Μια βόλτα στα νησιά μαζί σου, μια βόλτα στην άγονη γραμμή

[thanos75]

Λέρος

Επίσκεψη : Αύγουστος 2017, Αύγουστος 2018 & Αύγουστος 2019

Διάρκεια: 3, 1 και 1 μέρα αντίστοιχα



Δεν υπάρχει νησί που να μας έχει φέρει κοντά του επί τρία συναπτά καλοκαίρια. Να που αυτό έγινε με ένα νησί που δεν είναι και το ποιο εύκολο να βρεθεί κανείς, έστω και αν ο χρόνος που περάσαμε πάνω σ’ αυτό δεν ήταν ποτέ αρκετός. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τη Ρόδο για τέσσερα χρόνια τώρα, αλλά αφενός δε μιλάμε για καλοκαίρι και αφετέρου η πρόσβαση σ’ αυτήν είναι πολύ πιο εύκολη.

Μας αρέσει η Λέρος όσο κι αν είναι περίεργο νησί για χίλιους δυο λόγους που είναι γνωστοί. Είναι πολύ παρεξηγημένο μέρος, αδίκως απ’ όσο είμαι σε θέση να καταλάβω από τις φορές που βρέθηκα εκεί. Είναι ένα μέρος που δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα πολύ τουριστικά, και αυτό το κάνει να διατηρεί τη ποιότητα του ψηλά και τις τιμές του χαμηλά. Ένα μέρος βατό κι εύκολο καθώς δεν είναι μεγάλο, αν και σου δίνει αυτή την αίσθηση γιατί είναι πυκνοκατοικημένο. Όπως μάθαμε έχει περίπου 8 χιλιάδες κόσμο και το χειμώνα, αριθμός καθόλου μικρός για ένα τέτοιο νησί. Ένα νησί όμορφο, με πολλά αξιοθέατα, καλές παραλίες, φαγητό, συχνές συγκοινωνίες και αρκετούς ευγενικούς ανθρώπους. Ένα νησί που σίγουρα αξίζει κανείς να επισκεφτεί.

Εμάς μας αρέσει για ένα παραπάνω λόγο, για τη νύχτα, ένας λόγος που δίνουμε σημασία, καθώς στην Αγία Μαρίνα υπάρχει το «Μελτέμι», ένα μπαρ που έχουμε ανοίξει παρτίδες εδώ και χρόνια…



2017



Το Αυγουστιάτικο ταξίδι περίπου μιας ώρας από τους Λειψούς στη Λέρο ήταν υπέροχο, ο καιρός πολύ καλός, και η μικρή αναποδιά στους Λειψούς δεν ήταν σε θέση να μας χαλάσει τη διάθεση. Ήμασταν στο κατάστρωμα, βραδάκι 14 του Αυγούστου και πηγαίναμε προς ακόμα ένα καινούριο προορισμό. Ανοίξαμε τις βαλίτσες και βγάλαμε το ουϊσκάκι από τις προμήθειες μας, κάτι που έκανε το μικρό αυτό ταξίδι ακόμα πιο ωραίο.

Με τη σχετική καθυστέρηση φτάσαμε στο Λακκί λίγο πριν τις δέκα, όπου διαπιστώσαμε ότι στο λιμάνι υπήρχε κάτι σαν πανηγύρι. Τέτοιες ευκαιρίες εμείς δε τις χάνουμε βεβαίως, οπότε και με τα βαλιτσάκια παραμάσκαλα αυτοκεραστήκαμε από μια μπύρα. Κατόπιν πήραμε ένα ταξί καθώς το μικρό ξενοδοχείο που είχαμε διαλέξει ήταν κοντά στα 4 χιλιόμετρα μακριά. Υπάρχουν πάρα πολλά ταξί στο νησί, οπότε είναι σχετικά εύκολο να μετακινηθεί κανείς χωρίς αυτοκίνητο. Είχαμε επιλέξει τη περιοχή του Πλάτανου για διαμονή, που βρίσκεται στο κέντρο του νησιού και βολεύει για όλες τις εξορμήσεις. Δε ξεχωρίζει βεβαίως από την Αγία Μαρίνα, καθώς πρόκειται για έναν πλέον ουσιαστικά οικισμό.

