Γωγώ Σ'
New Member
- Μηνύματα
- 4
- Likes
- 2
Φανταστική η εμπειρία σου, ενδιαφέρομαι κι εγώ πάρα πολύ για αυτό το Πανεπιστήμιο αλλά μου ζητάει ως πρώτη γλώσσα πορτογαλικά και ως δεύτερη τα αγγλικά..Καλησπέρα και απο μένα. Με λίγα λογια θα προσπαθησω οσο γινεται να περιγραψω την εμπειρια μου γιατι το Ερασμους ηταν η καλυτερη περιοδος στην ζωη μου και θα ειναι παντα χαραγμενο στην καρδια μου!
Το πανεπιστήμιο ήταν το Universidade do Minho στην Braga της Πορτογαλίας. Ήταν μια επιλογή καταρχάς γιατί με δέχονταν μόνο με την γνώση Αγγλικών, επειδή ο συμφοιτητής μου Σοφοκλής που είχε πάει πιο πριν μου το πρότεινε ανεπιφύλακτα και τέλος επειδή ήταν μια φτηνή χώρα σαν την Ελλάδα και μιας και δεν είχα και απεριόριστο budget ήταν μια πολύ καλή επιλογή.
Αυτούς τους 5 μήνες θα τους χωρίσω σε διάφορες ενότητες. Ξεκινάμε.
Bom Jesus
1.Ανεξαρτητοποίηση.
Τουλάχιστον για μένα ήταν ένας από τους προσωπικούς στόχους που είχα θέσει. Όπως μας είχε πει μια καθηγήτρια κάποτε ενηλικιωνόμαστε μόνο όταν αποκτήσουμε το δικό μας σπίτι και νομίζω ότι είχε δίκιο. Στην Αθήνα μένω με τους γονείς μου επομένως αναπόφευκτα για ορισμένα θέματα πάντα θα έχεις την ασφάλεια των γονιών σου να τα αντιμετωπίζεις. Αυτό δεν συμβαίνει όταν μένεις μόνος σου σε μια άλλη χώρα και μάλιστα θα πρέπει να ανταπεξέρχεσαι και να επιλύνεις διάφορα προβλήματα μιλώντας Αγγλικά ή και Πορτογαλικά κάποιες φορές. Σίγουρα στην αρχή δεν είναι όλα ρόδινα και για μένα ήταν μια πρόκληση. Ειδικά τον πρώτο μήνα θα συναντήσεις αρκετές δυσκολίες και κάποιες φορές μπορεί να σου έρθει να κλάψεις, να βρίσεις αλλά είναι απαραίτητο για να έρθεις στον πραγματικό κόσμο. Σαν μια συμβουλή θα σας ζητούσα να κάνετε πρώτα μια έρευνα για το σπίτι που θα μείνετε και να πάρετε καλές συστάσεις γιατί στην δικιά μου περίπτωση...κλάφτα Χαράλαμπε. Οι καταστάσεις στο σπιτικό ήταν κωμικοτραγικές(τραγικές στην αρχή στην συνέχεια τις διακωμοδούσα). Δεν θα περιέλθω σε πολλές λεπτομέρειες απλά ονομαστικά να πω διακοπές ρεύματος, όχι ζεστό νερό, όχι Wifi..και συνεχίζεται. Αλλά είναι και αυτά εμπειρίες τα σκέφτομαι τώρα και γελάω. Και πάλι καλά που βρισκόμουν στο σπίτι με άλλους 3 Ερασμίτες 2 κοπέλες από Γερμανία και Ουκρανία και ένα αγόρι από Τουρκία και διακωμοδούσαμε τις καταστάσεις γιατί αλλιώς...
