ANASTAPAP
Member
- Μηνύματα
- 283
- Likes
- 2.237
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΟΠΟΥ ΠΕΤΑΕΙ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ..
Τα είπες όλα...Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε δεν έιναι το "γιατί δεν ταξιδεύει ο κόσμος" του θέματος, αλλά το αντίθετο: Γιατί ταξιδεύει ο κόσμος;
Γιατί προφανώς, δεν ταξιδεύουμε όλοι με την ίδια φιλοσοφία ή με τον ίδιο σκοπό. Από αντιλήψεις σαν την παρακάτω, για παράδειγμα, εγώ είμαι μίλια μακριά:
Όχι, δεν ταξιδεύω για να κάνω διακοπές, για να ξεκουραστώ, ούτε σωματικά ούτε πνευματικά. Μπορεί να συμβεί κι αυτό καμμιά φορά, αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός μου (άσε το τι λέω στη δουλειά για να μου δώσουν άδεια). Ταξιδεύω γιατί έχω κι εγώ το μικρόβιο, να θέλω να γνωρίζω συνεχώς νέα μέρη, ανθρώπους, κουλτούρες, μνημεία. Γιατί θέλω να βιώσω εμπειρίες, γεύσεις κλπ. Πρώτα πρέπει να απαντήσουμε λοιπόν για το ποιά κατηγορία ταξιδιών μιλάμε, για ποιό σκοπό μας ενδιαφέρει αν ταξιδεύουν ή όχι οι άνθρωποι, και μετά να δούμε το γιατί δεν (μπορούν να) το κάνουν.
Για το σκοπό των ταξιδιών μου, λοιπόν, επειδή κι εγώ εργαζόμενος με πενθήμερη εργασία και 25 ημέρες άδεια είμαι, εξαντλώ όσο δεν πάει το διαθέσιμο χρόνο που έχω. Προφανώς ΓΙΑ ΜΕΝΑ ο πρώτος περιοριστικός παράγοντας είναι η υγεία (γεράσαμε, δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα μπορώ...) και ο δεύτερος είναι ο χρόνος. Δεν αφήνω ούτε τριήμερο να πάει χαμένο. 20 Σάββατοβραδα είχε ως τώρα το 2022, τα 12 από αυτά εγώ ταξίδευα. Ευτυχώς, τα εισοδήματά μου, που κατευθύνονται σε πολύ μεγάλο μέρος στα ταξίδια, επαρκούν για να ταξιδεύω με ένα συγκριτικά καλό επίπεδο, αλλά και να μην επαρκούσαν, απλά θα κατέβαζα τα στάνταρντ μου για να φτάσουν (μέχρις ένα όριο πάντα).
Και μια φορά στη ζωή μου, τώρα με τον Covid μάζεψα μπόλικη άδεια, βρήκα και μια ευκαιρία στη δουλειά που μπορούσα να πάρω συνεχόμενη άδεια, και κατάφερα και πήγα ένα μεγάλο ταξίδι 7 εβδομάδων. Αυτό είναι το απόλυτο ταβάνι για μένα, και δε θα ξανασυμβεί στο ορατό μέλλον. Ζηλέυω αυτούς που μπορούν και κάνουν ταξίδια 8 μηνών, για μένα αυτό είναι εντελώς άπιαστο όνειρο, ίσως αν κάποια στιγμή πάρω σύνταξη, αν κερδίσω το τζακ-ποτ ή αν ανακαλυφθεί πετρέλαιο σε κάποιο χωράφι μου.
Για το γιατί δεν ταξιδεύουν (με τον τρόπο που εγώ το εννοώ, πάντα), πρέπει να ξεκινήσουμε από θέματα κουλτούρας. Όταν έχουμε γαλουχηθεί με αντιλήψεις όπως ότι ζούμε στην κοιτίδα του παγκόσμιου πολιτισμού, την ομορφότερη χώρα του κόσμου, που όταν εμείς (=αυτοί που ζούσαν τότε εδώ, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση) χτίζαμε παρθενώνες οι άλλες χώρες μάζευαν βελανίδια κ.ο.κ., επόμενο είναι να μην έχουμε καν το ενδιαφέρον να αναζητήσουμε το κάτι διαφορετικό. Βοηθάει και το εκπαιδευτικό μας σύστημα εδώ, που όχι μόνο δε διδάσκει και δεν επιβραβεύει αλλά ενίοτε τιμωρεί κιόλας την αναζήτηση και την έρευνα.
Το εκπαιδευτικό σύστημα έχει και δεύτερο ρόλο. Στην εποχή μου, το σχολείο δε διδασκε (καθόλου) Ευρωπαϊκή ή παγκόσμια ιστορία, ελάχιστη γεωγραφία κι αυτή παπαγαλία, και δεν υπήρχε και πρόσβαση στο internet για χάρτες, φωτογραφίες κλπ. Σήμερα δεν ξέρω αν και πως έχουν βελτιωθεί τα πράγματα, αλλά σίγουρα υπάρχει μια γεννιά κατεστραμένων 40-60αρηδων σήμερα, που είναι οι σημερινοί γονείς, που δεν έχουν παρά ελάχιστη επαφή με τον κόσμο έξω από τα σύνορα της Ελλάδας και αντιμετωπίζουν ανάλογα και τα ταξίδια των παιδιών τους. Επειδή οι άνθρωποι αυτοί είναι και το κύριο target group του προϊόντος "Ειδήσεις" στα ΜΜΕ, η εσωστρέφεια ανακυκλώνεται, με μηδενικό σχεδόν εξωτερικό δελτίο, και ανακύκλωση της ίδιας εσωστρέφειας και στις άλλες γεννιές.
Επίσης, οι Έλληνες είμαστε γενικά μαθημένοι να ταξιδεύουμε με παρέα, να κινούμαστε μαζι, να μένουμε σε ξενοδοχεία, και γενικά να είμαστε κλειστή παρέα. Το solo ταξίδι, η συγκατοίκηση (σε hostel) κλπ είναι εντελώς έξω από την κουλτούρα μας. Πάμε συνήθως 2+ άτομα σε ένα μέρος, και δε μιλάμε σε κανένα άλλο πέρα από την παρέα μας (παρά μόνο σε καμμιά κοπέλα, αν έχουμε "στόχο"). Δε διαννοούμαστε σχεδόν να ταξιδέψουμε χωρίς το όποιο "έτερον ήμισυ", αν υπάρχει. Σε ένα σωρό hostel στην κεντρική Αμερική, οι πάντες μου έλεγαν ότι είμαι ο πρώτος Έλληνας που συναντάνε. Και δε γίνεται να μην έχουν πάει Έλληνες πουθενά, δε βγαίνουν καν τα νούμερα. Απλά δε γνώρισαν κανένα, πολύ απλά γιατί οι Έλληνες ακόμα κι όταν ταξιδεύουν, δε μιλάνε σε κανένα... Όταν λοιπόν δεν είμαστε καθόλου ανοικτοί, λογικό είναι να δίνουμε και την εντύπωση ότι δεν ταξιδεύουμε.
