Λεττονία Λιθουανία Φθινοπωρινή βόλτα στη Βαλτική (Βίλνιους – Τρακάι – Ρίγα)

John Davilla · 22 Οκτωβρίου 2024

2η Ημέρα στη Ρίγα

Πρωινό ξύπνημα, δεύτερη και τελευταία μέρα στην πόλη και στη χώρα γενικά. Το πλάνο ήταν να αφιερώσω χρόνο στα πάρκα της πόλης (Β-ΒΑ κομμάτι) και ακόμα μια βόλτα στα κύρια αξιοθέατα. Ξεκινάω και ακολουθώ τη διαδρομή Ναός του Αγ. Πέτρου, House of the Black Heads, Καθεδρικός ναός, Κάστρο της Ρίγας, ναός Αγ. Ιακώβου και Σουηδική Πύλη. Στη συνέχεια κατευθύνομαι για πρώτη φορά μέσω της οδού Jekaba προς το Πάρκο Kronvalda, το οποίο είναι ντυμένο στα φθινοπωρινά χρώματα. Στο δρόμο Antonija, βγαίνω στο ύψος της ρωσικής Πρεσβείας, όπου τριγύρω από αυτή είναι έντονη η αντίδραση των κατοίκων, με γελοιογραφίες του Προέδρου Πούτιν και με ανάρτηση δεκάδων ουκρανικών σημαιών πλησίον αυτής.

Στην περιοχή αυτή και στα τριγύρω τετράγωνα είναι έντονο το αρχιτεκτονικό στιλ αρτ νουβό. Όμορφα κτίρια που σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον και δεν μπορείς παρά να τα θαυμάσεις. Καταλήγω στο γήπεδο Skonto, έδρα της Riga FC. Ως άτομο που μου αρέσει το ποδόσφαιρο, όπου και να ταξιδέψω, αν μπορέσω αγοράζω εισιτήρια για να παρακολουθήσω κάποιο αγώνα ή πηγαίνω τα διάφορα ποδοσφαιρικά γήπεδα, κάνω κάποια ξενάγηση ή επισκέπτομαι τις μπουτίκ τους. Πίσω στη Ρίγα λοιπόν και αφού οι άνθρωποι της ομάδας είδαν να πλησιάζω την είσοδο, άνοιξαν την πόρτα και μου μίλησαν. Τους είπα ότι θέλω να εισέλθω στο γήπεδο και να επισκεφθώ τη μπουτίκ αν είναι ανοιχτή. Αφού μου εξήγησαν ότι στο γήπεδο γίνονται κάποιες ετοιμασίες για έναν επικείμενο αγώνα, με άφησαν να τραβήξω κάποιες φωτογραφίες και να μπω στην αλμυρούτσικη (μα 30€ το σκουφί?) για το brand name της ομάδας μπουτίκ. Αφού έριξα μια ματιά στα προιόντα και δεν άξιζε να αγοράσω κάποιο ενθύμιο της ομάδας αυτής, ξεχύθηκα πάλι στους δρόμους με προορισμό την οδό Albert.

Η εν λόγω οδός συγκεντρώνει αρκετό αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και είναι σημείο αναφοράς στην πόλη. Εισερχόμενος στην οδό πέτυχα και δύο γκρουπ με τουρίστες να απαθανατίζουν τα όμορφα αυτά κτίρια – έργα τέχνης. Είχε έρθει η ώρα όμως να κάνω το διάλειμμά μου και τι καλύτερο από το να απολαύσω ένα καφέ στο πολύ ατμοσφαιρικό Art Café Sienna. Η τιμή τσιμπημένη (5,9€ ο αμερικάνο) αλλά το εσωτερικό, η διακόσμηση και το σέρβις που σου παρέχει το κατάστημα αυτό το αξίζουν.

Αφού πληρώνω και χαιρετώ τον υπεύθυνο του καταστήματος, ετοιμάζω την κάμερα μου και βγαίνω στη Λεωφόρο Kalpaka, όπου την ακολουθώ μέχρι το πάρκο Batutu. Εκεί θα θαυμάσω για λίγο την ρωσική ορθόδοξη εκκλησία με τους χρυσούς τρούλους (Riga Nativity of Christ Orthodox Cathedral) και θα ακολουθήσω την Λεωφόρο Brivibas προκειμένου να βρεθώ πάλι στη παλιά πόλη και να χωθώ σε καμία pub να ενυδατωθώ. Μπαίνω και κάθομαι στην pub O΄Paps και παραγγέλνω την Brengulu Tumsais, μια Lager – Munich Dunkel με 5,6%. Η μπύρα αποδείχθηκε αρκετά τίμια και συνέχεια είχε το μαγαζί LIDO που βρίσκεται στο εμπορικό Origo (ένα άλλο που υπάρχει είναι στην καρδιά της παλιάς πόλης. Πρόκειται για μαγαζί που είναι αλυσίδα και προσφέρει φθηνό και καλό φαγητό σε στιλ μπουφέ. Επέλεξα ρύζι με λαχανικά και μπιφτέκι κοτόπουλο μαζί με σαλάτα παντζάρι στα 5,5€. Η μερίδα ήταν ικανοποιητική και νόστιμη. Ανάμεσα σε αυτά που υπήρχαν να διαλέξεις ήταν διάφορες σαλάτες, ατομικά γλυκά, κρεατικά τύπου λουκάνικα, μπιφτέκια, κεφτεδάκια, μοσχάρι ή χοιρινό ψητά, 2-3 είδη σούπας και γαρνιτούρα μακαρόνια, ρύζι, πατάτες και αναψυκτικά – μπύρες – χυμοί – νερά. Αφού έφαγα και χόρτασα, επιστροφή στο δωμάτιο για φόρτιση κινητού, ντουζάκι και ξεκούραση.

