Τανζανία Tanzania? Hakuna Matata!!

[Menia21]

Αχ βρε Menia!!! Το ιδιο ειπα κι εγω πολλες φορες μετα το ταξιδι μου στην Ινδια.. ' πως εχουμε γινει ετσι???"
Σευχαριστω πολυ για την ιστορια που μοιραζεσαι μαζι μας! Ειναι ενας απο τους επομενους προορισμους μου!
Πες μας καποιες πληροφοριες.Πηγες μονη σου η με γραφειο? Και για τι κοστος μιλαμε? Και ποσες μερες? Να υποθεσω πηγες Δεκεμβρη?

Meli μιλάμε ότι τελικά είναι ένα πανεύκολο ταξίδι στην πραγματοποίησή του. Τσάμπα το σάλιο που ξόδεψα για να πείσω τον άντρα μου να πάμε. Πήγαμε ατομικά οι δυο μας, μας τα κανόνισε όλα άψογα το CitiTravel, το οποίο συνεργάζεται με το ALBATROS TRAVEL & SAFARIS στην Τανζανία. Μείναμε 1000% ικανοποιημενοι. Ο οδηγός μας ήταν αστέρι, το μάτι του αετήσιο, αφού φαντάσου στο Σερενγκέτι τον ακολουθούσαν οδηγοί από άλλα πρακτορεία για να τους βρει ζώα! Πήγαμε 11/01/2010 και επιστρέψαμε 23/01/2010, κόστος περίπου 3.000 ευρώ το άτομο, όλες οι διατροφές μέσα. Ο καιρός ήταν υπέροχος, δεν έβρεξε καθόλου, ζέστη απίστευτη! Τα λεφτά που ξοδέψαμε εκεί ήταν για σουβενίρ, το Serengeti balloon safari που μας μάδησε ολίγον (400 ευρώ/άτομο) αλλά χαλάλι, τα tips στους υπαλλήλους του ξενοδοχείου και οι 2 εκδρομες που κάναμε στη Ζανζιβάρη. Οι Τανζανοί είναι εκπληκτικοί άνθρωποι και δεν αισθανθήκαμε ούτε μια φορά να απειλούμαστε. Μη σου πω ότι πιο πολλή ανασφάλεια νιώθω κάποιες φορές στην Αθήνα.

 

[meli]

Σε ευχαριστω για την αμεση απαντηση!!
Περιμενω ανυπομονα την Ζανζιβαρη!!!

 

[Menia21]

Φύγαμε από το ορφανοτροφείο με ανάμικτα συναισθήματα. Είχαμε ακόμα πάρα πολύ δρόμο μέχρι το Serengeti. Στη διαδρομή παντού πράσινο και κάποιες καλύβες των Μασάι. Φτάσαμε σε μια μικρή πόλη, το Καράτου, και ο Charles σταμάτησε για να βάλουμε καύσιμα. Μαζί του κατέβηκε κι ο άντρας μου για να αγοράσει κάρτα για το κινητό. Μέγα λάθος. Με το που σταμάτησε το τζιπ άρχισαν να εμφανίζονται μικροπωλητές. Εγώ ήμουν μέσα στο όχημα με τα τζάμια μισοκατεβασμένα.
"Από πού είσαι?", ρωτάει ένας και μου δείχνει κάτι κολιέ.
"Ελλάδα", κάνω το λάθος και απαντώ.
"Please support me, one for 5 euros", μου λέει.
"Απαπα είσαι πανάκριβος", απαντώ γελώντας.
"5 euros, 5 dollars, 5000 shillings! Take it!", επιμένει φορτικά.
"Come on Greece, don't dissapoint me!!!!"
Μετά πλακώνει κι άλλος, κι άλλος, κι άλλος...
"Δεν ενδιαφέρομαι", απαντώ και γυρνώ το κεφάλι μου για να δω τι? Ο άντρας μου είχε πιάσει κουβέντα και παζάρια μαζί τους! Οι 2 τύποι είχαν γίνει καμιά 10αριά! Ξαφνικά βλέπω δίπλα μου έναν να σφυράει προς μια μεριά και να κάνει νόημα με τα χέρια "Ελάτε" και να πλακώνουν άλλοι τόσοι! Μωρέ τι φρούτα είναι αυτοί? Ο Charles επέστρεψε από το βενζινάδικο και έβαλε τα γέλια βλέποντας ένα τσούρμο μαζεμένους γύρω από τον Νίκο (τον άντρα μου).
"Έκανε το λάθος και τους έπιασε κουβέντα ε?", μου λέει. Του κορνάρει και ο Νίκος κάνει να τους παρατήσει και να μπει στο τζιπ, χωρίς να έχει επιτευχθεί η επιθυμητή τιμή για την απόκτηση των κολιέ. Ο ΧΑΜΟΣ! Να ρίχνουν τα κολιέ μέσα στο αμάξι και να φωνάζουν να τα πάρει! Τη λύση την έδωσε ο Charles που πάτησε γκάζι και γλυτώσαμε! Δεν έχω ξαναδεί τόσο φορτικούς τύπους! Νικολάκη ελπίζω να πήρες το μάθημά σου ε?
Συνεχίσαμε το δρόμο μας, σήμερα δεν είχε ούτε ένα σύννεφο και πραγματικά ο ήλιος είχε αρχίσει να γίνεται πολύ ενοχλητικός... Το τοπίο άρχισε να αλλάζει, ψηλά δέντρα άρχισαν να εμφανίζονται και η αραιή βλαστηση έγινε ζούγκλα. Και επιτέλους μπροστά μας φάνηκε η πύλη του Ngorongoro Conservation Area.

