Η "κυρίαρχη" ανάμνηση, από τα μέχρι σήμερα ταξίδια μας.....

[coconut]

Αυτο το συναισθημα οταν πρωτοαντικρισα κατα το ξημερωμα το τοπιο της Γκοα στο πρωτο μου ταξιδι , θα μεινει για παντα αξεχαστο...

 

[Sokratis]

[YOUTUBE]1fh8-qJqMX4/YOUTUBE]

 

[Mariaa]

χμ!θα έλεγα το γεγονός ότι αισθάνθηκα σαν στο σπίτι μου όταν πήγα στη Μάλαγα, παρά το ότι πήγα για ένα μήνα και εντελώς μόνη μου!

 

[babaduma]

αν δεν κάνω λάθος οι τελευταίες πτήσεις με αυτόν τον τύπο έγιναν αρχές δεκαετίας 70. αντικατασταθηκαν με τα YS-11 (δυστυχώς γνωστά από τα ατυχήματα Βούλας-Κοζάνης) τα οποία πολλοί τα αποκαλούσαν ντακότες..χωρίς να ήταν στην πραγματικότητα

Ρε συ Samion, μιας και το κατέχεις το θέμα, τι αεροπλάνο έκανε τη διαδρομή Θεσ/νίκη - Αθήνα το 1967? Σοβαρά ρωτάω, δεν κάνω πλάκα. Thx.

 

[Sokratis]

ρε παιδια πως εισαγουμε βιντεο ή φωτογραφιες εδω?
ξερω οτι ειμαι εκτος θεματος αλλα δεν ξερω που να ψαξω

 

[babaduma]

Και για να μη λέτε ότι ποστάρω μόνον off topic, ν' απαντήσω και στην ερώτηση του θέματος:

Έντονες και αλησμόνητες αναμνήσεις απ' τα ταξίδια μου υπάρχουν όχι μία, όχι δύο, ούτε είκοσι, πάρα πολλές και κάτω από διαφορετικές και απίθανες συνθήκες. Δε θα τις αναφέρω για να μην "κομπλάρουν" ορισμένοι bleh αλλά και για να μην πουν κάποιοι άλλοι ότι το "παίζω" πολυταξιδεμένος. Ωστόσο, μία απ' αυτές ξεχωρίζει:

Η συναυλία των Deep Purple στο Jawaharlal Nehru Stadium στο Νέο Δελχί, τον Απρίλιο του 1995 [Μεγάλη Παρασκευή των Καθολικών - εξ αναβολής 2 ημερών λόγω εβδομαδιαίου Εθνικού Πένθους των Ινδών για έναν πρώην πρωθυπουργό που είχε ξεχάσει να πεθάνει! (ποιόν μου θυμίζει, ποιόν μου θυμίζει...)]. Απίστευτη αίσθηση και "once-in-your-lifetime" εμπειρία. Ακόμη έχω το εισιτήριο...

Λίγες ώρες μετά τη λήξη της συναυλίας, ξημερώματα, πετούσαμε για Ρώμη με την αθάνατη Air India, ακόμη "εν εκστάσει" - για ύπνο ούτε λόγος, απ' τους 37 C στους 7 C... Αχ mother India πόσο μου λείπεις!

Δείτε και μια αναφορά για τη συναυλία (πού τη βρήκα ο π...) :

Smoke on the Water >> leisure channel >> Rock Concert ~ Manipur - E-Pao! :: Complete e-platform for Manipuris

 

[Samion]

Ρε συ Samion, μιας και το κατέχεις το θέμα, τι αεροπλάνο έκανε τη διαδρομή Θεσ/νίκη - Αθήνα το 1967? Σοβαρά ρωτάω, δεν κάνω πλάκα. Thx.

το 1972 την έκανε σίγουρα με Boeing 720, 727. επειδή τα 727 ήταν μεταγενέστερα του '67 λογικά την έκανε με 707.

