Μάλτα Μια χαρά είναι η Μάλτα!

[katkats]

Δεν ήθελα να σου ξυπνήσω τυχόν απωθημένα. Απλά μου αρέσει πολύ ο Caravaggio και τον ΅κυνηγάω΅ στα ταξίδια μου. Δεν πειράζει που δεν τον είδες. Την επόμενη φορά.
Εγώ επίτηδες (υποσυνείδητα) αφήνω εκκρεμότητες για να έχω δικαιολογία να ξαναπάω σε ένα μέρος. Γιατί, τη δεύτερη φορά το απολαμβάνω πιο πολύ γιατί δεν έχω το άγχος να προλάβω να δω τα ΅χοντρά¨αξιοθέατα γιατί τα έχω δει την πρώτη φορά. Όπότε είμαι πιο χαλαρή και ασχολούμε με την τέχνη ή ότι άλλο με ενδιαφέρει.
Το ΅ξετρύπωμα¨ του Caravaggio εγώ στη Ρώμη το έκανα με το τρίτο μου ταξίδι εκεί και είχα ασχοληθεί μόνο με αυτόν. Θεματική εκδρομή: Caravaggio.

Δεν το βλέπω να υπάρξει δεύτερη φορά στη Μάλτα.

Γενικά, τα τελευταία χρόνια, προσπαθώ να αποβάλω τον ψυχαναγκασμό του highlight. Πάω/πάμε όπου μας κάνει κούκου και ασχολούμαστε με ό,τι μας ευχαριστεί, πολλές φορές αφήνοντας τον χρόνο να περνάει χαλαρά πχ πίνοντας μπύρες . Τέρμα πια τα 3 μουσεία την ημέρα!

Βλεπω τις φωτογραφιες σου και θυμαμαι το καλοκαιρινο μου ταξιδι. Ηταν ενα απο τα ωραιοτερα που εχω κανει!
Παραδόξως δεν απογοητευτηκα απο το φαγητο, παρα καποιες προειδοποιησεις που μου εχαν αναφερει. Περιπου σε ιταλικες γευσεις κινηθηκα, εκτος της Ftyra. Να προσθεσω ενα εστιατοριο που πηγα και μου αρεσε παρα πολυ, πολυ ωραιο περιβαλλον και φαγητο, το Aaron's Kitchen, κρατηση απαραιτητη για Σαββατοβραδο. Σε καναδυο που αναφερεις πηγα κι εγω.
Οσο για τον Καραβατζιο, πολυ καλος παντα, αλλα κυριως ενθουσιαστηκα με το εσωτερικο του Sain John's Cathedral και το μουσειο του με τα χειρογραφα, τις τεραστιες Φλαμανδικες ταπισερι, τα παμπαλαια αμφια.

Το Aaron's το είχα στα υπόψη κι εγώ.
Θα το ξαναπώ, πόσες τύψεις και ενοχές νιώθω που σε κρέμασα με την ιστορία πριν πας στη Μάλτα. Είμαι σίγουρη ότι δεν την χρειαζόσουν, αλλά κάθε φορά που διαβάζω το καλοκαιρινό σου μήνυμα με πιάνει ντροπή

 

[paefstra]

Έχω έναν τρόπο να ξεπληρώσεις τις τύψεις και τις ενοχές, ξέρεις εσυ ;P

 

[duty_free]

πολλές φορές αφήνοντας τον χρόνο να περνάει χαλαρά πχ πίνοντας μπύρες . Τέρμα πια τα 3 μουσεία την ημέρα!

πως το κατεφερες!;

 

[duty_free]

Διαβαζω κι εγω τις περιγραφες και αναθυμαμαι (ειμαι [σχεδον] σιγουρος οτι δεν υπαρχει οιον ρημα) το σεπτεμβροκτωβριατικο (ποσο δυσκολευτηκα να μην βαλω “μι“ στο “οκτωβριατικο“) ταξιδι.