Πάλι στάση για τουαλέτα και τακτοποίηση των χαρτιών για την είσοδο. Υπήρχαν μαϊμουδάκια στα παράθυρα των γραφείων. Λίγο πιο πέρα ήταν ένα κοριτσάκι που είδε ότι το κοίταζα και με χαιρέτησε. "Jambo jambo" του κάνω κι εγώ. Με παρατηρεί και κάτι λέει και ξαφνικά εμφανίζονται κι άλλα παιδάκια. Τους κουνάω το χέρι και άρχισε το πάρτυ! Να γελάνε, να χαιρετάνε, μόνο τούμπες δεν κάνανε!

Από τα πιο όμορφα παιδάκια που έχω δει...
Ngorongoro Conservation Area. Εδώ οι Μασάι συνυπάρχουν αρμονικά με όλα τα άγρια ζώα. Είναι σαν να έχουν υπογράψει μια μυστική συμφωνία: Δεν σ' ενοχλώ, δεν μ' ενοχλείς. Δεν κυνηγούν, δεν καλλιεργούν, θρέφονται μόνο με φρούτα και από τα κοπάδια τους. Ηταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να βλέπεις κοπάδια με αγελάδες και δίπλα τους οι ζέβρες. Δεν έχω λόγια για να περιγράψω τη θέα του κρατήρα. Τι να πω για το μεγαλείο της φύσης? Ειχαμε παρκάρει στο σημείο θέας και μας είχε κοπεί η λαλιά! Τα σύννεφα πάνω από τη λίμνη του κρατήρα έδιναν ένα δραματικό τόνο στη ζωγραφιά που απλωνόταν μπροστά μας. Φεύγοντας από το σημείο θέας συνεχίσαμε προς Serengeti. Ξανά το σκηνικό άλλαζε. Η ζούγκλα είχε γίνει ένα απέραντο λιβάδι χωρίς ούτε ένα δέντρο, όπου μπορούσες να θαυμάσεις τα χωριά των Μασάι, τους ίδιους, αυτήν την απεραντοσύνη του τοπίου.

Το καλοκαίρι αυτό το πολύχρωμο λιβάδι θα γινόταν καφέ, ξεραϊλα σκέτη και η ζωή στα χωριουδάκια δύσκολη. Το περάσαμε και μπήκαμε σε μια ευθεία όπου, απ' όποια πλευρά και να κοιτούσες, υπήρχαν αμέτρητα ζώα, ζέβρες, γκνου, αντιλόπες. Ημασταν στο νότιο Serengeti και είχαμε πετύχει τη μετανάστευση!!!

