Μαρόκο Mαρόκο: Ένας γλυκός φιλόξενος τόπος

[PAPI_9]

Αν καταφερες να μεινεις στο Palais Jamai πληρωνοντας αυτο το χαμηλο ποσο, μην το πεις ουτε του παππα! Κολοφαρδια απο τις λιγες!
Να παιξεις και λοττο!

Σιγά μην το πω στον παππά.. Σε σας μόνο το λέω.
Και που να σου πω και το καλύτερο. Ο τύπος μου είπε 1700 dh με το πρωϊνό ή 1900 χωρίς, τη βραδυά. Εγώ δεν ήξερα και σκέφτηκα σαφώς με το πρωϊνό. Οπότε ζήτησα τα 1900 με..., σιγά μην τρέχω πρωινιάτικα μέσα στη Μεδίνα για καφέ.
Αλλά μετά κατάλαβα ότι ο άνθρωπος μου έδωσε τη δυνατότητα να πληρώσω λιγότερα και δεν το κατάλαβα. Γιατί αυτοί κάνουν κάποια μικροκομπίνα με το πρωινο (μετά το διάβασα και στο tripadvisor νομίζω - για το sofitel της Φεζ - κάποιος διαμαρτυρήθηκε γι'αυτό), δηλαδή στην απόδειξη βάζουν τιμή δωματίου και ξεχωριστά την τιμή του πρωινού.
Στην πράξη κανείς δεν ρωτάει κανέναν όταν πηγαίνει στην αίθουσα το πρωί, σε ποιο δωμάτιο μένει ή κάτι σχετικό. Δεν υπάρχει έλεγχος.. και σιγά μην ξέρουν ποιος μένει εκεί μέσα.
Οπότε ένα 30 -35 ευρώ τα χάσαμε τζάμπα..
Κολοφαρδία ήταν ναι... Αλλά νομίζω ότι οποιοσδήποτε και αν μας πετύχαινε βράδυ (κι'αυτό ίσχυε τις πιο πολλές μέρες της παραμονής μας), με την κούραση που κουβαλάγαμε από τα χιλιόμετρα και τους ποδαρόδρομους θα μας λυπότανε και θα μας έβαζε και στο σπίτι του ακόμα..
Καλά άσχετα με τ'αστεία πέσαμε στην περίπτωση. Μάλλον ο τύπος που μας έκανε την έκπτωση ήταν διευθυντής ή κάτι (γιατί όλοι βαράγανε προσοχές μπροστά του). Αλλά για τις δύο επόμενες μέρες δεν τον ξαναείδα.

 

[PAPI_9]

Το φαγητό στο Μαρόκο, το βρήκα ιδιαίτερα γευστικό, όλες τις μέρες που έμεινα εκεί έφαγα Μαροκινό φαγητό, μάλιστα 2 φορές στο ARGANA . Mείναμε στο ίδιο riad . Μπορούσατε να ζητήσετε να σας μαγειρέψει ο Patric, εμείς το κάναμε και απολαύσαμε ένα εκπληκτικό δείπνο δίπλα στο τζάκι.
Οι γεύσεις και οι προσωπικές προτιμήσεις στο φαγητό είναι διαφορετικές για το καθένα μας. Δεν μπορείς όμως να απορρίπτεις τόσο κατηγορηματικά τις πανέμορφες Μαροκινές σπεσιαλιτέ. Αργότερα στη συνέχεια της ιστορίας σου διαβάζω ότι βρήκες φαγητά να που σου άρεσαν.
Όσο για την ασφάλεια του ξενοδοχείου δεν τη καταλάβαμε. Εξάλλου το riad ήταν κοντά στην πύλη και εύκολα πήγαινες το βράδυ.
Πήγα στο Μαρόκο 14-20/2 ,αυτές τις μέρες θα γράψω και τις δικές μου εντυπώσεις από αυτή τη μαγευτική χώρα.