Απο τα ωραιοτερα (οπως λεει η psaeftra) δεν μπορω να πω οτι ηταν· ελλοχευε πανω απο την κεφαλα μου η δαμοκλειος σπαθη ενος ξεθωριασμενου καραμπαμπισμου, θελω να πω καγκουρισμου. Εντονη καλοκαιρινιλα (μισω το καλοκαιρι) , θερετρα τετοιας κατηγοριας με τους βορειοευρωπαιους να γυρνοβολανε προς νομη ηλιου, κλασσικα κεντρα που συναντωνται εις Σουβαλαν Αιγινος και τα ρεστα. Αλλα ηταν πολύ γοητευτικο και ιδιαιτερο.


(Δεν σας λεω που εμεινα, ντρεπομαι)


Η Βαλλεττα πολύ καλη, η Μντινα επισης, το Γκοτσον καθησον καλα, αι τρεις πολεις , προεξαρχούσης της βιτοριοσα ( λιγο υπερτιμημεναι (μου εχει μεινει παντως η εικονα ενός μειρακιου να τρεχει στα στενα αυτά των ιπποτων, γυριζοντας σπιτι του μετα απο το σχολειο) - τελος παντων όλα τουτα γνωστα είναι. Το μονο που ηθελον να τονισω είναι οτι επαθα πλακα με τις αποστασεις.


Λεγεται οτι η νησος ειναι μικρα και ολα πλησιον, αλλα οταν κανεις 65 ολακερα λεπα απο το αεροδρομιον μεχρι …… (πωπω πρεπει να αναφερθει που εμεινα ώστε να καταδειξω με τι σπαστηκα, αλλα ντρεπομαι ρε γαμωτο)


Τελος παντων:


αεροδρομιον Μπουτζίμπα 65 λεπτα.

Μπουτζιμπα Μντινα 45 λεπτα

Μντινα Βαλλεττα 35-40 λεπτα.

Βαλλεττα Μπουτζιμπα 55 λεπτα.


Μπαινεις στο λεωφορειο και παγαινεις παγαινεις [είναι και αυτοι οι καπνισμενοι υαλοι που με εκαναν καθως κοιτουσα οξω, να νομιζω την μεσημερια (τονος στο α του τελους) ως βραδια και με κυριευε μελαγχολια· η μη εποικοδομητικη ωστοσο] ασταματητα παγαινεις, αναρωτιεσαι αν ηφαιστειογεννηθη κανα νησιδιον και εχεις βγει στην Σικελια ξερωγω, η στο Τουνεσι, μα δεν γινεται να μην εχεις φθασει στο Μαρσαξλοκ ξερωγω και παλι. Τα λεωφορεια τους κανουν απιστευτους κυκλους εξυπηρετουν καθε χωριον, πασα απομακρη γωνια καποιου δημου (σχεδον). Σαν να λεμε ενα λεωφορειακο δρομολογι Πειραιεύς Βούλα παραλιακως αλλα ξεκινωντας απο τον περαια, ας μπουμε λιγο καμινια, μεσω οδου δωδεκανησου, ας μπουμε και λιγο νεο φαληρο μεσω δημητριου φαληρεως , ας μπουμε λιγο μοσχατο μεσω μακρυγιαννη - ε καπως ετσι ποτε θα φθασεις στην βουλα;


Ταξι δεν παιρνω ποτες, ιδεολογικοι γαρ οι λογοι.

 

[katkats]

Τρεις Πόλεις

Από τους Upper Barrakka Gardens τις καμαρώνεις: Vittoriosa (Birgu), Senglea (L’Isla) και Cospicua. Οι δυο πρώτες χτισμένες σε μικρές, γειτονικές χερσονήσους και οχυρωμένες και η Cospicua, η πιο άσημη από τις τρεις, ανάμεσα τους. Η Vittoriosa, αρχικά λεγόταν Birgu και ήταν η πρώτη βάση των ιπποτών όταν φτάσανε στο νησί. Μετά τη Μεγάλη Πολιορκία μετονομάστηκε σε “Νικήτρια”, αλλά πολύ σύντομα έδωσε τα σκήπτρα της πρωτεύουσας στη Βαλέτα.

