tripakias
Member
- Μηνύματα
- 8.101
- Likes
- 12.443
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Εκεί
Όχι μόνο θέμα προτεραιοτήτων αλλά και προτιμήσεων. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους αρέσει να ταξιδεύουν, που το θεωρούν πεταμένα λεφτά, που και δώρο να τους κάνεις το ταξίδι δεν το δέχονται.Διαβάζοντας όλες τις αναρτήσεις βλέπεις πάρα πολλές και διαφρετικές απόψεις και ιδέες. Αυτό που θα είχε πάντως ενδιαφέρον είναι να ξέραμε και τις ηλικίες αυτών που τις γράφουν διότι από τις λίγες σκόρπιες πληροφορίες που αναφέρει ο καθένας για τον εαυτό του εδώ συμπεραίνω ότι άλλοι είναι 40άρηες με παιδιά , άλλοι εργαζόμενοι με βασικό μισθό, κάποιοι άλλοι εισοδηματίες, υπάρχουν και συνταξιούχοι κλπ.
Κοινώς ο καθένας έχει μια γνώμη που διαμορφώνεται από τις περιστάσεις και τις συνθήκες του.
Εγώ είμαι ένας 30άρης που ταξιδεύει από 15 χρονών με τους δικούς του και έκανα το πρώτο μου ταξίδι μόνος όταν ήμουν 20 με δικά μου λεφτά. Έχω μια πάρα πολύ καλή δουλειά την οποία δεν κληρονόμησα από τους γονείς μου , μπορώ να λείψω σίγουρα 4 μήνες συνεχόμενους και δεν έχω ούτε παιδιά, ούτε κατοικίδια, ούτε κανέναν να φροντίσω πέραν του εαυτού μου. Ας πούμε ότι έχω ταξιδιωτική παιδεία και ταξιδιωτικές εμπειρίες. Ή καλύτερα ας πούμε ότι έχω τις ιδανικές συνθήκες για να κάνω τα γούστα μου, εν προωκειμένω να ταξιδεύω.
Όμως, υπάρχουν στην παρέα μου άτομα -αγόρια και κορίτσια- που έχουν τις ίδιες συνθήκες και περιστάσεις με εμένα, πιθανότατα μεγαλύτερη οικονομική δυνατότητα και ίσως και ακόμα λιγότερες υποχρεώσεις. Και όσες μα όσες φορές τους έχω πει να έρθουν μαζί μου, ποτέ δεν ακολούθησε κανένας. Άλλος γιατί νόμιζε ότι δεν μπορεί να λείψει από την εταιρία που είχε μαζί με την αδερφή του -η οποία τον παρότρυνε να πάει-, άλλος γιατί ήξερε ότι εάν έλειπε θα έβγαζε πολύ λιγότερα χρήματα (προσέξτε, όχι θα έμπαινε μέσα, απλώς δεν θα είχε τόσο μεγάλο κέρδος) άλλος γιατί δεν ήθελε να χάσει την βάφτιση του ανιψιού του κλπ. Μια φορά μάλιστα κάποιος μου είχε πει ότι δεν ήθελε να χάσει το πανηγύρι στο χωριό του που πηγαίνει από 2 χρονών και δεν το έχει χάσει ποτέ...
Καταλήγω λοιπόν στο συμπέρασμα ότι πέραν όσων αναφέρατε, είναι και θέμα προτεραιοτήτων. Δηλαδή και χρόνο να έχει κανείς και χρήμα, και υγεία και οτιδήποτε άλλο, εάν δεν είναι στις προτεραιότητές του, απλά δεν νομίζω ότι θα το κάνει.
Έχω παραιτηθεί από καλοαμειβόμενη δουλειά γιατί μου έκοψαν την άδεια, τα έχω σπάσει με εργοδότη γιατί δεν με άφηνε να φύγω και έχω χάσει αρκετές φορές χρήματα για να κάνω τα γούστα μου. Γιατί; Γιατί στο μυαλό μου, μια φορά θα είμαι 25 χρονών, μια φορά θα είμαι 29 , μια φορά θα είμαι 32 κλπ οπότε αν δεν το κάνω τώρα ίσως να μην μπορέσω να το ξανακάνω ποτέ. Δεν το βλέπουν όλοι έτσι -απολύτως σεβαστό- γιατί πολύ απλά δεν σκέφτονται όλοι με τον ίδιο τρόπο.
Καταλήγοντας λοιπό, ακόμα και άτομα που φαίνεται πως "τα χουν όλα λυμένα" δεν το κάνουν γιατί δεν το θεωρούν προτεραιότητα. Ίσως τελικά αυτό να είναι το πιο σημαντικό, όχι ο χρόνος ή το χρήμα.
Κι ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους υπάρχουν πολλοί που ζούνε την κάθε στιγμή.
Και κάνουν αυτό που τους κάνει ευτυχισμένους.