Τελικά επανέρχομαι... 
Θα εκμεταλλευτώ και πάλι το λογαριασμό της συζύγου, την οποία και καταδυναστεύω, για να εκφράσω αυτή τη φορά λίγο πιο έντονα την άποψή μου επί όσων η αγαπητή Ζαχαρούλα και ο κύριος Τριάδας αναφέρουν.
Για να σας δώσω να καταλάβετε τι θέλω να πω και κυρίως από ποια θέση μιλώ, είμαι αναγκασμένος να πω κάποια πράγματα για μενα. Τυγχάνει να είμαι κι εγώ 27 ετών και ναι! Καλά καταλάβατε! Είμαι παντρεμένος! Είμαι δικηγόρος σε μία πόλη 60.000 κατοίκων που έχει 350 ακόμη δικηγόρους και δεν έχω κάποιον δικηγόρο στην οικογένεια του οποίου το γραφείο διαδέχομαι! Τα λέω όλα αυτά, γιατί με πνίγει αυτή η απελπισία της γενιάς των 400 ? με τα δύο πτυχία που μοιράζει πίτσες.
Τα πράγματα είναι δύσκολα, οι περισσότεροι νέοι είναι πτυχιούχοι και οι εργοδότες τους εκμεταλλεύονται τις γνώσεις και την εργασία τους. Δε διαφωνώ, το βλέπω καθημερινά στους ανθρώπους γύρω μου, αλλά λυπάμαι παιδιά, το σύστημα είναι σαθρό, αλλά έχει διεξόδους! Προερχόμενος από μία μεσοαστική οικογένεια και μην έχοντας συγγενή συνάδελφο, το 99% αυτών που πριν τρία χρόνια άκουσαν ότι μόλις τελειώσω την άσκησή μου θα ανοίξω δικό μου γραφείο, γούρλωναν τα μάτια τους με έκδηλη την αμφισβήτηση! Δε θέλω να σας (τους) στεναχωρήσω, αλλά πέτυχα! Πήρα ένα ρίσκο, το πίστεψα, δούλεψα ατελείωτες ώρες γι' αυτό και τα κατάφερα! Παλεύω ακόμη, χωρίς ωράριο, έχοντας εγκαταλείψει όλα μου σχεδόν τα χόμπι εκτός από το διάβασμα και τη συμμετοχή σε κοινωνικές ομάδες, αλλά πέτυχα! Δεν τα λέω όλα αυτά, γιατί θέλω τα συγχαρητήριά σας, δεν πρέπει ούτως ή άλλως να μου τα δώσετε ακόμη, αλλά για να δείξω ότι υπάρχουν κάποια θέματα που κανείς δεν τολμάει να θέσει!
Τι είναι η γενιά των πτυχιούχων, 400?; Είναι η δική μου γενιά, ναι! Είναι οι άνθρωποι με τους οποίους κάνω παρέα, αυτοί με τους οποίους μεγαλώσαμε μαζί! Δικαιούμαι νομίζω να έχω άποψη, ε; Ξέρετε ποιος είναι ο μόνος τον οποίο πρέπει να κατηγορούμε για τη συγκεκριμένη κατάσταση; Αυτός που δεν είχε την πυγμή να στρέψει αυτά τα παιδιά πριν 10 χρόνια κάπου αλλού! Ας μας πουν όλοι αυτοί οι πτυχιούχοι τι πτυχίο έχουν! Ας μας πουν, αν πραγματικά τους ενδιαφέρει να ασχοληθούν με αυτό που σπούδασαν! Ας μας πουν, αν πριν επιλέξουν τη σχολή που θα σπουδάσουν, σκέφτηκαν τι θα κάνουν, όταν κάποια στιγμή θα τελειώσουν τη σχολή. Τέλος, ας μας πουν, τι έκαναν ως πτυχιούχοι εκτός του να κυνηγούν τις προκηρύξεις του Δημοσίου φιλώντας αυτοί και οι γονείς τους κατουρημένες ποδιές! Ειλικρινά δε σηκώνω κουβέντα σε όλα αυτά, γιατί τα ζω, τα ξέρω! Μπορώ να σας πω είκοσι παραδείγματα για πλάκα!
Είμαστε μία γενιά που μεγάλωσε με υπερπροστατευτικούς γονείς που ποτέ δε μας έφεραν ενώπιον των ευθυνών μας, οι οποίοι έχουν το θράσος μέχρι σήμερα να μην αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να σταματήσουν να συγκεντρώνουν οι ίδιοι τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τις αιτήσεις του Δημοσίου, να συμπληρώνουν τις αιτήσεις και να καταθέτουν αυτοί τα έγγραφα στις υπηρεσίες, αντί των ενδιαφερομένων!
Συνειδητοποιώ ότι από τη δουλειά μου δε θα γίνω ποτέ πλούσιος, ούτε όμως και το κυνηγώ! Με ενδιαφέρει να ζήσω μία αξιοπρεπή ζωή, μακριά από τον άκρατο καταναλωτισμό, κάνοντας αυτά που μου αρέσουν. Αυτό όμως που κανείς, εκτός από τους γονείς μου, ποτέ δε μου έμαθε είναι ότι για να τα κάνω αυτά, πρέπει να φτύσω αίμα, να κάνω πράγματα που δεν πίστευα ότι θα κάνω, να φτιάξω και δέκα καφέδες για άλλους και κυρίως να ξεκινήσω από το τίποτα!
Δυστυχώς μαζί με εμένα δεν το έμαθε κανένας μας. Δεν υπήρχε σχολείο, για να μου το μάθει! Δεν προβλήθηκαν ποτέ παραδείγματα ανθρώπων που πέτυχαν έτσι στη ζωή τους, για να το μάθω πρακτικά! Δεν υπήρξε ούτε καν υπαινιγμός από τον κοινωνικό μου περίγυρο ότι, βρε αδερφέ, αν δεν είμαι ικανός να σπουδάσω τη νομική επστήμη, δε θα γίνω ποτέ ικανός να ζήσω από αυτήν! Ξέρετε ποιοι συνομήλικοί μου δεν ανήκουν σίγουρα στη γενιά των 400?; Όσοι επέλεξαν να γίνουν τεχνίτες. Οι ηλεκτρολόγοι, οι υδραυλικοί, οι μαραγκοί! Ξέρετε πόσο κοστίζει μία κομμώτρια;;;; Μία μανικιουρίστ; Αλλά ξέχασα... Αυτά είναι παρακατιανά επαγγέλματα για το παιδί μας...
Έτσι είναι φίλοι μου. Αν υπήρχε σύστημα σε αυτό το καταρρέον κράτος, δε θα υπήρχε η γενιά μου! Αλλά δεν υπάρχει τίποτα! Γι' αυτό και τρελαίνομαι, όταν ακούω για αστυνομοκρατούμενο κράτος! Ποια αστυνομοκρατία ρε παιδιά! Για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρχει αστυνομία και για να υπάρχει αστυνομία, πρέπει να υπάρχει οργάνωση! Πού την είδατε εσείς και τη χάνω εγώ; Αν θεωρείται αστυνομοκρατιά την πίεση που ασκούν οι ένστολοι σε αυτούς που οικοθελώς θέτουν τον εαυτό τους εκτός νόμου και το δηλώνουν απερίφραστα, λυπάμαι, αλλά δεν είναι! Αν θεωρείς ότι πρέπει εσύ, όπου βρίσκεις "μπάτσο", πρέπει να του βρίζεις τη μάνα, τη γυναίκα και τα παιδιά και αν καταφέρεις να τον ξεμοναχιάσεις, να τον σπας και στο ξύλο, γιατί απαιτείς από αυτόν να κάνει κάτι άλλο, όταν σε βρίσκει;
Λυπάμαι, αλλά ο λόγος που ποτέ δε συμμετείχα σε συνδικαλιστικές οργανώσεις από το πανεπιστήμιο και μετά ήταν αυτός! Δε ζητά κανείς κάτι που να μπορώ να αντιληφθώ! Κάτι που να βελτιώσει τη ζωή μου. Γιατί δεν ξέρω πώς θα βελτιώσει τη ζωή μου, αν εξαλειφθεί κάθα μορφή εξουσίας, για παράδειγμα. Πώς θα αυτοδιοικηθούμε, ώστε να μην πατάμε ο ένας τον άλλο; Σε ποιον θα αποταθώ, αν κάποιος με δει στο δρόμο και με πλακώσει στο ξύλο, επειδή του κάθεται στραβά η φάτσα μου;
Για να μην παρεξηγηθώ και να σταματήσω το παραλήρημα όμως, θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι! Δεν είμαι υπέρ της αστυνομίας που έχουμε, δε θέλω καμία σχέση με το κράτος (ας πούμε...) που έχουμε! Αλλά θέλω από εσάς να μου αντιπροτείνετε κάτι! Δε θέλω άλλη φτηνή αντιπολίτευση! Με κούρασε η μιζέρια και οι μεγαλοστομίες! Δεν είμαι με κανέναν, γιατί κανείς δε μου λέει πώς θα φτιάξω τη ζωή μου! Βοηθήστε με να πιστέψω ότι μπορεί να συμβεί και είμαι μαζί σας!
Αυτά αγαπητή Ζαχαρούλα! Σε ασπάζομαι και με συγχωρείς που σε κακοκάρδισα! Η συζήτηση όμως είναι ο θεμέλιος λίθος της δημοκρατίας και της αναρχίας...
Θα εκμεταλλευτώ και πάλι το λογαριασμό της συζύγου, την οποία και καταδυναστεύω, για να εκφράσω αυτή τη φορά λίγο πιο έντονα την άποψή μου επί όσων η αγαπητή Ζαχαρούλα και ο κύριος Τριάδας αναφέρουν.
Για να σας δώσω να καταλάβετε τι θέλω να πω και κυρίως από ποια θέση μιλώ, είμαι αναγκασμένος να πω κάποια πράγματα για μενα. Τυγχάνει να είμαι κι εγώ 27 ετών και ναι! Καλά καταλάβατε! Είμαι παντρεμένος! Είμαι δικηγόρος σε μία πόλη 60.000 κατοίκων που έχει 350 ακόμη δικηγόρους και δεν έχω κάποιον δικηγόρο στην οικογένεια του οποίου το γραφείο διαδέχομαι! Τα λέω όλα αυτά, γιατί με πνίγει αυτή η απελπισία της γενιάς των 400 ? με τα δύο πτυχία που μοιράζει πίτσες.
Τα πράγματα είναι δύσκολα, οι περισσότεροι νέοι είναι πτυχιούχοι και οι εργοδότες τους εκμεταλλεύονται τις γνώσεις και την εργασία τους. Δε διαφωνώ, το βλέπω καθημερινά στους ανθρώπους γύρω μου, αλλά λυπάμαι παιδιά, το σύστημα είναι σαθρό, αλλά έχει διεξόδους! Προερχόμενος από μία μεσοαστική οικογένεια και μην έχοντας συγγενή συνάδελφο, το 99% αυτών που πριν τρία χρόνια άκουσαν ότι μόλις τελειώσω την άσκησή μου θα ανοίξω δικό μου γραφείο, γούρλωναν τα μάτια τους με έκδηλη την αμφισβήτηση! Δε θέλω να σας (τους) στεναχωρήσω, αλλά πέτυχα! Πήρα ένα ρίσκο, το πίστεψα, δούλεψα ατελείωτες ώρες γι' αυτό και τα κατάφερα! Παλεύω ακόμη, χωρίς ωράριο, έχοντας εγκαταλείψει όλα μου σχεδόν τα χόμπι εκτός από το διάβασμα και τη συμμετοχή σε κοινωνικές ομάδες, αλλά πέτυχα! Δεν τα λέω όλα αυτά, γιατί θέλω τα συγχαρητήριά σας, δεν πρέπει ούτως ή άλλως να μου τα δώσετε ακόμη, αλλά για να δείξω ότι υπάρχουν κάποια θέματα που κανείς δεν τολμάει να θέσει!
Τι είναι η γενιά των πτυχιούχων, 400?; Είναι η δική μου γενιά, ναι! Είναι οι άνθρωποι με τους οποίους κάνω παρέα, αυτοί με τους οποίους μεγαλώσαμε μαζί! Δικαιούμαι νομίζω να έχω άποψη, ε; Ξέρετε ποιος είναι ο μόνος τον οποίο πρέπει να κατηγορούμε για τη συγκεκριμένη κατάσταση; Αυτός που δεν είχε την πυγμή να στρέψει αυτά τα παιδιά πριν 10 χρόνια κάπου αλλού! Ας μας πουν όλοι αυτοί οι πτυχιούχοι τι πτυχίο έχουν! Ας μας πουν, αν πραγματικά τους ενδιαφέρει να ασχοληθούν με αυτό που σπούδασαν! Ας μας πουν, αν πριν επιλέξουν τη σχολή που θα σπουδάσουν, σκέφτηκαν τι θα κάνουν, όταν κάποια στιγμή θα τελειώσουν τη σχολή. Τέλος, ας μας πουν, τι έκαναν ως πτυχιούχοι εκτός του να κυνηγούν τις προκηρύξεις του Δημοσίου φιλώντας αυτοί και οι γονείς τους κατουρημένες ποδιές! Ειλικρινά δε σηκώνω κουβέντα σε όλα αυτά, γιατί τα ζω, τα ξέρω! Μπορώ να σας πω είκοσι παραδείγματα για πλάκα!
Είμαστε μία γενιά που μεγάλωσε με υπερπροστατευτικούς γονείς που ποτέ δε μας έφεραν ενώπιον των ευθυνών μας, οι οποίοι έχουν το θράσος μέχρι σήμερα να μην αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να σταματήσουν να συγκεντρώνουν οι ίδιοι τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τις αιτήσεις του Δημοσίου, να συμπληρώνουν τις αιτήσεις και να καταθέτουν αυτοί τα έγγραφα στις υπηρεσίες, αντί των ενδιαφερομένων!
Συνειδητοποιώ ότι από τη δουλειά μου δε θα γίνω ποτέ πλούσιος, ούτε όμως και το κυνηγώ! Με ενδιαφέρει να ζήσω μία αξιοπρεπή ζωή, μακριά από τον άκρατο καταναλωτισμό, κάνοντας αυτά που μου αρέσουν. Αυτό όμως που κανείς, εκτός από τους γονείς μου, ποτέ δε μου έμαθε είναι ότι για να τα κάνω αυτά, πρέπει να φτύσω αίμα, να κάνω πράγματα που δεν πίστευα ότι θα κάνω, να φτιάξω και δέκα καφέδες για άλλους και κυρίως να ξεκινήσω από το τίποτα!
Δυστυχώς μαζί με εμένα δεν το έμαθε κανένας μας. Δεν υπήρχε σχολείο, για να μου το μάθει! Δεν προβλήθηκαν ποτέ παραδείγματα ανθρώπων που πέτυχαν έτσι στη ζωή τους, για να το μάθω πρακτικά! Δεν υπήρξε ούτε καν υπαινιγμός από τον κοινωνικό μου περίγυρο ότι, βρε αδερφέ, αν δεν είμαι ικανός να σπουδάσω τη νομική επστήμη, δε θα γίνω ποτέ ικανός να ζήσω από αυτήν! Ξέρετε ποιοι συνομήλικοί μου δεν ανήκουν σίγουρα στη γενιά των 400?; Όσοι επέλεξαν να γίνουν τεχνίτες. Οι ηλεκτρολόγοι, οι υδραυλικοί, οι μαραγκοί! Ξέρετε πόσο κοστίζει μία κομμώτρια;;;; Μία μανικιουρίστ; Αλλά ξέχασα... Αυτά είναι παρακατιανά επαγγέλματα για το παιδί μας...
Έτσι είναι φίλοι μου. Αν υπήρχε σύστημα σε αυτό το καταρρέον κράτος, δε θα υπήρχε η γενιά μου! Αλλά δεν υπάρχει τίποτα! Γι' αυτό και τρελαίνομαι, όταν ακούω για αστυνομοκρατούμενο κράτος! Ποια αστυνομοκρατία ρε παιδιά! Για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρχει αστυνομία και για να υπάρχει αστυνομία, πρέπει να υπάρχει οργάνωση! Πού την είδατε εσείς και τη χάνω εγώ; Αν θεωρείται αστυνομοκρατιά την πίεση που ασκούν οι ένστολοι σε αυτούς που οικοθελώς θέτουν τον εαυτό τους εκτός νόμου και το δηλώνουν απερίφραστα, λυπάμαι, αλλά δεν είναι! Αν θεωρείς ότι πρέπει εσύ, όπου βρίσκεις "μπάτσο", πρέπει να του βρίζεις τη μάνα, τη γυναίκα και τα παιδιά και αν καταφέρεις να τον ξεμοναχιάσεις, να τον σπας και στο ξύλο, γιατί απαιτείς από αυτόν να κάνει κάτι άλλο, όταν σε βρίσκει;
Λυπάμαι, αλλά ο λόγος που ποτέ δε συμμετείχα σε συνδικαλιστικές οργανώσεις από το πανεπιστήμιο και μετά ήταν αυτός! Δε ζητά κανείς κάτι που να μπορώ να αντιληφθώ! Κάτι που να βελτιώσει τη ζωή μου. Γιατί δεν ξέρω πώς θα βελτιώσει τη ζωή μου, αν εξαλειφθεί κάθα μορφή εξουσίας, για παράδειγμα. Πώς θα αυτοδιοικηθούμε, ώστε να μην πατάμε ο ένας τον άλλο; Σε ποιον θα αποταθώ, αν κάποιος με δει στο δρόμο και με πλακώσει στο ξύλο, επειδή του κάθεται στραβά η φάτσα μου;
Για να μην παρεξηγηθώ και να σταματήσω το παραλήρημα όμως, θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι! Δεν είμαι υπέρ της αστυνομίας που έχουμε, δε θέλω καμία σχέση με το κράτος (ας πούμε...) που έχουμε! Αλλά θέλω από εσάς να μου αντιπροτείνετε κάτι! Δε θέλω άλλη φτηνή αντιπολίτευση! Με κούρασε η μιζέρια και οι μεγαλοστομίες! Δεν είμαι με κανέναν, γιατί κανείς δε μου λέει πώς θα φτιάξω τη ζωή μου! Βοηθήστε με να πιστέψω ότι μπορεί να συμβεί και είμαι μαζί σας!
Αυτά αγαπητή Ζαχαρούλα! Σε ασπάζομαι και με συγχωρείς που σε κακοκάρδισα! Η συζήτηση όμως είναι ο θεμέλιος λίθος της δημοκρατίας και της αναρχίας...
