Και να ήταν μόνο η εφορία καλά θα ήταν... αν ειχα βάλει προμήθεια και μου εστειλνε ασταμάτητα εμβασματα από την Αίγυπτο το Υπουργείο Μεταναστευσης θα με κυνηγούσε στο τέλος! Άντε να τους πείσω μετά ότι η βάρκα που έχω είναι μόνο για ψάρεμα...Το παίρνω πίσω, ελπίζω τελικά να μην έβαλες χρέωση για τον Ζαχαρία... Θα έρθει ένας σκασμός η εφορία, άντε πείσε τους ότι όλα ξεκίνησαν από μια ιστορία στο forum...
Εκτός φυσικά αν ψήνονται και εκείνοι για Αίγυπτο...
-
Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάρτιο - Μάιο 2020 !
Αίγυπτος Τι θα πει θα πάμε μόνο Κάιρο και Αλεξάνδρεια;Βάλε και το Λούξορ στο πρόγραμμα
- Thread starter eco05140
- Ημερομηνία δημιουργίας
liainthemaking
New Member
- Μηνύματα
- 1
- Likes
- 3
Αγαπητή eco05140, διάβασα την ιστορία σου πολύ γρήγορα και με μεγάλο ενθουσιασμό. Έχουμε κλείσει για Νοεμβρίου αεροπορικά για Καιρό και θα ήθελα και εγώ παρακαλώ πολυυυυυ το τηλέφωνο του Ζαχαρία
επίσης άμα θα μπορούσες να με ενημερώσεις για το κόστος των υπηρεσιών του στο περίπου. Σε ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρωνjenny bird
New Member
- Μηνύματα
- 2
- Likes
- 1
- Επόμενο Ταξίδι
- ΙΡΑΝ
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΑΙΘΙΟΠΙΑ
γεια χαρά
θα πάω αρχές Οκτώβρη για 2η φορά στην Αίγυπτο. Θα κάνω όμως 2 -3 πράγματα που δεν τα κάνουν τα τουριστικά γραφεία και ήθελα και έναν οδηγό για το Καίρο, για την φίλη μου που δεν ξέρει καλά αγγλικά. ο Ζαχαρίας είναι καλή περίπτωση. θα το εκτιμούσα αν μου έστελνες τα στοιχεία του
θα πάω αρχές Οκτώβρη για 2η φορά στην Αίγυπτο. Θα κάνω όμως 2 -3 πράγματα που δεν τα κάνουν τα τουριστικά γραφεία και ήθελα και έναν οδηγό για το Καίρο, για την φίλη μου που δεν ξέρει καλά αγγλικά. ο Ζαχαρίας είναι καλή περίπτωση. θα το εκτιμούσα αν μου έστελνες τα στοιχεία του
elenakal312
New Member
- Μηνύματα
- 2
- Likes
- 2
Έκανα λογαριασμό μόνο και μόνο για τις πληροφορίες σχετικά με τον Ζαχαρία Θα χαρώ να μου στείλεις και εμενα πμ, το τηλέφωνο του και το κόστος. Υπέροχη η ιστορία σας !!
Θα χαρώ να μου στείλεις και εμενα πμ, το τηλέφωνο του και το κόστος. Υπέροχη η ιστορία σας !! patrizia
Member
Το κόστος θα μπορούσε να ειπωθεί και εδώ για να ξέρουμε και μεις που δεν έχουμε κλείσει ταξιδι ποιο περίπου είναι το budget
Λοιπόν όπως αναφέρω και στην τελευταία παραγεαφο της ιστορίας
Το ταξίδι συνολικά μας βγήκε €1.050 το άτομο, με σπατάλες σε αλκοόλ (συμπεριλαμβάνονται 470€ αεροπορικά εισιτήρια, 200€ ακριβά ξενοδοχεία, 200€ φοιτητικά εισιτήρια σε μουσεία & ξεναγοί & οδηγοί). Το φαγητό και τα ούμπερ εκεί είναι φθηνά.
Για το Ζαχαρία εσκεμέναν δεν έχω γράψει πόσο χρεώνει γιατί στην ουσία δεν ξέρω...Δεν ξέρω αν χρεώνει με μέρες, ώρες, άτομα, αποστάσεις, τι θα πληρώνει εκεί.....
Γενικά όμως είναι οικονομικός. Ας πουμε όταν πήγα εγώ, επειδή πήγα από φίλη του η οποία μου είπε ούτε καν μην σκεφτείς τα χρήματα για το Ζαχαρία (κοπέλα η οποία ταξιδέυει πολύ, σε διάφορα μέρη του κόσμου, με το δικό μου οικονομικό προφίλ...και άλλους παράγοντες), τον ρωτήσαμε τιμή στο τέλος και αφού είχαμε γίνει και φίλοι, και μας είπε κάτι χαμηλό. Οπότε ας επικοινωνεί ο καθένας μαζί του.
romeohellas
Member
- Μηνύματα
- 120
- Likes
- 66
1050 πολλα το ατομο η αεγεαν ολο το χρονο προσφερει γυρω στα 170 ευρω απευθειας ξενοδοχεια τετραστερα με πρωινο βραδυνο γυρω στις πυραμιδες βρισκω με ημιδιατροφη γυρω στα 70 το δικλινο στο λουξορ τα ιδια και αυτοκινητο νοικιασμα κανα 25 αρι την ημερα πολλα μου φαινονται λενε για φτηνη χωρα 1 ευρω 53 λιρες .............. ??????εμεις αυτα κλεισαμε για τελος ιανουαριου
Για πάμε….
εγώ δεν σχολίασα αν το ταξίδι είναι ακριβο ή φθηνο. έγραψα ποσα μου βγήκε συνολικά στην ιστορία που περιγράφω και μάλιστα τα περιγράφω αναλυτικά!
τα απευθείας 170€ της προσφοράς της Aegean που γράφεις ειναι μόνο για Κάιρο, το Λουξορ είναι 9 ώρες με το αμάξι….μην μπερδευτούμε
επίσης γράφω 200€ σε ακριβά ξενοδοχεία!προφανως και βρίσκεις και φθηνότερα αλλιώς δεν θα το έγραφα πως είναι ακριβά!
Όποτε αν τα 1050€ σου φάνηκαν πολλά είμαι σίγουρη πως θα μπορέσεις να ξοδέψεις πολυ λιγότερα, και θα περάσεις και μια χαρά! Καλό ταξίδι τον Γενάρη!
ΥΓ : στα αλλακτηρια στο Κάιρο μπορείς να βρεις και καλύτερη ισοτιμία
Καλησπέρα!! Και εγώ σε έναν μήνα πάω στο Κάιρο αλλά δεν μπόρεσα να βρω ελληνόφωνους ξεναγούς.
Θα μπορούσες να με ενημερωσεις γι αυτούς που έχεις βρει και τα τηλέφωνά τους;
Mikachu
Member
- Μηνύματα
- 25
- Likes
- 21
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Που θα πάμε ταξίδι, με ρώτησε ο κολλητός μου, που είχε μόλις χωρίσει. Κούβα του απαντάω και είμαι σίγουρη πως θα συμφωνήσει. Όχι όχι θέλω κάτι διαφορετικό, μου αποκρίνεται και μου δείχνει στο google maps την Αίγυπτο. Δεν το είχα σκεφτεί μέχρι τότε. Όνειρό μου παιδικό να μπω στις πυραμίδες αλλά με την όλη κατάσταση που επικρατούσε πριν χρόνια εκεί, έφυγε από το μυαλό μου. Επίσης ταξίδι που να οργανώσω μόνη μου σε μία χώρα τόσο διαφορετική από εμάς, ήθελε ψάξιμο! Πρόκληση. Άσε που όλοι οι ταξιδιωτικοί οδηγοί προτείνουν πως πρέπει μία φορά στη ζωή σου να πας Αίγυπτο. Τελικά τώρα το επιβεβαιώνω. Είναι εμπειρία ζωής, όχι μόνο αυτά που βλέπεις αλλά και η κουλτούρα των ανθρώπων.
