Γαλλία Ισπανία Ιταλία Πορτογαλία Το Traintrip που έγινε Ryanairtrip !!

[vasnorth]

μπορούσατε με σωστό προγραμματισμό να μπείτε έστω σε ένα από τα σημαντικότερα μουσεία της Ευρώπης δωρεάν το απόγευμα.

και μόνο να επισκεφθεί κάποιος το ''Museo Reina Sofia'' για να δει από κοντά την Guernica, αλλά και όχι μόνο, αρκεί.
http://www.museoreinasofia.es/en/collection/artwork/guernica

 

[James]

Θα συμφωνήσω με τους προηγούμενους για την Μαδρίτη. Πολύ όμορφη πόλη με πολλά αξιοθέατα. Αν δεν είσαι της τέχνης βέβαια χάνει λίγο από την δύναμή της αλλά και πάλι...Επιλογές βέβαια είναι αυτές, κυρίως αν τίθεται και θέμα χρημάτων. Πάντως εγώ κατάφερα να μπω δωρεάν και στο Πράδο, αλλά και στο Ρέινα....Και αν είχα κάνει καλύτερο προγραμματισμό θα έμπαινα και στο Τίσεν!

Και ένα σχόλιο για το γήπεδο. Αν και αντιπαθής η Ρεάλ, το Μπερναμπέου είναι κλάσεις ανώτερο από το Καμπ Νου. Και εγώ χρονολογικά πήγα πρώτα Βαρκελώνη και εντυπωσιάστηκα από την έδρα της Μπαρτσελόνα.
Αλλά μόλις μπεις στο Μπερναμπέου σου πέφτει το σαγόνι! Κανονικό παλάτι! Και το τουρ του επίσης σαφώς ανώτερο....

Όπως και να έχει χαρά στο κουράγιο σας με τις συνεχείς εναλλαγές χωρών! Μπράβο!

Περιμένω Πορτογαλία που στριφογυρίζει στο μυαλό μου.......

 

[alterego]

Ευχαριστούμε που συνεχίζετε να μοιράζεστε μαζί μας το εντυπωσιακό αλλά και περιπετειώδες ταξίδι σας. Νομίζω όμως ότι κάπου την αδικείτε την Μαδρίτη!
Ίσως λίγο η κούραση, λίγο οι άτυχες στιγμές που είχατε, ίσως ακόμη και ο λίγος χρόνος που είχατε στη διάθεση σας, μόλις 24 ώρες, να συνέτειναν να μην σας εντυπωσιάσει και τόσο πολύ.
Προσωπικά πιστεύω ότι είναι από τις πολύ ωραίες πρωτεύουσες της Ευρώπης και εύχομαι στο μέλλον, κάποια στιγμή, να έχετε την δυνατότητα να της δώσετε και μία δεύτερη ευκαιρία.

Θα μου επιτρέψεις να πω κι εγώ ότι πραγματικά "κάψατε" την υπέροχη Μαδρίτη μένοντας μόνο λίγες ώρες. Η εξωτερική θέαση σημαντικότατων μνημείων δε συνιστά γνωριμία της πόλης. Ακόμη κι αν το θέμα ήταν οικονομικό, μπορούσατε με σωστό προγραμματισμό να μπείτε έστω σε ένα από τα σημαντικότερα μουσεία της Ευρώπης δωρεάν το απόγευμα. Άντε και δε σας αρέσουν τα μνημεία η τα μουςεια, τουλάχιστον ας δίνατε μια ευκαιρία στην πόλη να σας " μιλήσει". Το λέμε συχνά στο φόρουμ, ότι τέτοια μαξιμαλιστικά σχέδια αδικούν το ταξίδι. Ακόμη και το να γευτείς την τοπική κουζίνα, να βγεις χαλαρά το βράδυ για ένα ποτό είναι εμπειρίες ανεπανάληπτες. Μα γιατι βάλατε τόσα πολλά σε τόςο λίγες μέρες;

