Μια βόλτα στα νησιά μαζί σου, μια βόλτα στην άγονη γραμμή

[Klair]

Έχοντας "μπλέξει" με την έρευνα και τη συγγραφή των δύο τελευταίων ιστοριών μου, μόλις τώρα κατάφερα να διαβάσω την υπέροχη καταγραφή που έχεις κάνει για όλα αυτά τα καταπληκτικά νησιά μας. Έχω επισκεφθεί και εγώ πάρα πολλά από αυτά και μάλιστα αρκετά σε παλιές "αγνές" ταξιδιωτικά εποχές, τότε που δεν ήταν must και κανείς δεν τους έδινε σημασία, εκτός από κάτι "φρικιά" σαν και εμάς, που ξεκινούσαμε με μια σκηνή ή μόνο με ένα sleeping bag, καλή και πολυπληθή παρέα, μα πάνω απ΄ όλα με αστήρευτη ζωντάνια και διάθεση να "κατακτήσουμε" το άγνωστο και να γίνουμε ένα με τον τόπο που θα μας φιλοξενούσε και θα μας χάριζε την ελευθερία που επιζητούσαμε, ζώντας σε έρημες από κόσμο παραλίες, ψαρεύοντας, ανάβοντας φωτιά για να ψήσουμε και να φάμε τη δική μας ψαριά, πηγαίνοντας σε γιορτές και πανηγύρια, βιώνοντας την αγνή φιλοξενία των ντόπιων, πριν ακόμα τους καταπιεί και αυτούς η "ανάπτυξη".

Σε πολλά από αυτά τα νησιά που τα έζησα σαν ερημίτισσα μαζί με την παρέα μου επέστρεψα ξανά και ξανά κάποια χρόνια αργότερα, με την απογοήτευση-για τις ραγδαίες προς το χειρότερο εξελίξεις-να με κυριεύει όλο και περισσότερο, μέχρι που τα τελευταία χρόνια σταμάτησα εντελώς να κανονίζω καλοκαιρινές διακοπές στα νησιά μας (πλην Κρήτης). Έχω αφήσει κάποιες εκκρεμότητες (Κάρπαθο-Κάσο και κάποια λίγα ακόμα) αλλά πραγματικά δεν έχω βρει τη "δύναμη" και την όρεξη να κανονίσω διακοπές, γιατί δε θέλω να απογοητευτώ και να χαλαστώ. Ίσως να είμαι υπερβολική και να σκέφτομαι λάθος.....Ίσως!

Πολλά μπράβο για την ιστορία σου!
Και ένα δωράκι από εμένα:

Μυλοπότας Ίος 15 Αυγούστου 1984

 

[turms]

πω πω ..απο τις στολες φαινεται ποσο παλια ειναι η φωτο....

 

[psilos3]

Έχοντας "μπλέξει" με την έρευνα και τη συγγραφή των δύο τελευταίων ιστοριών μου, μόλις τώρα κατάφερα να διαβάσω την υπέροχη καταγραφή που έχεις κάνει για...

Κατ' αρχάς ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση, τη τοποθέτηση και τα πολύ καλά σου λόγια, που έχουν ιδιαίτερη αξία όταν γράφονται από ένα άτομο που έχει δώσει τόσο πολύτιμες ιστορίες και τοποθετήσεις στο φόρουμ. Με τιμάς.
Είναι απλά η προσωπική μου ματιά και καταγραφή. Δε ξέρω αν θα βοηθήσει κάποιον στην επιλογή ή στο σχεδιασμό του, είναι κάτι που θα μου άρεσε πάρα πολύ όμως!

Όπως πολύ μου αρέσουν οι τοποθετήσεις όλων των φίλων στην ιστορία μου, ειδικά όσες έχουν να κάνουν με το παρελθόν, δείχνοντας μας μια άλλη οπτική, μια αγνότητα, μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση, χαρακτηριστικά που ενδεχομένως έχουν χαθεί στο πέρασμα των χρόνων. Εποχές που μάλλον έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, αν και η ζωή κάνει κύκλους και ποτέ δε ξέρεις...
Είναι γεγονός ότι στο βωμό της ανάπτυξης θυσιάστηκαν και κατεστράφησαν πολλά.
Είναι επίσης γεγονός ότι ως Έλληνες είμαστε της λογικής ''κάθε πέρυσι και καλύτερα'' , δίνοντας μεγάλη βαρύτητα στο παρελθόν. Δε το λέω με κακή πρόθεση, κι έγω έτσι λειτουργώ άλλωστε.

Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Αυτό προσπαθώ να περάσω εξάλλου με την ιστορία μου, ότι ακόμα κι αν υπάρχει τρομερή αλλοίωση και σε μεγάλο βαθμό της νησιωτικής Ελλάδας, πάντα θα υπάρχουν ''έξοδοι διαφυγής'', πάντα θα υπάρχουν νησάκια που θα σε αγκαλιάσουν, εκτός των τετριμμένων και των τουριστικών παγίδων. Ψάξιμο θέλει και καλή διάθεση. Ακόμα αντέχουμε θέλω να πιστεύω!

