Βόρεια Κορέα Kim Il Sung εσύ super star

[Traveller]

Κάπως έτσι... Πήγα, όπως και σε κάθε ταξίδι μου, αλλά ειδικά στη Β.Κ λόγω της ιδιαιτερότητος του προορισμού, διαβασμένος και ναι κρατούσα σημειώσεις...

 

[Defkalion]

Με έχεις κάνει και μετανιώνω που δεν κάνω κάτι αντίστοιχο στα δικά μου ταξίδια. Ίσως από δω και πέρα να το υιοθετήσω λοιπόν, αφού μέχρι τώρα και οι αφηγήσεις μου στο σάιτ αν δεις είναι από μνήμης (άντε με βοήθημα το φωτογραφικό μου υλικό).

Η αφήγηση πάντως με αυτόν τον τρόπο είναι πολύ ζωντανή.

 

[Lthanos]

Ακριβώς το ίδιο σκέφτηκα κι εγώ. Μάλλον κακώς δεν κρατάω κάποιες, έστω υποτυπώδεις, σημειώσεις.

 

[GTS]

Εγώ δεν είμαι υπέρ σημειώσεων κτλ....ταξίδι πάμε να χαλαρώσουμε, δε θα γυρίσουμε να δώσουμε εξετάσεις....ούτε με τις σημειώσεις θα θυμηθούμε πράγματα που είτε τα έχουμε ζήσει έντονα και χαραχθεί στη μνήμη μας είτε όχι....

Τώρα, μπορεί να μη θυμάσαι τι έφαγες, τι ήπιες, πού το έφαγες, πώς λέγανε τη συνοικία που πήγες, το νησί, τι ήταν το φρούτο που έφαγες κτλ...αλλά τα γεύτηκες, τα ήπιες, το έψαξες και έκατσες, την περπάτησες, το κολύμπησες, το έστυψες και ήπιες το χυμό του...

Αυτά βέβαια εγώ, που ούτε βιντεοκάμερα δε θέλω να έχω....μακάρι να είχα καλύτερη μνήμη ή να έδινα περισσότερη προσοχή, αλλά δεν είναι σκοπός του ταξιδιού μου να γυρίσω και να τα διηγηθώ χαρτί και καλαμάρι όλα....όποιος βέβαια το κάνει είναι άξιος, πραγματικά απολαμβάνω τα γραπτά του φίλου, τα οποία είναι ένας μικρός θησαυρός!

 

[Defkalion]

GTS, είναι και αυτή μια προσέγγιση. Εγώ επειδή ασχολούμαι υπέρ το δέον με τη φωτογραφία, πολλές φορές έχω αναρωτηθεί μήπως στην προσπάθειά μου "να το φωτογραφίσω", το "χάνω" και δεν το ζω. Νομίζω η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.

Εμένα μου ακούγεται καλή ιδέα και δημιουργική η συγγραφή σημειώσεων στη διάρκεια ενός ταξιδιού.

 

[go2dbeach]

Και ο Mr.go2dbeach δε θελει ουτε καμερα να παρουμε μαζι οπου παμε.Παμε για να το ζησουμε λεει.Εγω πιστευω οτι καθε φορα που το ξαναβλεπω μετα την επιστροφη , το ξαναζω.Εξαλλου περναει πολυs καιροs μεχρι το επομενο ταξιδι και δεν αντεχω αλλιωs.
Σημειωσειs δεν κραταω , μονο την Τουλουμ στο Μεξικο 2-3 απογευματα καθομουνα στην ξαπλωστρα και εκει στην αδεια παραλια κατω απο τουs φοινικεs εγραφα , αλλα για μενα και μονο , οχι για να τα γραψω να τα διαβασουν αλλοι.

Και βεβαια η αφηγηση του φιλου μαs ειναι πολυ ομορφη και ζωντανη και οι κερδισμενοι απο τιs σημειωσειs του θα ειμαστε ολοι εμειs .

ΥΓ.Traveller , ειδα στο χαρτη σου καλα?Εχειs παει και στην Κοστα Ρικα?Ευχομαι να εχειs σημειωσειs και απο εκει

 

[Lthanos]

Θαυμάσια περιγραφή Traveller. Thanks.