Vittoriosa

Senglea


Πήραμε το συχνότατο φέρι για να φτάσουμε από τη Βαλέτα απέναντι στις 3 Πόλεις. Η αποβάθρα που το περιμέναμε βρίσκεται νοητά κάτω από τους Upper Barrakka Gardens. Ο καιρός ήταν ψιλοχάλια καθώς φύσαγε και είχε συννεφιά. Παρόλα αυτά βρήκαμε μια ηλιόλουστη ακρούλα και χαζεύαμε τις τουριστικές, παραδοσιακές βάρκες, ονόματι dghajsa (μοιάζουν λίγο με γόνδολες) να βολτάρουν μες το ξεροβόρι τους ταλαίπωρους τουρίστες στο Μεγάλο Λιμάνι.

​

Η διαδρομή με το φέρι σύντομη και ευχάριστη. Δηλαδή εγώ το ευχαριστήθηκα, γιατί ο σύντροφος που είχε αναλάβει να πληρώσει τα εισιτήρια, έφαγε όλη τη διαδρομή στην ουρά περιμένοντας, καθώς ένα ζευγάρι μεσόκοπων δυτικοευρωπαίων έψαχνε επί τόπου τα ψιλά του για να συμπληρώσει το αντίτιμο. Και για να τα πω όλα για το φέρι: μην πετάξετε το εισιτήριο σας, γιατί με αυτό δικαιούστε δωρεάν άνοδο με τον ανελκυστήρα (Barrakka lift).

Fort St Angelo

Το φέρι μας άφησε από τη μεριά της Cospicua, που δεν επισκεφθήκαμε, στο βάθος του “φιορδ” που σχηματίζουν ανάμεσα τους οι δυο μικρές χερσόνησοι. Μια πεζογέφυρα ενώνει τις δυο πλευρές και αυτήν διασχίσαμε για να βρεθούμε πρώτα στη Senglea.

Η οποία Senglea εξωτερικά από το φέρι φαίνεται πολλά υποσχόμενη, αλλά από κοντά, από μέσα δεν μας ενθουσίασε. Έτσι δεν την εξερευνήσαμε και πολύ και γρήγορα πήραμε το δρόμο για Vittoriosa.

​

Διασχίσαμε ξανά τη γέφυρα ανάποδα και παραλιακά φτάσαμε πολύ σύντομα σε ένα μνημείο και μια πύλη. Εκεί στρίψαμε δεξιά για να μπούμε στο Birgu. Περάσαμε δίπλα από την εκκλησία του San Lorentzo και αμέσως μετά βρεθήκαμε στην άνευ ενδιαφέροντος πλατεία Misrah ir-Rebha και ... ήμασταν στην καρδιά της πρώτης πρωτεύουσας των ιπποτών. Είναι πολύ μικρή και χωρίς να το καταλάβουμε τη διασχίσαμε και βρεθήκαμε να χαζεύουμε τη Villa Bichi στην απέναντι χερσόνησο. Στις βόλτες μας, είδαμε το πρώτο νοσοκομείο των ιπποτών, το σπίτι του ιεροεξεταστή, κάποια από τα πρώτα Auberges και μπήκαμε σε ένα μεσαιωνικό δίπατο σπίτι, που δεν είχε είσοδο (norman house). Η περιοχή με τα πλακόστρωτα σοκάκια λέγεται Collachio. Το Fort St Angelo, το Malta at war και το ναυτικό μουσείο μπορεί να ενδιαφέρουν κάποιους.

Κάτσαμε για καφέ στην αδιάφορη Misrah ir-Rebha, που πιο πολύ μοιάζει με πάρκινγκ και φιλοξενεί 4 καφέ. Η συμβουλή μου είναι να την προσπεράσετε, να κατεβείτε στη θάλασσα και να στρίψετε αριστερά. Μετά την πύλη και το ναυτικό μουσείο εκτείνεται το Vittoriosa waterfront που είναι παρόμοιο με αυτό της Βαλέτα, χωρίς κρουαζιερόπλοια, αλλά με πάμπολλα σκάφη. Πόσο ζηλέψαμε όλους αυτούς που λιάζονταν, πίνοντας και τρώγοντας, με ωραία θέα.

