Μάλτα Μια χαρά είναι η Μάλτα!

[katkats]

Βαλέτα –Τα βασικά

Η Βαλέτα ιδρύθηκε το 1566 από τους Ιωαννίτες ιππότες (knights of St. John) και συγκεκριμένα από τον Μέγα Μάγιστρο Jean Parisot de la Vallete και είναι η πρώτη ευρωπαϊκή πόλη που χτίστηκε, από την αρχή, ολόκληρη, με ένα ενιαίο σχέδιο. Χτισμένη σε μια μικρή χερσόνησο, δίνει την εντύπωση πόλης - μινιατούρας. Έχει ψηλά κτίρια, με αυτά τα χαρακτηριστικά ξύλινα, κλειστά, μικρά χρωματιστά μπαλκόνια. Οι δρόμοι της είναι αλφαδιασμένοι, όμως εκτείνονται σε ένα ανώμαλο έδαφος. Τι σημαίνει αυτό; Ανηφόρες και σκαλάκια. Οι δρόμοι υποτίθεται ότι έχουν τέτοιον προσανατολισμό ώστε τα ρεύματα αέρα από τη θάλασσα να μπαίνουν και να δροσίζουν την πόλη. Περπατώντας στην πόλη, το νιώσαμε αυτό πολλές φορές, όταν δεχόμασταν ψυχρές ριπές στο άσχετο.

Ολόκληρη η πόλη της Βαλέτα ανήκει στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco και το 2018 είναι η σειρά της να γίνει η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.

Διασχίζουμε τη γέφυρα, πάνω από την τάφρο των θεόρατων τειχών και μπαίνουμε από την πύλη στην πόλη. Αυτή η πύλη είναι νέα προσθήκη και σχεδιάστηκε από τον Renzo Piano (ο αρχιτέκτονας που έχει αναλάβει το κέντρο πολιτισμού του ιδρύματος Νιάρχου στο φαληρικό δέλτα).

Μπήκαμε μέσα στη Βαλέτα. Με το καλημέρα σας, ακόμα ένα δημιούργημα του Renzo Piano: το κοινοβούλιο. Δίπλα του, τα ερείπια της όπερας. Βομβαρδίστηκε και καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Γερμανούς στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Οι Μαλτέζοι δεν την επισκεύασαν ποτέ και άφησαν τα συντρίμμια, να τους θυμίζουν τον πόλεμο. Πολύ πρόσφατα, πάλι ο Renzo Piano πρόσθεσε από πάνω ένα ανοιχτό αμφιθέατρο. Αμφιλεγόμενα τα τρία αυτά έργα, έχουν γίνει αντικείμενο πολλών αντιπαραθέσεων.

Είμαστε στην Triq ir-Repubblica (Republic street, αγγλιστί). Είναι ο πιο κεντρικός δρόμος. Πεζοδρομημένος, ιδανικός για βόλτα, αν τον ακολουθήσετε θα πέσετε πάνω στα πιο σημαντικά αξιοθέατα. Ενώνει 2- 3 πλατείες, οι οποίες είναι τίγκα στο τραπεζάκι, όπως Ελλάδα και ιδανικές για άραγμα και people watching.

Misraħ ir-Repubblika
​

Μετά τα ερείπια της όπερας, στα αριστερά είναι το αρχαιολογικό μουσείο. Στεγάζεται στο Auberge de Provence του 16ου αιώνα, που μέσα πρέπει να είναι ωραίο. Και η συλλογή του πρέπει να είναι ενδιαφέρουσα, καθώς φιλοξενεί τα ευρήματα από τους προϊστορικούς ναούς της Μάλτας. Όπως καταλαβαίνετε δεν μπήκαμε και το έχω μετανιώσει λίγο. Από τα κορυφαία εκθέματατου μουσείου είναι αυτή η μικροσκοπική κοιμωμένη

Από wikipedia​

Θα σας πω αργότερα που βρέθηκε.

Και τι είναι τα Auberges; Το τάγμα των ιπποτών χωριζόταν διοικητικά σε 8 langues (γλώσσες), οι οποίες αντιπροσώπευαν τις κτήσεις του ανά την Ευρώπη. Τα auberges στη Μάλτα ήταν τα σπίτια, τα πανδοχεία κάθε γλώσσας και έπαιζαν ρόλο διοικητηρίων. Όσα έχουν απομείνει στη Βαλέτα τα βρήκαμε, καθώς και μερικά από τα παλαιότερα στο Birgu (Vitoriosa), την αρχική βάση των ιπποτών στη Μάλτα.