Στο δεύτερο μου post νομίζω, γράφω ότι φάγαμε το τελευταίο βράδυ στο riad μετά από hammam.... (μάλλον δεν το διάβασες) και όντως το φαγητό ήταν πολύ καλό.
Και γενικά μάλλον κατάλαβες λάθος (διάβασε αν θέλεις όλο το άρθρο) , παντού φάγαμε άριστα. Εκτός από το Argane (στο οποίο δοκίμασαμε 2 πρώτα που δεν τα θυμάμαι tanzine κοτόπουλο και κους κους.. και δεν ξαναπήγαμε για φαγητό γατί δεν μας άρεσε τίποτα) και το Yasmina (το ξενοδοχείο στο φαράγγι Τοντρα).
Δεν θυμάμαι πουθενά να απέρριψα το φαγητό στο Μαρόκο. Μάλλον το αντίθετο. Έγραψα ότι το κους κους γενικά δεν με τρέλλανε (εκτός από 1 που δοκίμασα και μ'άρεσε), δηλαδή αν πω ότι δεν μ'αρέσει ο μουσακάς(λέμε τώρα ) ή ότι δεν έφαγα καλά σ'ένα συγκεκριμένο εστιατόριο απορρίπτω την Ελληνική κουζίνα?
Παντού μιλάω για πολύ καλό φαγητό και ωραία κρασιά...
Η ασφάλεια ήταν ένας τύπος νέγρος, τεραστίων διαστάσεων... σαν ντουλάπα. Την επόμενη μέρα που το συζητήσαμε με τον Patrik, μας είπε ότι τον πληρώνουν οι μαγαζάτορες (που έχουν μαγαζιά στο δρόμο έξω από την μικρή καμάρα - πριν χωθείς στο στενό για το riad, γιατί εκεί μας άφησε ο "τρελλός ταρίφας", για να τους φυλάει τα μαγαζιά). Έμας μας συνόδευσε έως την στροφή λίγο πριν την είσοδο του riad (μάλιστα του δώσαμε και ένα φιλοδώρημα).
Και αυτό το αναφέρω...κάπου απάντηση σ'ενα μήνυμα, σε προηγούμενη σελίδα...
Διάβασε λίγο πιο προσεκτικά το post ολόκληρο..

 

[North66]

Στην πράξη κανείς δεν ρωτάει κανέναν όταν πηγαίνει στην αίθουσα το πρωί, σε ποιο δωμάτιο μένει ή κάτι σχετικό. Δεν υπάρχει έλεγχος.. και σιγά μην ξέρουν ποιος μένει εκεί μέσα.
Οπότε ένα 30 -35 ευρώ τα χάσαμε τζάμπα..

Δε ζητούσαν κλειδάκι ή κάρτα δωματίου για να μπεις στο χώρο του πρωινού?
Ο καθένας θα μπορούσε δηλ. να μπει είτε έχοντας κλείσει τιμή με πρωινό είτε χωρίς?

 

[PAPI_9]

Το ξενοδοχειο αυτο ειναι οντως απιστευτο!!!! Κι εγω εκει ειχα μεινει,και η φοβερη θεα απο την ταρατσα, μου εχει μεινει ακομα....
Το ταζιν κοτοπουλο ,μου αρεσε υπερβολικα!!! Απο τοτε οπου δω μαροκινο εστιατοριο,ορμαω,και μενω με την απογοητευση...Αφου δεν πλησιαζουν την γευση που δοκιμασα στο Μαροκο...Το μονο που ηταν ισαξιο,ηταν στο Γιβραλταρ(το γεγονος ισως οτι ειναι κοντα???),ειχε πολλα Μαροκινα εκει...

Δεν έχω φάει αλλού Μαροκινό φαγητό.
Καλά που μου το είπες για να γλυτώσω τον κόπο να ορμάω και γώ..., γιατί θα το επιχειρούσα σίγουρα...
Εγώ τώρα να σου πω την αλήθεια τρώω μόνο στήθος από το κοτόπουλο...(είμαι λίγο γεροντοκόρη τι να κάνω :roll, οπότε έκανα πάντα διευκρίνηση για μέρος του πτηνού, συμφωνώ όμως ότι ήταν επίσης πολύ καλό.

 

[PAPI_9]

Δε ζητούσαν κλειδάκι ή κάρτα δωματίου για να μπεις στο χώρο του πρωινού?
Ο καθένας θα μπορούσε δηλ. να μπει είτε έχοντας κλείσει τιμή με πρωινό είτε χωρίς?

Σε κανένα ξενοδοχείο στο Μαρόκο δεν μας ζήτησαν κλειδί ή κάρτα δωματίου ή απλά έστω μας ρωτησαν σε ποιο δωμάτιο είμαστε στα πρωινά. Βέβαια σε όλα μας δίνανε τιμή με πρωϊνό έτσι κι'αλλιώς.
Μόνο στο Palais Jamai μας έδωσαν δύο τιμές 1 με πρωινο και μία χωρίς.
Αλλά ούτε εκεί μας ζήτησαν κάτι για επιβεβαίωση (κάρτα , ούτε μας ρώτησαν σε ποιο δωμάτιο μένουμε), όταν πήγαμε, για απόδειξη ότι είμαστε ένοικοι του ξενοδοχείου .
Μπήκαμε, πήραμε πρωινό και φύγαμε.
Αντίθετα στο δείπνο (το βράδυ που φάγαμε στο ξενοδοχείο), όπως επίσης και στο μπαρ μας ρώτησαν σε ποιο δωμάτιο μένουμε και μας το χρέωσαν στον τελικό λογαριασμό.
Τι να σου πω?? Ξαναρώτησα και τον συνταξιδιώτη μου, μήπως ζήτησαν κάτι από εκείνον και δεν το κατάλαβα (όταν πήγαμε για πρωινό) και μου απάντησε΄κατηγορηματικά όχι.

 

[KLEOPATRA]

Άπλετος, άπλετος μην ανησυχείς.....Παίρνουμε και τη nenena και την Kleo και φυσικά όποια άλλη επιθυμεί και πάμε για κους κους (λέμε τώρα)

Θελω ..θελω ..θελω....

 

[PAPI_9]

Θελω ..θελω ..θελω....

Άντε...να οργανωθούμε σιγά σιγά...

 

[PAPI_9]

Εκείνες τις μέρες μια γνωστή φαρμακευτική εταιρεία είχε ένα διήμερο συνέδριο (υποτίθεται), και παρουσίαση νέου φαρμάκου και φιλοξενούσαν πάνω από 70 γιατρούς (από Μαρόκο και Ευρώπη παρακαλώ…), για προώθηση του προϊόντος τους , με όλο το πακέτο πληρωμένο (διανυκτερεύσεις στο Palais Jamai, ξαναγήσεις, δείπνα σε πανάκριβα εστιατόρια κ.λ.π.). Μας ενημέρωσε ιατρός νεφρολόγος από το Rabat, την οποία γνωρίσαμε κατά την διάρκεια του πρωϊνού , εξ? αιτίας του κοινού μας πάθους για το τσιγάρο…. Μου έκανε εντύπωση γιατί ήταν το δεύτερο ξενοδοχείο (απ'αυτά που μείναμε) στο οποίο φιλοξενούσαν συνέδριο φαρμακευτικής εταιρίας παντού τα ίδια γίνονται… οι φαρμακευτικές εταιρείες διευρύνουν τον κύκλο πωλήσεών τους… ε...και πληρώνουν κάτι παραπάνω...
Για το επόμενο πρωί, ζητήσαμε να μας κανονίσει το ξενοδοχείο έναν ξεναγό για τη Medina (το σενάριο, θα γυρίσω τη Medina μόνος το ξεχνάμε, αν δεν έχουμε τουλάχιστον μια βδομάδα μπροστά μας για να βρούμε καμιά έξοδο) ,ο οποίος στις 4 περίπου ώρες ξενάγησης, μας πήγε στα κυριότερα αξιοθέατα (Καραουίγ = τζαμί και ένα από τα πρώτα πανεπιστήμια του κόσμου, 2-3 παλάτια απίστευτης ομορφιάς στα οποία διάφοροι «φίλοι» του είχαν φτιάξει γκαλερί με αντίκες , κοσμήματα, κ.λπ..), στα γνωστά βυρσοδεψεία της Fes στα οποία είχαμε καταπληκτική θέα από την ταράτσα «άλλου φίλου», που βέβαια πουλούσε δερμάτινα, κ.λ.π., κ.λ.π. Επίσης ανακαλύψαμε και με ποιο Palais…. είχαμε συνεννοηθεί το προηγούμενο βράδυ (το βρήκαμε στο δρόμο μας. ένα riad πολύ κοντά στο ξενοδοχείο το Palais Amani…, αλλά η κυρία στο τηλέφωνο μου έλεγε… συνέχεια..direction Palais Jamai…, ε μ?έστειλε τελικά στο Palais Jamai και ησυχάσαμε όλοι..).
Το εντυπωσιακό με τον τύπο -για να συνεχίσω με τον ξεναγό μας- ήταν ότι δήλωνε αντίθετος με τον βασιλιά (δεν γίνονται αυτά τα πράγματα δημοσίως στο Μαρόκο, όλοι έχουν κρεμασμένη τη φωτογραφία του βασιλιά ακόμη και πάνω από το κρεβάτι τους..), αντίθετος μ?όλη αυτή την υπερβολική λατρεία και προσευχή (επίσης αυτά δεν γίνονται) και πάνω που σκεφτόμασταν ότι μάλλον είναι «αριστερός» και τσαμπουκάς, εντόπισε σε μια γωνία δύο κοριτσάκια περίπου 14-15 χρόνων, που μακιγιάριζε το ένα τα μάτια του άλλου με μολύβι, και οργισμένος πήγε άμεσα και τα κάρφωσε σε δύο αστυνομικούς που ήταν στημένοι λίγο παρά κάτω απαιτώντας να πάνε να επιληφθούν της υπόθεσης. Προσπάθησε να με πείσει μετά, ότι αυτή δεν είναι συμπεριφορά γυναικών που αύριο θα μεγαλώσουν την επόμενη γενιά, και αν κάνουν αυτό σήμερα, αύριο θα είναι ικανές να γδυθούν μέσα στο δρόμο.. Οι πιο μυημένοι που είπαν ότι το στυλάκι μάλλον θύμιζε «ρουφιάνο-κατάσκοπο» παρά επαναστάτη αριστερό.
Η Medina της Fes είναι επίσης ανακηρυγμένη «μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την Unesco» και δίνονται χρήματα για την αναπαλαίωσή της (ο ανεκδιήγητος ξεναγός μας δεν το πίστευε ότι δίνονται λεφτά από την Unesco – είναι προπαγανδιστικό ψέμα), είναι η παλαιότερη αυτοκρατορική πόλη του Μαρόκου, πανέμορφη και δαιδαλώδης. Στα χιλιάδες souks αυτής της κούκλας πόλης μπορείς να βρείς κάθε λογής τεχνίτη και εμπόρευμα. Μείναμε δυστυχώς λιγότερο από 2 μέρες.
Από ένα λόφο που ήταν 3 λεπτά με το αυτοκίνητο από το ξενοδοχείο έχει καταπληκτική θέα στη πόλη. Πήγαμε για καφέ στη «νέα πόλη» Βιβ Νουβέλ, περπατήσαμε κάμποσο και γυρίσαμε για λίγο στο ξενοδοχείο που φάγαμε και μια pastilla (επειδή μας κατενθουσίασε το προηγούμενο βράδυ). Το απόγευμα πήραμε έναν κεντρικό δρόμο της Medina?s (την Τalla Kebira), γεμάτο μικρομάγαζα, ήπιαμε τσάι σε μία από τις μικρές ταράτσες ενός πολύ όμορφου μαγαζιού ( σ'ένα καφέ που η είσοδός του βρίσκεται σε μια μικρή στοά και έχει σε 3 ορόφους σκεπαστούς χώρους που εναλλάσονται με μικρές ταράτσες), γνωρίσαμε 2 πιτσιρίκες από την Casablanca που μιλούσαν πολύ καλά Αγγλικά, προχωρήσαμε και συναντήσαμε την οδό Ταlaa Segira, κάναμε και ?κει μια μικρή βόλτα, γυρίσαμε πίσω και βγήκαμε από την Βab El Mahrouk (μια από τις πύλες της Μεδίνας). Αυτοί οι δύο δρόμοι είναι οι βασικοί άξονες της παλιάς πόλης στους οποίους βρίσκονται κάποια από τα σημαντικότερα κτίρια.
Το βράδυ φάγαμε σ?ένα μαγαζί που είχε ανακαλύψει ο καλός μου…., εγώ δηλαδή ...για καφτάνια μπήκα στην είσοδό του νωρίτερα, ήταν δίπλα στο ξενοδοχείο μας, και ο ιδιοκτήτης μας οδήγησε στο πίσω μέρος του μαγαζιού στο οποίο στεγαζόταν παραδοσιακό εστιατόριο υπερπαραγωγή (μάλλον το καλοκαίρι ή σε πιο τουριστικές περιόδους πρέπει να φιλοξενεί γκρουπ), και υποθέτω ότι κάποτε άνηκε στο γενικότερο οικοδόμημα του παλατιού Jamai, που ανήκει και το ξενοδοχείο.
Εκεί λοιπόν ξεκοιλιαστήκαμε , υπό το φως των κεριών πάντα ,μόνοι μας σ?ένα τεράστιο μαγαζί (στην αρχή με τρόμαξε, μετά το διασκέδασα), φάγαμε νοστιμότατο τανζίν κιοφτέ (το έκανα παραγγελία από το μεσημέρι),διάφορα μαροκινά ορεκτικά και τα γνωστά κρασιά, γλυκά.. και βεβαίως συνοδεία τετραμελούς ορχήστρας παραδοσιακής μουσικής και τετραμελούς επίσης χορευτικού συγκροτήματος (4 άντρες χόρεψαν έναν παραδοσιακό βερβέρικο χορό, , όπως μας εξήγησε ο ιδιοκτήτης ο οποίος ήταν επίσης Βέρβερος, στα χέρια κρατούσαν τεράστια ψαλίδια και άλλα επικίνδυνα αντικείμενα, έκαναν θόρυβο και έβγαζαν κραυγές – κάτι σε πολεμικό χορό μου έκανε αλλά δεν το καλοκατάλαβα, κάτι επίσης σε ποντιακό έφερνε…αλλά θα σας κοροϊδέψω και δεν το θέλω).
Και μετά βαθύς, πολύ βαθύς..ύπνος.

 

[ΕΡΣΗ]

Καλο κουμασι ο ξεναγος σας. Μουτρο κανονικο.
Και εμεις πριν απειρα χρονια που πηγαμε στο Μαροκο τρωγαμε στη Φεζ σε κατι φοβερα εστιατορια υπερπαραγωγη ολομοναχοι με μια ορχηστρα ολη για παρτη μας.
Το δικο μας προγραμμα δεν περιλαμβανε πολεμικους χορους (εκτος και αν δε το θυμαμαι) αλλα αναπαρασταση του βερβερικου γαμου. Βγαζανε και τις γυναικες που επλεναν τα πιατα στην κουζινα και τις εβαζαν να κανουν την ακολουθια της νυφης. Συνηθως η νυφη ηταν καμια κορη της οικογενειας. Αυτη η κοπελα με τετοια προπονηση που θα εκανε καθε βραδυ, ξεφτερι θα ηταν οταν θα εφτανε η ωρα της.

 

[PAPI_9]

Καλο κουμασι ο ξεναγος σας. Μουτρο κανονικο.
Και εμεις πριν απειρα χρονια που πηγαμε στο Μαροκο τρωγαμε στη Φεζ σε κατι φοβερα εστιατορια υπερπαραγωγη ολομοναχοι με μια ορχηστρα ολη για παρτη μας.
Το δικο μας προγραμμα δεν περιλαμβανε πολεμικους χορους (εκτος και αν δε το θυμαμαι) αλλα αναπαρασταση του βερβερικου γαμου. Βγαζανε και τις γυναικες που επλεναν τα πιατα στην κουζινα και τις εβαζαν να κανουν την ακολουθια της νυφης. Συνηθως η νυφη ηταν καμια κορη της οικογενειας. Αυτη η κοπελα με τετοια προπονηση που θα εκανε καθε βραδυ, ξεφτερι θα ηταν οταν θα εφτανε η ωρα της.

Ναι ...τον αδειάσαμε διακριτικά λίγο αργότερα...
Στη φωτογραφία που βάζω παρακάτω... αυτός με το άσπρο... είναι ο "ρουφ...."
Α... εντάξει γιατί νόμιζα ότι δεν συμβαίνει συχνά αυτό το "υπερπαραγωγή" για δύο...

 

[PAPI_9]

Και για όποια αποφασίσει να παντρευτεί... θα της φέρω ένα τέτοιο θρόνο από τη Fes για να την πάω στον γαμπρό... (τι φτιάχνουν οι άνθρωποι?? απίστευτοι τεχνίτες)

 

[varioAthens]

Καλο κουμασι ο ξεναγος σας. Μουτρο κανονικο.
Και εμεις πριν απειρα χρονια που πηγαμε στο Μαροκο τρωγαμε στη Φεζ σε κατι φοβερα εστιατορια υπερπαραγωγη ολομοναχοι με μια ορχηστρα ολη για παρτη μας.
Το δικο μας προγραμμα δεν περιλαμβανε πολεμικους χορους (εκτος και αν δε το θυμαμαι) αλλα αναπαρασταση του βερβερικου γαμου. Βγαζανε και τις γυναικες που επλεναν τα πιατα στην κουζινα και τις εβαζαν να κανουν την ακολουθια της νυφης. Συνηθως η νυφη ηταν καμια κορη της οικογενειας. Αυτη η κοπελα με τετοια προπονηση που θα εκανε καθε βραδυ, ξεφτερι θα ηταν οταν θα εφτανε η ωρα της.

Αχ έχω κάνει κι εγώ τη "νύφη" στην αναπαράσταση του βερβερίνικου γάμου... έχω φωτογραφίες με τις μπογιές στη μούρη, ντυμένη σαν καραγκούνα... Στο επόμενο διαγωνισμό φωτογραφίας, προτείνω το θέμα να είναι "Η πιο γελοία φωτο από τα ταξίδια σας"... Έχω το βραβείο στο τσεπάκι!!!