Γυρίσαμε στη Βαλέτα πάλι με το φέρι.

 

[Dva Srca]

Το 2013 έζησα για κάποιους μήνες στη Μάλτα και ήδη από τις φωτογραφίες σου βλέπω ότι έχουν αλλάξει κάποια πράγματα, με πρωτο και κυριότερο το κτίριο του Κοινοβουλίου που ήταν υπό κατασκευή/αναμόρφωση εκείνη την περίοδο και ήταν καλυμμένο. Πολλή και ταχεία ανάπτυξη στο νησί, συχνά σε βαθμό που αλλοίωνε την εμφάνισή του κι εξόργιζε τους ντόπιους... Όμορφη χώρα για επίσκεψη αλλά ιδιαίτερα κλειστοφοβική για να ζει κανείς, με πολύ λίγες επιλογές το χειμώνα και "κακούς" τουρίστες το καλοκαίρι (μεθύσια, χαμουρέματα σε δημόσιους χώρους κλπ.). Οι ντόπιοι πολύ εκκεντρικοί, υπερβολικά προσκολλημένοι στη θρησκεία και με ελάχιστη υπομονή με τους ξένους, ωστόσο πολύ περήφανοι για την κουλτούρα και το νησί τους. Αν τους κέρδιζες την εμπιστοσύνη γίνονταν δικοί σου για πάντα.

Μου θύμισες πολλά από τη διαμονή μου εκεί, ευχαριστώ.

 

[katkats]

Κάτι σχετικό: http://news.in.gr/economy/article/?aid=1500139505

 

[katkats]

Mdina

Μετά την επίσκεψη στις 3 Πόλεις, αποφασίσαμε να πάμε και στη Mdina. Τέρατα ενεργητικότητας. Πήγαμε στον κεντρικό σταθμό στη Βαλέτα και ρωτώντας στις πληροφορίες βρήκαμε τη στάση (C2 και λεωφορεία 51, 52, 53).

Πήραμε το 53. Περάσαμε από διάφορες περιοχές που συνολικά έδιναν την εντύπωση ενός ενιαίου οικισμού, είδαμε και λίιιιγο εξοχή και σε 30' περίπου φτάσαμε. Το λεωφορείο αφήνει πολύ κοντά στην κεντρική πύλη της πόλης, η οποία είναι υπέροχη.

Όπως και η πόλη που κρύβεται πίσω από τα τείχη.

Όμορφη, τακτοποιημένη, ήσυχη, χωρίς αυτοκίνητα, όλη πλακόστρωτη. Ιδρύθηκε από τους Φοίνικες, μεγάλωσε από τους Ρωμαίους, οι Άραβες την έκαναν πρωτεύουσα. Μαζί άλλαζε και ονόματα Melita (Ρωμαίοι), Medina (Άραβες), Citta Notabile (ιππότες), Citta Vecchia (αργότερα). Τώρα, δικαίως την αποκαλούν “Σιωπηλή πόλη” και λένε ότι είναι εμπειρία να τη ζήσεις τη νύχτα. Είναι υποψήφια για ένταξη στη λίστα της UNESCO.

​

Αμέσως μετά την πύλη, βρίσκεται το tourist office το οποίο μας προμήθευσε με χάρτες. Είναι μικρή. Βολτάραμε αρκετά, περάσαμε από όλα τα αξιοθέατα, μπήκαμε σε δυο εκκλησίες και φτάσαμε μέχρι το “τέρμα” της, όπου έχει κάτι σαν miraduro. Εκεί θαυμάσαμε ( τη μαλτέζικη εξοχή: πολύ χτίσιμο, ελάχιστα χωράφια, μόνο λοφάκια.

Πιο πριν είχαμε βγει από την άλλη πύλη, των Greeks, και είχαμε πάρει pastizzi από το Crystal Palace. Μια τρύπα, με τραπεζάκια τίγκα στους γέρους και στο βάθος το ταμείο, με τον φούρνο δίπλα. Παραγγέλνεις στο ταμείο, απλώνει χέρι, ανοίγει φούρνο, σου δίνει pastizzi, φεύγεις. Πολύ ωραία και μόνο 0,30 € έκαστο!