 

[vagantos]

Πολύ εντυπωσιακή καταγραφή. Και ήσουν και τέλεια μελετημένος.
Να ρωτησω ομως κάτι:
Η Β. Κορέα ηταν μέρος κάποιου μεγαλύτερου ταξιδιού;
Πως πήγατε και ποσο στοιχισε;
Θεωρεις οτι υπάρχει δυνατότητα να δει ο τουρίστας κι άλλα πράγματα, οπως η καθημερινή ζωή στην ενδοχώρα;
Ισχύουν οσα ξέρουμε, οτι υπάρχει πείνα, δεν δεχονται βοήθεια απ το εξωτερικό κλπ;

 

[Traveller]

To ταξίδι ήταν Β.Κ + μια τσούρα 4 ημερών Πεκίνο, μια που η μοναδική επιλογή που έχεις να φτάσεις στην Piongyang είναι μέσω Πεκίνου και μόνο με την θρυλική Air Koryo... Το όλο ταξίδι της Β.Κ κλείστηκε από ένα Βρετανικό γραφείο ταξιδίων μια και δεν μπορείς να επισκεφτείς την χώρα ανεξάρτητος. Το κόστος είναι ιδιαίτερα μεγάλο , για 4 μέρες περίπου χίλια ευρώ όλα πληρωμένα (φαγητό ,ξεναγήσεις, εισιτήρια Αrirang, αεροπορικά από/προς Πεκίνο ), αλλά και η εμπειρία μέγιστη.

Όπως περιέγραψα δυστυχώς δεν έχεις καμία δυνατότητα να δεις ότι εσύ θέλεις. Τα πάντα είναι προγραμματισμένα από τον τοπικό οργανισμό τουρισμού και το πρόγραμμα τηρείτε ευλαβικά. Η εμπειρία που είχα από την ενδοχώρα ήταν όταν και επισκεφτήκαμε τα σύνορα με την Νότια Κορέα και διασχίσαμε μιά απόσταση 150 χλμ. από την πρωτεύουσα μέχρι τα σύνορα. Η ενδοχώρα ήταν ιδιαίτερα όμορφη από φυσική ομορφιά αλλά και πάλι δεν μπορούσαμε να κάνουμε στάση και να δούμε κάποιο χωριό εκτός από τα προγραμματισμένα. Εκεί που μας πήγαν , στους τάφους των παλιών Κορεατών αυτοκρατόρων και σε 2 παραδοσιακά χωριά ήταν πολύ εντυπωσιακά.

Όχι, ο κόσμος δεν έδειχνε να πεινάει και σε ερώτησή μου σχετικά με την ανεπάρκεια τροφίμων μου είπαν ότι μετά την κατάρρευση της Σοβιετίας και για 2 χειμώνες όντως αντιμετώπισαν προβλήματα αλλά τώρα η κατάσταση έχει ομαλοποιηθεί. Για την βοήθεια από το εξωτερικό να ξέρεις ότι αρνούνται μόνο την Αμερικανική και την Γιαπωνέζικη βοήθεια. Μου είπαν σχετικά ότι είναι φυσιολογικό όταν υπάρχουν σε μια χώρα προβλήματα να δέχονται βοήθεια από άλλα κράτη αλλά δεν είναι ηθικά σωστό να δέχονται βοήθεια από τους ιμπεριαλιστές.Τα περισσότερα πάντως εισαγόμενα αγαθά είναι από την Κίνα με την οποία έχουν πολύ στενές σχέσεις.

 

[Traveller]

Tο θρυλικό IL-62 (P-881) της Air Koryo απογειώθηκε ακριβώς στην ώρα του για το SUNAN INTERNATIONAL, το μοναδικό διεθνές αεροδρόμιο της Λαικής Δημοκρατίας της Κορέας. Το Πεκίνο, με το αφόρητο μποτιλιάρισμα, το ρυπαρό νέφος και την διαβόητη Κινέζικη γραφειοκρατία ήταν παρελθόν. Το πραγματικό μας ταξίδι, το ταξίδι που προετοιμάζαμε για πάνω από ένα χρόνο, μόλις τώρα άρχιζε.

