Τσιγκουνια

[malysa]

Εγω με τον φιλο μου εχουμε παει με τα ποδια αφου το σπιτι μας ειναι πολυ κοντα και θελαμε να περπατησουμε. Καθως βγαινουμε απο το μαγαζι σπαει το τακουνι μου. Ο φιλος μου παει να φερει ταξι γιατι δεν μπορουσα να περπατησω, ο κυριος λοιπον που ηταν στην παρεα με ρωταει να μενουμε κοντα. Ναι, εδω πιο κατω απανταω εγω και προσπαθει να πεισει τον φιλο μου πως το ταξι ειναι πεταμενα λεφτα και πως δεν θα παθω τιποτα να περπατησω ξυπολητη μεχρι εκει.

Εδώ εμένα γνωστή μου (γνωστή για την τσιγκουνιά της και τη μεγάλη οικονομική της επιφάνεια), επιστρέφοντας από ταξίδι, στο αεροδρόμιο, με σπασμένες τις ρόδες της βαλίτσα της και ακρως ταλαιπωρημένη η ίδια και ο σύζυγός της, αντί να πάρουν ταξί για το σπίτι τους, επέστρεψαν μέσω 3 μέσων μαζικής μεταφοράς, μετά από 2ώρες στο σπίτι τους ("σιγά που θα πληρώσω τους ταξιτζήδες" μας δήλωσε περίτρανα περιγράφοντας το συμβάν και την ταλαιπωρία της)

η τσιγκουνια στο μεγαλειο της...

σε ενα ταξιδι μας στην τουρκια ηρθαν μαζι μας οι κουμπαροι μας, οι οποιοι με την σειρα τους φερανε μαζι ενα ζευγαρι φιλους τους...ο κυριος παρακαλω γιατρος...
καθομαστε να φαμε διαφορα ψαρια κ ψαρομεζε....οταν ερχεται ο λογαρισμος, φυσικα τον μοιρασαμε στα 6....ο κυριος γιατρος ειχε αντιρρησεις...αυτος δεν εφαγε γαριδες, δεν δοκιμασε απο τη σαλατα, ουτε ακουμπησε το χταποδι, οποτε θα πληρωνε το ψαρι το δικο του κ της γυναικας του...να μην πολυλογω, αλλα σε ολο το ταξιδι μετρουσε κ τις μπουκιες μας κ στο τελος εβγαζε το λογαριασμο...ηταν εφιαλτικο...

Ωχ αυτό κάτι μου θυμίζει

Είναι καλοκαίρι, σκάει ο τζίτζικας, είμαι στο κέντρο της Αθήνας με μια φίλη και κάπου στην Πανεπιστημίου αγοράζω ένα μπουκαλάκι νερό να δροσιστώ λιγάκι... Με το που το πληρώνω μου λέει η φίλη: πριν πιεις εσύ να πιω πρώτη εγώ;;; Αφού διψάς, της λέω, γιατί δεν αγοράζεις ένα μπουκαλάκι κι εσύ; Και μου απαντά: Ε, μια γουλιά θέλω να πιω μόνο, να πάρω ολόκληρο μπουκάλι (!!!) για μια γουλιά;

Και αυτό το έργο το έχω ξαναδεί . Αν είναι δυνατόν και όμως έχει συμβεί και σε μένα

Είναι απαράβατη αρχή:Ταξίδια πάμε με άτομα που τα ξέρουμε καλά και είμαστε σίγουροι οτι δε θα μας κάνουν νερά...και ξέρουμε πως ταιριάζουμε σε πολλά σημεία!
Το τελευταίο που γράφεις είναι πολύ σοφό και ομολογουμένως δεν το είχα σκεφτεί!Οτι κάποιος που είναι τσιγγούνης τα οικονομικά, μπορεί να είναι εξίσου τσιγγούνης και στα συναισθήματα!

ΣΟΦΕΣ κουβέντες!!!!!!!!!!!!!

