angelo_kav
Member
- Μηνύματα
- 385
- Likes
- 420
- Επόμενο Ταξίδι
- ΤΑΛΙΝ
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΕΙ
Πήγα στο Βελιγράδι για μία βδομάδα τέλος Φλεβάρη αρχές Μάρτη και έχω να πω ότι με άριστα το 10 παίρνεις 11 με την περιγραφή σου και τις φωτογραφίες σου..
Σερβία Србија - Άλλο Πάσχα σε Βελιγράδι και Νόβι Σαντ
- Thread starter giannismits
- Ημερομηνία δημιουργίας
Kanel28
Moderator
- Μηνύματα
- 1.431
- Likes
- 2.430
- Επόμενο Ταξίδι
- Εδιμβούργο
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αλάσκα
Το Βελιγράδι είναι ένας προορισμός που πάντα με γοήτευε. Ελπίζω σύντομα να το επισκεφθώ. Οι φωτογραφίες σου είναι πανέμορφες και εκείνες με τα ερείπια συγκλονιστικές. Σαν χθες θυμάμαι στις ειδήσεις τα βομβαρδισμένα κτίρια, γέφυρες κ.λπ. Χαίρομαι πολύ που αυτή η υπέροχη πόλη διατήρησε την αίγλη της και την ομορφιά της παρ όλη την καταστροφή.
Υ.Γ. Το πιάτο με το μπιφτέκι γίγας φαίνεται εξαιρετικό. Μου τρέχουν τα σάλια βραδιάτικα.
Υ.Γ. Το πιάτο με το μπιφτέκι γίγας φαίνεται εξαιρετικό. Μου τρέχουν τα σάλια βραδιάτικα.
giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.813
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ.Πιστεύω μέσα από την ιστορία να το ξαναζείς!
giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.813
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Εύχομαι να πας γιατί πραγματικά είναι ένας γοητευτικός τόπος πολύ κοντά σε μας σε απόσταση και κουλτούρα.
Οπως γράφω και στην αρχή αυτό που σε γοητεύει είναι τα διαφορετικά πρόσωπα που έχει η πόλη.Και Βαλκάνια και Κεντρική Ευρώπη.
Το μπιφτέκι γίγας ήταν θεικό
Kanel28
Moderator
- Μηνύματα
- 1.431
- Likes
- 2.430
- Επόμενο Ταξίδι
- Εδιμβούργο
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αλάσκα
Σε ευχαριστώ πολύ. Η υπέροχη ιστορία σου με έκανε να πάρω πολύ πιο ζεστά μια ενδεχόμενη επίσκεψη.
Θα ήθελα πολύ να ανακαλύψω τα διαφορετικά πρόσωπα αυτής της πόλης. Το Βελιγράδι ως Μεσαιωνική πόλη, ως πρωτεύουσα της Τιτοϊκης Γιουγκοσλαβίας, ως πληγωμένης πόλης του εμφυλίου και του βομβαρδισμού του 1999 και ως περήφανης πρωτεύουσας της Σερβίας του σήμερα.
giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.813
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Έχεις βάσεις και γνώσεις
Και λογικά θα αγαπήσεις την πόλη.
Στο επόμενο κεφάλαιο ακολουθεί το Zemun.Εκεί πραγματικά βιώνεις κάτι άλλο.
Kanel28
Moderator
- Μηνύματα
- 1.431
- Likes
- 2.430
- Επόμενο Ταξίδι
- Εδιμβούργο
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αλάσκα
Ανυπομονώ.
underwater
Member
- Μηνύματα
- 2.853
- Likes
- 13.000
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.813
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Λατρεμένο Zemun.Ότι πρέπει είναι για τους λάτρεις της φωτογραφίας όπως εγώ!Τα κλικ είχαν πάρει φωτιά!Αναμένουμε αγαπημένο Zemun!
Και πολλές φωτός με Δούναβη παρακαλώ πολύ!
chris7
Member
- Μηνύματα
- 3.236
- Likes
- 27.266
- Επόμενο Ταξίδι
- Λουξεμβούργο
- Ταξίδι-Όνειρο
- Καναδάς
Οι πολλές και θαυμάσιες φωτογραφίες σου "στολίζουν" την πολύ ωραία ιστορία σου.
giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.813
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Στη γειτονιά του Zemun (Земун)
Λίγα λόγια για το το Ζεμούν (ελληνιστί Σεμλίνο)
Το Zemun αποτελεί αυτοτελή δήμο της μητροπολιτικής περιοχής του Νέου Βελιγραδίου.
Τα πρώτα ίχνη ως οικισμός βρίσκονται βαθιά στην Νεολιθική περίοδο, περίπου 4,500 χρόνια π.Χ.. Οι πρώτες γραπτές πηγές αναφέρουν για πρώτη φορά την πόλη με την ονομασία Taurunum ως μία Κέλτικη εγκατάσταση αρχικά τον 1ο μ.Χ. αιώνα και ρωμαϊκό οικισμό μεταγενέστερα .
Λόγω της καλής θέσης του δίπλα στο ποτάμι, το πεπρωμένο του Zemun και του Βελιγραδίου ήταν παρόμοιο. Πολλές αυτοκρατορίες αποκλείστηκαν σε αυτόν τον τομέα, συμπεριλαμβανομένης της ρωμαϊκής, της Οθωμανικής και της Αυστρο-Ουγγαρίας. Πολλές μάχες έγιναν και πολλές ζωές χάθηκαν. Ωστόσο, κατά κάποιο τρόπο το Zemun κατόρθωσε να επιβιώσει και έγινε πολύ σημαντικό εμπορικό κέντρο και λιμάνι μεταξύ Βιέννης - Κωνσταντινούπολης μέσω του Δούναβη τον 18ο και 19ο αιώνα.
Πριν από το 1934, ήταν μια πόλη ξεχωριστή από το Βελιγράδι.Το 1918 το Zemun έγινε μέρος του Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων και το 1934 εντάχθηκε στο Βελιγράδι (αν και χωρίζονταν μεταξύ τους με έναν τεράστιο βάλτο).
Κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, το Νέο Βελιγράδι μεγάλωσε, και το Zemun συγχωνεύθηκε με αυτό και σήμερα είναι αναπόσπαστο μέρος του και εντάσσεται στο πολεοδομικό συγκρότημα του Νέου Βελιγραδίου αν και οι παλιοί κάτοικοι του δεν συμφωνούν με αυτό.
Υπάρχει μάλιστα μια δημοφιλής τοπική αντιπαλότητα μεταξύ των κατοίκων του Zemun και του Βελιγραδίου.Ο τοπικός πληθυσμός θεωρεί το Zemun ως μια ιδιαίτερη και προηγμένη πόλη, με μεγάλη πολιτιστική παράδοση, σε σχέση με την σερβική πρωτεύουσα, ενώ οι κάτοικοι του Βελιγραδίου θεωρούν το Ζέμουν ως ένα ακόμα όμορφο προάστιο της πρωτεύουσας, που πρέπει διοικητικά να ανήκει στην μητροπολιτική περιοχή.
Από τον σταθμό λεωφορείων Zeleni venac τα λεωφορεία που πάνε στο Zemun είναι το 15 και το 84.Επίσης γενικά για Zemun εξυπηρετούν και οι γραμμές 83, 88,704, 705.
Πήραμε λοιπόν το 84 και κατεβήκαμε στη στάση Trg Branka Radičevića,την πλατεία στον κεντρικό δρόμο που κάνει στάση το λεωφορείο.
Βρισκόμαστε στην συνοικία Gardos την καρδιά του Zemun.Μέσω της οδού Njegoseva ξεκίνησε η περιήγηση μας στο Gardos με σκοπό να φτάσουμε στον ομώνυμο πύργο ή αλλιώς πύργο της χιλιετίας (milenijumska kula),το πιο αναγνωρίσιμο σύμβολο του Zemun.
Η γραφική περιοχή γύρω από τον πύργο έχει διατηρήσει στο μεγαλύτερο μέρος την παλιά της εμφάνιση,με τα στενά με τους λιθόστρωτους δρόμους και τις παλιές μονοκατοικίες.Μου θύμισε αρκετά την συνοικία του λόφου στην Βούδα.
Η Εκκλησία του Αγίου Νικολάου (Nikolajevska crkva u Zemunu) είναι άλλο ένα χαρακτηριστικό σύμβολο στο Zemun και είναι η παλαιότερη εκκλησία στο Βελιγράδι που η κατασκευή της άρχισε το 1745.
Ανηφορήσαμε προς τον λόφο και αφού χαθήκαμε λιγάκι στα στενά φτάσαμε στον πανέμορφο πύργο.
Ο πύργος Sibinjanin Janko (πύργος του Janos Hunyadi) ή πύργος της χιλιετίας ή απλά πύργος Gardos βρίσκεται στον λόφο Gardos, 113 μέτρα πάνω από τη δεξιά όχθη του Δούναβη και χτίστηκε πάνω στα ερείπια του μεσαιωνικού φρουρίου που χρησιμοποιήθηκε για την άμυνα της πόλης κατά τον πόλεμο του Βασιλείου της Ουγγαρίας με την Βυζαντινή Αυτοκρατορία τον 12ο αιώνα, καθώς επίσης και στην πολιορκία του Βελιγραδίου από τον Σουλεϊμάν Α΄ το 1521.Ο πύργος Gardos χτίστηκε προς τιμήν του Ούγγρου ήρωα Janos Hunyadi (που πέθανε στο παλιό κάστρο το 1496) για τον εορτασμό των 1000 χρόνων των κατακτήσεων της Ουγγαρίας στην νότια Σερβία.Ανοιξε επίσημα στις 20 Αυγούστου 1896.
Το επίσημο site(Σέρβικα) http://www.kulanagardosu.com
Σύμφωνα με το site αν και με μπέρδεψε,οι ώρες επίσκεψης στον πύργο είναι Παρασκευή,Σάββατο και Κυριακή από τις 16:00 έως τις 19:00.Στο ισόγειο βρίσκεται το γραφείο πληροφοριών καθώς και μια γκαλερί τέχνης και στο site αναφέρει ωράριο καθημερινές εκτός Δευτέρας από 11π.μ έως 13μ.μ και από 16μ.μ έως 20μ.μ.
Το θέμα είναι πως εμείς φτάσαμε απογοητευμένοι οριακά στις 19:00 νομίζοντας πως έχει κλείσει όμως ο υπάλληλος μας είπε ότι κλείνει στις 21:00!
Έτσι κόψαμε κανονικά εισητήριο και ανεβήκαμε από την στενή σκάλα στο παρατηρητήριο.Η είσοδος είναι 200 δηνάρια (Δώσαμε από 2 ευρώ).
Η θέα του Zemun και του Δούναβη από τον πύργο είναι αξέχαστη.Απολαύσαμε αρκετή ώρα την πανοραμική άποψη της περιοχής και οι εικόνες εναλλασσόταν από τη μια ο Δούναβης,την άλλη η πανέμορφη παλιά γραφική συνοικία και από την άλλη τα μίζερα μπλοκ πολυκατοικιών.
Και κάτω στο προαύλιο του πύργου που υπάρχει ένα καφέ βλέπεις την ίδια υπέροχη θέα.
Από το σημείο αυτό και από κάτι στενά σκαλιά κατεβήκαμε τον λόφο και ξαναβρεθήκαμε στον κεντρικό δρόμο Glavna στην Trg Branka Radičevića και κατευθυνθήκαμε μέσω της οδού Gospodska στην πλατεία Veliki trg.
Η οδός Gospodska είναι ένας παλιός δρόμος που ήταν γνωστός για τα καταστήματα των τεχνιτών.Σήμερα, ως πεζόδρομος, συνεχίζει αυτή την παράδοση. Ωστόσο, οι παλιές αποθήκες των τεχνιτών αντικαταστάθηκαν με καφέ και μοντέρνα καταστήματα.
Η πλατεία Veliki trg που είναι προσφατα ανακατασκευασμένη,ήταν πάντα το κέντρο του εμπορίου.Εδώ βρίσκεται η πράσινη αγορά με τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά αλλά και τα γαλακτοκομικά προιόντα.Εδώ βρίσκεται και η Καθολική Εκκλησία της Παναγίας, που κτίστηκε πάνω σε ένα πρώην τζαμί από την εποχή της Τουρκοκρατίας.Αργότερα οι Αυστριακοί, κατεδάφισαν το τζαμί και έχτισαν την εκκλησία.Η Εκκλησία ανακατασκευάστηκε το 19ο αιώνα και την εποχή εκείνη, πήρε τη σημερινή της μπαρόκ εμφάνιση.
Κάτσαμε και χαζέψαμε αρκετά στην όμορφη πλατεία και αφού σχεδόν είχε σουρουπώσει κάναμε μια βόλτα στις όχθες του Δούναβη.Ο χώρος περιπάτου δίπλα στον Δούναβη είναι από τα πιο όμορφα μέρη που είδα στο Zemun και είναι ιδανικός για χαλάρωση και έχει και αρκετές επιλογές για φαγητό.Κατά μήκος της παραλίας έχει πολλά όμορφα εστιατόρια και κάποια απ’αυτά είχαν κόσμο ,ήταν και σχετικά νωρίς βέβαια.Πάντως είχε πολλούς ανθρώπους όλων των ηλικιών που έκαναν απλά τη βόλτα τους.
Στη συνέχεια πήγαμε και πάλι στον κεντρικό δρόμο Glavna και πήραμε το λεωφορείο 84 για να επιστρέψουμε.Όμως δεν κατεβήκαμε στο τέρμα στον σταθμό λεωφορείων Zeleni venac αλλά κατεβήκαμε μια στάση πριν τη γέφυρα Βrankov για να τη διασχίσουμε με τα πόδια απολαμβάνοντας έτσι έναν νυχτερινό περίπατο.
Το εμπορικό κέντρο "USCE"
Ο ποταμος Sava και η παλιά πόλη
Η παλιά γέφυρα Sava και η καινούρια γέφυρα Ada
Στη συνέχεια αράξαμε στο φρούριο Kalemegdan όπου είχε πάρα πολύ κόσμο και ατενίσαμε το νυχτερινό Novi Beograd.
Διασχίσαμε την Knez Mihailova που γινόταν το αδιαχώρητο και αφού φάγαμε σε ένα τούρκικο επιστρέψαμε στο διαμέρισμά μας.
Λίγη ώρα μετά κατά τις 23:30 αφού ετοιμαστήκαμε ξεκινήσαμε για τον ναό του Αγίου Σάββα.Μη ξεχνιόμαστε είναι Ανάσταση απόψε!Βέβαια όπως αναφέρω στο κεφάλαιο για το Πάσχα μόνο βραδιά ανάστασης δεν θύμιζε η εικόνα στο κέντρο.Όλα τα καφέ τα εστιατόρια οι πλατείες ήταν γεμάτες κόσμο.Στο δρόμο κυκλοφορούσαν με βερμούδες χαλαροί οι άνθρωποι που προφανώς δεν πήγαιναν σε κάποια εκκλησία.
Με τα πόδια η απόσταση από τη πλατεία Δημοκρατίας μέχρι τον ναό του Αγίου Σάββα είναι 2,5 χλμ.Προσωπικά μου φάνηκε ατελείωτος ο δρόμος.Στη διαδρομή είδαμε πολύ λίγους που πήγαιναν κι αυτοί προς την εκκλησία. Τελικά μετά από 30 λεπτά περίπου οριακά λίγα λεπτά πριν τις 12 φτάσαμε στον ναό.
Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Σάββα κατατάσσεται ανάμεσα στα 10 μεγαλύτερα εκκλησιαστικά κτίρια του κόσμου. Η εκκλησία είναι τόσο μεγάλη που μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερα από 10.000 άτομα την ίδια στιγμή.Αν και η εσωτερική διακόσμηση παραμένει σε ένα μεγάλο βαθμό ημιτελής, εξωτερικά ο ναός ειδικά φωτισμένος είναι εκθαμβωτικός και επιβλητικός.
Για τον ναό τα μέσα μεταφοράς που εξυπηρετούν είναι τα τραμ 9, 10, 14 και τα λεωφορεία 31, 33, 44, 47, 48, 59.
Αμέσως μετά την Ανάσταση πήραμε ταξί και επιστρέψαμε κοντά στο φρούριο σε 10 περίπου λεπτά.Στο ταξί πληρώσαμε 500 δηνάρια.
Η βραδιά έκλεισε στο Republika Bar-Club που βρίσκεται κάτω από το φρούριο στην Pariska 1Α.Σούπερ ατμόσφαιρα,μοναδικό περιβάλλον,funky μουσική, live DJs και πολύ πολύ ωραίος κόσμος!
Λίγα λόγια για το το Ζεμούν (ελληνιστί Σεμλίνο)
Το Zemun αποτελεί αυτοτελή δήμο της μητροπολιτικής περιοχής του Νέου Βελιγραδίου.
Τα πρώτα ίχνη ως οικισμός βρίσκονται βαθιά στην Νεολιθική περίοδο, περίπου 4,500 χρόνια π.Χ.. Οι πρώτες γραπτές πηγές αναφέρουν για πρώτη φορά την πόλη με την ονομασία Taurunum ως μία Κέλτικη εγκατάσταση αρχικά τον 1ο μ.Χ. αιώνα και ρωμαϊκό οικισμό μεταγενέστερα .
Λόγω της καλής θέσης του δίπλα στο ποτάμι, το πεπρωμένο του Zemun και του Βελιγραδίου ήταν παρόμοιο. Πολλές αυτοκρατορίες αποκλείστηκαν σε αυτόν τον τομέα, συμπεριλαμβανομένης της ρωμαϊκής, της Οθωμανικής και της Αυστρο-Ουγγαρίας. Πολλές μάχες έγιναν και πολλές ζωές χάθηκαν. Ωστόσο, κατά κάποιο τρόπο το Zemun κατόρθωσε να επιβιώσει και έγινε πολύ σημαντικό εμπορικό κέντρο και λιμάνι μεταξύ Βιέννης - Κωνσταντινούπολης μέσω του Δούναβη τον 18ο και 19ο αιώνα.
Πριν από το 1934, ήταν μια πόλη ξεχωριστή από το Βελιγράδι.Το 1918 το Zemun έγινε μέρος του Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων και το 1934 εντάχθηκε στο Βελιγράδι (αν και χωρίζονταν μεταξύ τους με έναν τεράστιο βάλτο).
Κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, το Νέο Βελιγράδι μεγάλωσε, και το Zemun συγχωνεύθηκε με αυτό και σήμερα είναι αναπόσπαστο μέρος του και εντάσσεται στο πολεοδομικό συγκρότημα του Νέου Βελιγραδίου αν και οι παλιοί κάτοικοι του δεν συμφωνούν με αυτό.
Υπάρχει μάλιστα μια δημοφιλής τοπική αντιπαλότητα μεταξύ των κατοίκων του Zemun και του Βελιγραδίου.Ο τοπικός πληθυσμός θεωρεί το Zemun ως μια ιδιαίτερη και προηγμένη πόλη, με μεγάλη πολιτιστική παράδοση, σε σχέση με την σερβική πρωτεύουσα, ενώ οι κάτοικοι του Βελιγραδίου θεωρούν το Ζέμουν ως ένα ακόμα όμορφο προάστιο της πρωτεύουσας, που πρέπει διοικητικά να ανήκει στην μητροπολιτική περιοχή.
Από τον σταθμό λεωφορείων Zeleni venac τα λεωφορεία που πάνε στο Zemun είναι το 15 και το 84.Επίσης γενικά για Zemun εξυπηρετούν και οι γραμμές 83, 88,704, 705.
Πήραμε λοιπόν το 84 και κατεβήκαμε στη στάση Trg Branka Radičevića,την πλατεία στον κεντρικό δρόμο που κάνει στάση το λεωφορείο.
Βρισκόμαστε στην συνοικία Gardos την καρδιά του Zemun.Μέσω της οδού Njegoseva ξεκίνησε η περιήγηση μας στο Gardos με σκοπό να φτάσουμε στον ομώνυμο πύργο ή αλλιώς πύργο της χιλιετίας (milenijumska kula),το πιο αναγνωρίσιμο σύμβολο του Zemun.
Η γραφική περιοχή γύρω από τον πύργο έχει διατηρήσει στο μεγαλύτερο μέρος την παλιά της εμφάνιση,με τα στενά με τους λιθόστρωτους δρόμους και τις παλιές μονοκατοικίες.Μου θύμισε αρκετά την συνοικία του λόφου στην Βούδα.
Η Εκκλησία του Αγίου Νικολάου (Nikolajevska crkva u Zemunu) είναι άλλο ένα χαρακτηριστικό σύμβολο στο Zemun και είναι η παλαιότερη εκκλησία στο Βελιγράδι που η κατασκευή της άρχισε το 1745.
Ανηφορήσαμε προς τον λόφο και αφού χαθήκαμε λιγάκι στα στενά φτάσαμε στον πανέμορφο πύργο.
Ο πύργος Sibinjanin Janko (πύργος του Janos Hunyadi) ή πύργος της χιλιετίας ή απλά πύργος Gardos βρίσκεται στον λόφο Gardos, 113 μέτρα πάνω από τη δεξιά όχθη του Δούναβη και χτίστηκε πάνω στα ερείπια του μεσαιωνικού φρουρίου που χρησιμοποιήθηκε για την άμυνα της πόλης κατά τον πόλεμο του Βασιλείου της Ουγγαρίας με την Βυζαντινή Αυτοκρατορία τον 12ο αιώνα, καθώς επίσης και στην πολιορκία του Βελιγραδίου από τον Σουλεϊμάν Α΄ το 1521.Ο πύργος Gardos χτίστηκε προς τιμήν του Ούγγρου ήρωα Janos Hunyadi (που πέθανε στο παλιό κάστρο το 1496) για τον εορτασμό των 1000 χρόνων των κατακτήσεων της Ουγγαρίας στην νότια Σερβία.Ανοιξε επίσημα στις 20 Αυγούστου 1896.
Το επίσημο site(Σέρβικα) http://www.kulanagardosu.com
Σύμφωνα με το site αν και με μπέρδεψε,οι ώρες επίσκεψης στον πύργο είναι Παρασκευή,Σάββατο και Κυριακή από τις 16:00 έως τις 19:00.Στο ισόγειο βρίσκεται το γραφείο πληροφοριών καθώς και μια γκαλερί τέχνης και στο site αναφέρει ωράριο καθημερινές εκτός Δευτέρας από 11π.μ έως 13μ.μ και από 16μ.μ έως 20μ.μ.
Το θέμα είναι πως εμείς φτάσαμε απογοητευμένοι οριακά στις 19:00 νομίζοντας πως έχει κλείσει όμως ο υπάλληλος μας είπε ότι κλείνει στις 21:00!
Έτσι κόψαμε κανονικά εισητήριο και ανεβήκαμε από την στενή σκάλα στο παρατηρητήριο.Η είσοδος είναι 200 δηνάρια (Δώσαμε από 2 ευρώ).
Η θέα του Zemun και του Δούναβη από τον πύργο είναι αξέχαστη.Απολαύσαμε αρκετή ώρα την πανοραμική άποψη της περιοχής και οι εικόνες εναλλασσόταν από τη μια ο Δούναβης,την άλλη η πανέμορφη παλιά γραφική συνοικία και από την άλλη τα μίζερα μπλοκ πολυκατοικιών.
Και κάτω στο προαύλιο του πύργου που υπάρχει ένα καφέ βλέπεις την ίδια υπέροχη θέα.
Από το σημείο αυτό και από κάτι στενά σκαλιά κατεβήκαμε τον λόφο και ξαναβρεθήκαμε στον κεντρικό δρόμο Glavna στην Trg Branka Radičevića και κατευθυνθήκαμε μέσω της οδού Gospodska στην πλατεία Veliki trg.
Η οδός Gospodska είναι ένας παλιός δρόμος που ήταν γνωστός για τα καταστήματα των τεχνιτών.Σήμερα, ως πεζόδρομος, συνεχίζει αυτή την παράδοση. Ωστόσο, οι παλιές αποθήκες των τεχνιτών αντικαταστάθηκαν με καφέ και μοντέρνα καταστήματα.
Η πλατεία Veliki trg που είναι προσφατα ανακατασκευασμένη,ήταν πάντα το κέντρο του εμπορίου.Εδώ βρίσκεται η πράσινη αγορά με τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά αλλά και τα γαλακτοκομικά προιόντα.Εδώ βρίσκεται και η Καθολική Εκκλησία της Παναγίας, που κτίστηκε πάνω σε ένα πρώην τζαμί από την εποχή της Τουρκοκρατίας.Αργότερα οι Αυστριακοί, κατεδάφισαν το τζαμί και έχτισαν την εκκλησία.Η Εκκλησία ανακατασκευάστηκε το 19ο αιώνα και την εποχή εκείνη, πήρε τη σημερινή της μπαρόκ εμφάνιση.
Κάτσαμε και χαζέψαμε αρκετά στην όμορφη πλατεία και αφού σχεδόν είχε σουρουπώσει κάναμε μια βόλτα στις όχθες του Δούναβη.Ο χώρος περιπάτου δίπλα στον Δούναβη είναι από τα πιο όμορφα μέρη που είδα στο Zemun και είναι ιδανικός για χαλάρωση και έχει και αρκετές επιλογές για φαγητό.Κατά μήκος της παραλίας έχει πολλά όμορφα εστιατόρια και κάποια απ’αυτά είχαν κόσμο ,ήταν και σχετικά νωρίς βέβαια.Πάντως είχε πολλούς ανθρώπους όλων των ηλικιών που έκαναν απλά τη βόλτα τους.
Στη συνέχεια πήγαμε και πάλι στον κεντρικό δρόμο Glavna και πήραμε το λεωφορείο 84 για να επιστρέψουμε.Όμως δεν κατεβήκαμε στο τέρμα στον σταθμό λεωφορείων Zeleni venac αλλά κατεβήκαμε μια στάση πριν τη γέφυρα Βrankov για να τη διασχίσουμε με τα πόδια απολαμβάνοντας έτσι έναν νυχτερινό περίπατο.
Το εμπορικό κέντρο "USCE"
Ο ποταμος Sava και η παλιά πόλη
Η παλιά γέφυρα Sava και η καινούρια γέφυρα Ada
Στη συνέχεια αράξαμε στο φρούριο Kalemegdan όπου είχε πάρα πολύ κόσμο και ατενίσαμε το νυχτερινό Novi Beograd.
Διασχίσαμε την Knez Mihailova που γινόταν το αδιαχώρητο και αφού φάγαμε σε ένα τούρκικο επιστρέψαμε στο διαμέρισμά μας.
Λίγη ώρα μετά κατά τις 23:30 αφού ετοιμαστήκαμε ξεκινήσαμε για τον ναό του Αγίου Σάββα.Μη ξεχνιόμαστε είναι Ανάσταση απόψε!Βέβαια όπως αναφέρω στο κεφάλαιο για το Πάσχα μόνο βραδιά ανάστασης δεν θύμιζε η εικόνα στο κέντρο.Όλα τα καφέ τα εστιατόρια οι πλατείες ήταν γεμάτες κόσμο.Στο δρόμο κυκλοφορούσαν με βερμούδες χαλαροί οι άνθρωποι που προφανώς δεν πήγαιναν σε κάποια εκκλησία.
Με τα πόδια η απόσταση από τη πλατεία Δημοκρατίας μέχρι τον ναό του Αγίου Σάββα είναι 2,5 χλμ.Προσωπικά μου φάνηκε ατελείωτος ο δρόμος.Στη διαδρομή είδαμε πολύ λίγους που πήγαιναν κι αυτοί προς την εκκλησία. Τελικά μετά από 30 λεπτά περίπου οριακά λίγα λεπτά πριν τις 12 φτάσαμε στον ναό.
Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Σάββα κατατάσσεται ανάμεσα στα 10 μεγαλύτερα εκκλησιαστικά κτίρια του κόσμου. Η εκκλησία είναι τόσο μεγάλη που μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερα από 10.000 άτομα την ίδια στιγμή.Αν και η εσωτερική διακόσμηση παραμένει σε ένα μεγάλο βαθμό ημιτελής, εξωτερικά ο ναός ειδικά φωτισμένος είναι εκθαμβωτικός και επιβλητικός.
Για τον ναό τα μέσα μεταφοράς που εξυπηρετούν είναι τα τραμ 9, 10, 14 και τα λεωφορεία 31, 33, 44, 47, 48, 59.
Αμέσως μετά την Ανάσταση πήραμε ταξί και επιστρέψαμε κοντά στο φρούριο σε 10 περίπου λεπτά.Στο ταξί πληρώσαμε 500 δηνάρια.
Η βραδιά έκλεισε στο Republika Bar-Club που βρίσκεται κάτω από το φρούριο στην Pariska 1Α.Σούπερ ατμόσφαιρα,μοναδικό περιβάλλον,funky μουσική, live DJs και πολύ πολύ ωραίος κόσμος!
Εκπομπές Travelstories