Απόγευμα πλέον και ώρα 16:00 και κάτι και κατευθύνομαι προς την κεντρική αγορά που είναι κοντά μου και έχω αποφασίσει να πιω την τελευταία μου μπύρα στο Labietis φυσικά. Παραγγέλνω της Lielais Kristaps που είχα σταμπάρει την 1η μέρα, μια Stout – Oatmeal με 8,5% και συνδέομαι απευθείας προκειμένου να παρακολουθήσω τη βυσνί θύελλα στο γειτονικό ντέρμπι, Νίκη Βόλου – ΑΕΛ λοιπόν live στη Ρίγα. Αφού με κοιτάνε οι διπλανοί τουρίστες και σου λέει τι κάνει εδώ ο παίχτης, εντοπίζω τη διπλανή κυρία που πήγε παραδίπλα και παραγγέλνει dumplings στο διπλανό μαγαζί. Πετάγομαι και παραγγέλνω και γω μια μερίδα dumplings με χοιρινό επικαλυμμένα με sour cream, ότι πρέπει προκειμένου να τσιμπήσω κάτι, να το συνδυάσω με τη μπύρα μου και τον αγώνα φυσικά. Για την ιστορία ο αγώνας από 0-2 έγινε 3-2 και στο τέλος είμασταν μάρτυρες ενός «αγγλικού» 3-3 που λέμε και μεις στο ελάντα.

Η κεντρική αγορά έκλεινε 18:00 οπότε βγήκα έξω και κατευθύνθηκα προς την παλιά πόλη και μια τελευταία βόλτα και καφέ, καθώς έπρεπε να επιστρέψω, να πάρω τα πράγματα και να πάω στο αεροδρόμιο γιατί η πτήση μου αναχωρούσε 23:40. Αφού έκανα τη βόλτα μου κάθισα και γω οσάν φοιτητής (ναι οκ μας έπεισες) στο Caffeine για να απολαύσω ένα τελευταίο αμερικάνο. Η τιμή αρκετά καλή, στα 2,6€.

Πίσω πλέον και ετοιμάζομαι για το αεροδρόμιο. Η πιο κοντινή μου στάση και αυτό που πιστεύω βολεύει αρκετά γενικά είναι η στάση 13.janvāra iela, στην ομώνυμη λεωφόρο όπου περνάνε αρκετά λεωφορεία για το αεροδρόμιο. Πληρώνοντας ένα εισιτήριο των 1,81€ στον οδηγό του λεωφορείου, έφτασα ωραίος και άνετος στο αεροδρόμιο 2 ώρες περίπου πριν την πτήση μου, τελειώνοντας κάπου εδώ το πενθήμερο σχεδόν ταξίδι μου στη Λιθουανία και στη Λετονία.

Ελπίζω να σας άρεσε το φωτογραφικό ύλικό που ανέβασα, να σας φάνηκαν χρήσιμα αυτά που έγραψα και να βοηθήσω κάποιους μελλοντικά που θα θέλουν να επισκεφθούν τις δύο αυτές χώρες.

Επίσης στην υγειά μας προκαταβολικά για όσους έιναι λάτρεις του ζύθου και δοκιμάσουν κάποιες από τις μπύρες που δοκίμασα και γω ή επισκεφθούν κάποια από τα μπαρ ή pub.

Καλά ταξίδια σε όλους με υγεία!!!!!!

John Davilla · 23 Οκτωβρίου 2024

2η Ημέρα στο Βίλνιους

Πρωινό ξύπνημα, ετοιμάζομαι σιγά σιγά και βγαίνω για να φάω κάτι, Επιλέγω το σούπερ μάρκετ Maxima όπου έχει φούρνο. Ξεκινώ για την παλιά πόλη και περνάω από την πύλη της αυγής. Δυστυχώς πέφτω πάνω σε γκρουπ και δεν απολαμβάνω το δρόμο αλλά και δε μπορώ να βγάλω τις φωτογραφίες που θέλω. Πρώτη μου στάση η Ορθόδοξη ρωσική εκκλησία του Αγίου Πνεύματος, Το εσωτερικό αλλά και ο περιβάλλον χώρος είναι εκπληκτικά.

Συνεχίζω το δρόμο μου και περνάω από μια μικρή πλατεία, όπου απέναντι βρίσκεται το Café Montmarte και δίπλα του το Amelie Cookies. Όπως καταλαβαίνετε το σημείο είναι ινσταγκραμικό και εδώ είναι και ένα καλό σημείο να πιείς τον καφέ σου. Όχι για μένα όμως, γιατί συνεχίζω με σκοπό να περάσω τα σύνορα ??? και να βρεθώ στην Δημοκρατία της Ουζούπης.