Ξεκινήσαμε να ετοιμαζόμαστε για να βγούμε έξω, καθώς η ώρα ήταν σχεδόν 11. Η εξαιρετική βεράντα, το γλυκό καλοκαιρινό βράδυ και η θέα προς το φωτισμένο κάστρο μας κράτησε μέσα για λίγο περισσότερο. Βάλαμε ένα ποτό, και μετά ακόμα ένα. Ψάξαμε και κλείσαμε εισιτήρια για την εκδρομή της 28ης στο Βουκουρέστι. Το τραγούδι του Μάρκου που είχε στιγματίσει την εκδρομή ως τότε έπαιζε σε επανάληψη. Το ιδανικό βράδυ:

Περασμένες 12 φτάσαμε στη παραλία της Αγίας Μαρίνας. Φάγαμε πρόχειρα στα «Κρούπια» τα οποία τιμούσαμε κατ’ εξακολούθηση και τις επόμενες μέρες, κάναμε μια βόλτα και μπήκαμε για πρώτη φορά στο «Μελτέμι». Δε θυμάμαι αν είχα διαβάσει κάτι πιο πριν, πάντως το πολύ όμορφο κλασσικό μπαρ, η ζεστή ατμόσφαιρα, και η δυνατή ροκ μουσική μας τράβηξαν από τη πρώτη στιγμή το ενδιαφέρον. Κάναμε αυτό που ξέρουμε καλύτερα και γλεντήσαμε μέχρι πρωίας, αφού φροντίσαμε να γνωριστούμε και να αλληλοκεραστούμε με το μισό μαγαζί…



Ξυπνήσαμε το πρωί μέσα σε μια έξαλλη κατάσταση φυσικά, ψάχνοντας τα υπάρχοντα μας και προσπαθώντας να προσδιορίσουμε τις τελευταίες ώρες του χθεσινού βραδιού. Συρθήκαμε να φέρουμε ένα καφέ, τον οποίο τουλάχιστον ήπιαμε απέναντι από την επιβλητική θέα του κάστρου:

View attachment 296874

Ετοιμαστήκαμε και κατεβήκαμε στο δρόμο.

View attachment 296875

Είχαμε στα πλάνα μια πιο απομονωμένη και ωραία παραλία, ωστόσο δεν είμασταν ακόμα σε θέση και επιλέξαμε μια πιο οργανωμένη.

View attachment 296876

Κατευθυνθήκαμε κοντά, στα «Αλιντα», περνώντας και από το «πύργο Μπελλένη» που ήταν στο δρόμο μας:

View attachment 296877 View attachment 296878
View attachment 296879

Τα Άλιντα είναι πάνω στο δρόμο από την Αγία Μαρίνα προς το ομώνυμο χωριό, και πρόκειται για μια στενή παραλία με ωραία γαλανά νερά και όμορφη θέα:

View attachment 296880
View attachment 296881
View attachment 296882

Ήπιαμε ακόμη ένα καφεδάκι καθώς το μυαλό έπρεπε να επανέλθει στη θέση του μετά τα χθεσινά:

View attachment 296883
View attachment 296884

Νωρίς το απόγευμα πήραμε ταξί και κατευθυνθήκαμε στο πιο χαρακτηριστικό σημείο ίσως του νησιού τον «Άγιο Ισίδωρο» :

View attachment 296885
View attachment 296886

Το πολύ γραφικό εκκλησάκι που είναι χτισμένο σε μια νησίδα και απέχει περίπου 50 μέτρα από την ακτή, ενώνεται με ένα μικρό διάδρομο, και αποτελεί φυσικά κύριο αξιοθέατο και για φωτογραφικούς φυσικά λόγους:

View attachment 296887
View attachment 296888
View attachment 296889

Το απόγευμα μας χάρισε πραγματικά ωραίες εικόνες:

View attachment 296890
View attachment 296891
Περπατήσαμε μέχρι τη Καμάρα, το διπλανό χωρίο και αφού ανταμειφθήκαμε με μια παγωμένη μπυρίτσα πήραμε ταξί για να συνεχίσουμε τη περιήγηση στο νησί.

