Γερμανία Πάω Βερολίνο.Τι μου προτείνετε?

[tripakias]

Borealis δεν διαφωνω μαζι σου. Ομως η εθνικοτητα των κατοικων μιας πολης με αφηνει παντελως αδιαφορω. Το τελικο αποτελεσμα ειναι αυτο που με συναρπαζει... ειτε το χερι του καλλιτεχνη ειναι βρετανικο, ειτε γερμανικο, ειτε πολυπολιτισμικο.

 

[piccolo_mondo]

Το Βερολινο μου θυμιζει μια γυναικα που μετα απο ενα πολυ σοβαρο ατυχημα, που της αφησε αναριθμητες πληγες, συνεχιζει να ζει αισιοδοξα, εχοντας πλεον μονο ουλες στο σωμα και στο προσωπο της, που θυμιζουν τις πληγες του παρελθοντος.

Ακριβως.. Κ να προσθεσω: μια παγερα ομορφη γυναικα, που μοιαζει να κρυβει βαθια μυστικα, μια κυρια.. σαγηνευτικη, υπουλα πλανευτρα.. Οταν επισκεφτηκα το Βερολινο ενιωσα οτι ηταν τοσο ψυχρο, κυριολεκτικα (Ιανουαριος) κ μεταφορικα, που δεν δεχοταν αρνηση.. "Ναι, θα σε κερδισω" κ με κερδισε.

 

[neraida]

Berlin =

1. ο πρωτος οροφος στο ζαχαροπλαστειο FASSBENDER & RAUSCH με θεα την GENDARMEN MARKT

2. τα τηγανητα fichchips στους σταθμους των τρενων – οι γαριδες !!

3. βολτες με το ποδηλατο στο tiergarten to CAFE AM NEUEN SEE

4. το υπογειο delicatessen tou Gallerie Lafayete

6. τα δημητριακα VITALIS KNUSPER MULTI FRUCHT στο Edeka

8. το cafe WINTERGARTEN AM LITERATURHAUS

9. η περιοχη NIKOLEIVIERTEL με το EPHRAIM CAFE

10. η κοκκινη μπυρα rot berliner weisser Bier στο Ballhaus Clarchens στην Auguststrasse 24!!!

 

[ΕΡΣΗ]

Να προσθεσω μια ωραια βολτα για οσους βρεθουν στο Δυτικο Βερολινο. Lietzensee. Σε οποιον αρεσει η Fasanenstrasse θα αρεσουν και οι δρομοι στα περιξ του παρκου και της λιμνης αυτης. Οι πληγες και τα σημαδια εκει ειναι σχετικα πολυ λιγα.

 

[NATASA 09]

Άσχετο αλλά και κάπως σχετικό γιατι επισκέφθηκα το Βερολίνο το 2002 στα πλαίσια μίας έκθεσης για τον Ελληνικό Κλασικό Πολιτισμό και ένιωσα ότι βρισκόμουν σε μια πόλη μέσα σε άλλη πόλη. Συζητούσαμε με έναν συνταξιδιώτη γι' αυτό που θίγεται στα παραπάνω μην.σε σχέση με την πολεοδομία και χωροταξία της πόλης και αναρωτιέμαι αν είδαμε την ίδια πόλη. Εμένα τότε μου έκαναν εντύπωση τα πολλά και μεγάλα πάρκα, οι πολύχρωμες προσόψεις των κτιρίων, οι ποδηλατόδρομοι δίπλα στα μεγάλα πεζοδρόμια με τα ψηλά δέντρα, τα απίστευτο για εμάς που τότε μέναμε στην Αθήνα ΜΜΜ, που σε πήγαιναν παντού και με ελάχιστο κόστος. Ο φίλος και συνταξιδιώτης που είναι αρχιτέκτονας μου επισήμανε βεβαίως κάτι πολύ σημαντικό. Εκείνο το διάστημα γινόταν μία μεγάλη κουβέντα για την αισθητική των κτιρίων του Βερολίνο σε σχέση με την διαχείριση της χωροταξίας και πολεοδομίας μιας πόλης, ανάλογα με τις οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις που αναπτύσσονταν εντός της και τις προτεραιότητες που καλούνταν να καλύψει η ανάπτυξή της. Πολλά από τα κτίρια κατεδαφίστηκαν με την αιτιολογία ότι εμπεριείχαν αμίαντο και ήταν επικίνδυνα για την υγεία. Το παράδοξο είναι ότι δεν γκρεμίζονταν όλα τα κτίρια, αλλά ορισμένα και στη θέση τους χτίζονταν σύγχρονα κτίρια από γυαλί και μέταλλο, τα οποία ήταν φανερό πως δεν ταίριαζαν με τη γενικότερη πολεοδομική αισθητική της πόλης. Τα παλιά κτίρια φαίνεται ότι γκρεμίζονταν όχι ανάλογα με το αν έχουν ή όχι αμίαντο, αλλά ανάλογα με τις εταιρίες που ενδαφέρονταν για τη συγκεκριμένη περιοχή. Ακόμη όμως και αν υπήρχε κίνδυνος για την υγεία, θα μπορούσαν τα κτίρια να ξαναχτιστούν με τη βερολινέζικη αισθητική και όχι με την ιαπωνική ή την αμερικανική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πλατεία Πότσνταμ που έχτισε εκεί η εταιρία SONY. Η πλατεία διαμορφώθηκε μετά την πτώση του Τείχους. Πριν ήταν μια τεράστια έκταση στο πλαίσιο της «νεκρής ζώνης», που υπήρχε εκατέρωθεν του τείχους. Κάτι σαν μια τεράστια αλάνα δηλαδή. Οταν διαλύθηκε το Τείχος έσπευσε η SONY και άλλες εταιρίες και κατασκεύασαν ένα πραγματικά πελώριο κτιριακό συγκρότημα, εμπορικών χρήσεων, όλο από μέταλλο και γυαλί, με δαιδαλώδη χωροταξία, ένα «μνημειακό» οικοδόμημα. Όσο δε για την πύλη του Βραδεμβούργου τι να πω; Σαν να έβλεπα την Ακρόπολη γεμάτη διαφημιστικά πανό. Παρ΄όλα αυτά το Βερολίνο είναι για μένα όμορφη πόλη μαγική, με καταπληκτικούς και ευγενικούς ανθρώπους, με ρυθμούς που ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία μου.