2. Ταξίδια
Μια άλλη προτεραιότητα που είχα θέσει για το Εράσμους. Ήμουν ένα άτομο που δεν είχε ταξιδέψει εξωτερικό πριν από το πρόγραμμα αυτό και θέλησα να αξιοποιήσω στο μέγιστο την ευκαιρία που μου παρουσιάστηκε. Προσωπικά προτίμησα να γνωρίσω όσο το δυνατόν γίνεται την Πορτογαλία δηλαδή να μην πάω σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες/πόλεις αλλά να εξερευνήσω σε βάθος την συγκεκριμένη χώρα μιας και θα είναι πιθανότατα η μοναδική ευκαιρία στην ζωή μου να ζήσω για 5 μήνες σε μια χώρα. Έτσι λοιπόν επιδώθηκα να εξερευνήσω πέρα από τους κλασικούς προορισμούς Πόρτο και Λισαβόνα άλλες μικρές πόλεις και χωριά που αν ερχόμουν σαν τουρίστρια για λίγες μέρες ποτέ δεν θα τις έβλεπα και ήταν το καθένα τόσο όμορφο και ξεχωριστό. Επίσης καθώς βρισκόμουν στην βόρεια Πορτογαλία επισκέφτηκα και τα σύνορα με την Ισπανία και την περιοχή της Γαλικίας(πολύ ωραία στιγμή όταν περάσαμε οδικώς τα σύνορα με βανάκι). Αλλά ταξίδι ζωής θα μπορούσα να πω ήταν αυτό στις ΑΖΟΡΕΣ. Ότι και να πω είναι λίγο. Το νησί Σάο Μιγκέλ στην μέση του Ατλαντικού,μεθυστική φύση, τοπία που κόβουν την ανάσα,πράσινη πανδαισία συνδυασμένη με το γαλάζιο του ωκεανού, κάναμε πεζοπορία για να βρεθούμε σε έναν τρομερό καταρράκτη, είδαμε γεωθερμικές πηγές, κάναμε μπάνιο σε θερμές πηγές ενώ ταυτόχρονα από πάνω μας να πέφτει η βροχή, είδαμε καλντέρες των ηφαιστείων, whale and bird watching, βρεθήκαμε σε παραλίες με μαύρη άμμο με κύματα που μες στην ασφάλεια της Μεσογείου δεν είχα δει ποτέ στην Ελλάδα. Πέρα όμως από τα μαγευτικά τοπία και η παρέα ήταν απίστευτη και αυτό μου δίνει την πάσα να περάσω στην επόμενη ενότητα.
Azores
Azores
3. Φιλίες
Και εδώ ίσως είναι το καλύτερο part. Όσο και απίστευτο να είναι το μέρος που θα πας αν δεν μπορείς να το μοιραστείς με τους ανθρώπους που συμπαθείς δεν θα είναι το ίδιο. Στην πόλη ήμουν εγώ με μια άλλη Ελληνίδα την Αγγελική και καλύτερα γιατί αν τελικά ήμασταν περισσότεροι Έλληνες ίσως να γινόμασταν μια κλίκα και να μην κάναμε τόσο πολύ παρέα με άλλους και έτσι θα χανόταν το νόημα του Εράσμους. Φοιτητές από Βραζιλία, Τουρκία, Πορτογαλία, Γερμανία, Ισπανία, Πολωνία, Ιταλία, Ουκρανία, Γαλλία, Σλοβακία, Λίβανος και από άλλες χώρες γίναμε ένα. Συνειδητοποιείς ότι αυτά που σας ενώνουν είναι τόσο περισσότερα από αυτά που σας χωρίζουν. Γίνεσαι ένας πολίτης του κόσμου. Δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια το συναίσθημα που βιώνεις ότι γίνεσαι φίλος με άτομα από άλλες χώρες ή και άλλες ηπείρους. Διασκεδάζετε μαζί, μεθάτε μαζί, κάνετε ταξίδια μαζί, διαβάζετε μαζί(ναι γίνεται και αυτό στο Εράσμους). Τώρα πια θα κοιτώ τον χάρτη και θα λέω α σε αυτήν την πόλη μένει η τάδε στην άλλη χώρα ο τάδε.Και ακόμα και τώρα που γράφω το άρθρο αυτό σκέφτομαι τις απίστευτες στιγμές που περάσαμε μαζί και γελάω και συγκινούμαι ταυτόχρονα. Όσο κοινότυπο και αν ακούγεται εντρυφείς σε διαφορετικές κουλτούρες, βλέπεις τον κόσμο με άλλα μάτια και συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει μια μόνο όψη για κάποιο πράγμα(η δικιά σου όψη μέχρι πρότινος) και τελικά ίσως να επαναπροσδιορίσεις ορισμένες απόψεις σου.
