Κινηματογραφική κουβέντα....

[Spark]

Μου άρεσε η ταινία Three Thousand Years of Longing / Τρεις Χιλιάδες Χρόνια Προσμονής (2022)
Μια μοναχική και πικραμένη Βρετανίδα ανακαλύπτει ένα αρχαίο μπουκάλι, ενώ βρίσκεται σε ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη και απελευθερώνει ένα τζίνι που της προσφέρει τρεις ευχές. Γεμάτη με απάθεια, δεν είναι σε θέση να βρει μια ευχή, μέχρι που οι ιστορίες του τζίνι πυροδοτήσουν μέσα της, την επιθυμία να την αγαπήσουν. Βασίζεται στην νουβέλα The Djinn in the Nightingale’s Eye.

 

[Yorgos]

Πήγα να δω το Hijos de la Revolucion. Η ιστορία πραγματεύεται τη ζωη δυο παιδιών που γεννιούνται την ίδια μέρα του 1992, ενώ εξελίσσεται το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ούγκο Τσάβες για να καταλάβει την εξουσία στη Βενεζουέλα. Τα επόμενα 30 χρόνια της ζωής τους είναι οι παράλληλοι βιοι δυο νέων που μεγαλώνουν σε οικογένειες chavistas και opositores αλλά προφανώς τέμνονται πολλές φορές. Για όσους είναι εξοικειωμένοι με την πολιτική κατάσταση της Βενεζουέλας από το 2000 κι έπειτα, είναι πολύ ρεαλιστική. Για τους υπόλοιπους πιθανόν να είναι και ακατανόητη.

 

[tatooine]

Μου άρεσε η ταινία Three Thousand Years of Longing / Τρεις Χιλιάδες Χρόνια Προσμονής (2022)
Μια μοναχική και πικραμένη Βρετανίδα ανακαλύπτει ένα αρχαίο μπουκάλι, ενώ βρίσκεται σε ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη και απελευθερώνει ένα τζίνι που της προσφέρει τρεις ευχές. Γεμάτη με απάθεια, δεν είναι σε θέση να βρει μια ευχή, μέχρι που οι ιστορίες του τζίνι πυροδοτήσουν μέσα της, την επιθυμία να την αγαπήσουν. Βασίζεται στην νουβέλα The Djinn in the Nightingale’s Eye.

Ένα από τα πιο όμορφα κομμάτια της ταινίας είναι όταν ακούς τη πρωταγωνίστρια να μιλά αρχαία Ελληνικά.
Την είδα με ευχαρίστηση. γιατί μου αρέσουν και οι δυο πρωταγωνιστές και γιατί εκτυλίσσεται στην πιο όμορφη πόλη του κόσμου.

 

[bandit650]

Για όσους είναι εξοικειωμένοι με την πολιτική κατάσταση της Βενεζουέλας από το 2000 κι έπειτα, είναι πολύ ρεαλιστική.

εδω πολλοι δε ειναι εξοικειωμενοι με την πολιτικη κατασταση της Ελλαδας.....

 

[Όνομα χρήστη xvan]

Για τρίτη φορά είδα την ταινία "Με αξιοπρέπεια" του Δημήτρη Κατσιμίρη. Την είχα πρωτοδεί στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης όπου πήρε το βραβείο κοινού. Τώρα στην ταινιοθήκη της Ελλάδος στην ιερά Οδό είχαμε την πρεμιέρα της ταινίας.(14 /11ου).
Η ταινία θίγει ένα σύγχρονο αλλά πολύ ευαίσθητο ζήτημα - πρόβλημα.
Το θέμα των γονιών που έχουν μεγαλώσει που μάλλον έχουν αρρωστήσει, και έχουν ανάγκη από φροντίδα… Τι απόφαση μπορούν λοιπόν να πάρουν τότε τα παιδιά τους, στα στενά και άχαρα από κάθε άποψη περιθώρια που αφήνει η σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα ; Ποια η ευθύνη τους μετά την μεταλλαγή της λεγόμενης πυρηνικής οικογένειας και την έντονη αστυφιλία; Η ταινία θα προβάλλεται στην ταινιοθήκη μέχρι την Τετάρτη 20 Νοέμβρίου.

 

[MVSylvia]

Ευτυχως που με γοητευσε τοσο πολυ το τρειλερ ωστε να αγνοησω τις αθλιες κριτικες του Αθηνοραματος (μολις 1/5) και ετσι ειχα την ευκαιρια να δω την υπεροχη «Πλεξουδα».
Τρεις ιστοριες γυναικων που εκτυλισσονται σε τρια διαφορετικα σημεια του πλανητη (Ινδια, Νοτια Ιταλια, Καναδας). Με συνδετικο κρικο μια πλεξουδα, ως κοινο συμβολο θηλυκοτητας, παρακολουθουμε τις μαχες που εχει να δωσει η γυναικα ανα τον κοσμο: της επιβιωσης, των στερεοτυπων, του πεπρωμενου. Οι ερμηνειες ολων των ηθοποιων ειναι εξαιρετικες και οι εικονες απο Ινδια και Ιταλια σε ταξιδευουν.
Στα plus η υπεροχη μουσικη του Ludovico Einaudi!

Δεν θα προσθέσω κάτι γιατί το είπες τέλεια, το μόνο που θα πω είναι ότι αν κάποιον τον ενδιαφέρει κ αν παίζει ακόμα σε βολικό σινεμά να πάει να το προλάβει.
Από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει ποτέ, από αυτές που παρακολουθεί κανείς με μια ανάσα.
Τις μισογυνικες κομπλεξικες άκρως συμπλεγματικες κριτικές θαψιματος κάποιων τάχα μου κριτικών κινηματογράφου αγνοειστε τις.

 

[varioAthens]

Δεν θα προσθέσω κάτι γιατί το είπες τέλεια, το μόνο που θα πω είναι ότι αν κάποιον τον ενδιαφέρει κ αν παίζει ακόμα σε βολικό σινεμά να πάει να το προλάβει.
Από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει ποτέ, από αυτές που παρακολουθεί κανείς με μια ανάσα.
Τις μισογυνικες κομπλεξικες άκρως συμπλεγματικες κριτικές θαψιματος κάποιων τάχα μου κριτικών κινηματογράφου αγνοειστε τις.

Χαιρομαι πολυ που σου αρεσε! Θα κρατησω και αυτο που μου ειπες, στην προσωπικη επικοινωνια, οτι σε καθηλωσε.... αυτο ακριβως μου συνεβη και μενα...

 

[Elena2508]

Εγώ είδα την ταινία "Μαρία" στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και με εντυπωσίασε!
Η Αντζελίνα Τζολί νομίζω ότι έδωσε οσκαρική ερμηνεία στο ρόλο της Μαρίας Κάλλας!
Η ταινία είχε καλή σκηνοθεσία, καλή ροή και εξαιρετική φωτογραφία!!
Επίσης μας αποκάλυψε κάποιες κρυφές πτυχές της ζωής της Κάλας που δεν τις γνωρίζαμε.
Την προβολή την είδαμε καμία δεκαριά συναδέλφισσες και άρεσε πολύ στις μισές ενώ οι υπόλοιπες την βρήκαν μέτρια...
Η ταινία θα προβληθεί στην Ελλάδα στις αρχές Δεκεμβρίου.

 

[Señor_Nada]

Με το MUBI έχει ασχοληθεί κανένα μέλος; Streaming υπηρεσία και αυτή αλλά οι ταινίες είναι για πιο σινεφίλ. Έχει πολύ ευρωπαϊκό κινηματογράφο και γενικά διεθνή και οι αμερικάνικες ταινίες είναι ανεξάρτητες ή καλτ πχ έχει escape from new York και prince of darkness (προσκυνώ!). Πολλές ταινίες του Kaurismaki (πάρα πολλές), Goddard, Lynch, Jarmusch, Lanthimos και πολλοί ακόμα.

Θέλω να γράψω για 2 ταινίες που είδα αλλά πριν από αυτό δύο αρνητικά σχόλια για το MUBI. Πρώτον δεν έχει επιστροφή χρημάτων. Δηλαδή αν πάρεις πακέτο για ένα χρόνο και στην πορεία το μετανιώσεις, κρίμα για σένα, τα λέμε σε ένα χρόνο. Γιατί κρατάτε ομπρέλα στο mubi; Σας φτύνει ο κόσμος, για ψιχάλα το περάσατε; Δεύτερον το App στην τηλεόραση είναι μια παρωδία. Δεν υπάρχει μια κατηγορία που να έχει όλες τις ταινίες. Από τύχη τις βρίσκω ή ψάχνω στο search σαν να παίζω λαχείο. Αν είναι δυνατόν.

Η πρώτη ταινία που θέλω να γράψω είναι η μικρού μήκους ταινία του Λανθιμου που είναι μάλιστα παραγωγή του MUBI. Λέγεται Nimic. Κρατάει μόνο 10 λεπτά και γι'αυτό θα την πρότεινα άφοβα ειδικά στους haters του Λανθιμου. Η κλασσική αμηχανία που σου προκαλούν οι ταινίες του εννοείται πως υπάρχει και εδώ. Μιλάμε για πολύ νόημα η ταινία. Η ερμηνεία μιας ηθοποιού αν δεν είχε σκοπό το γέλιο, τότε δεν ξέρω τι να πω. Η ταινία αν και μόλις 10 λεπτά τερματίζει το Λανθιμομετρο ας μου επιτραπεί η έκφραση. Αχαστη.

Η άλλη ταινία που θέλω να γράψω είναι το Revenge. Την έχει σκηνοθετήσει η Coralie Fargeat που έχει σκηνοθετήσει και το substance που έκανε αρκετό θόρυβο πρόσφατα. Απορώ πως δεν έκανε και το revenge ντόρο. Η υπόθεση είναι ότι ένας πλούσιος οικογενειαρχης πηγαίνει με τη γκόμενά του σε μια έρημη βίλα για σκ. Στην πορεία πάνε και 2 φίλοι του που έχουν κανονίσει για κυνήγι. Ο ένας την βιάζει, το μαθαίνει ο πλούσιος και της προτείνει λεφτά και να πάει να ζήσει κάπου μακριά. Η γυναίκα αρνείται και αρχίζει το κυνήγι. Δεν είναι δράμα, είναι καθαρά ταινία δράσης και τρόμου. Οι σκηνές είναι στημένες για να είναι κουλ κλπ. Επίσης έχει και κωμικά στοιχεία μέσα στη μαυρίλα της. Είναι στο στυλ του last House on the left και γενικά το σενάριο δεν είναι πρωτότυπο αλλά επειδή αυτή τη φορά το έχει γράψει γυναίκα φαίνεται πολύ φρέσκο. Έχει πολύ ωραίες πινελιές μέσα. Γενικά μου άρεσε πολύ και ψήθηκα φουλ να δω και το substance που έχω ακούσει τα καλύτερα από αξιόπιστες πηγές.

 

[Spark]

Είδα την νέα ταινία του Πάολο Σορεντίνο
" ΠΑΡΘΕΝΟΠΗ"

Περιστρέφεται γύρω από την ανυπέρβλητη ,ακαταμάχητη..ασυναγώνιστη ομορφιά της κεντρικής ηρωίδας,της πρωταγωνίστριας,
μιάς πραγματικά καλλονής που η γοητεία της αλλά και ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ της αγγίζουν την τελειότητα!!
Ολη η ταινία έχει σαν "άξονα"αυτή την γοητεία και αυτό τον ερωτισμό που κουβαλά η η Παρθενόπη και που γίνονται...άθελα της??η δύναμη της αλλά και η ..."καταστροφή"της??

Την βρήκα ΜΕΤΡΙΑ,...κουραστική και αρκετά υπερβολική ..ξεπερνώντας κάποια"όρια"...με φάσεις και σκηνές προκλητικές χωρίς ουσία....

Την σώζει η εκπληκτική σκηνοθεσία,η μουσική!!η φωτογραφία και τα πλάνα!
Οπως ακριβως επιλέγει ο Σορεντίνο να εξυμνήσει τον ερωτισμό της ηρωίδας,
ευτυχώς με το ίδιο πάθος και ερωτισμό μας δίνει υπέροχα πλάνα της μαγικής ΝΑΠΟΛΗΣ!!και μας μεταφέρει σ αυτήν την υπέροχη πόλη στο πέρασμα δεκαετιών απο το 1950 μέχρι τώρα!!ακολουθώντας την πορεία και την εξέλιξη της ηρωίδας του.

ωραιότατη η Celeste Dalla Porta κ η Νάπολη..

 

[KIKI]

Ωραία ταινία και καλοί ηθοποιοί.Δεν έχω χρόνο να κάνω σύνοψη στο θέμα....

 

[manolism]

Joy, βασισμένο σε αληθινή ιστορία, αυτό το δράμα παρακολουθεί τον αγώνα τριών Βρετανών επιστημόνων στις δεκαετίες του '60 και '70 να αναπτύξουν την εξωσωματική γονιμοποίηση.
Πολύ καλή ταινία, καθώς παρακολουθούμε την εξέλιξη του ιατρικού θαύματος που λέγεται εξωσωματική γονιμοποίηση και έδινε εκείνα τα χρόνια την επιλογή σε ετερόφυλα ζευγάρια (που είναι το φυσιολογικό άλλωστε) ώστε να αποκτήσουν τα δικά τους παιδιά. Βλέπουμε τον αγώνα που έδωσαν αυτοί οι επιστήμονες ενάντια στην κοινωνία που δεν μπορούσε να αποδεχτεί και να καταλάβει γιατί έπρεπε να υπάρχει η εξωσωματική γονιμοποίηση. Στην εποχή μας βέβαια....έχει χαθεί η μπάλα....όπου προσπαθούν να μας πείσουν ότι το αφύσικο είναι φυσιολογικό.....και θα είχε ενδιαφέρον να δούμε τι θα έκαναν αυτοί οι επιστήμονες σήμερα...δηλαδή κατά πόσο θα έμπαιναν στην διαδικασία να εφεύρουν την εξωσωματική γονιμοποίηση, ώστε άνθρωποι του ίδιου φύλου να κάνουν παιδιά.....
Την ταινία θα την βρείτε στο Netflix.