Ηνωμένο Βασίλειο 20 χρόνια, εξερευνώντας τα μυστικά της Σκωτίας

[interted]

Ε ναι, οι εθνικοί δρυμοί έχουν μπόλικα δάση και γενικά βλάστηση! Έχουν και ποταμάκια και ρυάκια και προβατάκια Αν όμως κάποιος πάει στα νησιά και στις ανατολικές ακτές των Χάιλαντς (κυρίως βόρεια), θα δει άλλη φύση! Πρέπει να πάμε εξωτερικές Εβρίδες! Άντε, εσύ μπορείς να πας πιο εύκολα απο εκεί που είσαι! Και μετά εννοείται θα μας τα γράψεις εδώ για να μου ανάψεις κι άλλα φιτίλια εμένα στα ήδη αναμμένα που έχω....

Ενοείται πρέπει να πάμε εξωτερικές Εβρίδες.

Τα προβατάκια που λέγαμε

Λατρεύουμε προβατάκια.

Με μπέρδεψες λίγο τώρα. Πιο είναι ακριβώς αυτό το στοιχείο που ενώνει τους Έλληνες με τους Σκωτσέζους και τους διαφοροποιεί απο τους Άγγλους; Τα φυσικά τοπία;....
Εκτός αν εννοείς τον Κέλτικο πολιτισμό σε σχέση με τον Ελληνικό. Σε αυτό ναι! Οι Κέλτες δανείστηκαν το ελληνικό αλφάβητο και απο τις κέλτικες γλώσσες προέρχονται πχ τα Γαλεικά Ιρλανδικά, Γαλατικά κτλ
Πάντως τα φυσικά τοπία της Ελλάδας δεν έχουν καμία σχέση με τα τοπία της Σκωτίας. Ίσως είμαι λίγο κουρασμένη και έχω παρερμηνέψει όμως...

Σωστό αυτό για τον Κέλτικο πολιτισμό. Δεν είχα σκεφτεί αυτή την σύνδεση και πρέπει να συνυπολογιστεί. Εννούσα τον χαρακτήρα των ανθρώπων, όπως αυτός επηρεάζεται και διαμορφώνεται από το φυσικό τοπίο και τις δυσκολίες αυτού - ειδικά την απομόνωση που δημιουργούν. Αλλιώς είναι πχ. να ζείς στα Χάιλαντς και πρέπει να διασχίσεις το λοχ με κραβάκι γιατί δεν είχε δρόμο ή αντίστοιχα στην Πίνδο και αλλιώς στα Κότσγουολντς της Αγγλίας. Γενικώς οι Σκωτσέζοι είναι πιο rough/σκληραγωγημένοι χαρακτήρες (που φαίνεται ακόμα και στα χαρακτηριστικά του προσώπου) σε σχέση με τους Άγγλους και τουλάχιστον αυτό στο μυαλό μου τους συνδέει περισσότερο με τους Έλληνες.

ΥΓ. Δεν είναι ωραίο το Ντουνβεγκαν ακόμα και από μακριά;;;;;....

Είναι εντυπωσιακό και απο μακριά όντως!

 

[Smaragda53]

ωωωωω ομορφιά!!!

 

[interted]

Before we unlock the future, we must find the keys to the past - Leonard Nimoy


Τι λέτε, πάμε έναν περίπατο-ταξίδι στον χρόνο; Σας αρέσουν τα μεγαλιθικά;

Το αντικείμενο που θέλω να επισκεφθώ δεν εμφανίζεται στην εφαρμογή Maps.me και στο Google maps η θέση του αποδεικνύεται λάθος. Αφήνω το αμάξι μπροστά σε μια κλειδωμένη πύλη, και πιάνω το μονοπάτι παράλληλα με τον ποταμό. Καμία σηματοδότηση. Στενό πέρασμα, ανάμεσα από δέντρα και τον χαμηλό τοίχο που χωρίζει το δάσος από τα λιβάδια. Περνάω ένα γεφυράκι, με χαραγμένη ημερομηνία 1873, και βρίσκομαι ανάμεσα σε δύο ποτάμια. Προς τα νότια το μονοπάτι συνεχίζει ακολουθώντας την νησίδα μεταξύ των ποταμών. Όσο και να προχωράω δεν βλέπω κανένα σημάδι. Σε μια απελπισμένη προσπάθεια χώνομαι μέσα στο πυκνό δάσος στα βόρεια, το οποίο φαίνεται να τερματίζει στην συμβολή των ποταμών.

Ανάμεσα από τις δύο χαράδρες παρατηρώ ίχνη πατημένου εδάφους. Ακούγεται ένα γαύγισμα και ξαφνικά πετάγεται ένας αγριεμένος σκύλος. Μέσα από τα δέντρα οι φωνές της αφεντικίνας του καταφέρνουν να τον ηρεμήσουν. Τουλάχιστον υπάρχει πολιτισμός. Κάτω από ρίζες παρατηρώ κάτι που μοιάζει με τοίχο. Κοιτάζοντας πιο προσεκτικά διαπιστώνω ότι τυχαία βρήκα αυτό που έψαχνα! Αυτά τα πρασινισμένα ορθογώνια βράχια είναι σίγουρα αρχαία, και σχηματίζουν μια κυκλική δομή γύρω από ένα φαινομενικά φυσικό ύψωμα. Σε κάποιο σημείο ξεχωρίζει μια στενή ράμπα που ανεβαίνει στον τοίχο. Βρίσκομαι μπροστά στον πρόγονο του Σκωτσέζικου κάστρου, το λεγόμενο μπρόχ (broch).

Δεν είναι να απορεί κανείς πως αυτό το μπρόχ, το Leckie Broch, δεν είχε ανακαλυφθεί μέχρι τον 1960. Ακόμα και σήμερα είναι μια ζούγκλα. Η ιστορία λέει ότι μία Λαίδη πήγαινε βόλτα τον σκύλο της και πιάστηκε στα κλαδιά ενός ροδόδεντρου. Εκεί παρατήρησε ένα βράχο με παράξενες χαραγματιές και το ανέφερε στην Γλασκόβη. Στα επόμενα 10-15 χρόνια ανασκαφές έφεραν στο φως ένα από τα νοτιότερα μπροχ της Σκωτίας (σύνολο 571, ή 104 με κάποια άλλα κριτήρια), χτισμένο στην Βρετανική εποχή του Χαλκού (800 π.Κ.Ε. - 100 Κ.Ε) μαζί με πόρπες, χάντρες και βραχιόλια κατασκευασμένα στην Βρετανία.

Τα μπροχ, που είναι Σκοτσέζικη εφεύρεση και εντοπίζονται κυρίως στις εξωτερικές Εβρίδες, Ορκάδες και Σέτλαντς, είναι κυκλικοί πύργοι που στέγαζαν πιθανότατα μια οικογένεια. Η οικογένεια χρησιμοποιούσε το μπροχ σαν σύμβολο κύρους για να ελέγχει τον γειτονικό πληθυσμό. Με λίγα λόγια ήταν η δομή-πρόγονος των Κλαν των Χάιλαντς που θα κυριαρχήσουν όλο τον Μεσαίωνα. Το συγκριμένο είχε μάλλον καταστραφεί απότομα από φωτιά και τα ροδόδεντρα έχουν καταλάβει όλο τον χώρο ανάμεσα από τα βράχια (τα οποία έχουν κάποιες ύποπτες χαραγματιές). Δεν έχει σωθεί καμία σκεπή από μπροχ για να ξέρουμε πως ακριβώς μοιάζει. Η τωρινή όψη πάντως είναι αρκετή για να σου φέρει στο μυαλό Ιντιάνα Τζόυνς, χαμένους πολιτισμούς και τα σχετικά, οπότε κι εγώ κάνω γύρους και αναρωτιέμαι πόσα ακόμα μυστικά κρύβονται εδώ μέσα.

---

Το δεύτερο ταξίδι στον χρόνο θα γίνει στις όχθες ενός λοχ, το Loch Tay. Η θέα είναι ενός συνηθισμένου λοχ. Φυτείες δάσους από την απέναντι πλευρά, τουριστικές εγκαταστάσεις και μια αποβάθρα όπου κατεβάζουν τις βάρκες. Στην άκρη της αποβάθρας όμως βρίσκεται μια πολύ παράξενη κατασκευή: ένα κράνογκ (Crannog).

Πρόκειται για μια καλύβα από ξύλο με αχυρένια σκεπή, κάτι σαν μανιτάρι, η οποία στέκεται σε μια πλατφόρμα στηριγμένη σε πασσάλους πάνω από την θάλασσα. Χρονολόγηση της κατασκευής γύρω στο 800 π.Κ.Ε. Βέβαια αυτό που βλέπω είναι το αντίγραφο (δύσκολο να κρατήσει το ξύλο τόσες χιλιετίες). Κράνογκς είναι πιο συνηθισμένα στην Ιρλανδία, αλλά και στην Σκωτία, ειδικά στις Εξωτερικές Εβρίδες έχουν βρεθεί ορισμένα εξαιρετικά αρχαία (σημ. στις Εξωτερικές Εβρίδες τα έχτιζαν με πέτρες λόγω έλλειψης ξύλου).

Γιατί να μείνεις σε ένα τέτοιο μέρος; Προστασία από τους εχθρούς σου; Απομόνωση που βοηθάει σε κάποια μοναχική δημιουργική εργασία; Ούτε οι αρχαιολόγοι δεν ξέρουν. Ταξιδεύοντας νοητά σε αυτές τις περασμένες εποχές ακούω τις απελπισμένες κραυγές ενός πιτσιρικά. Ένας κύριος που φαίνεται να είναι ο παππούς του τον έχει βάλει μόνο σε μια βάρκα με ένα κουπί και τον σπρώχνει στην θάλασσα.

“Κι εγώ θα έκλαιγα αν ήμουν στην θέση του, τον καταλαβαίνω τον μικρό”, λέω στον παππού.

“Εγώ είμαι πολύ μεγάλος για να `καταλαβαίνω’” μου απαντάει με νόημα.

Αν και μου κακοφαίνεται η σκληρότητα του παππού, σκέφτομαι ότι οι συνθήκες είναι αυτές που βάζουν τους κανόνες σε κάθε μέρος του κόσμου. Όπως εγώ ζητάω κατανόηση από τον παππού ίσως πρέπει να έχω κι εγώ κατανόηση γι' αυτόν. Άσε που μου θυμίζει και λίγο την δικιά μου ζωή στον χωριό. Το ίδιο το κράνογκ μαρτυρά ότι οι άνθρωποι σε αυτό το μέρος του κόσμου ζούσαν πάντα σε ακραίες συνθήκες. Έτσι λοιπόν φεύγω χωρίς να αισθάνομαι πολύ άσχημα. Ελπίζω μόνο να τα καταφέρει ο μικρός.



---
Στα συμπληρωματικά στοιχεία θα μπούν και πιο ακριβείς οδηγίες για να βρείτε το μπροχ κοντά στο Στέρλινγκ.

 

[interted]

Να γίνουμε λίγο Ιντιάνα Τζόουνς, έτσι;

Η κλειδωμένη πύλη εμπόδιζε την οδήγηση μέχρι την έναρξη του μονοπατιού.

Καμία σηματοδότηση, πέρα από μια οδηγία για τα σκυλιά.

Ο φράχτης που χωρίζει το δάσος από τα χωράφια.

Περνώντας στην νησίδα μεταξύ των ποταμών από την Βικτωριανή γέφυρα.

Ακολουθώντας το μονοπάτι νότια αποδεικνύεται μάταιο.

Αποφασίζω να εστιάσω κοντά στην συμβολή των ποταμών, αντίθετα με τις οδηγίες του Google maps.

Από κάτω μια μικρή χαράδρα.

Και ιδού.

Η ράμπα.

Παράξενα βαθουλώματα.

Κάνοντας τον κύκλο.

---


Από την εκδρομή στο Λοχ Tay:

Το κράνογκ.

Πολύ κοντά στο κράνογκ, στο χωράφι ενός, μιά μπόνους ανακάλυψη:

 

[interted]

Και τα πιο χρηστικά για τις τελευταίες τρεις

1. Κάστρα

Ο παρακάτω εξαιρετικός χάρτης-οδηγός έχει πληροφορίες (τοποθεσία, τύπο κάστρου και χρονολογίες, σελίδα στο internet) για 714 κάστρα της χώρας. Το πουλάνε σε αρκετά τουριστικά σημεία.

Τα κάστρα που παρουσιάστηκαν:
https://www.historicenvironment.scot/visit-a-place/places/urquhart-castle/https://www.dunnottarcastle.co.ukhttps://www.historicenvironment.scot/visit-a-place/places/craigmillar-castle/

2. Νησί Σκάι

Προτείνω το λιγότερο μια διαμονή στο νησί. Έχει τόσα πολλά και το ηλιοβασίλεμα και η δύση με θέα τα απόκοσμα τοπία δεν χάνονται. Μπορείτε να πάτε από την γέφυρα (ωστέ να περάσετε από το Eilean Donan κάστρο) και να γυρίσετε με το φέρι που συνδέει με το Mallaig, (ώστε να δείτε την όμορφη θέα από τα Small Isles από τις παραλίες του Mallaig) ή ανάποδα. Μια προτεινόμενη διαδρομή μέσα στο νησί:

Δείτε το σάιτ της Caledonian MacBrayne για τα δρομολόγια των φέρι (https://www.calmac.co.uk)

3. Μεγαλιθική Σκωτία 1

Το Leckie Broch είναι 15 λεπτά οδήγηση από το Stirling. Πιάνετε τον A811 και βγαίνετε στον στενό δρόμο αριστερά αμέσως μετά την διασταύρωση αριστερά για το χωριό Gargunnock. Δείτε παρακάτω την διαδρομή με τα πόδια όπως την ζωγράφισα στο maps.me

---

Για το crannog δείτε εδώ:
https://www.crannog.co.uk
Όσο αφορά τους μεγαλιθικούς κύκλους, ο εικονιζόμενος ήταν ο Croft Moraig Stone Circle, αλλά θα τα πούμε πιο αναλυτικά την επόμενη φορά.

Στην περιοχή υπάρχει επίσης ένα εξαιρετικό κάστρο το Taymouth Castle, +ότι το χωριό Kenmore είναι όμορφο, αξίζει η επίσκεψη.

 

[interted]

Όταν οι φιλόσοφοι βασιλέψουν και οι βασιλιάδες φιλοσοφήσουν, μόνο τότε θα ευτυχήσουν οι λαοί - Πλάτωνας


Πολύ συχνά το κάστρο είναι το μέρος που ένας βασιλιάς θα γεννηθεί, θα στεφθεί, θα οχυρωθεί σε περιόδους ταραχής, θα ζήσει μέρος της ζωής του, θα φυλακιστεί, θα πεθάνει. Το κάστρο λέει πολλά για την ζωή του βασιλιά, δημόσια και ιδιωτική. Σε αυτό το μέρος θα επισκεφθούμε τρία κάστρα-σύμβολα της βασιλικής εξουσίας.

Άγριος ο δρόμος για να φτάσουμε στο Balmoral, το ιδιωτικό κάστρο της Βασίλισσας στα ανατολικά Χάιλαντς. Φιδογυριστός, ανεβοκατεβαίνει ανάμεσα από ποτάμια και λόφους με χιονοδρομικά. Φτάνοντας, μας παραλαμβάνει υπάλληλος του κάστρου, το οποίο φυσικά είναι ακόμα σε χρήση, για μια ξενάγηση περίπου 1μιση ώρας. Το κάστρο το έχτισε η Βικτόρια μαζί με τον σύζυγο της τον Αλβέρτο, σε θέση παλαιότερου κάστρου, αφού της έδειξαν έναν πίνακα (δεν υπήρχαν φωτό τότε) και της είπαν ότι το κλίμα είναι καλύτερο από τα Δυτικά Χάιλαντς (την είχαν τσιμπήσει και αρκετά midges το καλοκαίρι που είχαν πάει honeymoon εκεί). Ήταν η περίοδος της ρομαντικής αναβίωσης της ζωής των Χάιλαντς, με γκάιντες, χάιλαντ γκέιμς και στρατούς με ταρτάν. Να ‘ναι καλά ο λογοτέχνης Γουόλτερ Σκοτ. Ένα από τα πρώτα κτίρια που μας δείχνουν είναι ένα κτίριο από λαμαρίνα (εφεύρεση της εποχής) που φιλοξενούσε την ξεχωριστή αίθουσα για Σκοτσέζικους χορούς κέιλι (ωραία φάση ο χορός, δοκιμάστε αν σας δοθεί η ευκαιρία). Πήρε λοιπόν το καράβι η Βικτόρια για το Αμπερντίν, από όπου διέσχισε ποτάμια και βάλτους, όπως δείχνει ο παραστατικός πίνακας στην αίθουσα δεξιώσεων. Το κάστρο είναι γρανιτένιο και πολύ κομψό, με διαχωρισμένα κτίρια του προσωπικού και του βασιλικού ζεύγους και των επισκεπτών του. Και διαφορετικών ανέσεων δωμάτια. Πχ. στο δωμάτιο του πάστορα μπορείς να ακουμπήσεις τους απέναντι τοίχους απλώνοντας τα χέρια σου, ενώ της βασίλισσας έχει ευρύχωρο μπαλκόνι που βλέπει όλη την περιοχή. Το κάστρο είναι το 1% της έκτασης. Το άλλο 99% είναι αφιλόξενες βαλτώδεις εκτάσεις όπου οι βασιλικοί κυνηγοί χτυπάνε ελάφια (για τον έλεγχο του πληθυσμού όπως μας είπε πολλές φορές ο ξεναγός), τα κεφάλια των οποίων στολίζουν την τραπεζαρία. Η τραπεζαρία είναι το μόνο δωμάτιο που σε αφήνουν να μπεις, αλλά περισσότερο ευχαριστήθηκα τις βόλτες στο γύρω δάσος (όπου η τωρινή Βασίλισσα απολαμβάνει την ιππασία πόνυ) και τον ποταμό Royal Dee.

Το Κάστρο του Στέρλινγκ από μακριά μοιάζει με αντίγραφο του κάστρου του Εδιμβούργου. Κάθεται κι αυτό πάνω στον μαύρο θρόνο του από παγωμένο μάγμα. Παλιά ρημαγμένα κτίρια αριστερά και δεξιά, βλέπεις καθώς ανεβαίνεις από τα απότομα πέτρινα καλντερίμια. Μέσα όμως είναι αρκετά διαφορετικό από του Εδιμβούργου. Περίπλοκο, κτισμένο σε πολλά στάδια, με ανομοιόμορφα κτίρια και δρόμους – δεν ξέρεις από που έχεις μπει σε ποιο μέρος βγήκες. Μπορείς να επισκεφθείς τις κρύπτες, τα βασιλικά διαμερίσματα, το δωμάτιο με τις κεφαλές (ξύλινα πορτραίτα από τον 16 αιώνα), το βασιλικό χολ, και την βασιλική εκκλησία. Όλα πολύ μεσαιωνικά, αν και επιδιορθωμένα ή ανακαινισμένα με προσθήκη πχ. μοντέρνων αντιγράφων ταπισερί (οι ορίτζιναλ είναι σε μουσείο της Νέας Υόρκης). Στην βασιλική εκκλησία πιάσαμε κουβέντα με τον νεαρό υπάλληλο. “Αυτό το κτίριο τελείωσε σε χρόνο μηδέν για την στέψη του Καρόλου, από το βασιλικό κλαν Στιούαρτ, ο οποίος ήταν βασιλιάς τόσο της Σκοτίας όσο και της Αγγλίας. Επειδή όμως τα βασίλεια δεν ήταν ακόμα ενωμένα, έπρεπε να γίνει στέψη τόσο στο Λονδίνο όσο και στο Στέρλινγκ. Κοίταξε αυτές τις τοιχογραφίες”, δείχνοντάς μου κάποιους κενούς κύκλους, “Ο συνάδερφος μου που δουλεύει εδώ 15 χρόνια έχει την θεωρία ότι περιείχαν πορτραίτα τα οποία μετά σβήστηκαν. Εγώ πιστεύω ότι δεν είχαν τίποτα.”. Μετά δείχνοντας μου ένα σύμβολο που μοιάζει με μουσικό σύμβολο. “Ο συνάδερφος μου πάει στοίχημα ότι αυτά είναι τα αρχικά του Charles I (το Ι μέσα στο C), ενώ εγώ πιστεύω James 6 (το J μεσα στο 6)”. Και ούτω καθεξής, συνεχίστηκε η ...αμφίβολη παρουσίαση της τοιχογραφίας. Πάντως υπάρχει υπεραφθονία επεξηγητικών πινακίδων. Μετάνιωσα που πήρα audioguide – τελικά δεν τον χρησιμοποίησα πολύ. Η θέα περπατώντας τα τείχη ήταν μάλλον το καλύτερο σημείο, με τον κάμπο του Στέρλινγκ, όπου ξεχωρίζει ο γοτθικός πύργος του Wallace monument, και τα χιονισμένα χάιλαντς στο βάθος.

Κάποτε που είχα επισκεφθεί το κάστρο του Εδιμβούργου (ίσως 15 χρόνια πριν), δεν μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση. Αντίθετα, για μένα το κάστρο είναι απλά το σύμβολο της πόλης, που το βλέπεις από κάθε σημείο, μια απομονωμένη νησίδα πάνω από τον γυαλιστερό βράχο στην καρδιά της πόλης. Οι καλύτερες θέες που έχω δει είναι κατεβαίνοντας το πίσω μέρος του λόφου “κάθισμα του Αρθούρου” στο σούρουπο, όπου η παλιά πόλη παίρνει ένα κοκκινωπό χρώμα. Την βόρεια πρόσοψη του κάστρου προς το Νιού Τάουν λέγεται σκαρφάλωσε ο Robert the Bruce μέσα στην νύχτα, για να το ανακαταλάβει από τους Άγγλους. Αποφάσισα να το ξαναεπισκεφθώ την περίοδο του κορονοϊού για δύο λόγους: ελάχιστος κόσμος και ήθελα να δω ζωντανά το κανόνι που πυροβολεί στις 1 μ.μ., κάτι που είχα χάσει την πρώτη φορά. Ωραία αίσθηση να μπαίνεις στο κάστρο, ακούγοντας στο audioguide περιγραφές του από διάφορους λογοτέχνες της πόλης, και να βλέπεις το Εδιμβούργο από τόσο περίοπτη θέση. Το ίδιο το κάστρο δεν έχει πολλά να δεις. Αυτό που θα σου πάρει περισσότερο χρόνο είναι ένα πολεμικό μουσείο (με κάποια ωραία παλιά βίντεο από το τάρταν άρμι, με τους μουσικούς της γκάιντας), ενώ ενδιαφέρον έχει και ένα πολεμικό μνημείο με τις λίστες των πολεμιστών που χάθηκαν. Ένα μικροσκοπικό μεσαιωνικό εκκλησάκι είναι νομίζω το πιο παλιό μέρος του κάστρου. Τελικά στήθηκα κι εγώ να δω τον πυροβολισμό της 1 μ.μ. Λέγεται ότι γινόταν για τον συγχρονισμό των ρολογιών των καραβιών που άραζαν στο Λιθ. Ωραίο το τελετουργικό, με τον ντυμένο παραδοσιακά υπεύθυνο να κοιτάει το ρολόι του και με καθορισμένες κινήσεις να ανάβει το κανόνι. Έκατσα και μπροστά, μπροστά και τελικά ...ξεκουφάθηκα. Μου έδωσε ωραία αίσθηση πάντως το κάστρο παρ’ όλη την έλλειψη σημαντικών αξιοθέατων μέσα.


---
Μια αρχική εικόνα:

Μπαλμόραλ

Στέρλινγκ

Εδιμβούργου

 

[Smaragda53]

Όταν οι φιλόσοφοι βασιλέψουν και οι βασιλιάδες φιλοσοφήσουν, μόνο τότε θα ευτυχήσουν οι λαοί - Πλάτωνας


Πολύ συχνά το κάστρο είναι το μέρος που ένας βασιλιάς θα γεννηθεί, θα στεφθεί, θα οχυρωθεί σε περιόδους ταραχής, θα ζήσει μέρος της ζωής του, θα φυλακιστεί, θα πεθάνει. Το κάστρο λέει πολλά για την ζωή του βασιλιά, δημόσια και ιδιωτική. Σε αυτό το μέρος θα επισκεφθούμε τρία κάστρα-σύμβολα της βασιλικής εξουσίας.

Άγριος ο δρόμος για να φτάσουμε στο Balmoral, το ιδιωτικό κάστρο της Βασίλισσας στα ανατολικά Χάιλαντς. Φιδογυριστός, ανεβοκατεβαίνει ανάμεσα από ποτάμια και λόφους με χιονοδρομικά. Φτάνοντας, μας παραλαμβάνει υπάλληλος του κάστρου, το οποίο φυσικά είναι ακόμα σε χρήση, για μια ξενάγηση περίπου 1μιση ώρας. Το κάστρο το έχτισε η Βικτόρια μαζί με τον σύζυγο της τον Αλβέρτο, σε θέση παλαιότερου κάστρου, αφού της έδειξαν έναν πίνακα (δεν υπήρχαν φωτό τότε) και της είπαν ότι το κλίμα είναι καλύτερο από τα Δυτικά Χάιλαντς (την είχαν τσιμπήσει και αρκετά midges το καλοκαίρι που είχαν πάει honeymoon εκεί). Ήταν η περίοδος της ρομαντικής αναβίωσης της ζωής των Χάιλαντς, με γκάιντες, χάιλαντ γκέιμς και στρατούς με ταρτάν. Να ‘ναι καλά ο λογοτέχνης Γουόλτερ Σκοτ. Ένα από τα πρώτα κτίρια που μας δείχνουν είναι ένα κτίριο από λαμαρίνα (εφεύρεση της εποχής) που φιλοξενούσε την ξεχωριστή αίθουσα για Σκοτσέζικους χορούς κέιλι (ωραία φάση ο χορός, δοκιμάστε αν σας δοθεί η ευκαιρία). Πήρε λοιπόν το καράβι η Βικτόρια για το Αμπερντίν, από όπου διέσχισε ποτάμια και βάλτους, όπως δείχνει ο παραστατικός πίνακας στην αίθουσα δεξιώσεων. Το κάστρο είναι γρανιτένιο και πολύ κομψό, με διαχωρισμένα κτίρια του προσωπικού και του βασιλικού ζεύγους και των επισκεπτών του. Και διαφορετικών ανέσεων δωμάτια. Πχ. στο δωμάτιο του πάστορα μπορείς να ακουμπήσεις τους απέναντι τοίχους απλώνοντας τα χέρια σου, ενώ της βασίλισσας έχει ευρύχωρο μπαλκόνι που βλέπει όλη την περιοχή. Το κάστρο είναι το 1% της έκτασης. Το άλλο 99% είναι αφιλόξενες βαλτώδεις εκτάσεις όπου οι βασιλικοί κυνηγοί χτυπάνε ελάφια (για τον έλεγχο του πληθυσμού όπως μας είπε πολλές φορές ο ξεναγός), τα κεφάλια των οποίων στολίζουν την τραπεζαρία. Η τραπεζαρία είναι το μόνο δωμάτιο που σε αφήνουν να μπεις, αλλά περισσότερο ευχαριστήθηκα τις βόλτες στο γύρω δάσος (όπου η τωρινή Βασίλισσα απολαμβάνει την ιππασία πόνυ) και τον ποταμό Royal Dee.

Το Κάστρο του Στέρλινγκ από μακριά μοιάζει με αντίγραφο του κάστρου του Εδιμβούργου. Κάθεται κι αυτό πάνω στον μαύρο θρόνο του από παγωμένο μάγμα. Παλιά ρημαγμένα κτίρια αριστερά και δεξιά, βλέπεις καθώς ανεβαίνεις από τα απότομα πέτρινα καλντερίμια. Μέσα όμως είναι αρκετά διαφορετικό από του Εδιμβούργου. Περίπλοκο, κτισμένο σε πολλά στάδια, με ανομοιόμορφα κτίρια και δρόμους – δεν ξέρεις από που έχεις μπει σε ποιο μέρος βγήκες. Μπορείς να επισκεφθείς τις κρύπτες, τα βασιλικά διαμερίσματα, το δωμάτιο με τις κεφαλές (ξύλινα πορτραίτα από τον 16 αιώνα), το βασιλικό χολ, και την βασιλική εκκλησία. Όλα πολύ μεσαιωνικά, αν και επιδιορθωμένα ή ανακαινισμένα με προσθήκη πχ. μοντέρνων αντιγράφων ταπισερί (οι ορίτζιναλ είναι σε μουσείο της Νέας Υόρκης). Στην βασιλική εκκλησία πιάσαμε κουβέντα με τον νεαρό υπάλληλο. “Αυτό το κτίριο τελείωσε σε χρόνο μηδέν για την στέψη του Καρόλου, από το βασιλικό κλαν Στιούαρτ, ο οποίος ήταν βασιλιάς τόσο της Σκοτίας όσο και της Αγγλίας. Επειδή όμως τα βασίλεια δεν ήταν ακόμα ενωμένα, έπρεπε να γίνει στέψη τόσο στο Λονδίνο όσο και στο Στέρλινγκ. Κοίταξε αυτές τις τοιχογραφίες”, δείχνοντάς μου κάποιους κενούς κύκλους, “Ο συνάδερφος μου που δουλεύει εδώ 15 χρόνια έχει την θεωρία ότι περιείχαν πορτραίτα τα οποία μετά σβήστηκαν. Εγώ πιστεύω ότι δεν είχαν τίποτα.”. Μετά δείχνοντας μου ένα σύμβολο που μοιάζει με μουσικό σύμβολο. “Ο συνάδερφος μου πάει στοίχημα ότι αυτά είναι τα αρχικά του Charles I (το Ι μέσα στο C), ενώ εγώ πιστεύω James 6 (το J μεσα στο 6)”. Και ούτω καθεξής, συνεχίστηκε η ...αμφίβολη παρουσίαση της τοιχογραφίας. Πάντως υπάρχει υπεραφθονία επεξηγητικών πινακίδων. Μετάνιωσα που πήρα audioguide – τελικά δεν τον χρησιμοποίησα πολύ. Η θέα περπατώντας τα τείχη ήταν μάλλον το καλύτερο σημείο, με τον κάμπο του Στέρλινγκ, όπου ξεχωρίζει ο γοτθικός πύργος του Wallace monument, και τα χιονισμένα χάιλαντς στο βάθος.

Κάποτε που είχα επισκεφθεί το κάστρο του Εδιμβούργου (ίσως 15 χρόνια πριν), δεν μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση. Αντίθετα, για μένα το κάστρο είναι απλά το σύμβολο της πόλης, που το βλέπεις από κάθε σημείο, μια απομονωμένη νησίδα πάνω από τον γυαλιστερό βράχο στην καρδιά της πόλης. Οι καλύτερες θέες που έχω δει είναι κατεβαίνοντας το πίσω μέρος του λόφου “κάθισμα του Αρθούρου” στο σούρουπο, όπου η παλιά πόλη παίρνει ένα κοκκινωπό χρώμα. Την βόρεια πρόσοψη του κάστρου προς το Νιού Τάουν λέγεται σκαρφάλωσε ο Robert the Bruce μέσα στην νύχτα, για να το ανακαταλάβει από τους Άγγλους. Αποφάσισα να το ξαναεπισκεφθώ την περίοδο του κορονοϊού για δύο λόγους: ελάχιστος κόσμος και ήθελα να δω ζωντανά το κανόνι που πυροβολεί στις 1 μ.μ., κάτι που είχα χάσει την πρώτη φορά. Ωραία αίσθηση να μπαίνεις στο κάστρο, ακούγοντας στο audioguide περιγραφές του από διάφορους λογοτέχνες της πόλης, και να βλέπεις το Εδιμβούργο από τόσο περίοπτη θέση. Το ίδιο το κάστρο δεν έχει πολλά να δεις. Αυτό που θα σου πάρει περισσότερο χρόνο είναι ένα πολεμικό μουσείο (με κάποια ωραία παλιά βίντεο από το τάρταν άρμι, με τους μουσικούς της γκάιντας), ενώ ενδιαφέρον έχει και ένα πολεμικό μνημείο με τις λίστες των πολεμιστών που χάθηκαν. Ένα μικροσκοπικό μεσαιωνικό εκκλησάκι είναι νομίζω το πιο παλιό μέρος του κάστρου. Τελικά στήθηκα κι εγώ να δω τον πυροβολισμό της 1 μ.μ. Λέγεται ότι γινόταν για τον συγχρονισμό των ρολογιών των καραβιών που άραζαν στο Λιθ. Ωραίο το τελετουργικό, με τον ντυμένο παραδοσιακά υπεύθυνο να κοιτάει το ρολόι του και με καθορισμένες κινήσεις να ανάβει το κανόνι. Έκατσα και μπροστά, μπροστά και τελικά ...ξεκουφάθηκα. Μου έδωσε ωραία αίσθηση πάντως το κάστρο παρ’ όλη την έλλειψη σημαντικών αξιοθέατων μέσα.


---
Μια αρχική εικόνα:


View attachment 333710
Μπαλμόραλ


View attachment 333711
Στέρλινγκ


View attachment 333713
Εδιμβούργου

αυτό το πράγμα με τα κεφάλια ελαφιών στους τοίχους με ξεπερνάει. Λατρεύω να βλέπω κάστρα, αλλά δεν αντέχω αυτή την κυνηγετική μανία. Κι άντε όταν έπρεπε να σκοτώσουν για να φάνε, έχει καλώς, τώρα όμως σκοτώνουν από σπορ και αλαζονεία

 

[interted]

Συμφωνώ @Smaragda53 , κι εμένα δεν μου φαίνονται καθόλου καλοί λόγοι για να σκοτώνουν. Να προσθέσω ότι στα Χάιλαντς αδειάσαν σε μεγάλο βαθμο (από χωριά ή αλλες δραστηριότητες όπως καλλιέργεια) για να μπορούν οι μεγαλοϊδιοκτήτες τους να κυνηγούν για χόμπι...

Σας βάζω και τις φωτο από τα τρία κάστρα γιατί το δίλημμα αυτή την φορά είναι πιο μεγάλο νομίζω.


Πρώτα από το Μπαλμόραλ:

Ο δρόμος περνάει από τα ερημικά αντολικά Cairngorms.

Σύμφωνα με τον ξεναγό ένας έκανε την περίφημη North 500 με ένα τέτοιο το καλοκαίρι.

Το δωμάτιο του πάγου και από πίσω το (πρώην) δωμάτιο του χορού κέιλι.

Το βασιλικό σύμβολο είναι σωσμένο από το παλαιότερο κάστρο, κάτι που μαρτυρά το γεγονός ότι έχει μόνο τα Σκοτσέζικα σύμβολα.

Αριστερά το τμήμα της βασιλικής οικογένειας, δεξιά το τμήμα του προσωπικού.

Προσέξτε τους ανανάδες (σύμβολο χλιδής) και τα γαϊδουράγκαθα (το εθνικό λουλούδι της Σκωτίας) στις κορυφές

Απαγορευμένη φωτό του ballroom.

Ο ποταμός royal dee που περνάει ακριβώς από δίπλα.


----


Πάμε στο κάστρο του Στέρλινγκ.

Διασχίζοντας το Στέρλινγκ.

Ο Ρόμπερτ του Κλαν Μπρους που έδιωξε τους Άγγλους μετά από πολλές προσπάθειες και μάχη στο κοντινό Bannockburn.

Το Wallace μνημείο.

Στο συμμετρικό παλάτι του βασιλιά και της βασίλισας.

Φτάνοντας στην Εκκλησία που στέφονταν οι βασιλιάδες.

Οι συζητήσεις με τον υπάλληλο ήταν σχετικές με σύμβολα που φαίνονται εδώ.

Η κεντρική σάλα.

---


Και τελικά το κάστρο του Εδιμβούργου σε διάφορες στιγμές:

Το Νιού Τάουν.

Θέα προς τον λόφο Κάλτον.

Η είσοδος του μνημείου με σύμβολο τον φοίνικα που αναγεννιέται.

Έφτασε 1 μ.μ.

Στο πολεμικό μουσείο.

Και το Μεσσαιωνικό εκκλησάκι.

 

[Smaragda53]

Συμφωνώ @Smaragda53 , κι εμένα δεν μου φαίνονται καθόλου καλοί λόγοι για να σκοτώνουν. Να προσθέσω ότι στα Χάιλαντς αδειάσαν σε μεγάλο βαθμο (από χωριά ή αλλες δραστηριότητες όπως καλλιέργεια) για να μπορούν οι μεγαλοϊδιοκτήτες τους να κυνηγούν για χόμπι...

Σας βάζω και τις φωτο από τα τρία κάστρα γιατί το δίλημμα αυτή την φορά είναι πιο μεγάλο νομίζω.


Πρώτα από το Μπαλμόραλ:

View attachment 333720 View attachment 333721
Ο δρόμος περνάει από τα ερημικά αντολικά Cairngorms.

View attachment 333722 View attachment 333723 View attachment 333724 View attachment 333725 View attachment 333726
Σύμφωνα με τον ξεναγό ένας έκανε την περίφημη North 500 με ένα τέτοιο το καλοκαίρι.

View attachment 333727
Το δωμάτιο του πάγου και από πίσω το (πρώην) δωμάτιο του χορού κέιλι.

View attachment 333728 View attachment 333729 View attachment 333730 View attachment 333731

View attachment 333732 View attachment 333733 View attachment 333734
Το βασιλικό σύμβολο είναι σωσμένο από το παλαιότερο κάστρο, κάτι που μαρτυρά το γεγονός ότι έχει μόνο τα Σκοτσέζικα σύμβολα.

View attachment 333735
Αριστερά το τμήμα της βασιλικής οικογένειας, δεξιά το τμήμα του προσωπικού.

View attachment 333738 View attachment 333739 View attachment 333741
Προσέξτε τους ανανάδες (σύμβολο χλιδής) και τα γαϊδουράγκαθα (το εθνικό λουλούδι της Σκωτίας) στις κορυφές

View attachment 333742 View attachment 333743 View attachment 333744
Απαγορευμένη φωτό του ballroom.

View attachment 333745
Ο ποταμός royal dee που περνάει ακριβώς από δίπλα.


----


Πάμε στο κάστρο του Στέρλινγκ.


View attachment 333746

View attachment 333773 View attachment 333774
Διασχίζοντας το Στέρλινγκ.

View attachment 333776
Ο Ρόμπερτ του Κλαν Μπρους που έδιωξε τους Άγγλους μετά από πολλές προσπάθειες και μάχη στο κοντινό Bannockburn.

View attachment 333777
Το Wallace μνημείο.

View attachment 333778 View attachment 333779

View attachment 333747

View attachment 333748 View attachment 333749 View attachment 333750 View attachment 333751 View attachment 333752
Στο συμμετρικό παλάτι του βασιλιά και της βασίλισας.

View attachment 333753 View attachment 333754

View attachment 333755 View attachment 333756 View attachment 333757 View attachment 333758 View attachment 333759 View attachment 333760 View attachment 333761 View attachment 333762 View attachment 333763 View attachment 333764
Φτάνοντας στην Εκκλησία που στέφονταν οι βασιλιάδες.

View attachment 333765
Οι συζητήσεις με τον υπάλληλο ήταν σχετικές με σύμβολα που φαίνονται εδώ.

View attachment 333766 View attachment 333767 View attachment 333768
Η κεντρική σάλα.

View attachment 333769 View attachment 333770 View attachment 333771 View attachment 333772


---


Και τελικά το κάστρο του Εδιμβούργου σε διάφορες στιγμές:


View attachment 333782 View attachment 333784 View attachment 333785 View attachment 333786 View attachment 333787 View attachment 333789 View attachment 333791 View attachment 333792 View attachment 333794 View attachment 333795 View attachment 333796 View attachment 333798
Το Νιού Τάουν.

View attachment 333799
Θέα προς τον λόφο Κάλτον.

View attachment 333800 View attachment 333801 View attachment 333802 View attachment 333803 View attachment 333804


View attachment 333805
Η είσοδος του μνημείου με σύμβολο τον φοίνικα που αναγεννιέται.

View attachment 333806 View attachment 333807 View attachment 333808 View attachment 333809 View attachment 333810 View attachment 333811 View attachment 333812 View attachment 333813
Έφτασε 1 μ.μ.

View attachment 333814 View attachment 333815
Στο πολεμικό μουσείο.

View attachment 333816 View attachment 333817 View attachment 333818 View attachment 333819 View attachment 333820 View attachment 333821 View attachment 333822 View attachment 333823 View attachment 333824
Και το Μεσσαιωνικό εκκλησάκι.

View attachment 333825 View attachment 333826 View attachment 333827 View attachment 333828 View attachment 333829 View attachment 333830 View attachment 333831

Ουάου! φοβερές φωτογραφίες!

 

[interted]

Ευχαριστώ!

Που "κάνετε κλικ" στην δεύτερη τριάδα κάστρων;

Εγώ θα διαλέξω το κάστρο του Εδιμβούργου, μόνο και μόνο για την εντυπωσιακή θέαση του κάστρου πάνω στον ηφαιστειογενή βράχο όταν βρίσκεσαι από κάτω.

 

[psilos3]

Που "κάνετε κλικ" στην δεύτερη τριάδα κάστρων;

Δε μπορώ να ξεχωρίσω. Ναι μεν αυτό του Εδιμβούργου είναι εντυπωσιακό και έχει καταπληκτική θέα ωστόσο και τα άλλα που είναι εκτός αστικού ιστού μου κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση, με τη φύση της Σκωτίας και τα ποτάμια να περνάνε από δίπλα. Φοβερό τοπίο!

 

[STKF]

Θα αφήσω στην άκρη το Μπάλμοραλ. Ωραίο το παλάτι αλλά με κεντρίζει το δίλημμα, κάστρο Εδιμβούργου η αυτό του Στέρλινγκ.
Στα βασικά σημεία τα θεωρώ ισάξια. Πολύ καλά συντηρημένα και με ενδιαφέροντα μικρά πολεμικά μουσεία στο εσωτερικό τους. Οπότε η σύγκριση γίνεται σε δευτερεύοντα σημεία στα οποία νομίζω ότι προέχει αυτό του Εδιμβούργου.
Όπως λέει και ο @interted είναι η θέαση του κάστρου πάνω στον βράχο. Θα προσέθετα την προσέγγιση αφού διασχίζεις ένα μέρος από το φανταστικό Royal mile. Θα έβαζα ακόμη την θέα. Αυτό που έβλεπα από το καάστρο του Εδιβούργου μου άρεσε περισσότερο από αυτό του Στέρλινγκ.
Επίσης μέσα στο κάστρο του Εδιμβούργου έχει πιο πολλά ενδιαφέροντα σημεία πέραν των μουσείων όπως παλάτι, πολεμικό μνημείο, φυλακή και άλλα.
Παρόλα αυτά όμως θα επιλέξω το Στέρλινγκ μόνο και μόνο για εκείνη την πολεμική σημαία του τοπικού συντάγματος,, σε καποια από τις αίθουσες που έγραφε μεταξύ άλλων, Κρήτη.