Ξεκινάω τα τηλέφωνα σε φίλους που έχουν ζήσει Αίγυπτο, μου δίνουν μία ιδέα, τηλέφωνα από ελληνόφωνους ξεναγούς που μένουν εκεί και αρχίζω να το πλάθω στο μυαλό μου. Τι εννοείς θα πάμε μόνο Κάιρο και Αλεξάνδρεια, με ξανά ρωτάει ο κολλητός μου, πρέπει να πάμε πιο κάτω στα αρχαία μου λέει και εκεί φτου και από την αρχή το ψάξιμο. Ένα δίκιο το είχε, φτάσαμε ως εκεί και δεν θα πηγαίναμε Λούξορ;
Λίγο πριν την 28 Οκτωβρίου (δεν είχε αργία φέτος, φτου) και είμαστε σχεδόν έτοιμοι. Θεωρητικά πριν ξεκινήσεις το ταξίδι ανυπομονείς, μόνο που εγώ ανυπομονούσα να το ακυρώσω. Είχε γίνει η επιδρομή της Χαμάς στο Ισραήλ, το Ισραήλ είχε ξεκινήσει τον πόλεμο αλλά όχι την χερσαία επιδρομή. Όλα ήταν ρευστά εκείνη την περίοδο, οι αεροπορικές σου δίναν το δικαίωμα να ακυρώσεις δωρεάν τα εισιτήρια για την Αίγυπτο και εγώ κόντευα να πεθάνω από το άγχος μου μην βρεθώ ξαφνικά σε εμπόλεμη ζώνη στο άνθος της ηλικίας μου. Υποσημείωση, πως πριν λίγες βδομάδες είχα γυρίσει από Αρμενία, 5 μέρες μετά την επιδρομή στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Πόσο άγχος πριν τα ταξίδια να αντέξω πια! Η Αίγυπτος δήλωνε ουδέτερη, αλλά όλα μπορεί να άλλαζαν από μέρα σε μέρα. Ήδη είχαμε απώλειες στην παρέα που θα ταξιδεύαμε, με άτομα που το ακύρωσαν τελευταία στιγμή. Πλέον, λέω ευτυχώς που δεν το ακύρωσα γιατί έζησα μία αξέχαστη εμπειρία με τους κολλητούς μου.
Μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες που πήρα από τα καθημερινά μου τηλέφωνα στην Πρεσβεία είναι πως στο Κάιρο υπάρχει ελληνικό νοσοκομείο με δωρεάν περίθαλψη για εμάς, υπάρχει τηλέφωνο έκτακτης ανάγκης και γενικά εξυπηρετικότατοι στο ελληνικό προξενείο και πρεσβεία. Τα παραθέτω εγώ τα στοιχεία αυτά, αχρείαστα να σας είναι.
Βράδυ πτήσης
Η πτήση μας ήταν 00.00 τα μεσάνυχτα. Τελειώνω από δουλεία, πηγαίνω μεταπτυχιακό (στα γεράματα το ξαναπήρα απόφαση) και 21.30 μπαίνω σπίτι να κάνω βαλίτσα. Οι μισοί μου έλεγαν να πάρω ρούχα φαρδιά και μακριά,οι άλλοι μισοί μου έλεγαν να μην είμαι υπερβολική και αρκεί να πάρω μπλούζες που καλύπτουν ώμους και όχι πολύ εφαρμοστά ρούχα. Άντε να βρω τώρα στην ντουλάπα μου τέτοια ρούχα. Τελικά με απλά τισερτ και παντελόνες έγινε δουλίτσα, αφού στο Κάιρο και Αλεξάνδρεια είχε 34 βαθμούς και Λούξορ 40 βαθμούς. Γενικά οι Αιγύπτιοι είναι εξοικειωμένοι με τους τουρίστες και σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα περίεργα με το ντύσιμο, απλά θεωρώ σωστό να σεβόμαστε την κουλτούρα και τις συνήθειες του κάθε λαού.
Η πτήση ξεκινά και είναι ασφυκτικά γεμάτη. Τι να πω, μόνο εγώ είχα αγχωθεί τελικά. Οι υπόλοιποι έτοιμοι για τουρισμό στην Αίγυπτο. Στη δίπλα θέση καθόταν μία γυναίκα από τη Γερμανία που πήγαινε στην Χουργάντα για διακοπές (το έβαλα στη λίστα μου και αυτό) και στην άλλη μία γυναίκα από το Κάιρο. Δουλεύει σε εταιρεία του Καΐρου που συνεργάζεται με Ελλάδα και έρχεται μία φορά το μήνα Αθήνα. Μας περιέγραφε πως οικονομικά είναι πιο δύσκολη η οικονομική κατάσταση στην Αίγυπτο αλλά για αυτή που ήταν ΙΤ τα πράγματα μισθολογικά ήταν καλά. Πως την πάτησα και έκατσε μεσαία θέση στο αεροπλάνο ακόμα απορώ.
Όπως έχουν αναφέρει και άλλοι συνφορουμίτες σε ιστορίες τους, στην πτήση σου δίνουν να συμπληρώσεις ένα έγγραφο, με το που θα μείνεις και κάποια στοιχεία σου και όταν προσγειώνεσαι πληρώνεις ή σε ευρώ ή σε δολάρια ή σε τοπικό νόμισμα 25$ για τη βίζα. Η διαδικασία εύκολη, συνεχίζεις στον έλεγχο διαβατηρίων και είσαι έτοιμος.
Συνάλλαγμα κάναμε με τον ξεναγό μας που τον ρωτήσαμε νωρίτερα αν μπορεί να μας εξυπηρετήσει. Όταν ξαναχρειαστήκαμε μεγαλύτερο ποσό φρόντισε να μας τα αλλάξει αυτός (μάλλον στην μαύρη αγορά). Με κάρτα πληρώνεις σχεδόν παντού και με ρεβολουτ η ισοτιμία ήταν σχεδόν ίδια με αυτή που μας άλλαξε ο ξεναγός τα χρήματα.
Συνηθίζω σε μη ευρωπαϊκούς προορισμούς να κλείνω το ταξί για το ξενοδοχείο μέσω μπουκινγκ. Ξέρω τι πληρώνω και νιώθω μία ασφάλεια. Επίσης δεν είχαμε ακόμα συνάλλαγμα για να μπορώ να πάρω ούμπερ. Το ταξί μας περίμενε και κόστιζέ 11€ για 45’ βραδινή διαδρομή από αεροδρόμιο για Γκίζα, μεγάλη απόσταση. Επέλεξα να κλείσω ξενοδοχείο στην περιοχή Γκίζα του Καΐρου, που είναι η περιοχή που βρίσκονται οι πυραμίδες, για να ξεκινήσουμε το πρωί χωρίς να έχουμε να κάνουμε αποστάσεις. Το κυκλοφοριακό στο κέντρο του Καΐρου είναι απάλευτο. Τα ξενοδοχεία γύρω από την Γκίζα είναι ψιλο περίεργα. Το είχα ψάξει πολύ, με πολλές ώρες να διαβάζω τα σχόλια για την καθαριότητα. Η διαμονή στην περιοχή μπορεί να κοστίσει από 10€ μέχρι 60€ σε ένα αξιοπρεπές ξενοδοχείο, που το λες φθηνό. Προφανώς έχει και πιο ακριβά ξενοδοχεία. Η κολλητή μου, που ήρθε στο ταξίδι μαζί μας, την λες και περιεργούλα, αν το ξενοδοχείο δεν ήταν καλό θα γκρίνιαζε, οπότε το έψαξα αρκετά. Τα περισσότερα ξενοδοχεία της περιοχής κατασκευάστηκαν με χρήματα των αρχαίων. Τι εννοώ, σύμφωνα με τον αιγυπτιολόγο ξεναγό μας, οι κάτοικοί της περιοχής έσκαβαν λίγο, έβρισκαν αρχαία, τα πουλούσαν και τώρα έχουν ξενοδοχεία. Και τώρα που είπα ο αιγυπτιολόγος ξεναγός μας, αφήστε με να σας μιλήσω για το Ζαχαρία. Τον ένα και μοναδικό Ζαχαρία που το ταξίδι μας το χρωστάμε και σε αυτόν.
