alma
Member
- Μηνύματα
- 4.102
- Likes
- 17.514
Οι φωτογραφίες όπως σωστά επισημάνθηκε είναι από ένα μαγαζί με υπέροχα γλυκά, ειδικά σοκολάτες, το οποίο ανήκει σε έναν Έλληνα. Το επιλέξαμε τυχαία βλέποντας τις υπέροχες σοκολάτες του, την ώρα που περνούσαμε αλλά φαίνεται πως είναι πολύ γνωστό…
Μέσα στο ισπανικό χωριό είχαμε μια υπέροχη μέρα γεμάτη από Ισπανία…. Εκτός από τα αντιπροσωπευτικά καταστήματα κάθε περιοχής μη χάσετε το museum Fran Daurel, με δωρεάν είσοδο και έργα επιφανών καλλιτεχνών όπως Dalí, Miró, Tàpies,Picasso κτλ. Αν και η μοντέρνα τέχνη δεν είναι η αγαπημένη μου, αξίζει την επίσκεψη.
Συνεχίσαμε τη βόλτα και υποκύψαμε στις εκκλήσεις των στομαχιών μας επιλέγοντας δύο μη τυπικές εκδοχές της παέγιας…με λαχανικά και με κοτόπουλο.
Βγαίνοντας από το Ισπανικό χωριό αφού περάσαμε μία μεγάλη ανηφόρα, μια σχολή ιππασίας…
Το φανταστικό κτίριο του μουσείου MNAC...
πήραμε για λίγες στάσεις λεωφορείο και φτάσαμε στο τελεφερίκ. Η θέα που προσέφερε ήταν πλανεύτρα φυσικά. Ακόμα και μια παρέα που μπήκε μαζί μας, εκ των οποίων η μία αμερικανίδα ήταν υψοφοβική και έμπαινε πρώτη φορά σε τελεφερίκ, το κατευχαριστήθηκαν.
Φτάσαμε λοιπόν στο κάστρο του Montjuïc, με την μεγάλη ιστορία. Φυλακή, κάστρο, χώρος βασανιστηρίων πολιτικών κρατουμένων…είναι κάποιες από τις λειτουργίες του ανά τους αιώνες. Σήμερα λειτουργεί ως στρατιωτικό μουσείο ενώ η αίσθηση γαλήνης που αποπνέει η υπέροχη θέα της θάλασσας και του πράσινου από τους εξωτερικούς χώρους, δε μαρτυρά με τίποτα την αιματοβαμμένη, φρικιαστική ιστορία του, η οποία ξετυλίγεται σε φωτογραφίες και επιγραφές στο εσωτερικό του.
Το πέταγμα των γλάρων πάνω από το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, με έκανε να σκεφτώ πόσο ακριβά πλήρωσαν κάποιοι το τίμημα της ελευθερίας…
Μέσα στο ισπανικό χωριό είχαμε μια υπέροχη μέρα γεμάτη από Ισπανία…. Εκτός από τα αντιπροσωπευτικά καταστήματα κάθε περιοχής μη χάσετε το museum Fran Daurel, με δωρεάν είσοδο και έργα επιφανών καλλιτεχνών όπως Dalí, Miró, Tàpies,Picasso κτλ. Αν και η μοντέρνα τέχνη δεν είναι η αγαπημένη μου, αξίζει την επίσκεψη.
Συνεχίσαμε τη βόλτα και υποκύψαμε στις εκκλήσεις των στομαχιών μας επιλέγοντας δύο μη τυπικές εκδοχές της παέγιας…με λαχανικά και με κοτόπουλο.
Βγαίνοντας από το Ισπανικό χωριό αφού περάσαμε μία μεγάλη ανηφόρα, μια σχολή ιππασίας…
Το φανταστικό κτίριο του μουσείου MNAC...
πήραμε για λίγες στάσεις λεωφορείο και φτάσαμε στο τελεφερίκ. Η θέα που προσέφερε ήταν πλανεύτρα φυσικά. Ακόμα και μια παρέα που μπήκε μαζί μας, εκ των οποίων η μία αμερικανίδα ήταν υψοφοβική και έμπαινε πρώτη φορά σε τελεφερίκ, το κατευχαριστήθηκαν.
Φτάσαμε λοιπόν στο κάστρο του Montjuïc, με την μεγάλη ιστορία. Φυλακή, κάστρο, χώρος βασανιστηρίων πολιτικών κρατουμένων…είναι κάποιες από τις λειτουργίες του ανά τους αιώνες. Σήμερα λειτουργεί ως στρατιωτικό μουσείο ενώ η αίσθηση γαλήνης που αποπνέει η υπέροχη θέα της θάλασσας και του πράσινου από τους εξωτερικούς χώρους, δε μαρτυρά με τίποτα την αιματοβαμμένη, φρικιαστική ιστορία του, η οποία ξετυλίγεται σε φωτογραφίες και επιγραφές στο εσωτερικό του.
Το πέταγμα των γλάρων πάνω από το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, με έκανε να σκεφτώ πόσο ακριβά πλήρωσαν κάποιοι το τίμημα της ελευθερίας…