Υ.Γ. Υπέροχη η Κρήτη, άλλη Χώρα για μένα και τα συνδυάζει όλα και σε όλες τις εποχές. Την έχω εκτός συναγωνισμού φυσικά και κάθε φορά που πηγαίνω μαθαίνω και κάτι καινούριο!
Υ.Γ.2 Καταπληκτικές παρεΐστικες φωτογραφίες που μου φέρνουν παιδικές αναμνήσεις. Πόσα χρόνια έχω να δω τέτοια σκήνη... Αλήθεια καταφέρνατε και τη στήνατε σε λιγότερο από 5 ώρες;
Υ.Γ.3 Δε βρήκα φωτογραφία από το Μυλοπότα της Ίου τραβηγμένη από αντίστοιχη γωνία. Θα είχε τρομερό ενδιαφέρον η σύγκριση. Η μόνη που βρήκα είναι λήψη μέσα από το λεωφορείο κατεβαίνοντας προς τη παραλία, 15Αυγουστο του 2012. Οι διαφορες και πάλι είναι εμφανέστατες:

 

[Klair]

Καταπληκτική η Κρήτη, άλλη Χώρα για μένα και τα συνδυάζει όλα και σε όλες τις εποχές. Την έχω εκτός συναγωνισμού φυσικά και κάθε φορά που πηγαίνω μαθαίνω και κάτι καινούριο!

Όντως "άλλη χώρα", ανεξάντλητη και αγαπημένη. Δε θα βαρεθώ ποτέ να την εξερευνώ.

Καταπληκτικές παρεΐστικες φωτογραφίες που μου φέρνουν παιδικές αναμνήσεις. Πόσα χρόνια έχω να δω τέτοια σκήνη... Αλήθεια καταφέρνατε και τη στήνατε σε λιγότερο από 5 ώρες;

Σε ευχαριστώ που με την ιστορία σου με έβαλες στον πειρασμό να σκαλίσω παλιά άλμπουμ, να αναστήσω αραχνιασμένες αναμνήσεις και να δω τα πρόσωπα τόσων καλών φίλων με τους περισσότερους από τους οποίους σήμερα έχουν χωρίσει οι δρόμοι μας και έχουμε πολλά χρόνια να συναντηθούμε.

Καλέ τόσες φορές που στήναμε και ξεστήναμε σκηνές είχαμε γίνει εξπέρ. Δεν ήταν μόνο οι καλοκαιρινές διακοπές. Τότε είχαμε τη δυνατότητα και την άνεση να φεύγουμε σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο για ψαρέματα και κατασκήνωση σε διάφορες παραλίες (κυρίως Εύβοια και Πελοπόννησο).

Δε βρήκα φωτογραφία από το Μυλοπότα της Ίου τραβηγμένη από αντίστοιχη γωνία. Θα είχε τρομερό ενδιαφέρον η σύγκριση. Η μόνη που βρήκα είναι λήψη μέσα από το λεωφορείο κατεβαίνοντας προς τη παραλία, 15Αυγουστο του 2012. Οι διαφορες και πάλι είναι εμφανέστατες:

Ας πούμε ότι παραβλέπουμε τις ομπρελοξαπλώστρες της παραλίας. Η τεράστια διαφορά είναι η πυκνή οικοδόμηση του βουνού και ο δρόμος που χωρίζει την παραλία από την υπόλοιπη πόλη του σημερινού Μυλοπότα. Διότι πλέον δε μιλάμε για παραλία του Μυλοπότα αλλά για πόλη του Μυλοπότα.

 

[psilos3]

Σε ευχαριστώ που με την ιστορία σου με έβαλες στον πειρασμό να σκαλίσω παλιά άλμπουμ, να αναστήσω αραχνιασμένες αναμνήσεις και να δω τα πρόσωπα τόσων καλών φίλων με τους περισσότερους από τους οποίους σήμερα έχουν χωρίσει οι δρόμοι μας και έχουμε πολλά χρόνια να συναντηθούμε.

Είναι πολύ ευχάριστο αυτό! Αγαπημένα πρόσωπα κι αγαπημένα μάτια που λέει και το άσμα...
Να μια ακόμα πολύ καλή ιδέα για συγγραφή ιστοριών παλαιότερων δεκαετιών απ΄την Ελλάδα. Θα είχε τρομερό ενδιαφέρον!

Καλέ τόσες φορές που στήναμε και ξεστήναμε σκηνές είχαμε γίνει εξπέρ. Δεν ήταν μόνο οι καλοκαιρινές διακοπές. Τότε είχαμε τη δυνατότητα και την άνεση να φεύγουμε σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο για ψαρέματα και κατασκήνωση σε διάφορες παραλίες (κυρίως Εύβοια και Πελοπόννησο).

