Σλοβενία S - LOVE - NIA! Στην πολυαγαπημένη!

[giannismits]

Με βροχή ή λιακάδα... με ήλιο ή συννεφιά... είναι τόσο υπέροχη η γραφή σου και τόσο ατμοσφαιρικές οι φωτογραφίες σου που πάντα μας ταξιδεύουν!
Ευχαριστούμε για τη γνωριμία αυτής της υπέροχης πόλης! Σίγουρα μπαίνει στο πρόγραμμα για μελλοντική επίσκεψη.
Περιμένουμε τη συνέχεια!!!
Keep going!

Thanks Billy
To είπα πως ήθελα να σας γνωρίσω την Λιουμπλιάνα αλλά και τις υπόλοιπες περιοχές της Σλοβενίας που πήγα γιατί είναι λίγες οι πληροφορίες στο φόρουμ.
Έρχονται και τα κεφάλια με τις εκδομές και κατά τη γνώμη μου έχουν περισσότερο ενδιαφέρον

 

[giannismits]

Koper: Με άρωμα Ιταλίας!

Σαν καλοκαίρι και σαν μεσογειακοί τύποι που είμαστε θέλαμε να δούμε θάλασσα μη πω να κάνουμε και μπάνιο. Το τελευταίο δεν έγινε αλλά θα μπορούσαμε άνετα. Ωραία τα σπήλαια και τα βουνά αλλά ήμασταν σε φάση καλοκαιρινή και χαλαρή και η επιλογή της Αδριατικής θάλασσας ήταν μονόδρομος. Άλλωστε οι συγκεκριμένες πόλεις είναι τα διαμάντια της Σλοβενίας με ταπεραμέντο Ιταλίας!

Το πρώτο σκέλος της διαδρομής ήταν Ljubljana – Koper. Επιλέξαμε να πάμε με το λεωφορείο. Ο σταθμός λεωφορείων είναι κοντά από το κέντρο και βρίσκεται μπροστά από το κτίριο του σταθμού τρένων.

Αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει κτίριο των ΚΤΕΛ και εισιτήριο κόβεις μόνο στον οδηγό. Που να το ξέρουμε κι εμείς, πάμε μέσα να κόψουμε εισιτήριο από τα ταμεία. Λέμε Koper. Η κοπέλα μας είπε πως έφυγε πριν ένα λεπτό! Μα πως γίνεται αυτό αφού είδα από το επίσημο site ότι έχει λεωφορείο σε 20 λεπτά. Και τότε παίρνει υφάκι και με μια ευγενική ειρωνεία και με χαμόγελο μας λέει: Μα εδώ είναι ο σταθμός τρένων, έξω είναι των λεωφορείων και θα κόψετε εισιτήριο μέσα στο λεωφορείο! Εντάξει λοιπόν!

Το site των ΚΤΕΛ Avtobusna postaja
http://www.slo-zeleznice.si/en/
Υπάρχουν και δρομολόγια που πάνε απευθείας στο Piran αλλά εμείς θέλαμε να δούμε και το Κoper. Προσοχή γιατί υπάρχουν διάφορες εταιρείες δημόσιων λεωφορείων. Εκεί που είναι οι διάδρομοι από πάνω αναγράφει τις περιοχές που πάει το εκάστοτε λεωφορείο. Όπως και να έχει είναι μικρός σταθμός οπότε δύσκολο να μπερδευτεί κανείς.

Υπάρχει και η επιλογή του τρένου για την διαδρομή μέχρι το Κoper (τρένο δεν πάει στο Piran). Το site Των σιδηροδρόμων της Σλοβενίας.
http://www.ap-ljubljana.si/en/

Έτσι λοιπόν επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο για το δρομολόγιο των 10:10. Το κόστος μονής διαδρομής μέχρι το Koper ήταν 9,70€ το άτομο. Η διαδρομή ήταν καλή και διαπιστώναμε πόσο πράσινη είναι αυτή η χώρα. Το γεωφυσικό περιβάλλον της Σλοβενίας με δάση, λιβάδια, αγελάδες και βουνά μας έκανε να νομίζουμε πως είμαστε στην Αυστρία.

Το οδικό δίκτυο δε απλά ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ. Σύγχρονος αυτοκινητόδρομος με άριστο οδόστρωμα και τούνελ

Πίσω από εμάς κάθονταν μια κυρία που μιλούσε ακατάπαυστα και ζάλιζε μια κινεζούλα που δεν προλάβαινε να μιλήσει! Ακούσαμε κάποια στιγμή να λέει πως είναι από τη Φινλανδία. Τι ήθελε ο Rose και πετάχτηκε και της είπε έχουμε πάει Ελσίνκι! Τότε η Φινλανδέζα θεία παράτησε την κινεζούλα και άρχισε τις διαχυτικότητες με τον Rose. Εντάξει είναι κοινωνικό αυτό το παιδί αλλά τώρα ήταν η λάθος στιγμή. Αλλά καλά να πάθει. Στραβολαίμιασε να είναι γυρισμένος για να της μιλάει, και αυτή δεν έβαλε γλώσσα μέσα της. Σε ένα ολόκληρο λεωφορείο μόνο αυτή ακουγόταν. 61 χρονών που ταξιδεύει μόνη, και μένει Ελσίνκι, και έχει ένα γιο στην ηλικία μας, και για την πρώην Γιουγκοσλαβία, και πόσα ελληνικά νησιά έχει γυρίσει, για τους πρόσφυγες, μέχρι και συμβουλές του τύπου να προσέχουμε εκεί που θα πάμε και να μη χάσουμε το τελευταίο λεωφορείο! Όταν τη ρωτήσαμε αν της άρεσε στη λίμνη Bled που ήταν την προηγούμενη μέρα μας είπε πως η Φινλανδία έχει πολλές χιλιάδες λίμνες και πόσο αίσθηση να της κάνει η λίμνη Bled. Ε σ’ αυτό δεν είχε και άδικο.

