Χιλή Το νησί των μυστηρίων

[taver]

Όλο αυτό σηκώνει πολλή κουβέντα. Κανένας δεν πάει χωρίς να έχει επηρεαστεί από κάποιον, είτε γραφείο είναι αυτό είτε γνωστός. Μόνο οι ερευνητές και οι ναυαγοί.
Κι εγώ έχω πάει σε μέρη που δεν έχει πατήσει τουριστικό γραφείο, όχι μόνο ελληνικό αλλά ούτε και ευρωπαϊκό. Αλλά έτυχε να έχω διαβάσει κάτι, κάπου, κάποτε. Και φυσικά αυτό βρίσκεται δίπλα σε κάτι που τα γραφεία πηγαίνουν. Για παράδειγμα, πόσοι ξέρουν εκτός Καναδά το Carcross; Ναι, αλλά είναι δίπλα στο Whitehorse, που ενίοτε πάνε τα γραφεία.
Κάτσε και βάλε κάτω τους προορισμούς που έχεις πάει και πες μας σε πόσους δεν πάει το Versus. Εννοείται ότι εσύ και μια εικοσαριά εδώ μέσα πάτε σε προορισμούς που τα πρακτορεία δεν πρόκειται να πάνε ποτέ. Αλλά όταν ο άλλος πάει στο Λάος μια εβδομάδα θεωρώ ότι επηρεάστηκε και από τα πρακτορεία. Όταν θα πάει εκεί αλλά θα μείνει ένα μήνα, του βγάζω το καπέλο.
Όταν θα πας στο ονειρεμένο σου ταξίδι, στο Iles Kerguelen, τότε σίγουρα δε σε έχει επηρεάσει κανείς.
Προσωπικά δε σε ξέρω καθόλου καλά για να γνωρίζω και τα κριτήρια των επιλογών σου. Τα δικά μου τα καταλάβατε.

Προφανώς ερεθίσματα υπάρχουν. Δε σχετίζονται όμως απαραίτητα με το travel industry.

Τα δικά μου ερεθίσματα μου για το ταξίδι αυτό όμως ήταν διάφορα. Τυχαίνει και δεν έχω κανένα στον κύκλο μου που να έχει πάει στο νησί με πρακτορείο. Δυο γνωστούς έχω όλους κι όλους - εκτός από το @Yorgos κι εσένα - που έχουν πάει στο νησί, αλλά κι αυτούς έχω καμμιά πενταετία να τους μιλήσω, ενώ κι αυτοί είχαν πάει ανεξάρτητα (είναι Aviation enthusiasts με ανάλογα ενδιαφέροντα). Εν προκειμένω λοιπόν, ούτε peer presure είχα από τον περίγυρό μου, ούτε από γραφεία επηρρεάστηκα.

Αντίθετα, πιο πολύ μέτρησαν οι συνεχείς αναφορές στο νησί που συναντούσα. Άλλοτε ήταν ντοκυμαντέρ του National Geographic. Άλλοτε ήταν αναφορές στο νησί και στην οικονομία του σε μη ταξιδιωτικά κείμενα - θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα κομμάτι από το "Why nations fail", άλλα κείμενα του Jared Diamond κ.λ.π. Μέτρησε και η επίσκεψη που προγραμμάτιζα στο μουσείο του KonTiki στο Όσλο (έστω κι αν έμεινε στον προγραμματισμό). Και ήταν και η ιστορία του Γιώργου που με έβαλε και στο τριπάκι να ψάχνω για τις σημερινές σχέσεις των νησιωτών με τη Χιλή και τα πολλά που έχουν αλλάξει από τότε που πήγε αυτός. Και ήταν και όσα διάβαζα για τις πτήσεις προς το νησί και τις ιδιαιτερότητές τους. Και ήταν και που ήθελα να βρεθώ σε ένα από τα πιο απομονωμένα μέρη του κόσμου και να δω τις προσεγγίσεις τους σε διάφορα προβλήματα.

Δεν έχω ιδέα που πάει και που δεν πάει το Versus, μια φορά όλη κι όλη έχω μπει στο webiste τους, όταν κάποιος μου σφύριξε να δω τι γράφουν για τον ξεναγό που χρησιμοποιούν στην Κούβα . Αν έχεις όρεξη να βρεις μέρη που έχω πάει και δεν πάει το Versus, ο ταξιδιωτικός χάρτης στο προφίλ μου είναι ενημερωμένος και διαθέσιμος για όποιον θέλει να κάνει τέτοια έρευνα .

