evaT
Member
- Μηνύματα
- 1.734
- Likes
- 14.477
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Επίλογος
Οι διακοπές δεν είναι διακοπές αν δεν ξεχωρίσεις έστω μία στιγμή που σου έμεινε περισσότερο, μια εμπειρία που θα ξεθωριάσει πιο δύσκολα και θα σε κάνει να χαμογελάσεις σε μια μουντή χειμωνιάτικη μέρα όταν έρθει τυχαία μια θύμηση στο νου.
'Ετσι, αντί αξιολόγησης ζήτησα από όλα τα παιδιά να μου πουν τι από όλα ξεχώρισαν, τι ήταν για τον καθένα αυτό που θα μείνει αλησμόνητο.
Πάμε ταμείο λοιπόν, έχουμε και λέμε...
Τα νερά, τα βράχια της Μήλου ήταν συγκλονιστικά, αλλά η Σίφνος έχει αυτό το κατιτίς ακόμη.
Το εγχείρημα να μαζέψεις 10 διαφορετικά άτομα, που κάποια μάλιστα συστήθηκαν για πρώτη φορά επί τόπου και να τα στριμώξεις σ ένα χώρο 20 τμ για μία βδομάδα, το λες και κοινωνικό πείραμα...
Πρέπει να βολευτείς στους στενάχωρους χώρους, να συνεννοηθείς για χίλια δυό, να υπακούς στον αρχηγό όταν πρέπει, να συμβιβαστείς με ό,τι δεν σου αρέσει και όλα αυτά δίχως να διαμαρτύρεσαι.
Μιλάμε για εύθραυστες ισορροπίες ανά πάσα στιγμή.
Συμφωνώ με την @paefstra πως δεν είναι για όλους. Αν πήγες κάμπιγκ και δεν σου άρεσε, πιθανότατα δεν θα σου αρέσει κ αυτό.
Αν πήγες ελεύθερο κάμπιγκ και σιχάθηκες τη ζωή σου από το χώμα και την απλυσιά, μείνε μακριά.
Το καλό σενάριο είναι να τύχεις σε καλή παρέα, ευχάριστο καιρό και καθόλου ανατροπές.
Το δύσκολο να πέσεις σε καιρό και να έχεις γκρινιάρη στο γκρουπ. Για χαρακίρι η φάση.
Εμάς μας πήγε πρίμα...Οι χαρακτήρες κάπως συγκεράστηκαν, η χημεία μας βγήκε.
Ο καθένας μας έβαλε το λιθαράκι του για να συνεργαστούμε, τι να πρωτοπώ για τα αγόρια που βοηθούσαν κάθε στιγμή με τα του σκάφους, ο Παντελής αρχηγικός κ αυτός, στάθηκε στο πλάι του καπετάνιου διαρκώς και ιδροκόπησε μέσα στο ωραίο του λινό πουκάμισο όταν μας χάλασε το ντίγκι μέσα στη θάλασσα, ο Τάσος παρότι ακόμη αναρρώνει από τη δύσκολη περιπέτεια της μέσης του, έφτιαξε σχοινιά και βοήθησε όποτε χρειάστηκε, ομοίως και ο Αντώνης με το Γιάννη που ήταν απίκο κάθε στιγμή, όπως και η Αναστασία, αρχάρια σκίπερ κ αυτή πήρε γρήγορα το ρόλο της στην ομάδα.
Εμείς οι υπόλοιπες άσχετες, αναλάβαμε τα παραδοσιακά γυναικεία, συμμάζεμα μαγείρεμα, σέρβις κλπ ωστόσο δεν ακούστηκε η παραμικρή γκρίνια ακόμη και όταν τα πράγματα ζόρισαν, μπράβο στα κορίτσια για τις υπερβάσεις και μεγάλο μπράβο στον καπετάνιο για το συντονισμό της ομάδας και τη μαεστρία του να μας οδηγεί παντού με ασφάλεια, επινοητικότητα και την πάντα - think outside the box- τακτική του.
Φαντάζομαι, αρκετοί που διαβάζουν για τις συνθήκες διαβίωσης και τις δυσκολίες αποθαρρύνονται...που να τρέχεις τώρα να θαλασσοδέρνεσαι, καλοί είναι και οι 4 τοίχοι του ενοικιαζόμενου, φοβάμαι ότι δεν έχω αρκετά επιχειρήματα για να διαφωνήσω με επιτυχία.
Δυστυχώς δεν έχουν όλα τα πράγματα αντικειμενικό μέτρο εκτίμησης.
Θα προσπαθήσω όμως να εκφράσω τι είναι αυτό το τόσο ανταποδοτικό που κάνει μερικούς από εμάς να ξεπερνάμε επιφυλάξεις και να θυσιάζουμε μερικές από τις ανέσεις μας.
-Η ανεκτίμητη αίσθηση ελευθερίας, να ταξιδεύεις Αύγουστο μήνα που τα νησιά βουλιάζουν αλλά εσύ να μπορείς να χαίρεσαι νερά που οι υπόλοιποι τα βλέπουν μόνο με το κυάλι.
