδρύθηκαν κατά την ισπανική αποικιοκρατία.
Σήμερα ανάμεσα στα ήσυχα σοκάκια υπάρχουν πολλά γκουρμέ εστιατόρια, μουσεία, γκαλερί,μαγαζιά και ξενοδοχεία και υπέροχα ανακαινισμένα κτίρια στριμωγμένα σαν σάντουιτς ανάμεσα σε κτίρια που δυστυχώς κυριολεκτικά καταρρέουν προσμένοντας κάποια ανακαίνιση.
Η βόλτα ξεκίνησε από το paseo las bovedas, έναν παραλιακό πεζόδρομο που βρίσκεται στην κορυφή του τείχους που έχτισαν οι Ισπανοί για να προστατεύσουν την πόλη και που μεγάλο κομμάτι του βρίσκεται κάτω από μια αψίδα με μπουκαμβίλιες. Κατά μήκος του υπάρχουν πάγκοι με ντόπιους που πουλούν είδη λαικής τέχνης και κάποιοι τα φτιάχνουν επί τόπου.
Εδώ συναντά κανείς και γυναίκες της φυλής Kuna που έχουν στήσει πάγκους και πουλούν χειροτεχνήματα αλλά κυρίως τα φημισμένα molas, στους τουρίστες που θέλουν να πάρουν μαζί τους ένα από τα πιο δημοφιλή αναμνηστικά της χώρας.
Είναι ωραίο μέρος για να πάρεις ανάσα δροσιάς στη σκιά αλλά και να απολαύσεις τη θέα στον ωκεανό, το μοντέρνο κομμάτι της πόλης στο βάθος και ένα μέρος της παλιάς πόλης, αφού το Casco viejo είναι ουσιαστικά μια χερσόνησος και εδώ βρίσκεσαι στη 'μύτη' της.
Περιπλάνηθήκαμε στα πλακόστρωτα δρομάκια και η βόλτα πραγματικά είναι απολαυστική καθώς περνάς από plaza σε plaza...Plaza de Francia, Plaza Herrera, Plaza Bolivar και φυσικά η κεντρική πλατεία Ανεξαρτησίας ή αλλιώς Plaza Mayor ή Plaza Catedral.
Χαθήκαμε περπατώντας τα στενά πεζοδρόμια χαζεύοντας την πολύχρωμη ισπανική αποικιακή αρχιτεκτονική στα ανακαινισμένα και στιλάτα κτίρια με την ιστορική γοητεία.
Φρεσκοβαμμένα με ζωντανά παστέλ γαλάζια και κίτρινα χρώματα, εντυπωσιακές καθολικές εκκλησίες, τραπεζάκια έξω στις πλατείες γεμάτα κόσμο και κάποιος μικροπωλητής να σπρώχνει το καρότσι με τα παγωτά και τις γρανίτες.
Μπουλούκια τουριστών σε οργανωμένα walking tours μαζεύονται γύρω από τον οδηγό που δίνει πληροφορίες για το παρελθόν της πόλης.
Και φυσικά εδώ βρίσκει κανείς κάποια από τα καλύτερα roof top bars για ποτό με θέα τα αποικιακά κτίρια και τους ουρανοξύστες στο βάθος.
Η παρουσία της αστυνομίας είναι εμφανής αφού η περιοχή κάποτε ήταν επικίνδυνη. Η μόνη στιγμή που ένιωσα άβολα ήταν όταν είχε νυχτώσει και από χαζομάρα μου βρεθήκαμε περιπλανώμενοι στο El Chorrillo, μια περιοχή όχι και τόσο ασφαλή. Είναι εύκολο να βρεθείς εδώ αφού η μια συνοικία μπαίνει μέσα στην άλλη και το καταλαβαίνεις μόνο αφού παρατηρήσεις οτι τα παστέλ σπίτια εξαφανίζονται μαζί και η αστυνομία, τα σκουπίδια πληθαίνουν, τα μισογκρεμισμένα σπίτια επίσης.
