Ιταλία Ισχυρή δόση … Ιταλίας :)

[Grerena]

“Ανεβήκαμε βουνά, κατεβήκαμε στις θάλασσες, δεν κοιμόμασταν και έβγαλαν φουσκάλες τα πόδια μου”. Αυτή ήταν η απάντηση της συνταξιδιώτισσάς μου σε μια κοινή φίλη μας όταν τη ρώτησε: «Πως τα περάσατε;»
Υπερβολές, λέω εγώ!
Ένα βουνό ανεβήκαμε και αυτό με λεωφορείο. Στη θάλασσα πήγαμε αλλά για μπάνιο. Ξυπνούσαμε νωρίς δε λέω, αλλά για να προλάβουμε κάποιο τρένο, στο οποίο άνετα μπορούσαμε να αναπληρώσουμε ύπνο και όσο για τις φουσκάλες … περπατήσαμε μεν αλλά δεν φταίγανε τα χιλιόμετρα αλλά τα λάθος παπούτσια. Μην τα “ρίχνουμε” όλα στον διοργανωτή!

Το ταξίδι και η “η οργάνωση” του *
Ένα ταξιδάκι ήθελα να κάνω … ακόμα. Πριν «πιάσει» ο Χειμώνας και πριν γίνει κανένα lock down πάλι. Έψαχνα ημερομηνίες για νωρίς το Σεπτέμβρη, που ακόμα είναι καλοκαίρι για να πάω κάπου με τις φίλες μου αυτή τη φορά. Κάπου όμως με οικονομικό εισιτήριο (για να μην κλαίμε πολύ αν τύχει κάτι και δεν πάμε), αλλά αν είναι δυνατόν να μην έχω ξαναπάει. Δύσκολος συνδυασμός. Όλα τα οικονομικά, εύκολα, κοντινά και «πιασάρικα» έχουν γίνει.
Ρώμη, Μιλάνο, Βουδαπέστη, Βιέννη, Βαρσοβία, Μάλτα …. Κάτι άλλο δεν έχει;
Όλα έδειχναν ότι θα καταλήξω Ρώμη. Ε! Δεν μπορώ να πάω Ρώμη για 5η φορά. Μπορώ όμως να κάνω road trip με αφετηρία τη Ρώμη. Ένα road trip στο Lazio και γιατί όχι και λίγη Τοσκάνη μέσα; Καιρό το γυρόφερνα. Έτοιμο το πρόγραμμα, ενημερώνεται η παρέα, πέφτουν οι εγκρίσεις και οι υπογραφές )) και κλείνονται τα αεροπορικά εισιτήρια. Η παρέα είναι δυο φίλες εκ των οποίων η μία έχει αντέξει ξανά στο παρελθόν δύο φορές το ταξιδιωτικό μου πρόγραμμα. Για την άλλη φιλενάδα θα ήταν η πρώτη της φορά.

Δέκα ημέρες ακριβώς πριν το ταξίδι η μία από τις δυο φίλες (η περπατημένη) ανακοινώνει ότι δεν θα ακολουθήσει. Προβλήματα και υποχρεώσεις θα την κρατούσαν στην Αθήνα. Αυτό σήμαινε ότι ακυρώνεται το road trip. Να νοικιάσουμε αυτοκίνητο δυο γυναίκες, … “δε λέει”. Ούτε πρακτικό είναι, ούτε χαβαλέ έχει. Άσε που κάτι Saturnia, που είχα σκεφτεί, κάτι τάφοι των Ετρούσκων και κάτι Bagnoregiο θα ήταν και λίγο ερημιά για μας. Αυτό σημαίνει ότι έπρεπε να σκεφτώ, να σχεδιάσω και να κλείσω κάτι άλλο λίγο πιο … κοσμικό και μάλιστα μέσα σε 10 ημέρες, που είχα περιθώριο ως την πτήση.

Μία ήταν η λύση: Νάπολη. Είχα ξαναπάει μεν, αλλά εκείνη η επίσκεψη ήταν μάλλον αναγνωριστική. Η φίλη που μου απέμεινε συμφώνησε με το σενάριο της Νάπολη, οπότε αποφασίστηκε γρήγορα και χωρίς “συμβόλαια” αυτή τη φορά.
“Συμβόλαιο” είναι κατά την «περπατημένη» φίλη μου το … ταξιδιωτικό πρόγραμμα που φτιάχνω, το οποίο πιστεύει ότι πρέπει να ακολουθούμε απαρέγκλιτα. Παράλληλα είχε φροντίσει να τρομοκρατήσει τη φίλη που μου έμεινε, με εκφράσεις του τύπου: «Είσαι σίγουρη ότι μπορείς;» «Είσαι προπονημένη;» και άλλα τέτοια χαζά. Υπερβολές! Ποτέ δεν έχουμε ακολουθήσει το πρόγραμμά μου, γιατί πολύ απλά … σχεδόν ποτέ … δεν προλαβαίνουμε.

Η Ρώμη σε αυτό το ταξίδι ήταν το … αναγκαίο κακό. Ύστερα από 3 ταξίδια σε αυτήν και ένα “πέρασμα” δεν την είχα “στο μάτι”, σε αυτή τη φάση. Θα χρησιμοποιούσα μόνο τα αεροδρόμιά της για να πάω Lazio, το οποίο βέβαια μετατράπηκε σε … Νάπολη. Αλλά τέτοια ώρα που είναι η πτήση (18:00) που να τρέχουμε στη Νάπολη νυχτιάτικα; Ας βγάλουμε τη νύχτα όπως όπως με Ρώμη και το πρωί αναχωρούμε για τη Νάπολη.

Έτσι, το πρόγραμμα διαμορφώθηκε σε: ένα βράδυ Ρώμη και τρία Νάπολη. Τη Ρώμη εκτός από το πρώτο βράδυ μπορέσαμε και την είδαμε και μέρα, την τελευταία μέρα μετά την επιστροφή μας από τη Νάπολη και πριν την πτήση μας για την Αθήνα σε μια «ημερήσια εκδρομή στη Ρώμη». Και λίγο πιο εικονογραφημένα …

Πήγαμε για ένα βράδυ εδώ …

Πεταχτήκαμε για τρία μερόνυχτα … εδώ …

Και περάσαμε και μια μέρα … εδώ …

Μια ιδιαιτερότητα αυτού του ταξιδιού ήταν ότι για πρώτη φορά θα ταξίδευα χωρίς βαλίτσα. Μόνο με ένα μικρό σακίδιο θα βολευόμουν. Αρχικά η πτήση που έκλεισα για τη Ρώμη ήταν στις 10:30 το πρωί, την οποία ώρα, η ryan 2 μέρες μετά την κράτησή μου, αποφάσισε να την αλλάξει για το απόγευμα. Δηλαδή μόλις 7,30 ώρες αργότερα, τρώγοντάς μου όλη την ημέρα! Ήταν τόσο μεγάλη η σύγχυσή μου που δεν ήθελα να δώσω άλλα 20€ επιπλέον για βαλίτσα. Ήταν μια extra πρόκληση για μένα να ταξιδέψω με όλα μου τα υπάρχοντα σε ένα τσαντάκι 40x25x20!

Προσγειωθήκαμε στο Ciampino στις 7:00 το απόγευμα. Φτάσαμε στον κεντρικό σταθμό του Termini διαλέγοντας τον οικονομικό τρόπο λεωφορείου & τρένου (με μόλις 3,5€). Μόλις φτάσαμε βγάλαμε εισιτήρια του τρένου της αυριανής ημέρας για Νάπολη, για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο και να μην τρέχουμε το πρωί.

Το ξενοδοχείο μας το έκλεισα δίπλα στο σταθμό ακριβώς για τον ίδιο λόγο: να μην τρέχουμε το πρωί.
Aπό την πόρτα εισόδου μας, βλέπαμε τη φωτεινή ταμπέλα του Roma Termini.

Τόσο κοντά …

Το Hotel «Tito», έχει reception σε όροφο και δωμάτιο σε διπλανό κτίριο(!), όπως συμβαίνει με αρκετά ξενοδοχεία της περιοχής του Termini. Κάναμε λοιπόν check in αρκετά γρήγορα και στις 8:10 ακριβώς ήμασταν έτοιμες για βόλτα στη Ρώμη.
Θεωρητικά είχαμε ένα τετράωρο στη διάθεσή μας ως τις 12:00 το βράδυ, που καλό θα ήταν να γυρνούσαμε πίσω δεδομένου ότι θα είχαμε και πολύ πρωινό ξύπνημα (βγάλαμε εισιτήρια για Νάπολη με των 7:36!).
Τελικά στις 2:05 επιστρέψαμε πίσω (δηλ. 3:05 ώρα Ελλάδος)!

Κάναμε έξι ώρες βόλτα στο … “αναγκαίο κακό”.
Είναι που την έχω χορτάσει τη Ρώμη

........................................................................................... post ..................................................................................................................................................

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 9

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 9

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Sassenach77]

Το Hotel «Tito», έχει reception σε όροφο και δωμάτιο σε διπλανό κτίριο(!), όπως συμβαίνει με αρκετά ξενοδοχεία της περιοχής του Termini.

Οπως συμβαίνει σε διάφορα ξενοδοχεία γενικώς στην Ιταλία. Σε τέτοιο έμεινα στη Φλωρεντία

Δώσε Ιταλία να γουστάρουμε!!!! Εγώ την έχω λιώσει φέτος

 

[Grerena]

Οπως συμβαίνει σε διάφορα ξενοδοχεία γενικώς στην Ιταλία. Σε τέτοιο έμεινα στη Φλωρεντία

Δώσε Ιταλία να γουστάρουμε!!!! Εγώ την έχω λιώσει φέτος

Ναι, ναι το πρόσεξα. Είδα ότι έκανες ένα ταξίδι, μια ταξιδάρα και ... καμία ιστορία ακόμα.

Αχ! Δεν φτάνει που στερηθήκαμε τα ταξίδια για καιρό, αλλά στερηθήκαμε και την ... Ιταλία!!!
Πρέπει να καλύψουμε το χαμένο καιρό.

 

[Iris_90]

Αγαπάμε Ιταλία , Ιταλόπληκτη εδώ !!! Ευτυχώς που κατάφερα και πήγα τέλη Σεπτέμβρη σε Ρώμη και Φλωρεντία αλλά και πάλι στη Ρώμη δεν πρόλαβα να πάω Πάνθεον και Πιάτσα Ναβόνα , έχει κάτι μαγικό η Ρώμη , δεν τη χορταίνεις και όταν ξαναπάς πάλι κάτι ανακαλύπτεις , αλλά και η Φλωρεντία ΕΡΩΤΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ , σίγουρα θα ξαναπήγαινα ... Δώσε και άλλη Ρώμη με Νάπολη στο λαό !!!

 

[Iris_90]

Ναι, ναι το πρόσεξα. Είδα ότι έκανες ένα ταξίδι, μια ταξιδάρα και ... καμία ιστορία ακόμα.

Αχ! Δεν φτάνει που στερηθήκαμε τα ταξίδια για καιρό, αλλά στερηθήκαμε και την ... Ιταλία!!!
Πρέπει να καλύψουμε το χαμένο καιρό.

@Grerena Τι να πω κι εγώ που είχα να πάω εξωτερικό από το 2014 που είχα επισκεφτεί τη Κωνσταντινούπολη ... Από το 2015 ως το 2019 δεν πήγαινα λόγω προσωπικών προβλημάτων ... Ήταν να πήγαινα το 2020 Κλασσικό Γύρο Ιταλίας αλλά μας τα ματαίωσε όλα ο Covid ... Θα το επαναλάμβανα φέτος το Κλασσικό Γύρο αλλά πάλι κάτι στράβωσε αρχές με μέσα καλοκαιριού ... Αλλά μια μέρα είπα στον εαυτό μου '' Ίριδα δεν θα τα παρατήσεις , θα πας στην Ιταλία , για αρχή ξεκίνα με τα must see Ρώμη και Φλωρεντία'' και έτσι ένα μεσημέρι κανονίστικαν όλα και μέσα προς τέλη Σεπτέμβρη πέταξα για την αγαπημένη μου Ιταλία ... Αλλά μια φορά επίσκεψη σε αυτή τη χώρα δεν είναι ποτέ αρκετή ...

 

[evaT]

Aντε το πήρες επιτέλους απόφαση να γράψεις
Αυτό με το πρόγραμμα το έχω και γω ....το φιάχνω, το ανακοινώνω ακούω τα χίλια μύρια αλλά φυσικά ποτέ μα ποτέ δε βγαίνει αυτούσιο...απλά υπάρχει για να υπάρχει και μάλλον το φιάχνω για να μπαίνω στο τριπάκι να ζω το ταξίδι πριν ξεκινήσει.

Ήταν μια extra πρόκληση για μένα να ταξιδέψω με όλα μου τα υπάρχοντα σε ένα τσαντάκι 40x25x20!

Η πρώτη φορά είναι δύσκολη. Μετά το ξεπερνάς. Δεν έχεις να σκας και τι να φορέσεις το βράδυ...απλά την άλλη αλλαξιά που δε φορούσες όλη μέρα

 

[Sassenach77]

καμία ιστορία ακόμα.

Την έχω ξεκινήσει και βρηκα και τίτλο, που το πας αυτό; Αλλά χωρίς κενά σ/κ δυσκολεύομαι να τη προχωρήσω γρήγορα.... Τις δυο τελευταίες τις έγραψα γρήγορα σχετικά γιατί ήμουν κλειδαμπαρωμενη πολύ καιρό, χωρίς να μπορώ να κάνω και πολλά σχέδια, οπότε είχα χρόνο..... Είπα όμως ότι θα τη γράψω και θα το κάνω! Τώρα περιμένω τη συνέχεια της δικής σου ιστορίας για να την απολαύσω

Αχ! Δεν φτάνει που στερηθήκαμε τα ταξίδια για καιρό, αλλά στερηθήκαμε και την ... Ιταλία!!!
Πρέπει να καλύψουμε το χαμένο καιρό.

Νομίζω ότι το κάλυψα αυτό το χρόνο φέτος και με το παραπάνω

 

[Sassenach77]

Γύρο Ιταλίας

Ποιος είναι ο κλασικός γύρος Ιταλίας;...

 

[paefstra]

Λοιπον εκανα κι εγω το πρωτο ταξιδι με σακιδιακι αλλα για 2ημερο. Ειχα αγχος αν θα χωρεσω τον χαμο που κουβαλαω συνηθως . Επιτηδες εκλεισα με wizz που δινει αλλα 5 εκ περιθωριο κι ετσι πηρα μεγαλυτερη τσαντα απο της ryan. Ε, γυρισα και με ψωνια και μπορω να πω οτι το ευχαριστηθηκα που δεν εσερνα κατι με ροδες και θα το ξανακανα. Αλλα 4 μερες? Παρακολουθω πως πηγε και την αποτιμηση. Πολυ μεγαλη προκληση!

 

[Sam-chal]

Ενώ έχω κλείσει εισιτήρια για Κατάνια στις 29 του μήνα, επιστροφή 3/12 για 2 άτομα με συνολικό κόστος 32 ευρώ για κάποιους λόγους το ταξίδι ακυρώθηκε και έτσι έγινα ...χορηγός της Ryan...

 

[Iris_90]

Ποιος είναι ο κλασικός γύρος Ιταλίας;...

@Sassenach77 Θα σου στείλω στο inbox σου ...

 

[Grerena]

Μια νύχτα στη Ρώμη
Πάντα ήθελα να γράψω σε μια ιστορία μου τον παραπάνω τίτλο. «Μια νύχτα στη Ρώμη». Σε όλα τα προηγούμενα ταξίδια στη Ρώμη οι ημέρες ήταν αφιερωμένες στα αξιοθέατα και τα μουσεία και όταν έφτανε η νύχτα συνήθως ήμουν πολύ εξαντλημένη για να τη χαρώ. Οπότε σήμερα είχε έρθει … η νύχτα που περίμενα. Νυχτερινή χαλαρή βόλτα και χάζεμα, χωρίς πρόγραμμα στη Ρώμη. Και ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά.
Βόλτα, «χάζεμα», ψώνια, φωτογραφίες σε αγαπημένα σημεία, aperol, πίτσα, παγωτό και ποτό!!!

Ξεκινήσαμε τη διαδρομή μας περνώντας από την piazza Republica. Μπροστά σε όλες τις άλλες γνωστές πλατείες της Ρώμης αυτή δεν σου κάνει και τόσο εντύπωση ειδικά την ημέρα. Βράδυ όμως … ;

Τι όμορφη που είναι το βράδυ! Συνεχίσαμε στη Via Nazionale και μετά χωθήκαμε μέσα στα στενάκια. Διάφορα κουκλίστικα μαγαζάκια μας θύμισαν ότι δεν είχαμε φάει σήμερα. Από το πρωί δουλειά, αεροδρόμιο, ταξίδι, check in, μάλλον θα πρέπει να φάμε τώρα και μάλιστα πριν φτάσουμε στα πολύ τουριστικά του κέντρου.
Ένα χαριτωμένο μαγαζάκι μας γυάλισε, το “Ristorante Berzitello”, στο οποίο και καθίσαμε για μια πίτσα. Ήθελα ένα aperol για αρχή και ναι πριν καν το σκεφτώ μας το … κέρασε το μαγαζί! Τι καλά! Αλλά και η πίτσα με προσούτο που φάγαμε ήταν καταπληκτική.

Στη συνέχεια και μετά το palazzo Barberini στρίψαμε στη via Rasella προκειμένου να “πέσουμε” για πολλοστή φορά στη διαδρομή που εγώ αποκαλώ «τουριστική οδό», την οποία την προηγούμενη φορά που την έκανα μου είχε φανεί "overdose" και μάλιστα με είχε κουράσει κιόλας (κυρίως από τους πολλούς πλανόδιους και το πανηγυριώτικο ύφος). Είναι η διαδρομή που περνάει από την Fontana di Trevi, το Πάνθεον, την Piazza di Pietra, την piazza Navona και συνεχίζει και απέναντι του Τίβερη.
Σήμερα όμως, αυτή τη διαδρομή την απόλαυσα. Ίσως επειδή είχα καιρό να την κάνω; Ίσως επειδή με είχε πειράξει η κλεισούρα της καραντίνας; Ίσως επειδή ήταν μια χαλαρή βόλτα χωρίς το άγχος των αξιοθεάτων; Ίσως γιατί τώρα ήταν βράδυ; Ίσως επειδή τώρα ήταν αργά το βράδυ;
Μπορεί όλα αυτά μαζί.

Δεν είδα τις ορδές τουριστών, που έβλεπα άλλες φορές (ούτε καν στην Fontana di Trevi). Αργά το βράδυ πολλά από αυτά που γνώριζα ως καφέ ήταν … μπαράκια. Άλλες εικόνες, άλλη ατμόσφαιρα, άλλη αίσθηση!

Κάναμε όμως και τα … τουριστικά μας. Λίγο πριν την Fontana di Trevi ψωνίσαμε τα σουβενίρ μας. Μια τσαντούλα made in Italy πήρα και 5 μαγνητάκια, όσες και οι φορές που είχα έρθει στη Ρώμη . Δεν το έκανα επίτηδες, αλλά ήταν όλα όμορφα και δεν μπορούσα να διαλέξω και μου αρέσει τόσο πολύ να χαζεύω και να …ψωνίζω στα σουβενιρομάγαζα.

Τη Fontana di Trevi όσες φορές και να τη δεις … αγαλλιάζεις.

Τώρα πια όμως δεν μπορείς να κατέβεις στα δύο κατώτερα διαζώματα. Τη θαυμάζεις από επίπεδο του πεζόδρομου και μόνο. Παλιά αν ήθελες ακουμπούσες το νερό.

Μετά το φαγητό θέλαμε και ένα παγωτό. Προχωρήσαμε … για να το βρούμε...

Το παγωτό του “San Crispino”, το είχαμε ήδη αφήσει πίσω μας. Του “Venchi” μόλις το προσπεράσαμε αλλά και τα δύο τα έχω γευτεί στο παρελθόν (το 2ο μου άρεσε περισσότερο) και τώρα ήθελα να δοκιμάσω ένα άλλο από τα διάσημα gelato της Ρώμης. Εντάξει, είπαμε ότι θα κάνουμε χαλαρή βόλτα, αλλά γιατί να μην δοκιμάσω ή δω και κάτι για πρώτη φορά; Η γοητεία του καινούριου πάντα θα υπάρχει και θα την αναζητώ. Ας προχωρήσουμε ως το “Giolliti”.

Στην Piazza di pietra είδαμε το "Salotto 42", ένα πολύ χαριτωμένο μπαράκι (και απ’ ότι ήξερα και αρκετά μοδάτο)...

Αν δεν βρίσκαμε τίποτα άλλο που να μας "γυάλιζε" θα γυρνούσαμε να πιούμε εδώ το ποτάκι μας με θέα τις κολώνες του ναού του Αδριανού.

Η συνέχεια είχε Giolliti...

Κλασική εμφάνιση. Έλπιζα μόνο να μην έχει και μόνο κλασικές γεύσεις. Βλέπετε είμαι σε φάση που κάνω διατροφή. Αν είναι δυνατόν! Ενώ είσαι σε διατροφή να πας Ιταλία και μάλιστα Νάπολη; Μοιάζει με ανέκδοτο. Είμαστε για διατροφή τώρα;

Το κλασικό Giolliti τελικά είχε και …50 γεύσεις για να διαλέξεις. Εγώ διάλεξα μια bitter σοκολάτα non latte. Κοινώς είναι το σορμπέ. Την κράτησα τη διατροφή!

Η συνέχεια είχε η Piazza della Rotonda...

Είναι η πλατεία, στην οποία κυριαρχεί το πολύ επιβλητικό Πάνθεον, ο τεράστιος αυτός αρχαίος Ρωμαϊκός ναός που έχει διασωθεί αλώβητος έως σήμερα. Τι όμορφα που είναι και εδώ βράδυ...

Για τη Piazza Navona τι να πω; Την πλατεία (Ιππόδρομο επί Ρωμαϊκών εποχών) δεν την είχα ξαναδεί βράδυ. Πανέμορφη και πολύ όμορφα φωταγωγημένη...

Ευτυχώς που μόλις είχαμε φάει παγωτό μας, γιατί το “Al Tre Scalini” (να ξέρετε) 10:00 η ώρα ήταν έτοιμο να κλείσει και δεν θα μπορούσαμε να φάμε το εκπληκτικό ταρτούφο του.

Είχα διαβάσει ότι πίσω από τη Navona είναι στέκι για ποτάκι το βράδυ. Στρίψαμε λοιπόν και εμείς στην “Via di S. Agnese in Agone”, αλλά και να μην το είχα διαβάσει θα το καταλαβαίναμε, γιατί μια βοή και μιαν αντάρα ερχόταν στα αυτιά μας μέσα από το στενό...

Και πράγματι νεολαία και μη της πόλης είχε μαζευτεί εδώ. Καφέ μπαρ στη σειρά γεμάτα από κόσμο, καθιστό και όρθιο. Προχωρήσαμε προς το “Emporio de la pace”. Εδώ όλοι στο δρόμο παρέες παρέες σε πηγαδάκια. Είχε και πόρτα έναν συμπαθέστατο τύπο που ρύθμιζε την κυκλοφορία. Περίμενες μια μικρή ουρά για να μπεις μέσα, να παραγγείλεις και να πάρεις το ποτό σου. Από ένα Μαρτινάκι πήραμε, το οποίο ήταν και πάμθφηνο (με 3€ παρακαλώ). Κάναμε και εμείς το πηγαδάκι μας έξω μαζί με τους Ρωμαίους και τις Ρωμαίες, με τους οποίους πολύ μα πολύ εύκολα έπιανες κουβέντα.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά η ώρα είχε φτάσει σχεδόν μία το βράδυ. Είμαστε λίγο μακριά από το ξενοδοχείο μας και λογικά θα κάναμε καμιά ωρίτσα να επιστρέψουμε. Με βαριά καρδιά πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

Θα βλέπαμε όμως πολλές εικόνες της μεταμεσονύχτιας Ρώμης.

Ξανά Navona. Τι υπέροχη που είναι το βράδυ!

Και το Pantheon, με πολύ λίγο κόσμο αυτήν την προχωρημένη ώρα …

Και η Piazza Colonna …

στην οποία δεν είχα ξαναβρεθεί στο παρελθόν.

… με το Palazzo Chigi, ένα υπέροχο αναγεννησιακό κτίριο, το οποίο αποτελεί την έδρα του Υπουργικού Συμβουλίου και την επίσημη κατοικία του Πρωθυπουργού της Ιταλίας...

και με το Palazzo Wedekind, που στεγάζει ιστορικά γραφεία εφημερίδας Il Tempo ...

Περασμένες 1:00 το βράδυ είναι η κατάλληλη ώρα για εργασίες του Δήμου …

... ή για χάζεμα στις βιτρίνες της Via Del Corso…

Αυτή τη διασταύρωση της via del Quirinale στο σημείο με 4 συντριβάνια … τη λες και …γειτονιά μου, τόσες φορές που έχω περάσει από εδώ για να πάω στο ξενοδοχείο μου (που συνήθως κλείνω στην περιοχή). Δεν χρειάζομαι και το δορυφόρο πια.

Περάσαμε και από το Υπουργείο εσωτερικών …

Και από τη Santa Maria Maggiore …

Τέλος για σήμερα. Ύστερα από μια διαδρομή 7,5 χιλιομέτρων μέσα στο κέντρο της Ρώμης …

φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας.

Η επιστροφή μας, στην οποία κάναμε ένα σερί περπάτημα χωρίς στάσεις διήρκησε περίπου 50'.
Τώρα εδώ που τα λέμε ... δεν μου φάνηκε μεγάλη η διαδρομή. Είχα προπονηθεί αρκετά (κατά τη διάρκεια της καραντίνας) με περπάτημα αρκετών χιλιομέτρων μέσα στην Αθήνα. Χα, χα. οπότε 7,5 χιλιομετράκια δεν μου φάνηκαν και πολύ.
Το ξέρω ότι θεωρητικά γύρω από τους σταθμούς δεν είναι και τα πιο καλά σημεία της πόλης. Παρόλα αυτά εμείς έχοντας σταθερό και γρήγορο βήμα και αυτοπεποίθηση ανθρώπων που ξέραμε που πάμε, γιατί είμαστε και βέρα Ρωμαίες , χωρίς να αγχωθούμε και χωρίς να συναντήσουμε και κόσμο στο δρόμο (εκτός από κάποιους άστεγους που κοιμόντουσαν στα υπόστεγα του σταθμού) φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας κατά τις 2:05 το βράδυ.

Τη νύχτα έριξε καρεκλοπόδαρα. Ξύπνησα πολλές φορές από τον ήχο της βροχής. «Δεν πειράζει» σκεφτόμουν. «Ας ρίξει τώρα καλύτερα, αν είναι να ξεθυμάνει ο καιρός και να μην έχουμε προβλήματα το πρωί με το φευγιό μας».
Βέβαια στο τσαντάκι του Sport Billy είχα πάρει και αδιάβροχα πόντσο και πατουσάκια και ομπρέλα. Είχα φροντίσει να είμαι εξοπλισμένη για όλους τους καιρούς. Αρκεί μόνο να ξυπνήσουμε, γιατί 4 ώρες ύπνος παραείναι λίγες. Θα το ακούγαμε το ξυπνητήρι;

................................................................. post .............................................................................................................................