View attachment 296892

Η επόμενη στάση μας θα ήταν το Κάστρο του Παντελίου, ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα που έχω δει στον Ελλαδικό χώρο. Το ταξί μας άφησε στην αρχή του δρόμου:

View attachment 296893

Ανεβήκαμε προχωρώντας προς την είσοδο:

View attachment 296894
View attachment 296895
View attachment 296896

Δεν υπάρχει εισιτήριο εισόδου φυσικά, και η καλύτερη ώρα επίσκεψης είναι η απογευματινή, με τη θέα προς τους οικισμούς του νησιού να είναι απίστευτη:

View attachment 296897
View attachment 296898

Αλλά και προς τους Ανεμόμυλους της χώρας:

View attachment 296899
View attachment 296900

Περιηγηθήκαμε για λίγο ακόμη εντός των τειχών:

View attachment 296901
View attachment 296902
View attachment 296903

Βγαίνοντας κατευθυνθήκαμε με τα πόδια προς το διπλανό πανέμορφο και επιβλητικό αξιοθέατο, τους ανεμόμυλους, με την εξίσου ωραία θέα:

View attachment 296904

Ο ένας εκ των οποίων χρησιμοποιείται σαν καφέ – μπαρ, και δε χάσαμε φυσικά την ευκαιρία να πιούμε 2 ποτάκια στο ηλιοβασίλεμα:

View attachment 296905

Με τον αέρα να δυναμώνει:

View attachment 296906
View attachment 296907

Όταν ήρθε η ώρα να πληρώσουμε, ο σερβιτόρος μας είπε ότι χρωστάμε 10 ευρώ, και αυτομάτως υποθέσαμε ότι είναι από 10, καθώς ήπιαμε 2 ουίσκι. Αυτός όμως μιλούσε συνολικά… Τι να πω, ακόμα ένα δείγμα του νησιού, 5 ευρώ το ποτό στο σημείο εκείνο. Εκπληκτικό!

Το βράδυ ήταν προδιαγεγραμμένο φυσικά με όλα όσα είχαν γίνει τη προηγούμενη, και στο Μελτέμι πολύς κόσμος μας χαιρετούσε με τα ονόματα μας. Για μία ακόμη φορά δείξαμε το ποιόν μας, φεύγοντας το πρωί και αφού είχε ξημερώσει για τα καλά.



Την άλλη μέρα μάθαμε τηλεφωνικά (κάτι που πρέπει να γίνεται απαραιτήτως) ότι το Dodecanesos αναχωρεί από το λιμάνι της Αγίας Μαρίνας (λόγω καιρού) και όχι από το Λακκί, κάτι που μας βόλεψε καθώς ήμασταν κοντά:

View attachment 296908

Είχαμε κατέβει νωρίτερα στο Λακκί για βόλτα και μερικές δουλειές που προέκυψαν. Τίποτα το ιδιαίτερο σαν χωρίο:

View attachment 296909 View attachment 296910
View attachment 296911

Μία από εκκρεμότητες που έχω στο νησί, είναι το «πολεμικό Μουσείο του Τούνελ Μερικιάς» που δε πρέπει να παραλειψει κανένας. Δυστυχώς λόγω περιορισμένου ωραρίου δε το πρόλαβα.

Ήπιαμε το καφεδάκι μας, φάγαμε πρόχειρα στα Κρούπια και το μεσημεράκι φύγαμε για τη Πάτμο, βγάζοντας πριν κάποιες τελευταίες φωτογραφίες. Είχαμε ως δεδομένη την επιστροφή μας, καθώς καταφέραμε να περάσουμε τόσο καλά σε μικρό χρονικό διάστημα:

View attachment 296912
View attachment 296913



2018 & 2019

Δε χρειάζεται να αναφερθώ ιδιαίτερα, καθώς δεν έχουν κάτι περισσότερο οι δύο αυτές επισκέψεις στο νησί από ένα φαγητό, και μερικές βόλτες στα μπαρ. Πολύ εύκολα σε βρίσκει το ξημέρωμα στη Λέρο και δε της φαίνεται...