Μια περιοχή που μπορεί σήμερα να μην είναι τόσο επικίνδυνη όσο ήταν κάποτε, αλλά ενώ βρίσκεται πολύ κοντά στο Casco, ωστόσο απέχει πολύ από αυτό. Είναι η περιοχή που δέχτηκε το μεγαλύτερο πλήγμα από την εισβολή των ΗΠΑ το 1989.Μέσα σε λίγα λεπτά βρεθήκαμε σε άλλο κόσμο..Κτίρια πολύχρωμα με ξεφτισμένες προσόψεις κάποια ερειπωμένα και ετοιμόρροπα. Ντόπιοι κάθονται σε καρέκλες στα πεζοδρόμια με μπίρες στο χέρι, λάτιν μουσική ακούγεται σε κάθε γωνία, παιδιά τρέχουν ξυπόλητα μαζί με αδέσποτα σκυλιά και γυναίκες κρέμονται στα παράθυρα για λίγο αέρα στην αποπνικτική ατμόσφαιρα. Και όλοι μας κοιτούν με περιέργεια. Η έντονη αντίθεση ανάμεσα στις δυο περιοχές υπάρχει επειδή το 1997 το Casco viejo χαρακτηρίστηκε παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO χάρη στα ιστορικά ισπανικά αποικιακά κτίρια και τις καθολικές εκκλησίες που χρονολογούνται από τις αρχές της δεκαετίας του 1500. Ξένοι αγόραζαν ακίνητα στο Casco, ξενοδοχεία και στιλάτα μαγαζιά φτιάχτηκαν.Ενώ το El Chorrillo αφέθηκε στη μοίρα του και στο έλεος των συμμοριών.
Σήμερα η πόλη του Παναμά εξελίσσεται, αλλά εδώ βλέπεις αυτό που μένει πίσω...η φτωχότερη γειτονιά του Παναμά. Δεν ξέρω το πρωί πως είναι, πάντως βράδυ δεν είναι καλή ιδέα να βρεθείς εδώ..Φοβόμουν να βγάλω και το κινητό να κοιτάξω που στο καλό βρισκόμαστε. Τελικά βγήκαμε σε μια ας το πούμε πλατεία πλαισιωμένη από εργατικές πολυκατοικίες και τη λεωφόρο στο βάθος και πήραμε ταξί.
Η cinta costera τρέχει παράλληλα με την Avenida Balboa και λίγο μετά το Mercado de mariscos, γίνεται ένα τόξο στον ωκεανό που περιβάλλει το Casco viejo. Κάπου εδώ αφήσαμε το ταξί και πιάσαμε τα ποδήλατα...Η ώρα που είχαμε ήταν περιορισμένη γιατί το ποδηλατάδικο θα έκλεινε, οπότε η βόλτα μας ήταν σχετικά μικρή. Αρκετή όμως για τον Παναμά ώστε να μας εντυπωσιάσει με το λαμπερό ορίζοντα και τα αμέτρητα φώτα από τους αστραφτερούς του ουρανοξύστες.
Ο Junior δε χόρτασε τη βόλτα και δήλωσε οτι πριν φύγουμε θα ξαναρχόμασταν οπωσδήποτε...θα ξανανοικιάζαμε ποδήλατα αυτή τη φορά από νωρίς.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και ανεβήκαμε μερικούς ορόφους πιο ψηλά από το δωμάτιο για ένα ποτό με θέα, σκεπτόμενοι ότι σήμερα τα είδαμε όλα. Την αφημένη στη μοίρα της φτωχογειτονιά του El Chorrillo, το γοητευτικό Casco viejo, και τον ορίζοντα της malecon που θύμιζε Μαϊάμι..
Αυτή η πόλη έχει πολλά πρόσωπα..Αύριο μας περίμενε άλλο ένα!
Το Albrook βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη και είναι προσβάσιμο και με τη γραμμή 1 του μετρό. Εμείς προτιμήσαμε το ταξί και καθώς πλησιάσαμε στο κέντρο της πόλης μας εντυπωσίασαν οι ουρανοξύστες που κυριαρχούσαν στον ορίζοντα.