Συνεχίζουμε στη Repubblica. Στα αριστερά μας ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Βαλέτα, ο St. John co-cathedral: τεράστιος, με πλούσια διακόσμηση και το κυριότερο με 2 Caravaggio. Δυο πίνακες πρόλαβε να ζωγραφίσει στον ένα χρόνο που έμεινε στη Μάλτα, πριν κατηγορηθεί (ξανά) για φόνο και διαφύγει στη Σικελία. Όχι, ούτε εδώ μπήκαμε.

Στο μεθεπόμενο τετράγωνο συναντάμε το άλλο πολύ σημαντικό αξιοθέατο της Βαλέτα: Το παλάτι του Μαγίστρου. Μέχρι πριν λίγα χρόνια στέγαζε (και) το κοινοβούλιο. Επισκέψιμα είναι το armoury και τα state apartments.

Φτάσαμε μέχρι την χαριτωμένη αυλή του, αλλά με τα παλάτια δεν έχουμε πολύ καλές σχέσεις, οπότε μεταβολή και όξω στην πλατεία Misraħ του San Ġorġ.

Άπλα, συντριβανάκια στο επίπεδο του εδάφους και τραπεζάκια μόνο στο βάθος.

Αν είστε βιαστικοί, εδώ μπορείτε να κάνετε μεταβολή και να αρχίσετε να γυρνάτε προς τα πίσω. Προτείνω να πάρετε την Triq Il-Mercanti (Merchants' Street), τον άλλο μεγάλο πεζόδρομο της Βαλέτα.

Στη Mercanti θα δείτε την κλειστή κεντρική αγορά ερειπωμένη. Μεγάλη απογοήτευση. Ήθελα πολύ να την επισκεφθώ για να δω τα τοπικά προϊόντα. Στο μεγάλο μπακάλικο της Βαλέτα, το Webley, το μόνο μαλτέζικο που βρήκα ήταν κρασί. Ίσως να είχε και άλλα ντόπια πράγματα, κρυμμένα πίσω από τη πληθώρα εγγλέζικων και ιταλικών προϊόντων. Όλα αυτά δικαιολογούνται, αν σκεφτεί κανείς ότι η Μάλτα παράγει μόνο το 20% των προϊόντων που χρειάζεται! Για την αγορά διάβασα ότι θα ανοίξει ξανά ανακαινισμένη τον επόμενο Ιούνιο.

Περπατώντας στη Mercanti, περνάμε τον Co-cathedral και συνεχίζουμε μέχρι το τέρμα της. Θα πέσετε πάνω σε δυο συγκοινωνούντες πλατείες και σε δυο ακόμα Auberge, d' Italie και de Castille. Το τελευταίο είναι πολύ εντυπωσιακό.

Πλαγίως απέναντι του βρίσκεται το St. James Cavalier, το οποίο έχει μετατραπεί σε πολιτιστικό κέντρο. Αν έχετε χρόνο, αξίζει μια γρήγορη βόλτα στο εσωτερικό του, η είσοδος είναι δωρεάν.

Απέναντι από το St. James Cavalier είναι το χρηματιστήριο και δίπλα η είσοδος για τους Upper Barrakka Gardens. Απαραίτητη επίσκεψη αυτή. Οι κήποι κατασκευάστηκαν για να ξεκουράζονται και να χαλαρώνουν οι ιππότες. Από εδώ μπορείτε να θαυμάσετε ένα πανόραμα από ψηλά: Αριστερά Βαλέτα, δεξιά λιμάνι και μπροστά σας οι 3 Πόλεις. Έχει σκιά, λουλουδάκια και ένα κιόσκι για καφέ ή μπίρα. Στην άκρη των κήπων βρίσκεται η έξοδος του πανύψηλου Barrakka lift, που τους συνδέει με το λιμάνι (το εισιτήριο κοστίζει 1€, μόνο για την άνοδο, η κάθοδος είναι δωρεάν). Στο από κάτω επίπεδο, θα παρατηρήσετε μια σειρά από κανόνια. Δύο φορές την ημέρα, το μεσημέρι και στις 4μμ, βαράνε τελετουργικά μια κανονιά. Πληρώνεις για να το ζήσεις από κοντά – δεν βρίσκω τον λόγο, το βλέπεις και από πάνω. Πιο κάτω ακόμα, στα έγκατα της γης, βρίσκονται τα Lascaris war rooms : το υπόγειο αρχηγείο των Εγγλέζων στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Σωστά μαντέψατε, ούτε εδώ μπήκαμε.