Για ξεκούραση κάτσαμε στο Fontanella (κοντά στο miraduro). Προσφέρει τα πάντα: φαΐ, γλυκό, καφέ, ποτό. Εκτείνεται σε πλήθος χώρων και δωματίων, με το καλύτερο να είναι η ταράτσα του, την οποία δεν χαρήκαμε, καθότι έκανε ψοφόκρυο και φύσαγε. http://fontanellateagarden.com/

Επιστρέψαμε στη Βαλέτα με λεωφορείο, το οποίο άργησε να έρθει, αλλά ευτυχώς βρήκαμε να κάτσουμε, τα γεροντάκια .

 

[katkats]

Ħal Saflieni Hypogeum - Tarxien Temples - Paola

Τελευταία μέρα στη Μάλτα πήγαμε στην Paola, να εντρυφήσουμε στην προϊστορία. Από τον σταθμό πήραμε το λεωφορείο Νο2 και μετά από αρκετά σύντομη διαδρομή, παρ' όλη την κίνηση, φτάσαμε. Κλασικά κατεβήκαμε μια στάση μετά τη σωστή ( που είναι Paola 3). Ακολουθώντας πινακίδες φτάσαμε εύκολα στον προορισμό μας: Ħal Saflieni Hypogeum. Το νούμερο ένα αρχαιολογικό αξιοθέατο του αρχιπελάγους που βεβαίως κατέχει τη θέση του στη λίστα της Unesco.

Oh yes ξηλωθήκαμε. Τότες το εισιτήριο κόστιζε 30 ευρουλάκια. Κλείνεις καθορισμένη μέρα και ώρα. Εισιτήριο επιτόπου από το ταμείο για την ίδια μέρα είναι αδύνατο να βρεις. Παίζουν όμως αγοραπωλησίες εισιτηρίων μεταξύ τουριστών.

Εμείς είχαμε φτάσει νωρίτερα στο ραντεβού. Κάναμε λοιπόν μια μικρή βόλτα στην Paola. Πρόκειται για προάστιο της Valleta. Διώροφα, με τα γνωστά μπαλκόνια, άνετους δρόμους, αλλά τίποτα αξιομνημόνευτο.

Ακριβώς στη 1μμ στην είσοδο του Hypogeum συγκεντρωθήκαμε γύρω από τον οδηγό μας. Το γκρουπ αποτελούνταν από 8 τουρίστες, μαζί με εμάς. Κάθε γκρουπ αποτελείται από το πολύ 10 επισκέπτες (εμείς που ήμασταν και λιγότεροι σε φάσεις ίσα – ίσα χωρούσαμε) και σχηματίζονται μόλις 6 κάθε μέρα. Πήραμε audioguide, δώσαμε τις τσάντες και μηχανές, κλείσαμε κινητά και αφού παρακολουθήσαμε ένα διαφωτιστικό βίντεο στον χώρο υποδοχής, αρχίσαμε την κατάβαση. Όλοι αυτοί οι περιορισμοί εφαρμόζονται για να εξασφαλιστεί η διαφύλαξη του περιβάλλοντος του μνημείου. Επομένως, φωτογραφικό υλικό δεν έχω να σας δείξω. Οι φωτογραφίες από το υπόγειο είναι όλες παρμένες από το διαδίκτυο (από σάιτ που έκαναν σαφές ότι δίνουν την άδεια). Σας συστήνω να δείτε φωτογραφίες και βίντεο εδώ: http://heritagemalta.org/museums-sites/hal-saflieni-hypogeum/

