Αργεντινή Βολιβία Περού Χιλή Χαμένες πόλεις, Τσε, παγετώνες και έρημοι (Περού, Βολιβία, Χιλή, Αργεντινή και Ανταρκτική)

[Yorgos]

To nησί Incahuasi.

Οι κάκτοι ήταν κάπως ψηλοί.

Τα περισσότερα τζιπ φέρνουν τα δικά τους πτυσσόμενα τραπεζάκια για να τρώνε όπου τους βολέψει. Ας πούμε στο πουθενά.

Συνωστισμό δεν έχει πάντως...

Το βουνό φαίνεται να αιωρείται.

Οι κλασικές χαζοτουριστικές φωτό στην έρημο...

Το σεμνό μας κατάλυμα.

Το εστιατόριο του καταλύματος.

Ψοφόκρυο έκανε, ο Κρεκούζας αμάνικος.

 

[isabelle]

Ε, εντάξει, με τον Έβο (αλλά κυρίως με το έργο που διαπιστώνεις ότι γίνεται) όσο να'ναι ψιλοχοντροσυγκινήθηκα. Δεν είναι δα και πολλές οι χώρες του πλανήτη προς τις οποίες μπορούμε να κοιτάμε μ' ένα κάποιο χαμόγελο...

υ.γ. ρε μπαγάσα, μιλάς για κρύο Νοέμβρη μήνα, σαν να λέμε στην καρδιά της άνοιξης στο νότιο ημισφαίριο; Έπρεπε να είμασταν παρέα τον Αύγουστο του 2010, καραχείμωνο, τότε που η οδηγάρα μας κατάφερε να βουλιάξει το τζιπ μέσα στο αλάτι κάπου στα βορειοανατολικά του Σαλάρ εντελώς εκτός διαδρομής. Ξεμείναμε πέντε άνθρωποι με 1,5 λίτρο νερό και έξι αγγούρια (ναι, αγγούρια, κυριολεκτώ) να περιμένουμε βοήθεια ένα 24ωρο μέσα στο αλάτι! Παστοί γίναμε. Όσο για τη νύχτα, την περάσαμε καταχαμέ σε σλίπινγκ μπάγκ με θερμοκρασία μείον 15 βαθμοί κελσίου (μετρημένη με θερμόμετρο). Παρόλα αυτά συνεχίζουμε, εννοείται, να αγαπάμε αμείωτα Σαλάρ, Βολιβία και Έβο )

 

[FILBO]

To nησί Incahuasi.

View attachment 209796
View attachment 209797 View attachment 209798 View attachment 209799

Οι κάκτοι ήταν κάπως ψηλοί.
View attachment 209800
Τα περισσότερα τζιπ φέρνουν τα δικά τους πτυσσόμενα τραπεζάκια για να τρώνε όπου τους βολέψει. Ας πούμε στο πουθενά.
View attachment 209801
Συνωστισμό δεν έχει πάντως...
View attachment 209802 Το βουνό φαίνεται να αιωρείται.
View attachment 209803 View attachment 209804 View attachment 209805 View attachment 209806 View attachment 209807

Οι κλασικές χαζοτουριστικές φωτό στην έρημο... View attachment 209808 View attachment 209809

Το σεμνό μας κατάλυμα.
View attachment 209810
Το εστιατόριο του καταλύματος.
View attachment 209811
Ψοφόκρυο έκανε, ο Κρεκούζας αμάνικος.
View attachment 209812

Yπέροχες φώτο!!! Ο Κρεκούζας μάλλον πρέπει να ελέγξει το θερμορρυθμιστικό του κέντρο...δεν εξηγείται αλλιώς...

 

[FILBO]

To nησί Incahuasi.

View attachment 209796
View attachment 209797 View attachment 209798 View attachment 209799

Οι κάκτοι ήταν κάπως ψηλοί.
View attachment 209800
Τα περισσότερα τζιπ φέρνουν τα δικά τους πτυσσόμενα τραπεζάκια για να τρώνε όπου τους βολέψει. Ας πούμε στο πουθενά.
View attachment 209801
Συνωστισμό δεν έχει πάντως...
View attachment 209802 Το βουνό φαίνεται να αιωρείται.
View attachment 209803 View attachment 209804 View attachment 209805 View attachment 209806 View attachment 209807

Οι κλασικές χαζοτουριστικές φωτό στην έρημο... View attachment 209808 View attachment 209809

Το σεμνό μας κατάλυμα.
View attachment 209810
Το εστιατόριο του καταλύματος.
View attachment 209811
Ψοφόκρυο έκανε, ο Κρεκούζας αμάνικος.
View attachment 209812

Υπέροχες φωτό!!! Ο Κρεκούζας μάλλον πρέπει να ελέγξει το θερμορρυθμιστικό του κέντρο... δεν εξηγείται αλλιώς...

