mapouna protopao
Member
- Μηνύματα
- 49
- Likes
- 1.019
Ημέρα ταξιδιού 52
Κανονικά για σήμερα ήταν η σειρά του Jebel Akhdar, του αλλου δημοφιλούς βουνού στο Ομάν.
Εδώ δυστυχώς δεν περνάς χωρίς 4*4. Έχει φυλάκιο ελέγχου η αστυνομία στο δρόμο.
No pasarán.
Την ημέρα της άφιξής μου, ήταν ένας τύπος στο χόστελ που διέθετε 4*4 και έκανε άγρα πελατών για τα βουνά. Του είχα πει ότι διαθέτω μέχρι 25 ευρώ για την εκδρομή κι αν βρει άλλους να μοιραστεί το κατοστάρι που ζητούσε , ας με ειδοποιήσει.
Θα σας ειδοποιήσουμε, μου απάντησε.
Στα γύρω rent a car είχαν μόνο απλά αυτοκίνητα.
Το Akhdar είναι ίσως πιο ενδιαφέρον από το Shams αλλά δεν έσκαγα και πολύ. Παρόμοιες εικόνες με τις χτεσινές φαντάζομαι.
Ξύπνησα και λίγο αργά και βλέπω στο σαλόνι τον KC ,τον βαθυμελάχροινο καλοφαγά αμερικανό που είχα συναντήσει στο χόστελ της Μuscat , που είχε τον τρόπο να κυκλοφορεί με μπίρες στο Oman .
Hey bro κλπ με τον KC.
Εμφανίστηκε στο τραπέζι κι ο Γιουρι , ένας νεαρός Κροάτης και ο Σίβαμ ένας νεαρότατος Ινδός. Κανείς δεν είχε πρόγραμμα αλλά ο Γιουρι είχε αυτοκίνητο.
Κανείς από αυτούς δεν είχε πάει στο κουκλίστικο Misfat al Abiyyeen οπότε το πρότεινα . Θα τους έκανα και τον ξεναγό. Συμφώνησαν και φύγαμε.
O KC διετέλεσε σώγαμπρος στο Μαρόκο,, έχει και δυό παιδάκια εκεί , μιλάει καλά αραβικά , έχει ξαναέρθει στο Ομάν και έχει αρκετές γνώσεις και επαφές, οπότε τον βάλαμε αρχηγό.
Δεν είναι ο τύπος που κόβει χιλιόμετρα κυνηγώντας αξιοθέατα, δεν είναι και πολύ ευκίνητος άλλωστε , αλλά σε ότι αφορά παζάρια, φαγητό , τσιγάρα , ποτά και ξενύχτια είναι εξπέρ.
Αλητέψαμε όλη την ημέρα πίνοντας Karak tea , ένα καταπληκτικό ρόφημα από κάρδαμο, κανέλλα, τζίντζερ και γάλα με το οποίο ξετρελάθηκα, κάναμε γευσιγνωσία σε παρασκευαστήριο χαλβάδων ,
παζαρέψαμε καρπούζια
και πήγαμε για φαγητό σε παραδοσιακό Ομάνι εστιατόριο χωρίς τραπέζια ,πάρα μόνο μια μεγάλη μοκέτα.
Μέχρι τώρα είχα φάει δύο τρεις φορές στο ταξίδι χωρίς μαχαιροπήρουνα ή ξυλάκια. Ήρθε και η ώρα να φάω και με τα χέρια και οκλαδόν.
Όλες αυτές οι εμπειρίες χάρις στον KC που είναι μορφάρα. Απόλαυση να τον ακούς να παζαρεύει στα αραβικά και να κοτσάρει και ένα bro στο τέλος κάθε πρότασης
Έχει πάει σε πάνω από 100 χώρες, μέχρι και Θεσσαλονίκη έχει φτάσει η χάρη του. Τρελοκομείο.
Εξαιρετικά χαλαρή-χωρίς πίεση να πάω ντε και καλά κάπου- ημέρα με πολύ γέλιο και χαβαλέ.
O KC έφυγε το απόγευμα και δώσαμε ραντεβού για την επόμενη στο χόστελ της Muscat.
Ημέρα ταξιδιού 53
Παρασκευή σήμερα.
Δεν ήταν τυχαίο που είχα κανονίσει να είμαι στην Nizwa την Παρασκευή.
Είναι η μέρα που γίνεται το παραδοσιακό κατσικοπάζαρο, το οποίο σύμφωνα με όλες τις πηγές είναι μια «άχαστη» εμπειρία.
Πήγα πρωί πρωί σε ένα μεγάλο στρογγυλό υπόστεγο δίπλα από το κάστρο. Σε ένα πεζούλι στην πρώτη σειρά καθόταν οι υποψήφιοι αγοραστές.
Μετά ένα κενό πλάτους 5-6 μέτρων , μια κυκλική πασαρέλα, και στην περίμετρο ανακατεμένοι υποψήφιοι αγοραστές και εκατοντάδες τουρίστες με τον φωτογραφικό εξοπλισμό έτοιμο.
