Η επόμενη μέρα είχε ταξιδάκι σε άλλη χώρα. Θα πηγαίναμε ως τον σταθμό Sants, έξω από τον οποίο ξεκινάνε τα λεωφορεία για Ανδόρρα. Σε περίπου 3 ώρες και αφού περάσαμε από όμορφα και γραφικά χώρια της Καταλανικής επαρχίας, βρεθήκαμε στο Πριγκηπάτο της Ανδόρρας. Η μικροσκοπική χώρα βρίσκεται ανάμεσα σε Γαλλία και Ισπανία, ενώ τόσο το γεμάτο από ψηλά βουνά τοπίο της, όσο και η ιστορία και το σύστημα διακυβέρνησης, θυμίζουν κρατίδιο που ξέμεινε από την εποχή της φεουδαρχίας.
Για τη χώρα έχω ανάμεικτες εντυπώσεις. Θεωρώ ότι αδικείται απίστευτα από την αρχιτεκτονική της, με τα πολυώροφα -και συχνά σε άσχετο στυλ το ένα από το άλλο- κτίρια, να χαλούν την ομορφιά που θα μπορούσε να έχει το τοπίο της με τα ψηλά βουνά.
Γεμάτη μαγαζιά παντού σαν ένα απέραντο εμπορικό, χωρίς ωστόσο να έχει κάτι που να αξίζει να ψωνίσεις ή που να μην το βρίσκεις στα άλλα κράτη της Ευρώπης, μοιάζει να της λείπει χαρακτήρας. Ίσως η κατάσταση να είναι διαφορετική στα χωριά αλλά έχοντας δει μόνο την Andorra la Vella, την πρωτεύουσα της, αυτή η εντύπωση μου έμεινε.
Α, υπήρχαν και κάποια πιο συμπαθητικά κτήρια, όπως αυτό το φαρμακείο…
Φάγαμε σε ένα εστιατόριο ,του οποίου το φαγητό χωρίς να το λες άσχημο, δεν είχε και κάτι ιδιαίτερο.
Η πιο ωραία στιγμή όμως θα ερχόταν αργότερα, όταν μπροστά μας έλαβε χώρα η συνάντηση δύο σκύλων. Οι αντιδράσεις και οι εκφράσεις τους έκαναν τους περισσότερους να κοντοσταθούν για να τους παρατηρήσουν….
Μετά τη βόλτα σε ένα συμπαθητικό παρκάκι με πράσινο, λιμνούλα με πάπιες και παιδική χαρά, αποφασίσαμε νωρίς το απόγευμα, πως ήταν ήδη ώρα για επιστροφή στη Βαρκελώνη.
Η Βαρκελώνη, ζούσε για άλλη μια νύχτα στον πυρετό του Halloween. Και τις προηγούμενες μέρες συναντήσαμε αρκετούς μεταμφιεσμένους, αλλά εκείνο το βράδυ ήταν παντού. Στη Ράμπλα, στην Plaça Reial, στους γύρω δρόμους, στα στενά της γοτθικής συνοικίας…
Επέτρεψε μου μια παρέμβαση.Όπως σωστά οι περισσότεροι που πηγαίνουν
στην Ανδόρρα,έτσι και εσύ έφυγες με ανάμεικτα αισθήματα,ίσως και απογοητευμένη.Αλλά Ανδόρρα δεν είναι μόνο η πρωτεύουσα.Ένα μικρό δείγμα
οι φωτογραφίες που έβαλα.Χρειάζεται όμως αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις.
@panpan μου το υπέθεσα για αυτό και έγραψα πως:
"Ίσως η κατάσταση να είναι διαφορετική στα χωριά αλλά έχοντας δει μόνο την Andorra la Vella, την πρωτεύουσα της, αυτή η εντύπωση μου έμεινε."
Την επόμενη μέρα είχε σειρά για επίσκεψη το Tibidabo. Η ανάβαση αξίζει τον κόπο και προσφέρει απίστευτη πανοραμική θέα της Βαρκελώνης.
Στο Tibidabo βρίσκεται και το Parque de Atracciones , όπου ακόμα κι αν δεν είσαι παιδί, άνετα ξαναγίνεσαι, άσε που ανεβαίνοντας στα διάφορα παιχνίδια του, όπως στη ρόδα η θέα είναι ακόμα πιο συναρπαστική…
Και αφού παλιμπαιδίζοντας μπήκαμε σχεδόν σε όλα, από τα τρενάκια μέχρι το κάστρο των μυστηρίων; , του τρόμου; (ή κάπως έτσι,θα σας γελάσω και δεν το θέλω),η επίσκεψη στο πάρκο είχε φτάσει στο τέλος της.
Κατευθυνθήκαμε προς την υπέροχη εκκλησία Temple Expiatori del Sagrat Cor, με το εντυπωσιακό άγαλμα του Χριστού με τα ανοιχτά χέρια που δεσπόζει στο ψηλότερο σημείο, να μοιάζει να αγκαλιάζει όλη τη Βαρκελώνη.
Η εκκλησία με τα γοτθικά, νέο-βυζαντινά και κλασσικά στοιχεία της να δένουν αρμονικά μεταξύ τους, μου δημιούργησε ένα αίσθημα γαλήνης και πληρότητας. Κατεβήκαμε από το Tibidabo και πήγαμε για φαγητό ενώ σκεφτόμουν πόσο ευγνώμονες καμιά φορά ξεχνάμε να νιώσουμε για το κάθε λεπτό της ζωής μας που απολαμβάνουμε στιγμές ευτυχίας.
Δεχομαι διπλή επιθεση απο σένα και τον Πανιους για την αγαπημενη μου πόλη !
Με ξεσηκώνετε , εχω παει πολλές φορές αλλά τωρα που βλεπω φωτογραφιες ετσι μου ερχεται να ψαξω για εισιτηρια !!
Δεχομαι διπλή επιθεση απο σένα και τον Πανιους για την αγαπημενη μου πόλη !
Με ξεσηκώνετε , εχω παει πολλές φορές αλλά τωρα που βλεπω φωτογραφιες ετσι μου ερχεται να ψαξω για εισιτηρια !!