Περιμέναμε τέτοιες ενστάσεις γι' αυτό και αναφέρουμε στην αρχή της ιστορίας μας ότι σε μουσεία δεν μπήκαμε! Για να μην έχετε τέτοιες προσδοκίες! Γιατί, αν μπαίναμε στη Σαγράδα Φαμίλια, στα σπίτια του Γκαουντί, στο Prado, στο Reina Sofia, κλπ., θα έπρεπε να είχαμε πάει μόνο Ισπανία για 10 μέρες με τα ίδια λεφτά!Ήταν εξαρχής, λοιπόν, κοινή απόφαση απλώς να πάρουμε μία γεύση από κάποιες πόλεις που θέλαμε να επισκεφθούμε και όχι να πελαγώσουμε στα μουσεία που χρειάζονται ένα σοβαρό χρονικό διάστημα για να τα απολαύσεις! Πιστεύουμε ότι τότε όντως "καις" ένα μουσείο, τρέχοντας να προλάβεις! Κάποιοι συμφωνούν, κάποιοι όχι! It's ok! Όσον αφορά την δωρεάν είσοδο το απόγευμα, το είχαμε υπόψιν μας εννοείται και πάλι όμως ήταν συνειδητοποιημένη απόφαση ότι δεν θα πάμε για τους παραπάνω λόγους!
Επίσης, γνωρίζουμε πολύ καλά πως δεν γνωρίζεις μία πόλη σε 24 ώρες! Αυτό φαίνεται άλλωστε και από τα υπόλοιπα ταξίδια μας... Το ταξίδι μας όμως ήταν λίγο απ' όλα και η Μαδρίτη ήταν σταθμός για να μεταβούμε στην Πορτογαλία! Και γι αυτό αφιερώσαμε μόνο 24 ώρες! Είναι αλήθεια πως δεν μας ενθουσίασε όσο περιμέναμε αλλά δεν είμαστε απόλυτοι δεδομένου του λιγοστού χρόνου που παραμείναμε εκεί! Και φυσικά θα ξαναπάμε για να δούμε όσα δεν είδαμε.. Όπως και στη Βαρκελώνη και στη Νίκαια και στην Πορτογαλία και όπου έχουμε ταξιδέψει! Η νοοτροπία μας είναι πως μπορούμε να ξαναπάμε...
Τέλος, ο καθένας οργανώνει τα ταξίδια του όπως του αρέσουν και με τρόπο τέτοιο που να τον γεμίζουν.. Μία επίσκεψη σε ένα προορισμό ακόμα και για 5 ώρες δεν αδικεί ποτέ τον προορισμό αρκεί το άτομο να είναι συνειδητοποιημένο των συνθηκών που επισκέπτεται τον προορισμό! Άρα να μην είναι απόλυτο και να μη βγάζει εύκολα συμπεράσματα!
Anyway, σας ευχαριστούμε που μας διαβάζετε...

 

[alterego]

Θα συμφωνήσω με τους προηγούμενους για την Μαδρίτη. Πολύ όμορφη πόλη με πολλά αξιοθέατα. Αν δεν είσαι της τέχνης βέβαια χάνει λίγο από την δύναμή της αλλά και πάλι...Επιλογές βέβαια είναι αυτές, κυρίως αν τίθεται και θέμα χρημάτων. Πάντως εγώ κατάφερα να μπω δωρεάν και στο Πράδο, αλλά και στο Ρέινα....Και αν είχα κάνει καλύτερο προγραμματισμό θα έμπαινα και στο Τίσεν!

Και ένα σχόλιο για το γήπεδο. Αν και αντιπαθής η Ρεάλ, το Μπερναμπέου είναι κλάσεις ανώτερο από το Καμπ Νου. Και εγώ χρονολογικά πήγα πρώτα Βαρκελώνη και εντυπωσιάστηκα από την έδρα της Μπαρτσελόνα.
Αλλά μόλις μπεις στο Μπερναμπέου σου πέφτει το σαγόνι! Κανονικό παλάτι! Και το τουρ του επίσης σαφώς ανώτερο....

Όπως και να έχει χαρά στο κουράγιο σας με τις συνεχείς εναλλαγές χωρών! Μπράβο!

Περιμένω Πορτογαλία που στριφογυρίζει στο μυαλό μου.......

Σ' ευχαριστούμε πολύ!!! Όπως αναφέρουμε και στο προηγούμενο post και όπως λες κι εσύ, επιλογές είναι αυτές! Ο καθένας όπως αισθάνεται καλύτερα! Τώρα για τα γήπεδα τι να σου πούμε; Για το εσωτερικό δεν έχουμε άποψη... Άρα θα λάβουμε υπόψη την δική σου άποψη για την επόμενη επίσκεψη!
Όσο για την Πορτογαλία, σταθεροποίησέ την και μην το σκέφτεσαι παραπάνω κατά τη γνώμη μας! Πάντα σε συνδυασμό με Πόρτο όμως, γιατί είναι μαγευτικό! Θα τα γράψουμε και αναλυτικά!