Κάπου εδώ τελειώνει η βασική ξενάγηση στη Βαλέτα. Την αποχαιρετάτε και φεύγετε. Εγώ όμως, στο επόμενο κεφάλαιο, έχω να σας πω κι άλλα.

Πάρτε και λίγες νυχτερινές φωτογραφίες.

το κοινοβούλιο

Misraħ ir-Repubblika

Triq ir-Repubblica

St. John co-cathedral​

Ερημωμένη, αλλά γοητευτική...

 

[aspa]

Πολύ κατατοπιστική και στην ώρα που την χρειάζομαι. Φεύγω το άλλο Σάββατο.
Πήγατε στις τρεις πόλεις ? με τι μέσο?

 

[katkats]

Ναι πήγαμε στις 3 Πόλεις, με φέρι από Βαλέτα.

 

[paefstra]

Δεν θελω να σε πιεσω, αλλά μήπως θα έχουμε επόμενο κεφάλαιο; Γιατί τον άλλο μήνα είναι η σειρά μου να βρεθώ Μάλτα

 

[katkats]

Δεν θελω να σε πιεσω, αλλά μήπως θα έχουμε επόμενο κεφάλαιο; Γιατί τον άλλο μήνα είναι η σειρά μου να βρεθώ Μάλτα

Για σε θα βάλω τα δυνατά μου

 

[Nicolas]

Άντε,γραψε κατι παραπανω! Φευγουμε 13/8 και ηδη εχω ξεκινήσει εναν πρώτο σχεδιασμό, δωσε ιδέες!

 

[katkats]

Βαλέτα - Τα υπόλοιπα

Τι άλλο μπορείτε να δείτε στη Βαλέτα; Μπορείτε να τη δείτε όλη. Δεν είναι καθόλου μεγάλη!

Πιο πριν σας είχα αφήσει να φτάσετε μέχρι την πλατεία Misraħ του San Ġorġ και μετά σας γύρισα πίσω και σας ξεπροβόδησα από την πόλη. Αν θέλετε μπορείτε να συνεχίσετε στην Triq ir-Repubblica που τώρα γίνεται κατηφορική και παύει να είναι πεζόδρομος.

Το βλέμμα σας θα αιχμαλωτίσουν τα ψηλά σπίτια με τα πανέμορφα μπαλκονάκια και τα βήματα σας θα σας βγάλουν στα τείχη του Fort St. Elmo. Μόλις διασχίσατε κατά μήκος τη Βαλέτα! Τώρα δυο δρόμους έχει η ζωή και είναι και οι δυο παραθαλάσσιοι.

Ας πούμε ότι επιλέγουμε να πάμε δεξιά. Στην αρχή της διαδρομής η θάλασσα θα κρύβεται από το Fort St Elmo. Πρόκειται για το αρχικό οχυρό της χερσονήσου. Φτιάχτηκε από τους ιππότες 4 χρόνια πριν την ίδρυση της πόλης και ήταν αυτό που δέχτηκε την μεγαλύτερη πίεση από τους Τούρκους κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Πολιορκίας, το 1565. Στο εσωτερικό του φιλοξενείται το National War Museum, το οποίο πρέπει να είναι αρκετά ενδιαφέρον, καθώς ανατρέχει την ιστορία της Μάλτας μέσα από τους πολέμους που έχουν γίνει στο έδαφός της. Εκτός από τη Μεγάλη Πολιορκία από τους Τούρκους, η Μάλτα υπέστη και άλλη μια από τους Ιταλούς και τους Γερμανούς κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι σφοδροί και επίμονοι βομβαρδισμοί θεωρούνται από τους χειρότερους σε όλη τη διάρκεια του πολέμου και άφησαν τη Μάλτα κατεστραμμένη και ρημαγμένη.

