Erasmus - Το καλύτερο ταξίδι ever!!!

[Yorgos]

Συνηθης υπερβολη. Μεσος ορος βαθμων+γλωσσα. Αυτα ηταν τα κριτηρια. Το κομματικο πιθανως να επαιζε ρολο στην επιλογη πολης. Κ παντως αλλη παραταξη ηταν παντοδυναμη τοτε, αυτη που ανεφερες ηταν για γελια.
.

Πήγα με τον φίλο μου τον Πάνο στο αρμόδιο γραφείο, αν θυμάμαι καλά λεγόταν διεθνών σχέσεων ή κάτι τέτοιο. Ο διάλογος με την υπεύθυνη ήταν πολύ συντομος και φυσικα ουτε τους βαθμους μας ρωτησαν ουτε τι γλωσσες μιλαμε:
- Γεια σας μας ενδιαφέρει να πάρουμε μέρος στο ερασμους.
- Α παιδιά η λίστα αναμονής είναι τεράστια
- Δηλαδή;
- περίπου 7 εξάμηνα
- εφτά εξαμηνα;;; δε γίνεται πιο σύντομα
- είστε στην ΠΑΣΠ ;
- Όχι
- Ε τότε ρε παιδιά τι το ψάχνετε...

Τέλος συζήτησης.

Από όλη τη σχολή πήγαν 4 άτομα όσο σπούδαζα εγώ, ο γραμματέας της πασπ με την κοπέλα του, ένα άλλο κομματόσκυλο και η γκόμενα ενός καθηγητή πασοκου. Κανείς από την παντοδύναμη παράταξη, αυτοί πήγαιναν Μύκονο με 99 ευρώ .

Για την ιστορία ο Πάνος πήγε στο Μόναχο για δουλειά, η εμπειρία του ήταν απίστευτα χρήσιμη και χάρη σε αυτήν επιστρέφοντας στην Ελλάδα άνοιξε δική του δουλειά με πολύ μικρό κεφάλαιο και πηγαίνει εξαιρετικά. Εγώ κατέληξα στη Βιέννη με ευρωπαϊκό πρόγραμμα εθελοντικής εργασίας, απροσδόκητα χρήσιμη εμπειρία. Δε μας βγήκε σε κακό. Αλλά τα περί βαθμών και γλωσσών και κριτηρίων σε όποιον κι αν τα πεις από τη φουρνιά μας πέφτει κάτω από τα γέλια...

 

[Samion]

Πήγα με τον φίλο μου τον Πάνο στο αρμόδιο γραφείο, αν θυμάμαι καλά λεγόταν διεθνών σχέσεων ή κάτι τέτοιο. Ο διάλογος με την υπεύθυνη ήταν πολύ συντομος και φυσικα ουτε τους βαθμους μας ρωτησαν ουτε τι γλωσσες μιλαμε:
- Γεια σας μας ενδιαφέρει να πάρουμε μέρος στο ερασμους.
- Α παιδιά η λίστα αναμονής είναι τεράστια
- Δηλαδή;
- περίπου 7 εξάμηνα
- εφτά εξαμηνα;;; δε γίνεται πιο σύντομα
- είστε στην ΠΑΣΠ ;
- Όχι
- Ε τότε ρε παιδιά τι το ψάχνετε...

Τέλος συζήτησης.

Από όλη τη σχολή πήγαν 4 άτομα όσο σπούδαζα εγώ, ο γραμματέας της πασπ με την κοπέλα του, ένα άλλο κομματόσκυλο και η γκόμενα ενός καθηγητή πασοκου. Κανείς από την παντοδύναμη παράταξη, αυτοί πήγαιναν Μύκονο με 99 ευρώ .

Για την ιστορία ο Πάνος πήγε στο Μόναχο για δουλειά, η εμπειρία του ήταν απίστευτα χρήσιμη και χάρη σε αυτήν επιστρέφοντας στην Ελλάδα άνοιξε δική του δουλειά με πολύ μικρό κεφάλαιο και πηγαίνει εξαιρετικά. Εγώ κατέληξα στη Βιέννη με ευρωπαϊκό πρόγραμμα εθελοντικής εργασίας, απροσδόκητα χρήσιμη εμπειρία. Δε μας βγήκε σε κακό. Αλλά τα περί βαθμών και γλωσσών και κριτηρίων σε όποιον κι αν τα πεις από τη φουρνιά μας πέφτει κάτω από τα γέλια...