 

[coco]

Οταν λεμε για καψιματα προορισμων αυτο εννοουμε.Το Μπερναμπεου,πχ ειναι το απολυτο ποδοσφαιρικο γηπεδο και εχω παει σε αρκετα για να εχω γνωμη.Δεν θα απετρεπα κανεναν να το επισκευτει περνωντας απ εξω.Εκανα παομοιο ταξιδι,ολο με τραινο τοΜαη που περασε,χαρηκα που ειδα μερικα απο τα μερη που μου αρεσαν τοσο.

 

[alterego]

Οταν λεμε για καψιματα προορισμων αυτο εννοουμε.Το Μπερναμπεου,πχ ειναι το απολυτο ποδοσφαιρικο γηπεδο και εχω παει σε αρκετα για να εχω γνωμη.Δεν θα απετρεπα κανεναν να το επισκευτει περνωντας απ εξω.Εκανα παομοιο ταξιδι,ολο με τραινο τοΜαη που περασε,χαρηκα που ειδα μερικα απο τα μερη που μου αρεσαν τοσο.

Ξαναδιαβάζοντας την ιστορία μας δεν θεωρώ ότι λέμε σε κάποιον να μην πάει! Λέμε απλά ότι ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ δε μας άρεσε! Και ποτέ δε θα πούμε απόλυτα να μην πάτε κάπου γιατί όλα είναι υποκειμενικά. Κάτι που αρέσει σε εμάς μπορεί να μην αρέσει σε εσάς! Γράφουμε ξεκάθαρα ότι δεν μπήκαμε μέσα άρα κάθε λογικός άνθρωπος μπορεί να ζυγίσει την κατάσταση!

 

[ΤραβελΓκερλ]

σορρυ παιδια εγω δεν θα σταθω σε κανενα μουσειο και κανενα γηπεδο.μου αρεσε η απλη περατζαδα που κανατε απο ολα,που φαγατε το παγωτακι σας και βγαλατε τις ομορφες φωτο σας!περιμενουμε και την συνεχεια...

 

[alterego]

σορρυ παιδια εγω δεν θα σταθω σε κανενα μουσειο και κανενα γηπεδο.μου αρεσε η απλη περατζαδα που κανατε απο ολα,που φαγατε το παγωτακι σας και βγαλατε τις ομορφες φωτο σας!περιμενουμε και την συνεχεια...

Να 'σαι καλά!! Θα γράψουμε για Πορτογαλία όσο πιο άμεσα μπορέσουμε...

 

[alterego]