Κουραστήκαμε πάρα πολύ από την φλυαρία της και ευτυχώς θα κατέβαινε στην στάση Postojna και θα πήγαινε στα σπήλαια. Η θεία έκανε το λάθος αντί για τον εισπράκτορα να ρωτήσει κάτι κορίτσια που να σταματήσει. Αυτές της είπαν λάθος. Λογικά την εκδικήθηκαν επειδή ζάλισε ένα ολόκληρο λεωφορείο! Ο εισπράκτορας μετά της είπε πως περάσαμε τη στάση. Όμως τι καλή και ευγενική. Ούτε φώναξε ούτε τίποτα. Θα κατέβω λέει θα περάσω απέναντι και θα περιμένω το επόμενο. Αν ήταν καμιά ελληνίδα θα ούρλιαζε τα κορίτσια και θα πάθαινε πανικό! Αρκετά όμως με τη κυρία!

Στο υπόλοιπο της διαδρομής το λεωφορείο έκανες κάποιες στάσεις ακόμα όπως στο χωριό Divaca. Από εδώ προσεγγίζεις τα σπήλαια στο Park Skocjanske jame.

Σε λιγότερο από δύο ώρες το λεωφορείο έφτασε στον σταθμό του Koper και συνέχισε για τον τελικό προορισμό του το Piran. Ήμασταν λίγο στα χαμένα γιατί είναι σχετικά μεγάλος ο σταθμός και έχει διαδρόμους λεωφορείων για δρομολόγια σε πολλές περιοχές όπως την Τεργέστη της Ιταλίας που είναι 19χλμ. απόσταση αλλά και περιοχές της Κροατίας, και φυσικά τα πολύ κοντινά Izola, Portoroz και Piran. Η απόσταση από τον σταθμό λεωφορείων του Koper μέχρι την πόλη είναι περίπου 2χλμ. Αλλά σιγά μην πηγαίναμε με τα πόδια. Ρωτήσαμε και βρήκαμε το αστικό που πάει στο κέντρο. Εισιτήριο 1,50€ από τον οδηγό.

Ελάχιστα μετά περίπου στην τύχη κατεβήκαμε σε μια στάση ώστε να προσεγγίσουμε εύκολα την παλιά πόλη. Και πράγματι ήταν η σωστή στάση. Διαβήκαμε κάποια στενά μέχρι που φτάσαμε στο Park - Trg Brolo και στην κεντρική και ξακουστή πλατεία της πόλης Titov trg.

Δυστυχώς στο Koper θα αφιερώναμε λίγη ώρα, ουσιαστικά θα βλέπαμε ένα μικρό κομμάτι της παλιάς πόλης καθώς θέλαμε να αφιερώσουμε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας μας στο Piran και δεν υπήρχε πολλή ώρα στη διάθεση μας αφού το τελευταίο λεωφορείο από το Piran για τη Λιουμπλιάνα ήταν στις 18:50.

Το πρώτο πράγμα που νοιώσαμε σαν διαβήκαμε την παλιά πόλη του Koper εκτός από την απόλυτη ησυχία και ερημιά, ήταν πως βρισκόμασταν σε μια μικρή πόλη της Ιταλίας. Αυτό από μόνο του είναι κάτι θετικό και το καθιστά έναν ελκυστικό προορισμό. Το Koper είναι η μεγαλύτερη πόλη στις ακτές της Αδριατικής της Σλοβενίας και οι πέντε αιώνες της Ενετοκρατίας, έχουν αφήσει το στίγμα τους στην πόλη. Περπατώντας στα στενά δρομάκια, τα επιβλητικά παλάτια του παρελθόντος και η μνημειώδης αρχιτεκτονική της παλιάς πόλης νομίζεις πως βρίσκεσαι σε μια πόλη της Ιταλίας. Αυτό νοιώσαμε σαν διαβήκαμε την παλιά πόλη του Koper ήταν η Ιταλική αύρα! Όλα θυμίζουν την εποχή της Ενετικής Δημοκρατίας, τη χρυσή γοτθική και αναγεννησιακή εποχή!

Δεν ήταν δύσκολο να βρούμε το κέντρο της παλιάς πόλης. Το φημισμένο καμπαναριό της πόλης ήταν ορατό και μας οδήγησε στην ''κλειστή'' πλατεία Titov Trg. Ο 54 μέτρων πύργος ήταν αρχικά μέρος της ρωμαϊκής οχύρωσης και μετατράπηκε στη σημερινή του μορφή μεταξύ του 15ου και 17ου αιώνα και αποτελεί το καμπαναριό της Αγίας Μαρίας του καθεδρικού ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ο πύργος προσφέρει πανοραμική θέα αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να ανέβεις 204 σκαλιά μέχρι την πλατφόρμα προβολής στα 43m με εισιτήριο των 3€. Δεν το επιχειρήσαμε αλλά το μετάνιωσα να πω την αλήθεια!

Η πρώτη ονομασία της πλατείας ήταν Plathea comunitatis ενώ μεταγενέστερες ονομασίες ήταν Piazza del Duomο, Piazza Roma στις αρχές του 20ου αιώνα για να μετονομαστεί πια σε πλατεία Titov λίγα χρόνια μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το 1956 προς τιμήν του ιδρυτή του μεταπολεμικού Γιουγκοσλαβικού κράτους και ηγέτη Γιόσιπ Μπροζ Τίτο.

