Ελβετία Ιταλία Κροατία Μαυροβούνιο Moto: Άλπεις & Βαλκάνια Υπό Ιδανικές Συνθήκες!

[Strats]

Passo dello Stelvio

Μοτοσυκλετιστικό πανυγύρι . Ήταν και Αύγουστος οπότε καταλαβαίνεται τι γίνονταν εκεί πάνω. Είμαστε και πάλι με τις στολές χωρίς επενδύσεις, καλοκαιρινό γάντι και θερμοκρασίες λίγο κάτω από τους 20 βαθμούς. Προσεγγίσαμε το πάσο από τη μεριά του Umbrail και φτάσαμε στην κορυφή με πολλή κίνηση, τόση που μόνο σε ελάχιστες φουρκέτες μπόρεσα να στρίψω γρήγορα. Υπήρχε δε ένα τούνελ παλιό, το οποίο είναι τόσο στενό που αν συναντηθούν εκεί μέσα 2 μεγάλα αυτοκίνητα, κολλάει η κατάσταση. Εμείς μείναμε εκεί σταματημένοι για πάνω από 10 λεπτά, ούτε μπρος ούτε πίσω.

Στην κορυφή, το πανηγύρι σε όλο του το μεγαλείο. Πολλά μαγαζάκια με σουβενίρ, κινητές καντίνες, που πουλούσαν λουκάνικα και άλλα διάφορα, τιμές ακριβές (μικρό νερό – 2€ παρακαλώ), εστιατόρια, κόσμος να περπατάει παντού και εκατοντάδες μηχανές παρκαρισμένες κατά μήκος. Εντυπωσιακό θέαμα, δε λέω, αλλά για Αύγουστο μήνα, προτιμώ τα άλλα πάσα

Σαν καλοί τουρίστες κι εμείς, περπατήσαμε, αγοράσαμε τα σχετικά σουβενίρ μας, φάγαμε και “τα βρώμικά μας”…

Ανάβαση από την πλευρά του Umbrailpass:

 

[Strats]

Η πτώση του Παντελή

10 λεπτάκια μετά (κατεβαίνοντας από την κορυφή του Stelvio), μας συνέβη και ένα μικρό ανώδυνο ατυχηματάκι. Ακριβώς μπροστά μου είναι ο Παντελής με τη Μαρία junior και μπροστά τους ένα αυτοκίνητο με πολωνικές πινακίδες. Πάνω λοιπόν στη στροφή της φουρκέτας, φρενάρει το αυτοκίνητο, σταματά κι ο Παντελής ακριβώς στο κέντρο της φουρκέτας, αλλά η κλίση μεγάλη, γέρνει το GS, που να το κρατήσει ο νέος, και πέφτουν κάτω (σταματημένοι). Ευτυχώς δε χτύπησε κανείς και η μηχανή το μόνο που έπαθε ήταν ένα σπασμένο φλας. Ο Πολωνός, τους βλέπει και απλά φεύγει. Βάζω στο σταντ τη μηχανή λίγο πιο κάτω και τρέχω να τους σηκώσω. Πέρασαν στο μεταξύ άλλες 4 μηχανές, εκ των οποίων μόνο μια σταμάτησε να βοηθήσει.

 

[Strats]

Merano

Φτάσαμε το απογευματάκι στο Merano, η πόλη που θα διανυκτερεύαμε. Παρόλο που η πόλη αν και όμορφη, δεν είχε ιδιαίτερο τουριστικό ενδιαφέρον, περάσαμε καταπληκτικά λόγω καλής παρέας! Το σημείο επιλέχτηκε για διανυκτέρευση λόγω θέσης περισσότερο.

Το ξενοδοχείο που μείναμε:

 

[Strats]

Katerpass (Passo di Costalunga) - Passo Pordoi

Η επόμενη μέρα, ξεκίνησε διαφορετικά απ όλες τις υπόλοιπες, η φύση αποφάσισε να μας δώσει και μια μικρή γεύση από Άλπεις με βροχή, μια και μέχρι τώρα, μόνο λιακάδες είχαμε δει. Ίσως έτσι μπορέσαμε να εκτιμήσουμε ακόμα περισσότερο αυτά που είχαμε μέχρι τώρα.

Η διαδρομή είναι προς Cortina D’Ampezzo περνώντας από Katerpass, Pordoipass, Passo di Falzarego.

Βάλαμε αδιάβροχα και ξεκινήσαμε. Η διαδρομή προς Bolzano ήταν περίπου μία ώρα με δυνατή βροχή. Συνεχίσαμε και περάσαμε τα πρώτα 2 πάσα με βροχή. Εγώ που δεν πίστευα ότι θα κρατούσε η βροχή, είχα κουμπώσει επιπόλαια το αδιάβροχό μου με αποτέλεσμα να γίνω μούσκεμα μέχρι μέσα.

Katerpass (Passo di Costalunga)

Ευτυχώς όμως μετά το Pordoi, ο καιρός άρχισε να ανοίγει . Σταμάτησε η βροχή και αυξήθηκε αισθητά η ορατότητα.

 

[Strats]

Passo Falzarego

Συνεχίσαμε προς Passo Falzarego, περνώντας μέσα από μαγευτικά χωριουδάκια όπως η Arabba.

Passo Falzarego

Στον πυρήνα των Δολομιτών, η απόλυτη φύση, όλη η διαδρομή είναι μαγεία.

 

[Strats]

Προς Cortina D’ Ambezzo

Για τη διανυκτέρευση δε θα αναφερθώ με λεπτομέρεια γιατί δεν υπήρχε τίποτα στην Cortina και κλείσαμε σε ένα χωριό – ή αλλιώς κωλοχώρι - έξω από την Κορτίνα, αρκετά μακριά, σε ένα άθλιο ξενοδοχείο. Παρόλα αυτά, η δύναμη της καλής παρέας ανέτρεψε τις συνθήκες και περάσαμε μια χαρά!

Η επόμενη μέρα ξεκίνησε κλασσικά με λιακάδα. Τα συναισθήματα ήταν ανάμικτα γιατί ήταν η τελευταία μας ημέρα στις Άλπεις, τα τελευταία μας πάσα. Ο τελικός προορισμός ήταν η Τεργέστη και από εκεί θα ξεκινούσε η κάθοδος για Ελλάδα, από τα Βαλκάνια.

Φύγαμε πρωί-πρωί από το ξενοδοχείο και πήγαμε στην Cortina D’ Ampezzo για ένα ωραίο πρωϊνό καφέ και βόλτα στη πόλη.

Αφού απολαύσαμε με λιακάδα και 20 βαθμούς τη βόλτα μας στην Cortina, ξεκινήσαμε για τα τελευταία μας πάσα: Passo Giau, Forcela, Passo Duran.

 

[Strats]

Passo Giau

To passo Giau, είναι εκπληκτικό, ωραία ανάβαση, αλλά ειδικά η θέα από εκεί πάνω είναι το κάτι άλλο, Τα υπόλοιπα πάσα ήταν από τα χαμηλά (κάτω από τα 2000m) αλλά και πάλι είχαν την ομορφιά τους.

Passo Giau

 

[Strats]

Passo Duran

Και σε αυτό το σημείο αποχαιρετούμε τις μεγαλοπρεπείς και δροσερές βουνοκορφές και αρχίσουμε να κατηφορίζουμε προς τα Βαλκάνια, απ’ όπου θα επιστρέψουμε. Τα συναισθήματα ήταν πολύ περίεργα, αν και μας περίμεναν πολλές ακόμα όμορφες στιγμές μια και τα Βαλκάνια αποτελούν προορισμό αξιόλογο, δημιουργήθηκε κι ένα παράξενο συναίσθημα αποχωρισμού. Επόμενη διανυκτέρευση: Τεργέστη.

 

[Strats]

Τεργέστη

Στην Τεργέστη φτάσαμε το απόγευμα, και πλέον οι θερμοκρασίες άρχισαν να ανεβαίνουν και πάλι. Το ξενοδοχείο ήταν υπέροχο και μας αποζημίωσε για την πικρή γεύση του ξενοδοχείου της προηγούμενης νύχτας. Κάναμε τα μπάνια μας, και βγήκαμε στην όμορφη Τεργέστη για βόλτα και φαγητό.

Μετά από μερικά λίτρα κρασί

 

[Strats]

Dubrovnik

Κλασσικά λιακάδα  Σήμερα θα αποχαιρετήσουμε τον Παντελή με τη Μαρία junior που πάνε Ancona. Μετά από μια αδικαιολόγητη καθυστέρηση (τρελαίνομαι όταν δεν τηρείται το πρόγραμμα και κάποιος αργεί), και αφού αποχαιρετήσαμε τα παιδιά που τόσο όμορφα μας συντρόφευσαν στο μισό περίπου του ταξιδιού μας, ξεκινήσαμε για Κροατία, με τελικό προορισμό το Dubrovnik. Τα χιλιόμετρα ήταν αρκετά (700) και η ζέστη τα έκανε ακόμα πιο δύσκολα (μέχρι και 38 βαθμούς). Μόλις μπήκαμε Σλοβενία, η θερμοκρασία έπεσε λιγάκι, αλλά δεν κράτησε για πολύ. Στην Κροατία ανέβηκε πάνω από 33 βαθμούς.

Αναγκαστικά, δεν ήταν εφικτό να επιλέξουμε τον όμορφο παραλιακό δρόμο (adria route) γιατί τον Αύγουστο η κίνηση καθιστά απαγορευτικές αποστάσεις μεγαλύτερες των 300km. Έτσι λοιπόν για τη διάνυση των 700km, επιλέξαμε την εθνική τους. Η κατάσταση της ήταν εκπληκτική, κατακαίνουργιος δρόμος, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τους φημισμένους ιταλικούς.

έλος πάντων, το απογευματάκι φτάσαμε τελικά στο Dubrovnik. Αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο και βάλαμε τις μηχανές στο parking, πήραμε ταξάκι για την παλιά πόλη, 3km απ το ξενοδοχείο.

Το Dubrovnik έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μέσα στην παλιά πόλη γίνεται τουριστικά χαμός. Όλα ήταν πολύ όμορφα αλλά παιδιά, δεν έχω ξαναδεί τόσο κόσμο, ούτε Αύγουστος στη Μύκονο!!! Χαμός παντού, εκατοντάδες εστιατόρια, μαγαζιά με σουβενίρ, παγωτά, όλα γεμάτα! Μιλάμε για πολύ δουλειά… Τόσο κόσμο είχε που είχαν μονοδρομήσει την είσοδο στην παλιά πόλη στους πεζούς!

Εδώ ο φίλος μου ο Γιώργος (ή geof, ή τρελό αγόρι, ή Jorjito Capucho Kuna) δοκιμάζει το νέο του σορτσάκι

 

[Strats]

Kotor – Montenegro

Αν και ήμουν εκεί πριν 3 εβδομάδες, μου άρεσε και ήθελα να το πάω και με την Αντώνια, να το δει κι εκείνη Λίγα τα km από Dubrovnik, οπότε χαλαρά Πριν πάμε Kotor στο ξενοδοχείο, κάναμε το γύρο του κόλπου του Kotor. Εδώ για να είμαι ειλικρινής, πλημμυρίστηκα από τις αναμνήσεις με τα φιλαράκια μου, τον Παναγιώτη, Γιώργο, Βασίλη και Κώστα, που ήμασταν εδώ πριν ένα μήνα περίπου Έστειλα ένα SMS στο τρελό αγόρι PanVas (Παναγιώτη) γράφοντάς του “είμαι kotor και μου λείπετε” και μου απάντησε “α, το γύρισες κι εσύ;”

Μείναμε σε ένα ξενοδοχείο στον κόλπο του Kotor, μόλις 3 km από τα τείχη της παλιάς πόλης του Kotor. Το Kotor είναι πολύ όμορφο, παρόλο που η θάλασσά του δεν είναι καθαρή, δεν έχει αμμουδιές, δεν έχει παραλίες (θα τις χαρακτήριζα αποβάθρες), έχει όμως την ομορφιά του απότομου βουνού που ενώνεται με τη θάλασσα. Ο κλειστός κόλπος έχει όλος τη θέα της πλαγιάς με τη μεγάλη κλίση που καταλήγει στη θάλασσα. Τουριστικό ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης και η παλιά πόλη μέσα στα τείχη.

 

[Strats]

Αγ. Σαράντα

Από το Kotor, έπρεπε να βγάλουμε άλλη μια διανυκτέρευση, μια και τα 1100km μέχρι Αθήνα, δεν ήταν εφικτό να γίνουν δικάβαλοι (μονοί τα κάναμε ). Αρχικά είπα να κοιμηθούμε στα Γιάννενα, αλλά μετά από την παρέμβαση φίλου, αποφασίστηκε διανυκτέρευση στους Αγ. Σαράντα, Αλβανία (Γιαννάκη αδελφέ, σ' ευχαριστούμε για τη φιλοξενία).