 

[taver]

Γύρω μας οι ινδιάνες με τις παραδοσιακές στολές τους έδιναν έναν φολκλόρ τόνο στην αίθουσα, αν κι εμένα το μάτι μου έπεσε σε φυλλάδια του πανεπιστημιακού παραρτήματος της «αντιμπεριαλιστικής σχολή» που ίδρυσε η κυβέρνηση Μοράλες στο Uyuni που αναδημοσίευσαν τις πιο πρόσφατες εκθέσεις των Αμερικανών για τη χώρα. Σε αυτές η Βολιβία αναφέρεται ως «ένα καταπιεστικό ναρκοκράτος» και συμπεριλαμβάνεται στα failed states παίρνοντας χειρότερο βαθμό από την Αϊτή (!), ενώ μαζί της θάβεται και το Εκουαδόρ, εύκολα το κράτος με τη μεγαλύτερη πρόοδο σε όλη την ήπειρο εδώ και μια δεκαετία, οπότε η έκθεση έχανε σε πειστικότητα.

Όποιος ενδιαφέρεται για τα στοιχεία, είναι στο: http://fundforpeace.org/fsi/

 

[hydronetta]

To nησί Incahuasi.

View attachment 209796
View attachment 209797 View attachment 209798 View attachment 209799

Οι κάκτοι ήταν κάπως ψηλοί.
View attachment 209800
Τα περισσότερα τζιπ φέρνουν τα δικά τους πτυσσόμενα τραπεζάκια για να τρώνε όπου τους βολέψει. Ας πούμε στο πουθενά.
View attachment 209801
Συνωστισμό δεν έχει πάντως...
View attachment 209802 Το βουνό φαίνεται να αιωρείται.
View attachment 209803 View attachment 209804 View attachment 209805 View attachment 209806 View attachment 209807

Οι κλασικές χαζοτουριστικές φωτό στην έρημο... View attachment 209808 View attachment 209809

Το σεμνό μας κατάλυμα.
View attachment 209810
Το εστιατόριο του καταλύματος.
View attachment 209811
Ψοφόκρυο έκανε, ο Κρεκούζας αμάνικος.
View attachment 209812

Χλίδες βλέπω. χλίδες βλέπω..... μετά τα αντίσκηνα πήρατε το αίμα σας πίσω μου φαίνεται. Όντως τα συγκεκριμένα ξενοδοχεία ειναι ότι καλύτερο (....κι ακριβότερο) στο Salar

 

[Yorgos]

Χλίδες βλέπω. χλίδες βλέπω..... μετά τα αντίσκηνα πήρατε το αίμα σας πίσω μου φαίνεται. Όντως τα συγκεκριμένα ξενοδοχεία ειναι ότι καλύτερο (....κι ακριβότερο) στο Salar

?? Τα φτηνότερα πήραμε. Είχε 3 κατηγορίες ξενοδοχείων (θα δεις πώς είναι τα επόμενα... τσαντίρια) και πήραμε την φτηνότερη.

 

[Yorgos]

Όποιος ενδιαφέρεται για τα στοιχεία, είναι στο: http://fundforpeace.org/fsi/

Εάν βάλεις τη Βολιβία στο country dashboard, δείχνει δραματική βελτίωση (στα διαγράμματα η βλετίωση υποδηλώνεται με την πορεία του δείκτη... προς τα κάτω). Δυστυχως printscreen δεν κατάφερα να κάνω. Εκείνο που ψάχνω και δε βρίσκω είναι το failed states index, που ήταν και οι τερατώδεις εκτιμήσεις σύμφωνα με τις οποίες η Βολιβία προσέφερε χειρότερη ποιότητα ζωής από κράτη όπως ο Νίγηρας και η Αϊτή.

 

[taver]

Εάν βάλεις τη Βολιβία στο country dashboard, δείχνει δραματική βελτίωση (στα διαγράμματα η βλετίωση υποδηλώνεται με την πορεία του δείκτη... προς τα κάτω). Δυστυχως printscreen δεν κατάφερα να κάνω. Εκείνο που ψάχνω και δε βρίσκω είναι το failed states index, που ήταν και οι τερατώδεις εκτιμήσεις σύμφωνα με τις οποίες η Βολιβία προσέφερε χειρότερη ποιότητα ζωής από κράτη όπως ο Νίγηρας και η Αϊτή.

Αυτό είναι, έχει μετονομαστεί. Πάντως ο δείκτης δε μετράει ποιότητα ζωής, αλλά την πιθανότητα κατάρρευσης της διακυβέρνησης (το site εξηγεί αναλυτικά τα κριτήρια). Αν πάρεις τα στοιχεία του 2012 και χρωματίσεις το χάρτη με λιγότερα χρώματα, παίρνεις το χάρτη που ανέβασες στη φωτογραφία.