Εντάξει, δεν κατεβήκαμε και στα έγκατα της γης, μερικά μέτρα μόνο, αλλά αυτή η σκοτεινιά, η ησυχία, οι άδειοι θάλαμοι σου έδιναν την αίσθηση σπηλαίου. Η όλη εμπειρία για εμένα ήταν υποβλητική και μπορώ να πω ότι δεν χαλάρωσα ούτε στιγμή όση ώρα διήρκεσε η ξενάγηση. Το audioguide ήταν στα αγγλικά και άκρως ικανοποιητικό. Δεν χρειαζόταν ιδιαίτερο χειρισμό, καθώς άρχιζε να “παίζει” μόλις φτάναμε σε προκαθορισμένα σημεία. Στο ενδιάμεσο ακούγαμε ειδικά δημιουργημένη μουσική για το υπόγειο, από αυτόν εδώ τον τύπο (τελευταία καταχώρηση και ηχητικό δείγμα). Από κάποια στιγμή και μετά απλά δεν την άντεχα άλλο! Ο ήδη χαμηλός φωτισμός, χαμήλωνε κι άλλο όταν φεύγαμε από ένα δωμάτιο. Ο οδηγός μας είχε συμπληρωματικό ρόλο στην ξενάγηση, για όποιες απορίες είχαμε και για να επισημάνει τα τρανταχτά σημεία. Φρόντιζε επίσης για την ασφαλή μας περιήγηση (προσοχή το κεφάλι, προσοχή γλιστράει κτλ).

Το Hypogeum υπήρξε ένα ταφικό μνημείο της νεολιθικής εποχής. Χρονολογείται χοντρικά από τουλάχιστον το 4000πΧ και ήταν σε χρήση για μια μεγάλη περίοδο, μέχρι περίπου το 2500πΧ. Η ανακάλυψή του έγινε το 1902, όταν το προάστιο της Paola άρχιζε να αναπτύσσεται και να χτίζεται και σίγουρα έδωσε μεγάλη ώθηση στην ανάπτυξη της αρχαιολογίας στη Μάλτα. Οι ιδιοκτήτες των σπιτιών από πάνω του προφανώς σφύριζαν ανέμελα για το τι υπάρχει κάτω από τα υπόγειά τους, αλλά ευτυχώς κάποια στιγμή όλα ήρθαν στο φως (τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει; ). Στην ξενάγηση είδαμε πηγάδια που είχαν αυτοί σκάψει και προστατευτικά τοιχία που είχαν χτίσει.

Αποτελείται από τρία επίπεδα. Χρειάστηκε να γκρεμιστούν σπίτια ώστε να εκσκαφτεί το άνω και πιο παλιό από αυτά. Ό,τι υπήρχε επιφανειακά, στην είσοδο του υπογείου, καταστράφηκε σχεδόν εξολοκλήρου. Το Hypogeum είναι σκαμμένο στον ασβεστόλιθο της Paola. Μπορεί κανείς να φανταστεί πως έσκαβαν και λάξευαν την πέτρα οι άνθρωποι της νεολιθική εποχής: με τα χέρια και με εργαλεία από ... πέτρα, εκμεταλλευόμενοι σχισμές στον βράχο.

Χρησίμευε ως τόπος ομαδικής ταφής. Υπολογίζεται ότι κάπου 7000 άνθρωποι είχαν ταφεί εκεί. Κατά τις ανασκαφές βρέθηκαν ανθρώπινα οστά, αλλά και δώρα: κεραμικά βάζα, πέτρινα και πήλινα αγαλματίδια κτλ. Από αυτά το πιο γνωστό είναι η “Sleeping Lady”, μια μικροσκοπική, αλλά πολύ λεπτομερής πήλινη φιγούρα που βρέθηκε μέσα σε μια τρύπα.

Από https://commons.wikimedia.org/wiki/File:245.jpg​

Είδαμε πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους αίθουσες, θαλάμους, τοίχους ζωγραφισμένους με κόκκινη ώχρα, περάσαμε από διαδρόμους, κατεβήκαμε σκαλιά, κοιτάξαμε μέσα από παράθυρα.