Το Πανεπιστημιο ειχε ποικιλομορφια σιγουρα. Υπηρχαν σχολες καλα οργανωμενες οπως κ καφενεια. Το μονο σιγουρο ηταν ο δικομματισμος κ τα μονοψηφια ποσοστα της παραταξης που ειπες. Ουδεις την επαιρνε στα σοβαρα κ δεν ειχε κανενα ερεισμα εντος. Ποσο μαλλον σε τετοιο προγραμμα που οι αλλες πανισχυρες οργανωσεις "επεβλεπαν". Εμεις ειμασταν πανω απο 100 σε γραπτες δυσκολες εξετασεις γλωσσας. Αδυνατον να περασεις ανευ. Κ οι 10-15 που περασαμε τοτε ειχαμε λοουερ κ ανω. Παρομοια κ σε αλλες γλωσσες. Οι δε βαθμοι σχολης ανακοινωνονταν, τους ηξεραν ολοι. Αυτα σε μια σοβαρη σχολη, σε αλλες αγνοω τι συνεβαινε.

 

[paefstra]

Με εκπληξη μαθαινω πως υπηρξαν σχολες με την ΠΑΣΚ να εχει καποια δυναμη. Η ΠΑΣΚ "παντοδυναμη" πρεπει να ηταν συντομο ανεκδοτο για τις υπολοιπες σχολες.

 

[marquis]

Πήγα με τον φίλο μου τον Πάνο στο αρμόδιο γραφείο, αν θυμάμαι καλά λεγόταν διεθνών σχέσεων ή κάτι τέτοιο. Ο διάλογος με την υπεύθυνη ήταν πολύ συντομος και φυσικα ουτε τους βαθμους μας ρωτησαν ουτε τι γλωσσες μιλαμε:
- Γεια σας μας ενδιαφέρει να πάρουμε μέρος στο ερασμους.
- Α παιδιά η λίστα αναμονής είναι τεράστια
- Δηλαδή;
- περίπου 7 εξάμηνα
- εφτά εξαμηνα;;; δε γίνεται πιο σύντομα
- είστε στην ΠΑΣΠ ;
- Όχι
- Ε τότε ρε παιδιά τι το ψάχνετε...

Τέλος συζήτησης.

Από όλη τη σχολή πήγαν 4 άτομα όσο σπούδαζα εγώ, ο γραμματέας της πασπ με την κοπέλα του, ένα άλλο κομματόσκυλο και η γκόμενα ενός καθηγητή πασοκου. Κανείς από την παντοδύναμη παράταξη, αυτοί πήγαιναν Μύκονο με 99 ευρώ .

Για την ιστορία ο Πάνος πήγε στο Μόναχο για δουλειά, η εμπειρία του ήταν απίστευτα χρήσιμη και χάρη σε αυτήν επιστρέφοντας στην Ελλάδα άνοιξε δική του δουλειά με πολύ μικρό κεφάλαιο και πηγαίνει εξαιρετικά. Εγώ κατέληξα στη Βιέννη με ευρωπαϊκό πρόγραμμα εθελοντικής εργασίας, απροσδόκητα χρήσιμη εμπειρία. Δε μας βγήκε σε κακό. Αλλά τα περί βαθμών και γλωσσών και κριτηρίων σε όποιον κι αν τα πεις από τη φουρνιά μας πέφτει κάτω από τα γέλια...

Εντάξει γιατί έλεγα κι εγώ ότι μάλλον κάτι λάθος γινόταν και στη δική μου σχολή, σοβαρή μεν αλλά όχι σοβαρά οργανωμένη μαλλον. Το βασικό στοιχείο τότε ήταν ότι προτεραιότητα είχε κάποιος όσο μεγαλύτερη χρονια ήταν. Οπότε οι αιώνιοι φοιτητές είχαν δικαίωμα πρώτης επιλογης, όπως και οι ευνοούμενοι των καθηγητών που έκαναν τη διαλογη. Βαθμοί πτυχίου και λοιπά για το θεαθηναι μόνο. Εξάλλου δύσκολο να πάνε οι καλοί φοιτητές, καθότι ελάχιστα μαθήματα αναγνωρίζονταν ως ισότιμα, πηγαίνοντας κάποιον ένα εξάμηνο πίσω.