Κατευθύνομαι από την οδό Maironio προς την οδό Aukštaičių προκειμένου να εισέλθω εις την Δημοκρατία της Ουζούπης από τη γέφυρα Paupio Titas. Πέφτω όμως πάνω σε αυτή την ομορφιά. Πάνω στο λόφο που έχει πιάσει πάχνη ξεπροβάλει η εκκλησία (Church of the Ascension).

Συνεχίζω στο δρόμο Paupio και συναντώ το Σύνταγμα της Ουζούπης, γραμμένο σε διάφορες γλώσσες σε αρκετές πλάκες πάνω στον τοίχο. Φυσικά υπήρχε και ελληνική και κάθισα να διαβάσω ένα ένα από τα συνολικά 41 άρθρα?? (σόρι δεν είμαι νομικός) του Συντάγματος, μερικά από τα οποία παρουσίαζαν αρκετό ενδιαφέρον.

Κατευθύνομαι προς τη θιβετιανή πλατεία και στρίβω δεξιά κατά μήκος του ποταμού Vilnia. Απέναντι υπάρχει το πάρκο Bernardine, πολύ όμορφες εικόνες γεμάτο πράσινο. Ανεβαίνω τα σκαλοπάτια και βρίσκομαι στο στενό Jonas Mekas 'Crosswind'. Βγαίνω στον κεντρικό δρόμο Uzupio και πηγαίνω στην εκκλησία St. Bartholemew the Apostle Church, με υπέροχο κήπο. Στη συνέχεια κατεβαίνω προς την πλατεία όπου βρίσκεται το άγαλμα του άγγελου της Ουζούπης. Απέναντι βρίσκεται το Coffee1 όπου έκανα στάση για ένα αμερικάνο, στα 2,6€ παρακαλώ. Όμορφος χώρος με urban style διακόσμηση. Παίρνω το σακίδιο μου και πηγαίνω προς τη γέφυρα Uzupis Bridge προκειμένου να εξέλθω της ξεχωριστής αυτής Δημοκρατίας. Πλήθος τουριστών πάνω στη γέφυρα φωτογραφίζοντας τα «σύνορα».

Διασχίζοντας το παρκάκι κατά μήκος του ποταμού, στα αριστερά μου υπάρχει ο Καθεδρικός Ναός Κοίμησης της Θεοτόκου ενώ σιγά σιγά ξεπροβάλει ίσως το πιο όμορφο αξιοθέατο στην πόλη, η εκκλησία της Αγίας Άννας. Όση ώρα και να την κοιτάζεις δεν την χορταίνεις, όχι μόνο σαν εκκλησία αλλά και σαν κτίσμα, αρχιτεκτονικά αλλά και για τη διακόσμηση της με τις λεπτομέρειες. Η είσοδος είναι δωρεάν και μπήκα λίγο να δω το εσωτερικό της. Και επειδή σας έπρηξα με τόσες εκκλησίες κατευθύνομαι προς την κεντρική οδό Pilies. Εκεί κάνω τις απαραίτητες αγορές αναμνηστικών και συνεχίζω για την εκκλησία (άντε πάλι) του Αγίου Ιωάννη.

Η εν λόγω εκκλησία βρίσκεται στο πανεπιστήμιο της πόλης. Ο λόγος που βρέθηκα εκεί είναι όχι για κάνα προσκύνημα αλλά για να ανέβω τα 193 ξύλινα σκαλοπάτια και να βρεθώ στην κορυφή σχεδόν του ύψους 68μ. καμπαναριού. Από εκεί μπορείς να απολαύσεις μια πανοραμική θέα της πόλης και το εισιτήριο κοστίζει 5€. Αφού έβγαλα τις απαραίτητες φωτογραφίες και κατέβηκα κάτω, κάθισα να ξαποστάσω λίγο πριν ξεκινήσω πάλι.

Επόμενος προορισμός η Cathedral square, όπου εκεί βρίσκεται ο Καθεδρικός ναός του Βίλνιους, το παλάτι του Μεγάλου Δούκα της Λιθουανίας και το μνημείο του Μεγάλου Δούκα Gediminas. Εκεί επίσης υπάρχει και το θαυματουργό πλακάκι αλλά και ένα πλακάκι (Baltic way footprint Vilnius) που έχει τα αποτυπώματα δύο ποδιών. Το πλακάκι αυτό για να θυμίζει τη μεγαλύτερη ανθρώπινη αλυσίδα στην ιστορία. Στις 23 Αυγούστου 1989, περισσότεροι από δύο εκατομμύρια άνθρωποι σχημάτισαν μια ανθρώπινη αλυσίδα μεταξύ Ταλίν, Ρίγα και Βίλνιους για να δείξουν στον κόσμο την επιθυμία τους για ανεξαρτησία από τη Σοβιετική Ένωση.

Στη συνέχεια διέσχισα το πάρκο Bernardine προκειμένου να φτάσω στο λόφο Gediminas. Αφού ανέβηκα και πάλι κάποια σκαλοπάτια έφτασα στο πάνω μέρους του λόφου όπου αντίκρισα τον ομώνυμο Πύργο και είχα για ακόμα μία φορά μια πανοραμική θέα της πόλης.

Τελευταίο αξιοθέατο, γιατί είχε πιάσει και αργά το μεσημέρι και έπρεπε να κάνω διάλλειμα για φαγητό και μια μπύρα να ενυδατωθώ, ο λόφος με τους 3 σταυρούς. Από το λόφο Gediminas χρειάζεσαι περίπου 15 – 20 λεπτά περπάτημα και ανέβασμα στον απέναντι λόφο, όπου βρίσκονται οι 3 σταυροί. Η διαδρομή σε ανταμείβει καθώς περνάς από γέφυρες, όμορφα πάρκα με δάση σε φθινοπωρινά χρώματα. Το μνημείο δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά τουλάχιστον θα δεις και από την κορυφή του λόφου ακόμα μία άποψη της πόλης και εγώ τουλάχιστον απόλαυσα τα πάρκα και όλη τη φύση που έχουν μέσα στα πόδια τους οι κάτοικοι του Βίλνιους και την έχουν εκμεταλλευτεί πλήρως.

Επόμενη στάση, διάλειμμα για φαγητό όπως είπα. Επέλεξα το Busi Trecias, ένα πολύ καλό μέρος για να δοκιμάσεις τοπική κουζίνα και να πιεις μια καλή μπύρα. Η μπύρα που επέλεξα ήταν η Juodas, μια Dark Lager με 6,7%. Μαζί με το φαγητό πλήρωσα 16,5€. Τέλος ήθελα ένα καφεδάκι μετά το φαγητό πριν αποσυρθώ στο δωμάτιο. Επέλεξα την αλυσίδα καφέ Huracan και για ένα διπλό εσπρέσσο έδωσα 2,4€.

Αφού ξεκουράστηκα για λίγη ώρα, έκανα τη βόλτα μου στους δρόμους του Βίλνιους και στη συνέχεια ακολούθησε η μπυρότσαρκα που κάνω πάντα αφού πέσει το φως, δοκιμάζοντας τοπικές μπύρες σε μπυραρίες ή μπαρ. Για αρχή μπήκα και έκατσα στο μπαρ Saviciaus Spunka. Παρήγγειλα μια Gutstoutas, μια Stout – Oatmeal 5,2% στα 5€. Τέλος πήγα στο μπαρ Snekutis, όπου δοκίμασα την Senovinis, μια Farmhouse Ale με 6% στα 4€. Το μπαρ ήταν γεμάτο και δύσκολα έβρισκες να κάτσεις παρόλο που είχε ισόγειο και υπόγειο. Η κουζίνα έκλεινε και δεν πρόλαβα να παραγγείλω, οπότε αναγκαστικά κατέφυγα στη λύση ενός φθηνού γεύματος στα Hesburger, πριν καταλήξω στο δωμάτιο μου για να ολοκληρωθεί η νύχτα.

psilos3 · 23 Οκτωβρίου 2024

Έσκασε υπέροχη μπυρο-ιστορία με εικόνες από πολύ ωραία μέρη που θέλω κι εγώ να επισκεφτώ. Συντονίστηκα και διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον φίλε @John Davilla

John Davilla said:
Θεσσαλονίκη – Βιέννη με Ryanair στα 40,3€
Βιέννη – Βίλνιους με Ryanair στα 32,2€, με τετράωρη αναμονή στη Βιέννη

Βιέννη, Βερολίνο και φυσικά Μπέργκαμο, ίσως οι σημαντικότεροι αεροπορικοί «κόμβοι» για την πόλη μας προκειμένου να κάνουμε τέτοια ταξίδια!

John Davilla · 23 Οκτωβρίου 2024

Βιέννη, Βερολίνο και φυσικά Μπέργκαμο, ίσως οι σημαντικότεροι αεροπορικοί «κόμβοι» για την πόλη μας προκειμένου να κάνουμε τέτοια ταξίδια!
[/QUOTE]
Στοκχόλμη, Κοπεγχάγη ή και Ελσίνκι πλέον. Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να βρεις να το συνδυάσεις.

psilos3 said:
Έσκασε υπέροχη μπυρο-ιστορία με εικόνες από πολύ ωραία μέρη που θέλω κι εγώ να επισκεφτώ. Συντονίστηκα και διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον φίλε @John Davilla

Σε ευχαριστώ πολύ @psilos3 . Εννοείται συνδυάζουμε ταξίδια με φωτογραφία, φαγητό και μπύρες, ειδικά σε τέτοιους προορισμούς που "το έχουν" το πιώμα.

John Davilla · 26 Οκτωβρίου 2024

Χωριό και Κάστρο Τρακάι

Ένα από τα αξιοθέατα που ήθελα να επισκεφθώ στη Λιθουανία ήταν το κάστρο Τρακάι, το οποίο βρίσκεται 35 χλμ περίπου δυτικά του Βίλνιους και θα σας πάρει 30-40 λεπτά προκειμένου να μεταβείτε εκεί. Υπάρχουν δύο τρόποι (ή τουλάχιστον εγώ αυτούς βρήκα) για να μεταβείς στο χωριό Τρακάι, με λεωφορείο ή με τραίνο. Οι σταθμοί των τραίνων και των λεωφορείων είναι δίπλα οπότε δεν έχει και τόση διαφορά. Επέλεξα το λεωφορείο λόγω καλύτερων ωραρίων και περισσότερων δρομολογίων. Αναχώρηση 09:30 το πρωί οπότε 9 και κάτι βρισκόμουν στο σταθμό. Αγόρασα εισιτήριο στο γκισέ με 2,6€ και είχα χρόνο να πάρω και κάτι να φάω από τα μαγαζάκια που βρίσκονται εντός του σταθμού.

Μετά από 35-40 λεπτά (γίνονταν κάποια έργα οδοποιίας) φτάσαμε στο σταθμό λεωφορείων του Τρακάι. Από εκεί χρειάζονται 30 λεπτά και 2,5 χλμ περίπου περπάτημα μέχρι και το κάστρο που βρίσκεται σε ένα νησί μέσα στη λίμνη. Ξεκινώντας, βγάζω την κάμερα προκειμένου να απαθανατίσω καλύτερα τις ομορφιές της περιοχής. Σε αυτό το σημείο να αναφέρω πόσο ενοχλητικοί είναι οι τουρίστες από Ισπανία, Γαλλία, Ιαπωνία, Ν.Κορέα, γκρουπ από Ασία γενικά. Είναι αυτοί που ακούγονται περισσότερο, δεν τους νοιάζει τίποτα για τους δίπλα, θα κάτσουν με τις ώρες μπροστά από τα αξιοθέατα να βγάζουν φωτογραφία…αυτά και συνεχίζω. Πήρα τον κεντρικό δρόμο και στα αριστερά μου είχα θέα τη λίμνη και μικρά ξύλινα σπιτάκια. Στη συνέχεια βρήκα το γνωστό πλέον σε κάθε πόλη αξιοθέατο με τα γράμματα της εκάστοτε πόλης, μια πολύ όμορφη εκκλησία που μου κέντρισε το ενδιαφέρον αρχιτεκτονικά (Orthodox Church of the Nativity of the Theotokos). Πέρασα από το Πρώην Αυτοκρατορικό Ρωσικό Ταχυδρομικό Σταθμό και το Μουσείο Ιστορίας του Τρακάι και έφτασα στο σημείο όπου στα δεξιά μου ο δρόμος θα με έβγαζε στο νησάκι. Στο δρόμο θα βρείτε κάποια μαγαζιά για καφέ και φαγητό αλλά και σούπερ μάρκετ.

Πρώτη επαφή με το κάστρο, η ομορφιά του είναι απερίγραπτη σε σύνδεση με το όλο φυσικό τοπίο. Η αλήθεια είναι ότι πέτυχα καλό καιρό όλες μου τις μέρες στη Λιθουανία, με ηλιοφάνεια, οπότε βοήθησε λίγο στις μετακινήσεις και στο να αντέχεις τις βόλτες εξωτερικά. Διασχίζω τις γέφυρες που οδηγούν στο νησάκι όπου βρίσκεται το κάστρο. Το εισιτήριο όπως είχα διαβάσει διαφέρει ανάλογα την εποχή και κυμαίνεται από 8 έως 12€, αν θυμάμαι καλά. Πλήρωσα το αντίτιμο των 10€ και άρχισα την εξόρμηση μου στα διάφορα δωμάτια του κάστρου, όπου υπήρχαν διάφορα εκθέματα αλλά και ανεβαίνοντας τους πύργους. Είδα κάποια από τα εκθέματα, μερικά από τα οποία ήταν, αίθουσες με δωμάτια όπως ήταν τους προηγούμενους αιώνες, προσωπικά αντικείμενα, λόγχες, τσεκούρια, ασπίδες, κανόνια, πίνακες κ.α.

Αφού περιτριγύρισα λίγο το εσωτερικό, συνέχισα στο εξωτερικό τμήμα του νησιού κάνοντας μια στάση για κολατσιό και φωτογραφίες. Επέστρεψα πάλι στη στεριά, όπου βρίσκονται αρκετά μαγαζάκια με όμορφα σουβενίρ, τα οποία είναι πιο φθηνά από την πόλη του Βίλνιους. Επίσης έχει και κάποια καφέ και μέρη για φαγητό αλλά προτίμησα να κάνω την παραλίμνια βόλτα προς τα πίσω, η οποία ήταν γεμάτη χρώματα του φθινοπώρου, πάπιες και άλλα πουλιά.

Είναι σημαντικό να έχετε δει περίπου το πρόγραμμα άφιξης αλλά και αναχώρησης των λεωφορείων/τραίνων, γιατί υπάρχουν κάποια κενά διαστήματα έως και 2 ώρες καμιά φορά. Στην επιστροφή πήρα ένα μικρότερο λεωφορείο το οποίο κόστισε 4€, εισιτήριο από τον οδηγό, δεν μπορείς να βγάλεις στο σταθμό, το οποίο με έφτασε στο Βίλνιους ίσα ίσα για την ώρα του φαγητού, συνοδεία φυσικά μιας παγωμένης τοπικής.

John Davilla · 26 Οκτωβρίου 2024

3η και μισή Ημέρα στο Βίλνιους

Για φαγητό επέλεξα το Snekutis Baras, όπου είχα βρεθεί το προηγούμενο βράδυ και δεν κατάφερα να φάω. Πήρα ένα πιάτο με λουκάνικα, πατάτες και σαλάτα συνοδεία μιας Vilniaus Nefiltruotas Sviesusis, Kellerbier με 5,2% και πλήρωσα συνολικά 15€ (11+4€). Αφού ολοκλήρωσα το μεσημεριανό μου, κατέληξα στο δωμάτιο για ξεκούραση προκειμένου να βγω για την τελευταία έξοδο (όχι της Ρίτας Χέιγουορθ) στην πόλη. Το απόγευμα βγαίνοντας είπα να πιω ένα καφέ στο κοντινό μαγαζί αλυσίδας Rocket Bean. Αμερικάνο και μπισκότο (αρκετά τίμιο) στα 6,5€.

Επέλεξα να κάνω μια βόλτα περνώντας ξανά από τα κύρια σημεία της πόλης. Στην κεντρική αγορά, το κέντρο της παλιάς πόλης, την εκκλησία της Αγίας Άννας, Την πλατεία με τον καθεδρικό ναό της πόλης. Εκεί αποφάσισα να πάρω τη Λεωφόρο Gediminas, η οποία είναι πεζοδρομημένη σε αρκετό μέρος της. Έστριψα στον πολυσύχναστο και γεμάτο μαγαζιά δρόμο Vilniaus με τελικό προορισμό τη Βιβλιοθήκη της δίψας, ή αλλιώς το σημείο όπου θα άρχιζε η απογευματινή μου μπυρότσαρκα.

Το Alaus Biblioteka είναι ένας πολύ όμορφος χώρος για να ξεκινήσεις τη μπύρα σου. Ζεστή σόμπα, βιβλία στους τοίχους, πίνακας με τις draft μπύρες και κατάλογος με τις υπόλοιπες που μπορείς να διαλέξεις, μαγαζί official στο Untappd, δεν χρειάζονται και πολλές δικαιολογίες για να μπεις. Επιλέγω την Vilnius Velvet, μια Porter – Baltic με 6% στα 6,5€. Οι τιμές ήταν λίγο τσιμπημένες σχετικά με άλλα μαγαζιά, να το ξέτε.

Επόμενος προορισμός, πιο κεντρικά στην πόλη και ένα μπαρ που έχω σταμπάρει από το πρώτο βράδυ. Το Etmonu Spunka είναι ότι πρέπει για κλείσιμο της βραδιάς. Είναι ένα μεγάλο μπαρ με αρκετούς χώρους και αρκετές επιλογές σε μπύρα. Μαυροπίνακας με επιλογές σε μπύρα, επιλέγω την Labas Vakaras (που σημαίνει καλησπέρα στα λιθουανικά), μια Porter – English με 5% στα 5€. Δίπλα μου μια παρέα Γερμανών που πίνουν ήδη αρκετές μπύρες και έχουν κάνει άνω κάτω το μαγαζί. Εγώ απολαμβάνοντας τη μαύρη μπύρα μου σχεδιάζω τις κινήσεις για την επόμενη μέρα. Έχω ψηθεί για μια τελευταία μπύρα και έχω γυρίσει αρκετά μαγαζιά το τελευταίο τριήμερο οπότε επιλέγω να κάτσω στο ίδιο μαγαζί και να τελειώσω τη μπυροποσία μου στη Λιθουανία με την Ausrinis, μια Pilsner με 4,9% στα 5€.

Τελειώνοντας τη μπύρα μου βγαίνω έξω και κάνω ακόμα μια βόλτα στα στενά της παλιάς πόλης του Βίλνιους. Κατευθύνομαι στο δωμάτιο για ξεκούραση γιατί την επόμενη μέρα έχει πρωινό ξύπνημα (17 χρόνια τα ίδια) και θα με βρει σε άλλη χώρα.

John Davilla · 27 Οκτωβρίου 2024

1η Ημέρα στη Ρίγα

Πρωινό ξύπνημα και ξανά στα γνώριμα λημέρια του σταθμού των λεωφορείων του Βίλνιους. Τσεκάρω τη γραμμή άφιξης και παίρνω κάτι να φάω για το δρόμο. Το δρομολόγιο που επέλεξα ξεκινούσε στις 07:30 το οποίο ήταν Βίλνιους – Ταλίν. Εγώ λοιπόν είχα τελικό προορισμό τη Ρίγα και είχε δύο στάσεις, στη λιθουανική πόλη Panevezys και στη λετονική πόλη Bauska. Μετά από 4 ώρες περίπου βλέπαμε τα πρώτα αξιοθέατα της πόλης της Ρίγας, διασχίζοντας τη γέφυρα και πάνω από τον ποταμό Νταουγκάβα. Αρχικά κινήθηκα προς την κεντρική αγορά (Riga Central Market). Μπήκα για λίγο, έριξα μια ματιά, προμηθεύτηκα τα πρώτα σουβενίρ μου και βγήκα έξω με προορισμό το κτίριο της Λετονικής Ακαδημίας Επιστημών, το οποίο μοιάζει αρκετά με αυτό της Βαρσοβίας. Δίπλα του, βρίσκεται η ορθόδοξη εκκλησία Vissvētās Dievmātes Pasludināšanas pareizticīgo baznīca, που είναι αρκετά όμορφη και σου τραβάει την προσοχή.

Δεν επέλεξα να ανέβω στο κατάστρωμα της Ακαδημίας Επιστημών για να δω τη θέα, αλλά συνέχισα προς το ποτάμι και σε μια έκταση όπου υπάρχουν κάποια πανομοιότυπα κτίρια, διαφόρων χρήσεων πλέον. Αφού βγάζω τις φωτογραφίες μου στο ποτάμι, τις γέφυρες, τα κτίρια και κάτι γλάρους, εισέρχομαι ξανά στην κεντρική αγορά.

Η αγορά αποτελείται από 5 μεγάλα ζέπελιν τα οποία τα χρησιμοποίησαν προκειμένου να τη στεγάσουν. Διαθέτει τμήμα με κρεατικά, λαχανικά, ιχθυοπωλεία, αλλά επίσης θα βρεις μαγαζιά με σουβενίρ, ρουχισμό, ιατρείο, σουπερ μαρκετ, καφεκοπτείο, μαγαζιά για φαγητό από διάφορες χώρες και παράρτημα της λετονικής ζυθοποιίας Labietis. Δυσκολεύτηκα και εγώ μιας και κάπως έπρεπε να περάσει μια ώρα μέχρι να κάνω το τσεκ ιν μου. Παρήγγειλα μία Spiced/Herbed bier με 5,5%, αρκετά γευστική και με ονομασία Mezs στα 4,5€. Τελειώνοντας τη μπύρα μου, πήρα κάτι στο χέρι από ένα γεωργιανό εστιατόριο και πήγα στο δωμάτιο μου για το τσεκ ιν και λίγη ξεκούραση, καθώς ήταν όμορφη μέρα και δεν ήθελα να χάσω το φως.

Ξεκίνησα τη μεσημεριανή μου βόλτα διασχίζοντας το πάρκο που βρισκόταν πλησίον του δωματίου μου. Από εκεί μπορείς να πάρεις πλοιάριο για κρουαζιέρα στα κανάλια. Επίσης υπάρχει και το Tejo Tea House, όπου είναι ένα ατμοσφαιρικό καφέ και χώρος για τσάι. Συνέχισα στη Λεωφόρο 13. janvāra iela προκειμένου να βγω στο ποτάμι και να βγάλω κάποιες φωτογραφίες. Στη συνέχεια κινήθηκα προς την εκκλησία του Αγ.Πέτρου, όπου μπορείς με 9€ να ανέβεις στο καμπαναριό του και να βγεις σε μια ταράτσα όπου έχεις καταπληκτική 360 μοιρών θέα. Δεν είναι και για πολύ εκεί ψηλά καθώς ακόμα και με καλό καιρό, θερίζει. Οπότε τράβηξα μερικά βίντεο, έβγαλα και τις φωτογραφίες μου και κατέβηκα στο εσωτερικό του ναού, το οποίο δεν είχε και κάτι ιδιαίτερο.

Επόμενη στάση το Δημαρχείο της πόλης αλλά και το διάσημο κτίριο House of the Black Heads. Επίσης στην πλατεία μπορείτε να θαυμάσετε το άγαλμα του Ρόλαντ, υπερασπιστή των κατηγορουμένων και δίκαιου δικαστή. Παίρνοντας το δρόμο Kramu iela θα βρεθείς σε ένα στενό στο οποίο θα έχεις μια μοναδική θέα, το καμπαναριό του Καθεδρικού ναού της πόλης μαζί με τα πολύχρωμα κτίρια της παλιάς πόλης της Ρίγα. Στη συνέχεια, στρίβοντας δεξιά στο δρόμο Jauniela θα βρεθείς στην Dome square. Επιβλητικά κτίρια τριγύρω σου, μαγαζιά, εστιατόρια, καφέ αλλά και ο πανέμορφος Καθεδρικός ναός της πόλης.

Κατευθύνομαι προς το κάστρο μέσω της pils iela. Όμορφα κτίρια παντού, λεπτομέρειες στους τοίχους με αγάλματα και βρύσες. Στόχος μου ήταν να κάνω μια γύρα γύρω από το κάστρο και να πάρω το δρόμο Maza pils iela και να βρεθώ στον καθολικό ναό του Αγ. Ιακώβου αλλά και να θαυμάσω τα κτίρια Three Brothers. Μετά από τόσο περπάτημα χρειαζόμουν μια στάση και ξεκούραση, αλλά και μια εστία ζέστης, όπου τη βρήκα στο εσωτερικό του Parunāsim kafe'teeka. Ατμοσφαιρικό διώροφο καφέ με αυλή, με επιλογές και γλυκών – κέικ. Κάτι τέτοια μαγαζάκια τα τιμάω δεόντως, όντας ένα άτομο που αγαπά τον καφέ με τη συνοδεία μερικών μπισκότων ή κάποιου κέικ τύπου bananabread, carrotcake κλπ.

Δώσε μου καλό καιρό και κάμερα, θα χαθώ στα στενά της πόλης και θα αποθανατίζω τις γωνίες, τα όμορφα χρωματιστά κτίρια, τις εκκλησίες και τα αξιοθέατα. Ένα από αυτά τα σοκάκια ήταν αυτό της Σουηδικής Πύλης, το οποίο είχε «ντυθεί» και όμορφα από τα φθινοπωρινά χρώματα των πεσμένων φύλλων. Συνεχίζω για το Cat House, όπου στην κορυφή του βρίσκονται τα αγάλματα δύο γατών. Η ιστορία πίσω από την κίνηση αυτή ήταν μια κίνηση εκδίκησης ενός Γερμανού εμπόρου εξαιτίας της απόρριψής του από την συντεχνία των Μαυροκέφαλων. Το 1909 έβαλε στην κορυφή του κτιρίου δύο γάτες που κοιτούσαν με τα οπίσθιά τους προς την συντεχνία με σκοπό να τους χλευάσει για την εν λόγω απόφαση, το οποίο έγινε μεγάλο θέμα και εν τέλη έγινε δεκτός. Τελικά συμμορφώθηκε και γύρισε τις γάτες προς την άλλη πλευρά. Συνεχίζοντας το δρόμο μου περνάω από τον Πύργο της Πυρίτιδας και εισέρχομαι στο πάρκο Bastejkalna.

Το πάρκο έχει πάρει τα φθινοπωρινά του χρώματα, κίτρινο, χρυσαφί, πορτοκαλί και καφέ. Κόσμος απολαμβάνει την ηλιόλουστη μέρα σε παγκάκια, κάτω στο γρασίδι, κάνοντας βόλτα. Λίγο πιο πέρα βρίσκεται το Freedom Monument, το οποίο είναι ένα άγαλμα 42μ. μία γυναίκας που κρατάει 3 αστέρια και είναι αφιερωμένο στους Λετονούς που έχασαν τη ζωή τους για την ανεξαρτησία το 1918 – 1920. Τα τρία αστέρια αντιπροσωπεύουν τις 3 ιστορικές επαρχίες της χώρας, Κουρλάνδη, Λατγαλία και Βίντζεμε. Αφού πέρασα από την όπερα της πόλης και χάζεψα τα όμορφα κτίρια των λεωφόρων Raina και Merkela, διέσχισα τον κήπο Vermane, πριν βρεθώ πίσω στο δωμάτιο μου για ξεκούραση.

Απογευματινή εξόρμηση και κατευθύνομαι να δοκιμάσω ακόμα μία λετονική μπύρα. Καταλήγω στο Two More Beers όπου αφού είπα στο μπαρμαν ότι ήθελα να πιω μια μαύρη, μου πρότεινε την Pilota Nakts, μια Porter με 7% στα 6,5€. Το μαγαζί αυτό είναι μία καλή επιλογή για να δοκιμάσεις μια μπύρα, αρκετά μεγάλο και με οθόνες για ποδόσφαιρο. Διαθέτει και φαγητό αλλά είναι λίγο ακριβούτσικο. Η μπύρα εξαιρετική και επειδή έπεται και συνέχεια, διαλέγω μια ιρλανδική pub προκειμένου να φάω κάτι και να δω το ντέρμπι της Αγγλίας Λίβερπουλ – Τσέλσι.

Πρόκειται για την Paddy Whelans Irish Pub & Sports Bar, όπου παρήγγειλα ένα burger και μια τοπική μπύρα Uzavas Gaisais, μια Pale Lager με 4,6% ιδανική μόνο για να ξεπλύνεις το στόμα σου, αντί για νερό. Αφού πλήρωσα τα 22€, έφυγα να πνίξω τον πόνο μου με μία μικρή βόλτα. Τελυταία επιλογή για το βράδυ και επειδή είχα δει ότι γενικά φέρνει και συγκροτήματα live, το Folkklub Ala Pagrabs. Εισέρχομαι στο μαγαζί, κατεβαίνω τα σκαλιά και ξεχύνομαι στο γεμάτο από κόσμο υπόγειο του. Αρκετά μεγάλος χώρος όπου υπάρχουν διάφορα δωματιάκια, δύο μπαρ για να παραγγείλεις, το ένα με τεράστια μπάρα πάνω από 15μ. Διαλέγω πάλι μία μαύρη, την Valmiermuiza Tumsais, μια Dark Lager με 5,8% στα 6€. Παίρνω την παγωμένη που και πιάνω μια θέση στο μπαρ προκειμένου να ακούω καλά μουσική. Το συγκρότημα που ήταν στη σκηνή έδινε ρέστα και αποτελούταν από δύο άτομα με κιθάρα και ντραμς που έπαιζε ωραία ροκ τύπου ισπανικά – λατινικά τραγούδια, πολύ ανεβαστικά. Αφού το ρολόι (δεν έχω, κοιτάω το κινητό μου) έδειχνε πλέον αργά, κατέληξα στο δωμάτιο μου για ξεκούραση, με σκοπό να έχω δυνάμεις για την 2η και τελευταία μέρα στη Ρίγα και τον δύσκολο και πικρό δρόμο της επιστροφής.

John Davilla · 30 Οκτωβρίου 2024