Όταν μιλάμε βέβαια για ένα ταξίδι στην Βόρειο Κορέα εννοούμε ένα ταξίδι απόλυτα ελεγχόμενο από τον επίσημο κρατικό οργανισμό τουρισμού και αυτό σημαίνει ότι το πρόγραμμα σου καθορίζετε αυστηρά από τους ξεναγούς σου μια και δεν έχεις την δυνατότητα να κυκλοφορείς ανεξάρτητος στη χώρα. Εμείς μια και είχαμε επιπρόσθετα να αντιμετωπίσουμε και το πρόβλημα της visa, μια που δεν υπάρχει Βορειοκορεάτικη πρεσβεία στην Ελλάδα, κλείσαμε την εκδρομή μας σε ένα Αγγλικό γραφείο που ανέλαβε τα πάντα , πρόγραμμα,visa, εισιτήρια της Air Koryo μια που κι αυτά είναι αδύνατον να εκδοθούν στη χώρα μας. Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι ένα ταξίδι στην Β.Κ εκτός των άλλων ιδιαιτεροτήτων που παρουσιάζει λόγω καθεστώτος, είναι και ιδιαίτερα δαπανηρό. Τέσσερεις μέρες στην μεγάλη πατρίδα (ξενοδοχείο, φαγητό, ξεναγήσεις, visa, πτήσεις από-προς το PEK) μάς στοίχισαν λίγο πολύ 1.100 ευρώ!! Μεγάλη η χάρη σου τιμημένη πατρίδα.

Μόλις διαβήκαμε την πόρτα αυτού του υπέροχου αεροσκάφους , διαβήκαμε λες την πόρτα της ιστορίας και βρεθήκαμε στις αρχές της δεκαετίας του ογδόντα, τότε που το καμάρι της Σοβιετικής αεροναυπηγικής άνοιγε για πρώτη φορά τα φτερά του και παραδίδονταν στους Βορειοκορεάτες συμμάχους. Από τότε και τι δεν έχει αλλάξει στον κόσμο μας.H κραταιά Σοβιετική αυτοκρατορία κατέρρευσε, στην Κίνα τα πουκάμισα Μάο έγιναν Armani, τα boeing και τα airbus κυριαρχούν στους αιθέρες, αυτό όμως, βετεράνος του τότε, μαζί με δυο άλλα αδέλφια του (P-882 και P-885) φυλάει Θερμοπύλες και παραμένει το καμάρι της Αir Koryo.

Τι κι αν η αισθητική του παραπέμπει στα eighties , τι κι αν οι κινητήρες είναι θορυβώδης, τι κι αν είναι στενά τα καθίσματα, ένα ταξίδι με IL-62 αποτελεί δικαιολογημένα το απόλυτο must για τους απανταχού aircraft enthusiasts.Δυστυχώς όμως αυτό το αεροπλάνο μύθος, σε λίγο θα ανήκει οριστικά στην ιστορία μια που οι λίγες Ρωσικές εταιρίες και η Air Koryo, οι μόνες που το πετάνε στις μέρες μας, θα το αποσύρουν σύντομα από την κυκλοφορία. Ήδη έχουν γίνει οι παραγγελίες από την Air Koryo, ο αντικαταστάτης έχει βρεθεί και συντομότατα ένα ακόμα αεροπλάνο φετίχ το TU-204 θα πάρει την θέση των IL-62.Όσοι πιστοί προσέλθετε λοιπόν………..

Διαβάστε τώρα ορισμένα χαρακτηριστικά ντεσού από την πτήση μας...

@Πρώτα απόλα, σε όλη την διάρκεια της πτήσεις δύο βορειοκορεάτες σύντροφοι κάθονταν διακριτικά σε δυο jump seats έξω από το πιλοτήριο ελέγχοντας την κυκλοφορία σε όλη την καμπίνα.