Πόρτο 9/8/2015

10 το πρωί και έχουμε προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Πόρτο. Δεδομένου ότι μας είχε παιδέψει αρκετά το σύστημα που έχουν με τα εισιτήρια του μετρό και για να μην κάνουμε κάποιο λάθος αποφασίσαμε να βγάλουμε μία 24ωρη κάρτα έναντι 7,5 ευρώ. Δεν ήταν και ακριβά άρα δεν το πολυσκεφτήκαμε. Τελικά η πόλη ήταν πολύ μικρή και το μετρό ήταν τελείως αχρείαστο ειδικά αν κινηθείς μόνο στο κέντρο, όπως εμείς.
Στο μετρό γινόταν πανικός και ο οδηγός δεν βοηθούσε και πολύ την κατάσταση με τον τρόπο που σταμάταγε και ξεκίναγε.. Μας έκανε το κεφάλι καζάνι αλλά ευτυχώς η διαδρομή δεν ήταν και τόσο μεγάλη... Επομένως σε μισή ωρίτσα περίπου κατεβήκαμε στην στάση Trindade καθώς ήταν πιο κοντά στο ξενοδοχείο μας από την κεντρική στάση Aliados. Το ξενοδοχείο μας ήταν στο κεντρικό δρόμο Santa Catarina αλλά ήταν το χειρότερο όλου του ταξιδιού μας (πληροφορίες θα δώσουμε στο τέλος για τα ξενοδοχεία). Για έναν ύπνο, όμως, το θέλαμε και ένα μπάνιο.. Τι κι αν το μπάνιο ήταν σε αυθαίρετο στο μπαλκόνι και κάτι τέτοιο δεν ήταν ξεκάθαρο από τις φωτογραφίες και τις πληροφορίες όταν το κλείσαμε; Τέλος πάντων...
Ξεχυνόμαστε στο δρόμο γεμάτοι ενέργεια να εξερευνήσουμε την πόλη! Κατεβαίνουμε τη Santa Catarina και ήδη αρχίζουμε να προκαταβαλλόμαστε θετικά ότι αυτή η πόλη θα μας αρέσει πολύ! Αν και Κυριακή τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά και αυτό μας χαροποίησε ιδιαίτερα! Πολύς κόσμος στους δρόμους και οι καφετέριες γεμάτες με ανθρώπους που απολάμβαναν τον καφέ και το πρωινό τους. Λίγο πιο κάτω συναντήσαμε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο και, όσο κι αν προσπαθήσαμε να συγκρατηθούμε, δεν τα καταφέραμε.. Χαζέψαμε ΟΛΑ τα μαγαζιά και κάναμε και τις αγορές μας.. Με έναν αέρα ανανέωσης συνεχίσαμε το πρόγραμμα μας! Περάσαμε μπροστά από τη δημοφιλή καφετέρια Cafe Majestic, η οποία λόγω Κυριακής ήταν κλειστή, και κατευθυνθήκαμε προς το Εθνικό Θέατρο και την ομώνυμη εκκλησία Santa Catarina, στην οποία μπήκαμε μέσα να παρακολουθήσουμε για λίγο τη λειτουργία που τελούταν εκείνη τη στιγμή. Η εκκλησία ήταν διακοσμημένη εξωτερικά με τα παραδοσιακά πλακάκια azulezos καθώς είναι χαρακτηριστικό στοιχείο της Πορτογαλίας. Στο Πόρτο ήταν πιο έντονο απ' ό,τι στη Λισαβόνα. Κατά τη γνώμη μας είναι μία πολύ ωραία μορφή τέχνης!

Στη συνέχεια πήραμε το δρόμο για το σταθμό του Sao Bento, τον Καθεδρικό και την Praca da Liberdade. Κατά διαστήματα ο κόσμος σταματούσε για να χαζέψει τη διέλευση του παλιού τραμ, το οποίο είναι κάτι σαν τη μασκότ της πόλης.
Πρώτη στάση, λοιπόν, ο ιστορικός σταθμός Sao Bento, ο οποίος αποτελεί αξιοθέατο λόγω της πλήρους κάλυψης ενός μεγάλου μέρους των τοίχων του σταθμού από azulezos, τα οποία αναπαριστούν σκηνές από τη ιστορία της Πορτογαλίας.

Στα αριστερά του σταθμού ορθώνεται ο Καθεδρικός της πόλης, ο οποίος ήταν πανέμορφος αλλά δυστυχώς κλειστός για το κοινό. Η θέα προς την πόλη αλλά και τον ποταμό Ντούρο ήταν απίστευτη!

Η θέα προς την πόλη

Η θέα προς τον ποταμό

Κάπου εκεί, με τη ζέστη να αρχίζει να γίνεται ανυπόφορη, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα τουρ της πόλης με τραινάκι συνδυάζοντας και μία επίσκεψη σε ένα από τα μεγάλα κελάρια της πόλης! Το τουρ δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο αλλά πήραμε μία πρώτη γεύση της πόλης και αποτέλεσε και μία ευκαιρία ξεκούρασης.

Η επίσκεψη στο κελάρι της Real Companhia Velha θα μας μείνει αξέχαστη καθώς και το κρασί που μας προσέφεραν.. Οι άνθρωποι έχουν ανάγει το θέμα σε επιστήμη. Ξεκινήσαμε με μία παρουσίαση ενός βίντεο για την ιστορία και την παράδοση που έχουν αναπτύξει στην παραγωγή του κρασιού. Στη συνέχεια η ξεναγός μας οδήγησε στα κελάρια όπου μας εξήγησε τα πάντα περί ποιότητας, χρόνου ωρίμανσης και των διαφόρων ποικιλιών κρασιού. Τέλος μας πήγαν σε μία αίθουσα προκειμένου να δοκιμάσουμε κάποιο από τα κρασιά τους. Προσέφεραν στον καθένα μας δύο ποτήρια κρασί, ένα λευκό και ένα κόκκινο. Το κρασί τους είναι περίφημο αλλά και βαρύ! Η κοπελιά την άκουσε για τα καλά!