With our Brazilian friend Nathalia
4. Εκπαίδευση
Όπως και να το κάνουμε το Εράσμους δεν είναι μόνο διακοπές,ποτά και ταξίδια αλλά και σπουδές. Στην δικιά μου περίπτωση ήταν λίγο περίεργα τα πράγματα γιατί ναι μεν οι εξετάσεις μου θα ήταν στα αγγλικά αλλά οι διαλέξεις γίνονταν στα πορτογαλικά και τώρα όσον αφορά τα εργαστήρια ήταν στην κρίση του κάθε καθηγητή. Κάποιοι ήταν πολύ βοηθητικοί κάποιοι άλλοι όχι τόσο. Αυτό που με τρόμαζε λίγο πριν πάω εκεί ήταν ότι θα ήμουν η μόνη Ερασμίτισα στο τμήμα Βιολογίας κι δεν ήμουν σίγουρη αν θα τα ανταπεξέλθω. Άλλη μια πρόκληση που την αντιμετώπισα επιτυχώς. Το Εράσμους είναι γεμάτο από προκλήσεις και ακριβώς επειδή τις αντιμετωπίζεις αισθάνεσαι πια πιο δυνατός με πιο αυτοπεποίθηση. Ήμουν και τυχερή μιας και γνώρισα ορισμένα πολύ καλά παιδιά, Πορτογάλους φοιτητές που με βοήθησαν να ενταχθώ και κυριολεκτικά με αγκάλιασαν(thank you Ines!!) και είμαι σίγουρη ότι χωρίς αυτούς δεν θα τα είχα καταφέρει. Γενικότερα να πω ότι οι Πορτογάλοι είναι πολύ καλοί άνθρωποι, ευγενικοί, εξυπηρετικοί δηλαδή τους αγάπησα. Προφανώς εξασκείς και τα Αγγλικά σου, οκ δεν μιλάνε άπταιστα αγγλικά οι Ερασμίτες(με εξαίρεση τους Γερμανούς χαχα) αλλά όπως και να το κάνουμε αποκτάς μεγαλύτερη ευφράδεια και αυτοπεποίθηση, ενώ ζώντας 5 μήνες στην Πορτογαλία αναπόφευκτα θα μάθεις και ορισμένα Πορτογαλικά. Obrigada Boa Noite!
Porto
5. Διασκέδαση
Από αυτό άλλο τίποτα. Ειδικά η Πορτογαλία είναι αρκετά φτηνή χώρα επομένως σε ένα μπαράκι με 1,5 ευρώ πίνεις μπύρα ή κρασί με 0,50 ή 1 ευρώ τα σφηνάκια. Από αυτές τις τιμές καταλαβαίνετε τι ακολουθεί μετέπειτα. Γύρισα Ελλάδα και είδα τις τιμές και μου κακοφάνηκαν. Ναι στο Εράσμους μαθαίνεις να πίνεις..πολύ!! Και το ακόμα πιο σουρρεαλιστικό? Όσο βρισκόμουν εκεί ορισμένες φορές ήθελα να ακούσω λίγο ελληνική μουσική που μου είχε λείψει και τώρα που είμαι πίσω βάζω και ακούω την βραζιλιάνικη μουσική χαχαχα.
