Βολιβία Περού Inka Trail - Death Road- Uyuni Salt Desert

[va5ilis]

Συνεργάζονται πολλές, αλλά όχι όλες. Ορισμένες είναι απλά...ένας τύπος με ένα τζιπ. Κάποιες είναι μπλακ λιστ από τις "μεγάλες" και δε συνεργάζεται κανείς μαζί τους.

Δεν εχω προβλημα να πληρωσω κατι παραπανω για να εχω ενα καλο τουρ. Θα κοιταξω να παω με καποια εταιρια που φαινεται οτι ειναι παραπανω απο ενα τυπο με ενα τζιπ

Ασχέτως των tour που κοιτάς τα πάντα εξαρτώνται από τον καιρό.

Συμφωνω και θα παμε περιπου ιδια περιοδο με σενα (Νοεμβρη) οποτε μπορει ο καιρος να μην βοηθησει. Απο οσα γραψανε ολοι οι τραβελοστοριτες σε αυτο το θεμα καταλαβα οτι μπορει λογω καιρου, απεργιων η λογω του γεγονοτος οτι η Βολιβια και το Περου δεν εχουν τις συγκοινωνιες που εχει στην Αγγλια για παραδειγμα, πολλα πραγματα να μην γινουν οπως τα εχω σχεδιασει η να μην γινουν καθολου.


Επειδή ουδέν κακό αμιγές καλού, αποφασίσαμε να μείνουμε στο Coroico για τρεις ημέρες και πράγματι αποζημιωθήκαμε και με το παραπάνω.

Δυστυχως δεν εχουμε χρονο για Coroico.


Ο οδηγός πριν ξεκινήσουμε μας έβγαλε ένα μικρό αγαλματάκι και μία πέτρα. Το αγαλματάκι ήταν ο θεός των ταξιδιών που του το είχαν ευλογήσει. Την πέτρα την είχε μαζέψει από τον δρόμο και πριν ξεκινήσει προσευχόταν σε αυτή και την αφιέρωνε στην pacha mama. Λίγο μετά αφότου ξεκινήσαμε ένας Ιρλανδός που ταξιδεύαμε παρέα μου έλεγε “nobody lives forever. Live the experience” και καπάκι βγάζει το pisco. Μέσα σε ένα δρόμο, πραγματικά στην μέση του πουθενά, και μέσα στη νύχτα είχαμε μαζευτεί άνθρωποι από διαφορετικές γωνίες του πλανήτη και πίναμε, γελάγαμε, μιλάγαμε για τις ζωές μας, τις πατρίδες μας και στο πόσο πολύ μοιάζουμε. Που και που έριχνα κλεφτές ματιές στον δρόμο και ζούσα την μαγεία. Αδρεναλίνη, ανησυχία, γέλιο, χαρά, ευτυχία είχαν γίνει όλα ένα μίγμα.
Η Βολιβία φίλε είναι πράγματι μαγική.

Μπορω μονο να φανταστω απο τον τροπο που το περιγραφεις τι φοβερη εμπειρια θα ηταν.

Προτίμησε να δώσεις κάτι παραπάνω γιατί αυτό σημαίνει ότι θα πάρεις ένα καλό ποδήλατο με καλά φρένα και θα είσαι οκ. Συν ότι θα έχεις δύο οδηγούς. Έναν μπροστά σου και έναν στο τέλος του group για ασφάλεια.

Εννοειται, 2 εβδομαδες τον χρονο παω ενα ταξιδι, δεν θα κανω εκει τσιγκουνιες.

Pascal, να εισαι καλα φιλε μου που καθισες και εγραψες ολες αυτες τις πληροφοριες.

 

[va5ilis]

Εισαγωγη:
Το ταξίδι στο Μάτσου Πιτσου ήταν ένα ταξίδι που αρχικα αναβλήθηκε. Τελικά προστέθηκε σε αυτό η έρημος Uyuni της Βολιβίας. Ετσι πραγματοποιηθηκε φετος. Ο στοχος δεν ηταν μονο να δουμε το Ματσου Πιτσου αλλα να κανουμε ολοκληρο το Ινκα τρειλ. Η επίτευξη του στοχου ειναι παντα πολυ πιο απολαυστικη οταν εχεις βαλει χρονο και κοπο για να τον πετυχεις. Επισης για να κατανοησεις κατι πρεπει να το αφησεις να σε αποροφησει. Σε ολα τα ταξιδια τις πρωτες μερες νιωθεις οτι δεν εισαι ακομα εκει, οτι ενα μερος σου ειναι πισω στην δουλεια και την καθημερινοτητα. Αυτο ακριβως ηταν οι 3 μερες πεζοπορια για το Ινκα τρειλ, η προετοιμασια για να κατανοησουμε καλυτερα αυτο που βλεπαμε περπατωντας στα ιδια μερη που περπατουσαν οι Ινκα 500 χρονια πριν.
Ενας φιλος του Δ. Επισης προτεινε την ερημο Uyuni που ποτε δεν ειχα ακουσει μεχρι τοτε. Το κοιταξα λιγο στο ιντερνετ και μου φανηκε σαν μια μεγαλη αλυκη (που να ξερα?). 3 μερες στην ερημο φαινεται ενδιαφερον, ας το κανουμε.
Ωραια εχω βγαλει τις 7 απο τις 17 μερες του ταξιδιου τωρα πρεπει να βρω τι θα κανουμε τις υπολοιπες μερες. Λιμνη Τιτικακα 1-2 μερες, Nazca Lines 1 μερα, αλλα δεν μπορω να βρω κατι κοντα στην Λα Παζ. Μια στιγμή νομίζω ότι έχω να δει ένα ντοκιμαντέρ για το Death Road. Μπορουμε να τον κανουμε με ποδηλατα? Ωραια μπαινει και αυτο μεσα στο προγραμμα. Για να ψαξω και στο travelstories να πάρω καμιά ιδεα. Huacachina, φαίνεται πολύ ωραίο μερος και μπαινει και αυτο μεσα στο προγραμμα. Καπως ετσι βγηκε το πλανο.
Το ταξιδι δεν θα ηταν ανετο, θα ειχε 3 νυχτες σε σκηνες, νυχτερινα λεωφορεια και διαμονη στην ερημο. Ειμαστε 4 μαντραχαλοι οποτε δεν θα έχουμε πρόβλημα (πιστεύω). Αυτά γουσταρω να κανω όταν παω ταξιδια, πραγματα που δεν τα κανεις εκει που ζεις. Τι ωραιο που σου φαινεται το κρεβατακι σου όταν εχεις κοιμηθει στα βρωμικα σεντονια ενός φτηνου χοστελ. Το μπανιο με ζεστο νερο είναι πραγματικη απολαυση όταν εχεις λαχανιασει κατω από το παγωμενο νερο ή εχεις να κανεις μπανιο 3 μερες.

Διαβασα πολλα για ταξιδια σε αυτο το site και πηρα πολλες χρησιμες πληροφοριες οργανωνοντας το ταξιδι αυτο. Παρολα αυτα δεν εχω αξιωθει να γραψω μια ιστορια, και ελπιζω αυτη να φανει χρησιμη σε καποιον που θα ταξιδεψει σε αυτα τα μερη. Σκεφτομουν να γραψω απο παλια ταξιδια αλλα δεν ειναι το ιδιο. Τωρα που τα εχω φρεσκα στο μυαλο μου λοιπον, βαθια ανασα να μην σκονταψω στις λεξεις που λεει και ο Μιχαλαρας, και παμε Περου και Βολιβια!