Αν και ο μουντός καιρός δεν βοηθούσε όπως και οι εργασίες στην πλατεία καθώς στήνονταν μια σκηνή για εκδηλώσεις, η πλατεία μου άρεσε και μου θύμισε σημαντικά την Βενετία με τα εντυπωσιακά ως επί το πλείστον βενετσιάνικα γοτθικά επιβλητικά κτίρια. Το πιο χαρακτηριστικό το Praetorian Palace (Pretorsko palaco). Το Praetorian Palace έχει υπηρετήσει ως δημοτική αρχή για περίπου οκτώ αιώνες αλλά το συγκεκριμένο παλάτι άρχισε να χτίζεται το 1453. Το παλάτι όπως και άλλα κτίρια στην πλατεία έλαβαν την οριστική τους εμφάνιση κατά τη διάρκεια της μπαρόκ περιόδου.

Το πιο όμορφο λοιπόν παλάτι του Koper, οι ειδικοί και ο Δήμος αποφάσισαν ότι θα πρέπει να γίνει και πάλι το κτίριο της πόλης που θα στεγάζει τη δημαρχία. Μετά από μια ανακαίνιση, η οποία διήρκεσε μερικά χρόνια, τα όργανα του Δήμου μετακόμισαν στο παλάτι το 2001.Η ανακαίνιση του παλατιού κόστισε 800 εκατομμύρια! Ευρώ η Τολάρ (πρώην νόμισμα Σλοβενίας) δεν ξέρω αλλά το ποσό μου ακούγεται εξωφρενικό!

Η πλατεία από τα κιγκλιδώματα της εξωτερικής σκάλας του Praetorian Palace

Capris, Justinopolis, Insula Capraria, Caput Histriae είναι τα διάφορα ονόματα του Koper στη μακραίωνη ιστορία του. Την εποχή της Ενετικής Δημοκρατίας το όνομά άλλαξε στην ιταλική γλώσσα: Capo D`Istria. Το σλοβένικο ισοδύναμο του ονόματος είναι Koper. Η ονομασία Capodistria Koper έχει καθιερωθεί και αναγράφεται παντού. Είναι η παλαιότερη πόλη στη Σλοβενίας και κατά τη διάρκεια της μακράς Ενετοκρατίας (1279-1797), υπέστη τις πιο σημαντικές οικονομικές και πολιτιστικές αλλαγές και γνώρισε οικονομική (εμπόριο, και παραγωγή αλατιού) και πολιτιστική ευημερία (ζωγραφική, μουσική). Η Ενετική περίοδος εξακολουθεί να αντανακλάται από την αρχιτεκτονική της πόλης που παρά τις πολυάριθμες σύγχρονες παρεμβάσεις, έχει διατηρήσει το μεσαιωνικό χαρακτήρα της.

Το κτίριο Loza – Loggia του 15ου αιώνα που στο ισόγειο του στεγάζει ένα καφέ

Ωστόσο, παρά την εξωτερική του εμφάνιση, το Koper είναι μια πόλη της Σλοβενίας πρώτα απ 'όλα, και μάλιστα αρκετά σημαντική από οικονομικής άποψης, δεδομένου ότι είναι η περιοχή με το μοναδικό εμπορικό λιμάνι της Σλοβενίας. Είναι μια εμπορική και τουριστική πόλη, συνεχίζει να αναπτύσσει την προσφορά της στη χώρα όσον αφορά τα παραθαλάσσια θέρετρα, τον ναυτικό τουρισμό, τον αθλητισμό και τις αγορές.

Ο καιρός μια σύννεφα μια ήλιος με απειλητικές πιθανότητες βροχής αλλά με ζέστη. Η οδός Verdijeva ulica μας έβγαλε στην πλατεία Vergerjev εκεί που από ψηλά είχαμε θέα το λιμάνι του Koper και την Αδριατική θάλασσα.

Ο καιρός μια σύννεφα μια ήλιος με απειλητικές πιθανότητες βροχής αλλά με ζέστη. Με διάθεση συνεχίσαμε από την πλατεία Titov στη Kidriceva ulica. Μια ωραιότατη τυρόπιτα γίγας και κομμάτι πίτσας μας συνόδεψαν στη βόλτα μας στην γραφική οδό μέχρι που ο δρόμος μας έβγαλε στην παραλιακή Pristaniska ulica και την μαρίνα της πόλης.

Kidriceva ulica

Στην πλατεία Ukmarjev trg το Υπουργείο Υποδομών και Χωροταξίας, και το Υπουργείο Μεταφορών, Ναυτιλίας

Ωραίο και περιποιημένο το παραλιακό κομμάτι με τους φοίνικες του που μου θύμισαν Κω, με την μαρίνα του, με προσεγμένο δρόμο και με όμορφη θέα στην γύρω περιοχή.

Πάνω στην παραλιακή Pristaniska ulica είναι η Taverna Koper, η πρώην αποθήκη αλατιού όταν το λιμάνι του Koper είχε το μονοπώλιο στην εισαγωγή αλατιού για την Ενετική Δημοκρατία καθώς το αλάτι ήταν μια σημαντική πρώτη ύλη για την αστική οικονομία και έτσι το Koper γνώρισε την μεγαλύτερη οικονομική ευημερία μεταξύ των υπόλοιπων πόλεων της Ίστρια.

Τα τοξοειδή ανοίγματα τα απέκτησε μετά το 1912, και σήμερα το όμορφο πέτρινο κτίριο είναι ένας ανοιχτός χώρος εκδηλώσεων πολλαπλών χρήσεων που στεγάζει και ένα καφέ-εστιατόριο και τουαλέτες που φυσικά και επισκέφτηκε ο Rose!

Δίπλα στην Taverna Koper στην πίσω πλευρά της παραλιακής είναι η υπέροχη πλατεία Carpacciov trg. Με καθαρά Ιταλική φινέτσα και με πιο ξακουστό κτίσμα της το σπίτι του Vittore Carpaccio που πήρε και την ονομασία της η Πλατεία. Ποιος είναι αυτός? Ένας περίφημος Ενετός ζωγράφος και το σπίτι είναι ένα εξαιρετικά όμορφο γοτθικό κτίριο του 14ου αιώνα.