Πες του Μ οτι για το καλό της τσέπης του να μην αφήνει και αδειάζει εντελώς το ντεπόζιτο της βενζίνης, διότι πολλές φορές περιέχει νερό και αν το τραβήξει η μηχανή θα τρέχει και δε θα φτάνει!Και τότε τα 10 ευρώ της βενζίνης θα του φαίνονται μικροποσό!Τι πράγματα είναι αυτά...με το ρολόϊ στο χέρι κάθεται...πότε θα αδειάσει το ρεζερβουάρ!Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα!

Ασε που πολλοί του παραπάνω συναφιού, κάνουν περιττά χλμ για να φθάσουν στο φθηνό βενζινάδικο ή συνήθως ξεμένουν από βενζίνα

στο εξωτερικό πχ στην Γερμανία, δεν ξέρω τι γίνεται σε άλλες χώρες, συμβαίνει συχνά το εξής:
οταν βγαίνει μια παρέα για φαγητό οταν έρχεται η ωρα του λογαριασμού ο σερβιτόρος ρωτάει στην παρέα, "ξεχωριστά η μαζί";
ανάλογα με τα ατομα η την περίσταση εισπράττει και την αντίστοιχη απάντηση.
ειναι τσιγκουνιά αν πουν "ξεχωριστά";

Σωστό το γερμανικό στυλ και σε βγάζει και από το άγχος να παραγγείλεις ότι τραβάει η ψυχή σου! Τι γίνεται όμως όταν παραγγέλνονται τα χιλιάδες μεζεδόπιατα με το ουζάκι στη μεγάλη παρέα? εκεί πως βρίσκουμε άκρη με το "βασιλάκη" (Bill)

 

[dimivam]

Προσωπικά έχω τύχει σε πολλούς τσιγγούνηδες... Κι εντάξει, καταλαβαίνω να φαίνονται κάποια πράγματα ακριβά ή ανούσια, αλλά...

Ένα δυό παραδείγματα από φίλους-γνωστούς...

1. Φίλος που σύχναζε συχνά σε μπαρ (σχεδόν κάθε βράδυ), ή θα έβρισκε το φθηνότερο ποτό στον κατάλογο, ή τον είχα πετύχει όταν τσουγκρίζαμε ποτά, να "δανείζεται" από διπλανά τραπέζια, ή να παίρνει ποτά που είχαν αφήσει άλλοι... Μια φορά, ήπιε κι όλας! Χαχα!

2. Συνάδελφος, μου ζητούσε να του αγοράζω φαγητό όταν έβγαινα για διάλειμμα, όταν γυρνούσα μου τα μασούσε... (π.χ. έκανε 2 ευρώ η τυρόπιτα, μου'δινε 1,75 γιατί δεν είχε ακριβώς..) Άλλες φορές, μου έλεγε ότι δεν έχει καθόλου. Μερικές φορές μάλιστα, είχε πει το αμίμητο: ε, 1,75 και 5 λεπτά που μου χρωστούσες από προχτές, εντάξει είμαστε! Χαχα...

3.Ζευγάρι τουρίστες, με κομπιουτεράκι, να μετράνε μεταξύ τους πόσα πρέπει να πληρώσει ο κάθε ένας τους.... Τρελός έρωτας! Αυτό είναι που λέμε on a tight budget!

 

[ΕΡΣΗ]