Από πίσω οι πωλητές με τραγιά , κατσίκες και νεογέννητα κατσικάκια δεμένα σε πασσάλους.
Κάποια στιγμή ξεκίνησε το show. Μπούκαρε στην πασαρέλα ένας φωνακλάς , σέρνοντας έναν τράγο που είχε τουπέ ταύρου που μπαίνει στην αρένα.
Ακολούθησαν και άλλοι.
Στην αρχή μου φάνηκε πως είναι όλοι ηθοποιοί.
Οι αγοραστές το παίζουν δύσκολοι, κάνουν πως δεν δίνουν σημασία ενώ στην πραγματικότητα σταμπάρουν τα κελεπούρια με βλοσυρό ύφος και ξινισμένη μούρη.
Αφού περάσουν όλα τα κατσίκια δύο τρεις φορές τον κύκλο ξεκινάνε τα δοκιμαστικά. Ο αγοραστής κάνει νεύμα στον πωλητή, που σταματάει μπροστά στον στον πελάτη.
Γίνεται εξονυχιστικός έλεγχος στα δόντια, στα πόδια,στην πλάτη ,στα γεννητικά όργανα και στην κιλοτριπίδα του ζωντανού.
Στο άκουσμα της τιμής ο αγοραστής εξανίσταται και τον διώχνει.
Η πασαρέλα κρατάει κανένα δίωρο- εγώ πετάχτηκα να δω και τα γελάδια που όμως τηοα έχουν σε φορτηγά και δεν κάνουν πασαρέλα καθώς και κότες κουνέλια κλπ.
Στην επιστροφή ο κύκλος είχε στενέψει, οι περισσότεροι τουρίστες είχαν φύγει, και όπως και στις λαϊκές οι τιμές πέφτουν. Στις δέκα το πανηγύρι έχει τελειώσει. Καλό ήταν, διασκεδαστικό και τα μικρά κατσικάκια τόσο χαριτωμένα.
Χαζεύοντας τις φωτογραφίες που έβγαλα, καπομου φάνηκαν σαν πίνακες χριστιανικής ζωγραφικής που έχω δει κατά καιρούς σε μουσεία. Τύπου Βηθλεέμ στην γέννηση του Χριστού .
Κάπου συναντηθήκαμε με τον Γιουρι και τον Σιβαμ που είχαν εμφανιστεί στα τελειώματα, και κάναμε μια βόλτα και στην υπόλοιπη αγορά.
Ψώνισα και έτοιμο Karak tea μίγμα μέχρι να μάθω να το φτιάχνω μόνος μου.
Είχα εισιτήριο για Muscat στις 12.30 αλλά επειδή θα έφευγαν και τα παιδιά , ο Γιουρι μου πρότεινε να πάω μαζί τους με το αυτοκίνητο.
Γιατί όχι ;
Ήπιαμε έναν φρεσκοστυμμένο δυναμωτικό χυμό ζαχαροκάλαμου και φύγαμε.
Κανονικά για σήμερα ήταν η σειρά του Jebel Akhdar, του αλλου δημοφιλούς βουνού στο Ομάν.
Εδώ δυστυχώς δεν περνάς χωρίς 4*4. Έχει φυλάκιο ελέγχου η αστυνομία στο δρόμο.
No pasarán.
Την ημέρα της άφιξής μου, ήταν ένας τύπος στο χόστελ που διέθετε 4*4 και έκανε άγρα πελατών για τα βουνά. Του είχα πει ότι διαθέτω μέχρι 25 ευρώ για την εκδρομή κι αν βρει άλλους να μοιραστεί το κατοστάρι που ζητούσε , ας με ειδοποιήσει.
Θα σας ειδοποιήσουμε, μου απάντησε.
Στα γύρω rent a car είχαν μόνο απλά αυτοκίνητα.
Το Akhdar είναι ίσως πιο ενδιαφέρον από το Shams αλλά δεν έσκαγα και πολύ. Παρόμοιες εικόνες με τις χτεσινές φαντάζομαι.
Ξύπνησα και λίγο αργά και βλέπω στο σαλόνι τον KC ,τον βαθυμελάχροινο καλοφαγά αμερικανό που είχα συναντήσει στο χόστελ της Μuscat , που είχε τον τρόπο να κυκλοφορεί με μπίρες στο Oman .
Hey bro κλπ με τον KC.
Εμφανίστηκε στο τραπέζι κι ο Γιουρι , ένας νεαρός Κροάτης και ο Σίβαμ ένας νεαρότατος Ινδός. Κανείς δεν είχε πρόγραμμα αλλά ο Γιουρι είχε αυτοκίνητο.
Κανείς από αυτούς δεν είχε πάει στο κουκλίστικο Misfat al Abiyyeen οπότε το πρότεινα . Θα τους έκανα και τον ξεναγό. Συμφώνησαν και φύγαμε.