View attachment 296914

Τη πρώτη φορά μας βόλεψε καθώς βρήκαμε το ‘’λαχείο’’ της επιστροφής με την ολυμπιακή κόστους 19€ με αποσκευή

View attachment 296915
View attachment 296916
View attachment 296917

και τη δεύτερη το 2019 χωρέσαμε ένα βράδυ εμβόλιμα κατεβαίνοντας από τους Λειψούς και πηγαίνοντας προς Κάλυμνο. Και τι βράδυ, «Μελτεμίσιο» όπως πάντα:

View attachment 296918

Μέχρι να φύγουμε την επομένη για Κάλυμνο - Τέλενδο:

View attachment 296919

Έχουμε δεθεί πολύ με το νησί και φροντίζουμε να το βάζουμε κάθε φορά στο πρόγραμμα έστω για ένα γρήγορο πέρασμα, ξέροντας ότι πρέπει τα επόμενα έτη να του αφιερώσουμε μερικές επιπλέον ημέρες για να δούμε τα όποια πολλά δεν είδαμε ακόμα, κάτι που είναι σίγουρο ότι θα γίνει!

View attachment 296920

Για μια ακόμα φορά έξοχο το φωτορεπορτάζ σου από έναν προορισμό άγνωστο σέ πολλούς, κ σε μένα δυστυχώς. Είναι όμως ένα νησί που με κεντρίζει να το επισκεφθώ. Έχω διαβάσει πώς κατά την περίοδο της ιταλοκρατιας στα Δωδεκάνησα (1911-1943) , οι Ιταλοί είχαν κανει τη Λερο μεγάλη αεροναυτική τους βάση. Μαλιστα το Λακκι το είχαν κάνει ολόκληρη πολιτεία, με πολλά ιδιαίτερα κτίρια ιταλικού αποικιακού στυλ (σαν αυτά στο Μανδρακι της Ρόδου περίπου). Έχουν διατηρηθεί κάποια από αυτά?

 

[katkats]

Έχουν διατηρηθεί κάποια από αυτά?

Ναι και έχουν πολύ ενδιαφέρον. Γενικά το Λακκί είναι από άλλον κόσμο. Έχει ρυμοτομία, μεγάλους δρόμους και αυτά τα μουσολινικά δημόσια κτίρια. Αλλά από την άλλη έχει πολύ λίγο κόσμο. Πάντως αξίζει μια βόλτα. Ορίστε και ένα άρθρο με φωτό:
http://www.bbc.com/culture/story/20180131-the-strange-beauty-of-greeces-weirdest-town

 

[thanos75]

Ναι και έχουν πολύ ενδιαφέρον. Γενικά το Λακκί είναι από άλλον κόσμο. Έχει ρυμοτομία, μεγάλους δρόμους και αυτά τα μουσουλινικά δημόσια κτίρια. Αλλά από την άλλη έχει πολύ λίγο κόσμο. Πάντως αξίζει μια βόλτα. Ορίστε και ένα άρθρο με φωτό:
http://www.bbc.com/culture/story/20180131-the-strange-beauty-of-greeces-weirdest-town

Εξαιρετικό άρθρο! Χίλια ευχαριστώ πραγματικά

 

[psilos3]

Για μια ακόμα φορά έξοχο το φωτορεπορτάζ σου από έναν προορισμό άγνωστο σέ πολλούς, κ σε μένα δυστυχώς. Είναι όμως ένα νησί που με κεντρίζει να το επισκεφθώ. Έχω διαβάσει πώς κατά την περίοδο της ιταλοκρατιας στα Δωδεκάνησα (1911-1943) , οι Ιταλοί είχαν κανει τη Λερο μεγάλη αεροναυτική τους βάση. Μαλιστα το Λακκι το είχαν κάνει ολόκληρη πολιτεία, με πολλά ιδιαίτερα κτίρια ιταλικού αποικιακού στυλ (σαν αυτά στο Μανδρακι της Ρόδου περίπου). Έχουν διατηρηθεί κάποια από αυτά?