Το Whitehorse που αναφέρεις στον Καναδά πάντως το έμαθα πριν λίγο καιρό παρακολουθώντας τη σειρά βίντεο "Hasta Alaska" στο Youtube.

Ένα μήνα στο Λάος είτε θέλω είτε όχι, δε μπορώ να πάω. Δε μπορώ να πάρω ένα μήνα σερί άδεια όσο και να το θέλω. Στη σύνταξη ίσως, αν η γεννιά μου πάρουμε ποτέ.... Αναγκαστικά μέχρι τότε σε κάθε ταξίδι θα εστιάσω σε ένα δυο τρία σημεία, σ' αυτά που θέλω περισσότερο να δω. Αναλυτικά ταξίδια - περισότερο αναλυτικά τέλος πάντων επειδή με παίρνει να κάνω πολλά σύντομα ταξίδια - κάνω στην Ευρώπη. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι ξεπατικώνω προγράμματα γραφείων στα υπόλοιπα - αλλά δεν έχω και πρόβλημα με όσους το κάνουν.

 

[travelbreak]

θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα κομμάτι από το "Why nations fail", άλλα κείμενα του Jared Diamond κ.λ.π.

Αυτό το Collapse του Jared Diamond, όπως και 2-3 άλλα βιβλία του, μου έχουν ανάψει φωτιές.
Όσον αφορά στα πρακτορεία, όταν πάω κάπου κοιτάζω τα μέρη που επισκέπτονται τα 2-3 μεγάλα ελληνικά για να πάω κι εκεί. Κοιτάζω τι προτείνει και το Lonely Planet για να προσθέσω και κάτι παραπάνω. Γκουγκλάρω και «Best places to visit in ...», για να πάρω μερικές ακόμα ιδέες. Κοιτάζω και τις αντίστοιχες «εικόνες» στο Google. Παίρνω τέλος υπόψη μου και τις αναφορές από το travelstories. Κάνω ένα πρόγραμμα στα μέτρα της παρέας και φύγαμε.
Τώρα, για το που θα πάμε γενικά, σίγουρα επηρεαζόμαστε από τα πακέτα των πρακτορείων.
Επειδή η οργάνωση και το πρόγραμμα της εκδρομής μου παίρνουν πολύ χρόνο, που με κουράζει αλλά μου αρέσει, δε δίνω μεγάλη σημασία στις λεπτομέρειες. Επίσης αποφεύγω τα τοπικά γραφεία για ξεναγήσεις, προτιμώντας ενοικίαση αυτοκινήτου.

 

[nikko]

Το 2004 ήμουν πολύ κοντά στο να κλείσω εισιτήρια για το Νησί του Πάσχα.
Είχε προηγηθεί ταξίδι στη Νορβηγία, επίσκεψη στο μουσείο Kon Tiki και ανάγνωση του βιβλίου The Kon Tiki Expedition του Thor Heyerdahl.
Δυστυχώς (ή ευτυχώς) έφαγα όλο το budget με την Εθνική στην Πορτογαλία κι από τότε δεν το ξαναπροσπάθησα. Είναι όμως στα πλάνα μου.

 

[Smaragda53]

Το βιβλίο "Κον Τίκι" έχει ταλαιπωρηθεί από το πολύ διάβασμα!!! Το βίντεο δεν το γνώριζα, οπότε χίλια ευχαριστώ!

 

[Smaragda53]

Κεφάλαιο 12: Rano Raraku

Τα αγάλματα κατασκευάζονταν σε ένα συγκεκριμένο λατομείο, με όνομα Rano Raraku, και μεταφέρονταν από κει στα Ahu. Δεν έφταναν όλα τα αγάλματα στον προορισμό τους, όμως. Από τα 887 συνολικά Moai που έχουν βρεθεί στο νησί, μόνο τα 288 είχαν φτάσει να τοποθετηθούν πάνω σε Ahu. 397 από αυτά είναι ακόμα στο ορυχείο, σε διάφορα στάδια ολοκλήρωσης, και 97 ακόμα είναι σπασμένα και ριγμένα στο πλάι του δρόμου ανάμεσα στο λατομείο και στα Ahu για τα οποία προορίζονταν. Ίσως τα σπασμένα να ήταν και περισσότερα που δεν έχουν βρεθεί / καταγραφεί, καθώς οι σπασμένες πέτρες χρησίμευαν και ως οικοδομικά υλικά.

Το πώς γινόταν οι μεταφορές τόσο μεγάλων και βαριών πέτρινων αγαλμάτων παραμένει μυστήριο, ωστόσο ο θρύλος λέει ότι τα αγάλματα «περπατούσαν» ως τη θέση τους. Δείτε τον Sergio Rapu, τον πρώτο γηγενή αρχαιολόγο από το νησί που ερεύνησε τις αρχαιότητες (και αργότερα έγινε και κυβερνήτης του νησιού, μια θέση που διορίζεται από την κεντρική κυβέρνησης της Χιλής). Δείτε τον να την εξηγεί:

Το Rano Raraku είναι με διαφορά ο μεγαλύτερος σε μέγεθος αρχαιολογικός χώρος στο νησί. Πρόκειται για ένα λόφο 160 μέτρων το μέγιστο, με ηφαιστειακό κρατήρα στην κορυφή, που σήμερα φιλοξενεί μια λίμνη. Στη νότια πλευρά του φιλοξενεί το λατομείο από το οποίο λαξεύτηκαν σχεδόν όλα τα Moai. Στο πλάι του δρόμου για το Ranu Raraku υπάρχουν σκόρπια διάφορα Moai, που έπεσαν εκεί κατά τη μεταφορά τους προς την τελική τους θέση, και εγκαταλείφθηκαν.



Το μέρος παλιά λεγόταν Maunga Eo, που σημαίνει «αρωματισμένος λόφος» στη γλώσσα των Rapa Nui. Στο παρελθόν φύτρωνε εδώ ένα πολύ αρωματικό φυτό, και η μυρωδιά του είχε ποτίσει όλη την περιοχή. Ένας αρχαίος θρύλος, μάλιστα, μιλάει για δυο θηλυκά πνεύματα που ήρθαν στο νησί γοητευμένα από το έντονο άρωμα του μέρους αυτού.

Το σημερινό όνομα, πάλι, βγαίνει από τη λέξη Rano, που σημαίνει ηφαίστειο με εσωτερική λίμνη. Ο όρος Raraku που σημαίνει «με ρίγες», μάλλον αναφέρεται στη βραχώδη, σχεδόν κατακόρυφη πλευρά στα νότιά του, απ’ όπου λαξεύτηκαν τα Moai. Μια άλλη θεωρία πάλι, λέει πως Raraku ήταν το όνομα ενός αρχαίου, που σύμφωνα με την παράδοση αποτελείωσε όλα τα κακά πνεύματα του νησιού, σκοτώνοντάς τα με ένα moko, ή ξύλινη σαύρα.

Ο ηφαιστειακός κώνος εδώ αποτελείται από ένα μοναδικό τύπο πετρώματος για όλο το νησί, που λέγεται Lapilli tuff. Πρόκειται για ένα πορώδες πέτρωμα που σχηματίστηκε από τη συγκέντρωση ηφαιστειακής τέφρας μετά από μια έκρηξη, η οποία όταν πλέον πάγωσε, συμπιέστηκε και σκλήρανε. Το κύριο χαρακτηριστικό του πετρώματος αυτού είναι η χαμηλή του σκληρότητα, σε σύγκριση με το βασάλτη, η οποία επέτρεψε στους αρχαίους γλύπτες να το χρησιμοποιήσουν ως πρώτη ύλη για τα αγάλματα. Το πέτρωμα αυτό βρίσκεται κυρίως στη νότια πλευρά, στο γκρεμό, γι’ αυτό και το λατομείο είναι κι αυτό εκεί.



Από ψηλά, η εικόνα είναι αυτή:


Ο ίδιος ο αρχαιολογικός χώρος είναι οργανωμένος, με χώρο υποδοχής και ελέγχου εισιτηρίων, μαγαζάκι κλπ. Αφού κάναμε τα βασικά (τουαλέτες κλπ.), η ξεναγός μας μας εξήγησε τα του χώρου. Η επίσκεψη στα αγάλματα γίνεται ακολουθώντας ένα οριοθετημένο κυκλικό μονοπάτι, με διάφορα σημεία για στάση και πληροφορίες, και διαρκεί μια ώρα περίπου.



Τα αγάλματα λαξεύονταν εδώ, αλλά χονδροειδώς μόνο. Οι λεπτομέρειες θα φτιαχνόντουσαν αφού πρώτα μεταφέρονταν επιτυχώς στην οριστική τους θέση σε κάποιο Ahu. Και αν έφταναν, γιατί πολλά μείνανε στο δρόμο, πεσμένα και σπασμένα:



Σχεδόν 400 Moai λοιπόν βρίσκονται ακόμα εδώ. Βρίσκονται σε διάφορες καταστάσεις και θέσεις. Άλλα είναι χωμένα μες στη γη με ένα μικρό μέρος τους μόνο να εξέχει, ενώ άλλα είναι στημένα και έτοιμα για μεταφορά. Άλλα είναι ακόμα μη πλήρως λαξευμένα, με τη σύνδεση με το βράχο να μην έχει σπάσει σε κάποια πλευρά. Οι υποδοχές για τα μάτια τους δεν έχουν ανοιχτεί, και τα χαρακτηριστικά τους είναι αδρά.


Τα περισσότερα αγάλματα εδώ είναι τεράστια, κατά κανόνα μεγαλύτερα από αυτά που συναντάμε στα Ahu (με μέσο όρο ύψους τα 6 μέτρα, σε σύγκριση με τα 4 μέτρα αυτών στα Ahu). Και δε βρίσκονται ολόκληρα πάνω από την επιφάνεια του εδάφους. Σχεδόν όλα είναι μισοθαμμένα, άλλα ως τους ώμους, κι άλλα ακόμα κι ως τη μύτη. Οι ανασκαφές που έχουν γίνει (από το Thor Heyerdahl κι από άλλους) σε κάποια από αυτά έχουν δείξει ότι περίπου το 1/3 από τα αγάλματα είναι πάνω από το έδαφος και τα 2/3 κάτω από αυτό. Ένα μέρος από τα θαψίματα οφείλεται σε χώματα που παρέσυραν τα νερά της βροχής, ένα άλλο μέρος όμως φαίνεται να έχει γίνει σκόπιμα. Δεν ξέρουμε ακόμα γιατί έγινε αυτό, πιθανώς να ήθελαν να προστατέψουν τα αγάλματα από κάτι.
View attachment 233796

View attachment 233797

Προχωρώντας το tour συναντάμε διάφορα moai, τα περισσότερα σχεδόν ολοκληρωμένα πλην μισοθαμένα, σε όρθια ή σχεδόν όρθια θέση.


































Δεν έχει νομίζω νόημα να περιγράψω τα αγάλματα ένα-ένα, αλλά ειδική μνεία χρειάζεται για το γίγαντα, που με ύψος 22 μέτρα δε θα μπορούσε να έχει άλλο όνομα.



Το Tukuturi Moai, είναι το μοναδικό Moai στο νησί που εμφανίζεται σε γονατιστή στάση.




Ένα άλλο, πάλι, έχει έντονα θηλυκά χαρακτηριστικά.

καταπληκτικά!

 

[Yorgos]

Εξαιρετικά καλογραμμένη ιστορία, διαμάντι. Εύγε.

 

[McElk]

Το νησί έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό την δεκαετία του 70 από τα βιβλία του Φόν Νταίνικεν που διαβάζαμε τότε με μεγάλο ενδιαφέρον.

Ποιος θυμάται τον Εριχ φον Ντένικεν;

 

[apostolosgl]

Καλύτερη εποχή να τα επισκεφτείς;

 

[taver]

Καλύτερη εποχή να τα επισκεφτείς;

Δεν υπάρχει κακή εποχή για να επισκεφτείς ΤΟ νησί του Πάσχα, ο καιρός είναι πάνω κάτω ο ίδιος όλο το χρόνο, αλλά ο περισσοτερος κόσμος πηγαίνει Ιανουάριο με Μάρτιο. Το Φεβρουάριο έχουν το φεστιβαλ του Ταπατι, αν μπορεις να πας τότε, προτίμησέ το.

 

[apostolosgl]

Δεν υπάρχει κακή εποχή για να επισκεφτείς ΤΟ νησί του Πάσχα, ο καιρός είναι πάνω κάτω ο ίδιος όλο το χρόνο, αλλά ο περισσοτερος κόσμος πηγαίνει Ιανουάριο με Μάρτιο. Το Φεβρουάριο έχουν το φεστιβαλ του Ταπατι, αν μπορεις να πας τότε, προτίμησέ το.

Ευχαριστώ για την άμεση απάντηση!

 

[Delmem38110]

διάβασα με ενδιαφέρον την ιστορία σου, γιατί ψιλό ψήνομαι να πάμε μιας και θα είμαστε Χιλή αρκετές μέρες το 23.
και τα εισιτήρια δεν είναι αμάν και.
θα έχουμε 20 μέρες συνολικά για Αργεντινή Χιλή Κολομβία (θα ήθελα και ασουνσιον αλλά δεν βγαίνει) και λέω να αφιερώσω τρις εκεί.
έχουμε πολύ χρόνο ακόμα μπροστά μας. θα δούμε.