O KC διετέλεσε σώγαμπρος στο Μαρόκο,, έχει και δυό παιδάκια εκεί , μιλάει καλά αραβικά , έχει ξαναέρθει στο Ομάν και έχει αρκετές γνώσεις και επαφές, οπότε τον βάλαμε αρχηγό.
Δεν είναι ο τύπος που κόβει χιλιόμετρα κυνηγώντας αξιοθέατα, δεν είναι και πολύ ευκίνητος άλλωστε , αλλά σε ότι αφορά παζάρια, φαγητό , τσιγάρα , ποτά και ξενύχτια είναι εξπέρ.
Αλητέψαμε όλη την ημέρα πίνοντας Karak tea , ένα καταπληκτικό ρόφημα από κάρδαμο, κανέλλα, τζίντζερ και γάλα με το οποίο ξετρελάθηκα, κάναμε γευσιγνωσία σε παρασκευαστήριο χαλβάδων ,
Μέχρι τώρα είχα φάει δύο τρεις φορές στο ταξίδι χωρίς μαχαιροπήρουνα ή ξυλάκια. Ήρθε και η ώρα να φάω και με τα χέρια και οκλαδόν.
Όλες αυτές οι εμπειρίες χάρις στον KC που είναι μορφάρα. Απόλαυση να τον ακούς να παζαρεύει στα αραβικά και να κοτσάρει και ένα bro στο τέλος κάθε πρότασης
Έχει πάει σε πάνω από 100 χώρες, μέχρι και Θεσσαλονίκη έχει φτάσει η χάρη του. Τρελοκομείο.
Εξαιρετικά χαλαρή-χωρίς πίεση να πάω ντε και καλά κάπου- ημέρα με πολύ γέλιο και χαβαλέ.
O KC έφυγε το απόγευμα και δώσαμε ραντεβού για την επόμενη στο χόστελ της Muscat.
Ημέρα ταξιδιού 53
Παρασκευή σήμερα.
Δεν ήταν τυχαίο που είχα κανονίσει να είμαι στην Nizwa την Παρασκευή.
Είναι η μέρα που γίνεται το παραδοσιακό κατσικοπάζαρο, το οποίο σύμφωνα με όλες τις πηγές είναι μια «άχαστη» εμπειρία.
Πήγα πρωί πρωί σε ένα μεγάλο στρογγυλό υπόστεγο δίπλα από το κάστρο. Σε ένα πεζούλι στην πρώτη σειρά καθόταν οι υποψήφιοι αγοραστές.
Μετά ένα κενό πλάτους 5-6 μέτρων , μια κυκλική πασαρέλα, και στην περίμετρο ανακατεμένοι υποψήφιοι αγοραστές και εκατοντάδες τουρίστες με τον φωτογραφικό εξοπλισμό έτοιμο.
Κάποια στιγμή ξεκίνησε το show. Μπούκαρε στην πασαρέλα ένας φωνακλάς , σέρνοντας έναν τράγο που είχε τουπέ ταύρου που μπαίνει στην αρένα.
Ακολούθησαν και άλλοι.
Στην αρχή μου φάνηκε πως είναι όλοι ηθοποιοί.
Οι αγοραστές το παίζουν δύσκολοι, κάνουν πως δεν δίνουν σημασία ενώ στην πραγματικότητα σταμπάρουν τα κελεπούρια με βλοσυρό ύφος και ξινισμένη μούρη.
Αφού περάσουν όλα τα κατσίκια δύο τρεις φορές τον κύκλο ξεκινάνε τα δοκιμαστικά. Ο αγοραστής κάνει νεύμα στον πωλητή, που σταματάει μπροστά στον στον πελάτη.
Γίνεται εξονυχιστικός έλεγχος στα δόντια, στα πόδια,στην πλάτη ,στα γεννητικά όργανα και στην κιλοτριπίδα του ζωντανού.
Στο άκουσμα της τιμής ο αγοραστής εξανίσταται και τον διώχνει.
Στην επιστροφή ο κύκλος είχε στενέψει, οι περισσότεροι τουρίστες είχαν φύγει, και όπως και στις λαϊκές οι τιμές πέφτουν. Στις δέκα το πανηγύρι έχει τελειώσει. Καλό ήταν, διασκεδαστικό και τα μικρά κατσικάκια τόσο χαριτωμένα.
Χαζεύοντας τις φωτογραφίες που έβγαλα, καπομου φάνηκαν σαν πίνακες χριστιανικής ζωγραφικής που έχω δει κατά καιρούς σε μουσεία. Τύπου Βηθλεέμ στην γέννηση του Χριστού .
Είχα εισιτήριο για Muscat στις 12.30 αλλά επειδή θα έφευγαν και τα παιδιά , ο Γιουρι μου πρότεινε να πάω μαζί τους με το αυτοκίνητο.
Γιατί όχι ;
Ήπιαμε έναν φρεσκοστυμμένο δυναμωτικό χυμό ζαχαροκάλαμου και φύγαμε.