 

[Menia21]

Serengeti National Park

Serengeti στα σουαχίλι σημαίνει "ατελείωτη γη". Δεν θα μπορούσα να φανταστώ άλλο όνομα που να ταιριάζει εδώ. Μια απέραντη πεδιάδα μπροστά μας, χωρίς δέντρα, με ψηλό χορτάρι και ζώα. Αμέτρητα ζώα. Εδώ ο χρόνος τελειώνει, προχωράς και νομίζεις ότι βρίσκεσαι στο ίδιο σημείο... Από την οροφή του τζιπ ατενίζαμε τον ορίζοντα και τα πάντα ήταν επίπεδα. Ξάφνου βλέπουμε 2 τζιπ να έχουν σταματήσει και οι τουρίστες να κοιτάνε προς μια πλευρά του δρόμου. Ωπα, κάτι βλέπουν και... Ω ναι! Επιτέλους λιοντάρια! Αραγμένα, ανέμελα, ξαπλωμένα ανάσκελα σαν μεγάλες καφέ γατούλες! "Είναι τα πιο τεμπέλικα ζώα, κοιμούνται 20 ώρες την ημέρα!" , μας είπε ο Charles! Το βράδυ βγαίνουν προς αναζήτηση τροφής. Την ημέρα πρέπει να είσαι ΠΑΡΑ πολύ τυχερός για να τα δεις εν δράσει. Μας έδειξε πιο πέρα, κάτι ουρές κουνιόντουσαν. Υπήρχαν κι άλλα λιοντάρια! Καλά ξεκινάμε, σκέφτομαι...
Μετά από ώρες οδήγησης και αφού το μάτι είχε πήξει στις ζέβρες, στα ιμπάλα, στα γκνου, στα βουβάλια, στρίψαμε σ' έναν πανάθλιο χωματόδρομο για να πάμε στο Serengeti Sopa Lodge. Σ' αυτό το σημείο υπήρχαν δέντρα και λόφοι. Το Lodge ήταν χτισμένο στην πλαγιά ενός λόφου και είχε θέα. Δυστυχώς η μετανάστευση είχε προχωρήσει στο νότιο τμήμα του Serengeti, εντελώς αντίθετα από το Lodge, κι έτσι δεν υπήρχαν τριγύρω πολλά ζώα. Φαγητό και ύπνος, γιατί αύριο θα είχαμε all-day game drive!

 

[Menia21]

Την επόμενη μέρα είχαμε πρωινό ξύπνημα και θα εξερευνούσαμε τα απόκρυφα του πάρκου! Στις 08.00 στην είσοδο του Lodge επικρατούσε αναβρασμός, τα τζιπ κάνανε και πάλι ουρά. Η μέρα θα ήταν πολύ ζεστή και οι μύγες τσε-τσε κάνανε την εμφάνισή τους από νωρίς. Ο οδηγός μας χώθηκε σε κάτι δρομάκια που χτες δεν τα είχαμε παρατηρήσει, μακριά από τον κυρίως δρόμο. Υπήρχε έλος και μύριζε. Αντιλόπες τρώγανε το πρωινό τους. Ο άντρας μου σήμερα ήθελε επειγόντως να δει αιλουροειδή! Μέχρι να απομακρυνθούμε αρκετά από την περιοχή του Lodge η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε δει κάτι το σπουδαίο. Εμπιστευόμασταν όμως την κρίση του Charles ότι ξέρει που μας πάει. Δεν μας απογοήτευσε! Ενα λιοντάρι στεκόταν πάνω σε μια φωλιά τερμιτών, το μόνο ίσως ψηλό σημείο απ' όπου μπορούσε να αγναντεύει και να τεμπελιάζει ταυτοχρόνως! Τα τζιπ είχανε κάνει σχεδόν κύκλο, τι όμορφο ζώο, τι περηφάνεια! Μας είχε "γραμμένους" κανονικότατα, αυτήν την περίοδο δεν είχε εχθρούς, ήταν το κυρίαρχο ζώο εδώ και φυσικά χορτάτο. Προχωρήσαμε πιο πέρα και είδαμε κι άλλο ένα επίσης να τεμπελιάζει. Σ' όλη τη διαδρομή ο Charles σταματούσε όταν συναντούσε άλλα τζιπ και μιλούσε με τους οδηγούς, προφανώς κάνανε συνεννοήσεις για το πού μπορεί να βρίσκονται αιλουροειδή. Φεύγουμε από την πολλή κίνηση και συνεχίζουμε τους φιδωτούς χωματόδρομους. Τώρα ήμασταν πάλι σε πεδιάδα με ελάχιστα διάσπαρτα δέντρα. Εδώ φάνηκαν οι ικανότητες του Charles. Σε ανύποπτο χρόνο σταματάει απότομα το τζιπ και κοιτάζει προς ένα πεσμένο δέντρο αρκετά μακριά. Σηκώνομαι στην οροφή και προσπαθώ με το μέγιστο ζουμ του CANON 70-300 να δω τι βλέπει. Αδύνατον. Δεν βλέπω τίποτα. Ο οδηγός μας βγάζει τα κυάλια του. "Κάτω από το δέντρο υπάρχουν πολλά λιοντάρια", μας λέει. "Δεν βλεπω τίποτα", του απαντώ. "Είδα κινήσεις", μου ξαναλέει. Καταφτάνει δίπλα ένα άλλο τζιπ, κάτι λένε μεταξύ τους οι οδηγοί και ο Charles κάνει απότομη στροφή και χώνεται στα χόρτα προς το δέντρο. Φτάνοντας στο δέντρο βλέπουμε 2 αρσενικά, 3 θηλυκά και μικρά λιονταράκια να την έχουν αράξει στη σκιά του! Αληθινή απόλαυση να βλέπεις όλη την οικογένεια! Με το που κατέφθασαν και τ' άλλα τζιπ φύγαμε, είχαμε να δούμε κι άλλα! Οπως για παράδειγμα λεοπαρδάλεις! Πού στο καλό τις ανακάλυψε? Πώς τις είδε? Οι λεοπαρδάλεις όταν κρύβονται απλά γίνονται αόρατες, πόσο μάλλον άμα το χορτάρι είναι ψηλό και τις καλύπτει πλήρως! Κι όμως, ο Charles από 500 μέτρα απόσταση είδε ουρά! Και ξαναχώθηκε στα χόρτα για να τις καμαρώσουμε! Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, είναι τα πιο όμορφα ζώα που έχω δει! Μόλις μας είδαν σηκώθηκαν ενοχλημένα για να πάνε 10 μέτρα πιο κάτω να αράξουν! Οι άλλοι οδηγοί μόλις μυρίστηκαν το λαβράκι αρχίσαν να καταφθάνουν κι εμείς, εντυπωσιασμένοι πλήρως, αρχίσαμε να του βγάζουμε παρατσούκλια "Charles the eagle-eye man"! Για να μην πολυλογώ, κάπως έτσι κύλησε η μέρα, κουραστικά μεν γιατί ήμασταν συνέχεια στο όχημα, είδαμε όμως ΟΛΑ τα Big-5 πλην του ρινόκερου! Αυτόν θα τον βλέπαμε αύριο! Κανένα παράπονο!