-Στο λιμάνι να γίνεται χαμός, αλλά εσύ να τρως με την παρέα σου λίγο πιο πέρα κάτω από τα αστέρια.
-Να ξυπνάς και η πρώτη καλημέρα σου να είναι η επαφή με το νερό
-Να βλέπεις την ανατολή με αγουροξυπνημένο μάτι επειδή σε πήρε ο ύπνος στο κατάστρωμα.
-Να χαίρεσαι το λυκόφως σε άπειρα μαγικά ηλιοβασιλέματα.
-Να γίνεσαι για λίγο ξανά παιδί. Τότε που δεν σ ένοιαζε αν μπανιαριζόσουν καθημερινά, που όταν σ έντυναν με τα καλά σου ρούχα ήταν Κυριακή ή γιορτή και προτιμούσες το μαγιώ, τότε που το μόνο που σ ενδιέφερε το καλοκαίρι ήταν οι βουτιές στη θάλασσα και το παιχνίδι με τους φίλους σου.
Θα βάζατε τιμή σε όλα αυτά;
Εμείς τα κάναμε όλα, παίξαμε και με τους φίλους μας και δώσαμε στη βδομάδα μας αξία, που μόνο ως ενήλικες μπορούμε πια να εκτιμήσουμε.
Το κυριολεκτικό κόστος σε χρήμα ήταν δε αρκετά λιγότερο από ότι θα μας στοίχιζε η περιήγηση σε τόσα νησιά και διαμονή τον Αύγουστο σε ξενοδοχεία ή ενοικιαζόμενα δωμάτια. Για ακτοπλοικά δεν το συζητώ καν....
Κλείνοντας ευχαριστώ την ομάδα μου και εσάς που με διαβάζετε, εύχομαι καλές διακοπές σε όσους συνεχίζουν και καλά επόμενα για όλους μας!
Οι διακοπές δεν είναι διακοπές αν δεν ξεχωρίσεις έστω μία στιγμή που σου έμεινε περισσότερο, μια εμπειρία που θα ξεθωριάσει πιο δύσκολα και θα σε κάνει να χαμογελάσεις σε μια μουντή χειμωνιάτικη μέρα όταν έρθει τυχαία μια θύμηση στο νου.
'Ετσι, αντί αξιολόγησης ζήτησα από όλα τα παιδιά να μου πουν τι από όλα ξεχώρισαν, τι ήταν για τον καθένα αυτό που θα μείνει αλησμόνητο.
Πάμε ταμείο λοιπόν, έχουμε και λέμε...
- Παντελής: Οι βουτιές στην Πολύαιγο
- Ανθή: Βουτιά στα 260 μέτρα έγραψε (δεν ξέρω τι εννοεί, υποθέτω την πλαγιοδρομία
) - Τάσος: Η λαική βραδιά στη Φολέγανδρο και οι βουτιές μεσοπέλαγα
- Καπετάνιος: Το κινητό του φωτισμένο στο βυθό του Κλέφτικου...εικόνα αλησμόνητη!
- Αναστασία: Η βόλτα με το βαρκάκι στα νερά του Πολύαιγου
- Λίτσα: της άρεσε η πλαγιοδρομία. 'Ηταν λέει τρομαχτικό αλλά φοβερό σκηνικό! (άκου να δεις)
- Το ζευγάρι ακόμη δεν απάντησε άρα το αφήνω κενό
- Αντώνης: Λακωνικά το Κλέφτικο.
- Εγώ: Ξεκάθαρα η βραδιά στο Σούνιο. Με σημάδεψε. Με δεύτερο και γω τις βουτιές σε όλα τα νερά.
Τα νερά, τα βράχια της Μήλου ήταν συγκλονιστικά, αλλά η Σίφνος έχει αυτό το κατιτίς ακόμη.
Το εγχείρημα να μαζέψεις 10 διαφορετικά άτομα, που κάποια μάλιστα συστήθηκαν για πρώτη φορά επί τόπου και να τα στριμώξεις σ ένα χώρο 20 τμ για μία βδομάδα, το λες και κοινωνικό πείραμα...
Πρέπει να βολευτείς στους στενάχωρους χώρους, να συνεννοηθείς για χίλια δυό, να υπακούς στον αρχηγό όταν πρέπει, να συμβιβαστείς με ό,τι δεν σου αρέσει και όλα αυτά δίχως να διαμαρτύρεσαι.
Μιλάμε για εύθραυστες ισορροπίες ανά πάσα στιγμή.
Συμφωνώ με την @paefstra πως δεν είναι για όλους. Αν πήγες κάμπιγκ και δεν σου άρεσε, πιθανότατα δεν θα σου αρέσει κ αυτό.
Αν πήγες ελεύθερο κάμπιγκ και σιχάθηκες τη ζωή σου από το χώμα και την απλυσιά, μείνε μακριά.