Ευχαριστημένοι επιστρέψαμε στο κέντρο του Πόρτο, εκεί απ' όπου πήραμε το τραινάκι, δίπλα στον Καθεδρικό. Πήγαμε ως το τέλος του πεζοδρόμου για να θαυμάσουμε από ψηλά την παραλία του Πόρτο. Βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και είπαμε να κατεβούμε κάτω στην παραλία. Δύο επιλογές: Τελεφερίκ ή σκάλες! Πιο άμεσα προσβάσιμες ήταν οι σκάλες, άρα δεν το πολυσκεφτήκαμε. Περάσαμε από τις φτωχογειτονιές της πόλης και καταλήξαμε στην Cais da Ribeira, τη πολύβουη παραλία!

Η γέφυρα επιβλητική με αισθητή την επιρροή του Άϊφελ στον μαθητή του που την κατασκεύασε.

Περπατήσαμε για λίγο κατά μήκος της παραλίας, χαζεύοντας τον κόσμο είτε να πίνει καφέ είτε να τρώει τον παραδοσιακό μπακαλιάρο που μας είχε σπάσει την μύτη. Δυστυχώς η άσχημη εμπειρία μας από την Ισπανία στο κομμάτι του φαγητού μας έκανε πιο επιφυλακτικούς από όσο έπρεπε. Πεινούσαμε και έπρεπε να εξασφαλίσουμε ότι θα χορτάσουμε με αποτέλεσμα να αποφύγουμε να δοκιμάσουμε την παραδοσιακή τους κουζίνα στα τουριστικά μαγαζιά που συναντήσαμε. Αρχίσαμε να ανηφορίζουμε απολαμβάνοντας αυτή την μαγική πόλη. Στην πορεία συναντήσαμε το Palacio da Bolsa, πρώην χρηματιστήριο και σημερινός χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων, κατευθυνόμενοι προς την πλατεία της Ελευθερίας.

Μία ακόμη ευχάριστη πινελιά

Praca da Liberdade

Στην πλατεία κάναμε στάση για φαγητό. Tα burgers είχαν την τιμητική τους! Αμέσως μετά ξενοδοχείο για λίγη ξεκούραση και σε μία ώρα ήμασταν πάλι έξω!
Στόχος ήταν να πάρουμε το τραμ για να κάνουμε την κλασική βόλτα στην πόλη, αλλά τα δρομολόγια είχαν σταματήσει. Περίλυποι κατευθυνθήκαμε προς το καμπαναριό Torre dos Clerigos, το οποίο είναι σήμα κατατεθέν της πόλης καθώς φαίνεται από παντού.

Περπατήσαμε στη γύρω περιοχή χαζεύοντας διάφορα μαγαζιά και καφετέριες, ενώ ανακαλύψαμε και το διάσημο βιβλιοπωλείο Lello το οποίο θα επισκεπτόμασταν το επόμενο πρωί. Αφήσαμε την αύρα της θάλασσας να μας οδηγήσει στην παραλία. Κατηφορίζοντας μέσα από τα στενά βρεθήκαμε σε ένα άνοιγμα από όπου θαυμάσαμε τη θέα της πόλης υπό το φως του δειλινού.

Συνεχίσαμε το περπάτημα προς την παραλία. Στο δρόμο μας συναντήσαμε την εκκλησία São Francisco γνωστή τον εσωτερικό της διάκοσμο που είναι καλυμμένος με χρυσό στο μεγαλύτερο μέρος του. Δυστυχώς λόγω της ώρας ήταν κλειστή.

Και βγήκαμε επιτέλους στην παραλία.

Από αυτό το σημείο ξεκινά μία υπέροχη διαδρομή καθώς από το πιο ήσυχο και γραφικό κομμάτι της πόλης σταδιακά οδηγείσαι στο πιο πολύβουο και τουριστικό. Η πόλη ήταν κατάφωτη και γοητευτική.

Υπήρχε πολύς κόσμος, άλλα όχι σε ασφυκτικό βαθμό. Όλοι διασκέδαζαν υπό τον ήχο της ζωντανής μουσικής μίας μπάντας. Άλλοι χόρευαν και άλλοι ψώνιζαν από τους διάφορους πάγκους των μικροπωλητών.

Από τη μία θέλαμε να παραμείνουμε στην Ribeira ενώ από την άλλη θέλαμε να διασχίσουμε τη σιδερένια γέφυρα για να γνωρίσουμε και την απέναντι όχθη του Douro, Cais de Gaia. Πιο ήσυχα, πιο αντιτουριστικά αλλά πάλι το διαολάκι μας παρότρυνε να περπατήσουμε λίγο παραπάνω παρά την πρώτη εκτίμηση ότι δεν φαίνεται να έχει κάτι ιδιαίτερο.

Ήταν όμορφα αλλά αναμφισβήτητα ο παλμός της πόλης βρισκόταν απέναντι. Ωστόσο, πήραμε τα παγωτά μας, από τα δικά τους OLA και τα δικά μας ALGIDA, και απολαύσαμε την Ribeira από μακρυά καθισμένοι σε ένα παγκάκι κατά μήκος του ποταμού. Σημειωτέον ήταν το πρώτο βράδυ που είχε κρύο. Εκείνη τη στιγμή έπρεπε να αποφασίσουμε αν θα ακολουθούσαμε το μυαλό που μας έλεγε να πάμε για ύπνο, ή την καρδιά που μας έδειχνε το δρόμο προς ένα μαγαζάκι που είχαμε σταμπάρει νωρίτερα, για ένα τελευταίο ποτήρι κρασί. Καρδιά και πάλι καρδιά γιατί το μυαλό το είχαμε χάσει με αυτή την πόλη. Μισή ώρα αργότερα, απολαμβάναμε από ένα ποτήρι λευκό κρασί και τα μάτια μας να μη χορταίνουν την απίστευτη θέα της πόλης. Άψογη εξυπηρέτηση από το μαγαζί και με τιμές που δεν συναντάς ούτε στην Ελλάδα. Το μαγαζί μας είχε ενημερώσει πριν κάτσουμε ότι θα κλείσει σε μία ώρα και σε τόση ώρα ακριβώς ξεκινήσαμε και εμείς να κατευθυνόμαστε προς το ξενοδοχείο.

Όμορφα φωτισμένα όλα...

Την επόμενη μέρα το μεσημέρι πετούσαμε για Λισαβώνα και έτσι σηκωθήκαμε πρωί πρωί για να προλάβουμε να κάνουμε κάποια τελευταία πράγματα. Πρώτα κάναμε μία βόλτα με το πολυπόθητο τραμ, που δεν είχαμε κατορθώσει να απολαύσουμε την προηγούμενη μέρα! Πολύ ωραία εμπειρία καθώς λειτουργούσε όπως ακριβώς και στο παρελθόν, χωρίς κανέναν εκσυγχρονισμό.

Αφού αποβιβαστήκαμε μπροστά από την εκκλησία las Carmelitas, προχωρήσαμε προς το βιβλιοπωλείο Lello, ένα από τα ωραιότερα βιβλιοπωλεία, γνωστό για την σκάλα του στο εσωτερικό του που ενέπνευσε την συγγραφέα του Harry Potter στην περιγραφή του Χόγκουαρτς. Η ουρά είχε αρχίσει ήδη να δημιουργείται καθώς απαιτείται εισιτήριο για την είσοδο στο βιβλιοπωλείο. Το εσωτερικό ήταν πολύ ωραίο αλλά είχε πολύ κόσμο, ενώ οι τιμές στα βιβλία και τα αναμνηστικά ήταν αρκετά τσιμπημένες!

Las Carmelitas

Τελευταία στάση προτού επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο να πάρουμε τα πράγματα για το αεροδρόμιο ήταν η αγορά Bolhao και το cafe Majestic. Η αγορά ήταν μικρή χωρίς κάτι ιδιαίτερο, αν και εμείς το τσιμπήσαμε το καδράκι με azulezos. Καφεδάκι δεν προλάβαμε να πιούμε αλλά περάσαμε μια βόλτα από το Majestic για να το θαυμάσουμε αφήνοντας ακόμα μία εκκρεμότητα ως αφορμή για να ξαναεπισκεφθούμε την πόλη!

Εις το επανιδείν αγαπημένο Πόρτο... Επόμενος προορισμός Λισαβόνα!