 

[Yorgos]

Ε, εντάξει, με τον Έβο (αλλά κυρίως με το έργο που διαπιστώνεις ότι γίνεται) όσο να'ναι ψιλοχοντροσυγκινήθηκα. Δεν είναι δα και πολλές οι χώρες του πλανήτη προς τις οποίες μπορούμε να κοιτάμε μ' ένα κάποιο χαμόγελο...

υ.γ. ρε μπαγάσα, μιλάς για κρύο Νοέμβρη μήνα, σαν να λέμε στην καρδιά της άνοιξης στο νότιο ημισφαίριο; Έπρεπε να είμασταν παρέα τον Αύγουστο του 2010, καραχείμωνο, τότε που η οδηγάρα μας κατάφερε να βουλιάξει το τζιπ μέσα στο αλάτι κάπου στα βορειοανατολικά του Σαλάρ εντελώς εκτός διαδρομής. Ξεμείναμε πέντε άνθρωποι με 1,5 λίτρο νερό και έξι αγγούρια (ναι, αγγούρια, κυριολεκτώ) να περιμένουμε βοήθεια ένα 24ωρο μέσα στο αλάτι! Παστοί γίναμε. Όσο για τη νύχτα, την περάσαμε καταχαμέ σε σλίπινγκ μπάγκ με θερμοκρασία μείον 15 βαθμοί κελσίου (μετρημένη με θερμόμετρο). Παρόλα αυτά συνεχίζουμε, εννοείται, να αγαπάμε αμείωτα Σαλάρ, Βολιβία και Έβο )

E ναι Αυγουστιάτικα λογικό να κάνει ΤΟ ψοφόκρυο. Φαντάζομαι θα είχε ελάχιστο κόσμο πάντως.

Εμείς το μακρινό 1996 πήραμε ένα τζιπ της Paola Tours για να διασχίσουμε το salar και να πάμε στην Αργεντινή. Το τζιπ χάλασε στη μέση του πουθενά, η μαγείρισσα άρχισε να κοπανάει το σύζυγο οδηγό της με την κατσαρόλα λέγοντάς του ότι είναι ένας άχρηστος που δέχεται να πάει να δουλέψει με την Πάολα, που έχει τα πιο χαλασμένα τζιπ και πληρώνει ένα τίποτε. Κρύο δεν έκανε, αλλά μείναμε 3-4 ωρίτσες ελπίζοντας ότι θα περάσει κάποιο άλλο τζιπ να μας πάρει, όπως κι έγινε. Στο ενδιάμεσο πάντως, ο Ολλανδός πιλότος της Sabena που ήταν μαζί μας στο γκρουπ έπαθε νευρικό κλονισμό επιμένοντας ότι θα πεθάνουμε στην έρημο, βούτηξε τη σακούλα με τα τρόφιμα κι άρχισε να τρέχει στην έρημο. Πήγα να τον κυνηγήσω, αλλά ο Κριστόφ μου λέει "σε μια ώρα θα έχει επιστρέψει... δεν πήρε μαζί του το νερό, χαχα" κι όντως σε λίγα λεπτά επέστρεψε.

Γενικώς πάντως τα στάνταρ έχουν ανέβει αρκετά, υπάρχει πλέον ένας σχετικός έλεγχος αλλά και -φυσικά- πολύ περισσότερος τουρισμός, με τα περισσότερα τζιπ να ξεκινάνε πλέον από το Σαν Πέδρο στην Ατακάμα της Χιλής (αργότερα στην ιστορία θα φτάσουμε κι εκεί). Η μεγάλη διαφορά για μένα είναι ότι λόγω των δρομάρων που ολοκληρώθηκαν, πλέον η πρόσβαση από τη Λα Πας είναι υπόθεση ενός νυχτερινού λεωφορείου.

 

[Yorgos]

Αυτό είναι, έχει μετονομαστεί. Πάντως ο δείκτης δε μετράει ποότητα ζωής, αλλά την πιθανότητα κατάρρευσης της διακυβέρνησης (το site εξηγεί αναλυτικά τα κριτήρια). Αν πάρεις τα στοιχεία του 2012 και χρωματίσεις το χάρτη με λιγότερα χρώματα, παίρνεις το χάρτη που ανέβασες στη φωτογραφία.