 

[Earth Citizen]

Πήγα με τον φίλο μου τον Πάνο στο αρμόδιο γραφείο, αν θυμάμαι καλά λεγόταν διεθνών σχέσεων ή κάτι τέτοιο. Ο διάλογος με την υπεύθυνη ήταν πολύ συντομος και φυσικα ουτε τους βαθμους μας ρωτησαν ουτε τι γλωσσες μιλαμε:
- Γεια σας μας ενδιαφέρει να πάρουμε μέρος στο ερασμους.
- Α παιδιά η λίστα αναμονής είναι τεράστια
- Δηλαδή;
- περίπου 7 εξάμηνα
- εφτά εξαμηνα;;; δε γίνεται πιο σύντομα
- είστε στην ΠΑΣΠ ;
- Όχι
- Ε τότε ρε παιδιά τι το ψάχνετε...

Τέλος συζήτησης.

Από όλη τη σχολή πήγαν 4 άτομα όσο σπούδαζα εγώ, ο γραμματέας της πασπ με την κοπέλα του, ένα άλλο κομματόσκυλο και η γκόμενα ενός καθηγητή πασοκου. Κανείς από την παντοδύναμη παράταξη, αυτοί πήγαιναν Μύκονο με 99 ευρώ .

Για την ιστορία ο Πάνος πήγε στο Μόναχο για δουλειά, η εμπειρία του ήταν απίστευτα χρήσιμη και χάρη σε αυτήν επιστρέφοντας στην Ελλάδα άνοιξε δική του δουλειά με πολύ μικρό κεφάλαιο και πηγαίνει εξαιρετικά. Εγώ κατέληξα στη Βιέννη με ευρωπαϊκό πρόγραμμα εθελοντικής εργασίας, απροσδόκητα χρήσιμη εμπειρία. Δε μας βγήκε σε κακό. Αλλά τα περί βαθμών και γλωσσών και κριτηρίων σε όποιον κι αν τα πεις από τη φουρνιά μας πέφτει κάτω από τα γέλια...

Δεν είχα ξανακούσει να παίζουν τέτοιο ρόλο τα κόμματα για το Erasmus! Ίσως ήταν διαφορετικές οι συνθήκες σε διαφορετικές σχολές και δε φταίει τόσο το θέμα της εποχής, γιατί δεν απέχουμε και τόσο ηλικιακά. Κρίμα πάντως που ίσχυαν έτσι τα πράγματα.

Εντάξει γιατί έλεγα κι εγώ ότι μάλλον κάτι λάθος γινόταν και στη δική μου σχολή, σοβαρή μεν αλλά όχι σοβαρά οργανωμένη μαλλον. Το βασικό στοιχείο τότε ήταν ότι προτεραιότητα είχε κάποιος όσο μεγαλύτερη χρονια ήταν. Οπότε οι αιώνιοι φοιτητές είχαν δικαίωμα πρώτης επιλογης, όπως και οι ευνοούμενοι των καθηγητών που έκαναν τη διαλογη. Βαθμοί πτυχίου και λοιπά για το θεαθηναι μόνο. Εξάλλου δύσκολο να πάνε οι καλοί φοιτητές, καθότι ελάχιστα μαθήματα αναγνωρίζονταν ως ισότιμα, πηγαίνοντας κάποιον ένα εξάμηνο πίσω.