ίσως περιστασιακά και με NAMC YS-11

http://www.flickr.com/photos/40168621@N07/4972520214/

 

[babaduma]

ίσως περιστασιακά και με NAMC YS-11

Μάλλον αυτό θα ήταν, γιατί με ελικοφόρο πετάξαμε. Αντιθέτως, μετά, όταν συνεχίσαμε για Κύπρο πρέπει να ήταν 707 γιατί ήταν απ' αυτά που λέγαμε τότε "κομήτες" λόγω της άσπρης γραμμής που άφηναν στον ουρανό και ήταν κάτι καινούριο και εντυπωσιακό.

 

[Aquakiss]

Το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό. Στο Αμβούργο. Μόλις άρχισα να βλέπω άλλες χώρες απο το αεροπλάνο , συγκινήθηκα και σοκαρίστικα λίγο. Ήμουν 15.

 

[coconut]

Και για να μη λέτε ότι ποστάρω μόνον off topic, ν' απαντήσω και στην ερώτηση του θέματος:

Έντονες και αλησμόνητες αναμνήσεις απ' τα ταξίδια μου υπάρχουν όχι μία, όχι δύο, ούτε είκοσι, πάρα πολλές και κάτω από διαφορετικές και απίθανες συνθήκες. Δε θα τις αναφέρω για να μην "κομπλάρουν" ορισμένοι bleh αλλά και για να μην πουν κάποιοι άλλοι ότι το "παίζω" πολυταξιδεμένος. Ωστόσο, μία απ' αυτές ξεχωρίζει:

Η συναυλία των Deep Purple στο Jawaharlal Nehru Stadium στο Νέο Δελχί, τον Απρίλιο του 1995 [Μεγάλη Παρασκευή των Καθολικών - εξ αναβολής 2 ημερών λόγω εβδομαδιαίου Εθνικού Πένθους των Ινδών για έναν πρώην πρωθυπουργό που είχε ξεχάσει να πεθάνει! (ποιόν μου θυμίζει, ποιόν μου θυμίζει...)]. Απίστευτη αίσθηση και "once-in-your-lifetime" εμπειρία. Ακόμη έχω το εισιτήριο...

Λίγες ώρες μετά τη λήξη της συναυλίας, ξημερώματα, πετούσαμε για Ρώμη με την αθάνατη Air India, ακόμη "εν εκστάσει" - για ύπνο ούτε λόγος, απ' τους 37 C στους 7 C... Αχ mother India πόσο μου λείπεις!

Δείτε και μια αναφορά για τη συναυλία (πού τη βρήκα ο π...) :

Smoke on the Water >> leisure channel >> Rock Concert ~ Manipur - E-Pao! :: Complete e-platform for Manipuris

Babaduma,ημασταν περοπου την ιδια εποχη στην Ινδια.Εμεις πεταξαμε τον Μαρτιο του 1995 για Ρωμη με την Air India.
Απο τοτε λεω κι εγω συχνα το ιδιο: < Αχ! Mama India!

 

[mariosκ]

με μπουκαλι μπυρα στο πλιο!

 

[underwater]

Η χαρά όταν πλησιάζω το αεροδρόμιο.

Τα χρώματα της αυγής ενώ ήμουν στο πουλμανάκι που με μετέφερε από το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο στο 'α μου ταξίδι εξωτερικό (Λονδίνο, 1996).

Οι γονείς μου στα μπροστινά καθίσματα κι εγώ με την αδερφή μου στα πίσω να μασουλάμε κεντροευρωπαϊκές σοκολάτες. Και το σκηνικό απέξω να αλλάζει, καθώς είναι σκηνή που επαναλήφθηκε πολλές φορές σε διάφορα ταξίδια.

Το 1ο μου μπάνιο σε λίμνη (έξω από την Λουκέρνη, 2003).

Εκείνο το βράδυ στον Μυλοπότα κάτω από το sleeping bag, τα αστέρια, η θάλασσα .