Πριν φύγω για οποιοδήποτε ταξίδι οργανώνω τα πάντα με άπειρες λεπτομέρειες για να αποφύγω κακοτοπιές. Και στην τελική αυτό είναι το ωραίο του ταξιδιού για εμένα και μεγάλο χόμπυ μου. Πριν την Αίγυπτο είχα μιλήσει με μία γνωστή μου και μου έδωσε το τηλέφωνο του Ζαχαρία και μου τον σύστησε σαν Έλληνα που μένει στο Κάιρο και μπορεί να μας κάνει βόλτες στο Κάιρο. Οπότε έχω προετοιμάσει τα πάντα για το που θέλω να πάμε και μιλάω μαζί του. Ο Ζαχαρίας δίνει ωραίες απαντήσεις και μου δίνει μία σιγουριά. Ευτυχώς ο Ζαχαρίας ήταν αιγυπτιολόγος πιστοποιημένος ξεναγός και ήταν συνεχώς μαζί μας. Δεν χρειάστηκε να ασχοληθώ με το πρόγραμμα καθόλου εκεί. Για εμένα η Αίγυπτος, θέλει σαν τουρίστας να έχεις μαζί σου ντόπιο οδηγό και σίγουρα όχι να περιπλανηθείς μόνος σου (σημείωσή δεν έχω πάει πουθενά οργανωμένο ταξίδι με τουριστικό πρακτορίο). Σε γλιτώνει από πολλά πράγματα, όπως τα χρήματα που σου ζητάνε ασταμάτητα οι ντόπιοι, σε πηγαίνει από τα πιο προσεγμένα σημεία και γενικά σε γλιτώνει από πολλά, ενώ κοστίζει ελάχιστα, χρήματα που εν τέλη, σίγουρα θα τα έδινες σε μπαξίσι στους ντόπιους. Επίσης η Αίγυπτος είναι μία ιστορία από μόνη της, θέλεις κάποιον να σου εξηγήσει, να σου μάθει όλη αυτή την μαγεία.
Φτάνουμε λοιπόν ξενοδοχείο και εκεί μας περιμένει 4 το πρωί ο Ζαχαρίας για να είναι σίγουρος πως στο ξενοδοχείο δεν θα προσπαθήσουν να μας χρεώσουν παραπάνω, έμενε και δίπλα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν καταλάβαινα γιατί να σηκωθεί κάποιος 4 το χάραμα να έρθει να σε βοηθήσει για ένα τσεκ ιν σε καλό ξενοδοχείο ακόμα και αν μένει δίπλα. Τελικά όλα εξηγούνται, αρκεί να μείνεις λίγες μέρες στην Αίγυπτο. Το μπαξίσι είναι μέρος της ζωής τους στα πάντα. Με το που βγαίνουμε από το ταξί ακούω τον Ζαχαρία να λέει καλησπέρα καλώς ήρθατε, γυρίζω και ψάχνω έναν Έλληνα που μένει στο Κάιρο. Το νέο μέλος της παρέας μας, γιατί αυτό έγινε ο Ζαχαρίας σε εμάς, ήταν ένας αδύνατος κατάμαυρος άντρας που μιλούσε τα ελληνικά όπως εμείς. Είναι από τη νότια Αίγυπτο, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα μέχρι που αποφάσισε να σπουδάσει αιγυπτιολογία και γύρισε μόνιμα στην Αίγυπτο.
Πρώτη μέρα
Ένα πράγμα χαρακηρίζει το ταξίδι μας στην Αίγυπτο, η αυπνία (πρώτη μέρα 3 ώρες ύπνου). Νωρίς την άλλη μέρα σηκωθήκαμε για τις πυραμίδες που ήταν ακριβώς απέναντι από το ξενοδοχείο. Το πρωινό χάλια, σχεδόν 2 πράγματα (υπάρχει λόγος που το αναφέρω..). Ξεκινάμε για τις πυραμίδες και εκεί αν για κάποιο λόγο έχετε φοιτητική ταυτότητα, χρησιμοποιήστε τη. Η διαφορά για την είσοδο σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους της Αιγύπτου με φοιτητική ταυτότητα, είναι σχεδόν παντού 50% (σε ορισμένους αρχαιολογικούς χώρους δεν μου τη δέχτηκαν γιατί όταν με ρώτησαν ηλικία δεν είπα κάτω από 30 και στο Λούξορ που το έμαθα και έλεγα ηλικία 27 μία φορά μου ζήτησαν διαβατήριο). Αρκεί ένας από την παρέα να έχει πάσο για να βγάλει εισιτήρια με έκπτωση για όλους. Εγώ έδειχνα φοιτητική ταυτότητα, έλεγα 3 εισιτήρια και έπαιρνα έκπτωση για όλους. Οι ξεναγοί και οι οδηγοί δεν πληρώνουν στην Αίγυπτο. Δεν πληρώνουν ούτε για αυτά που καταναλώνουν στους αρχαιολογικούς χώρους.
Κάτι που δεν γνώριζα για τις πυραμίδες είναι πως δεν έχουν ανοιχθεί ολόκληρες. Έχουν ανοίξει κάποια σημεία τους αλλά όχι ολόκληρες. Οι λόγοι πολλοί, ένας από αυτούς είναι πως φοβούνται πως με την μετακίνηση κάποιας πέτρας μπορεί να πέσει κάποιο τμήμα (και εφόσον και έτσι φέρνουν πολλούς τουρίστες, δεν χρειάζεται να τις πειράξουν). Τρεις οι πυραμίδες που επισκεφτήκαμε στη Γκίζα και για να πάμε από την δεύτερη στην τρίτη ο Ζαχαρίας μας έκλεισε βόλτα με καμήλες (περίπου 12€ ο ένας). Ανεβαίνεις στην καθιστή καμήλα, κρατάς μπροστά το σαμάρι και κάνεις πλάτη πίσω για να μην πέσεις όταν σηκωθεί. Όλα καλά μέχρι εδώ; Όχι, γιατί εμένα η καμήλα μου σήκωσε τα 2 πίσω πόδια και τέλος. Μετά δεν κουνιόταν και εγώ οριζοντιωμένη κρατιόμουν με το ζόρι μην πέσω, ενώ οι άλλοι την τραβούσαν να σηκωθεί. Όλα τα περίεργα σε εμένα κλασσικά.