Πρώτη μας φορά διακοπές, πιτσιρικάδες 15 χρόνων στο μακρινό Ιούλιο του 1997, σε ένα πανέμορφο καμπινγκ του δευτέρου ποδιού, να παλεύουμε με μία σκηνή τέτοιου τύπου, την οποία αν δεν είχες πτυχίο πολιτικού μηχανικού δεν υπήρχε περίπτωση να στήσεις...
Ευτυχώς μες την απογοήτευση μας μετά από ένα τρίωρο προσπάθειας, πάνω που είχαμε πάρει απόφαση ότι θα κοιμηθούμε στο χωμα με σκέπαστρο τ' αστέρια, μια παρέα Γερμανών οικογενειαρχών (σύνηθες φαινόμενο τότε στη Χαλκιδική) μας λυπήθηκε και μας βοήθησε στήνοντας μας αυτό το κατασκεύασμα (γιατί σκηνή δε θα την πω), μια εποχή που όλοι το είχανε γυρίσει στην ευκολία και τη πρακτικότητα των ιγκλού. Μόλις είδα την εικόνα σου, αυτή την ιστορία θυμήθηκα και γέλασα

 

[Klair]

σκηνή δε θα την πω

Μα αγαπητέ δεν ήταν σκηνή....ήταν γκαρσονιέρα!! 20 και 25 μέρες απομονωμένοι στο Γάνεμα της Σερίφου πως ήταν δυνατόν να επιβιώσουμε μέσα σε μια ιγκλού?
Αυτή η σκηνή αποτελούσε κρεβατοκάμαρα, αποθήκη και ο προθάλαμος ήταν η κουζίνα μας! Που νομίζεις ότι τηγανίζαμε τα ψάρια όταν φυσούσε 7 μποφόρ και σήκωνε και τις πέτρες από την παραλία?

Υ.Γ. Δυστυχώς κωλύομαι και δεν μπορώ να βάλω περισσότερες φωτογραφίες διότι είναι εντελώς ακατάλληλες προς δημοσίευση.

 

[psilos3]

Μα αγαπητέ δεν ήταν σκηνή....ήταν γκαρσονιέρα!! 20 και 25 μέρες απομονωμένοι στο Γάνεμα

Πραγματικά γκαρσονιέρα! Τις θυμάμαι καλά αυτές τις σκηνές, πιάνανε χώρο για 2 αυτοκίνητα και κοιμόντουσαν άνετα τέσσερα άτομα. Υπήρχαν εξοπλισμένοι δε που έφερναν και το ράντζο τους, κυρίως αυτοί κατασκήνωναν όλο το καλοκαίρι.
20 & 25 μέρες στο Γάνεμα μόνοι σας εκείνη την εποχή; Οι ταβέρνες δεν υπήρχαν;
Ξυπνούσατε δηλαδή και είχατε ολόδικο σας αυτό το υπερθέαμα;

 

[Klair]

20 & 25 μέρες στο Γάνεμα μόνοι σας εκείνη την εποχή;

Γάνεμα Αύγουστος 1988

Οι ταβέρνες δεν υπήρχαν;

Στο Γάνεμα δεν υπήρχε απολύτως τίποτα. Μόνο εμείς και τα αρμυρίκια.

Ερχόταν κάποιες μέρες ένα καίκι που έφερνε για λίγες ώρες κόσμο για μπάνιο.

Υπήρχε μια και μοναδική ταβέρνα στον Κουταλά και πηγαίναμε που και που με τα φουσκωτά για φαγητό.

Ο Κουταλάς όπως φαίνεται από το Γάνεμα.

 

[psilos3]

Γάνεμα Αύγουστος 1988

Φοβερές φωτογραφίες με μεγάλη δόση νοσταλγίας απο κείνη τη πολύ ωραία εποχή!
Ευχαριστώ που τις μοιράστηκες μαζί μας.

 

[turms]

καλα αυτο το θερμος για νερο...ποσα κ ποσα πουληθηκαν εκεινα τα χρονια

 

[thanos75]

καλα αυτο το θερμος για νερο...ποσα κ ποσα πουληθηκαν εκεινα τα χρονια

Ακριβώς, και εμένα το μάτι μου επεσε σε αυτά τα θερμός- παγουρια. Πραγματικά τα έχω συνδυάσει με καλοκαίρια παιδικών χρόνων τη δεκαετία του 80. Απαραίτητο αξεσουάρ στην παραλία (σε εποχές που έστω κ η απλή καντίνα σε παραλία ακουγόταν σχεδόν ανέκδοτο)

 

[psilos3]

καλα αυτο το θερμος για νερο...ποσα κ ποσα πουληθηκαν εκεινα τα χρονια

Πραγματικά όμως κι εγώ το σκέφτηκα αυτό. Σωστή παρατήρηση

τα έχω συνδυάσει με καλοκαίρια παιδικών χρόνων τη δεκαετία του 80

Μη σου πω και μέχρι τα 90s τα έβλεπα πολύ συχνά, ιδιαίτερα σε όσους δούλευαν σε συνθήκες ζέστης, πχ οικοδόμους, αγρότες κτλ.
Δε ξέρω πόσο ασφαλές ήταν για την υγεία, θυμάμαι πάντως ότι έκαναν δουλίτσα και μάλιστα πολύ καλή. Διατηρούσαν το νερό παγωμένο για ώρες!