η μεγαλυτερη γκαφα που εχετε κανει σε ταξιδι!

[ANGIEX]

Νομίζω ότι και εγώ πρέπει να μοιραστώ την δική μου γκάφα σε ένα ταξίδι μας στις Κάτω Χωρες!
Είμαστε Βρυξέλες στο μετρό και έχω αφήσει στον άντρα μου τον ταξιδιωτικό οδηγό και τις οδηγίες για να πάμε να δούμε κάποιο αξιοθέατο. Να σημειώσω ότι μου είχε σπάσει τα νεύρα γιατί έπρεπε να τα βρίσκω όλα μόνη μου στο ταξίδι και αυτός απλά ακολουθούσε!
- Που κατεβαίνουμε? τον ρωτάω
- Σε δύο στάσεις, μου απαντάει!
- Είσαι σίγουρος?
- Σίγουρος!
Στην επόμενη λοιπόν στάση βλέπω και κατεβαίνει πολύς κόσμος και σιγά-σιγά καταλαβαίνω ότι έχουμε μείνει μόνοι μέσα στο μετρό.
Ξεκινάμε πάλι και πριν προλάβω να αντιδράσω καταλαβαίνω ότι ο συρμός σταματάει στην μέση του πουθενά και δεν κουνιέται φύλο!!!!
Αααα ξέχασα να σας πω ότι έχω κλειστοφοβία!!! Εκεί άρχισε το πανηγύρι!
Άρχισα που λέτε να φωνάζω στο τσακ με έπιασε ο άντρας μου από το παράθυρο που είχα σκαρφαλώσει για να πηδήξω έξω! Ευτυχώς εμφανίστηκε ο οδηγός και μου είπε ότι θα φεύγαμε σε λίγο (να πάει από την μία άκρη του μετρό στην άλλη).
Τώρα φυσικά το θυμάμαι και γελάω αλλά περιττό να σας πω ότι τότε είχα φρικάρει!!!

 

[HKLEOPATRA]

Τυχαία βρεθηκε μπροςτά μου αυτο το παλιό post και γελαςα πολύ με τις γκάφες όλων. Ας προσθέσω και εγώ την δικη μου γκάφα. Κόντεψα να κάνω γαμήλιο ταξίδι χωρίς τον γαμπρό... Ειχαμε κλείσει εισιτήρια για Μπαλί. Το πρακτορείο ξέχασε όμως να μας πει μια " μικρή" λεπτομέρεια. Οτι το διαβατήριο μας έπρεπε να έχει τουλαχιςτον εξι μήνες πριν τη λήξη του. Με το που φθάσαμε στο αεροδρόμιο λοιπόν και αφού εγώ ήδη έχω περάσει τον έλεγχο διαβατηρίων κοιτάω πίσω μου και διαπιστώνω οτι κάποιοι συνομιλούν με τoν σύζυγο μου κρατώντας το διαβατήριο του. Ηταν μακριά και δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε αλλά καλό δεν μου φαινόταν από την έκφραση του.....Αργότερα και αφού τον έχουν πάρει σε κάποιο γραφείο του αεροδρομίου έχω αργήσει να σκέφτομαι για εναλλακτική παρέα στο γαμήλιο μου ταξίδι αφού τον γαμπρό τον χάσαμε... Τελικά μετα από κανένα μισάωρο βλέπω να βγαίνει ο γαμπρός ανακουφισμένος... Η απειλή της επιστροφής στην χώρα τελείωσε, αφού οι αντιστάσεις του υπαλλήλου κάμφθηκαν με την εμφάνιση ενός 50δολλαρου αφού αρνήθηκε να κάνει πίσω με το 20δολλαρο...

 

[giota1]

λοιπον και οι δυο γκαφες που μου εχουν συμβει ηταν στο ιδιο ταξιδι..στο Αμστερνταμ....
Την πρωτη μερα που φτασαμε αφου πηγαμε βολτες μεχρι το βραδυ και..... στα coffee shop γυρισαμε στο ξενοδοχειο κατα τις 11, νομιζω, 12; ,ειχε πορτα με τζαμι που εβλεπες τον υπαλληλο στη ρεσεψιον και απεξω ενα κουδουνακι που το παταγες μια φορα και σου ανοιγανε, εγω λοιπον το καμμενο κοιταζα τον υπαλληλο (με κοιταζε και εκεινος) και ειχε κολλησει το χερι μου στο κουδουνι για αρκετα δευτερολεπτα και δεν σταματαγα να το χτυπαω και τον εβλεπα απ'εξω που ηταν νευριασμενος και ελεγε διαφορα (προφανως με εβριζε) και δεν καταλαβαινα γιατι ηταν νευριασμενος..., και ελεγα τι με κοιταει ετσι ο βλαμενος και δυσανεσχετουσα μεχρι που με εκραξε ο αντρας μου λεγοντας μου "αμα παρεις το ξερο σου απ' το κουδουνι" και τοτε σταματησα.....

και η αλλη βλακεια ηταν οταν πηγαμε σε ενα coffee shop, μπαινουμε , καθομαστε και πιναμε καφε , ηταν μια κοπελα στο διπλανο τραπεζι και εγραφε ολη την ωρα σε κατι σαν ημερολογιο, και γω το βλαμμενο ειχα σκασει στα γελια και την κοροιδευα (χωρις λογο) καταλαβαινετε τωρα... και μετα απο λιγο σηκωθηκε να φυγει και λιγο πριν φτασει στην πορτα γυρναει μας κοιταει και λεει " καλες διακοπες παιδια". νταξει τετοια ντροπη που ενιωσα .........

 

[BASILISPAP]

Στο ταξίδι μας στο chiang mai της Ταϊλάνδης, αφηρημένος κλωτσησα το τενεκεδακι με τα ψιλα κάποιου τυφλού ζητιανου. Βοήθησα να μαζέψουμε τα ψιλα και έδωσα κατι αλλα ένιωσα πολυ ντροπή...

Με κάποιον φιλο πριν πολλα χρόνια, σε πτήση Ηράκλειο-Ρόδο συναντήσαμε πολύ κακό καιρό. Μαλλον λογω ηλικίας/βλακειας αρχίζουμε τα τραγούδια '' το τελευταίο βράδυ μου'' κτλ. Οι αλλοι επιβάτες να σταυροκοποιουντε αλλα εμεις να χασκογελαμε σαν να μην συνεβαινε τιποτα. Βεβαια αν γινοταν τωρα θα ειχα χ@#£@ πανω μου

Αφηρημενος μετα την πτηση απο Βουδαπεστη
μπαινουμε στον προαστιακο και ενω περιμενα να φτασουμε μοναστηρακι καταληγουμε στο τερμα

 

[desbio]

Στην Σκόπελο, όταν ήμουν φοιτήτρια κατεβήκαμε με το λεωφορείο στο χωριό Γλώσσα, αντί για το παραθαλάσσιο μέρος και φυσικά κατεβήκαμε με τα πόδια μέσα από τα χωράφια, γιατί δεν ξέραμε σε πόση ώρα θα περάσει το επόμενο λεωφορείο.
Στη Σαγκάη πήγαμε σε ένα απομονωμένο μέρος που μοιάζει με τη Βενετία με ένα από τα τουριστικά λεωφορεία της πόλης. Στην επιστροφή όμως το τελευταίο λεωφορείο έφευγε στις 5μμ από την ΄μικρή Βενετία' και εμείς δεν το ξέραμε. Ευτυχώς υπήρχε λεωφορείο της γραμμής, που όμως περνούσε από όλα τα χωριουδάκια, μάζευε μαθητές, οι οποίοι μας κοίταζαν λίγο περίεργα, ενώ η επιστροφή κράτησε 3,5 ώρες.
Στην Κωνσταντινούπολη κοιτάζαμε το μπλε τζαμί από το καραβάκι στον Βόσπορο και δακρύζαμε από συγκίνηση, γιατί νομίζαμε ότι ήταν η Αγία Σοφία. (Μην μου πείτε ότι δεν το έχετε πάθει πολλοί από εδώ μέσα! Πάλι στην Κωνσταντινούπολη, περνούσαμε τη γέφυρα του Γαλατά και εγώ νόμιζα ότι είχαμε φτάσει στην ασιατική πλευρά της Πόλης. Οι τεράστιες γέφυρες στο βάθος δεν με είχαν προβληματίσει προφανώς!
Επίσης, γκάφα των γονιών μου:όταν ήμουν στην Σαγκάη, έλεγαν σε όλους ότι ήμουν στην Σαϊγκόν, και όταν επέστρεψα με ρωτούσαν όλοι πώς ήταν το Βιετνάμ!
Και γκάφα κάποιου αγνώστου σε εμένα:σε ένα ταξίδι μου στη Σαμοθράκη κουνούσε πολύ πολύ το καράβι και όταν φτάσαμε δεν βρίσκαμε δωμάτια όσοι δεν είχαμε κλείσει από πριν, οπότε ένας συνεπιβάτης μας μέσα στη ζαλούρα του φαντάζομαι ζητούσε επειγόντως τρένο να επιστρέψει Αλεξανδρούπολη.

 

[nena]

χμ η μεγαλυτερη γκαφα μου είναι δυστυχως επαναλαμβανομενη.Την κανω κάθε φορά που...επιστρέφω!

 

[kokoui]

Κάπου μεταξύ Ιταλία Αυστρία (λιγο μετα το ουντινε) σταμάτησα για καύσιμο, βινιετα και ενα καφε στα γρήγορα. Αφού μπήκα ήδη autostrata συνηδητοποιησα οτι άφησα το τηλέφωνο μου πανω στο μπροστινό καπό, φυσικά δεν ήταν πλέον εκεί. Ειχα αποθηκευμένα πανω χρήσιμες πληροφορίες για το υπόλοιπο ταξίδι και αμέτρητες φωτο, βίντεο απο προηγούμενα ταξίδια.

 

[AROUND THE WORLD]

Στην Πράγα ήθελα να αγοράσω πορτοκάλια και τα ζήτησα "πορτοκαλέιντ"...ο μανάβης (που ήξερε αγγλικά) θα γελάει ακόμα.
Πριν χρόνια πηγαίνοντας για την Ελβετία με λεωφορείο, σταματήσαμε σε autogril. Ο γιος μου, που τότε ήταν μικρό παιδάκι, ήθελε να κατουρήσει και επειδή οι τουαλέτες μύριζαν κάπως, τον πήγα πίσω από το λεωφορείο για να....ξαλαφρώσει.Όταν μπήκαμε στο μαγαζί, ο υπεύθυνος μας ζητούσε χρήματα (200 Ε!!!) ως πρόστιμο, μας είχε δει από κάμερα. Τελικά τη γλυτώσαμε γιατί ήταν μικρό παιδί. Τώρα το θυμάμαι και γελάω αλλά τότε είχα φρικάρει.

 

[pico]

Ταξιδεύω με τον άντρα μου επιστρέφουμε από bali, τα αγγλικά μου είναι καλά έως άθλια , ο σύζυγος σε όλο το ταξίδι έκανε αυτός τις μεταφράσεις.. αφού τελικά μπαίνουμε μέσα στο αεροπλάνο για την επιστροφή μας (12 ώρες περίπου θα διαρκούσε) βάζει τα ακουστικά να δει μια ταινία να χαλαρώσει, πριν από αυτό όμως μας έδωσαν να διαλέξουμε τι από τα τα δυο μενού θέλαμε να φάμε (κοτόπουλο ή μοσχάρι) συνεννοούμαστε να παραγγείλω εγώ.... Όλα καλά μέχρι που ήρθε η αεροσυνοδός....

Αεροσυνοδός : Please what I will get
Εγώ : two kitchen please
Αεροσυνοδός : what????
Εγώ : two kitchen please....
σύζυγος: chicken, chicken....

έξαλλος έβγαλε τα ακουστικά κ φώναζε εννοείτε ότι δεν ξαναμίλησα και λούφαξα στο κάθισμα μου χαχαχαχαχαχα

 

[Borealis]

Αεροσυνοδός : Please what I will get
Εγώ : two kitchen please
Αεροσυνοδός : what????
Εγώ : two kitchen please....
σύζυγος: chicken, chicken....

Η απάντηση σου ήταν ανάλογη με την ερώτηση!!!

 

[Maria Mavr]

Είμαστε που λέτε στη Σμύρνη με τις 2 ξαδέρφες μου στο εστιατόριο του ξενοδοχείου μας για να φάμε. Έρχεται ο μετρ να μας προτείνει τι να φάμε. Λέει η μια ξαδέρφη: "Ρε τι ωραίος που είναι αυτός?". Λέω εγώ: "Ναι, ο άτιμος!!". Και λέει αυτός: "Γεια σας, τι κάνετε?". Και άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε τα μάγουλα μας! Και αφού έφυγε, αναρωτιόμαστε κιόλας:"Ρε Έλληνας ήταν? Μας κατάλαβε τι λέγαμε?"Τελικά, μας είπε ότι είναι Τούρκος με γιαγιά Κρητικιά και καταλάβαινε κάποιες Ελληνικές λέξεις. Τώρα αν κατάλαβε κι αυτά που είπαμε, άγνωστο!

 

[paefstra]

Εχασα αεροπλάνο στο Paris-Charles-de-Gaulle γιατί πείστηκα από συνταξιδιώτη ότι φτάνουν 30 λεπτά για να αλλάξουμε gate και να πιούμε ένα εσπρεσσάκι σε ένα υπέροχο μικρό καφέ στο αεροδρόμιο. Κανείς από τους δύο δεν γνώριζε ότι η απόσταση καλύπτεται μόνο με λεωφορείο.
Πήγα Βιέννη με κράτηση για μονόκλινο, κλεισμένο μήνες πριν που δεν πρόσεξε κανείς τόσο καιρό. Έκανε τούμπες η υπάλληλος για να βρει δίκλινο Πασχαλιάτικα όταν εμφανιστήκαμε εκεί.