Απέναντι από το φρούριο ένα τεράστιο, λιτό εξωτερικά κτίριο είναι η Sacra Infermeria, το νοσοκομείο των ιπποτών. Το τάγμα έτσι κέρδισε την εύνοια του πάπα: έφτιαξε ένα νοσοκομείο στην Ιερουσαλήμ για τους προσκυνητές που έφταναν στους Αγίους Τόπους, ήταν Hospitaller. Όταν τους έδιωξαν οι άπιστοι από εκεί πήγαν στην Κύπρο και από εκεί στη Ρόδο και όταν τους έδιωξαν και από εκεί βρέθηκε η Μάλτα. Κι όλο νοσοκομεία χτίζανε...

Η διαδρομή που ακολουθούμε “βλέπει” πια θάλασσα από ψηλά. Συναντάμε ένα μνημείο για τους πεσόντες στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που συμπεριλαμβάνει και μια μεγάλη καμπάνα.

Απέναντι είναι οι Lower Barrakka Gardens. Αρχιτεκτονικά είναι πανομοιότυποι με τους Upper Barrakka Gardens και μάλιστα υπάρχει μεταξύ τους οπτική επαφή. Όμως αυτοί εδώ είναι πιο ήσυχοι και έρημοι, καθώς λιγότεροι τουρίστες φτάνουν ως εδώ, αν και διαθέτουν εξίσου ωραία θέα, στο λιμάνι, στη Βαλέτα και στις 3 Πόλεις.

Στη συνέχεια της βόλτας δυο είναι τα τινά. Είτε είστε τολμηροί και αρχίζετε να κατεβαίνετε προς το επίπεδο της θάλασσας, είτε είστε πιο συντηρητικοί και μένετε στο ίδιο επίπεδο συνεχίζοντας να κλείνετε έναν νοητό κύκλο γύρω από τη πόλη και καταλήγοντας μέσα από γραφικά, ανηφορικά δρομάκια στο κέντρο της πόλης. Στη πρώτη περίπτωση, θαυμάζετε τα παλιά κτίρια του λιμανιού, όμως η ανάβαση μετά είναι μανίκι. Βέβαια μπορείτε να την κάνετε παιχνιδάκι σκάζοντας το 1 ευρουλάκι στο lift και ανεβαίνοντας ως κύριοι και κυρίες.

Μάλιστα μπορείτε να συνεχίσετε τη βόλτα σας και μέχρι το Valletta Waterfront. Προσπερνάτε το lift, προχωράτε παραπλεύρως ενός τμήματος του εμπορικού λιμανιού και αν δείτε κοντά κρουαζιερόπλοιο έχετε φτάσει. Το Valletta Waterfront είναι μια σειρά από άριστα αναπαλαιωμένες αποθήκες και μαγαζιά του λιμανιού που έχουν μετατραπεί σε εστιατόρια και μπαρ, με κύριο στόχο να εξυπηρετούν τους τουρίστες των κρουαζιερόπλοιων. Τα οποία κρουαζιερόπλοια αράζουν ακριβώς μπροστά, οπότε, όπως καταλαβαίνετε, μεταβολή και πίσω.

Στους “δυο δρόμους έχει η ζωή”, ας πούμε τώρα ότι πάμε αριστερά. Μια πολύ ωραία βόλτα που εμείς την κάναμε με ψιλόβροχο ανακατωμένο με σκόνη από τη Σαχάρα, οπότε καταλήξαμε πιτσιλωτοί. Είσαι ψηλά, η θάλασσα είναι από κάτω και απέναντι “θαυμάζεις” τις πολυκατοικίες της Σλιέμα.

Όμως τα κτίρια της Βαλέτα και από αυτήν τη μεριά είναι πολύ ωραία

και το ακατοίκητο νησάκι Manoel με τις εγκαταλειμμένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις σου κεντρίζει το ενδιαφέρον.