Είχαμε έναν θείο ο οποίος είχε μια επική τσιγκουνιά. Η δράση του έλαβε χώρα προπολεμικά κυρίως αλλά και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια.
Ήταν φαρμακοποιός στην Αίγινα, πράγμα που σήμαινε οτι έιχε μια οικονομική άνεση σε εκείνα τα δύσκολα χρόνια. Όταν έπαιρνε το καραβάκι για να ερθει στην Αθήνα όμως αρνείτο να φορέσει το κουστούμι του μήπως και το χαλάσει, αλλά φορούσε οτι πιο παλιόρουχο είχε- το οποίο στην πράξη σήμαινε φριχτά, ακόμη και για την μετεμφυλιακή Ελλάδα, ράκη- με αποτέλεσμα μερικές φορές κάποιοι συμπονετικοί συνεπιβάτες του να τον ελεήσουν. Αυτός ατάραχος δεχόταν την ελεημοσύνη. 'Οταν η θεία μου το άκουσε και η αστική της καταγωγή κόντεψε να την ρίξει στο κρεβάτι με εγκεφαλικό λόγω της συμπεριφοράς του συζύγου της, αυτός απαντησε: "μα από μόνοι τους μου έδωσαν τα χρήματα. Χαζος ήμουν να μην τα πάρω;"
Έτερη ιστορία από την οικογενειακή μας saga:
Ο εν λόγω θείος είχε έναν βοηθό στο φαρμακείο. Του υπογόρευε λοιπόν ένα γράμμα στην καθαρεύουσα, όπως ήταν ο γλωσσικός τύπος που συνήθιζαν να χρησιμοποιούν οι άνθρωποι της εποχής. Ο βοηθός έκανε ένα ορθογραφιοκό λάθος και πρόσθεσε μια υπογεγραμμένη εκεί που δεν χρειαζόταν. Τότε ο εμβληματικός θείος είπε το εξής: "δε φθανει που είσαι και αγράμματος, ξοδεύεις και το μελάνι!"
Με αυτά τα παραδείγματα νομίζω οτι έβαλα σοβαρή υποψηφιότητα για το Οσκαρ της τσιγγουνιάς.

 

[panpan]

το προηγουμενο καλοκαιρι ειχε ερθη για 6 ημερες μια τετραμελη οικογενεια
και η γυναικα ειχε παρει 17 ναι δεκαεπτα σαντουιτς μαζι της τα οποια ειχε
φτιαξει στο πρωινο του ξενοδοχειου και ερχοταν και περιφανευοταν στον
κοσμο για την εξυπναδα της
Μαλιστα ελεγε σιγα μην δωσω τα λεφτα μου στα εστιατορια.

 

[Lyda]

Ερση μου θυμισες κατι πολυ αστειο. Οταν ημουν φοιτητρια εργαζομουν σε μια εταιρεια. Ο ιδιοκτητης της εταιρειας μονο τσιγκουνης δεν ηταν. Αν χρειαζοταν να δουλεψουμε παραπανω μας πληρωνε με τα διπλασια χρηματα απο αυτα που επρεπε να μας δωσει. Παραγγελναμε καφεδες και μαλωνε τον σερβιτορο οταν μας επερνε λεφτα, αφου παντα ηταν κερασμενα απο αυτον. Ο ανθρωπος μας ειχε σκλαβωσει με την συμπεριφορα του.
Ειχε ομως μια παραξενια....Καποια πρωινα κατεβενε ο γιος του στο γραφειο που ηταν μολις 4 χρονων. Εμεις του διναμε χαρτι και μαρκαδορους για να ζωγραφισει. Οταν τον εβλεπε λοιπον ο μπαμπας του εβαζε κατι φωνες που τον ακουγαν σε ολο το κτηριο.
Η γραφικη υλη κοστιζει πολυ...δεν θα χαλαμε χαρτι για να παιζει ο μικρος.
Αυτο τωρα τι ειναι; Τσιγκουνια ή παραξενια;

 

[panpan]