 

[Borealis]

-Δεν έχω δει ποτέ διαφημιστικά πάνω στη πύλη, είσαι σίγουρη για αυτό?
-Ευτυχώς τα κτήρια από γυαλί και μέταλλο συγκεντρώνονται κυρίως σε νησίδες και μακρυά από περιοχές αμιγούς κατοικίας.
-Στο Βερολίνο αναγνωρίζεται όλη η αρχιτεκτονική του ιστορία, πολύ σημαντικό για μια πόλη που ισοπεδώθηκε. Μπορείς να διαβάσεις την ιστορία της πόλης απλώς παρατηρώντας τα κτήριά του. Στο Παρίσι πεθαίνεις από πλήξη μετά από το δέκατο κτήριο.
-Και το κτήριο του κοινοβουλίου της DDR είχε την τύχη των υπολοίπων που ανέφερες λόγω αμιάντου.

 

[ΕΡΣΗ]

Αναρωτιεμαι αν σε αυτη την περιπτωση οντως εφταιγε το προβλημα του αμιαντου η αν ηθελαν να σβυσουν καποια μνημη.
Αλλωστε το κτιριο αυτο κτιστηκε πανω στα ερειπια του παλατιου Stadtscloss το οποιο προσπαθουν να αναστησουν ξανα σημερα. Το αν θα ειναι επιτυχης η νεκρανασταση δεν ειναι δεδομενο. (αν και η συγκεντρωση εκει, σε ενα νεο μουσειο, ολου του πλουτου των εθνολογικων συλλογων του Βερολινου με θελγει πολυ).

 

[Borealis]

Αναρωτιεμαι αν σε αυτη την περιπτωση οντως εφταιγε το προβλημα του αμιαντου η αν ηθελαν να σβυσουν καποια μνημη.
Αλλωστε το κτιριο αυτο κτιστηκε πανω στα ερειπια του παλατιου Stadtscloss το οποιο προσπαθουν να αναστησουν ξανα σημερα. Το αν θα ειναι επιτυχης η νεκρανασταση δεν ειναι δεδομενο. (αν και η συγκεντρωση εκει, σε ενα νεο μουσειο, ολου του πλουτου των εθνολογικων συλλογων του Βερολινου με θελγει πολυ).

Θυμάμαι το έχουμε ξανασυζητήσει αυτό, δυστυχώς θα μετακινηθούν και τα Μουσεία του Ντάλεμ, τα οποία και από αρχιτεκτονικής και μουσειολογικής άποψης πλησιάζουν το ιδεατό.