Επόμενη στάση η σφίγγα και εκεί άρχισα να ζεσταίνομαι. Η θερμοκρασία 34 βαθμούς με τα μακριά ρούχα και ο ήλιος να καίει. Κοιτάω τον Ζαχαρία και παρατηρώ πως φοράει μπουφάν! Λεπτό μεν αλλά μπουφάν. Α το ξέχασα από το μηχανάκι το πρωί λέει! Το ξέχασε! Εγώ κόντευα να λιποθυμήσω από τη ζέστη και αυτός απλά το ξέχασε. Ξέχασα να σας πω πως στις πυραμίδες ένιωσα σαν τη Σακίρα. Κοριτσάκια που είχαν έρθει με το σχολείο τους από διάφορες περιοχές της Αιγύπτου να δούνε τις πυραμίδες, δεν είχαν ξαναδεί από κοντά ξανθιά κοπέλα με ακάλυπτα μαλλιά οπότε μαζί με τις πυραμίδες φωτογράφιζαν και εμένα!one more selfie lady please, και ήταν τόσο διακριτικά και καλά παιδάκια που δεν μπορούσα να αρνηθώ. Μπορεί 10’ να έβγαζα φωτογραφίες μέχρι που ο Ζαχαρίας σωματοφύλακας τις απομάκρυνε και εγώ σταμάτησα να είμαι η Σακίρα της Αιγύπτου. Πριν καταρρεύσω από τα αυτόγραφα, (ή τη ζέστη) ήπιαμε έναν νόστιμο φυσικό χυμό μάνγκο, χωρίς πάγο βέβαια, σε μία ταράτσα από τα ξενοδοχεία απέναντι από τις πυραμίδες, με τέλεια θέα. Φεύγοντας επισκεφτήκαμε το μαγαζί Pharaonic Palace For Fragrances του Αλ Φαγιέτ, σύμφωνα με τον ξεναγό μας, για να πάρουμε τα παραδοσιακά αρώματα των Αιγυπτίων και όχι μόνο. Δεν έχουν οινόπνευμα και κρατάνε αρκετά, επιβεβαιώνω και μετά την εφαρμογή τους.
Επόμενη στάση το Μουσείο Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων Καΐρου. Το νέο Μεγάλο Μουσείο Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων Καΐρου (GEM) δεν έχει ανοίξει ακόμα αλλά αν θέλετε μπορείτε να κλείσετε μία βδομάδα νωρίτερα επίσκεψη μέσω ίντερνετ. Είναι πραγματικά πανέμορφο και στεναχωριέμαι που το είδα μόνο από έξω, καθώς ο χρόνος δεν μας έφτανε για να το επισκεφτούμε. Το Μουσείο Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων Καΐρου είναι όλη η ιστορία της αρχαία Αιγύπτου μαζεμένη. Φροντίστε να το επισκεφτείτε με ξεναγό και σίγουρα χρειάζεται 2 ώρες. Δεν έχω λόγια για να περιγράψω όλα αυτά που είδαμε και μάθαμε.
Η μετακίνηση στο Κάιρο γινόταν με ούμπερ. Δουλεύει κανονικότατα και δεν αντιμετωπίσαμε κανένα θέμα. Πληρώνεις μετρητά. Όταν χρειάστηκε να πάρουμε ταξί χωρίς το Ζαχαρία, συμφωνήσαμε νωρίτερα την τιμή με τον οδηγό. Μιλάμε γενικά για πολύ πολύ χαμηλές τιμές.
Μεσημεριανό φάγαμε στο κέντρο του Καίρου σε μαγαζί για τουρίστες. Δεν με πείραξε για πρώτη μέρα καθώς δεν συμπαθώ τα τουριστικά μαγαζιά. Γενικά στην Αίγυπτο προσέχεις πολύ με πάγο, νερό και λαχανικά γιατί αλλιώς η διάρροια είναι σχεδόν βέβαια (ούτε έτσι την γλίτωσα).
Το βράδυ στην περιοχή των πυραμίδων γίνεται ένα σόου για τους τουρίστες, το εικόνα και ήχος. Απλά μαγεία, φωτίζονται οι πυραμίδες, η σφίγγα και η γύρω περιοχή και ακούγεται η ιστορία τους με έναν διαφορετικό τρόπο. Νομίζω πως η τιμή του είναι ακριβή γιατί ο οικονόμος Ζαχαρίας δεν διαπραγματεύτηκε να πάμε εκεί. Μας είπε, το βράδυ σας έχω μία έκπληξη. Θα δείτε το εικόνα και ήχος στις πυραμίδες που πρέπει να το δείτε και σας έχω βρει την καλύτερη ταράτσα να το δείτε τζάμπα. Μπορείτε να πιείτε και αλκοόλ εκεί. Κάπως έτσι πριν τις 20.00 είχαμε κάτσε στην ταράτσα ξενοδοχείου απέναντι από τις πυραμίδες και το είδαμε, σαν να ήμασταν μέσα στο χώρο που γινόταν η παρουσίαση. Εκπληκτικό. Παρένθεση, όταν είχα πει στους κουμπάρους μου ότι θα πάω Αίγυπτο για 28η Οκτωβρίου, έκλεισαν και αυτοί οργανωμένη εκδρομή να ‘ρθουν μαζί μας (πήραν μαζί και το μωράκι τους οπότε θέλαν κάποια άνεση γι’ αυτό και η οργανωμένη εκδρομή). Το αναφέρω γιατί ενώ με το τουριστικό πρακτορείο πήγαν σχεδόν παντού, το συγκεκριμένο θέαμα δεν τους το αναφέραν καθόλου, ούτε σαν επιλογή να το κάνουν μόνοι τους. Οπότε αν έρθετε στο Κάιρο με τουριστικό πρακτορείο ζητήστε τους να δείτε το συγκεκριμένο θέαμα. Είναι μαγευτικό.
Αλκοόλ και Αίγυπτος. Για εμένα το φλώρο που πίνω μόνο ανθρακούχο νερό, κανένα θέμα. Για τους κολλητούς μου που είναι μπεκρήδες και αναζητούν μετά τις 21.00 αλκοόλ…πρόβλημα. Στην Αίγυπτο δεν βρίσκεις παντού αλκοόλ και όταν το βρεις είναι ακριβό, κυμαίνεται από 12€ μέχρι….
Δεύτερη μέρα
Ύπνος 6 ώρες, επειδή άλλαξε η ώρα και κερδίσαμε μια ωρίτσα. Το πρωινό δεύτερη μέρα καλό. Καμία σχέση με αυτό που είδαμε την προηγούμενη μέρα. Επίσης, το προηγούμενο βράδυ μας άλλαξαν δωμάτιο γιατί η κολλητή μου γκρίνιαζέ στο Ζαχαρία πως ακουγόταν η κουζίνα που ήταν δίπλα.
Ο Ζαχαρίας ήρθε να μας πάρει πρωί πρωί με το βανάκι που κλείσαμε από Αθήνα στα 95€ με τον οδηγό και το φιλοδώρημά του. Το παζάρι το άρχισα από Αθήνα που μας το ζητούσαν 120€ αλλά το κατέβασα. Οι τουρίστες στην Αίγυπτο μπορούνε να μπούνε σε συγκεκριμένα βανάκια. Πιο καινούργια. Τα υπόλοιπα που χρησιμοποιούνε οι ντόπιοι, ΚΤΕΟ δεν περνάνε σίγουρα. Επίσης είδαμε πολλούς τουρίστες να συνοδεύονται από τουριστική αστυνομία με αυτόματο όπλο παρακαλώ, κυρίως κάτι γκρουπ από Αμερική, Αγγλία και όλες αυτές τις χώρες που η Αίγυπτος δεν είχε και τις καλύτερες σχέσεις. Γενικά τον τουρίστα τον προστατεύουν στη χώρα, ξέρουν την αξία του και δεν θέλουν να τον χάσουν.
H Αλεξάνδρεια είναι μία από τις πιο ιστορικές πόλεις που συνδέεται στενά με την Ελλάδα. Αλεξάνδρεια, το μαργαριτάρι της Μεσογείου. Όπως μαρτυρά και το όνομα της η πόλη ιδρύθηκε το 331 π.Χ από τον Μέγα Αλέξανδρο. Πλέον μια πολύβουη μητρόπολη, όπου η αρχαία ιστορία της συνεχίζει να λάμπει δια την απουσία της. Ο οδηγός από το βανάκι αγγλικά δεν μιλούσε, βέβαια το βανάκι καθαρό και ο οδηγός το ίδιο. Ξεκινάμε το ταξίδι για την Αλεξάνδρεια. Από την περιοχή της Γκίζας το κάναμε το 2,30 ώρες. Οι δρόμοι μεγάλοι και η οδήγηση σε αυτούς τους δρόμους πιο νορμάλ από ότι στο Κάιρο. ΚΟΚ εκεί δεν υπάρχει, είμαι σίγουρη.
Πρώτη στάση το ελληνικό Πατριαρχείο και η ελληνική παροικία, ο Πάτερ εκεί μας έκανε ξενάγηση. Έπειτα, έξω το σπίτι που έζησε τα τελευταία του χρόνια ο Έλληνας ποιητής Καβάφης, αυτή τη χρονική περίοδο δεν είναι επισκέψιμο και μία βόλτα εκεί γύρω. Άσε μας βρε Ζαχαρία να περπατήσουμε στην πόλη, όχι ο Ζαχαρίας, πρέπει να πάμε στη βιβλιοθήκη. Και το βανάκι να μας ακολουθεί σε κάθε μας βήμα. Φτάνουμε στην βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και μαγευόμαστε. Εμπνευσμένη από την αρχική μεγάλη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, η σύγχρονη βιβλιοθήκη χτίστηκε για να διατηρεί πάνω από οκτώ εκατομμύρια βιβλία. Χτίστηκε μεταξύ 1995 και 2002, καλύπτει 11 επίπεδα και, παρόλο που δεν έχει φτάσει ακόμη την χωρητικότητα του αρχαίου χώρου, είναι μία εντυπωσιακή ωδή στο αρχαίο μεγαλείο της Αλεξάνδρειας. Κλειστή η βιβλιοθήκη. Βρε να προσπαθεί ο Ζαχαρίας να λαδώσει για να μας βάλει μέσα, τίποτα, αδύνατο. Μεγάλη στεναχώρια που δεν την είδα από μέσα. Τελικά καθίσαμε σε ένα καφέ με θέα τη βιβλιοθήκη και την παραλιακή ακτή και μας εξιστότησε διάφορα για τη βιβλιοθήκη.
Εκείνη τη μέρα κάναμε και κάτι θαρραλέο. Διασχίσαμε τη περίφημη λεωφόρο κορνίς με τη βοήθεια του Ζαχαρία. Που είναι το περίεργο θα μου πείτε, ότι εκεί δεν έχουν φανάρια, διαβάσεις, και έχουν πάντα κίνηση. Οι πεζοί απλά περνάνε ανάμεσα στα αυτοκίνητα που πηγαίνουν με ταχύτητα σε λεωφόρους 5-6 λωρίδων η κάθε πλευρά. Το βασικό είναι να μην κοιτάς τα διερχόμενα αμάξια για να κόψουν οι οδηγοί, αν ξέρουν ότι τους βλέπεις, απλά δεν σταματάνε. Αστείο θέαμα 3 ενήλικες πιασμένοι χέρι χέρι και αρχηγό τον Ζαχαρία να περνάμε το δρόμο σαν παιδάκια.
Ο παραλιακός δρόμος κορνίς όμορφος, σου θυμίζει Θεσσαλονίκη. Τέλος του δρόμου, η Περιοχή του Φάρου της Αλεξάνδρειας, ένα από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου, ο οποίος καταστράφηκε από ισχυρούς σεισμούς. Αν και ο φάρος δεν στέκεται πλέον, πάνω από τα ερείπια του βρίσκεται η Ακρόπολη του Qaitbay, ένα αμυντικό φρούριο που χτίστηκε τον 15ο αιώνα. Σχεδιασμένο ως χώρος άμυνας κατά μήκος της ακτής της Μεσογείου. Ο φάρος είχε ένα εκπληκτικό ύψος 125 μέτρων με περίπου τριακόσια δωμάτια στο κάτω μέρος για εργάτες. Το φανάρι και οι δύο πάνω όροφοι του φάρου έπεσαν γύρω στο 700 μ.Χ. σύμφωνα με αναφορές. Ο υπόλοιπος φάρος καταστράφηκε από σεισμό γύρω στο 1100 μ.Χ. Η είσοδος γίνεται μέσω μιας πύλης από κόκκινο γρανίτη που ήρθε από το Ασουάν. Τα απομεινάρια του χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του φρουρίου του Μαμελούκου Σουλτάνου Qaitbay, ακριβώς στο ίδιο σημείο που βρισκόταν ο φάρος.
Το βανάκι μας μαζεύει και πηγαίνουμε στο χώρο που ήταν ο Φάρος. Ένα μεγάλο παζάρι είναι στημένο εκεί και πολλά παιδάκια έρχονται γύρω σου για μπαξίσι. Ο Ζαχαρίας κάτι τους λέει συνεχώς και απομακρύνονται.
Το πιο ωραίο σημείο με θέα στην Αλεξάνδρεια με είχαν ενημερώσει πως είναι White & Blue Ελληνικός Ναυτικός όμιλος. Η θέση του μαγική, με θέα όλη την Αλεξάνδρεια. Ξεκάθαρα ελληνικό εστιατόριο με ψάρια και όλη την καλή κοινωνία της Αλεξάνδρειας. Για την χώρα ακριβό εστιατόριο, για την Αθήνα κανονικό εστιατόριο. Παραγγέλνουμε τα ψαράκια μας, αδύνατο να τα φάω, η γεύση τους περίεργη. Βρε τσιπούρα παρήγγειλα γιατί είναι έτσι η γεύση της να λέω, τελικά ο Ζαχαρίας μου είπε ψαρεύεται εκεί γύρω, που δεν το λες και το πιο καθαρό λιμάνι που έχω δει.
Η ώρα είναι 16.00 και ο Ζαχαρίας επιμένει πως πρέπει να φύγουμε άμεσα γιατί το οδικό δίκτυο δεν έχει φως και γίνονται αρκετά τροχαία. Α ξέχασα να σας πω, η νοοτροπία στο Κάιρο είναι πως φώτα το βράδυ ανάβουν όσοι δεν ξέρουν να οδηγούν, γι’αυτό τα ανάβουν. Οι άλλοι κυκλοφορούν χωρίς φώτα.
Εγώ να θέλω να περπατήσω στην πόλη παραπάνω, βρε Ζαχαρία να δούμε το Τζαμί Ελ Μόρσυ Αμπούλ Αμπάς (El-Mursi Abul-Abbas Mosque), να δούμε το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, ο Ζαχαρίας κάθετος να φύγουμε και ακολουθούμε το αφεντικό σε ότι πει.
Το μαρμάρινο ρωμαϊκό αμφιθέατρο του Kom El-Deka που κάποτε φιλοξενούσε πάνω από 800 επισκέπτες και οι Κατακόμβες του Kom El Shoqafa που είναι το μεγαλύτερο ρωμαϊκό κοιμητήριο σε τρία επίπεδα λαξευμένα στο βράχο, γνωρίζαμε πως είναι κλειστά γιατί πριν μερικές ημέρες ένα γκρουπ Ισραηλινών σήκωσε την σημαία του Ισραήλ και ένας αστυνομικός Αιγύπτιος σκότωσε δύο από το γκρούπ τους και έναν Αιγύπτιο ξεναγό.
Πάμε στο παρασκήνιο, γιατί να είναι η βιβλιοθήκη κλειστή και με τόση αστυνόμευση. Εκείνη την ημέρα η κυβέρνηση της Αιγύπτου άφησε να γίνουν πολλές διαδηλώσεις υπέρ των Παλαιστήνιων και τα πράγματα ήταν τεταμένα. Οπότε έκλεισαν κάθε τουριστικό μνημείο για να μην γίνει κάποιο επισόδειο και έδωσαν εντολή στους ξεναγούς να μην μας αφήσουν να περπατήσουμε. Γενικά οι ξεναγοί ενημέρωναν από την προηγούμενη ημέρα την τουριστική αστυνομία που θα πήγαιναν το γκρουπ τους και τι εθνικότητας ήταν. Ο Ζαχαρίας βέβαια, δεν μας είπε τίποτα για να μην μας αναστατώσει. Καλά έκανε, αλλά εγώ Αλεξάνδρεια πρέπει να ξαναπάω. Στην τελική για να επισκεφτώ τα ελληνικά μπουζούκια εκεί.
Φτάνουμε στο ξενοδοχείο σχετικά νωρίς και αποφασίζουμε να ζήσουμε το Κάιρο το βράδυ. Ούμπερ και πηγαίνουμε σε ταράτσα ξενοδοχείου δίπλα από τον Νείλο. Λίγοι τουρίστες και μία θέα της πόλης μαγική. Ο σερβιτόρος μας πρότεινε αιγυπτιακό κρασί που αξίζει να το δοκιμάσετε. Για να γυρίσουμε πίσω Γκίζα, μας πήρε κανένα 15’ να βρούμε ούμπερ αλλά όλα καλά. Είδαμε το Κάιρο βράδυ!
Τρίτη Μέρα
Ύπνος 5 ώρες. Βρίσκω στο κινητό μου 10 μηνύματα να με ρωτάνε αν είμαι καλά. Εντάξει λέω Ισραήλ Παλαιστίνη έχουν πόλεμο όχι η Αίγυπτος, τι έπαθαν ξαφνικά. Τελικά έπαθαν πως είχε γίνει ένα πολύνεκρο τροχαίο στο δρόμο Κάιρο Αλεξάνδρια.. Ο Ζαχαρίας είχε δίκιο που δεν ήθελε να ταξιδεύουμε βράδυ.
Το πρωινό ακριβώς όπως στις φωτογραφίες που είδα όταν έκλεισα το ξενοδοχείο. Σήμερα αλλάζαμε ξενοδοχείο και πηγαίναμε στο νησάκι του Νείλου, περιοχή Ζαμάλεκ. Στο τσεκ άουτ παρατηρώ πως ο Ζαχαρίας τους δίνει μπαξίσι, μικρό ποσό γενικά. Ζαχαρία δεν θα το πιστέψεις του λέμε, σήμερα το πρωινό εκπληκτικό και το δωμάτιο που μας άλλαξαν χθες ακόμα καλύτερο. Χαμογελάει και τους δίνει ένα ακόμα ποσό. Η αποκάλυψη έγινε, ο Ζαχαρίας σε συνεννόηση με κανά δύο ακόμα ξεναγούς, τους έκαναν παράπονα για το πρωινό. Λέμε και εμείς, τι μεγάλη αλλαγή ήταν αυτή. Τελικά όλα γίνονται σε αυτή τη χώρα με λίγο μπαξίσι.
Τσεκ ιν στο ξενοδοχείο του Ζαμάλεκ. Γεία σας, θα θέλατε δωμάτιο με θέα την πόλη ή την πίσω αυλή; Μα και βέβαια με θέα την πόλη αποκρίνομαι και μόλις την πατήσαμε, η αυπνία θα συνεχιζόταν…
Ζαμάλεκ, μία περιοχή του Καΐρου τελείως διαφορετική από αυτό που είχαμε συνηθίσει τις προηγούμενες μέρες. Περιοχή με καθαριότητα, πιο ωραία και περιποιημένα κτίρια και δεν φοβόσουν να περπατήσεις στο δρόμο οποιαδήποτε ώρα. Εκεί συνειδητοποίησα πόσο όμορφο είναι το Κάιρο. Μία βόλτα στο Ζαμάλεκ και από εκεί ισλαμικό Κάιρο.
Το Ισλαμικό Κάιρο, επίσης γνωστό και ως Ιστορικό Κάιρο, ιδρύθηκε το 969 π.Χ. από τους Φατιμίδες Χαλίφηδες και είναι γνωστό για τα ιστορικής σημασίας τζαμιά του. Πρώτη στάση το φρούριο Σιταντέλ στο τζαμί του Μωχάμεντ Άλι, τo πιο ενδιαφέρον τζαμί της Αιγύπτου από άποψη αρχιτεκτονικής και ιστορίας. Το συγκεκριμένο οικοδόμημα βρίσκεται σε μια μοναδική τοποθεσία μέσα στην Ακρόπολη του Καϊρου, η οποία κατασκευάστηκε από τον Σαλαντίν και έχει θέα στο κέντρο του Καΐρου.
Το Εθνικό Πολεμικό Μουσείο Καΐρου είναι στην ίδια περιοχή και σχεδόν άδειο. Περάσαμε 2 ώρες εκεί με τον Ζαχαρία να μας ενημερώνει για τη σύγχρονη ιστορία της Αιγύπτου. Ωραία τα αρχαία, αλλά μου άρεσε που έμαθα τι έχει συμβεί σε αυτή τη χώρα τα τελευταία χρόνια.
Στην συνέχεια, πηγαίνουμε με ταξί στο παλαιό (Κοπτικό) Κάιρο, επισκεφτήκαμε τον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος χρονολογείται από τον 12ο αιώνα μ.Χ. Εδώ φυλακίστηκε και βασανίστηκε ο Αγ. Γεώργιος. Από εκεί συνεχίζουμε στην Κρεμαστή Εκκλησία του 690 π.Χ. γνωστή και ως Κοπτική Ορθόδοξη Εκκλησία της Αγίας Παρθένου Μαρίας, θεωρείται η πρώτη εκκλησία στην Αίγυπτο που χτίστηκε υπό αρχιτεκτονική μορφή Βασιλικής.
Εκεί δίπλα βρίσκεται η Συναγωγή Μπεν Έζρα, που στη διάρκεια των αιώνων ανακαινίστηκε και φέρει ενδιαφέροντα διάκοσμο, περιλαμβάνοντας τουρκικής έμπνευσης σχέδια αστεριών, παραλληλογράμμων και πενταγώνων στους τοίχους, στις οροφές και τα πατώματα. Την είδαμε μέσα από το ταξί καθώς ήταν γεμάτη αστυνόμευση. Από εκεί για το επόμενο μουσείο της ημέρας, Εθνικό Μουσείο Αιγυπτιακού Πολιτισμού. Όταν φεύγεις από το Κάιρο νιώθεις άλλος άνθρωπος με τις γνώσεις που έχεις πάρει. Τουλάχιστον εγώ, έτσι νιώθω.
Πεινάμε Ζαχαρία και δεν θέλω πάλι τουριστικό μαγαζί. Ο Δούσης στις Εικόνες έφαγε Kόσαρι σε ένα μαγαζί εδώ κοντά, του λέω και μας πηγαίνει περπατώντας σε ένα παραδοσιακό εστιατόριο που σερβίρει μόνο αυτό το φαγητό. Επιτέλους περπατήσαμε στο Κάιρο. Τώρα κατάλαβα γιατί ο Ζαχαρίας μας είχε αποστειρωμένους. Λοιπόν με 5€ ο ένας, φάγαμε κόσαρι και γλυκό. Άξιζε η εμπειρία.
