Σουηδία Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης.

[FRIDA08]

Την αγαπώ αυτή την ιστορία!!!

 

[soudianos]

(υπάρχει ένας άγραφος κανόνας στο Couch Surfing που απορρίπτει οτιδήποτε ερωτικό μπορείς να νιώσεις για τον άλλο προκειμένου να υπάρχει σεβασμός ).

και να μη γίνεται κατάχρηση της φιλοξενίας.

 

[harilander]

ελα για παμε παρακάτω, μας εχεις καθηλώσει και περιμένουμε με αγωνία.

 

[harilander]

και επι του πρακτικου μιας και λένε οτι η Σουηδία είναι ακριβή μήπως θα μπορούσες να μας πεις πόσο ειχε το εισητήριο στο μουσείο και πόσο έκαναν τα ποτά;

 

[fenia42]

και επι του πρακτικου μιας και λένε οτι η Σουηδία είναι ακριβή μήπως θα μπορούσες να μας πεις πόσο ειχε το εισητήριο στο μουσείο και πόσο έκαναν τα ποτά;

Μήπως θέλεις και εκκαθαριστικό,πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης και αποδείξεις;
Μήπως είσαι από την εφορία;

 

[panosast]

Αντε περιμενουμε το παρτυ...να δουμε αν εγιναν τιποτα εκτροπα

λες να εχουμε τετοιες εξελιξεις??

 

[fenia42]

Α να σας πω, μπορεί να κάνουμε πλάκα αλλά εγώ είμαι κερία και δεν παρεκτρέπομαι εύκολα

 

[panosast]

Α να σας πω, μπορεί να κάνουμε πλάκα αλλά εγώ είμαι κερία και δεν παρεκτρέπομαι εύκολα

ελπιζω να διαπιστωσουμε συντομα ποσο κερια εισαι...

 

[harilander]

Μήπως θέλεις και εκκαθαριστικό,πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης και αποδείξεις;
Μήπως είσαι από την εφορία;

αυτά οχι, αλλά καποιες ενδεικτικές τιμές απο την καθημερινότητα θα βοηθούσαν καποιον που θέλει να ταξιδέψει.

 

[Nedelja]

Συμφωνώ και εγώ με το harilander οτι καλό θα ήταν, και αυτό δεν ισχύει μόνο για τη fenia, να δίνονται για κάποιες μεγάλες κάποια ενδεικτικά κόστη ειδικά για αυτές που βρίσκεις εύκολα μεν φτηνά αεροπορικά αλλά το κόστος εκεί μπορεί να είναι υψηλό για κάποιον που θέλει να πάει να περάσει καλά 3-4 μέρες χωρίς να στερηθεί ούτε μουσεία, βόλτες κτλ.Εγώ παράδειγμα δε θα πήγαινα εύκολα κάπου που το ποτό κάνει 10 ευρώ και άνω...
Οπότε αν θυμάσαι fenia δώσε πληροφορίες και μην ανησυχείς δε θα σε καρφώσουμε στην εφορία αν ξεπερνάς το αφορολόγητο...

 

[fenia42]

και επι του πρακτικου μιας και λένε οτι η Σουηδία είναι ακριβή μήπως θα μπορούσες να μας πεις πόσο ειχε το εισητήριο στο μουσείο και πόσο έκαναν τα ποτά;

Για σένα ειδικά που γκρίνιαζες για το οικονομικό στην Αίγυπτο, είναι πολύ ακριβή η Στοκχόλμη.
Έδωσα για μια σαλάτα & μια σούπα gulash 25 ευρώ,
για ένα κομμάτι πίτσα κι έναν καφέ μόκα 13 ευρώ
για μια σαλάτα,έναν καφέ,μια σοκολάτα κι ένα brownie στο μουσείο μοντέρνας τέχνης (αλλά με θέα που σου κόβει την ανάσα) 30 ευρώ.
Τα ποτά δε θυμάμαι γιατί δε πλήρωσα εγώ.
Τα μουσεία είχαν όλα γύρω στα 12 ευρώ είσοδο, εκτός από το Μουσείο των Βραβείων Νομπέλ που δεν έχει χρέωση.