Ερση μου θυμισες κατι πολυ αστειο. Οταν ημουν φοιτητρια εργαζομουν σε μια εταιρεια. Ο ιδιοκτητης της εταιρειας μονο τσιγκουνης δεν ηταν. Αν χρειαζοταν να δουλεψουμε παραπανω μας πληρωνε με τα διπλασια χρηματα απο αυτα που επρεπε να μας δωσει. Παραγγελναμε καφεδες και μαλωνε τον σερβιτορο οταν μας επερνε λεφτα, αφου παντα ηταν κερασμενα απο αυτον. Ο ανθρωπος μας ειχε σκλαβωσει με την συμπεριφορα του.
Ειχε ομως μια παραξενια....Καποια πρωινα κατεβενε ο γιος του στο γραφειο που ηταν μολις 4 χρονων. Εμεις του διναμε χαρτι και μαρκαδορους για να ζωγραφισει. Οταν τον εβλεπε λοιπον ο μπαμπας του εβαζε κατι φωνες που τον ακουγαν σε ολο το κτηριο.
Η γραφικη υλη κοστιζει πολυ...δεν θα χαλαμε χαρτι για να παιζει ο μικρος.
Αυτο τωρα τι ειναι; Τσιγκουνια ή παραξενια;

μαλλον τσιγγουνοπαραξενια

 

[Leftris B]

Για όλους έναν καλό λόγο τον έχεις... Λευτέρη στη black list κι εσύ...

εσύ είσαι από καιρό εκεί ως κολλητός του ακατανόμαστου....

 

[Dafni]

Διαβάζοντας για το θειο της έρσης ,θυμήθηκα και ένα δικό μου θείο εξισου ..."ανοιχτοχέρη"...΄τα λεφτά του τα μετέτρεψε σε λίρες ,τα κανε κομποδεμα και επειδή δεν είχε εμπιστοσύνη στις τράπεζες τι έκανε?διπλα από το σπιτι υπήρχε μια αποθήκη...εντοιχισε λοιπόν το κομποδεμα...ναι,΄βγαλε μερικά τουβλα ,εβαλε τις λιρες και ξαναχτισε τον τοιχο..δεν έλεγε ουτε στη γυναικα του που τις είχε βάλει...με τα χρόνια ο θειος απέκτησε κάποιας μορφής άνοια...τον ρωτουσαν τον ξαναρωτουσαν που είχε τις λίρες αλλά αδύνατο να θυμηθει...μετά από χρονια και αφου ο θειος είχε φύγει από τη ζωή,γκρεμισαν το αποθηκάκι και βρήκαν το κομποδεμα....

 

[travelina]

Ερση μου θυμισες κατι πολυ αστειο. Οταν ημουν φοιτητρια ..... Η γραφικη υλη κοστιζει πολυ...δεν θα χαλαμε χαρτι για να παιζει ο μικρος.
Αυτο τωρα τι ειναι; Τσιγκουνια ή παραξενια;

μαλλον τσιγγουνοπαραξενια

μήπως είναι κεφαλλονίτης ο τύπος;
και εγώ από εκεί κατάγομαι και έχω δει πολλές τέτοιες παραξενιές στο σόι...
α, και μεταξύ μας δεν το λέμε παραξενιά αλλά "ιδιορρυθμία", για να ξέρετε...

 

[malysa]

μήπως είναι κεφαλλονίτης ο τύπος;
και εγώ από εκεί κατάγομαι και έχω δει πολλές τέτοιες παραξενιές στο σόι...
α, και μεταξύ μας δεν το λέμε παραξενιά αλλά "ιδιορρυθμία", για να ξέρετε...

travelina,
και γω απ΄αυτά τα μέρη κατάγομαι αλλά ευτυχώς στο σόι τα τελευταία 20-30 χρόνια, δεν έχω εντοπίσει κάτι τέτοιο.
Μόνο το παππού μου θυμάμαι (είχε και αντίστοιχο παρατσούκλι για τη γκρίνια του τη σχετική με "οικονομία")....
Ευτυχώς το παραπάνω δεν πέρασε στο dna των απογόνων του

Δεν την αντέχω την τσιγγουνιά, ειδικά όταν γίνεται ΓΥΦΤΙΑ........