Ξεφεύγουμε λίγο, αλλά έχει ενδιαφέρον: στο πολιτικό μου λεξικό, failed state is a country that has lost its ability to provide basic services to its citizens. Σε ποιο κομμάτι της παγκόσμιας ιστορίας η Βολιβία και το Εκουαδόρ προσέφεραν λιγότερες υπηρεσίες (σε ασφάλεια, υγεία, συντάξεις, παιδεία κλπ) από χώρες που δεν υπάρχει ούτε πρόσβαση στο νερό, μου είναι εντελώς ανεξήγητο. Ειδικά το Εκουαδόρ να είναι στον πάτο των κρατών το 2012 είναι άνω-κάτω ποταμών που λέει και η γιαγιά μου. Σε ό,τι αφορά τις πιθανότητες κατάρρευσης της κυβέρνησης... το 2012 έπεφτε καμιά κυβέρνηση σε Ισημερινό και Βολιβία; Η Βολιβία είχε τις διαδηλώσεις των γνωστών Κροατών/Γερμανων απογόνων ναζί με τις σβάστικες στη Σάντα Κρους (κλάιν δηλαδή, απλή καθημερινότητα, με τον Μαρίνκοβιτς να φωνάζει ότ "πάμε για ένα κράτος λευκών" σε χώρα με συντριπτική πλεοψηφία ινδιάνων, γελούσε ο κόσμος) και στον Ισημερινό έκαναν μια διαδήλωση οι αστυνομικοί λόγω hoax που τους είπαν ότι θα μειωθούν οι μισθοί τους ενώ είχαν αύξηση στα όρια του πληθωρισμού και πήγαν στο νοσοκομείο που νοησλευόταν ο πρόεδρος να πετάξουν χημικά, ζήτημα να κράτησε δυο μέρες το όλο επεισόδιο.

Πριν λίγα χρόνια πήγα σε εκδήλωση της νορβηγικής πρεσβείας όπου κατακεραύνωναν δύο "NGO": τη Human Rights Watch και το Fund For Peace, κατηγορώντας τους πως οι εκθέσεις τους είναι τόσο biased επειδή ουσιαστικά αποτελούν μοχλό πίεσης των ΗΠΑ σε κυβερνήσεις που στέκονται πολιτικά αντίθετά τους, ειδικά σε ό,τι αφορά συμφέροντα αμερικανικών εταιρειών. Είχαν μάλιστα δείκτες αξιοπιστίας μη κυβερνητικών οργανώσεων και οι δύο συγκεκριμένες ήταν κάτω από τον πάτο. Τους έχω για πολύ σοβαρούς τους Νορβηγούς.

 

[Yorgos]

Δεν είναι δα και πολλές οι χώρες του πλανήτη προς τις οποίες μπορούμε να κοιτάμε μ' ένα κάποιο χαμόγελο...

Oι περισσότερες χώρες του πλανήτη πάντως είναι σε πολύ ανοδική πορεία. Γενικά ο πλανήτης σύμφωνα με όποια μέτρηση κι αν πάρεις είναι μάλλον στην καλύτερη φάση που ήταν ποτέ, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι ικανοποιητικό το επίπεδο, είναι το καλύτερο που είχαμε: επίπεδα μείωσης φτωχειας, πρόσβασης στο νερό, στην υγεία κλπ. Για αριστερές κυβερνήσεις με σοβαρά επιτεύγματα (αν αυτό εννοούσες για χώρες που να μπορούν να κοιτάμε με χαμόγελο) νομίζω το Εκουαδόρ είναι το καλύτερο παράδειγμα... που κατά την έκθεση το 2012 ήταν στα επίπεδα της Αϊτής, είναι να γελάει κανείς. Για αριστερές κυβερνήσεις που τα έκαναν μαντάρα, η Βενεζουέλα είναι ένα παράδειγμα πραγματικής καταστροφής, που κι επίτηδες να θες να το κάνεις αυτό, δε γίνεται.

Για μένα από τις χώρες με τη μεγαλύτερη βελτίωση πέραν του φαινομένου του Εκουαδόρ, είναι η Κολομβία, το Περού, η Βολιβία. Σαφώς το καλύτερο βιοτικό επίπεδο στη Λατινική Αμερική το έχουν η Χιλή (πάντα σταθερή), η Ουρουγουάη (με εξαιρετική κυβέρνηση) , η Κόστα Ρίκα (φαινόμενο σταθερότητας, ειδικά αν σκεφθείς με τι μπαχαλάκηδες συνορεύει) και ο Παναμάς (με όλα του τα προβλήματα διαφθοράς κλπ, δεν παύει να είναι ένα κράτος με ένα σχετικά καλό επίπεδο ζωής). Η Κούβα έχει προφανή βελτίωση, αλλά μάλλον κατώτερη του αναμενομένου, θα έπρεπε να είχαμε οικονομική έκρηξη προ πολλού, που δε συμβαίνει λόγω σοβαρών "χαλιναριών".

Αφήνω εδώ τα περι οικονομικοπολιτικής ανάλυσης και περιμένω τις φωτό του Κρεκούζα για να συνεχίσουμε.