Το καλό σενάριο είναι να τύχεις σε καλή παρέα, ευχάριστο καιρό και καθόλου ανατροπές.
Το δύσκολο να πέσεις σε καιρό και να έχεις γκρινιάρη στο γκρουπ. Για χαρακίρι η φάση.
Εμάς μας πήγε πρίμα...Οι χαρακτήρες κάπως συγκεράστηκαν, η χημεία μας βγήκε.
Ο καθένας μας έβαλε το λιθαράκι του για να συνεργαστούμε, τι να πρωτοπώ για τα αγόρια που βοηθούσαν κάθε στιγμή με τα του σκάφους, ο Παντελής αρχηγικός κ αυτός, στάθηκε στο πλάι του καπετάνιου διαρκώς και ιδροκόπησε μέσα στο ωραίο του λινό πουκάμισο όταν μας χάλασε το ντίγκι μέσα στη θάλασσα, ο Τάσος παρότι ακόμη αναρρώνει από τη δύσκολη περιπέτεια της μέσης του, έφτιαξε σχοινιά και βοήθησε όποτε χρειάστηκε, ομοίως και ο Αντώνης με το Γιάννη που ήταν απίκο κάθε στιγμή, όπως και η Αναστασία, αρχάρια σκίπερ κ αυτή πήρε γρήγορα το ρόλο της στην ομάδα.
Εμείς οι υπόλοιπες άσχετες, αναλάβαμε τα παραδοσιακά γυναικεία, συμμάζεμα μαγείρεμα, σέρβις κλπ ωστόσο δεν ακούστηκε η παραμικρή γκρίνια ακόμη και όταν τα πράγματα ζόρισαν, μπράβο στα κορίτσια για τις υπερβάσεις και μεγάλο μπράβο στον καπετάνιο για το συντονισμό της ομάδας και τη μαεστρία του να μας οδηγεί παντού με ασφάλεια, επινοητικότητα και την πάντα - think outside the box- τακτική του.
Φαντάζομαι, αρκετοί που διαβάζουν για τις συνθήκες διαβίωσης και τις δυσκολίες αποθαρρύνονται...που να τρέχεις τώρα να θαλασσοδέρνεσαι, καλοί είναι και οι 4 τοίχοι του ενοικιαζόμενου, φοβάμαι ότι δεν έχω αρκετά επιχειρήματα για να διαφωνήσω με επιτυχία.
Δυστυχώς δεν έχουν όλα τα πράγματα αντικειμενικό μέτρο εκτίμησης.
Θα προσπαθήσω όμως να εκφράσω τι είναι αυτό το τόσο ανταποδοτικό που κάνει μερικούς από εμάς να ξεπερνάμε επιφυλάξεις και να θυσιάζουμε μερικές από τις ανέσεις μας.
-Η ανεκτίμητη αίσθηση ελευθερίας, να ταξιδεύεις Αύγουστο μήνα που τα νησιά βουλιάζουν αλλά εσύ να μπορείς να χαίρεσαι νερά που οι υπόλοιποι τα βλέπουν μόνο με το κυάλι.
-Στο λιμάνι να γίνεται χαμός, αλλά εσύ να τρως με την παρέα σου λίγο πιο πέρα κάτω από τα αστέρια.
-Να ξυπνάς και η πρώτη καλημέρα σου να είναι η επαφή με το νερό
-Να βλέπεις την ανατολή με αγουροξυπνημένο μάτι επειδή σε πήρε ο ύπνος στο κατάστρωμα.
-Να χαίρεσαι το λυκόφως σε άπειρα μαγικά ηλιοβασιλέματα.
-Να γίνεσαι για λίγο ξανά παιδί. Τότε που δεν σ ένοιαζε αν μπανιαριζόσουν καθημερινά, που όταν σ έντυναν με τα καλά σου ρούχα ήταν Κυριακή ή γιορτή και προτιμούσες το μαγιώ, τότε που το μόνο που σ ενδιέφερε το καλοκαίρι ήταν οι βουτιές στη θάλασσα και το παιχνίδι με τους φίλους σου.
Θα βάζατε τιμή σε όλα αυτά;
Εμείς τα κάναμε όλα, παίξαμε και με τους φίλους μας και δώσαμε στη βδομάδα μας αξία, που μόνο ως ενήλικες μπορούμε πια να εκτιμήσουμε.
Το κυριολεκτικό κόστος σε χρήμα ήταν δε αρκετά λιγότερο από ότι θα μας στοίχιζε η περιήγηση σε τόσα νησιά και διαμονή τον Αύγουστο σε ξενοδοχεία ή ενοικιαζόμενα δωμάτια. Για ακτοπλοικά δεν το συζητώ καν....
Κλείνοντας ευχαριστώ την ομάδα μου και εσάς που με διαβάζετε, εύχομαι καλές διακοπές σε όσους συνεχίζουν και καλά επόμενα για όλους μας!
Last edited:
