Σουδάν “Πάμε για ύπνο Κατερίνα, πάμε ν’αλλάξουμε ζωή....” (by hydronetta & isabelle)

[whoknows]

Γιατί, νομίζεις ότι οι άλλοι που ενδιαφερθήκαμε δεν θα το συζητούσαμε σοβαρά;

καθε αλλο, απλα αναφερθηκα ως προς εμενα με το σοβαρα

 

[isabelle]

Καλημέρα και απο εμενα,

Η ιστορία σας (αναφέρομαι στον αριθμό των συμμετεχόντων και όχι ως ένδειξη πληθυντικού) ομολογώ μου είχε ξεφύγει. Σουδάν λοιπόν… ενδιαφέρουσα χώρα με πολλές αντιθέσεις. Από τις επισκέψεις μου για επαγγελματικούς σκοπούς τα τελευταία χρόνια βλέπω προσωπικά την χώρα να αλλάζει και να αποκτάει μια εξωστρέφεια και αυτό είναι ευχάριστο.

Εάν δεν με απατάει η μνήμη μου δε, από τον περασμένο Ιούλιο σταμάτησε και το τραπεζικό sanction και πολλά πράγματα θα αλλάξουν (ίσως) προς το καλύτερο. Ωστόσο δεν παύει να είναι μια από τις πιο σκληρές διοικούμενες από σαρια χώρες, και συγκρίνεται με την Μαυριτανία και σε κάποιες πτυχές ξεπερνάει και την Σαουδική Αραβία σε αυστηρότητα και συντηρητισμό.

Κάποια σχόλια εάν μου επιτρέπετε στο κείμενο, που ίσως βρουν χρήσιμα μελλοντικοί ναξιώτες

1. Registration το οποίο είναι απαραίτητο, με κάποιο έξτρα κόστος το αναλαμβάνει το ξενοδοχείο οπότε δεν χρειάζεται να τρέξεις προσωπικά

2. Η πρεσβεία του Σουδάν στην Αθήνα διακρίνεται για τους αργούς ρυθμούς. Ο πρέσβης τους ωστόσο είναι ένας πολύ ενδιαφέρον άνθρωπος και καταδέχεται να συζητάει με κόσμο. Εάν δε του δείξεις ότι σε ενδιαφέρει η χώρα του πολλά πράγματα μπορούν να κινηθούν πιο γρήγορα. Από προσωπική εμπειρία έχει τύχει να πάρω βίζα σε μια εβδομάδα όπως έχει τύχει να το πάρω και την επόμενη ημέρα.

3. Συμφωνώ και εγώ απόλυτα στα σχόλια για τους ανθρώπους. Πραγματικά ανοιχτόκαρδοι άνθρωποι. Μου κάνανε φοβερή εντύπωση τα ματιά τους.

4. Ενδιαφέρουσα εμπειρία η συναλλαγή ευρώ με τοπικό νόμισμα στην μαύρη αγορά, ειδικά όταν είσαι σε 4χ4 και μπαίνει ο άλλος μέσα και κουβαλάει «τούβλα» από χαρτονομίσματα. Ένιωσα για λίγο σαν να πρωταγωνιστούσα στο «Blow»

5. Εντύπωση μου είχε κάνει ότι ένα είδους καφέ τους ..έχει ιδιαίτερη γεύση… τζιντζερ … (δεν κατάφερα να το πιώ και ζήτησα κανονικό)

6. Το φαγητό σε δίσκους και με χέρια με ταξίδεψε αρκετά πίσω, αλλά τολμώ να πω ούτε εγώ ποτέ είχα κάποιο γαστρεντερικό πρόβλημα, αντιθέτως οι γεύσεις ήταν υπέροχες

Οι φωτογραφίες μοναδικές.. από κάποιο σημείο και μετά έπαψα να κρατάω σημειώσεις για όσα ήθελα να σχολιάσω και απλά απόλαυσα…

Αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την συνέχεια

Εννοείται ότι είναι χρήσιμη η κατάθεση της προσωπικής σου εμπειρίας, όχι μόνο για τους μελλοντικούς ταξιδιώτες αλλά και για μας που μόλις επιστρέψαμε!

Ως προς το τραπεζικό εμπράγκο, δεν ξέρω αν κάτι άλλαξε από τον Ιούλιο (δεν έχω μέτρο σύγκρισης), το σίγουρο πάντως είναι ότι τον Δεκέμβρη που πήγαμε εμείς οι πιστωτικές κάρτες δεν παίζανε πουθενά ενώ αδύνατη ήταν επίσης η ανάληψη από ΑΤΜ (μόνο οι ντόπιοι μπορούσαν να κάνουν αναλήψεις με σουδανικές τραπεζικές cash card). Με απλά λόγια, όποιος ταξιδέψει στο Σουδάν πρέπει να έχει μαζί του όσα μετρητά υπολογίζει ότι θα του χρειαστούν.

Ξέρω ότι για τους νεώτερους όλο αυτό ακούγεται "κάπως", εμένα πάντως ουδόλως με ξενίζει καθώς έτσι ξεκίνησα να ταξιδεύω πριν από 25-30 χρόνια (μόνο με μετρητά, ούτε ιντερνετ και τάμπλετ, ούτε βεβαίως κινητά, άντε το πολύ πολύ να υπήρχε κάνα συνοπτικό guide book για βοήθεια, και πάλι μόνο για ορισμένους προορισμούς. Ωραίες εποχές τότε, και το ταξίδι ακόμα πραγματική περιπέτεια...). Πάντως, σε ο,τι αφορά ειδικότερα το Σουδάν σήμερα, η προσωπική μου εμπειρία κα προτροπή προς όλους είναι να μην φοβάστε στην προοπτική των πολλών μετρητών πάνω σας. Δεν κινδυνεύετε, η εγκληματικότητα είναι περίπου μηδενική, λίγα λογικά μέτρα ασφαλείας και είστε ΟΚ. Άσε που η αλλαγή των ευρώ στην "μαύρη αγορά" (πολύ σχετικός ο όρος, η αλλαγή γίνεται στο φως της ημέρας, ακόμα και στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου) σας εξασφαλίζει πάνω από τρεις φορές την επίσημη τιμή της τράπεζας.

Ως προς την σουδανική πρεσβεία εδώ, οι ρυθμοί είναι πράγματι πολύ αργοί, αλλά η ευγένεια και η προθυμία περισσεύουν. Και το βασικότερο: σε αντίθεση με άλλες σουδανικές πρεσβείες ανά τον κόσμο, στην Αθήνα δεν απαιτείται invitation letter για την βίζα. Στην περίπτωσή μας, οι βίζες διεκπεραιώθηκαν από την (συμπαθέστατη) πρόξενο και η μαρτυρία σου για τον πρέσβη έρχεται να ενισχύσει την γενικότερη καλή εντύπωσή μου.

Η επί τόπου γραφειοκρατία είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία. Πράγματι τα ξενοδοχεία (ορισμένα τουλάχιστον) μπορούν να αναλάβουν το registration έναντι αμοιβής και να γλιτώσεις έτσι κόπο και χρόνο. Στην περίπτωσή μας την διαδικασία διεκπεραίωσε ο πράκτορας που μας νοίκιασε το αυτοκίνητο. Όπως ανέλαβε επίσης την έκδοση του λεγόμενου "travel and photo permit", αναγκαίο έγγραφο για να ταξιδέψει κανείς εκτός Χαρτούμ.

Τέλος, σε ο,τι αφορά τον καφέ, η ιδιαίτερη γεύση που εντόπισες προέρχεται από την προσθήκη κάρδαμου. Δεν πρόκειται για σουδανική αποκλειστικότητα (συνηθίζεται σε αρκετές αραβικές χώρες), αλλά η αλήθεια είναι ότι στο Σουδάν το χαρμάνι αυτό κυριαρχεί.

 

[hydronetta]

Καλημέρα και απο εμενα,

Η ιστορία σας (αναφέρομαι στον αριθμό των συμμετεχόντων και όχι ως ένδειξη πληθυντικού) ομολογώ μου είχε ξεφύγει. Σουδάν λοιπόν… ενδιαφέρουσα χώρα με πολλές αντιθέσεις. Από τις επισκέψεις μου για επαγγελματικούς σκοπούς τα τελευταία χρόνια βλέπω προσωπικά την χώρα να αλλάζει και να αποκτάει μια εξωστρέφεια και αυτό είναι ευχάριστο.

Εάν δεν με απατάει η μνήμη μου δε, από τον περασμένο Ιούλιο σταμάτησε και το τραπεζικό sanction και πολλά πράγματα θα αλλάξουν (ίσως) προς το καλύτερο. Ωστόσο δεν παύει να είναι μια από τις πιο σκληρές διοικούμενες από σαρια χώρες, και συγκρίνεται με την Μαυριτανία και σε κάποιες πτυχές ξεπερνάει και την Σαουδική Αραβία σε αυστηρότητα και συντηρητισμό.

Κάποια σχόλια εάν μου επιτρέπετε στο κείμενο, που ίσως βρουν χρήσιμα μελλοντικοί ναξιώτες

1. Registration το οποίο είναι απαραίτητο, με κάποιο έξτρα κόστος το αναλαμβάνει το ξενοδοχείο οπότε δεν χρειάζεται να τρέξεις προσωπικά

2. Η πρεσβεία του Σουδάν στην Αθήνα διακρίνεται για τους αργούς ρυθμούς. Ο πρέσβης τους ωστόσο είναι ένας πολύ ενδιαφέρον άνθρωπος και καταδέχεται να συζητάει με κόσμο. Εάν δε του δείξεις ότι σε ενδιαφέρει η χώρα του πολλά πράγματα μπορούν να κινηθούν πιο γρήγορα. Από προσωπική εμπειρία έχει τύχει να πάρω βίζα σε μια εβδομάδα όπως έχει τύχει να το πάρω και την επόμενη ημέρα.

3. Συμφωνώ και εγώ απόλυτα στα σχόλια για τους ανθρώπους. Πραγματικά ανοιχτόκαρδοι άνθρωποι. Μου κάνανε φοβερή εντύπωση τα ματιά τους.

4. Ενδιαφέρουσα εμπειρία η συναλλαγή ευρώ με τοπικό νόμισμα στην μαύρη αγορά, ειδικά όταν είσαι σε 4χ4 και μπαίνει ο άλλος μέσα και κουβαλάει «τούβλα» από χαρτονομίσματα. Ένιωσα για λίγο σαν να πρωταγωνιστούσα στο «Blow»

5. Εντύπωση μου είχε κάνει ότι ένα είδους καφέ τους ..έχει ιδιαίτερη γεύση… τζιντζερ … (δεν κατάφερα να το πιώ και ζήτησα κανονικό)

6. Το φαγητό σε δίσκους και με χέρια με ταξίδεψε αρκετά πίσω, αλλά τολμώ να πω ούτε εγώ ποτέ είχα κάποιο γαστρεντερικό πρόβλημα, αντιθέτως οι γεύσεις ήταν υπέροχες

Οι φωτογραφίες μοναδικές.. από κάποιο σημείο και μετά έπαψα να κρατάω σημειώσεις για όσα ήθελα να σχολιάσω και απλά απόλαυσα…

Αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την συνέχεια

Αυτό περί συντηρητισμού θα σχολιάσω μόνο γιατι η Ισαβέλλα με κάλυψε στα υπόλοιπα. Σαν επισκέπτης σ'ενα ολιγοήμερο ταξίδι δεν είχα τη δυνατότητα να μπω στα ενδότερα της σουδανέζικης κοινωνίας (κι έτσι οι εντυπώσεις μου είναι επισφαλείς), όμως δεν μου φάνηκαν τόσο συντηρητικοί παρά τον ισλαμικό νόμο. Σίγουρα η επαρχία διέπεται από άλλους κανόνες αλλά στο Χαρτούμ είδαμε πολλές νέες γυναίκες με ντυσίματα που τίποτα δεν θα είχαν να ζηλέψουν από αντίστοιχους νεολαίους σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Σε πολλές περιπτώσεις ξέκλεψα ματιές και τρυφερές χειρονομίες μεταξύ νεαρών ανδρών και γυναικών σε μεικτές παρέες. Μπορείς να μιλήσεις και να συγχρωτιστείς και ως αλλοδαπός με γυναίκες (ουδεμία σχέση με Υεμένη, Αφγανιστάν που είναι ....αόρατες). Αν αυτό άλλαξε προοδευτικά με τα χρόνια δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω γιατί δεν έχω μέτρο σύγκρισης.

 

[isabelle]

Αυτό περί συντηρητισμού θα σχολιάσω μόνο γιατι η Ισαβέλλα με κάλυψε στα υπόλοιπα. Σαν επισκέπτης σ'ενα ολιγοήμερο ταξίδι δεν είχα τη δυνατότητα να μπω στα ενδότερα της σουδανέζικης κοινωνίας (κι έτσι οι εντυπώσεις μου είναι επισφαλείς), όμως δεν μου φάνηκαν τόσο συντηρητικοί παρά τον ισλαμικό νόμο. Σίγουρα η επαρχία διέπεται από άλλους κανόνες αλλά στο Χαρτούμ είδαμε πολλές νέες γυναίκες με ντυσίματα που τίποτα δεν θα είχαν να ζηλέψουν από αντίστοιχους νεολαίους σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Σε πολλές περιπτώσεις ξέκλεψα ματιές και τρυφερές χειρονομίες μεταξύ νεαρών ανδρών και γυναικών σε μεικτές παρέες. Μπορείς να μιλήσεις και να συγχρωτιστείς και ως αλλοδαπός με γυναίκες (ουδεμία σχέση με Υεμένη, Αφγανιστάν που είναι ....αόρατες). Αν αυτό άλλαξε προοδευτικά με τα χρόνια δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω γιατί δεν έχω μέτρο σύγκρισης.

Πολύ σωστά, και ήταν τρομερή παράλειψη που δεν αναφέρθηκα στο θέμα. Να προσθέσω επίσης ότι σε καμιά άλλη μουσουλμανική χώρα δεν έχουμε απολαύσει τόσο άνετη φωτογράφηση (εν γένει), αλλά και ειδικότερα των γυναικών. Η πιο "ακραία" αντίδραση άρνησης από γυναίκα ήταν να στρέψει το πρόσωπό της, να το καλύψει με την μαντήλα, άντε να δώσει και κάποιο σήμα αποτροπής με το χέρι. Αλλά μέχρι εκεί. Ούτε φωνές, ούτε κατάρες, ούτε παρεμβάσεις τρίτων όπως έχουμε βιώσει πάμπολλες φορές αλλού. Στο Σουδάν αντίθετα, η όποια άρνηση συνοδευόταν συνήθως από χαμόγελα και γελάκια, προσφέροντας έτσι το έδαφος για ν'ανοίξει η κουβέντα ακόμα και με πρωτοβουλία της "αρνήτριας". Έτσι λοιπόν ήταν ευκολο να αντιληφθεί κανείς ότι το βασικό κίνητρο της άρνησης ήταν η συστολή και όχι κάποιο θρησκευτικό ταμπού, γι αυτό εξάλλου και τις περισσότερες φορές η "γνωριμία" επισφραγιζόταν εν τέλει με φωτογραφία!

 

[DRAKFIREMAN]

Εκπκληκτική η αφήγηση και ακόμα πιο εκπληκτικές οι φωτογραφίες σας!Να είστε πάντα καλά να μας χαρίζετε όμορφες εικόνες και διηγήσεις με τις οποίες ταξιδεύουμε και εμείς νοερά στα μέρη που πάτε!

 

[isabelle]

Εκπκληκτική η αφήγηση και ακόμα πιο εκπληκτικές οι φωτογραφίες σας!Να είστε πάντα καλά να μας χαρίζετε όμορφες εικόνες και διηγήσεις με τις οποίες ταξιδεύουμε και εμείς νοερά στα μέρη που πάτε!

Να'σαι καλά για τα ενθαρρυντικά λόγια, απαραίτητο αντίδοτο κατά της τεμπελίτιδας

 

[whoknows]

Καλημέρα @isabelle & @hydronetta, δυστυχώς αν και διάβασα από εχθές τις απαντήσεις σας δεν βρήκα τον χρόνο να απαντήσω. Κάλλιο αργά λοιπόν..

Εμένα η εμπειρία περιορίζεται μόνο στο Χαρτούμ καθώς εκεί έχω πάει κάμποσες φορές τα τελευταία σχεδόν 10 χρόνια για επαγγελματικούς λόγους, οπότε μέτρο συγκρίσεις δεν έχω για την επαρχία.

Όσον αφορά το περί καρτών αναλήψεων, πληρωμή με πιστωτική κλπ, ακόμα και το γεγονός ότι οι Σουδανοί πλέον μπορούν να κάνουν ανάληψη με cash κάρτες από atm στο δικό τους νόμισμα αποτελεί μια πρόοδο. Για παράδειγμα, εάν πας μια βόλτα στο Hotel Corinthia, στο Χαρτούμ, οπουδήποτε στο κόσμο θα ήταν αδιανόητο να μην λειτουργούν τα τερματικά για τις κάρτες σε ένα τέτοιο ξενοδοχείο.

Ναι το συνάλλαγμα στην μαύρη αγορά γίνεται με φως ημέρας, μπροστά σε μαγαζιά, ξενοδοχεία, δρόμους παντού. Είναι κάτι απολυτά μέσα στην κουλτούρα τους, όπως τα παζάρια για να ψωνίσεις.

Εγώ μπορεί να μην έχω 25-30 χρόνια ταξιδιών στην πλάτη μου, αλλά τα τελευταία περίπου 10 που έχω πάει σε ουκ ολίγες χώρες στην Αφρική και όχι μόνο, λόγο δουλειάς, και σε κάποια μέρη έχω ζήσει αυτές τις σε εισαγωγικά «πρωτόγονες» καταστάσεις χωρίς atm, κάρτες, ιντερνέτ, ταμπλετ κλπ. Μπορώ να σας πω με πάσα ειλικρινά ότι σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις πέρασα πολύ καλύτερα και τις θυμάμαι με νοσταλγία.

Όντως η εγκληματικότητα είναι μηδενική, λόγο βέβαια και της αυστηρότητας της Σαριας στην χώρα, αλλά σε γενικές γραμμές οι Σουδανοι είναι πολύ ειρηνικοί άνθρωποι με ωραίο ζεστό χαμόγελο και μια αυθεντική καλόκαρδη ευγένεια.

Όσον για το καφέ, για το συγκεκριμένο που αναφέρομαι δεν θυμάμαι αν είχε κάρδαμο αλλά σιγουρά είχε τζιντζερ. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου το έχουν προσφέρει σε άλλη αραβική χώρα με κάρδαμο, ίσως επειδή δεν το έχω ζητήσει κι ολας.

Στο ουσιαστικό κομμάτι του συντηρητισμού, δεν αναφέρομαι τόσο στους ανθρώπους και την κοινωνία, η οποία εν γένει με τα χρόνια αρχίζει να αλλάζει, με ρυθμούς χελώνας αλλά αλλάζει, όσο αναφέρομαι στην άκρως συντηρητική νοοτροπία και σκληρότητα που εφαρμόζεται η σαρια. Ο Ισλαμικός νομός έχει τέτοια δύναμη και διοικεί αυτή την χώρα με πιο σκληρό ρυθμό από ότι σε άλλα αραβικά ή ισλαμικά κράτη. Ωστόσο η γενική εικόνα με ανθρώπους που γνωρίζω και μιλάω είναι ότι εφόσον γίνει άρση του τραπεζικού εμπάργκο αυτό θα συνδυαστεί με μια μετριοπάθεια της ισχύς του ισλαμικού νομού στην χώρα και θα αρχίσει η σταδιακή αναγνώριση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τουλάχιστον αρκετοί Σουδανοί που συνεργάζομαι είναι θετικοί και το πιστεύουν πραγματικά αυτό. Την τελευταία φορά που πήγα, έπεσα σε στρατιώτες που είναι πάνω στην κλασσική γέφυρα που φαίνεται η ένωση του Γαλάζιου και Λευκού Νείλου, και ήταν αρκετά εύκολο να με αφήσουν να τραβήξω φωτογραφίες με ένα μικρό αντίτιμο, όπως επίσης μου προτάθηκε 2 φορές από 2 διαφορετικούς ταξιτζήδες να μου βρουν αλκοόλ από τον έναν και αλκοόλ και γυναίκες από τον άλλον, κάτι που τα τελευταία χρόνια δεν είχα ξανακούσει ότι ήταν εφικτό. Αλλάζουν , με αργούς ρυθμούς, αλλάζουν. Κάποια στιγμή θα έρθει η ευλογημένη μέρα να μπορείς να πιείς μια παγωμένη μπύρα όταν έξω έχει 50+ βαθμούς υπό σκιά..

 

[isabelle]

Καλημέρα @isabelle & @hydronetta, δυστυχώς αν και διάβασα από εχθές τις απαντήσεις σας δεν βρήκα τον χρόνο να απαντήσω. Κάλλιο αργά λοιπόν..

Εμένα η εμπειρία περιορίζεται μόνο στο Χαρτούμ καθώς εκεί έχω πάει κάμποσες φορές τα τελευταία σχεδόν 10 χρόνια για επαγγελματικούς λόγους, οπότε μέτρο συγκρίσεις δεν έχω για την επαρχία.

Όσον αφορά το περί καρτών αναλήψεων, πληρωμή με πιστωτική κλπ, ακόμα και το γεγονός ότι οι Σουδανοί πλέον μπορούν να κάνουν ανάληψη με cash κάρτες από atm στο δικό τους νόμισμα αποτελεί μια πρόοδο. Για παράδειγμα, εάν πας μια βόλτα στο Hotel Corinthia, στο Χαρτούμ, οπουδήποτε στο κόσμο θα ήταν αδιανόητο να μην λειτουργούν τα τερματικά για τις κάρτες σε ένα τέτοιο ξενοδοχείο.

Ναι το συνάλλαγμα στην μαύρη αγορά γίνεται με φως ημέρας, μπροστά σε μαγαζιά, ξενοδοχεία, δρόμους παντού. Είναι κάτι απολυτά μέσα στην κουλτούρα τους, όπως τα παζάρια για να ψωνίσεις.

Εγώ μπορεί να μην έχω 25-30 χρόνια ταξιδιών στην πλάτη μου, αλλά τα τελευταία περίπου 10 που έχω πάει σε ουκ ολίγες χώρες στην Αφρική και όχι μόνο, λόγο δουλειάς, και σε κάποια μέρη έχω ζήσει αυτές τις σε εισαγωγικά «πρωτόγονες» καταστάσεις χωρίς atm, κάρτες, ιντερνέτ, ταμπλετ κλπ. Μπορώ να σας πω με πάσα ειλικρινά ότι σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις πέρασα πολύ καλύτερα και τις θυμάμαι με νοσταλγία.

Όντως η εγκληματικότητα είναι μηδενική, λόγο βέβαια και της αυστηρότητας της Σαριας στην χώρα, αλλά σε γενικές γραμμές οι Σουδανοι είναι πολύ ειρηνικοί άνθρωποι με ωραίο ζεστό χαμόγελο και μια αυθεντική καλόκαρδη ευγένεια.

Όσον για το καφέ, για το συγκεκριμένο που αναφέρομαι δεν θυμάμαι αν είχε κάρδαμο αλλά σιγουρά είχε τζιντζερ. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου το έχουν προσφέρει σε άλλη αραβική χώρα με κάρδαμο, ίσως επειδή δεν το έχω ζητήσει κι ολας.

Στο ουσιαστικό κομμάτι του συντηρητισμού, δεν αναφέρομαι τόσο στους ανθρώπους και την κοινωνία, η οποία εν γένει με τα χρόνια αρχίζει να αλλάζει, με ρυθμούς χελώνας αλλά αλλάζει, όσο αναφέρομαι στην άκρως συντηρητική νοοτροπία και σκληρότητα που εφαρμόζεται η σαρια. Ο Ισλαμικός νομός έχει τέτοια δύναμη και διοικεί αυτή την χώρα με πιο σκληρό ρυθμό από ότι σε άλλα αραβικά ή ισλαμικά κράτη. Ωστόσο η γενική εικόνα με ανθρώπους που γνωρίζω και μιλάω είναι ότι εφόσον γίνει άρση του τραπεζικού εμπάργκο αυτό θα συνδυαστεί με μια μετριοπάθεια της ισχύς του ισλαμικού νομού στην χώρα και θα αρχίσει η σταδιακή αναγνώριση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τουλάχιστον αρκετοί Σουδανοί που συνεργάζομαι είναι θετικοί και το πιστεύουν πραγματικά αυτό. Την τελευταία φορά που πήγα, έπεσα σε στρατιώτες που είναι πάνω στην κλασσική γέφυρα που φαίνεται η ένωση του Γαλάζιου και Λευκού Νείλου, και ήταν αρκετά εύκολο να με αφήσουν να τραβήξω φωτογραφίες με ένα μικρό αντίτιμο, όπως επίσης μου προτάθηκε 2 φορές από 2 διαφορετικούς ταξιτζήδες να μου βρουν αλκοόλ από τον έναν και αλκοόλ και γυναίκες από τον άλλον, κάτι που τα τελευταία χρόνια δεν είχα ξανακούσει ότι ήταν εφικτό. Αλλάζουν , με αργούς ρυθμούς, αλλάζουν. Κάποια στιγμή θα έρθει η ευλογημένη μέρα να μπορείς να πιείς μια παγωμένη μπύρα όταν έξω έχει 50+ βαθμούς υπό σκιά..

Δεν ξέρω τι λένε οι πιθανοί άλλοι αναγνώστες της ιστορίας αλλά εγώ προσωπικά βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αυτήν την ανταλλαγή εμπειρίων, ειδικότερα επειδή προκύπτουν από διαφορετική "γωνία λήψης". Άλλα πράγματα δηλαδή βιώνει και παρατηρεί ένας επαγγελματίας όπως εσύ που ναι μεν δεν έχει γυρίσει τη χώρα, επισκέπτεσαι όμως την πρωτεύουσα κάθε τόσο, έρχεσαι επαναλαμβανόμενα σε επαφή με κάποιους ντόπιους (έστω και συγκεκριμένου κύκλου) και - κυρίως - προσκρούεις σε πτυχές της ζωής (νομικές διαδικασίες, οικονομικές δοσοληψίες κλπ.) που ελάχιστα ή καθόλου μπορούν να γίνουν αντιληπτές σε αδέσποτους ταξιδιώτες όπως ελόγου μας.

Για παράδειγμα, το πόσο σκληρά εφαρμόζεται η σαρία στο Σουδάν συγκριτικά με άλλες χώρες ή / και συγκριτικά με το ίδιο το Σουδάν πριν κάποια χρόνια είναι κάτι που δεν θα μπορούσα ν' αποτιμήσω με βάση τα όσα είδα. Και μάλιστα αναρωτιέμαι πώς μεταφράζεται στην πράξη αυτή η μεγαλύτερη σκληρότητα. Ισχύουν περισσότερες απαγορεύσεις απ' ο,τι σε άλλες χώρες με σαρία; Πιο αυστηρές ποινές για τους παραβάτες; Κάτι άλλο; Πάντως ιδιαίτερο ενδιαφέρουσα είναι η άποψη των Σουδανών συνομιλητών σου ότι μαζί με την άρση του τραπεζικού εμπάργκο ευελπιστούν και σε χαλάρωση του ισλαμικού νόμου. Είθε να είναι έτσι, αν και δεν είναι λίγα τα παραδείγματα χωρών όπου το διεθνές τραπεζικό σύστημα λειτουργεί μια χαρά χέρι-χέρι με την σαρία .

Υ.Γ. Πάντως και εκατό παγωμένες μπύρες να σ' αφήσουν να πιείς, αυτό το 50+ δεν παίζεται με τίποτε, παρά μόνο με αποχή από την χώρα

 

[whoknows]

Δεν ξέρω τι λένε οι πιθανοί άλλοι αναγνώστες της ιστορίας αλλά εγώ προσωπικά βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αυτήν την ανταλλαγή εμπειρίων, ειδικότερα επειδή προκύπτουν από διαφορετική "γωνία λήψης". Άλλα πράγματα δηλαδή βιώνει και παρατηρεί ένας επαγγελματίας όπως εσύ που ναι μεν δεν έχει γυρίσει τη χώρα, επισκέπτεσαι όμως την πρωτεύουσα κάθε τόσο, έρχεσαι επαναλαμβανόμενα σε επαφή με κάποιους ντόπιους (έστω και συγκεκριμένου κύκλου) και - κυρίως - προσκρούεις σε πτυχές της ζωής (νομικές διαδικασίες, οικονομικές δοσοληψίες κλπ.) που ελάχιστα ή καθόλου μπορούν να γίνουν αντιληπτές σε αδέσποτους ταξιδιώτες όπως ελόγου μας.

Για παράδειγμα, το πόσο σκληρά εφαρμόζεται η σαρία στο Σουδάν συγκριτικά με άλλες χώρες ή / και συγκριτικά με το ίδιο το Σουδάν πριν κάποια χρόνια είναι κάτι που δεν θα μπορούσα ν' αποτιμήσω με βάση τα όσα είδα. Και μάλιστα αναρωτιέμαι πώς μεταφράζεται στην πράξη αυτή η μεγαλύτερη σκληρότητα. Ισχύουν περισσότερες απαγορεύσεις απ' ο,τι σε άλλες χώρες με σαρία; Πιο αυστηρές ποινές για τους παραβάτες; Κάτι άλλο; Πάντως ιδιαίτερο ενδιαφέρουσα είναι η άποψη των Σουδανών συνομιλητών σου ότι μαζί με την άρση του τραπεζικού εμπάργκο ευελπιστούν και σε χαλάρωση του ισλαμικού νόμου. Είθε να είναι έτσι, αν και δεν είναι λίγα τα παραδείγματα χωρών όπου το διεθνές τραπεζικό σύστημα λειτουργεί μια χαρά χέρι-χέρι με την σαρία .

Υ.Γ. Πάντως και εκατό παγωμένες μπύρες να σ' αφήσουν να πιείς, αυτό το 50+ δεν παίζεται με τίποτε, παρά μόνο με αποχή από την χώρα

Πολύ καλημερα,

Προσωπικά πιστεύω, εξου και είμαι εδώ, ότι ακριβώς αυτή η ουσιώδης ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών είναι που κάνει ένα τέτοιο φόρουμ μοναδικό. Διότι – τουλάχιστον κατά την δικιά μου αντίληψη και κρίση – το να βρεις έναν ταξιδιωτικό οδηγό η απλές πληροφορίες μπορεί κανείς εύκολα να βρει στο αχανές ίντερνετ.

Όσο για τον Ισλαμικό νόμο που λέγαμε, ακόμα και ένα επενδυτικό σχήμα μπορεί ανά πάσα στιγμή να σταματήσει εάν η επιτροπή της Σαριας κρίνει ότι είναι «Χαραμ» για τον οποιονδήποτε λόγο. Η απόλυτη διαφορά μεταξύ ενός θεοκρατικού και ενός κοσμικού κράτους. Και άλλες Ισλαμικές χώρες, έχουν Σαρια, αλλά σε μερικές πτυχές πχ στην εμπορικής, επιχειρηματικής εξωστρέφειας υπάρχουν κάποια όρια ή έστω «στραβά ματιά». Για παράδειγμα μην ξεχνάμε ότι το Σουδάν ήταν ένα κράτος που παρείχε «επίσημα» καταφύγιο στον Μπιν Λάντεν, η είχε αν από τα μεγαλύτερα ποσοστά εκτελέσεων μέχρι πριν λίγα χρόνια.

Ναι με βάση την επαφή που έχω με ανθρώπους διάφορων θέσεων στο Χαρτούμ, υπάρχει η γενικευμένη αισιοδοξία ότι η άρση του τραπεζικού εμπάργκο θα συνδυαστεί με την πρόοδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εάν θυμάμαι καλά κάποιοι είχαν αναφέρει ότι αυτό ήταν ένας όρος για να υπάρξει η άρση του εμπάργκο.

Μπορεί μια παγωμένη μπύρα να μην σβήνει γενικά την κάψα των 50+ βαθμών, αλλά σίγουρα είναι ότι πρέπει όταν γυρνάς στο δωμάτιο ή με το φαγητό

 

[LULLU]

Γιατί, νομίζεις ότι οι άλλοι που ενδιαφερθήκαμε δεν θα το συζητούσαμε σοβαρά;

εγω να πω πως αν το βαλετε σε σχεδιασμο σε περιοδο μη καλοκαιρινη και με δεχεστε στο παρεακι ειμαι μεσα..

 

[isabelle]

6η μ. Υ μέρα

Πλήρες το σχετικό υδρονέττειο ραπόρτο, ας μην σας τα ζαλίσω λοιπόν κι εγώ με επαναλήψεις, παραθέτοντας δικές μου φωτό με παραλλαγές του Νείλου και πρόσθετες λεπτομέρειες από τις βραχογραφίες του Wadi Sebu. Νισάφι!

Εξάλλου το φωτογραφικό ζουμί της μέρας, όπως όλοι καταλαβαίνουμε, εντοπίζεται και πάλι στην απογευματινή βόλτα στο Tumbus. Όχι πως είχαν απομείνει και πολλές γωνιές που δεν είχαμε ήδη ξεσκίσει κατά την περιπολία μας την προηγούμενη μέρα, αλλά με δεδομένη την επιλογή του σύντροφου Ζυρ ν’ αράξει στο κατάλυμα και του Hydronetta να ρομαντζάρει παραποτάμια, να που επιτέλους παρουσιάστηκε η ευκαιρία να περπατήσω στο χωριό μόνη μου. ΜΟΝΗ ΜΟΥ. ΜΟΝΗ ΜΟΥ.

Εννοείται ότι τα πανηγυρικά κεφαλαία δεν αφορούν την απουσία του αγαπημένου μου Ζυρ από την βόλτα αλλά σχετίζονται αποκλειστικά με τον έστω και προσωρινό γλιτωμό από το οχληρό γουρούνι με την ακόμα οχληρέστερη Nikon. Χαράς ευαγγέλια! Τέρμα ο ανταγωνισμός των αγορών! Ζήτω ο ωμός μονοπωλιακός καπιταλισμός!

Δικό μου και μόνο δικό μου ολόκληρο το χωριό!

Δικές μου και μόνο δικές μου οι μεγαλοπρεπείς πόρτες

Δικά μου και τα ταπεινά γαϊδούρια!

Δικά μου τα ατμοσφαιρικά σοκάκια με τις περιστασιακές ανθρώπινες φιγούρες!

Δικές μου οι γυναίκες με τα πολύχρωμα φορέματα!

Δικά μου και τα παιδάκια!

Ωχ! Το τελευταίο τι το’ θελα; Γιατί καλές οι αποκλειστικότητες, δεν λέω, αλλά χωρίς το γουρούνι να κρατάει απασχολημένη την χορωδία των “ben, ben, ben”, πώς τα βγάζεις πέρα; Αμ δεν τα βγάζεις… Χαμός! Και να’ταν μόνο τα παιδάκια, άντε πες εντάξει. Με τις γυναίκες και τις προσκλήσεις για τσάι, τι κάνεις; Πώς να αρνηθείς τόση καλοσύνη χωρίς να φανείς άξεστη; Και πώς να δεχτείς όταν δεν έχεις στη διάθεσή σου παρά μόνο τρία τέταρτα φως πριν νυχτώσει; Αχ που'σαι καλό μου, γλυκό μου, αγαπημένο μου, λατρευτό μου γουρουνάκι να καθαρίσεις για πάρτη μου;

Υ.Γ. Μην διαβάσω καμιά κουβέντα σε βάρος μου για πολιτικό οππορτουνισμό γιατί θα γίνει χαμός!

 

[KIKI]

Ωραία κείμενα και καταπληκτικές φωτογραφίες !
Μπράβο σας !
Ευχαριστω πολύ που το μοιραζόσαστε μαζί μας .