Κινηματογραφική κουβέντα....

[gelf]

No Date, No Signature

Πολύ καλή ταινία.

καθώς χώρα παραγωγής είναι το Ιράν και δεν είχε τύχη να δω κάποια ταινία

Ο Ιρανικός κινηματογράφος είναι από τους πλέον αξιόλογους κατά την τελευταία εικοσαετία.

 

[evaT]

No Date, No Signature (Περίπτωση Συνείδησης), ένας ευυπόληπτος ιατροδικαστής εμπλέκεται σε ένα τροχαίο, όπου τραυματίζεται ένα οχτάχρονο αγοράκι. Ο άνδρας προτίθεται να πληρώσει αποζημίωση στον πατέρα του παιδιού και να το μεταφέρει στο νοσοκομείο, αλλά εις μάτην. Το άλλο πρωί, βρίσκει στο νοσοκομείο το πτώμα του αγοριού που έχει μεταφερθεί εκεί για αυτοψία, αλλά η πρώτη γνωμάτευση δείχνει θάνατο από δηλητηρίαση.
Αρκετά καλή ταινία και ο λόγος που την είδα ήταν από περιέργεια καθώς χώρα παραγωγής είναι το Ιράν και δεν είχε τύχη να δω κάποια ταινία. Όμως είναι η πρώτη φορά που καταφέρνει να με εκνευρίσει ο πρωταγωνιστης (ο ρόλος εννοώ όχι ο ηθοποιός), και αυτό γιατί εξαρτάται από ποια οπτική γωνιά το βλέπει ο καθένας, είτε είναι περίπτωση συνείδησης (όπως λέει και ο τίτλος) είτε περίπτωση βλακείας του πρωταγωνιστή με τα δεδομένα που μας δίνει η ταινία και τις ενέργειες όλων των εμπλεκομένων. Τα συμπεράσματα επί της οθόνης....

Το είδα και εγω. Δεύτερη Ιρανική ταινία που βλέπω μετά το εκπληκτικό Incedies. Το θέμα είναι επιβαρυντικό από την αρχή οπότε και όλη η ταινία κυλάει με βαριά ψυχολογική διάθεση. Εγώ δε θα το χαρακτήριζα ψυχολογικό θρίλερ, περισσότερο ψυχογραφική μου φάνηκε με τις αντιδράσεις των ανθρώπων μέσα από τέτοια τραγικά συμβάντα και τις ακόλουθες συνειδησιακές διαταραχές ή τύψεις ενός υγιούς χαρακτήρα. Δεν είναι για όλους πάντως, το μόνο βέβαιο

 

[Earth Citizen]

Τείνω να κατατάξω τον Oriol Paulo σε αγαπημένο σκηνοθέτη - σεναριγράφο, γιατί με αυτή τη διπλή ιδιότητα συστήνεται στις ταινίες που παρακολούθησα.
Σήμερα ήταν η σειρά του ''Mirage'', με διαφορές σε σχέση με τις άλλες δύο που προηγήθηκαν (The invisible guest & The body) αλλά με τη δική της ξεχωριστή υπόθεση, με στοιχεία φαντασίας που δείχνουν όμως πόσο καλά κρυμένα μπορεί να είναι κάποια μυστικά, και πόσο δύναμη έχει καμιά φορά η αγάπη.
Το σημαντικότερο θέμα που πραγματεύεται όμως η ταινία, είναι τα γεγονότα, οι λεπτομέρειες που μπορεί καμιά φορά να σου αλλάξουν τη ζωή και το προκαθορισμένο ίσως μέλλον, κάτι που αν το σκεφτείς μπορεί να φτάσεις κοντά στη παράνοια.
Είναι μια ταινία που προτείνω σε όλους χωρίς δισταγμό, πακέτο μαζί με τις άλλες δύο φυσικά

Εντάξει...είναι φοβερός!! Τρελαίνομαι (με την καλή έννοια) όταν δε μπορώ να καταλάβω τι στο καλό συμβαίνει σε μια ταινία, ποια εκδοχή της ιστορίας δηλαδή ισχύει. Κι έρχεται μετά ένα τέλος φουλ ανατρεπτικό και με αποτελειώνει. Μόλις είδα και το El cuerpo, εξαιρετικό (και αυτό).
Μου μένει το Los ojos de Julia.

 

[barkour]

Να αλλαξουμε κατηγορια και να προτεινω το The Guard με τον Bredan Gleeson.
Μια ιρλανδικη ταινια με τερμα αγγλικο humor

 

[evaT]

Εντάξει...είναι φοβερός!! Τρελαίνομαι (με την καλή έννοια) όταν δε μπορώ να καταλάβω τι στο καλό συμβαίνει σε μια ταινία, ποια εκδοχή της ιστορίας δηλαδή ισχύει. Κι έρχεται μετά ένα τέλος φουλ ανατρεπτικό και με αποτελειώνει. Μόλις είδα και το El cuerpo, εξαιρετικό (και αυτό).
Μου μένει το Los ojos de Julia.

Θα ξετρελαθεις κ με εκείνο

 

[Earth Citizen]

Θα ξετρελαθεις κ με εκείνο

Μου είπε σήμερα κι ένας φίλος μου επί λέξη ότι "τα σπάει". Τέλεια, ανυπομονώ

 

[thanosth]

Ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ για τον Αϊρτον Σένα, το βραζιλιάνο οδηγό θρύλο της F1 που... έφυγε σαν σήμερα το 1994 με τραγικό τρόπο στην πίστα της Ιμολα.
http://cinedogs.gr/reviews/senna/#sthash.DJCm1DLH.TlFYcb26.dpbs

 

[Señor_Nada]

District 9: sci-fi ταινία με εξωγήινους με θέμα το μεταναστευτικο; Ω ναι! Εξωγήινοι-εργάτες έχουν έρθει στην ν. Αφρική. Οι άνθρωποι τους δίνουν μια υποβαθμισμενη περιοχή για να ζήσουν η οποία γκετοποιειται και αρχίζει η ένταση μεταξύ ανθρώπων και εξωγήινων.

Είχα πολύ καιρό να δω τόσο φρέσκια ιδέα. Είναι πρωτότυπο σενάριο, δεν είναι βασισμένη σε βιβλίο. Εκτός απ'την πανέξυπνη κριτική στο μεταναστευτικο, η ταινία θιγει και την ηθική στις επιστήμες. Μέσα σε αυτά έχει και πολύ καλές σκηνές δράσης. Το Sci-fi στα καλύτερα του!

 

[manolism]

The Whistlers, ένας διεφθαρμένος Ρουμάνος αστυνομικός που αλλάζει στρατόπεδο ανάλογα με το συμφέρον του, καταφθάνει στη Λα Γκομέρα στα Κανάρια Νησιά, έχοντας ως αποστολή να βοηθήσει έναν μαφιόζο της περιοχής να αποδράσει από τη φυλακή. Προκειμένου να φέρει σε πέρας την αποστολή του όμως, πρέπει να μάθει στην εντέλεια τη σφυριχτή και πάνω απ’ όλα μη αντιληπτή γλώσσα των ντόπιων, η οποία έχει χρησιμεύσει ως μυστικός κώδικας επικοινωνίας μεταξύ κακοποιών εδώ και πολλές γενιές.
Καλή ταινία η οποία βλέπεται ευχάριστα χωρίς να κουράζει, έχει και τις ανατροπές της!! Το φινάλε έχει και ταξιδιωτικό ενδιαφέρον!!

 

[romantic woman]

Μια πρόταση απο Γεωργία...σουηδού σκηνοθέτη με καταγωγή απο Γεωργία

"ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΧΟΡΕΨΑΜΕ"

Πολύ ενδιαφέρουσα ταινία,απλή,λιτή,με αρκετά ακούσματα και παραδοσιακούς χορούς από την Γεωργία,
αναφέρεται στην ιστορία ενός νεαρού ο οποίος μέσα απο την ακαδημία χορού όπου εκπαιδεύεται ξεχωρίζει και φιλοδοξεί να προκριθεί και να πλαισιώσει την εθνική του ομάδα...
μας δίνεται η ευκαιρία να "μπούμε"στα σπίτια των νέων ...να αφουγκραστούμε τις αγωνίες τους για την επιβίωση των οικογενειών τους αλλά παράλληλα και την ξεγνοιασιά της ηλικίας τους,τα όνειρα τους,τις επιθυμίες τους,τους έρωτες τους που όμως παρεμποδίζονται να εκφρασθούν ελεύθερα λόγω του συντηρητικού κοινωνικού πλαισίου στο οποίο ζούν...
Μέσα σ αυτό το πλαίσιο λοιπόν καλείται και ο νεαρός πρωταγωνιστής να ακολουθήσει τον δρόμο των"κανόνων"η να παρεκλίνει σε μιά δική του πορεία με βάση τα δικά του θέλω.

Αν και το σενάριο-θέμα είναι κοινότυπο,ίσως λόγω της χώρας-γλώσσας-εθίμων σου κεντρίζει το ενδιαφέρον και την παρακολουθείς πολύ άνετα,ειδικά απο τη μέση και μετά εξελίσσεται με συναισθηματικές εντάσεις και κορυφώνει με πολυ ωραίο φινάλε

 

[psilos3]

Επέμεινα γι' ακόμα ένα βράδυ στον Oriol Paulo και δικαιώθηκα πανηγυρικά.
Τη φορά αυτή δε σκηνοθετούσε αλλά ήταν μόνο ο συγγραφέας της ταινίας ''Secuestro (Boy Missing)''
την οποία και παρακολούθησα με μεγάλη ευχαρίστηση καθώς η πλοκή και η ανατροπή που τον διακρίνει έκαναν για άλλη μια φορά την εμφάνιση τους.
Δυνατή επιλογή για όσους γίναμε φανατικοί πλέον με τον Ισπανό δημιουργό!

 

[psilos3]

Σήμερα που είδα ότι η ιστορία μου για το Εδιμβούργο "The Angels' share", μπήκε στις ολοκληρωμένες, θυμήθηκα και προτείνω - όποτε έχετε ευχέρεια - να δείτε την ομότιτλη ταινία του Ken Loach, από όπου "έκλεψα" τον τίτλο της ιστορίας μου. Μπορεί η ταινία να μην έχει ιδιαίτερη σχέση με το Εδιμβούργο έχει όμως σχέση με την κοινωνικοπολιτική κατάσταση στη Σκωτία και με το malt whisky.

Ωραία ταινία, την είδα κι αυτή χθες. Χιουμοριστική αλλά παράλληλα και σκληρή, όπως άλλωστε η ζωή αρκετών νέων ανά το κόσμο. Εξίσου ενδιαφέρουσα η παρουσίαση των αποστακτηρίων και της γευσιγνωσίας, με μια πολύ μικρή δόση Εδιμβούργου, μιας πόλης που -και αυτή- δε θα δούμε από κοντά λόγω κοροναιού...

Υ.Γ. Γέλασα πολύ και μου άρεσε η εξήγηση για το ''μερίδιο των αγγέλων'', την ιδιαίτερη παράδοση δηλαδή που συνοδεύει την απώλεια μέρους του ποτού λόγω της ωρίμανσης, ψάχνοντας παράλληλα να θυμηθώ άνε έχουμε κάτι αντίστοιχο και στα δικά μας μέρη.