Έχει αρχίσει και νυχτώνει, αύριο πρωί πετάμε για Λούξορ και δεν έχουμε δει Αλ Χαλίλι. Επιτέλους το παζάρι που τόσα ακούμε. Χρώματα αρώματα, πραγματικό παζάρι ανατολής. Ψωνίσαμε φθηνά αναμνηστικά από τον πρώτο όροφο, από μαγαζάκια με τιμές επάνω στα προϊόντα, χωρίς παζάρι. Ώρα για να κάτσουμε εκεί, να το απολαύσουμε. Διαλέγουμε ένα μαγαζάκι και σε λίγο κάτι οργανοπαίκτες έρχονται στο δίπλα τραπέζι (τόσα τραπέζια είχε το μαγαζί και τόσα μαγαζιά το παζάρι, σημάδι που κάθισαν δίπλα μας…και το εκμεταλλευτήκαμε). Ξεκινάει λοιπόν ένα όμορφο απόγευμα που θα θυμόμαστε για πάντα. Πιπεράτη λεπτομέρεια, ο κολλητός μοίραζε χρήματα στους οργανοπαίκτες (τύπου 2€), ο οικονόμος Ζαχαρίας κόντευε να πάθει εγκεφαλικό και τον μάζευε, οι οργανοπαίκτες είχαν εξασιαστεί, κάτι κοπέλες από Σαουδική Αραβία δίπλα μας πέταξαν τη μαντίλα και γνώρισαν τους Αιγύπτιους δίπλα τους. Χαμούλις στο μαγαζί.
Γεια σου Ζαχαρία, θα σε ξαναδούμε σίγουρα, αγκαλιές, φιλιά, αποχαιρετισμοί, αφού είχε γίνει πλέον μέλος της παρέας μας και πηγαίνουμε προς το ξενοδοχείο μας στο Ζαμάλεκ. Είχα επιλέξει να αλλάξουμε ξενοδοχείο την τελευταία βραδιά στο Κάιρο για να είμαστε πιο κοντά στο αεροδρόμιο από ότι θα ήμασταν αν μέναμε Γκίζα αλλά και για να βλέπαμε και αυτή την πλευρά της πόλης.
Και τώρα θα κάτσουμε ξενοδοχείο με ρωτάνε οι δύο κολλητοί μου και καταλαβαίνω πως σίγουρα δεν έπεται ξεκούραση μετά από αυτή τη δήλωση. Έχω βρει ένα ωραίο ιταλικό εδώ πιο κάτω τους λέω, γιατί πάντα πεινάνε και φεύγουμε για εκεί.
Τέταρτη μέρα
Ύπνος 2 ώρες και πολύ λέω. Τα δωμάτια μας στο ξενοδοχείο στο Ζαμάλεκ ήταν πάνω στο δρόμο και το μόνο που άκουγες ήταν μπιπ μπιπ κόρνες αυτοκινήτων. Είχαν και 3πλάσια τιμή από την Γκίζα παρακαλώ! Η πτήση για το Λούξορ ήταν 7.30 το πρωί οπότε δεν είχε νόημα να προσπαθήσουμε για αλλαγή δωματίου 00.30 το βράδυ που επιστρέψαμε για 2 ώρες ύπνου. Αν κλείσετε δωμάτιο στο κέντρο του Καΐρου ζητήστε σίγουρα πίσω δωμάτιο όχι με θέα.
Την προηγούμενη μέρα ο Ζαχαρίας είχε φροντίσει να μας βρει ξεναγό και οδηγό για το Λούξορ. Βέβαια τελευταία στιγμή ο άνθρωπος ότι μπορούσε έκανε (που να ήξερε). Συμφώνησε μαζί τους τιμή και ξεναγήσεις και μας δήλωσε, κυρίως στον κολλητό, πως το φιλοδώρημά τους το είχε συμπεριλάβει στην τιμή και να μην δίναμε τίποτα παραπάνω. Δεν είχα κανονίσει κάτι για το Λούξορ γιατί Έλληνα ξεναγό δεν μπορούσα να βρω και αποφάσισα πως θα ζητούσα από το ξενοδοχείο ημερήσια εκδρομή καθώς οι τιμές ήταν φθηνές.
Καλώς ήρθαμε στο Λούξορ, εντάξει…άλλη αίσθηση. Ο οδηγός μας Πίτερ μας περίμενε στο αεροδρόμιο. Είχα κλείσει σε πολύ καλή τιμή ένα καλό ξενοδοχείο δίπλα από τον Νείλο. Οι τιμές στην περιοχή είναι πραγματικά χαμηλές. Χάι Πίτερ εμείς, τίποτα ο Πίτερ, αγγλικά γρι. Όταν όμως ο άνθρωπος έχει διάθεση, όλα αλλάζουν και ο Πίτερ ένας 30άρης χριστιανός της Αιγύπτου το είχε πάρει προσωπικά και ήθελε να κάνει τη διαμονή μας στο Λούξορ ξεχωριστή. Η λύση…google translator. Μέχρι το ξενοδοχείο ο Πίτερ μιλούσε στο κινητό και αυτό μετέφραζε τι βλέπουμε γύρω μας.
Να σου και ο ξεναγός μας, έρχεται από το ξενοδοχείο να μας πάρει για ξενάγηση στην δυτική όχθη, την κοιλάδα των Βασιλέων, ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα της Αρχαίας Αιγύπτου. Περισσότεροι από 60 τάφοι, μεταξύ τους και αυτός του Τουτ Ανκ Αμόν βρίσκονται σε αυτό το κομμάτι της ερήμου. Οι Φαραω επέλεξαν αυτό το μέρος, διότι πίστευαν πως ο ήλιος που ανέτειλε πίσω από τα βουνά θα τους χάριζε αιώνια ζωή.
Πριν φτάσουμε εκεί, πρώτη στάση στους κολοσσούς του Μέμνονα. Αυτό μας λέει ο ξεναγός είναι μία δωρεάν ξενάγηση από εμένα για εσάς μας λέει, και όχι όχι ξεκινάμε εμείς, θα σε πληρώσουμε για όλα. Τα δωρεάν πράγματα στην Αίγυπτο δύσκολα υπάρχουν. Κοιτάω το πρόγραμμά που έχει συνεννοηθεί ο Ζαχαρίας μαζί του και το βλέπω να αναγράφεται, άρα το έχουμε πληρώσει. Μάλλον κάτι δεν κατάλαβα λέω και σταματάω.
Επιστροφή στο αμάξι και ο Πίτερ μας προσφέρει φυσικό χυμό από ζαχαροκάλαμο. Και μας λέει σε άπταιστα αγγλικά ο ξεναγός για τους χυμούς, αυτό είναι ένα ακόμα δώρο από εμένα. Κοιτιόμαστε, λέμε θα είπε στον Πίτερ να μας τους πάρει…ποτέ.
Κοιλάδα των βασιλέων λοιπόν και έχουμε μείνει άφωνοι από αυτά που βλέπουμε. Αν ήταν ο Ζαχαρίας εδώ θα ξεκινούσε όμορφα την ξενάγηση, οπότε μαζευόμαστε δίπλα από τον ακριβοπληρωμένο ξεναγό ο οποίος βγάζει κάτι καρτποστάλ με την Κλεοπάτρα και αρχίζει να μας λέει για τις εικόνες στα καρτποσταλ. Μας βάζει στους τάφους μόνους μας γιατί οι ξεναγοί δεν μπαίνουν στους τάφους και μας λέει θα σας βρω σε μία ώρα εδώ. Ε λέμε θα μας τα εξηγήσει μετά. Βρε να του κάνουμε ερωτήσεις, βρε αυτός να λέει το ίδιο ποίημα με τα καρτποσταλ. Εκεί λέμε κάτι δεν πάει καλά. Δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε ούτε για τα απλά στα αγγλικά.
