Zorz59
Member
- Μηνύματα
- 253
- Likes
- 1.840
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Day 1 of Trek: Trek from Lemosho Gate (2.400) to Mti Mkubwa Camp (2.785)
- Day 2 of Trek: Trek from Mti Mkubwa (2.785) to Shira Camp 2 (3.900)
- Day 3 of Trek: Trek from Shira Camp 2 (3.900) - to Lava Tower (4.600) - to Barranco Camp (3.900)
- Day 4 of Trek: Trek from Barranco Camp (3.900) to Karanga Camp (4.000)
- Day 5 of Trek: Trek from Karanga Camp (4.000) to Barafu Basecamp (4.675)
- Day 6 of Trek: Summit Day, Trek from Barafu Basecamp (4.675) to Uhuru Peak (5.895) to Barafu Basecamp (4.675) to Mweka Camp (3100)
- Day 7 of Trek: Trek from Mweka Camp (3.100) to Mweka Gate (1.650) And Drive to Moshi Town
- Επίλογος
- Moshi Town
Day 5 of Trek: Trek from Karanga Camp (4.000) to Barafu Basecamp (4.675)
Αυτός ήταν ο τελευταίος κανονικός ύπνος πριν την κορυφή. Χαλαρό χαρούμενο ξύπνημα, γεμάτο ανυπομονησία για την επόμενη μέρα.
Το σημερινό τρεκ είναι χαλαρό και γρήγορο, είναι απλά η προσέγγιση στο basecamp μόλις 640 μέτρα ψηλότερα και 3.2 χιλιόμετρα μακριά.
Πρωινό και προετοιμασία για το τρεκ, και εκεί αρχίζουν και ακούγονται τραγούδια, αφρικάνικα τραγούδια, από τα γκρουπ. Οι guides και οι πορτερς από αυτά τα γκρουπ, στήνουν χορό και όλοι μαζί κυκλικά τραγουδούν για το τρεκ και την καλή διάθεση του βουνού. Οι φωνές σαν χορωδία, κατακλύζουν την ατμόσφαιρα και δίνουν άλλη ώθηση σε όλους μας. Κατανυκτικό και υπέροχο συναίσθημα. Στο δικό μας γκρουπ αποφασίζουμε να κάνουμε το αντίστοιχο σκηνικό αύριο στο camp στη βάση του βουνού, μετά την κατάκτηση της κορυφής!!!
Ο καιρός απλά εκπληκτικός με διαύγεια, και έτσι ξεκινάμε. Την πρώτη ανηφόρα της διαδρομής. Στο πρώτο αυτό ανέβασμα, σχολιάζουμε ότι ναι αυτό ήταν, φτάνουμε στο basecamp και τέρμα τα αστεία, μετά έχει κορυφή!! Και σιγά σιγά μας πιάνει αυτό το ελαφρύ άγχος, μια προσμονή, ότι ναι είμαστε μερικές ώρες πριν την κατάκτηση αυτού που σχεδιάζουμε τόσο καιρό!!
Στην κορυφή της ανηφόρας, ένα πλάτωμα. Από την μια μεριά στη βάση βλέπουμε το Karanga Camp και από την άλλη το ίσιωμα μέχρι την τελική ανάβαση πριν το Barafu Camp. Χαλάρωμα εκεί, για χάζι της θέας και ευκαιρία για λίγο νεράκι, εννοείται όχι σκέτο. Μερικοί ηλεκτρολύτες και μαγνήσια ακόμα δεν έβλαψαν ποτέ πριν την επίθεση για την κορυφή!!
Από εκεί και πέρα συνεχίζουμε με επόμενη στάση το Barafu Basecamp. Μια τελευταία ανάσα πριν την μεγάλη ανηφόρα και δίνουμε το push για το ανέβασμα στο Barafu.
Καθώς η περιοχή έχει αραιή βλάστηση και έλλειψη νερού, το κάμπινγκ δεν έχει χλωρίδα ή πανίδα. Ούτε βέβαια και πηγή με νερό. Οπότε οι πορτερς μας εφοδιάζουν με ότι νερό είναι απαραίτητο.
Αν και το έδαφος είναι βραχώδες και γεμάτο ηφαιστειακά εδάφη και κρηπιδώματα, το τοπίο κόβει την ανάσα. Μία βόλτα μέσα στο Camp μα αποζημιώνει.
Distance: 3.10km
Time: 2.06 hours
Uphill: 605 up
Downhill: 12 down
Φτάνοντας για άλλη μια φορά νωρίς, βρίσκουμε πάλι ένα πολύ καλό σημείο για να στήσουμε σκηνές. Και στο Barafu αυτό είναι κρίσιμο, γιατί οι άνεμοι είναι πολύ ισχυροί!!!
Τι έχει πλέον το πρόγραμμα για αυτή την ημέρα, και πως οδηγούμαστε στο ξεκίνημα μας για την κορυφή…
Στήσιμο camp, τσάι και σνακ για αρχή, στη συνέχεια χαλάρωμα και κατά τις 5 ένα πολύ δυνατό σε υδατάνθρακες φαγητό. Από εκεί και πέρα ηρεμία αναδιάταξη και προσπάθεια για ύπνο μέχρι τις 11.30 το βράδυ. Ξύπνημα, προετοιμασία και κάποιο σνακ για αναχώρηση για την κορυφή κατά της 12.30 τη νύχτα!!
Έχοντας μπροστά μας αρκετές ώρες μέχρι το φαγητό και την ξάπλα, μετά από τον καθιερωμένο χαβαλέ, βάζουμε σε μια σειρά τα πράγματα όσον αφορά τον ρουχισμό για το νυχτερινό τρεκ. Αναμενόμενες θερμοκρασίες μέχρι -15 λίγο πριν την ανατολή και κατά την διάρκεια της επιστροφής στο basecamp με ήλιο οι θερμοκρασίες θα είναι λίγο πάνω από το 0.
Λίγο ζεματισμένο νερό βρασμένο με τζιντζερ μας τονώνει και ξαπλώνουμε λίγο πριν το φαγητό. Σκέψεις, άγχη για την ανάβαση φεύγουν όλα μόλις αναλογιστείς το που και το πώς.
Περνάει από το μυαλό μου το σχήμα του πλανήτη, το που είστε σαν πινέζα πάνω σε αυτόν. Σημείο Κιλιμάντζαρο Αφρική, υψόμετρο 4.640, καιρός υπέροχος. Ανατριχιάζω από την ηρεμία που μου δίνει αυτή η σκέψη. Που ήμασταν πριν μια εβδομάδα και που είμαστε και τι κάνουμε τώρα. Τα άτια κλείνουν και εκεί στο τέλειο χαλάρωμα ένα άγγιγμα και ένας μικρός ήχος δίπλα από τον υπνόσακο στη σκηνή. Ανοίγω τα μάτια και αλληλοκοιτιόμαστε με ένα ποντικάκι του βουνού… Σταδιαλα πετάγομαι, @$#@%$ το σπίτι του… και γέλια μετά, φεύγει και αυτό τρομαγμένο. Μάλλον εμείς ήρθαμε σπίτι του…
Το ζεστό φαγητό έρχεται. Το τρώμε όλο λαίμαργα πιο πολύ, όχι από πείνα αλλά σαν προετοιμασία για το ανέβασμα. Βάζουμε και μια κουταλιά στις πέτρες από βγήκε το ποντικάκι.
Τέρμα τα αστεία τώρα. Κλείνουμε όλα τα φερμουάρ της σκηνής. Ήσυχοι πλέον μέσα στον υπνόσακο. Ο άνεμος δυναμώνει ελαφρά και ο Χατζηδάκης παίζει στο ηχειάκι.
Το δικό μας Βαλς των Χαμένων Ονείρων θα το χορέψουμε σε 5-6 ώρες από τώρα……….
Αυτός ήταν ο τελευταίος κανονικός ύπνος πριν την κορυφή. Χαλαρό χαρούμενο ξύπνημα, γεμάτο ανυπομονησία για την επόμενη μέρα.
Το σημερινό τρεκ είναι χαλαρό και γρήγορο, είναι απλά η προσέγγιση στο basecamp μόλις 640 μέτρα ψηλότερα και 3.2 χιλιόμετρα μακριά.
Πρωινό και προετοιμασία για το τρεκ, και εκεί αρχίζουν και ακούγονται τραγούδια, αφρικάνικα τραγούδια, από τα γκρουπ. Οι guides και οι πορτερς από αυτά τα γκρουπ, στήνουν χορό και όλοι μαζί κυκλικά τραγουδούν για το τρεκ και την καλή διάθεση του βουνού. Οι φωνές σαν χορωδία, κατακλύζουν την ατμόσφαιρα και δίνουν άλλη ώθηση σε όλους μας. Κατανυκτικό και υπέροχο συναίσθημα. Στο δικό μας γκρουπ αποφασίζουμε να κάνουμε το αντίστοιχο σκηνικό αύριο στο camp στη βάση του βουνού, μετά την κατάκτηση της κορυφής!!!
Ο καιρός απλά εκπληκτικός με διαύγεια, και έτσι ξεκινάμε. Την πρώτη ανηφόρα της διαδρομής. Στο πρώτο αυτό ανέβασμα, σχολιάζουμε ότι ναι αυτό ήταν, φτάνουμε στο basecamp και τέρμα τα αστεία, μετά έχει κορυφή!! Και σιγά σιγά μας πιάνει αυτό το ελαφρύ άγχος, μια προσμονή, ότι ναι είμαστε μερικές ώρες πριν την κατάκτηση αυτού που σχεδιάζουμε τόσο καιρό!!