Ισχύει ότι υπήρχε μια προτεραιότητα προς τους μεγαλύτερους, με το σκεπτικό να προλάβουν να πάνε. Τα μαθήματα πάντως σε μας αναγνωρίζονταν αρκετά εύκολα.
Τι να πω, με αυτά που διαβάζω αισθάνομαι πολύ τυχερή που ήταν όλα σχετικά εύκολες διαδικασίες στην περίπτωσή μου

 

[taver]

Το Πανεπιστημιο ειχε ποικιλομορφια σιγουρα. Υπηρχαν σχολες καλα οργανωμενες οπως κ καφενεια. Το μονο σιγουρο ηταν ο δικομματισμος κ τα μονοψηφια ποσοστα της παραταξης που ειπες. Ουδεις την επαιρνε στα σοβαρα κ δεν ειχε κανενα ερεισμα εντος. Ποσο μαλλον σε τετοιο προγραμμα που οι αλλες πανισχυρες οργανωσεις "επεβλεπαν". Εμεις ειμασταν πανω απο 100 σε γραπτες δυσκολες εξετασεις γλωσσας. Αδυνατον να περασεις ανευ. Κ οι 10-15 που περασαμε τοτε ειχαμε λοουερ κ ανω. Παρομοια κ σε αλλες γλωσσες. Οι δε βαθμοι σχολης ανακοινωνονταν, τους ηξεραν ολοι. Αυτα σε μια σοβαρη σχολη, σε αλλες αγνοω τι συνεβαινε.

Σημειώστε πάντως ότι μιλάτε για διαφορετικές εποχές, καθώς τα χρόνια που εσείς οι δυο είσασταν φοιτητές απέχουν πάνω από δεκαετία μεταξύ τους...

Υ.Γ. Από τη δική μου σχολή (ΕΜΠ 1991-1996) δεν θυμάμαι κανέναν που ΚΑΙ να πάταγε στη σχολή ΚΑΙ να πήγε Εράσμους. Περισσότερο θυμάμαι να συμμετέχει ο κόσμος σε άλλα προγράμματα (π.χ. AEGEE, BEST)

 

[Samion]

Σημειώστε πάντως ότι μιλάτε για διαφορετικές εποχές, καθώς τα χρόνια που εσείς οι δυο είσασταν φοιτητές απέχουν πάνω από δεκαετία μεταξύ τους...

Δεν θυμαμαι να σε εχρισε η Κεντρικη Επιτροπη δικηγορο πολιτικης αγωγης για να αναφερεις δημοσια ηλικιες. Δηλ δικηγορος απληρωτος ως γνωριζεις...
Κ περα απο πλακα, σαφως αναφερομαι στην εποχη "των παχιων αγελαδων" οπως γραφτηκε, που στη Μπανανια διηρκησε πολυ πανω απο μια 10ετια.

 

[Yorgos]

Μιλάω για το 1999 αν παίζει ρόλο.

Για να είμαι εντός θέματος, εμένα το κριτήριο μου αν είχα την ευκαιρία να πάω στο ερασμους θα ήταν η όσο μικρότερη επαφή με ερασμιακους φοιτητές. Θα διάλεγα ένα μέρος με λίγους αλλοδαπούς και περισσότερους ντόπιους ώστε να μπορώ να ζήσω την τοπική κουλτούρα και να έχω τριβή με τη γλώσσα όσο το δυνατόν περισσότερο. Για μένα αυτά είναι τα θετικά του προγράμματος. Η ποιότητα του πανεπιστημίου έτσι κι αλλιώς για τόσο μικρό διάστημα δεν παίζει τόσο ρόλο στο βιογραφικό. Δυστυχώς είναι συχνό φαινόμενο οι ερασμιακοι να κάνουν παρέα μόνο με ερασμιακους και να εχουν πολυ μικρή τριβη με την Τοπική κουλτούρα. Για τέτοια υπάρχει και το interrail και τα καμπ εθελοντικής εργασίας, χανεις την ευκαιρία να ζήσεις τη χωρα οπου βρίσκεσαι, να ρουφήξεις κάτι από τη γλώσσα και την καθημερινότητα της αν κάνεις παρέα ή συγκατοικεις ή συνεχώς συνταξιδευεις με ερασμιακους.

 

[underwater]

Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω για ποιό λόγο τόσος χαμός και κριτική για τα κριτήρια στα οποία θα δώσει κανείς προτεραιότητα στο Erasmus του.