 

[ΕΡΣΗ]

Απολαυστικοτατο το σαφαρι! Πολυ χαιρομαι που καταφερες και ειδες τοσα ζωα! Τελεια!

 

[Menia21]

Να' σαι καλά ΕΡΣΗ μου, ευτυχώς σταθήκαμε τυχεροί γιατί στην πράσινη περίοδο είναι αμφίβολο το αν θα δεις όλα τα ζώα λόγω της βλάστησης! Η αυριανή, όμως, μέρα θα ήταν πιο γεμάτη, μιας και θα κάναμε balloon safari, μετά θα φεύγαμε από το Serengeti και θα πηγαιναμε Ngorongoro και επίσκεψη σε χωριό των Μασάι!

 

[giannoula]

Ξεσάλωσες παιδάκι μου ξεσάλωσες.. Θα πάω στην ζούγκλα με τον Ταρζάν.. χαχα!!! Αργείς όμως αργείς...

 

[ΕΡΣΗ]

Μεχρι η Μενια να προσθεσει την επομενη ημερα, εγω να βαλω εδω το σχετικο αποσπασμα απο το Lion King:

 

[Menia21]

Μεχρι η Μενια να προσθεσει την επομενη ημερα, εγω να βαλω εδω το σχετικο αποσπασμα απο το Lion King:
[URL="

- Hakuna Matata(English)[/URL]

Πάει, με αποτελείωσες τώρα!

 

[Menia21]