Στόχος μας εκείνο το πρωινό ήταν να πάρουμε το φέρι που ξεκινάει από αυτήν τη μεριά της Βαλέτα και να επισκεφτούμε τη Σλιέμα. Δεν βρήκαμε ποτέ το αγκυροβόλι του, ούτε το είδαμε να εκτελεί τα δρομολόγια του, τα οποία είναι σίγουρα πυκνά. Άφαντο το φέρι. Εξαιτίας του αέρα;
Η βόλτα αυτή καταλήγει στην είσοδο της πόλης. Προς το τέλος της δεν έχει πολύ ενδιαφέρον, αλλά κάπως πρέπει να μπεις ξανά μέσα...
Στη Σλιέμα τελικά δεν πήγαμε. Μετά την αποτυχία με το φέρι, κάναμε και μια προσπάθεια με το λεωφορείο, αλλά στην αφετηρία είχε πολύ κόσμο να περιμένει. Μάλλον είχε καθυστερήσει κιόλας. Πολύ γρήγορα εγκαταλείψαμε την προσπάθεια και προτιμήσαμε να πιούμε τον καφέ μας στη Βαλέτα και να χαρούμε την αλλαγή καιρού που εν τω μεταξύ είχε συμβεί (τον ήλιο που εν τω μεταξύ είχε κάνει την εμφάνισή του).

Στις πολλές βόλτες που κάναμε μέσα στη Βαλέτα, “ξετρυπώσαμε” και τον St. Paul's Pro-Cathedral, τον άσημο, έτερο καθεδρικό της Βαλέτα, στριμωγμένο ανάμεσα σε άλλα κτίρια, σε μια ανύπαρκτη πλατεία που είχε γίνει πάρκινγκ.

Από πράσινο η Βαλέτα έχει τους δυο Barrakka Gardens και έναν ακόμα κήπο, τον Hastings Garden. Διαμορφωμένος επίσης σε ψηλό σημείο, σε ένα κενό ανάμεσα στα θεόρατα τείχη, είναι πολύ ήσυχος και παρέχει θέα προς Sliema και Floriana.
Επίσης τα παγκάκια παντού είναι αξιομνημόνευτα. Ευφάνταστα και ποικίλα.

Τι άλλο μου έκανε εντύπωση στη Βαλέτα. H πανταχού παρούσα στενότητα χώρου, σε συνδυασμό με τη μικρή κλίμακα της χώρας. Ας πάρουμε για παράδειγμα τα υπουργεία. Η Βαλέτα ως πρωτεύουσα βρίθει υπουργείων που όμως περνούν απαρατήρητα γιατί απλούστατα δεν γεμίζουν το μάτι. Ένα απλό κτίριο, στριμωγμένο ανάμεσα σε τόσα άλλα, μια απλή ταμπέλα, θέσεις στάθμευσης για τον υπουργό στο δρόμο και άνδρες ασφαλείας πουθενά.

Η Βαλέτα πραγματικά αδειάζει το βράδυ γιατί δεν έχει πολλούς κατοίκους.

Ο οδηγός μου λέει ότι οι πλούσιοι Μαλτέζοι, μετά τον πόλεμο, την εγκατέλειψαν, μετακομίζοντας στη Σλιέμα. Τελευταία πάντως οι μετοχές της έχουν ανέβει. Πολλοί αγοράζουν και αναπαλαιώνουν τα θαυμάσια κτίρια της πρωτεύουσας.

​

 

[katkats]

Βαλέτα - Φαγητό, ποτό

Φαΐ.
Δεν θα σας πω ψέμματα. Κρατείστε μικρό καλάθι.

Παραδοσιακά street food είναι τα pastizzi. Σφολιατοειδή γεμιστά με ρικότα ή πουρέ αρακά. Μικρά και νόστιμα κοστίζουν μόλις 0,30.

(ναι θυμίζει τη ναπολιτάνικη sfogliatella)

Τα πουλάνε σε μαγαζάκια-τρύπες. Εμείς, εκτός από το Crystal Palace στο Rabat (έρχεται), πήραμε και από την πύλη της Βαλέτα. Εκεί έχει συγκεντρωμένα κιόσκια για φαγητό. Το κιόσκι για pastizzi λέγεται Millennium. Δίπλα ακριβώς είναι ένα κιόσκι που πουλάει mqaret. Τηγανισμένο φύλλο ζύμης γεμιστό με χουρμάδες. Δοκιμάστε. Εμένα μου άρεσε.