 

[ΕΡΣΗ]

Απο την αλλη βεβαια το Νταλεμ καθε αλλο παρα κεντρικα ειναι, οποτε θα θελουν προφανως να κανουν φιγουρα φατσα μοστρα στο ευρυ κοινο τα απιστευτα αυτα ευρηματα.
Δε γινεται για παραδειγμα το Παρισι να εχει κεντρο καρακεντρο το Musee Branly και αυτοι να εχουν το Ethnologishes, αλλου για αλλου.
Θελουν προφανως να βρουν τη σειρα τους ως μεγαλη ευρωπαικη πρωτευουσα με καθε τροπο.

 

[Borealis]

Αυτοί οι μεγαλοιδεατισμοί είναι που με κάνουν να σκέφτομαι αν πρέπει να αποχωρήσω από το γκρουπ των γερμανόφιλων που λέει και ο τριπάκιας!
Εσύ που γύρισες πρόσφατα πως τους βρήκες? θα πρέπει να ανησυχούμε για αυτούς (και για μας?).

 

[NATASA 09]

-Δεν έχω δει ποτέ διαφημιστικά πάνω στη πύλη, είσαι σίγουρη για αυτό?
Όταν πήγα είχε μια διαφημιστική καμπάνια και το είδα. Μάθαμε μετά ότι ο δήμος έκανε το παραχωρητήριο και πήρε κάποιο αντίτιμο, τώρα τι να σου πω; Θα ψάξω αν βρω φωτογραφία και θα σου τη στείλω
-Ευτυχώς τα κτήρια από γυαλί και μέταλλο συγκεντρώνονται κυρίως σε νησίδες και μακρυά από περιοχές αμιγούς κατοικίας.
Παρόλα ταύτα είναι απαίσια
-Στο Βερολίνο αναγνωρίζεται όλη η αρχιτεκτονική του ιστορία, πολύ σημαντικό για μια πόλη που ισοπεδώθηκε. Μπορείς να διαβάσεις την ιστορία της πόλης απλώς παρατηρώντας τα κτήριά του. Στο Παρίσι πεθαίνεις από πλήξη μετά από το δέκατο κτήριο.
Συμφωνώ. Και μιλάμε μετά για υπερεκτιμημένες πόλεις
-Και το κτήριο του κοινοβουλίου της DDR είχε την τύχη των υπολοίπων που ανέφερες λόγω αμιάντου.
Αυτό δεν το γνωρίζω.Πότε έγινε αυτό;

Όσον αφορά την έκθεση που τότε με έκαιγε κατά την διάρκεια της εναπόθεσης των εκθεμάτων που είχαμε δανείσει και εμείς -Ελλάδα- για να πραγματοποιηθεί, υπέστησαν σοβαρές ζημιές τα ανάγλυφα ενός διαζώματος αρχαιοελληνικού τάφου του 4ου αι. π.χ. Ανήκαν στο μουσείο της Βιέννης και είχαν παραστάσεις της Οδύσσειας. Πήγαν να τα τοποθετήσουν σε ξύλινες προθήκες, αυτές έσπασαν και καταλαβαίνεις τι έγινε.

 

[ΕΡΣΗ]

Αυτοί οι μεγαλοιδεατισμοί είναι που με κάνουν να σκέφτομαι αν πρέπει να αποχωρήσω από το γκρουπ των γερμανόφιλων που λέει και ο τριπάκιας!
Εσύ που γύρισες πρόσφατα πως τους βρήκες? θα πρέπει να ανησυχούμε για αυτούς (και για μας?).

Οι Βερολινεζοι -οσο τελος παντων εχω ερθει σε επαφη μαζι τους, μην κανω και τον ειδημονα- ειναι τελειως αλλο σχεδιο απο τους υπολοιπους γερμανους: μου ειναι πολυ πιο ευχαριστοι, χαλαροι, φιλικοι και ανετοι. (βλ. το παραδειγμα της Νατασας: δεν ειμαι καθολου σιγουρη οτι στο Μοναχο θα ειχε συμβει κατι τετοιο). Αλλα πλεον το ενωμενο Βερολινο ειναι πρωτευουσα της ενωμενης Γερμανιας και αυτο σημαινει και πολλα αλλα: αλλοι Γερμανοι απο αλλου μετακομισαν εκει μια και ειναι πλεον πρωτευουσα, με αλλη νοοτροπια, αλλον αερα και αλλες απαιτησεις απο τον εαυτο τους και τους αλλους. Παντως διατηρει αυτον τον γοητευτικο χαρακτηρα της γειτνιασης με την Ανατολικη Ευρωπη: την επαφη με το σλαβικο στοιχειο η οποια δινει μια αλλη ζωντανια.