Ευχαριστω και πάλι, αν και η αληθεια ειναι οτι ειδαμε αρκετά λίγα πράγματα σε σχέση με άλλα νησιά. Είναι γεγονός ότι η Λέρος αποτελεί μια πρόκληση από μόνη της καθώς συνδυάζει το κάτι διαφορετικό με το πολύ αυθεντικό. Τη συστήνω ανεπιφύλακτα, με τη δέουσα προσοχή όμως (σε άπειρους με νησιά, όχι σε σένα) γιατί μπορεί να κάτσει στραβά, δεν είναι από τα συνηθισμένα.
Ισχύει αυτό με τα κτήρια Ιταλικού στυλ, είναι χαρακτηριστικά και πολύ έντονα σε όλο το νησί!

 

[alma]

Έμεινα 7-8 μέρες Λέρο και όχι μόνο δεν με χάλασε αλλά ευχαρίστως θα έμενα κι άλλες.Έχει πολύ ψωμί το νησί. Εξαιρετική η προσπάθεια στους μύλους, αξίζει όχι μόνο αυτός που λειτουργεί ως καφετέρια με καλές τιμές και τρομερή θέα αλλά και ο άλλος που λειτουργεί ως μίνι λαογραφικό μουσείο. Τέτοιες προσπάθειες αξιοποίησης να επιβραβεύονται.Αντιθέτως το Κάστρο είναι κρίμα να είναι σε αυτή την κατάσταση. Ενώ είναι επισκέψιμο, έχει συχνά ταμπέλες για την επικινδυνότητα σε διάφορα σημεία και είναι κρίμα να είναι έτσι ασυντήρητο. Κάποτε ήταν και το Κάστρο Χίου σε κακή κατάσταση και έγιναν έργα που το βελτίωσαν σημαντικά και έκαναν τους επισκέπτες να επιστρέψουν και να μετατραπεί ενα μέρος του σε στέκι για ουζερί,μεζεδοπωλεία κλπ., να λειτουργεί και κανένα μαγαζί μέσα. Ελπίζω να γίνουν κάποια έργα και για το αξιόλογο Κάστρο Λέρου, ώστε να επιστρέψει η ζωή κι εκεί.

Έχω διαβάσει πώς κατά την περίοδο της ιταλοκρατιας στα Δωδεκάνησα (1911-1943) , οι Ιταλοί είχαν κανει τη Λερο μεγάλη αεροναυτική τους βάση. Μαλιστα το Λακκι το είχαν κάνει ολόκληρη πολιτεία, με πολλά ιδιαίτερα κτίρια ιταλικού αποικιακού στυλ (σαν αυτά στο Μανδρακι της Ρόδου περίπου). Έχουν διατηρηθεί κάποια από αυτά?

Το Λακκί ενώ δεν είναι το πιο γραφικό μέρος του νησιού έχει το δικό του χαρακτήρα και φαίνεται η ιταλική επιρροή. Ένα από τα μέρη που μας άφησε εξαίρετες εντυπώσεις ήταν το κινηματοθέατρο. Φοβερός χώρος μέσα, είδαμε ταινία και μάλιστα σε χαμηλότερη τιμή από την Αθήνα και σε εξαιρετικά καλύτερο χώρο. Τα θετικά της επαρχίας.

Ο πύργος Μπελένη στα Άλιντα επίσης έχει πολύ ενδιαφέροντα εκθέματα, τόσο το κομμάτι που είναι αφιερωμένο στην περίοδο που λειτούργησε ως γερμανικό στρατιωτικό νοσοκομείο,όσο και το κομμάτι που λειτουργεί ως λαογραφικό με έπιπλα και αντικείμενα εποχής, αλλά και το κομμάτι που επικεντρώνεται στη μάχη της Λέρου κατά το Β Παγκόσμιο. Γενικά έχει πολύ ψωμί το μουσείο-πύργος Μπελένη.Τα Άλιντα δεν είναι μόνο η φημισμένη παραλία. Είναι και τα αρχοντικά με τους κήπους στα ήρεμα στενά, ο Πύργος Μπελένη-Μουσείο....

Η Λέρος είναι τοπ στο κομμάτι του φαγητού. Φαίνεται πως το ξέρει πολύς κόσμος μιας και όταν γυρίσαμε, γνωστός μας Ροδίτης μας είπε: "Τι ωραία πήγατε Λέρο;Κι εμείς από Ρόδο πάμε συχνά κυρίως για φαγητό"
Παντός είδους ταβέρνες από γκουρμέ μέχρι απλές. Όπως λένε στη Λέρο γενικά τρως καλά σχεδόν παντού.