With Angeliki
Λοιπόν με λίγα λόγια το Εράσμους είναι μια εμπειρία που κυριολεκτικά σου αλλάζει την ζωή. Οι σπουδές αν και αποτελούν μέρος του προγράμματος έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Τα υπόλοιπα πράγματα που αποκτάς και οι συγκινήσεις που βιώνεις είναι τα σημαντικότερα, αυτά θα θυμάσαι μετά από μερικά χρόνια. Δεν θα ξαναβρεθεί η ευκαιρία να σε πληρώνουν (το επίδομα είναι 470 ευρώ το μήνα) για να σπουδάσεις και να κάνεις ως ένα σημείο διακοπές. Εκμεταλλευτείτε το! Και σας το λέει ένα άτομο που δεν ήμουν και η πιο τολμηρή στην ζωή της και σίγουρα είχα κάποιους δισταγμούς πριν πάω αλλά τελικά σας το λέω με βεβαιότητα δεν αξίζουν να σας κρατάνε πίσω. Και αν σκέφτεστε το οικονομικό επιλέξτε μια φτηνή χώρα όπως έκανα εγώ και κάντε οικονομία και επενδύστε τα χρήματα στις προτεραιότητες σας. Καθώς ούτε εγώ είχα πολλά χρήματα εξοικονομούσα χρήματα στο φαγητό και στις άλλες "πολυτέλειες" (αχ πόσα μακαρόνια και ρύζι φάγαμε) ώστε να τα ξοδέψω σε αυτά που ήθελα περισσότερο, στα ταξίδια.
ΥΓ 1. Μια έντονη στιγμή για μένα ήταν στο Greek dinner που ετοιμάσαμε στους ξένους λίγες μέρες πριν φύγουμε. Ήμασταν 6 ώρες στην κουζίνα(όσες δεν ήμουν σε όλη μου την ζωή χαχαχ) αλλά όταν είδαμε τα παιδιά να έρχονται, να γελάνε, να τα τρώνε όλα όσα είχαμε φτιάξει πήραμε μια απίστευτη ικανοποίηση και η κούραση εξαφανίστηκε. Το χαρήκαμε με την ψυχή μας.
Greek dinner
ΥΓ 2. ΟΙ Βραζιλιάνοι είναι ο καλύτερος λαός στον κόσμο! Όλοι τους είναι τόσο απίστευτοι τύποι, του χαβαλέ σαν και μας και γενικά τους λάτρεψα.
ΥΓ 3. Έχω τσακωθεί με άτομα όταν τους λέω ότι αισθάνομαι την Πορτογαλία δεύτερη πατρίδα μου. Μου λένε σιγά μέσα σε 6 μήνες την αγαπησες τοσο; Άλλο η συνηθεια και αλλο να την αγαπησεις. Οχι το συναισθημα ειναι τελειως διαφορετικο. Αγαπησα την ιδια την χωρα και τους ανθρωπους της που με αγκαλιασαν, δεν αισθανθηκα ποτε μειονεκτικά, πάντα θα σκοτώνονταν να με βοηθήσουν ακομα και με νοηματα για να συνεννοηθουμε. Περπατησα σε μικρα Πορτογαλικα χωριουδακια με απιστευτη ομορφια, γνωρισα την βραζιλιανικη νεοποπ μουσική αλλα και τα παραδοσιακα πορτογαλικα φαντος. Και αυτο ηταν το κερδος μου. Δεν συνανστραφηκα μονο με Ερασμιτες αλλα με πολλους ντοπιους και Βραζιλιανους και αυτο ηταν το καλυτερο σημειο του Ερασμους. Οπως εχω πει πολλακις σε φιλους μου η Πορτογαλια έχει εναν χρυσο συνδυασμο -το μεσογειακο ταπεραμεντο με την οργανωση και καλαισθησια των βορειων ευρωπαικων χωρων σε μια σωστη αναλογια-. Για μενα ενα μερος της καρδιας μου θα ειναι παντα εκει!
Εγώ γνωρίζω μόνο αγγλικά,κι εσύ το ίδιο και σε πηραν;