Το ξενοδοχείο μας Eurostars Panama city βρίσκεται στο El Cangrejo, μια περιοχή με πολλά ξενοδοχεία, μαγαζιά, και κυρίως καζίνο. Το ίδιο το ξενοδοχείο μας είχε καζίνο στο ισόγειο που λειτουργούσε όλο το 24 ωρο. El Cangrejo σημαίνει το καβούρι και η περιοχή πήρε το όνομά της από τη διάταξη των δρόμων σαν πόδια κάβουρα και δύο καμπυλωτά μπλοκ στη βόρεια πλευρά της που θυμίζουν δαγκάνες. Είναι ασφαλής περιοχή, καλή σαν βάση για εξορμήσεις και με δύο σταθμούς του μετρό, Via Argentina και El Carmen station, απέναντι από την ομώνυμη εκκλησία.
Βρίσκεται στην καρδιά της πόλης και υπάρχει πληθώρα εστιατορίων, από Ιταλικά και Κουβανέζικα μέχρι Μεξικάνικα και Λιβανέζικα όπως το δημοφιλές Beirut το οποίο τιμήσαμε αρκετές φορές.
Το Cangrejo ιδρύθηκε τη δεκαετία του '50 από την τοπική εβραϊκή κοινότητα και ενώ με τον καιρό ο εβραϊκός πληθυσμός μετακόμισε σε άλλες περιοχές, άφησε πίσω του κλινική Αϊνστάιν , πλατεία Αϊνστάιν και μερικά αγάλματα του Αϊνστάιν. Πιο δημοφιλές είναι το κεφάλι του Αϊνστάιν, "La cabeza de Einstein". Αρκετοί τουρίστες έρχονται για να ποζάρουν δίπλα στο τεράστιο γλυπτό κεφάλι του Albert Einstein, το οποίο βρίσκεται στην είσοδο του New York Bagel Café. Η δημοφιλής Calle Uruguay βρίσκεται σε απόσταση πέντε λεπτών με τα πόδια νότια του El Cangrejo και διαθέτει εστιατόρια, παμπ και άλλα νυχτερινά κέντρα.
Ανάμεσα στα ξενοδοχεία-ουρανοξύστες και τους πανύψηλους φοίνικες, φυτρώνουν μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις και καταστήματα σουβενίρ με τα Παναμέζικα καπέλα στις βιτρίνες.
Στην κάτω φωτο φαίνεται στα δεξιά η Iglesia del Carmen από το παράθυρο του δωματίου μας
Φτάσαμε στο ξενοδοχείο και τραβώντας τις βαριές κουρτίνες στα τεράστια παράθυρα μείναμε άφωνοι..
Η θέα από το δωμάτιό μας στον 21 όροφο ήταν εντυπωσιακή, τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα. Στον τελευταίο όροφο υπήρχε πισίνα με ξαπλώστρες για ηλιοθεραπεία και φυσικά η θέα από δω πάνω ήταν εξαιρετική!
Όπως και η σάλα που μπορούσες να πάρεις πρωινό, είχε τεράστια τζαμαρία προσφέροντας εκπληκτική θέα στην πόλη.
Η πόλη είναι γεμάτη αντιθέσεις. Από τους φαρδύς δρόμους με τα τεράστια μοντέρνα κτίρια, τις τράπεζες , τα εμπορικά κέντρα και τους ουρανοξύστες, έστριβες σε στενά με δρόμους γεμάτους λακκούβες, φτωχογειτονιές και χαρακτηριστικά χρωματιστά σπίτια με μπαλκόνια σαν κλουβιά με κάγκελα μέχρι επάνω.
Και στο δρόμο να περνάει ένα φορτηγάκι με ηχεία στο πίσω μέρος για να υπενθυμίσει ποιος είναι ο καλύτερος υποψήφιος για πρόεδρος της χώρας για τις εκλογές που πλησιάζουν.
Το πρώτο μέρος που θα βλέπαμε ήταν φυσικά το Casco Antiguo, το αξιοθέατο της πόλης που σε δημοφιλία το ξεπερνά μόνο το κανάλι. Είναι ένα μικρό κομμάτι της πόλης αλλά το μόνο αυθεντικό, με όμορφη αρχιτεκτονική γεμάτο πανέμορφες πλατείες, εκκλησίες, σπίτια και κυβερνητικά κτίρια που ιδρύθηκαν κατά την ισπανική αποικιοκρατία.
Σήμερα ανάμεσα στα ήσυχα σοκάκια υπάρχουν πολλά γκουρμέ εστιατόρια, μουσεία, γκαλερί,μαγαζιά και ξενοδοχεία και υπέροχα ανακαινισμένα κτίρια στριμωγμένα σαν σάντουιτς ανάμεσα σε κτίρια που δυστυχώς κυριολεκτικά καταρρέουν προσμένοντας κάποια ανακαίνιση.
Η βόλτα ξεκίνησε από το paseo las bovedas, έναν παραλιακό πεζόδρομο που βρίσκεται στην κορυφή του τείχους που έχτισαν οι Ισπανοί για να προστατεύσουν την πόλη και που μεγάλο κομμάτι του βρίσκεται κάτω από μια αψίδα με μπουκαμβίλιες. Κατά μήκος του υπάρχουν πάγκοι με ντόπιους που πουλούν είδη λαικής τέχνης και κάποιοι τα φτιάχνουν επί τόπου.
Εδώ συναντά κανείς και γυναίκες της φυλής Kuna που έχουν στήσει πάγκους και πουλούν χειροτεχνήματα αλλά κυρίως τα φημισμένα molas, στους τουρίστες που θέλουν να πάρουν μαζί τους ένα από τα πιο δημοφιλή αναμνηστικά της χώρας.
Είναι ωραίο μέρος για να πάρεις ανάσα δροσιάς στη σκιά αλλά και να απολαύσεις τη θέα στον ωκεανό, το μοντέρνο κομμάτι της πόλης στο βάθος και ένα μέρος της παλιάς πόλης, αφού το Casco viejo είναι ουσιαστικά μια χερσόνησος και εδώ βρίσκεσαι στη 'μύτη' της.
Περιπλάνηθήκαμε στα πλακόστρωτα δρομάκια και η βόλτα πραγματικά είναι απολαυστική καθώς περνάς από plaza σε plaza...Plaza de Francia, Plaza Herrera, Plaza Bolivar και φυσικά η κεντρική πλατεία Ανεξαρτησίας ή αλλιώς Plaza Mayor ή Plaza Catedral.
Χαθήκαμε περπατώντας τα στενά πεζοδρόμια χαζεύοντας την πολύχρωμη ισπανική αποικιακή αρχιτεκτονική στα ανακαινισμένα και στιλάτα κτίρια με την ιστορική γοητεία.
Φρεσκοβαμμένα με ζωντανά παστέλ γαλάζια και κίτρινα χρώματα, εντυπωσιακές καθολικές εκκλησίες, τραπεζάκια έξω στις πλατείες γεμάτα κόσμο και κάποιος μικροπωλητής να σπρώχνει το καρότσι με τα παγωτά και τις γρανίτες.
Μπουλούκια τουριστών σε οργανωμένα walking tours μαζεύονται γύρω από τον οδηγό που δίνει πληροφορίες για το παρελθόν της πόλης.
Και φυσικά εδώ βρίσκει κανείς κάποια από τα καλύτερα roof top bars για ποτό με θέα τα αποικιακά κτίρια και τους ουρανοξύστες στο βάθος.
Η παρουσία της αστυνομίας είναι εμφανής αφού η περιοχή κάποτε ήταν επικίνδυνη. Η μόνη στιγμή που ένιωσα άβολα ήταν όταν είχε νυχτώσει και από χαζομάρα μου βρεθήκαμε περιπλανώμενοι στο El Chorrillo, μια περιοχή όχι και τόσο ασφαλή. Είναι εύκολο να βρεθείς εδώ αφού η μια συνοικία μπαίνει μέσα στην άλλη και το καταλαβαίνεις μόνο αφού παρατηρήσεις οτι τα παστέλ σπίτια εξαφανίζονται μαζί και η αστυνομία, τα σκουπίδια πληθαίνουν, τα μισογκρεμισμένα σπίτια επίσης.
Μια περιοχή που μπορεί σήμερα να μην είναι τόσο επικίνδυνη όσο ήταν κάποτε, αλλά ενώ βρίσκεται πολύ κοντά στο Casco, ωστόσο απέχει πολύ από αυτό. Είναι η περιοχή που δέχτηκε το μεγαλύτερο πλήγμα από την εισβολή των ΗΠΑ το 1989.Μέσα σε λίγα λεπτά βρεθήκαμε σε άλλο κόσμο..Κτίρια πολύχρωμα με ξεφτισμένες προσόψεις κάποια ερειπωμένα και ετοιμόρροπα. Ντόπιοι κάθονται σε καρέκλες στα πεζοδρόμια με μπίρες στο χέρι, λάτιν μουσική ακούγεται σε κάθε γωνία, παιδιά τρέχουν ξυπόλητα μαζί με αδέσποτα σκυλιά και γυναίκες κρέμονται στα παράθυρα για λίγο αέρα στην αποπνικτική ατμόσφαιρα. Και όλοι μας κοιτούν με περιέργεια. Η έντονη αντίθεση ανάμεσα στις δυο περιοχές υπάρχει επειδή το 1997 το Casco viejo χαρακτηρίστηκε παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO χάρη στα ιστορικά ισπανικά αποικιακά κτίρια και τις καθολικές εκκλησίες που χρονολογούνται από τις αρχές της δεκαετίας του 1500. Ξένοι αγόραζαν ακίνητα στο Casco, ξενοδοχεία και στιλάτα μαγαζιά φτιάχτηκαν.Ενώ το El Chorrillo αφέθηκε στη μοίρα του και στο έλεος των συμμοριών.
Σήμερα η πόλη του Παναμά εξελίσσεται, αλλά εδώ βλέπεις αυτό που μένει πίσω...η φτωχότερη γειτονιά του Παναμά. Δεν ξέρω το πρωί πως είναι, πάντως βράδυ δεν είναι καλή ιδέα να βρεθείς εδώ..Φοβόμουν να βγάλω και το κινητό να κοιτάξω που στο καλό βρισκόμαστε. Τελικά βγήκαμε σε μια ας το πούμε πλατεία πλαισιωμένη από εργατικές πολυκατοικίες και τη λεωφόρο στο βάθος και πήραμε ταξί.
Η cinta costera τρέχει παράλληλα με την Avenida Balboa και λίγο μετά το Mercado de mariscos, γίνεται ένα τόξο στον ωκεανό που περιβάλλει το Casco viejo. Κάπου εδώ αφήσαμε το ταξί και πιάσαμε τα ποδήλατα...Η ώρα που είχαμε ήταν περιορισμένη γιατί το ποδηλατάδικο θα έκλεινε, οπότε η βόλτα μας ήταν σχετικά μικρή. Αρκετή όμως για τον Παναμά ώστε να μας εντυπωσιάσει με το λαμπερό ορίζοντα και τα αμέτρητα φώτα από τους αστραφτερούς του ουρανοξύστες.
Ο Junior δε χόρτασε τη βόλτα και δήλωσε οτι πριν φύγουμε θα ξαναρχόμασταν οπωσδήποτε...θα ξανανοικιάζαμε ποδήλατα αυτή τη φορά από νωρίς.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και ανεβήκαμε μερικούς ορόφους πιο ψηλά από το δωμάτιο για ένα ποτό με θέα, σκεπτόμενοι ότι σήμερα τα είδαμε όλα. Την αφημένη στη μοίρα της φτωχογειτονιά του El Chorrillo, το γοητευτικό Casco viejo, και τον ορίζοντα της malecon που θύμιζε Μαϊάμι..
Αυτή η πόλη έχει πολλά πρόσωπα..Αύριο μας περίμενε άλλο ένα!
Last edited:
