Θιβέτ Θιβέτ Ταξίδι σε μια ανύπαρκτη χώρα

[ioanna karagianni]

GANDEN MONSASTERY

Το μοναστήρι είναι ολόκληρο χωριό. Χτισμένο το 1409 καλύπτει περίπου 150.000 τετραγωνικά μέτρα. Περπατάς στα στενά του και γύρω σου ξεδιπλώνονται χρωματιστά κτίρια με εκείνα τα υπέροχο βαμμένα παράθυρα, καλόγεροι κυκλοφορούν παντού σαν αερικά και αν το βλέμμα σηκωθεί πιο ψηλά συναντά τα βουνά. Μου θύμιζε μεσαιωνικά απομονωμένα μοναστήρια που αποτελούσαν σκηνικά για ιστορίες μυστηρίου και περιπέτειας.

Ήμασταν τυχεροί γιατί βρεθήκαμε εκεί την ώρα της προσευχής. Όλοι οι μοναχοί ήταν μαζεμένοι στην μεγάλη αίθουσα και έψελναν μονότονα τους ακαταλαβίστικους ύμνους τους. Που και που το βλέμμα τους ξεστράτιζε από τα περίεργα βιβλία τους προς το μέρος μας. Οι νεαρές της παρέας είχαν την τιμητική τους. Ήμασταν οι μόνοι τουρίστες του μοναστηριού. Υπήρχαν όμως και πολλοί πιστοί που είχαν έρθει να προσκυνήσουν. Μαζί με αυτούς φυσικά η Ντρόγκα και ο οδηγός μας. Μάλλον ζητούσαν εξιλέωση για τα συνεχόμενα μουσικά βασανιστήρια που μας υπέβαλαν καθημερινά.

Έκανα το γύρω της αίθουσας για να ξαναζήσω τις απλές συνήθειες τους. Χωρικοί προσθέτανε βούτυρο γιακ στα μανουάλια με τα αναμμένα φυτίλια, έκαναν προσφορές στα αγάλματα του Βούδα (ευτυχώς η Ντρόγκα είχε σταματήσει να μας εξετάζει) και προσκυνούσαν μουρμουρίζοντας προσευχές.

Κάθισα σε έναν πάγκο δίπλα στην Ισαβέλλα και παραδοθήκαμε στο καθησυχαστικό μουρμουρητό των μοναχών. Δύο γυναίκες κάθισαν δίπλα μας, μετά τις μετάνοιες τους και με νοήματα μας έδειξαν ότι ήθελαν να μας φωτογραφίσουν. Στήθηκα και εγώ περιχαρής δίπλα στην Ισαβέλλα και περίμενα περήφανα το πουλάκι, αυτές όμως με μια επιτιμητική κίνηση με παραμέρισαν, «Πήγαινε πιο κει κυρά μου την κοπελίτσα θέλουμε, εσένα τι να σε κάνουμε;». Μοντέλο η Ισαβέλλα μας, φωτογραφήθηκε μόνη της, με κάθε μια χωρική ξεχωριστά και μετά και με τις δύο μαζί. Εγώ δεν υπήρχα.

Μόλις η συνοδός μας τελείωσε με τα θρησκευτικά της καθήκοντα, κάναμε μια μεγάλη βόλτα στο μοναστήρι. Τα βήματα μας ήταν βαριά, σέρναμε τα πόδια μας στα ανηφορικά καντούνια, είχα ξεχάσει πως ήταν να περπατά κανονικά. Παρά την ταλαιπωρία όμως δεν το χορταίναμε εκείνον τον τόπο. Το πορφυρό χρώμα και το χρώμα της ώχρας κυριαρχούσαν στους τοίχους, όλα ήταν καθαρά και περιποιημένα, από παντού είχαμε θέα στα βουνά και στην κοιλάδα.

Καταπληκτικό ήταν το μαγειρείο τους. Στην μέση υπήρχε ένα τεράάάστιο καζάνι, για να δει κανείς μέσα έπρεπε να ανέβει μια σκάλα με 6 περίπου σκαλοπάτια, για να φτάσει στο στόμιο του. Ο μάγειρας ανακάτευε τη σούπα με ένα τεράστιο κουτάλι σαν φτυάρι. Αχ τι κρίμα να μην μπορούμε να μείνουμε εδώ το βράδυ. Όμως η Κινεζική κυβέρνηση είχε απαγορεύσει την παραμονή τουριστών στα μοναστήρια μετά τις ταραχές του 2008.

Φύγαμε για τον επόμενο σταθμό μας. Τελικός προορισμός μας ήταν η Λάσα και το ξενοδοχείο μας. Αυτό το βράδυ θα χαιρόμασταν τις πολυτέλειες του πολιτισμού.

 

[ΕΡΣΗ]

Πολυ ομορφες και ενδιαφερουσες οι φωτογραφιες σου. Το μοναστηρι αυτο φαινεται πολυ ομορφο. Αντε να δουμε και τις πολυτελειες του πολιτισμου που απολαυσατε στη Λασα!

 

[astral]

Στήθηκα και εγώ περιχαρής δίπλα στην Ισαβέλλα και περίμενα περήφανα το πουλάκι, αυτές όμως με μια επιτιμητική κίνηση με παραμέρισαν, «Πήγαινε πιο κει κυρά μου την κοπελίτσα θέλουμε, εσένα τι να σε κάνουμε;». Μοντέλο η Ισαβέλλα μας, φωτογραφήθηκε μόνη της, με κάθε μια χωρική ξεχωριστά και μετά και με τις δύο μαζί. Εγώ δεν υπήρχα.

ώχου το μωρέ μωρέ...

 

[ioanna karagianni]

ώχου το μωρέ μωρέ...

 

[ioanna karagianni]

Μπήκανε λοιπόν όλοι στο αυτοκίνητο και φύγαμε για το επόμενο μοναστήρι. Στην διαδρομή όλο για το Ganden μιλούσανε, αλλά εγώ δεν τους άκουγα, είχα πιάσει κουβέντα με το σακίδιο της Ίριδας που είναι απίθανος τύπος, και χοροπηδούσαμε μαζί στις λακκούβες και πέφταμε ό ένας πάνω στον άλλον στις στροφές και είχε τρομερή πλάκα.

Μετά ο οδηγός θυμήθηκε την μουσική και ξαναέβαλε το cd που έβαζε συνέχεια και η δικιά μου είπε ότι άμα δεν μπορούσανε να το αποφύγουνε τουλάχιστον να το απολάμβαναν και άρχισε να τραγουδάει και αυτή γιατί τόσες φορές που το είχε ακούσει το είχε μάθει απέξω και για πρώτη φορά την άκουσα να τραγουδάει καλύτερα από τον τραγουδιστή γιατί συνήθως είναι πολύ φάλτσα αλλά τελικά δεν είναι τόσο όσο οι τοπικοί μουσικοί. Και τότε η Ντρόγκα που είναι απίθανος τύπος πολύ χάρηκε και άνοιξε περισσότερο την μουσική και οι άλλοι άρχισαν να φωνάζουν στην δική μου να σταματήσει το τραγούδι και κάτι τέτοια. Φαίνεται ότι ζηλεύανε που η δικιά μου τα πήγαινε τόσο καλά.

Φτάσαμε στο επόμενο μοναστήρι που το λέγανε Drak Yerpa και τι μανία είναι αυτή; Από μοναστήρι σε μοναστήρι πάνε ενώ στο Νεπάλ πηγαίνανε και στα χωράφια και μαζεύανε ρύζια εδώ το ρίξανε στην θρησκεία.

Εγώ που λέτε είχα προλάβει να διαβάσω για αυτό το μοναστήρι στον οδηγό πριν τον βουτήξουν οι Κινέζοι τελωνιακοί (φτου). Αυτό το μοναστήρι έχει και κάτι σπηλιές, αρχαίες, που τις έχουν για διαλογισμό, και παλιά μένανε εκεί 300 μοναχοί(!!!). Σε αυτά τα σπήλαια έχουν κτίσει τα σπίτια τους. Και γιαυτό έχει γίνει εδώ ένα από τα πιο σημαντικά κέντρα διαλογισμού του Θιβέτ. Τα σπήλαια βέβαια λεηλατήθηκαν κατά την διάρκεια της Κινεζικής κατοχής (φτου) αλλά τώρα έχουν αναπαλαιωθεί και είναι πολύ ωραία.


Βγαίνουν λοιπόν από το αυτοκίνητο και τους λέει η Ντρόγκα ότι σε αυτό το μοναστήρι έχουν τρεις διαφορετικές διαδρομές να κάνουν αν θέλουν, την μικρή, την μεσαία και την μεγάλη. Και τότε αυτοί αρχίσανε να διαλέγουνε αλλά διαλέγανε διαφορετική διαδρομή ο καθένας και δεν συμφωνούσαν και τότε η Ντρόγκα είπε ότι έπρεπε να είχε ακούσει την μάνα της και να είχε γίνει δασκάλα και επειδή δεν έβγαζε άκρη τους πήρε όλους για να κάνουνε την μεσαία διαδρομή.

Εγώ πάλι στην θέση τους θα διάλεγα την μεγάλη γιατί εκεί ήτανε πολύ ωραία και είχε βουνά ολόγυρα και είχε και κάτι ωραία μικρά κτίρια μέσα στα βουνά που ήταν οι αρχαίες σπηλιές. Αλλά αυτοί με το ζόρι κάνανε την μεσαία και εγώ τους έβλεπα που ξεφυσάγανε και ανεβαίνανε με το ζόρι, μόνο ο Δημήτρης πήγαινε γρήγορα γιατί είναι απίθανος τύπος και δεν τον είχε πιάσει το υψόμετρο. Και η Φούλα έβγαζε συνεχώς φωτογραφίες και δεν έβλεπε που πατούσε και η δικιά μου είχε γίνει παντζάρι από την προσπάθεια και την έβγαζε δεν την έβγαζε και η Ισαβέλλα προχώραγε κανονικά και μετά περίμενε και τους άλλους.

Ήτανε κάτι μοναχοί ψηλά στο μοναστήρι και όταν είδαν τους δικούς μας να έρχονται, αυτοί οι μοναχοί που ήταν νέοι και χαρούμενοι και μάλλον βαριόντουσαν εκεί πάνω μόνοι τους, βγάλανε που λέτε κάτι μεγάάάάλα φυσερά που τα έχουν για τις γιορτές και φυσάγανε. Οι δικοί μας μόλις είδαν τις μπουρούχες να φωνάζουνε ξεχάσανε κούραση και υψόμετρα και τρέξανε να πάνε κοντά να τις δούνε πιο καλά και να τις φωτογραφίσουν. Και ήταν όλοι πολλοί χαρούμενοι και μετά μπήκανε στο αυτοκίνητο και φύγαμε. Αλλά δεν είχε πλάκα γιατί πλησιάζαμε στην Λάσα και ο δρόμος είχε γίνει άσφαλτος και ήταν όλα πολύ κυριλέ και δεν ήταν σαν το τρενάκι του λούνα παρκ.

Φτάσαμε στην Λάσα το βράδυ και όλοι τρέξανε στα δωμάτια τους για να πλυθούνε και να αλλάξουνε ρούχα λέει, γιατί δεν άντεχαν με τα αυτά που φορούσαν τόσες μέρες. Εγώ βέβαια αυτή την μανία με την καθαριότητα δεν την καταλαβαίνω αλλά ούτε εσάς τους ανθρώπους σας καταλαβαίνω. Όχι σοβαρά τώρα πηγαίνετε στο μπάνιο σας και ανοίχτε την βρύση σας, τι βλέπετε; Τρέχει νερό ε;;; χαίρεστε; Μάλλον δεν χαίρεστε γιατί το ξέρετε και το θεωρείτε δεδομένο, αλλά δεν είναι, άλλοι τρέχουν σε βρύσες και πηγές για να γεμίσουν κανάτια. Για αυτό και οι δικοί μου χάρηκαν στο ξενοδοχείο γιατί είχαν ξανά τις ευκολίες τους. Όταν είναι στα σπίτια τους το ξεχνάνε ότι αυτό ακριβώς έχουν: τις ευκολίες τους και επειδή τις έχουν αυτοί δεν σημαίνει ότι τις έχει και όλος ο άλλος κόσμος. Τις χάσανε για λίγο και τις εκτιμήσανε ενώ έπρεπε να τις εκτιμάνε κάθε μέρα, και αφού τις ξαναβρήκανε τις χαρήκανε γιατί από αύριο θα τις χάνανε πάλι για τα καλά. Και μετά φύγανε και πήγαν για φαί αλλά εμένα δεν με πήρανε.

 

[astral]

Τελικά είσαι πολύ απίθανος τύπος!
Αλλά, μην παρεξηγηθείς και σε συμπαθώ πολύ, η δικιά σου είναι ακόμα πιο απίθανος τύπος!! (πώς θα μπορούσε άλλωστε να είναι αλλιώς, αφού αυτή σε διάλεξε )

 

[meli]

Tι φοβερες εικονες βρε Ιωαννα!!!!

 

[KIKI]

ο καθαρος αερας του Ελατοχωριου εκανε θαυματα !!!
Σε μεγαλη φορμα σε βρισκω Ιωαννα , τελειες φωτο και απολαυστικη αφηγηση

 

[dim kyr]

Εκφράζω απορία.
Λοιπόν, γιατί δεν λέγατε στην Ντρούγκα, ντρόγκα, ντράγκα ντρούγκα ή όπως αλλοιώς την λένε, να κλείσει την μουσική? Ούτως ή άλλως εσείς πλερώνατε!!
και κατά δεύτερον βρε Ιωάννα, εσύ, κορίτσι απο σπίτι με γαλλικά και πιάνο, δεν πίνεις, δεν καπνιζεις, δεν ξενυχτάς, διάγεις βίο οσιομάρτυρα, και δεν μπόρεσες να αντέξεις την πεζοπορία με πνευμόνια καθαρά? Γιατί, γιατί γιατί? Βρε εσύ, μήπως έχεις άλλου είδους εξαρτήσεις και δεν σε έχουμε πάρει χαμπάρι?

 

[ioanna karagianni]

ο καθαρος αερας του Ελατοχωριου εκανε θαυματα !!!
Σε μεγαλη φορμα σε βρισκω Ιωαννα , τελειες φωτο και απολαυστικη αφηγηση

Σε ευχαριστώ Κική αλλά δεν ήταν μόνο ο αέρας του Ελατοχωρίου που με ανέβασε, ήταν και η παρέα

 

[YBONNH]

Καταπληκτικό ήταν το μαγειρείο τους. Στην μέση υπήρχε ένα τεράάάστιο καζάνι, για να δει κανείς μέσα έπρεπε να ανέβει μια σκάλα με 6 περίπου σκαλοπάτια, για να φτάσει στο στόμιο του. Ο μάγειρας ανακάτευε τη σούπα με ένα τεράστιο κουτάλι σαν φτυάρι. Αχ τι κρίμα να μην μπορούμε να μείνουμε εδώ το βράδυ

Εμενα αυτη η εικονα μου φαινεται τοσο θελκτικη!!!
Και τα βουνα μου αρεσαν και το κοκκινο χρωμα στους τοιχους,
αλλα-πως να το κανουμε- η καθημερινη ζωη στο μοναστηρι
εχει μια πνευματικοτητα...

 

[ioanna karagianni]

Εκφράζω απορία.
Λοιπόν, γιατί δεν λέγατε στην Ντρούγκα, ντρόγκα, ντράγκα ντρούγκα ή όπως αλλοιώς την λένε, να κλείσει την μουσική? Ούτως ή άλλως εσείς πλερώνατε!!
και κατά δεύτερον βρε Ιωάννα, εσύ, κορίτσι απο σπίτι με γαλλικά και πιάνο, δεν πίνεις, δεν καπνιζεις, δεν ξενυχτάς, διάγεις βίο οσιομάρτυρα, και δεν μπόρεσες να αντέξεις την πεζοπορία με πνευμόνια καθαρά? Γιατί, γιατί γιατί? Βρε εσύ, μήπως έχεις άλλου είδους εξαρτήσεις και δεν σε έχουμε πάρει χαμπάρι?

Ντρόγκα την λένε την κοπέλα εμ την καταλάβανε η κινέζοι εμ τις αλλάζουν όνομα οι έλληνες πόσα να αντέξει και αυτό το έρημο το κορίτσι.
Αυτά με τα γαλλικά και το πιάνο δεν τα κατάλαβα πιθανών δεν αναφέρεσαι σε μένα. Όσο για τα πνευμόνια έχω να σου πω ότι ο πίνων και καπνίζων στην παρέα ήταν ο Δημήτρης και ήταν ο μόνος που δεν είχε πρόβλημα. Το υψόμετρο δεν κοιτάει τέτοια θέματα, κόβει φάτσες και όποιον γουστάρει τον βαράει.
Όσο για την μουσική αν έβλεπες με τι εθνική υπερηφάνειά και με τι καλλιτεχνικό ενθουσιασμό μας έβαζαν το cd δεν νομίζω ότι θα άντεχες να τους πεις να το βγάλουν να το κάνουν κομματάκια και να το πετάξουν στους αετούς.