Όπως ανέφερα η πόλη ήταν υπερβολικά ήσυχη σε σημείο ανησυχητικό! Όμως ήταν τέλεια να περπατάμε ανενόχλητοι τα στενά χωρίς ίχνος βαβούρας. Έτσι απολαύσαμε και εκτιμήσαμε πιο πολύ αυτή την ιστορική μικρή πόλη και επιβραβευτήκαμε για την επιλογή μας να έρθουμε εδώ! Τα μικρά πλακόστρωτα δρομάκια μας έφεραν πάλι στην οδό Kidriceva και την πλατεία Titov.

Είχαμε μπει στην τελική ευθεία της μικρής περιήγησης και έπρεπε να επισπεύσουμε την βόλτα μας αφού ο καιρός ξαφνικά μαύρισε και η βροχή ήταν προ των πυλών. Το βασικό κομμάτι που μας έμεινε ήταν ο κεντρικός δρόμος της παλιάς πόλης Cevljarska ulica που οδηγεί στην πύλη Muda (Vrata Muda).

Κάτω από το παλάτι Pretorsko είναι η αψίδα που ενώνει την πλατεία Titov με την Cevljarska ulica τον κεντρικό και πιο πολυσύχναστο δρόμο της πόλης.

Κάποιες δήθεν ψιχάλες έκαναν την εμφάνιση τους αλλά δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα γιατί σε λίγα λεπτά θα επιστρέφαμε στον σταθμό λεωφορείων και δεν ήθελα να προβληματιστώ για τι καιρό θα έχουμε στην επόμενη μεγάλη μας στάση στο Piran.

Μπλεχτήκαμε σε κάποια στενά χωρίς να παρεκκλίνουμε πολύ από τον κεντρικό δρόμο. Δεν είχα όρεξη για χασίματα!

Zupanciceva ulica

Και φτάσαμε στην μεγάλη πλατεία Presernov trg και την πύλη Muda

Fountain Da Ponte, το μεγαλύτερο σιντριβάνι της πόλης του 1666. Αν το παρατηρήσει κανείς καλά θα δει πως ουσιαστικά είναι μια μικρογραφία της γέφυρας Ριάλτο της Βενετίας! Περίπου!

Η πρώην κεντρική πύλη της πόλης του 1516 είναι χτισμένη στο στυλ της Αναγέννησης σαν μια αρχαίο αψίδα θριάμβου, παραμένει η μόνη διατηρημένη πύλη της από τις δώδεκα που υπήρχαν στην πόλη.

Το ψιλόβροχο άρχισε να δυναμώνει όμως ήμασταν ήδη στη στάση του λεωφορείου που θα μας πήγαινε στον σταθμό των ΚΤΕΛ. Λίγα λεπτά μετά φτάσαμε στον σταθμό και εύκολα βρήκαμε το σημείο απ’ ‘όπου θα αναχωρούσε το λεωφορείο που κάνει τη διαδρομή Koper, Izola, Portoroz ,Piran. Η ενοχλητική βροχή δυνάμωσε και από μέσα μου άρχισα να αγχώνομαι! Τα δρομολόγια είναι συχνά και λίγη ώρα μετά το λεωφορείο ξεκίνησε.

Το εισιτήριο μέχρι το Piran κόστισε 3,10€. Η διάρκεια του δρομολογίου μέχρι το Piran υποτίθεται είναι μισή ώρα. Και λέω υποτίθεται γιατί συναντήσαμε πολύ κίνηση στον δρόμο. Η περιοχή είναι από τις πλέον τουριστικές περιοχές της Σλοβενίας και λόγω καλοκαιριού θα πρέπει να ήταν αυξημένη. Σε κάποιο σημείο συναντήσαμε μποτιλιάρισμα ενώ η δυνατή πλέον βροχή είχε δυσχεράνει την κατάσταση.

Πρώτη στάση η άλλη πόλη της Αδριατικής στη Σλοβενία η Izola

Από το λεωφορείο η Izola. Εξαιρετική φωτό ε?

Η βροχή έγινε καταιγίδα όπως και τα νεύρα μου. Άρχισα τα γνωστά. Γκαντεμιά, και πως θα δούμε το Piran, κρίμα, αν είναι δυνατόν, ωραίο καλοκαίρι, καταστράφηκε η εκδρομή και τα μούτρα κατεβασμένα μέχρι το πάτωμα. Το λεωφορείο με καθυστέρηση έφτασε στο Portoroz. Ένα δημοφιλές καλοκαιρινό θέρετρο
http://www.slovenia.info/?_ctg_kraji=2653
http://www.portoroz.si/en/

Στον παραλιακό δρόμο του Portoroz γινόταν ο τρελός χαμός . Μηχανόβιοι είχαν κατακλύσει τον δρόμο και τα καφέ δίπλα στη θάλασσα.

Σε συνολικά μία ώρα ήμασταν επιτέλους στο Piran.

 

[KLEOPATRA]

Μια υπεροχη χρωματιστη ιστορια οπως μονο εσυ ξερεις.Εξαιρετικος κ κατατοπιστικοτατος παντα. Επειδη εχω παει Πραγα θα πρεπει να πω οτι μοιαζουν οι δυο πολεις αρκετα απο αρχιτεκτονικης αποψεως αλλα η Πραγα ειναι λιγο ομορφοτερη. Γιαννακη ασε μου κ λιγο χωρο στην ιστορια σου για να σου κατσικωθω οταν θα παω κ γω στη Λιουμπλιανα ....ξερεις εσυ.( Πλακα κανω..)

 

[giannismits]

Μια υπεροχη χρωματιστη ιστορια οπως μονο εσυ ξερεις.Εξαιρετικος κ κατατοπιστικοτατος παντα. Επειδη εχω παει Πραγα θα πρεπει να πω οτι μοιαζουν οι δυο πολεις αρκετα απο αρχιτεκτονικης αποψεως αλλα η Πραγα ειναι λιγο ομορφοτερη. Γιαννακη ασε μου κ λιγο χωρο στην ιστορια σου για να σου κατσικωθω οταν θα παω κ γω στη Λιουμπλιανα ....ξερεις εσυ.( Πλακα κανω..)