Τέλος το εκκλησάκι της Παναγίας Καβουραδαινας για μένα είναι από τα γραφικότερα.

Φοβερά υποτιμημένο νησί. Πολύ καλή σχέση ποιότητας-τιμής σε όλα.Άνετα αν έκανα ένα τοπ 10 ελληνικών νησιών θα έμπαινε στις πρώτες θέσεις της λίστας.

 

[psilos3]

Φοβερά υποτιμημένο νησί. Πολύ καλή σχέση ποιότητας-τιμής σε όλα.Άνετα αν έκανα ένα τοπ 10 ελληνικών νησιών θα έμπαινε στις πρώτες θέσεις της λίστας.

Ξεκινάω από τη τελευταία σου ατάκα αφού πω ότι γι' ακόμα μια φορά οι πληροφορίες που δίνεις είναι εξαιρετικές!
Πολύς κόσμος δε θα είχε το συγκεκριμένο νησί όχι στο τοπ 10, αλλά ούτε καν στο 20.
Όμως εμείς ξέρουμε ότι συμπυκνώνει πολύ ποιοτικά χαρακτηριστικά στα λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα του
Επίσης ξέρουμε ότι ακόμα φροντίζει να κρατάει τις τιμές του σχετικά χαμηλές.
Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια γίνεται άνοιγμα προς το τουρισμό εγχώριο και μη, καθώς φιλοξενεί πάντα αρκετούς επισκέπτες απο τη γείτονα χώρα.
Νομίζω ότι η ιδιοτροπία του νησιού κοινωνικά με άμεσο αντίκτυπο στο τουρισμό έχει να κάνει κατά πολύ και με τη γνωστή ιστορία με το ψυχιατρείο και ότι αυτό συνεπάγεται ακόμα και σήμερα.
Είναι ιδιαίτερο νησί η Λέρος για αρκετούς λόγους και δεν απευθύνεται τόσο εύκολα στο καθένα όπως άλλα νησιά. Είναι όμως από τα πολύ ωραία και κρυφά διαμάντια για όσους αρέσκονται στο ψάξιμο.

 

[evaT]

Υπέροχη ιδέα και φανταστική ιστορία! Έχω περάσει στην Αμοργό από τις καλύτερες διακοπές της ζωής μου το 2010 με την κολλητή μου και μετά το φραπέ ξεκινούσαν οι ψηγμένες....Γέμισα το πορτ μπαγκάζ στην επιστροφή να φέρουμε πεσκέσι στους δικούς μας σπιτική ψηγμένη και τελικά δε δώσαμε σε κανέναν τίποτα....Τις ήπιαμε σε τραπεζώματα και αναπολούσαμε την όμορφη Αμοργό!!

 

[psilos3]

Υπέροχη ιδέα και φανταστική ιστορία! Έχω περάσει στην Αμοργό από τις καλύτερες διακοπές της ζωής μου το 2010 με την κολλητή μου και μετά το φραπέ ξεκινούσαν οι ψηγμένες....Γέμισα το πορτ μπαγκάζ στην επιστροφή να φέρουμε πεσκέσι στους δικούς μας σπιτική ψηγμένη και τελικά δε δώσαμε σε κανέναν τίποτα....Τις ήπιαμε σε τραπεζώματα και αναπολούσαμε την όμορφη Αμοργό!!

Σ' ευχαριστώ πολύ για όσα γράφεις!
Δε γίνεται να πας στην Αμοργό και να μη περάσεις καλά.
Δε μπορεί να μην αγαπήσεις τις Κυκλάδες.
Η Χώρα κυριότερα αλλά και όλο το νησί είναι αξιολάτρευτα.
Όσο για τις ψημένες, δεν είναι για να δίνονται αλλά για να καταναλώνονται. Αν πήγαινα με δικό μου αμάξι βαρέλι ολόκληρο θα έφερνα
Υ.Γ. Διάβασα τη πολύ όμορφη ιστορία σου για την Αργεντινή και σχεδόν ψήθηκα. Οχι ότι θέλω και πολύ φυσικά...

 

[evaT]

Υ.Γ. Διάβασα τη πολύ όμορφη ιστορία σου για την Αργεντινή και σχεδόν ψήθηκα. Οχι ότι θέλω και πολύ φυσικά...

Χαχα να μου πεις πριν πας να σε στείλω να δοκιμάσεις τάνγκο!!

Είχα μείνει στην Αιγιάλη εγώ σ κάμπινγκ! Έκανα δεύτερη φορά φοιτητικές διακοπές....αλλά ήταν 15υγουστος η απόφαση πάρθηκε ξαφνικά κ δεν υπήρχε δωμάτιο για δείγμα! Και το ακτοπλοϊκο μας το έβγαλε καλός φίλος που ήταν σε ναυτιλιακή! Με γύρισες πίσω... χαλάλι!

 

[psilos3]

Χαχα να μου πεις πριν πας να σε στείλω να δοκιμάσεις τάνγκο!!

Ναι, για να γελάσει όλη η Λατινική Αμερική...

Είχα μείνει στην Αιγιάλη εγώ σ κάμπινγκ! Έκανα δεύτερη φορά φοιτητικές διακοπές....αλλά ήταν 15υγουστος η απόφαση πάρθηκε ξαφνικά κ δεν υπήρχε δωμάτιο για δείγμα! Και το ακτοπλοϊκο μας το έβγαλε καλός φίλος που ήταν σε ναυτιλιακή! Με γύρισες πίσω... χαλάλι!

Είναι πολύ ωραίο το κάμπινγκ της Αιγιάλης, συγκριτικά πάντα με όσα έχω δει σε άλλα νησιά. Φυσικά και δε πιάνει το επίπεδο των καμπινγκ του δευτέρου ποδιού, αλλά είναι αρκετά καλό για νησί, και μου φάνηκε και σκιερό. Πάλι καλά που βρήκατε 15αύγουστο αν και δεν είναι απίθανο για το νησί, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

 

[alma]

Επίσης ξέρουμε ότι ακόμα φροντίζει να κρατάει τις τιμές του σχετικά χαμηλές.
Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια γίνεται άνοιγμα προς το τουρισμό εγχώριο και μη, καθώς φιλοξενεί πάντα αρκετούς επισκέπτες απο τη γείτονα χώρα.

Ακριβώς.Και το καλό είναι πως ακόμα και τα μαγαζιά που έχουν πολύ κόσμο, δεν έχουν την ξινίλα και τον σνομπισμό που βλέπεις σε μέρη τύπου Μυκόνου. Στη Λέρο προσέχουν τον καθένα χωριστά και αυτό εκτιμάται. Σε γνωστή ταβέρνα πάνω στο κύμα έτρωγε μεγιστάνας από τη γείτονα χώρα με μεγάλη παρέα και φυσικά θα έκανε και μεγάλο λογαριασμό. Όχι μόνο δεν παραμέλησαν τους άλλους πελάτες οι σερβιτόροι αλλά έτρεχαν μέχρι και να κυνηγήσουν το καπέλο μου όταν το πήρε ο αέρας.
Δεν επενδύουν μόνο στον ξένο αλλά και στον Έλληνα τουρίστα και μάλιστα προσφέροντας καλό προϊόν.

 

[maria_va]

Χειμερινούς κολυμβητές θα μας κάνεις..Οι φωτογραφίες σου είναι φοβερές..Θέλω πραγματικά να κάνω μια βουτιά..Θέλω κι ένα πουκάμισο με ανανάδες σε γυναικείο, ξέρεις πού μπορώ να βρω;

Επίσης λίγο άσχετο, αλλά αν κατάλαβα καλά ζεις στη Θεσσαλονίκη και δεν έχεις πάει ακόμα Σαμοθράκη; Βάλτην και αυτή στο άμεσο πρόγραμμα, όχι μόνο την Κάρπαθο. Άσε τη σαγιονάρα, βάλε το αθλητικό και κάνε όσο μπορείς το κατσίκι στο νησί των κατσικιών. Όταν η τοπική μπύρα λέγεται Φονιάς, χρειάζεσαι κάτι άλλο;; Κάτι ξέρει ο ταξιδιώτης που την έβαλε σε περίοπτη θέση στη λίστα του..

Δώσε στο λαό νησιά!