@Το φαγητό, που μας σερβίρισαν οι άξιες βορειοκορεάτισες αεροσυνοδοί, ήταν υπερβολικό σε ποσότητα σε σχέση με την διάρκεια της πτήσης, μόλις 1 ½ ώρα. Αυτό, σε συνδιασμό με τις γενικά υπερβολικά μεγάλες μερίδες φαγητού που γευτήκαμε σε όλη την διάρκεια της επίσκεψης μας στην Β.Κ, με έκανε να καταλάβω ότι η πολιτική του καθεστώτος είναι τέτοια, ώστε να μην πιστέψει ο τουρίστας ότι υπάρχει έλλειψη αγαθών στην χώρα.


@Η πτήση ήταν εντελώς γεμάτη και στο πήγαινε και στο έλα. Ο λόγος δεν ήταν άλλος από το ARIRANG το εκπληκτικό χολιγουντιανών διαστάσεων σόου που διοργανώνει κάθε χρόνο το καθεστώς για να αυτοδιαφημίστει. Εξαιτίας του ARIRANG λοιπόν είχαμε την χαρά να φιλοξενούμε στην πτήση μας και Αμερικανούς υπηκόους πράγμα που σε κάθε άλλη περίπτωση θα ήταν αδύνατον μια που οι δύο χώρες δεν έχουν διπλωματικές σχέσεις.

@Το αεροπλάνο, αν και έδειχνε τα χρονάκια του, ήταν πεντακάθαρο και με top high light την υπέροχη, τεράστια τουαλέτα!!

@Και κλείνω τα της πτήσης πληροφορώντας τα αξιότιμα μέλη του forum ότι η φωτογράφηση στο αεροδρόμιο της Piongyang ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΕ!! Ναι καλά διαβάσατε. ΔΕΝ υπάρχει κανένα πρόβλημα στο να φωτογραφήσεις ότι θέλεις στο αεροδρόμιο και όπως καταλάβατε οι μηχανές όλων πήραν φωτιά! Δεν έχεις την χαρά να φωτογραφίσεις κάθε μέρα IL-18, TU-134, TU-154 και ΙL-76 ούτε το terminal του αεροδρομίου με την θρυλική φιγούρα του μεγάλου ηγέτη!! Με την αποβίβαση λοιπόν ο κόσμος άρχισε να φωτογραφίζεται με το θηρίο (P-881) λίγο πριν μπούμε στο παλιομοδίτικο λεωφορείο που θα μας μετέφερε στο γραφικό terminal του Sunan International.



H ουρά στον έλεγχο διαβατηρίων ήταν σχετικά μεγάλη μια που όπως προείπα η πτήση μας ήταν εντελώς γεμάτη , παρόλα αυτά όμως ξεμπερδέψαμε σχετικά εύκολα μια που σίγουρα είχε εξεταστεί το επαναστατικό ποιόν μας κατά την μηνιαία αναμονή μας για την απόκτηση της visa μας. Η πρώτη ερώτηση που μας έγινε όταν παραλάβαμε τις αποσκευές μας ήταν αν έχουμε κινητό τηλέφωνο. Στο άκουσμα της καταφατικής απάντησης ο τελωνιακός μας παρακάλεσε ευγενικά να του το παραδώσουμε δίνοντάς μας μια απόδειξη.
-Θα το παραλάβετε κατά την αναχώρηση σας, μας είπε , και σφράγισε το πολύτιμο κινητό μας σε ένα πουγκί!!

 

[smarty]

Εκπληκτική αφήγηση. Μπράβο!
Μου τα είχε διηγηθεί ο Yorgos -που έχει επίσης πάει- και θεωρούσα ότι ίσως κάπου ήταν υπερβολικός... Τελικά λέτε ακριβώς τα ίδια.
Σίγουρα πάντως έχει ενδιαφέρον σαν προορισμός -must για κάθε σουρεαλιστή- και αν έχει διαβάσει κανείς τα κείμενά σου θα είναι "σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος" και θα ξέρει τι τον περιμένει...)

 

[Leftris B]

αυτός δεν είναι ηγέτης είναι ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ!!