(από www.viewingmalta.com)

Είναι αξιοσημείωτο ότι οι τεχνίτες που έφτιαξαν το υπόγειο, έδωσαν βάση στην εμφάνιση των δωματίων δημιουργώντας ψευδαισθήσεις και χρησιμοποιώντας “προχωρημένες” τεχνικές. Δυο τουλάχιστον δωμάτια φαίνεται ότι έχουν σκαφτεί έτσι ώστε να μιμούνται τους μεγαλιθικούς ναούς, της ίδιας χρονικής περιόδου που υπάρχουν στην επιφάνεια πχ. τους Tarxien. Μάλιστα έχουν λαξέψει με τέτοιο τρόπο το ταβάνι ώστε να δίνει την εντύπωση στηριζόμενης οροφής, οπότε ίσως και οι μεγαλιθικοί ναοί να είχαν παρόμοιες οροφές.

Κύριος θάλαμος - fish eye (από www.viewingmalta.com)

Holy of holies - replica (μεγαλιθικού) ναού (από www.viewingmalta.com)

Άξιζε; Ασφαλώς!

Ένα αυτονόητο tip που θα ήθελα να δώσω είναι να αγοράσετε τον επίσημο οδηγό για το υπόγειο (Malta insight heritage guides) από το πωλητήριο. Εκτός του ότι είναι πλήρης και πολύ κατατοπιστικός, θα σας χρησιμεύσει ως σουβενίρ για ένα αξιοθέατο όπου οι φωτογραφίες απαγορεύονται.

Τα δικά μας σουβενίρ από το υπόγειο.

Όταν τελείωσε η ξενάγηση (μετά από 50') και βγήκαμε έξω στη λιακάδα, κινήσαμε να ολοκληρώσουμε την αρχαιολογική εμπειρία στη Μάλτα με έναν μεγαλιθικό ναό. Έτσι μετά από ούτε 10 λεπτά περπάτημα βρεθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο Tarxien.

Πρόκειται για ένα συγκρότημα τεσσάρων μεγαλιθικών κατασκευών, χτισμένων κολλητά. Προστατεύονται από στέγαστρο, το οποίο όμως δεν τους αποκόβει εντελώς από τα σύγχρονα κτίρια της Paola σε απόσταση αναπνοής. Έχει κατασκευαστεί υπερυψωμένη διαδρομή που κυκλώνει το μνημείο και που στο τέλος της σε οδηγεί στο εσωτερικό των ναών. Επεξηγηματικές πινακίδες υπάρχουν πολλές στον χώρο, όρεξη να έχεις να διαβάζεις. Μαζί με άλλους έξι μεγαλιθικούς ναούς της Μάλτας είναι κατοχυρωμένοι στη λίστα παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco.

Η ανακάλυψή τους έγινε λίγα χρόνια μετά την ανακάλυψη του υπογείου, μετά και από μαρτυρίες αγρότη ότι έβρισκε τεράστιες πέτρες λίγα μέτρα από το έδαφος του χωραφιού του. Προφανώς ο κόσμος είχε αρχίσει να ευαισθητοποιείται ως προς τη σημασία των αρχαιοτήτων. Και οι δυο τοποθεσίες έχουν εκσκαφτεί από τον ίδιο άνθρωπο τον Sir Themistocles Zammit (πετυχημένος γιατρός στο επάγγελμα) που θεωρείται ο πατέρας της αρχαιολογίας στη Μάλτα.

Χρονολογικά ο χώρος άρχισε να χρησιμοποιείται την ίδια περίοδο πάνω – κάτω με το υπόγειο και περίπου το 3600 πΧ κατασκευάστηκε ο πρώτος και πιο ταπεινός μεγαλιθικός “ναός” του συγκροτήματος από τον οποίο λίγα έχουν διασωθεί. Τα εισαγωγικά μπαίνουν γιατί η χρήση των οικοδομημάτων δεν έχει αποσαφηνιστεί και ο όρος "ναός" μάλλον χρησιμοποιείται χάριν ευκολίας. Την περίοδο 3000 – 2500 πΧ κτίστηκαν οι άλλοι τρεις ναοί που είναι πολύ μεγαλύτεροι και καλύτερα διακοσμημένοι. Η χρήση των ναών συνεχίστηκε και κατά την εποχή του χαλκού. Ήταν ταφικά μνημεία, με διαφορετικά έθιμα και υπάρχουν ενδείξεις ότι ο χώρος ήταν σε χρήση μέχρι και τα ρωμαϊκά χρόνια.