 

[fenia42]

Η περιήγηση

Πρωί πρωί και για ακόμη μια φορά ο Lorenzo είχε ετοιμάσει πρωινό με ζεστό ψωμάκι και ιταλικό καφέ. Αν και ήθελα να χουζουρέψω λίγο ακόμα , δεν ήθελα να χάσω ούτε ένα λεπτό από την περιήγησή μου, οπότε σηκώθηκα.Το κέφι μου δεν άργησε να φτιάξει. Έξω από το παράθυρό μου, ένας λαμπερός ήλιος έκανε την εμφάνισή του. Η ώρα ήταν 8 και αμέσως μετά το πρωινό ο Lorenzo πήγε να καθαρίσει με τη γειτόνισσα τον κήπο ως είθισται για τους ενοίκους της πολυκατοικίας κάθε Σάββατο πρωί. Αν και προσφέρθηκα να τον βοηθήσω, ήταν κατηγορηματικός. Ξεκίνησα λοιπόν περιχαρής για το κέντρο της πόλης, με τον ήλιο σύμμαχο και το μπουφάν ανά χείρας. Η διαδρομή πλέον γνωστή. Σπίτι, μετρό, 5-6 στάσεις, Gamla Stan και βολτούλα στα γραφικά σοκάκια και την αγορά. Πήρα μερικά σουβενίρ για τα παιδιά & μαγνητάκια για τη συλλογή μου βεβαίως βεβαίως και περιπλανήθηκα χαιρόμενη τη λιακάδα. Ο σκοπός μου ήταν να επισκεφτώ τα μουσεία τέχνης. Οπότε περπάτησα μέχρι το τοσοδούλη νησάκι SkeppsHolmen με σκοπό να επισκεπτώ το μουσείο μοντέρνας τέχνης Moderna Museet . Φυσικά το βήμα μου ήταν πολύ αργό καθώς δεν υπήρχε χρονική πίεση και ήθελα πολύ να απολαύσω τον περίπατό μου. Παρατήρησα ότι καθότι Σάββατο, υπήρχαν πολύ περισσότερες οικογένειες με τα μωράκια τους. Τις προηγούμενες μέρες δε θυμάμαι να είδα ούτε ένα ζευγάρι με τα παιδιά του. Πάντως εκεί οι γονείς, μαμάδες – μπαμπάδες είναι άλλο πράμα. Πέρα από την ευτυχία και τη γαλήνη που ακτινοβολεί στα πρόσωπά τους, είναι παράλληλα πολύ νέοι, περιποιημένοι, καλοντυμένοι. Πανέμορφοι ! Κάτι που δε βλέπουμε στην Ελλάδα με τις μαμάδες – κυράτσες που στριγγλίζουν ολημερίς στα δόλια τα παιδάκια τους και τους μπαμπάδες που κάθονται μπροστά στην τηλεόραση με τις ώρες και ξύνονται με το γκασμά ( όποιος θυμώνει με αυτά που λέω, ας πιει ξύδι ) .
Περπατούσα λοιπόν χαμογελαστή, καμαρώνοντας τις ευτυχισμένες οικογένειες και βυθισμένη στις δικές μου σκέψεις. Κάποια στιγμή πέρασα μια μεγάλη γέφυρα κι έφτασα στο νησάκι SkeppsHolmen. Κι όπως πήγαινα με το γοργό ρυθμό μου, σταμάτησα απότομα. Βρισκόμουν σε ένα απίστευτο μέρος, στην καρδιά της Στοκχόλμης, πεντακάθαρο, δίπλα στο λιμανάκι, χωρίς αυτοκίνητα με απίστευτη θέα , καταπράσινο, με πολλά πάρκα και παγκάκια, πινακίδες σε παραδοσιακό στυλ… Έμεινα άναυδη. «Μα τι πόλη είναι αυτή η Στοκχόλμη» Τίποτα δε προμηνούσε ότι παραδίπλα υπάρχουν πολυκατοικίες, αυτοκίνητα, πολυκαταστήματα, real life. Ήταν σα να βρέθηκα με ένα βήμα στον παράδεισο. Όλα γύρω μου ήταν τόσο αρμονικά δεμένα μεταξύ τους. Δεν ήθελα να συνεχίσω άλλο το περπάτημά μου. Ήθελα να καθίσω σε ένα παγκάκι και απλά να κοιτάζω γύρω μου προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω που βρίσκομαι. Η βαλτική θάλασσα έμοιαζε με κρύσταλλο όπως σπιθίριζε κάτω από το δυνατό ήλιο ενώ ιστιοφόρα σκίζαν τα νερά της. Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων περπατά γελώντας χέρι χέρι. Και παραπέρα ένα γκρουπ τουριστών με επαναφέρει και μου θυμίζει πως ο σκοπός μου είναι η επίσκεψη του μουσείου. Το νησάκι αυτό φιλοξενεί και άλλα μουσεία αλλά το πιο σημαντικό είναι αυτό της Μοντέρνας Τέχνης, και εγώ σα λάτρης της έπρεπε να το επισκεφτώ.
Δυο βήματα πιο πέρα λοιπόν, να σου και το περιβόητο μουσείο που έμοιαζε ολοκαίνουριο και πεντακάθαρο. Αλλά αντί να προβώ αμέσως στην περιήγησή του προτίμησα να παρατείνω λίγο την τεμπελιά μου και να απολαύσω έναν ακόμα καφέ μπροστά στην τεράστια τζαμαρία που έβλεπε στην πόλη. Η θέα σου έκοβε την ανάσα και μου άρεσε τόσο πολύ το συναίσθημα της ελευθερίας μου σε συνδυασμό με το όμορφο αυτό τοπίο που έμεινα εκεί για περισσότερο από δυο ώρες ,αφού μάλιστα πήρα και κάτι να τσιμπήσω. Οι δυο αυτές ώρες που πέρασα στο καφέ του μουσείου ίσως και να με βρήκαν μονίμως χαμογελαστή και με την καρδιά γεμάτη . Όταν αποφάσισα να σταματήσω την τεμπελιά μου είχε ήδη μεσημεριάσει, οπότε περιηγήθηκα στις αίθουσες του μουσείου θαυμάζοντας έργα Σουηδών καλλιτεχνών αλλά και του αγαπημένου μου Salvador Dali, και Pablo Picasso.
Στη συνέχεια πήρα το δρόμο της επιστροφής επισκεπτόμενη και το Nationalmuseum το οποίο φιλοξενεί παλαιότερους πίνακες και γλυπτά από τη Μεσαιωνική εποχή ως τα 1900 και στεγάζεται σε ένα πολύ όμορφο κτίριο αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής.
Κατά τις 4 η ώρα έπρεπε σιγά σιγά να πάρω το δρόμο για το σπίτι, καθώς είχαμε ετοιμασίες για το πάρτυ αλλά κάτι μέσα μου δε με άφηνε να επιστρέψω τόσο εύκολα.
Χώθηκα και πάλι στα σοκάκια της Gamla Stan και κάπου ανακάλυψα ένα , το οποίο δεν είχα εξερευνήσει. Παραδόξως, έσφυζε από ζωή – νεολαία - .Κάποιοι είχαν ήδη αρχίσει να πίνουν, Σάββατο γαρ. Και κάπου εκεί πήρε το μάτι μου μια underground μπυραρία – sports caffe και δεν έχασα ευκαιρία να μπω μέσα για μια σουηδική μπύρα και λίγο ποδόσφαιρο μιας και είμαι fun. Κι εκεί συνειδητοποίησα ότι η αγαπημένη μου ομάδα φέτος δε θα υπάρχει σε καμιά τηλεοπτική οθόνη, μιας και οι αγώνες ομάδων δ’ κατηγορίας δε προβάλλονται στην τηλεόραση, ακόμα κι αν είναι ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ όπως η ΗΡΑΚΛΑΡΑ ΜΟΥ. Κλαψ.