Φάγαμε μόνο στη Βαλέτα. Πολλά από τα εστιατόρια εκεί δεν ανοίγουν το βράδυ και όσα ανοίγουν δεν κάθονται μέχρι πολύ αργά (11μμ βαριά). Εμείς όμως τρώγαμε μόνο βράδυ, οπότε είχαμε ένα θεματάκι να βρούμε εστιατόριο. Οι τιμές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν φθηνές, όμως οι μερίδες είναι μεγάλες. Δηλαδή, με ένα κυρίως χορταίνεις. Το ψωμί υποτίθεται ότι είναι το δυνατό χαρτί της κουζίνας της Μάλτας και το κύριο παραδοσιακό πιάτο της το κουνέλι (δεν το τρώμε).

D' office Συμπαθητικό μέρος και φαγητό. Μέχρι εκεί. Έχει μεσημεριανό μενού με 12 ευρώ.

Nenu Πήγαμε 2 φορές. Έχει μαλτέζικα πιάτα και φτιάχνει σε στυλ πίτσας τη ftira με διάφορες γεμίσεις. Η ftira κανονικά είναι ένα επίπεδο ψωμί και συνήθως την χρησιμοποιούν σε σάντουιτς. Πολύ καλό vfm και ωραίος χώρος.

Το καλτ στοιχείο του συμπαθέστατου κατά τα άλλα εστιατορίου είναι η αναπαράσταση παραδοσιακού φούρνου που παρουσιάζεται σε ένα από τα δωμάτια του, η οποία περιλαμβάνει και κούκλες: τον φούρναρη, τη γυναίκα του κτλ. Μας έβαλαν να κάτσουμε δίπλα στη “χαρούμενη οικογένεια” και ίσως να φαντάζεστε τι κακός χαμός έγινε. Ευτυχώς, κανείς δεν φαινόταν να καταλαβαίνει τι λέγαμε.

Πήγαμε και σε αυτό: La Vallette, πάνω στην Repubblica, πολύ κοντά στο αρχαιολογικό μουσείο. Ένα μέρος με παππούδες και γιαγιάδες και ένα κάτασπρο άγαλμα του La Vallette να δεσπόζει στον χώρο.

Επίσης, έχει μπιλιάρδα και την έδρα της φιλαρμονικής της Βαλέτα (?).

Φοβερή ατμόσφαιρα, αλλά τα πιάτα που πήραμε ήταν σκυλόφαγο τουλάχιστον. Έπρεπε να είχαμε πάρει μόνο μπύρες...

Καφές - Ποτό
Και πάμε στο ποτό.
Είναι φθηνό.
Και ο καφές. Για καπουτσίνο δώσαμε μέχρι 1,8 σε τραπέζι!


Εξερευνήσαμε μόνο τη Βαλέτα, η οποία το βράδυ αδειάζει εντελώς. Ερημώνει θα έλεγα. Παρ' όλα αυτά έχει κάποια συμπαθητικά μέρη στη δικιά μας φάση.

Kantina. Δίπλα στο co-cathedral. Πολύ καλό σημείο για people watching. Μας φάνηκε και το πιο informal από τα υπόλοιπα καφέ στις κεντρικές πλατείες. Έχει και για να τσιμπήσεις το κατιτίς σου.

Inspirations. Πίσω από την όπερα. Επίσης στρατηγικό σημείο, με μεγάλη βεράντα. Κάτσαμε για καφέ, αλλά έχει και φαΐ. Ουσιαστικά είναι τμήμα του St James Cavalier.

Harbour cafe. Χαμηλά στη θάλασσα. Προσοχή γιατί μετά έχει ανέβασμα ή παίρνετε τον ανελκυστήρα. Βεράντα για άραγμα με θέα τις 3 Πόλεις.

Και απέναντι βλέπεις αυτό:

Djanko Jazz bar, δεν παίζει όμως αυστηρά jazz. Στο υπόγειο μπορεί να έχει live-ακι. Εμείς πετύχαμε ένα τοπικό γκρουπ, με λιγοστούς, αλλά ένθερμους funs. 3 ευρώ το ποτό (μονή δόση). Μόνο βράδυ.


Cugar. Απέναντι από το Djanko. Μικροσκοπικό και άκρως χαλαρό. Βγάζει λίγα τραπεζάκια στα σκαλάκια της Repubblica. 2,5 ευρώ το ποτό και 1,5 ευρώ η μικρή μπύρα. Έχει και λίγα (χορτοφαγικά) σνακ. Δοκιμάσαμε την ftira maltija που ήταν ένα φραντζολάκι γεμιστό, μούρλια.

