ΕΡΣΗ
Member
Σωστο, αλλα αν θυμαμαι καλα, το θεμα αυτο δεν ειναι νεο. Το εχουν ανακινησει ηδη οι αμερικανικες εταιρειες, μια και στην Αμερικη υπαρχει πολυ εντονα το προβλημα της παχυσαρκιας. Θεμα χρονου ηταν λοιπον να ερθει και το προβλημα και το ζητημα στην Ευρωπη. Πολυωρες πτησεις, αλλωστε, μπορει να υπαρξουν και στην Ευρωπη. Το Αθηνα- Μοσχα για παραδειγμα δεν ειναι αμελητεο ως χρονος πτησης η το Αθηνα -Στοκχολμη κλπ. Και αν σημερα ενδεχομενως δεν εξυπηρετουνται οι προορισμοι αυτοι απο low-cost εταιρειες, η απο charter, δε σημαινει οτι αυριο δε θα συμβει και αυτο. Η οτι ο προβληματισμος που σημερα ανακυπτει απο τη συγκεκριμενη low cost εταιρεια δε θα υιοθετηθει και απο τις υπολοιπες, οι οποιες εκτελουν και υπερατλαντικες πτησεις. Εφοσον το προβλημα υπαρχει, και εχει ηδη τεθει στην Αμερικη, ειναι θεμα χρονου να τεθει και παρα περα, στην Ευρωπη δηλαδη. Απλως, πιστευω οτι πρωτη το εβγαλε στην ευρωπαικη σκηνη η Ryan Air και μετα θα ακολουθησουν και οι υπολοιπες εταιρεις low cost και μη. Βλεπουν, παρατηρουν, οργανωνονται και καποια ωρα τσουπ, θα το βγαλουν.Καταρχήν η συγκεκριμένη εταιρεία δεν εκτελεί υπερατλαντικές πτήσεις.
Οποτε υπαρχουν οι εξης λυσεις:
1. Συνεχιζεται η κατασταση οπως σημερα. Δηλαδη να μοιραζομαστε το καθισμα μας με τον ευτραφη συνεπιβατη μας και να φθανουμε στον προορισμο μας αγκαλια και εχοντας συσφιξει τις σχεσεις μας. Φυσικα οσο περνα ο καιρος και το προβλημα της παχυσαρκιας επιδεινωνεται λογω τροπου ζωης (η ποιος ξερει γιατι, ειναι και αυτο ενα θεμα και απο οσο ξερω δεν υπαρχουν κατασταλαγμενες αποψεις) ολο και πιο συχνα θα μας συμβαινει να φθανουμε αγκαλια στον προορισμο μας. Παλια, πριν καμια δεκαπενταρια χρονια δηλαδη, ουτε που το φανταζομαστε ως προβλημα, τωρα ομως δυστυχως ειναι πραγματικοτητα.
2. Να γινονται οι σχετικες μετρησεις ποσοι παχυσαρκοι επιβατες ανα πτηση ανα ετος κλπ, απο τους σχετικους τεχνοκρατες των εταιρειων και το κοστος των διπλων θεσεων που πρεπει να λαβουν ωστε να ταξιδευουμε ολοι ανετα και να επιμεριζεται το ποσο που προκυπτει ωστε ολοι να πληρωνουμε κατι επιπλεον στο εισιτηριο μας για να μπορουμε ολοι μας να ταξιδεψουμε με τη βολη μας.
Δεν εχω αντιρρηση να δεχθω κατι τετοιο, αλλα τοτε να συμπεριληφθει και η περιπτωση των υπολοιπων ασθενων, των αναπηρων κλπ, ωστε και εκεινοι να μην χρεωνονται τα επιπλεον χρηματα που σημερα χρεωνονται λογω των ασθενειων και των αναπηριων τους. Φανταζομαι οτι δε θα υπαρχει αντιρηση σε αυτο: εφοσον συμπονουμε - και καλα κανουμε- τους παχυσαρκους για το προβλημα τους, εννοειται οτι αντιστοιχως συμπονουμε και τους υπολοιπους αναξιοπαθουντες που χρειαζονται περισσοτερο χωρο και ιδιατερο σερβις και οι οποιοι μεχρι σημερα πληρωνουν απο την τσεπη τους και ετσι δε μας στριμωχνουν η μας πιεζουν με οποιοδηποτε τροπο κατα την πτηση μας. Η λυση αυτη ομως, ενδεχομενως να ειναι εφικτη για μια κανονικη αεροπορικη εταιρεια, αλλα απο την αλλη μερια λογικο ειναι να μη συναδει με τη φιλοσοφια μιας low cost εταιρειας, η οποια θελει να πωλησει τα εισιτηρια της σε οσο πιο χαμηλη τιμη μπορει, ωστε να ειναι ανταγωνιστικη και που οτι επιπλεον σερβις προσφερει, το βγαζει προς πωληση. Θα μπορουσε φυσικα να ορισει η εταιρεια εναν εθελοντικο επιναυλο για τους παχυσαρκους συνεπιβατες μας, δηλαδη οποιος θα ηθελε, να πληρωνε ενα εξτρα ποσο για να διατεθει μια εξτρα θεση στον παχυσαρκο, ετσι ωστε να μην καταπιεζει και να μην καταπιεζεται, αλλα πολυ αμφιβαλω αν κατι τετοιο θα ειχε την παραμικρη πιθανοτητα επιτυχιας. Αν δηλαδη κανεις οικειοθελως θα τον πληρωνε. Μαλλον στα αζητητα θα πηγαινε κατι τετοιο.