Ξέρω ξερώ
Σ'ευχαριστώ καλή μου @KLEOPATRA
Για την Πράγα που λες δεν ξέρω αλλά είναι και άλλα τα μεγέθη. Η Πράγα είναι πολύ μεγαλύτερη και από άπειρες φωτό που έχω δει ομολογουμένως είναι από τις πιο εντυπωσιακές πόλεις. Αν μοιάζουν δεν γνωρίζωΔεν μένει από το να χτυπήσω μια Πράγα (και πολύ την αργησα). Εχει πάει και η κουτσή Μαρία και να μην έχω πάει εγώ?

 

[STKF]

Θα μπορούσες να κάνεις μια σύντομη σύγκριση με Μπρατισλάβα?

 

[giannismits]

Θα μπορούσες να κάνεις μια σύντομη σύγκριση με Μπρατισλάβα?

Σαφέστατα προτιμώ την Λιουμπλιάνα.
Η Μπρατισλάβα έχει μια πολύ μικρή παλιά πόλη και εκτός αυτής η υπόλοιπη έχει μια μιζέρια γιατί το μεγαλύτερο κομμάτι της μαρτυρά το κομμουνιστικό της παρελθόν. Είναι δηλαδή πιο αδιάφορη αρχιτεκτονικά. Μου άρεσε το σημείο περιπάτου δίπλα στον Δούναβη, τα ψαγμένα καφέ της, και η θέα από το UFO. Το κάστρο ψιλοαδιάφορο και η θέα οκ. Δεν με χάλασε κάτι και πέρασα καλά. Απλά δεν είναι η πόλη που θα πας και θα σε κερδίσει. Είναι από τις πιο μέτριες πρωτεύουσες συγκριτικά με άλλες.

Από την άλλη η Λιουμπλιάνα είναι όμορφη και γραφική αλλά και σύγχρονη. Δεν θυμίζει βαλκάνια δεν είναι μίζερη και ο ποταμός είναι κομμάτι της ζωής της πόλης σε αντίθεση με τον Δούναβη στην Μπρατισλάβα που μοιάζει περισσότερο σαν σύνορο με την Αυστρία. Σαν κόστος λίγο πολύ είναι κοντά, και να πω την αλήθεια την Μπρατισλάβα την περίμενα πιο οικονομική. Πάντως και στις δυο θα βρεις καλές τιμές σε καταλύματα.

Η Μπρατισλάβα δεν με απογοήτευσε γιατί δεν περίμενα κάτι περισσότερο, ενώ η Λιουμπλιάνα ήταν μια μεγάλη ευχάριστη έκπληξη.

Και οι δύο πόλεις έχουν κοινό το οτι είναι μικρές και 1-2 μέρες αρκούν να τις γνωρίσεις καλά.

 

[PhysioDuck]

+1 σε όλα !!!

 

[giannismits]

+1 σε όλα !!!

 

[KLEOPATRA]

Γιαννη συμφωνω σε ολα οσα λες για τη Μπρατισλαβα.Εχοντας παει στην πολη αυτη κ βλεποντας κ τη Λιουμπλιανα στις φωτο σου μπορω να διαπιστωσω οτι η δευτερη ειναι ωραιοτερη.Πραγματικα ο Δουναβης εκτελει περισσοτερο χρεη φυσικου συνορου με την Αυστρια κ δεν εχει ολα αυτα τα χαριτωμενα γεφυρια κ γεφυρακια που βλεπουμε στο μεσο αλλων πολεων, τα οποια προσδιδουν μεγαλη ομορφια σε μια πολη.Φανταζομαι ωστοσο οτι το καλοκαιρι κατα μηκος του ποταμου θα υπαρχουν ομορφα καφε κ εστιατορια για να επισκεφθει καποιος.

 

[giannismits]

Γιαννη συμφωνω σε ολα οσα λες για τη Μπρατισλαβα.Εχοντας παει στην πολη αυτη κ βλεποντας κ τη Λιουμπλιανα στις φωτο σου μπορω να διαπιστωσω οτι η δευτερη ειναι ωραιοτερη.Πραγματικα ο Δουναβης εκτελει περισσοτερο χρεη φυσικου συνορου με την Αυστρια κ δεν εχει ολα αυτα τα χαριτωμενα γεφυρια κ γεφυρακια που βλεπουμε στο μεσο αλλων πολεων, τα οποια προσδιδουν μεγαλη ομορφια σε μια πολη.Φανταζομαι ωστοσο οτι το καλοκαιρι κατα μηκος του ποταμου θα υπαρχουν ομορφα καφε κ εστιατορια για να επισκεφθει καποιος.

Στην Μπρατισλάβα έχει γίνει μια ανάπλαση δίπλα στο ποτάμι με έναν ωραίο χώρο για περίπατο δίπλα στον Δούναβη, αλλά ουσιαστικά ένα εμπορικό μεγάλο το Eurovea υπάρχει. Για άραγμα καλό είναι. Όταν ήμασταν εκεί την Άνοιξη μου άρεσε.

Πιστεύω πως γενικά δεν υπάρχουν κοινά με τη Λιουμπλιάνα. Είναι αρκετά διαφορετικές πόλεις σαν αισθητική και αρχιτεκτονική αλλά και σαν κουλτούρα πιστεύω. Το θέμα είναι να μπορείς να βρίσκεις τα θετικά στοιχεία από κάθε τόπο. Κι εγώ την Μπρατισλάβα δεν την ακυρώνω. Μια χαρά μου φάνηκε. Νομίζω πως μια ιστορία πρέπει να την γράψω

 

[STKF]

Σαφέστατα προτιμώ την Λιουμπλιάνα.
Η Μπρατισλάβα έχει μια πολύ μικρή παλιά πόλη και εκτός αυτής η υπόλοιπη έχει μια μιζέρια γιατί το μεγαλύτερο κομμάτι της μαρτυρά το κομμουνιστικό της παρελθόν. Είναι δηλαδή πιο αδιάφορη αρχιτεκτονικά. Μου άρεσε το σημείο περιπάτου δίπλα στον Δούναβη, τα ψαγμένα καφέ της, και η θέα από το UFO. Το κάστρο ψιλοαδιάφορο και η θέα οκ. Δεν με χάλασε κάτι και πέρασα καλά. Απλά δεν είναι η πόλη που θα πας και θα σε κερδίσει. Είναι από τις πιο μέτριες πρωτεύουσες συγκριτικά με άλλες.

Από την άλλη η Λιουμπλιάνα είναι όμορφη και γραφική αλλά και σύγχρονη. Δεν θυμίζει βαλκάνια δεν είναι μίζερη και ο ποταμός είναι κομμάτι της ζωής της πόλης σε αντίθεση με τον Δούναβη στην Μπρατισλάβα που μοιάζει περισσότερο σαν σύνορο με την Αυστρία. Σαν κόστος λίγο πολύ είναι κοντά, και να πω την αλήθεια την Μπρατισλάβα την περίμενα πιο οικονομική. Πάντως και στις δυο θα βρεις καλές τιμές σε καταλύματα.

Η Μπρατισλάβα δεν με απογοήτευσε γιατί δεν περίμενα κάτι περισσότερο, ενώ η Λιουμπλιάνα ήταν μια μεγάλη ευχάριστη έκπληξη.

Και οι δύο πόλεις έχουν κοινό το οτι είναι μικρές και 1-2 μέρες αρκούν να τις γνωρίσεις καλά.

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.

 

[giannismits]

Piran: Το διαμάντι της Ίστρια

Η βροχή είχε κοπάσει και με το που φτάσαμε στο Piran είχε ήδη σταματήσει. Όχι μόνο σταμάτησε αλλά ο ήλιος εμφανίστηκε δειλά η θερμοκρασία ανέβηκε και μύρισε καλοκαίρι ξανά! Το χαμόγελο επανήλθε η διάθεση ανέβηκε στο φουλ και η όρεξη για να λιώσω το Piran ήταν μεγάλη.

Ο σταθμός λεωφορείων στο Piran βρίσκεται λίγο πριν το κέντρο της παλιάς πόλης ακριβώς δίπλα στη θάλασσα και την μαρίνα με τα σκάφη.

Η πρώτη εικόνα επιβεβαίωσε τον τίτλο της πιο φωτογενούς πόλης της Σλοβενίας και μιας από τις πιο γοητευτικές τις Μεσογείου με πλούσια ιστορία. Η πιο όμορφη από τις παράκτιες πόλεις της Σλοβενίας, σκαρφαλωμένη σε ένα μικρό κομμάτι γης που προεξέχει στη θάλασσα.

Την αποκαλούν και πόλη των ονείρων και ίσως να είναι υπερβολικός αυτός ο τίτλος. Το Piran ήταν μέρος της Ενετικής αυτοκρατορίας από τα τέλη του 13ου αιώνα έως το τέλος του 18ου αιώνα και στη συνέχεια μέρος της Ιταλίας από το 1918 έως το 1947. Έτσι περισσότερο αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι σε μια Ιταλική παραλιακή πόλη. Η γειτνίαση με τη θάλασσα και η πλούσια ιστορία κάνουν την πόλη του Piran το καμάρι της Σλοβενίας το διαμάντι της χερσονήσου της Ίστρια στην Αδριατική θάλασσα.

Από το δεύτερο μισό του 13ου αιώνα, η Ενετική Δημοκρατία ξεκίνησε την κατάκτηση των πόλεων της Ίστρια, το Koper κατά το έτος 1279, ένα χρόνο αργότερα την Izola, και τέλος το 1283 το Piran. Γι’ αυτό και το Piran έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από την Ενετική Δημοκρατία αλλά και την περίοδο της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας (από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα), το οποίο αντικατοπτρίζεται στην αρχιτεκτονική του και του δίνει μια αξεπέραστη γοητεία.

Με το που πατήσαμε το πόδι μας ήδη η φωτογραφική μηχανή είχε πάρει φωτιά. Όχι ότι θέλω και πολύ αλλά πραγματικά το Piran είναι μια ζωντανή καρτ ποστάλ. Ακολουθήσαμε τον κεντρικό δρόμο και χαζεύαμε ενθουσιασμένοι κάθε τι που βλέπαμε μπροστά μας!

Συνεχίσαμε ευθεία και κάναμε την κυκλική διαδρομή γύρω από τη μαρίνα και το λιμάνι. Το κτίριο δεξιά είναι το Ναυτικό Μουσείο της πόλης.

Από τις αγαπημένες σκηνές όσων έχουν έρθει στο Piran είναι αυτή

Στην άκρη του λιμανιού κάναμε τη φωτογράφιση μας και αράξαμε λίγα λεπτά απολαμβάνοντας την ήρεμη θάλασσα και το τοπίο.

Από το λιμάνι του Piran πραγματοποιούνται δρομολόγια και εκδρομές μέχρι τη Βενετία η οποία απέχει γύρω στα 55 μίλια. Για σκεφτείτε να είστε στο Πιράν και σε 2,30 ώρες με το ferry San Frangisk να βρεθείτε στη Βενετία! Καθόλου άσχημη ιδέα για εκδρομή. Θα το έκανα στάνταρ αν είχα στη διάθεση μου 1-2 μέρες. Βέβαια 70€ ταξίδι μετ’ επιστροφής δεν τα λες και λίγα αλλά θα πας και Βενετία μη τα θες όλα δικά σου! Επιλογές το San Frangisk ή venezia lines. Και για όποιον ενδιαφέρεται:
http://www.sloveniaforyou.com/Ferry.htm
http://www.venezialines.com/prices/istra-venice

Σε απόσταση αναπνοής από την προβλήτα είναι η κεντρική πλατεία της πόλης η Tartinijev trg η οποία ήταν γεμάτη με μηχανόβιους που μάλλον κάποια σύναξη θα είχαν στην περιοχή όπως είδαμε νωρίτερα και στο Portoroz.

Η πλατεία Tartini πήρε το όνομά της από τον πιο διάσημο άνδρα στο Piran, τον γνωστό Giuseppe Tartini, συνθέτη και βιρτουόζο βιολονίστα που γεννήθηκε σε ένα σπίτι μόλις λίγα βήματα από την πλατεία. Είναι ένα από τα παλαιότερα σπίτια που περιβάλλει την πλατεία και αναφέρεται από το 1384. Ο Tartini έγραψε πάνω από 300 συνθέσεις, πολλές από τις οποίες συγκαταλέγονται στα καλύτερα μουσικά δημιουργήματα του 18ου αιώνα και έκανε το όνομα της γενέτειράς του, γνωστό σε όλη την Ευρώπη. Στην πλατεία δεσπόζει το άγαλμα του που τοποθετήθηκε εκεί το 1892, στη 200η επέτειος από τη γέννησή του.

Όταν οι Βενετοί ήρθαν στο Piran στο τέλος του 13ου αιώνα, έχτισαν το κτίριο του Δημαρχείου κοντά στο λιμάνι και έξω από τα τείχη της πόλης. Εκείνο το κτίριο κατεδαφίστηκε το έτος 1877. Αυτό που βλέπουμε λοιπόν στην πλατεία είναι το νέο Δημαρχείο που χτίστηκε το 1879. Ένα πέτρινο λιοντάρι στο κέντρο του κτιρίου είναι ενθύμιο της Ενετικής Γαληνοτάτης Δημοκρατίας από το παλιό κτίριο του Δημαρχείου. Το βενετσιάνικο λιοντάρι είναι εντοιχισμένο σε διάφορα κτίρια της πόλης όπως και άλλα οικόσημα από το παλιό Δημαρχείο.

Το γοτθικό Ενετικό σπίτι που είναι σε μια διασταύρωση στην πλατεία Tartini είναι από τα ελάχιστα κτίρια που σώζονται στην αρχική του μορφή, το παλαιότερο διατηρημένο σπίτι στην πλατεία Tartini. Εγώ όμως είχα διαβάσει και είχα δει φωτογραφίες από ένα όμορφο κόκκινο παλάτι με το εντυπωσιακό γοτθικό του μπαλκόνι, ένα από τα ωραιότερα δείγματα της Ενετικής γοτθικής αρχιτεκτονικής στο Piran. Αυτό εδώ!

Όμως το έβαψαν λευκό και δεν μπορείς να το εντοπίσεις εύκολα! Κρίμα γιατί έχασε μέρος της βενετσιάνικης αίγλης του από την αλλαγή χρώματος!

Δίχως καθυστέρηση και χωρίς να υπάρχει ακόμα θέμα πείνας, δίψας, τουαλέτας (αυτό πάει για τον Rose) ήμασταν έτοιμοι να ανηφορίσουμε προς τα τείχη της πόλης. Ο δρόμος που οδηγεί εκεί η οδός ulica IX.Korpusa. Δεν βρήκαμε από την αρχή την κεντρική οδό αλλά ανηφορίσαμε να στενά της πόλης μέχρι να βρούμε τον σωστό δρόμο.

Τα τείχη της πόλης Piran κατασκευάστηκαν για να προστατεύσουν την πόλη από τις οθωμανικές επιδρομές. Τα πρώτο τείχος χτίστηκε τον 7ο αιώνα αλλά πολλά τμήματα των τειχών της πόλης είναι από διαφορετικές εποχές, με σημαντικά τμήματα να παραμένουν καλά διατηρημένο έως σήμερα. Η είσοδος είναι δωρεάν

Τα σκαλιά μέχρι να ανέβουμε τους πύργους των τειχών ήταν κάπως κουραστικά αλλά η απουσία τουριστών μας έκανε να απολαύσουμε περισσότερο την τρομερή θέα. Την ομορφότερη θέα του Piran. Η παλιά πόλη, τα τείχη και η Αδριατική θάλασσα στα πόδια μας!

Στο τοπίο κυριαρχεί το καμπαναριό της εκκλησίας του San Marco! Όχι συγνώμη της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου (Sv. Jurij).

Άποψη της πλατείας Tartini

Αν και δεν χορταίναμε την στιγμή με την υπέροχη θέα και την ηρεμία που είχαμε το πήραμε απόφαση και κατεβήκαμε από τα τείχη. Κατηφορίσαμε από την ulica IX.Korpusa και γρήγορα προσεγγίσαμε την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.

Από το σημείο αυτό ξεκινά ένα ωραίο παραλιακό μονοπάτι που φτάνει μέχρι την παραλία Fiesa. Ήμασταν έτοιμοι να κατέβουμε αλλά είναι 1 χλμ. η απόσταση και θα απομακρυνόμασταν χάνοντας χρόνο. Έτσι αρκεστήκαμε στο να χαλαρώσουμε για λίγο με τον Rose να έχει ξαπλώσει στο τοιχάκι του δρόμου κι εμένα να αγναντεύω την θάλασσα!

Ένα ωραίο γραφικό σημείο της παλιάς πόλης λίγο πριν την Adamiceva ulica τον δρόμο που βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.

Ο ναός χτίστηκε το 1614 στο αρχιτεκτονικό ύφος ενετικής Αναγέννησης, στην ίσια θέση που υπήρχε η πρώτη εκκλησία στην κορυφή του λόφου του 12ου αιώνα. Το καμπαναριό της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου που είναι ξεχωριστό κτίριο από την εκκλησία, είναι πιστό αντίγραφο από το Campanile του San Marco στη Βενετία

Όταν μπήκαμε στην είσοδο του καμπαναριού η αλέγρα και κεφάτη υπάλληλος μας ενημέρωσε πως μόνο η ανάβαση στην κορυφή του πύργου γίνεται μόνο από το κλιμακοστάσιο. Α δεν έχει ασανσέρ δηλαδή. Βλέποντας μας προβληματισμένους μας είπε πως για 1€ δεν είναι και άσχημα! Δίκιο είχε. Το ανέβασμα από τις σκάλες δεν ήταν κάτι τρομερό και ανεβαίνοντας μετρούσαμε τα ξύλινα σκαλοπάτια και τα μετρήσαμε 150 περίπου.

Καλά που αποφασίσαμε να ανέβουμε γιατί η θέα ήταν εξαιρετική. Ήμασταν ολομόναχοι ευτυχώς γιατί είναι πολύ μικρό και στενό το μέρος στην κορυφή του καμπαναριού. Έτσι ανενόχλητοι θαυμάσαμε το υπέροχο πανόραμα και βγάλαμε τις φωτογραφίες μας χωρίς να μας εμποδίζουν ή να εμποδίζουμε.
Η θάλασσα της Αδριατικής, η πλατεία Tartini, τα τείχη καθώς και πολλά άλλα μέρη της πόλης, ήταν μπροστά μας για τα μάτια μας μόνο!

Αφού χορτάσαμε θέα και λήψεις κατεβήκαμε και χαλαρώσαμε στο προαύλιο. Μπροστά από την εξώθυρα της εκκλησίας είναι ένα μεγάλο γκαζόν που κάποτε ήταν νεκροταφείο, και αποτελεί πλέον ένα ακόμα σημείο για τους επισκέπτες να ατενίσουν ολόκληρο το κόλπο της Τεργέστης, την πόλη και τους παραθαλάσσιους οικισμούς.

Η συνέχεια ήταν εξίσου υπέροχη. Τα γραφικά δρομάκια μας έβγαλαν στο παραλιακό μέτωπο του Piran. Η πλατεία Prvomajski trg βρίσκεται ανάμεσα στα στενά της παλιάς πόλης και ήταν μια τρομερή ανακάλυψη αφού τη συναντήσαμε τυχαία. Καταπληκτική γωνιά και Ιταλική με τα όλα της!

Η παραλιακή στο Piran είναι το ιδανικό μέρος για περίπατο. Περιποιημένη και πεντακάθαρη. Μου άρεσαν πολύ οι μεγάλοι ογκόλιθοι που βρίσκονται κατά μήκος της ακτής και ενώ δεν υπάρχει παραλία, έχει αρκετά σημεία με χειρολαβές και σκάλα πισίνας για όποιον θέλει να βουτήξει στην θάλασσα η οποία ήταν πεντακάθαρη και κρυστάλλινη. Είχε τόση ζέστη εκείνη την ώρα που λυπήθηκα που δεν είχαμε μαγιό να βουτήξουμε. Είχε αρκετούς που μπήκαν στη θάλασσα και τους ζήλεψα.

Προς το τέλος, στην ''μύτη'' του Piran συναντήσαμε και μια πέτρινη γοργόνα

Καθίσαμε στα βράχια για ξεκούραση και απολαύσαμε την θαλασσινή αύρα. Έβλεπα κάτι όμορφα ενοικιαζόμενα δωμάτια και ξενοδοχεία και σκέφτηκα τι ωραία θα ήταν να διανυκτερεύαμε. Αν ήξερα πόσο θα με μάγευε το μέρος αυτό θα το είχα κανονίσει. Εγώ πάντως σας προτείνω , αν βρεθείτε στο Piran και είναι καλοκαιρινή περίοδος να μείνετε ένα βράδυ.

Για να πάμε πάλι στην πλατεία Tartini επιλέξαμε όχι τον εύκολο δρόμο ευθεία αλλά να μπλεχτούμε στα στενά πλακόστρωτα δρομάκια της πόλης. Περάσαμε έξω από σπίτια και αυλές και νοιώσαμε ακόμα καλύτερα την Ιταλική φινέτσα και ομορφιά του πανέμορφου Piran.

Είχε περάσει η ώρα και είχαμε στη διάθεση μας γύρω στα 60 λεπτά μέχρι την αναχώρηση του τελευταίου λεωφορείου για Λιουμπλιάνα. Καθίσαμε στα τραπεζάκια της πλατείας και φάγαμε απλά και γρήγορα ένα κλασικό και αγαπημένο μπιφτέκι pleskavica, ένα καταπληκτικό παγωτό μαύρης σοκολάτας και υπερπλήρεις είχαμε ολοκληρώσει μια εξαιρετική εκδρομή.

Ο σταθμός λεωφορείων ήταν πολύ κοντά οπότε χωρίς να βιαστούμε και δίχως άγχος περπατήσαμε μέχρι εκεί κατά μήκος της μαρίνας.

Πόσο θα ήθελα να ήμασταν στη δύση του ηλίου. Το ηλιοβασίλεμα στο Piran είναι ξακουστό και πανέμορφο σύμφωνα με τα λεγόμενα πολλών αλλά δυστυχώς η αναχώρηση ήταν στις 7 η ώρα. Γι’ αυτό ξαναλέω η διανυκτέρευση επιβάλλεται. Μέχρι να έρθει το λεωφορείο αγνάντευα τη θάλασσα και έπαιρνα τις τελευταίες εικόνες του Piran. Όπως μας καλωσόρισε έτσι μας αποχαιρετά!