​

Μας άρεσε αλλά δεν κάτσαμε το Cafe Society που βρίσκεται σε πολύ ωραίο σημείο και βγάζει τραπεζάκια έξω, εδώ:

Από μπύρα: έχουν την τοπική lager cisk και αυτήν προτιμούν (μια χαρά είναι). Η ίδια εταιρία βγάζει και άλλα είδη: blue label και hopleaf ale.

Α! Και το νερό της βρύσης είναι αφαλατωμένο. Εννοείται ότι δοκίμασα, για να έχω άποψη (μπλια).

 

[Grerena]

Όλη η ιστορία σου για τη Μάλτα για μένα τουλαχιστον αποτελεί ταξιδιωτικό οδηγό. Αλλά να βρεθείς δίπλα στο Caravaggio και να μην πας να τον δεις.....;

 

[katkats]

Όλη η ιστορία σου για τη Μάλτα για μένα τουλαχιστον αποτελεί ταξιδιωτικό οδηγό.

Χαίρομαι!

Αλλά να βρεθείς δίπλα στο Caravaggio και να μην πας να τον δεις.....;

Με πιάνεις στο ευαίσθητο μου σημείο: Έχω κάνει τουρ στις εκκλησίες της Ρώμης ακριβώς για να δω έργα του και τον έχω "ξετρυπώσει" σε πολλές πινακοθήκες. Δεν μπορώ να πω ότι δεν προβληματίστηκα στη Βαλέτα, αλλά τελικά δεν...

 

[Grerena]

Χαίρομαι!

Με πιάνεις στο ευαίσθητο μου σημείο: Έχω κάνει τουρ στις εκκλησίες της Ρώμης ακριβώς για να δω έργα του και τον έχω "ξετρυπώσει" σε πολλές πινακοθήκες. Δεν μπορώ να πω ότι δεν προβληματίστηκα στη Βαλέτα, αλλά τελικά δεν...

Δεν ήθελα να σου ξυπνήσω τυχόν απωθημένα. Απλά μου αρέσει πολύ ο Caravaggio και τον ΅κυνηγάω΅ στα ταξίδια μου. Δεν πειράζει που δεν τον είδες. Την επόμενη φορά.
Εγώ επίτηδες (υποσυνείδητα) αφήνω εκκρεμότητες για να έχω δικαιολογία να ξαναπάω σε ένα μέρος. Γιατί, τη δεύτερη φορά το απολαμβάνω πιο πολύ γιατί δεν έχω το άγχος να προλάβω να δω τα ΅χοντρά¨αξιοθέατα γιατί τα έχω δει την πρώτη φορά. Όπότε είμαι πιο χαλαρή και ασχολούμε με την τέχνη ή ότι άλλο με ενδιαφέρει.
Το ΅ξετρύπωμα¨ του Caravaggio εγώ στη Ρώμη το έκανα με το τρίτο μου ταξίδι εκεί και είχα ασχοληθεί μόνο με αυτόν. Θεματική εκδρομή: Caravaggio.

 

[paefstra]

Βλεπω τις φωτογραφιες σου και θυμαμαι το καλοκαιρινο μου ταξιδι. Ηταν ενα απο τα ωραιοτερα που εχω κανει!
Παραδόξως δεν απογοητευτηκα απο το φαγητο, παρα καποιες προειδοποιησεις που μου εχαν αναφερει. Περιπου σε ιταλικες γευσεις κινηθηκα, εκτος της Ftyra. Να προσθεσω ενα εστιατοριο που πηγα και μου αρεσε παρα πολυ, πολυ ωραιο περιβαλλον και φαγητο, το Aaron's Kitchen, κρατηση απαραιτητη για Σαββατοβραδο. Σε καναδυο που αναφερεις πηγα κι εγω.
Οσο για τον Καραβατζιο, πολυ καλος παντα, αλλα κυριως ενθουσιαστηκα με το εσωτερικο του Sain John's Cathedral και το μουσειο του με τα χειρογραφα, τις τεραστιες Φλαμανδικες ταπισερι, τα παμπαλαια αμφια.