Στην κορυφή της ανηφόρας, ένα πλάτωμα. Από την μια μεριά στη βάση βλέπουμε το Karanga Camp και από την άλλη το ίσιωμα μέχρι την τελική ανάβαση πριν το Barafu Camp. Χαλάρωμα εκεί, για χάζι της θέας και ευκαιρία για λίγο νεράκι, εννοείται όχι σκέτο. Μερικοί ηλεκτρολύτες και μαγνήσια ακόμα δεν έβλαψαν ποτέ πριν την επίθεση για την κορυφή!!
Από εκεί και πέρα συνεχίζουμε με επόμενη στάση το Barafu Basecamp. Μια τελευταία ανάσα πριν την μεγάλη ανηφόρα και δίνουμε το push για το ανέβασμα στο Barafu.
Καθώς η περιοχή έχει αραιή βλάστηση και έλλειψη νερού, το κάμπινγκ δεν έχει χλωρίδα ή πανίδα. Ούτε βέβαια και πηγή με νερό. Οπότε οι πορτερς μας εφοδιάζουν με ότι νερό είναι απαραίτητο.
Αν και το έδαφος είναι βραχώδες και γεμάτο ηφαιστειακά εδάφη και κρηπιδώματα, το τοπίο κόβει την ανάσα. Μία βόλτα μέσα στο Camp μα αποζημιώνει.
Distance: 3.10km
Time: 2.06 hours
Uphill: 605 up
Downhill: 12 down
Φτάνοντας για άλλη μια φορά νωρίς, βρίσκουμε πάλι ένα πολύ καλό σημείο για να στήσουμε σκηνές. Και στο Barafu αυτό είναι κρίσιμο, γιατί οι άνεμοι είναι πολύ ισχυροί!!!
Τι έχει πλέον το πρόγραμμα για αυτή την ημέρα, και πως οδηγούμαστε στο ξεκίνημα μας για την κορυφή…
Στήσιμο camp, τσάι και σνακ για αρχή, στη συνέχεια χαλάρωμα και κατά τις 5 ένα πολύ δυνατό σε υδατάνθρακες φαγητό. Από εκεί και πέρα ηρεμία αναδιάταξη και προσπάθεια για ύπνο μέχρι τις 11.30 το βράδυ. Ξύπνημα, προετοιμασία και κάποιο σνακ για αναχώρηση για την κορυφή κατά της 12.30 τη νύχτα!!
Έχοντας μπροστά μας αρκετές ώρες μέχρι το φαγητό και την ξάπλα, μετά από τον καθιερωμένο χαβαλέ, βάζουμε σε μια σειρά τα πράγματα όσον αφορά τον ρουχισμό για το νυχτερινό τρεκ. Αναμενόμενες θερμοκρασίες μέχρι -15 λίγο πριν την ανατολή και κατά την διάρκεια της επιστροφής στο basecamp με ήλιο οι θερμοκρασίες θα είναι λίγο πάνω από το 0.
Λίγο ζεματισμένο νερό βρασμένο με τζιντζερ μας τονώνει και ξαπλώνουμε λίγο πριν το φαγητό. Σκέψεις, άγχη για την ανάβαση φεύγουν όλα μόλις αναλογιστείς το που και το πώς.
Περνάει από το μυαλό μου το σχήμα του πλανήτη, το που είστε σαν πινέζα πάνω σε αυτόν. Σημείο Κιλιμάντζαρο Αφρική, υψόμετρο 4.640, καιρός υπέροχος. Ανατριχιάζω από την ηρεμία που μου δίνει αυτή η σκέψη. Που ήμασταν πριν μια εβδομάδα και που είμαστε και τι κάνουμε τώρα. Τα άτια κλείνουν και εκεί στο τέλειο χαλάρωμα ένα άγγιγμα και ένας μικρός ήχος δίπλα από τον υπνόσακο στη σκηνή. Ανοίγω τα μάτια και αλληλοκοιτιόμαστε με ένα ποντικάκι του βουνού… Σταδιαλα πετάγομαι, @$#@%$ το σπίτι του… και γέλια μετά, φεύγει και αυτό τρομαγμένο. Μάλλον εμείς ήρθαμε σπίτι του…
Το ζεστό φαγητό έρχεται. Το τρώμε όλο λαίμαργα πιο πολύ, όχι από πείνα αλλά σαν προετοιμασία για το ανέβασμα. Βάζουμε και μια κουταλιά στις πέτρες από βγήκε το ποντικάκι.
Τέρμα τα αστεία τώρα. Κλείνουμε όλα τα φερμουάρ της σκηνής. Ήσυχοι πλέον μέσα στον υπνόσακο. Ο άνεμος δυναμώνει ελαφρά και ο Χατζηδάκης παίζει στο ηχειάκι.
Το δικό μας Βαλς των Χαμένων Ονείρων θα το χορέψουμε σε 5-6 ώρες από τώρα……….