Αυτό λέω κι εγώ, υπάρχουν εμπόδια. Βέβαια, δεν ξέρω γ Βαρκελώνη αλλά στην Ελλάδα μπορεί να σε βοηθήσει καμια "Νανσυ", καμιά διευθύντρια ΔΟΥ, κάνα όργανο της τάξεως, να τα υπερκερασεις, αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση.
Δεν ξέρω ποια είναι η "Νανσυ" αλλά μπορώ να φανταστώ. Κι εδώ μπορούν να ξεπεραστούν
Ο επαγγελματίας ιδιόκτητης διαθέτει ένα ακίνητο που έχει μια Α αξία. Το οποίο θέλει τακτική φροντίδα και επισκευή. Δε κάνει κοινωνική πολιτική. Ούτε υποχρεώνει κάποιον να μείνει με το ζόρι.
Θα ου επιτρέψεις να διαφωνήσω, είναι ακριβώς αυτό που συζητάμε. Όλη η συζήτηση ξεκίνησε από το σχόλιό μου ότι τα ενοίκια στο κέντρο της Αθήνας σε σχέση με άλλες πρωτεύουσες, λαμβάνοντας υπόψη το μισθό, είναι φθηνά (ακόμη). Δηλαδή μετράω πόσους μίνιμουμ μισθούς χρειάζομαι για να νοικιάσω ένα διαμέρισμα 60-70τμ σε μια γειτονιά σαν το Παγκράτι. Ε στην Αθήνα γίνεται με ένα μίνιμουμ μισθό. Αυτή είναι η κουβέντα. Η ζωή στην Ελλάδα είναι ακριβή σε σχέση με το μισθό, αλλά όχι το ενοικιο, άλλα πράγματα (από τα καύσιμα και το ποτό μέχρι τα καθημερινά ψώνια στο σούπερ μάρκετ) είναι πολύ ακριβά σε σχέση με άλλες πρωτεύουσες, το ενοίκιο όχι: τα σπίτια που βρίσκεις με ένα μίνιμουμ μισθό στην Αθήνα στη Μαδρίτη, τη Βαρκελώνη, τη Λισσαβώνα, τη Ρώμα κλπ δεν τα βρίσκεις ούτε στα όνειρά σου.
Ο ανιψιός μου, ένα παιδί χωρίς κανένα πτυχίο και καμία εξειδίκευση δουλεύει ντελιβεράς, πληρώνεται περίπου 70-90€ για εργασία λιγότερη από 8ωρο. Τώρα μάλιστα τα ΣΚ δουλεύει και πρέσα στην οικοδομή, 75-80€ μεροκάματο. Ανειδίκευτος εργάτης είναι (πρώτη φορά πήγε οικοδομή, μόλις ξεκίνησε) και πληρώνεται πολύ περισσότερο από 1000€. Άπιαστο όνειρο δεν είναι, όχι στην Αθήνα, 22 ετών ετοιμάζεται να νοικιάσει σπίτι. Η φράση "άπιαστο όνειρο" υποδηλώνει κάτι... άπιαστο (τοϊνκ), ε αυτό δεν είναι, οποιοσδήποτε υγιής άνθρωπος έχει τη διάθεση να μοιράσει πίτσες το κάνει, δε μιλάω καν για την οικοδομή. Όποιος θέλει πληροφορίες για το πού μπορεί να βρει αντίστοιχη δουλειά ας μου στείλει ένα πμ. Συμφωνώ -και προσυπογράφω- ότι για πολλά επαγγέλματα οι αμοιβές στην Ελλάδα είναι άθλιες, από το γιατρό του δημοσίου μέχρι πολλές ακαδημαϊκές, κι εμένα η αδερφή μου έφυγε για τη Σκωτία όπου πληρώνεται τα τετραπλάσια (και κάτι ακόμη) κάνοντας την ίδια δουλειά που έκανε στην Ελλάδα και το κόστο ζωής είναι αισθητά κάτω από το τετραπλάσιο, με άλλου είδους μειονεκτήματα αλλά και πολλά πλεονεκτήματα (το ωράριο πχ και οι απλήρωτες υπερωρίες είναι μεσαιωνικής φύσεως πρόβλημα στην Ελλάδα). Αλλά ούτε άπιαστο ούτε όνειρο είναι το χιλιάρικο.
Απλά οικονομικά είναι, δεν είναι καν συλλογισμός, η αναλογία επένδυσης/απόσβεσης είναι η απλούστερη παράμετρος λήψης απόφασης για οποιαδήποτε οικονομική απόφαση.
Ε, ναι, λεγεται ρισκο. Αν ο επαγγελματιας ιδιοκτητης δεν θελει να παρει το ρισκο αυτο, ας μην το νοικιαζει η ας αλλαξει επαγγελμα. Δεν τον υποχρεωνει κανεις να κανει αυτη τη δουλεια.
Σε πάρα πολλές χώρες δεν παίζει αυτό γιατί μετά μπαίνει σε black list ο ενοικιαστής και πολύ δύσκολα θα βρει σπίτι στο μέλλον
Οι δημότες που φεύγουν δημιουργούν προσφορά ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων.
ρισκο θεωρεις να εισπρατει ο ιδιοκτητης το ενοικιο για το οποιο συμφωνησε με τον ενικοιαστη;;;;
Ο ανηψιος σου και μπραβο του ειναι η εξαιρεση... οχι που δουλευει 2 δουλειές αλλά που δουλευει σκληρα (οικοδομη και μπραβο του και γω μικρος περασα απο οικοδομη), αλλά ποσους νεους ξερεις να κανουν τετοιες ζορικες δουλειες;; Λογιστικο γραφειο η γραφειο γενικά και ντιλίβερι σαν δευτερη ξερω αρκετους..
παιρνει 1000 ευρω και μπραβο του.
Οι μισοι συμμαθητες του γιου μου επιασαν δουλεια στην εστιαση μια εβδομαδα μετα τις Πανελλαδικες. Ουτε σταση να ηρεμησουν. Τα κοριτσια οχι γενικα, πηγαν διακοπες.
