Ανδόρρα Γαλλία Mια πάπια, μα ποιά πάπια; Mια πάπια απ’τη Dordogne!

[hydronetta]

Και για το τελευταιο ταξιδι ποτε θα ξεκινησετε ιστορια εσυ ή καποιος απο το τρελοπαρεακι που πηγατε??

Όπως φαίνεται θα ενώσουμε δυνάμεις...

 

[hydronetta]

Dordogne (1)

Αποχαιρετήσαμε τα όμορφα χωριά του Lot κι η ρότα του ταξιδιού μας έφερνε πια παραποταμίως στα όμορφα χωριά της Dordogne.

​

Mε τις πρώτες εικόνες από το μικρά χωριά στη διαδρομή αλλά και το μακρινό Château de Fénelon ο ενθουσιασμός κι η διάθεση εξερεύνησης αυτής της περιοχής που είχε ξελογιάσει τόσους συμφορουμίτες, άρχισε να μας κυριεύει.

​

Η πρώτη στάση ήταν στο χωριό Domme που ονομάζεται και Ακρόπολη του Périgord. Και δικαιώνει το τίτλο αυτό όντας σε μια βραχώδη προεξοχή με θέα τον ποταμό Dordogne σε υψόμετρο 250 μέτρων. Και βέβαια απολαμβάνει και το τίτλο ενός από τα πιο όμορφα χωριά της Γαλλίας, με ότι αυτό συνεπάγεται στη προσέλευση τουριστών.​

Η Domme είναι μια bastide (μια οχυρωμένη μεσαιωνική πόλη). Ιδρύθηκε ως οχυρό το 1281 από τον Φίλιππο της Βουργουνδίας και η επίζηλη θέση της καθόρισε και την τύχη της ανά τους αιώνες, καθώς άλλαξε πολλά χέρια: άγγλοι, γάλλοι, προτεστάντες, καθολικοί. Ασυνήθιστο μεταξύ των πόλεων bastide, η Domme διατηρεί μέρος των αρχικών οχυρωματικών τειχών με τις πύλες τους.

Υπήρξαμε εξαιρετικά τυχεροί που δεν φεσωθήκαμε τα έξοδα parking. Λόγω μιας τοπικής αργίας ο δήμαρχος σε κίνηση καλής θελήσεως ανακοίνωσε δωρεάν θεση στάθμευσης σε όλους τους επισκέπτες. Ήταν θέμα χρόνου να γινει το αδιαχώρητο κι ευττυχώς που βρεθήκαμε εκεί αρκετά νωρίς.
Από την άκρη της πόλης η απρόσκοπτη θέα προς την κοιλάδα του ποταμού Dordogne αναδείκνυε το γαλήνιο καταπράσινο τοπίο με τους χαμηλούς λόφους.

Στην κεντρική πλατεία της αγοράς (Place de la Halle) θαυμάσαμε τα όμορφα κτήρια του 13ου αιώνα, ενώ κάπου εκεί βρίσκεται και η είσοδος για τα σπήλαια όπου κατά τη διάρκεια του εκατονταετούς πολέμου πρόσφερε καταφύγιο για τους κατοίκους της πόλης

​

Από τη πλατεία περιπλανηθήκαμε στα παρακείμενα δρομάκια, τα τείχη και πύλες της πόλης, ανάμεσα στα χαριτωμένα σπίτια χτισμένα με το χαρακτηριστικό μελί χρώμα της πέτρας στην περιοχή. Όσο κι αν σήμερα η Domme έχει μεταλλαχθεί, με τις ορδές των τουριστών και τα εκατοντάχρονα σπίτια της να έχουν γίνει από μαγαζιά σουβενίρ, delicatessen ή εστιατόρια, εντούτοις η πολύχρονη μεσαιωνική της γοητεία εξακολουθεί να καθηλώνει τον επισκέπτη.

​

Λίγα χιλιόμετρα μας χώριζαν από το επόμενο χωριουδάκι που είχε την γραφικότητα μιας τέλειας καρτ ποσταλ.
Το La Roque Gageac είναι κι αυτό ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Γαλλίας. Σε μια υπέροχη τοποθεσία στη βόρεια όχθη του ποταμού Dordogne, με τον απότομο λόφο να επικρέμεται επί του οικισμού, λίγο φαίνεται για να δείχνει ότι έχει αλλάξει τα τελευταία 300 χρόνια.

Μόλις λίγες σειρές χρυσοκίτρινων σπιτιών με τις παραδοσιακές στέγες τους χωρούν κατά μήκος του ποταμού. Μπορεί την εποχή που χτίστηκαν να μην ήταν αρχοντόσπιτα, όμως η περιοχή κοσμείται κι από άλλα κάστρα σαν το Châteaude la Malartrie στα όρια του χωριού χτισμένο σε αναγεννησιακό στυλ.

Περιπλανηθήκαμε στα ανηφορικά του σοκάκια με τη θέα στο υγρό στοιχείο του ποταμού Dordogne πανταχού παρόν.

To La Roque Gageac ήταν πάντα ένα σημαντικό διμετακομιστικό σημείο στις όχθες του ποταμού Dordogne, με εμπορεύματα που μεταφέρονται από τα παραδοσιακά σκάφη και ονομάζονται «gabares». Αντίγραφα αυτών των σκαφών χρησιμοποιούνται σήμερα για μεταφέρουν τουρίστες σε κρουαζιέρες στον ποταμό (κάτι που πράξαμε κι εμείς).

Ξεκινώντας από το La Roque Gageac διαπλέουν ως το Chateau de Castelnaud. Αν μέσα σας κυλά λίγη περισσότερη αδρεναλίνη προτιμείστε το διάπλου με κανό. Όχι μόνο σου επιτρέπει να απολαύσεις το ποτάμι με το ραχάτι σου, εκγυμνάζοντας τον άνω κορμό, αλλά σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις και μικρές στάσεις σε γοητευτικές γωνιές του. Οι πιο τολμηροί μπορούν να αψηφήσουν τα ισχυρά ρέματα και να αποτλμήσουν και μια βουτιά στα διάφανα νερά του (ναι παραδόξως δεν είχε λασπόνερα…)​

​

Eπόμενη στάση στο αμφιθεατρικό Castelnaud-la-Chapelle όπου είδαμε και πάθαμε να βρούμε κάπου να παρκάρουμε τζάμπα.

Στο χωριό δεσπόζει το ομώνυμο (ιδιωτικό) μεσαιωνικό κάστρο που λειτουργεί ως μουσείο. Μιας και δεν μας ενδιέφερε να δούμε πανοπλίες κι άλλα μεσαιωνικά πολεμικά καλούδια, αναλωθήκαμε απλώς σε μια χαλαρή βόλτα στα ανηφορικά γραφικά δρομάκια του χωριού.

Είχε πια μεσημεριάσει όταν περνώντας από το γειτονικό χωριό Beynac όπου γινόταν ο κακός χαμός από επισκέπτες κι αυτοκίνητα (κι έτσι αναβάλαμε την επίσκεψη), κατευθυνθήκαμε προς τα ενδότερα βορείως του ποταμού Dordogne.

Φτάσαμε στο χωριoυδάκι Tayac στα περίχωρα του γνωστότερου χωριού Les Eyzies όπου θα κατοικοεδρεύαμε τις επόμενες μέρες. Η επιλογή του καταλύμματος έγινε μετά από θερμές συστάσεις του συμφορουμίτη Traveller. Δεν τον αδικώ.
Το B&B Ferme de Tayac λειτουργούσε ως μοναστήρι από τον 12ο αιώνα πριν εγκαταληφθεί. Ένα ζευγάρι τυπικότατων άγγλων, η Suzanne & ο Mike, το αγόρασαν και το μετέτρεψαν σ’ενα ρομαντικό καλόγουστο ξενώνα.

Απέμεναν κάποιες ώρες ελεύθερες κι αποφασίστηκε από κοινού να κινήσουμε προς την πολίχνη του Sarlat de Caneda που αποτελεί το σημαντικότερο και κεντρικότερο τελικά
Τι να πει κανείς για το Sarlat; Τα λόγια περιττεύουν. Είναι η πιο διάσημη πόλη της περιοχής και ένας από τους πιο δημοφιλείς κι ελκυστικούς προορισμούς στη Γαλλία. Η παλιά πόλη, μείγμα μεσαιωνικής κι αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής είναι ένα παραμύθι σαν το φως παιχνιδίζει με τα κτήρια από κίτρινο ψαμμίτη.

Μέσα από τα στενά δρομάκια ξαφνικά μέσα ανοίγεται μπροστά σου η όμορφη κεντρική πλατεία, Place de la Liberté όπου βρίσκεται και το δημαρχείο με το καμπαναριό σκαρφαλωμένο στη στέγη του. Η πλατεία είναι πλακόστρωτη και πεζοδρομημένη, περιβάλλεται από υπέροχα κτίρια κι έχει θέα προς το καμπαναριό του καθεδρικού ναού. Πολλά από τα ιστορικά κτίρια έχουν μετατραπεί σήμερα σε εστιατόρια, καθιστώντας το Sarlat ένα εξαιρετικό μέρος για να απολαύσει κανείς το δείπνο του.

​

Είπα δείπνο; Ε εδώ θα κατακεραυνώσω τους εστιάτορες του Sarlat. Eίναι δυνατόν σε μια τόσο τουριστική πόλη να λες και μάλιστα αγενώς: «Παρντόν μεσιέ το εστιατόριο δεν σερβίρει μετά τις 8 το βράδυ» και να μαζεύεις τις καρέκλες και τα τραπεζομάντηλα λες και είναι μαύρα μεσάνυχτα;
​

Κι η μαγεία συνεχίζεται σαν πέσει το φώς του ήλιου, ανάψουν οι λάμπες κι οι ορδές των τουριστών σιγά σιγά βρουν το δρόμο προς τα ξενοδοχεία τους.

Τότε αυτό το σκηνικό μετουσιώνεται σ’ένα μεσαιωνικό παραμύθι όπου μοναχικές φιγούρες σαν φαντάσματα πλανώνονται στα ερημικά δρομάκια…

​

Tip of the chapter: Το Sarlat είναι από τις καλύτερες επιλογές σας για διαμονή καθώς είναι κεντρικό και το ιστορικό κέντρο προσφέρεται για βραδυνές βόλτες

 

[isabelle]

Καλά, φωτογραφικά έχεις κεντήσει!!!

 

[hydronetta]

Καλά, φωτογραφικά έχεις κεντήσει!!!

Για την τάξη πραγμάτων κάποιες είναι και του travelogatos. Noμίζω ένα έμπειρο μάτι θα καταλάβει τις διαφορές στην χρωματική απόδοση του αισθητήρα της Canon (πιο ζεστά κι έντονα χρώματα στο landscape) από τη τότε χρησιμοποιούμενη Sony Nex μου. Οι βραδυνές είναι από την Sony που αποδίδει πολύ καλά σε υψηλά ISO χωρίς θόρυβο με μια μικρή διόρθωση στη θερμοκρασία λευκού με το DxO. Αυτά για τα τεχνικά, γιατί το ξέρεις πολύ καλύτερα από μένα, η ματιά του φωτογράφου είναι που κάνει συχνά τη διαφορά.

 

[KLEOPATRA]

1.Να γινει ευφημος μνεια απο το σαιτ αυτο για τη φωτογραφικη διανθιση των ιστοριων του ζωικου διδυμου γουρουνιου-γατου.
2.Καλα μου ζωακια εχω μπερδευτει ...ιστορια απο δω ..ιστορια απο κει ...απο τη μια ακρη της Ευρωπης στην αλλη και περα απο τον Ατλαντικο...σε ποσες εχετε παει σε τοσο μικρο διαστημα? ...ξεφυτρωνουν οι ιστοριες εν ριπη οφθαλμου!!!!!

 

[hydronetta]

1.Να γινει ευφημος μνεια απο το σαιτ αυτο για τη φωτογραφικη διανθιση των ιστοριων του ζωικου διδυμου γουρουνιου-γατου.
2.Καλα μου ζωακια εχω μπερδευτει ...ιστορια απο δω ..ιστορια απο κει ...απο τη μια ακρη της Ευρωπης στην αλλη και περα απο τον Ατλαντικο...σε ποσες εχετε παει σε τοσο μικρο διαστημα? ...ξεφυτρωνουν οι ιστοριες εν ριπη οφθαλμου!!!!!

Η Dordogne είναι χρέος του '12
Το Περού χρέος του '13
Και η Πολωνο-ουκρανία εμπίπτει στην φετινή δήλωση ταξιδίου.
Ξεπληρώνω κεφάλαιο - κεφάλαιο. Κάτι σαν την εφορία ένα πράγμα.
Μεταξύ μας απορώ πώς είχα την υπομονή να ολοκληρώσω την μοναστηροϊστορία για την Αρμενία κι άφησα ατέλειωτες αυτές
Το ζωικό δίδυμο σε ευχαριστεί για τα καλά σου λόγια για την φωτογραφική διάνθιση.

 

[thgr]

οι φωτογραφίες υπέροχες

 

[demie]

Τι ωραία μέρη είναι αυτά;;; Και τι καταπληκτικές φωτογραφίες!

 

[hydronetta]

Τι ωραία μέρη είναι αυτά;;; Και τι καταπληκτικές φωτογραφίες!

Μια ανάλογη ιστορία με παρακίνησε κι εμένα να πάω. Κακή επιρροή αυτό το φόρουμ….

 

[greco]

Τα μερη ειναι τοσο ομορφα και η περιγραφη τοσο καθηλωτικη αλλα και χρηστικη!

 

[demie]

Ναι το φαντάζομαι!!! Έχω και μία αδυναμία στη Γαλλία, οπότε μάλλον πρέπει να μπουν και αυτά τα μέρη στα πλάνα μου!!! Να δω πού θα πρωτοπάω!!!

 

[isabelle]

Η Dordogne είναι χρέος του '12
Το Περού χρέος του '13
Και η Πολωνο-ουκρανία εμπίπτει στην φετινή δήλωση ταξιδίου.
Ξεπληρώνω κεφάλαιο - κεφάλαιο. Κάτι σαν την εφορία ένα πράγμα.
Μεταξύ μας απορώ πώς είχα την υπομονή να ολοκληρώσω την μοναστηροϊστορία για την Αρμενία κι άφησα ατέλειωτες αυτές
Το ζωικό δίδυμο σε ευχαριστεί για τα καλά σου λόγια για την φωτογραφική διάνθιση.

Λόγω βεβαρυμένου μητρώου ημιτελών ταξιδιωτικών ιστοριών θα όφειλα κανονικά να το βουλώσω αλλά δεν αντέχω: Και ΤΟ ΝΗΣΙ, τι θα γίνει?