Ποιός (για το Θεό δηλ.!) διαβάζοντας το βιογραφικό κάποιου δίνει τόση έμφαση στο ranking του πανεπιστημίου που έκανε Erasmus; Συνήθως αυτά που μετράνε είναι η ποιότητα των μεταπτυχιακών και των μετεκπαιδεύσεων, οι πρακτικές, ίσως οι υποτροφίες και σε επόμενο χρόνο η προϋπηρεσία.

Πού είναι το μεμπτό στο να δίνει ένας προπτυχιακός φοιτητής προτεραιότητα στο πόσο οικονομική είναι μια πόλη και στο πόσο εύκολες και φθηνές οι συνδέσεις της με άλλες περιοχές τριγύρω; Ξέρετε σε ποιά χώρα ζούμε; Γνωρίζετε πού κυμαίνονται οι μισθοί; Αντιλαμβάνεστε ότι η πλειοψηφία των ενεργών μελών του travelstories είναι απίστευτα προνομιούχα σε σχέση με το τι παίζει στην Ελλάδα σήμερα; Ότι μια διαδικτυακή *ταξιδιωτική* κοινότητα δεν είναι απαραίτητα "πιστό αντίγραφο" της εξωτερικής πραγματικότητας;

Προσωπικά θεωρώ ότι όσα ταξίδια και να κάνει κάποιος, το να ζήσει στο εξωτερικό, ακόμα και αν αυτό ως εμπειρία κρατήσει μόνο λίγους μήνες, είναι κάτι τελείως διαφορετικό από τα ταξίδια, είναι σχολείο από μόνο του. Και όχι, δε χρειάζεται να γίνει στην Οξφόρδη αυτό το "μάθημα", μια χαρά εμπειρία θα λάβει κάποιος ακόμα και αν φοιτήσει σε κάποιο "ταπεινό" πανεπιστήμιο επαρχιακής πόλης του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, συναναστρεφόμενος άτομα από άλλες κουλτούρες, βγάζοντάς τα πέρα με την τοπική γραφειοκρατία κλπ κλπ. Και ας κάνει εμετό από το μεθύσι μερικές φορές, τι έγινε; Τόσο εύκολα καταστρέφεται το μέλλον κάποιου;

 

[Earth Citizen]

Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω για ποιό λόγο τόσος χαμός και κριτική για τα κριτήρια στα οποία θα δώσει κανείς προτεραιότητα στο Erasmus του.

Ποιός (για το Θεό δηλ.!) διαβάζοντας το βιογραφικό κάποιου δίνει τόση έμφαση στο ranking του πανεπιστημίου που έκανε Erasmus; Συνήθως αυτά που μετράνε είναι η ποιότητα των μεταπτυχιακών και των μετεκπαιδεύσεων, οι πρακτικές, ίσως οι υποτροφίες και σε επόμενο χρόνο η προϋπηρεσία.

Πού είναι το μεμπτό στο να δίνει ένας προπτυχιακός φοιτητής προτεραιότητα στο πόσο οικονομική είναι μια πόλη και στο πόσο εύκολες και φθηνές οι συνδέσεις της με άλλες περιοχές τριγύρω; Ξέρετε σε ποιά χώρα ζούμε; Γνωρίζετε πού κυμαίνονται οι μισθοί; Αντιλαμβάνεστε ότι η πλειοψηφία των ενεργών μελών του travelstories είναι απίστευτα προνομιούχα σε σχέση με το τι παίζει στην Ελλάδα σήμερα; Ότι μια διαδικτυακή *ταξιδιωτική* κοινότητα δεν είναι απαραίτητα "πιστό αντίγραφο" της εξωτερικής πραγματικότητας;

Προσωπικά θεωρώ ότι όσα ταξίδια και να κάνει κάποιος, το να ζήσει στο εξωτερικό, ακόμα και αν αυτό ως εμπειρία κρατήσει μόνο λίγους μήνες, είναι κάτι τελείως διαφορετικό από τα ταξίδια, είναι σχολείο από μόνο του. Και όχι, δε χρειάζεται να γίνει στην Οξφόρδη αυτό το "μάθημα", μια χαρά εμπειρία θα λάβει κάποιος ακόμα και αν φοιτήσει σε κάποιο "ταπεινό" πανεπιστήμιο επαρχιακής πόλης του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, συναναστρεφόμενος άτομα από άλλες κουλτούρες, βγάζοντάς τα πέρα με την τοπική γραφειοκρατία κλπ κλπ. Και ας κάνει εμετό από το μεθύσι μερικές φορές, τι έγινε; Τόσο εύκολα καταστρέφεται το μέλλον κάποιου;

Είσαι πολύ σωστή

 

[taver]

Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω για ποιό λόγο τόσος χαμός και κριτική για τα κριτήρια στα οποία θα δώσει κανείς προτεραιότητα στο Erasmus του.