Το υπόλοιπο του αγάλματος δεν σώζεται. Υπολογίζεται ότι έφτανε τα 2 μέτρα.

​

Και μια χωρίς το στέγαστρο

(από www.viewingmalta.com)

Άξιζε; Φυσικά, γιατί είναι πολύ κοντά στη Βαλέτα, η επίσκεψη δεν παίρνει πολύ ώρα, το εισιτήριο είναι φθηνό (6€) και έναν μεγαλιθικό πρέπει να δεις πριν φύγεις από Μάλτα.

 

[HKLEOPATRA]

Όνειρο η Μάλτα!!! Κυρίως όσοι μένουν ή έχουν σχέση με Ρόδο και Κω επιβάλλεται μια επίσκεψη εκεί για να δουν εκτός των άλλων και τη συνέχεια της ιστορίας των δικών τους Ιπποτών. Ελπίζω σύντομα να πάω και εγώ! @katkats μας αργείς

Επειδη μεσα στην ιδια χρονια πηγα Μαλτα και Ροδο ενα εχω να πω....ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ !! Τόσο πολύ μου έκανε εντύπωση ποσο διαφορετικα ειναι τα δυο νησια που ηθελα να γραψω και ιστορια Μάλτα VS Ρόδο...Η Μάλτα εχει διατηρησει το χρώμα της εποχής των ιπποτών σε μεγαλο βαθμο ενω αντιθετα η Ρόδος εχει μονο ενα μικρο κομμάτι της παλιας πόλης που ειναι όμορφο. Το υπολοιπο νησι αν εξαιρεσουμε την Λινδο με απογοητευσε σε μεγαλο βαθμο !!!

 

[katkats]

Επειδη μεσα στην ιδια χρονια πηγα Μαλτα και Ροδο ενα εχω να πω....ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ !! Τόσο πολύ μου έκανε εντύπωση ποσο διαφορετικα ειναι τα δυο νησια που ηθελα να γραψω και ιστορια Μάλτα VS Ρόδο...Η Μάλτα εχει διατηρησει το χρώμα της εποχής των ιπποτών σε μεγαλο βαθμο ενω αντιθετα η Ρόδος εχει μονο ενα μικρο κομμάτι της παλιας πόλης που ειναι όμορφο. Το υπολοιπο νησι αν εξαιρεσουμε την Λινδο με απογοητευσε σε μεγαλο βαθμο !!!

Διαφωνώ και συμφωνώ. Όντως δεν έχουν καμία σχέση. Έχω πάει μόνο στην πόλη της Ρόδου και έχω να πω ότι η παλιά πόλη είναι όλη πανέμορφη, αρκεί να τη δει κανείς off season. Και η νέα πόλη είναι ενδιαφέρουσα. H Ρόδος είχε μια πολύ διαφορετική ιστορική πορεία από τη Μάλτα και αυτό βεβαίως αντανακλάται και στην πόλη της, την αρχιτεκτονική και στα αξιοθέατα της.

 

[HKLEOPATRA]

Διαφωνώ και συμφωνώ. Όντως δεν έχουν καμία σχέση. Έχω πάει μόνο στην πόλη της Ρόδου και έχω να πω ότι η παλιά πόλη είναι όλη πανέμορφη, αρκεί να τη δει κανείς off season. Και η νέα πόλη είναι ενδιαφέρουσα. H Ρόδος είχε μια πολύ διαφορετική ιστορική πορεία από τη Μάλτα και αυτό βεβαίως αντανακλάται και στην πόλη της, την αρχιτεκτονική και στα αξιοθέατα της.

Στην Ρόδο εχω παει 2 φορες, Καλοκαιρι και Ανοιξη οποτε την εχω δει και σε high και σε low season. Αυτό που ειπα ειναι οτι περα από την παλια πολη που συμφωνουμε οτι ειναι ομορφη, το νησι κατα τα αλλα σε τιποτα δεν θυμιζει νησι των ιπποτων.