16 Ιανουαρίου. Ωρα 05.00 το πρωί. Ραντεβού στη ρεσεψιόν με έναν άλλον Charles, υπεύθυνο οδηγό της εταιρείας Serengeti Balloon Safari για να μας πάει στη Seronera Valley, όπου και θα πετούσαμε με αερόστατο! Η εμπειρία αρκετά αλμυρή στην τιμή, 500 δολάρια ή 390 ευρώ το άτομο δεν είναι και λίγα. Μία φορά όμως έχεις την ευκαιρεία να δεις το Serengeti από ψηλά! Στη διαδρομή που διήρκησε μία+ ώρα κάναμε νυχτερινό σαφάρι. Νομίζω ότι είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό από την ημέρα. Την ημέρα δεν είδαμε καθόλου ύαινες, τώρα βλέπαμε να κυνηγάνε, να κοιμούνται στο πλάι του δρόμου, μια αδιάκοπη δράση! Ο οδηγός έριχνε τα φώτα του τζιπ πάνω τους και τις εκνεύριζε! Μέχρι και ιπποπόταμο εκτός λίμνης είδαμε! Θεωρείται εξαιρετικά σπάνιο να βλέπεις ιπποπόταμο έξω από το νερό, βγαίνουν μόνο το βράδυ. Λαγουδάκια ακολουθούσαν τα φώτα, πουλιά ξυπνούσαν, βούβαλοι δίπλα μας. Η νύχτα έχει τη δική της μαγεία... Γύρω στις 06.00 άρχιζε να αχνοφαίνεται φως στον ορίζοντα, εδώ ξημέρωνε νωρίς και αυτό θέλαμε να προλάβουμε στην πτήση!
Στη Seronera Valley βρίσκονταν απλωμένα 2 αερόστατα ξεφούσκωτα. Κοιτάζαμε με περιέργεια, στο ένα θα έμπαιναν 8 άτομα και στο άλλο 12. Ημασταν τυχεροί και μας έλαχε αυτό με τα 8. Ο κάπταιν, ένας ωραίος τύπος Αμερικανός, μας μάζεψε και μας έδωσε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για να πάει καλά η πτήση. Αρχίσαμε να συστηνόμαστε, "Where are you from?" , "Brazil", "Greece",... Ορίστε? Ακούσαμε Greece? Και ΝΑΙ! Ο Ελληνάρας βρίσκεται παντού! Δίπλα μας στεκόταν ο Σωτήρης από Πειραιά! Χαρές και γέλια απ' όλους! Μα σ' όλο το σαφάρι στο αερόστατο βρήκαμε Ελληνα? Μετά τον χαβαλέ ήρθε η ώρα της πτήσης, ξαπλώσαμε στο ειδικό καλάθι

και άρχισε η εκπομπή θερμού αέρα. Το μπαλόνι φούσκωνε και φούσκωνε, μέχρι που σιγά σιγά το καλάθι πήρε όρθια θέση και αρχίσαμε την ανύψωση! Το δεύτερο αερόστατο το βλέπαμε πλέον από ψηλά, μιας και δεν είχε φουσκώσει ακόμα επαρκώς! Πώς είναι η ζωή από ψηλά? Πώς είναι να βλέπεις την ανατολή του ηλίου και το Serengeti πορτοκαλί?

Δεν έχω λόγια... Το αερόστατο ακολουθεί τα κέφια του ανέμου, ο κάπταιν το ανεβάζει ή το κατεβάζει σε τέτοιο σημείο που να περνάει ξυστά από τα δέντρα. Κινούμασταν κατά μήκος του ποταμού Seronera. Η κίνηση των ζώων φαινόταν, η ύαινα που κρατούσε στο στόμα της τη λεία φαινόταν καθαρά. Θεέ μου τι μεγαλείο... Η πτήση κράτησε μια ώρα, στην προσγείωση το καλάθι σύρθηκε για αρκετή απόσταση, εμείς να έχουμε επιστρέψει στην ηλικία των 10 ετών, να χασκογελάμε με όλους, νομίζω ότι άπαντες νιώθαμε ακριβώς τα ίδια συναισθήματα! Η ασφαλής προσγείωση γιορτάστηκε μ' ενα ποτήρι σαμπάνια και στη συνέχεια είχανε στήσει τραπέζι κάτω από ένα δέντρο-ομπρέλα για να πάρουμε πρωινό! Οι αθεόφοβοι είχαν στήσει μέχρι και δυο τουαλέτες πιο πέρα, όπου έκανες την ανάγκη σου με θέα, διότι μπροστά ήταν ανοιχτά!

Η ώρα είχε πάει 09.30, είχαμε φάει, είχαμε γελάσει, είχαμε πάρει τα "πτυχία" μας (ναι, δίνουν και "πτυχίο" Serengeti Balloon Safari με τ' όνομά σου γραμμένο), δώσαμε στον Σωτήρη ραντεβού στη Ζανζιβάρη και μας παρέλαβε ο κολλητός μας Charles για να κατευθυνθούμε πλέον προς τον κρατήρα του Ngorongoro.

 

[ΕΡΣΗ]

Υπεροχες φωτογραφιες! Μπραβο! Ασυληπτη εμπειρια να βλεπεις τα ζωα απο ψηλα!