3. Να πληρωνουν οι ιδιοι το επιπλεον εισιτηριο οπως συμβαινει στους αναπηρους, αρρωστους κλπ. Ενδεχομενως αποτελει διακριση εις βαρος τους (Τον ορο ρατσισμο δεν τον χρησιμοποιω γιατι ο ρατσισμος προυποθετει την ενταξη σε μια φυλη η εστω σε μια κοινωνικη ομαδα. Οι παχυσαρκοι ουτε καποια ιδιαιτερη φυλη αποτελουν, ουτε συναπαρτιζουν μια ενιαια κοινωνικη ομαδα. Η κατηγορια αυτη αποτελειται απο ολων των λογιων τους ανθρωπους κυριως βεβαια του δυτικου κοσμου). Διακρισεις, και μαλιστα οικονομικης φυσεως, οπως ειναι τουτη εδω, γινονται αρκετες και μαλιστα και σε πολλες κατηγοριες πληθυσμου, ουτε η πρωτη ειναι, ουτε η τελευταια δυστυχως και προφανως δεν ειναι και η σοβαροτερη. Αυτη χτυπαει περισσοτερο στο ματι επειδη εχει να κανει με σωματικα χαρακτηριστικα. Και εννοειται οτι οποιαδηποτε διακριση δεν ειναι δικαιη, και προσβαλει την προσωπικοτητα και δημιουργει και πικριες. Και νομιζω οτι λιγο η πολυ, ολοι μας, κατα καιρους, εχουμε υποστει οικονομικες και επαγγελματικες ζημιες κλπ, λογω διακρισεων, ειτε απο εταιρειες του ιδιωτικου τομεα, ειτε κυριως απο πολιτικες αποφασεις. Λογω τετοιων διακρισεων, οι οποιες ενδεχομενως δεν αφορουν το σωματοτυπο μας, αλλα διαφορα αλλα χαρακτηριστικα μας εχουμε θιγει, και ο καθενας μας εχει αρκετες τετοιες περιπτωσεις για να θυμαται. (Αν και, για παραδειγμα, ειναι διακριση σωματοτυπικη, το γεγονος οτι οι υποψηφιοι καποιων παραγωγικων σχολων -αστυνομιας, στρατου κλπ, πρεπει να εχουν ενα ορισμενο υψος γαι να λαβουν μερος στις εξετασεις). Οταν ομως καποια ομαδα εχει υποστει μια διακριση, οφειλει η ιδια, πρωτη να ξεσπαθωνει εναντιον της και κατοπιν να της συμπαριστανται οι υπολοιποι. Πρωτα δηλαδη περιμενω να τους ακουσω ως ομαδα τι προτεινουν για να λυθει το προβλημα: Ποιος να επωμισθει το κοστος και με ποιο σκεπτικο. Αν με πεισουν θα τους συμπαρασταθω, αν οχι υπαρχουν αλλες ομαδες αξιες για συμπαρασταση λογω των διακρισεων που υφιστανται και οι δυναμεις μου περιορισμενες. Οποτε η ερωτηση ειναι: ποιος να υποστει τη διακριση-οικονομικη ζημια; Το παχυσαρκο ατομο η το ταξιδιωτικο κοινο εν γενει; Αν πεισθω οτι ο παχυσαρκος ταξιδευει με το αεροπλανο για σημαντικους λογους, με χαρα να επωμιστω το κοστος που μου αναλογει, με την αντιστοιχη λογικη που εχω οταν πληρωνω τους φορους και τις εισφορες με την εντυπωση οτι πηγαινουν στην παιδεια, στην υγεια, και στα λοιπα δημοσια και κοινοφελη αγαθα. Αν ομως η απαντηση ειναι οτι ο παχυσαρκος ταξιδευει για λογους αναψυχης, εκει ισως και να σκεφθω οτι δεν ειναι και η πρωτη και αμεση αναγκη του που πρεπει να καλυψω -ας καλυψω ενα θεραπευτικο ιδρυμα που θα δωσει λυση στην παχυσαρκια του βρε αδελφε- και ας κοψει ο ιδιος απο καπου αλλου, και ας πληρωσει την επιπλεον θεση του. Και δεν νομιζω οτι εν προκειμενω ισχυει οτι και εγω για αναψυχη μετακινουμαι αεροπορικως: Εγω δε ζητω απο κανενα να μου καλυψει τη θεση μου. Αν ειναι να καλυψω ταξιδια αναψυχης, προτιμω να το κανω σε παιδια που δεν εχουν καθολου τη δυνατοτητα να κανουν διακοπες, γιατι προερχονται απο εξαιρετικα φτωχες οικογενειες, παρα σε καποιον που εχει τη δυνατοτητα να πληρωνει τη μια θεση του στο αεροπλανο: αν μπορει να πληρωνει τη μια θεση θα μπορει να πληρωνει και τη δευτερη και ας κοψει απο καπου αλλου. Δηλαδη το ερωτημα ειναι: το αεροπορικο ταξιδι ειναι ειδος πρωτης αναγκης οπως η παιδεια, η υγειονομικη περιθαλψη, το περιβαλον κλπ, ετσι ωστε να χρηματοδοτειται το επιπλεον εισιτηριο απο το καταναλωτικο κοινο; Αν εχουμε καλυψει σε τοσο υψηλο βαθμο ολα τα προηγουμενα και το μονο που μενει ακαλυπτο ειναι το ταξιδι αναψυχης των παχυσαρκων, τοτε το κοινωνικο μας κρατος ειναι σε καλυτερη κατασταση απο οσο νομιζα και βουρ λοιπον.
Για να ειμαστε πραγματιστες, η περιπτωση φυσικα να χρεωθει το κοστος αυτο η οποιαδηποτε εταιρεια αποκλειεται, ιδιαιτερα σε αυτους τους χαλεπους οικονομικα καιρους. Οποιος σκεπτεται οτι μπορει να συμβαινει κατι τετοιο επ' απειρον ειναι μαλλον γελασμενος. Επ' απειρον μπορει να μας αφησουν να στριμωχνομαστε αγκαλια ολοι μαζι, αν πουμε οτι δε θελουμε να πληρωνουν δευτερη θεση οι παχυσαρκοι, αλλα για μια αξιοπρεπη και ανετη θεση καποιος θα πρεπει να πληρωσει. Οι οικονομικοι υπευθυνοι των εταιρειων θα γυρευουν παντα να μετακυλισουν το οποιο βαρος και κοστος σε καποιον, ειτε στον παχυσαρκο, ειτε στο καταναλωτικο κοινο. Οποτε το ζητημα τιθεται μεταξυ των δυο αυτων περιπτωσεων: παχυσαρκοι η καταναλωτικο κοινο. Μεχρις στιγμης παντως στο αναλογο ερωτημα αρρωστοι- καταναλωτικο κοινο και αναπηροι-καταναλωτικο κοινο το οικονομικο βαρος εχει πεσει στους πρωτους και δε μιλαμε και για low cost εταιρειες.
Και φυσικα και ειμαι ενημερη οτι προκειται για ανθρωπους και οχι για δεματα και για αυτο το λογο και προτεινα να τους δινεται ως δωρο η δευτερη θεση που χρειαζονται εφοσον παραμενει κενη στην πτηση. Με αυτον τον τροπο, σε πολλες περιπτωσεις κανεις δε θα χρεωνεται: ουτε οι παχυσαρκοι, ουτε εν γενει το καταναλωτικο κοινο και οσον αφορα την εταιρεια οσους ανθρωπους ειχε να μεταφερει τοσους και μετεφερε και πληρωθηκε. Ως γνωστον τοις πασι μονο σε ανθρωπους διδονται τα δωρα, οχι σε αψυχα αντικειμενα. Αλλα το δωρο σε καθε περιπτωση το καθοριζει ο δωρητης και οχι ο δωρεοδοχος -ο δωρεοδοχος μονο να αρνηθει το δωρο μπορει- πραγμα το οποιο σημαινει οτι δε μπορεις να εξαναγκασεις μια εταιρεια σε καποια πτηση οπου υπαρχει και λιστα αναμονης να χαρισει μια θεση απο την οποια θα εβγαζε χρηματα σε καποιον αλλο. Σε αυτη την περιπτωση ας του προτεινει να ταξιδεψει μην πληρωνοντας τη δευτερη θεση με καποια επομενη πτηση στην οποια θα υπηρχαν αδειες θεσεις. Αν αρνηθει ο παχυσαρκος το δωρο, εστω και δικαιολογημενα, τοτε καποιος πρεπει να πληρωσει: και ξανα παμε στα οσα ανεφερα πιο πανω.