 

[γιουλα]

Πως αντιμετωπιζετε το θεμα τσιγκουνια; Εχετε συναναστραφει ποτε με καποιον που θα τον χαρακτηριζαται ως κλασσικο τσιγκουνη;

Αποψε για παραδειγμα ειχαμε βγει με μια παρεα για φαγητο, μαζι και καποιος φιλος φιλου που πρωτη φορα εβλεπα. Εγω με τον φιλο μου εχουμε παει με τα ποδια αφου το σπιτι μας ειναι πολυ κοντα και θελαμε να περπατησουμε. Καθως βγαινουμε απο το μαγαζι σπαει το τακουνι μου. Ο φιλος μου παει να φερει ταξι γιατι δεν μπορουσα να περπατησω, ο κυριος λοιπον που ηταν στην παρεα με ρωταει να μενουμε κοντα. Ναι, εδω πιο κατω απανταω εγω και προσπαθει να πεισει τον φιλο μου πως το ταξι ειναι πεταμενα λεφτα και πως δεν θα παθω τιποτα να περπατησω ξυπολητη μεχρι εκει. Πως αυτα τα 5 ευρω μπορουμε να τα γλιτωσουμε, πως ολοι πρεπει να κανουμε μια σωστη οικονομικη διαχειρηση και να μην σπαταλαμε χρηματα εκει που δεν χρειαζετε. Και να σκεφτητε πως πρωτη φορα μας εβλεπε.

Επειδη δεν μου εχει ξανα τυχει ποτε κατι τετοιο απορω υπαρχουν τετοιοι ανθρωποι; Εχω ακουσει για παρεες που οταν ερχεται ο λογαριασμος καποιος απο ολους κλειδωνεται στην τουαλετα για να αποφηγει την πληρωμη αλλα μεχρι σημερα νομιζα πως ηταν αστικος μυθος

ωραιος ο τυπος στοιχημα οτι διαβαζει με σβηστα φωτα..

 

[travelina]

μήπως είναι κεφαλλονίτης ο τύπος;
και εγώ από εκεί κατάγομαι και έχω δει πολλές τέτοιες παραξενιές στο σόι...
α, και μεταξύ μας δεν το λέμε παραξενιά αλλά "ιδιορρυθμία", για να ξέρετε...

travelina,
και γω απ΄αυτά τα μέρη κατάγομαι αλλά ευτυχώς στο σόι τα τελευταία 20-30 χρόνια, δεν έχω εντοπίσει κάτι τέτοιο.
Μόνο το παππού μου θυμάμαι (είχε και αντίστοιχο παρατσούκλι για τη γκρίνια του τη σχετική με "οικονομία")....
Ευτυχώς το παραπάνω δεν πέρασε στο dna των απογόνων του

Δεν την αντέχω την τσιγγουνιά, ειδικά όταν γίνεται ΓΥΦΤΙΑ........

Αφού είσαι από κει, καταλαβαίνεις από παραξενιές... και δεν εννοώ τσιγκουνιά ή γυφτιά αλλά περισσότερο κάτι σαν εμμονές.
Ένας ξάδελφος για παράδειγμα, που μου θύμισε αυτόν που αναφέρει η Lyda, γενικά ανοιχτοχέρης και άνετος, δεν αντέχει να βλέπει σπατάλες στο χαρτί. Για την υπόλοιπη γραφική ύλη δεν τον νοιάζει αλλά αν πάρει κάποιος στο γραφείο ή στο σπίτι του μια κόλλα χαρτί, γράψει 5-10 σειρές και μετά το πετάξει ολόκληρο, παθαίνει κάτι. Ε, τι είναι αυτό τώρα;
Ή μια θεία, πραγματικά ανοιχτοχέρα σε όλα και πάντα με διάθεση να προσφέρει, έχει κόλλημα με το τηλεφώνημα, ειδικά παλιά με τον οτε νόμιζε ότι αν μιλήσει περισσότερο από 1 λεπτό θα πληρώσει μια περιουσία. Τώρα ας πούμε, δεν χρησιμοποιεί ποτέ το σταθερό και μας καλεί μόνο από το κινητό της! Και δεν αλλάζει γνώμη με τίποτα!