Ποιός (για το Θεό δηλ.!) διαβάζοντας το βιογραφικό κάποιου δίνει τόση έμφαση στο ranking του πανεπιστημίου που έκανε Erasmus; Συνήθως αυτά που μετράνε είναι η ποιότητα των μεταπτυχιακών και των μετεκπαιδεύσεων, οι πρακτικές, ίσως οι υποτροφίες και σε επόμενο χρόνο η προϋπηρεσία.

Κάποιος. Γιατί το ίδιο επιχείρημα ισχύει και ανάποδα. Ο καθένας βάζει τις προτεραιότητες που θέλει για τις σπουδές του, για το Erasmus του, για τα ταξίδια του. Κάποιος π.χ. που είναι άριστος και θέλει να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα μπορεί να θέτει το επίπεδο του πανεπιστημίου και τη γνωριμία με τους διδάσκοντες εκεί σε υψηλότερη προτεραιότητα. Δικαιώμα του είναι αν θέλει να το κάνει, ακόμα κι αν θυσιάσει άλλα πράγματα γι αυτό και δεν πάει εκδρομές και δεν πιεί μπύρες. Το βασικό ζητούμενο είναι να κάνει αυτό που ταιριάζει στον ίδιο και στα κριτήριά του.

Οι ακαδημαϊκές γνώσεις δεν είναι μόνο η αποτύπωσή τους σε ένα βιογραφικό σημείωμα και στο τι θα δώσει σημασία κάποιος που το διαβάζει ή όχι. Άλλα πράγματα θα μάθει κάποιος σε διαφορετικό πανεπιστήμιο (ακόμα κι αν είναι 80% ίδια, υπάρχουν οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά). Το πόσο σημαντικές είναι για τον καθένα, δεν θα του το πούμε εμείς.

Υ.Γ. Φυσικά το παράδειγμα αυτό ισχύει περισσότερο για μεταπτυχιακό/διδακτορικό επίπεδο, αλλά κι εκεί υπάρχουν Erasmus όπως έμαθα πρόσφατα.

 

[Earth Citizen]

Κάποιος. Γιατί το ίδιο επιχείρημα ισχύει και ανάποδα. Ο καθένας βάζει τις προτεραιότητες που θέλει για τις σπουδές του, για το Erasmus του, για τα ταξίδια του. Κάποιος π.χ. που είναι άριστος και θέλει να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα μπορεί να θέτει το επίπεδο του πανεπιστημίου και τη γνωριμία με τους διδάσκοντες εκεί σε υψηλότερη προτεραιότητα. Δικαιώμα του είναι αν θέλει να το κάνει, ακόμα κι αν θυσιάσει άλλα πράγματα γι αυτό και δεν πάει εκδρομές και δεν πιεί μπύρες. Το βασικό ζητούμενο είναι να κάνει αυτό που ταιριάζει στον ίδιο και στα κριτήριά του.

Οι ακαδημαϊκές γνώσεις δεν είναι μόνο η αποτύπωσή τους σε ένα βιογραφικό σημείωμα και στο τι θα δώσει σημασία κάποιος που το διαβάζει ή όχι. Άλλα πράγματα θα μάθει κάποιος σε διαφορετικό πανεπιστήμιο (ακόμα κι αν είναι 80% ίδια, υπάρχουν οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά). Το πόσο σημαντικές είναι για τον καθένα, δεν θα του το πούμε εμείς.

Μα αυτό λέει και η Underwater (με την οποία συμφώνησα), ότι ο καθένας έχει τα κριτήρια και τις προτεραιότητές του και δεν είμαστε σε θέση οι υπόλοιποι να κρίνουμε αρνητικά.