Συνεχίζουμε σε ένα από τα πιο όμορφα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα του κόσμου, τον επιτάφιο ναό της Χατσεπτούτ, της πρώτης βασίλισσας της Αιγύπτου. Αποτελούμενη από τρεις τεχνητές βεράντες που σταδιακά ανεβαίνουν προς την πλαγιά, είναι πραγματικά ένα αξιοθέατο. Αρχίζει ο ξεναγός ένα ποίημα στα αγγλικά μόλις φτάσαμε μέσα στο ναό, εδώ βλέπεται την Χασεμψούτ έγκυο μας λέει και να ψάχνουμε να την δούμε, που είναι βρε άνθρωπέ μου η Χασεμψούτ έγκυος να τον ρωτάμε, παρακάτω το ποίημα αυτός. Δεν καταλάβαινε τίποτα. Μάλλον δεν καταλάβαινε ούτε αυτά που έλεγε γιατί τη μητέρα της Χασεμψούτ έγκυο την είδαμε δύο κολώνες πιο κάτω. Είχε μπερδέψει το ποιηματάκι.
Θερμοκρασία 40 βαθμοί υπό σκιά και εμείς είμαστε στο λιοπύρι. Βλέπω πιο κάτω την τουριστική καφετέρια του ναού. Πάμε λοιπόν οι ανυποψίαστοι τουρίστες που έχουμε μάθει κάτω από την στοργική φτερούγα του Ζαχαρία και παίρνουμε 2 χυμούς τύπου αμίτα από το ψυγείο, ένα νερό και ένα ανθρακούχο νερό. Μαζεύονται στο ταμείο 5 άτομα ‘της καφετέριας’ και στο ταμείο αρχίζει ο ένας να χτυπάει ότι ήθελε από τιμές στο κουμπιουτεράκι και στο τέλος μου δείχνει 23€. Είναι εκείνα τα δευτερόλεπτα που χρειάζεσαι να κάνεις την αλλαγή της ισοτιμίας και να αντιδράσεις, ενώ ο κολλητός έχει ήδη βγάλει την κάρτα να πληρώσει και η κολλητή ψάχνει το πορτοφόλι της να δώσει ψιλά! Ψιλά 23€ (δεν είχε προφανώς ακόμα υπολογίσει την ισοτιμία)! Καταλαβαίνουν οι τύποι του καφέ πως εγώ θα αντιδράσω και παίρνουν το χυμό από τα χέρια του κολλητού και του τον ανοίγουν να τον πιει. Ταυτόχρονα εγώ απομακρύνω την κάρτα του κολλητού από το POS και να φωνάζω στην κολλητή να κλείσει το πορτοφόλι της. Υπάρχει μία αναστάτωση, οι κολλητοί προσπαθούν να καταλάβουν τι γίνεται μέχρι που με βλέπουν να αρπάζω τον άλλο χυμό και το ανθρακούχο νερό. Όπως λοιπόν τα έχω στο χέρι μου και τα πηγαίνω στο ψυγείο, να μου τα τραβάνε από το χέρι οι τύποι του μαγαζιού για να μου τα ανοίξουν και να αναγκαστώ να τα πληρώσω. Με την επέμβαση της κολλητής με άφησαν να τα επιστρέψω και τελικά με ανάγκασαν να πληρώσω 12€ για ένα χυμό αμίτα (που άνοιξαν στον κολλητό) και ένα νερό. Ο ξεναγός απλά δίπλα μου να χαμογελάει.
Γιατί γράφω όλο αυτό το περιστατικό με τόσες λεπτομέρειες και σας κουράζω. Στην Αίγυπτο πρέπει να είσαι συνεχώς προετοιμασμένος πως με τον τρόπο τους θα σε κάνουν να ψωνίσεις. Κανονικά θα έπρεπε να είχα φωνάξει την τουριστική αστυνομία που ήταν παντού στην περιοχή και στην καφετέρια, αλλά με την σύγχυση που πήρα δεν το σκέφτηκα καν.
Φεύγοντας από το καφέ άρχισα να ρωτάω τον ξεναγό γιατί δεν αντέδρασε αλλά δεν καταλάβαινε τίποτα στα αγγλικά. Έξαλλη εγώ, φαινόμουν άλλωστε, άρχισε να καταλαβαίνει πως την άλλη μέρα δεν θα τον έχουμε μαζί μας, οπότε με τον google translator μας είπε πως ναι τελικά ίσως ήταν ακριβές οι τιμές εκεί! Βάση συμφωνημένου προγράμματος θα έπρεπε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο και το βράδυ να μας πήγαινε ο Πίτερ στο φως και ήχος στο Ναό του Καρνάκ. Βάζοντας τυχαία το google maps για να δω πόσο χρόνο έχουμε μέχρι το ξενοδοχείο, αντιλαμβάνομαι πως ο Πίτερ δεν πηγαίνει στο ξενοδοχείο αλλά προς άλλη κατεύθυνση. Google translator και ρωτάω τον ξεναγό που πάμε και μου λέει μία απόσταση 1 ώρας μακριά σε άλλους ναούς. Με τα πολλά ο ξεναγός ήθελε να μας πάει εκεί και να μας βάλει να τον πληρώσουμε επιπλέον χρήματα, καθώς δεν ήταν στο πρόγραμμά μας. Έπρεπε να ήμασταν συνεχώς υποψιασμένοι μαζί του.
Όπως καταλαβαίνετε επενέβη τηλεφωνικώς ο Ζαχαρίας, τον πληρώσαμε για μία μέρα και δεν τον ξαναείδαμε.
Και μιας και πιο πάνω έγραψα για ίντερνετ να αναφέρω πως με το πρόγραμμα που έχω στην Vodafone με 13€ επιπλεόν την ημέρα είχα κανονικά το πρόγραμμά μου στην Αίγυπτο. Είναι ακριβό για 5 μέρες αλλά για επαγγελματικούς λόγους το χρειαζόμουν.
Φτάνοντας μεσημέρι στο ξενοδοχείο φάγαμε με 8€ το άτομο σε έναν εξαιρετικό μπουφέ και έπειτα χαρήκαμε την πισίνα που ήταν δίπλα στον Νείλο. Στιγμές χαλάρωσης σε ένα μαγικό τοπίο.
Το απόγευμα ο Πίτερ ήρθε και μας πήρε για το φως και ήχος στο ναό του Καρνάκ και από εκείνη τη στιγμή έγινε ο νέος Ζαχαρίας. Μας ξεναγούσε παντού με το google translator. Δεν έχω λόγια για να περιγράψω την βραδινή εμπειρία στο ναό του Καρνάκ. Δείτε απλά τις φωτογραφίες που παραθέτω για να καταλάβετε.
Το Λούξορ είναι πραγματικά τουριστικό μέρος προσεγμένο, καθαρό. Καμία σχέση με το Κάιρο. Φεύγοντας από τον Ναό πήγαμε με τον Πίτερ στον παραποτάμιο δρόμο να περπατήσουμε. Γεμάτο μαγαζάκια βαρκούλες σαν το Φλοίσβο ας πούμε, αλλά με πολλά ξυπόλητα παιδάκια που ζητάνε μπαξίσι.
Πέμπτη μέρα
Συνολικός ύπνος 3 ώρες. Πως να κοιμηθείς σε ένα τόσο ωραίο μέρος. Περάσαμε σχεδόν όλο το βράδυ δίπλα στο Νείλο, στο ξενοδοχείο, να μιλάμε. Το πρωί είχαμε ζητήσει από τον Πίτερ να έρθει όσο πιο αργά γίνεται και ήρθε στις 12.00.
Ανατολική Όχθη σήμερα και πρώτη στάση ο ναός του Καρνάκ να τον δούμε και μέρα. Άλλη η μαγεία του τη νύχτα. Δεν είχε και τους 40 βαθμούς τη νύχτα, να τα λέμε και αυτά. Ο Ναός του Καρνάκ υπήρξε ο μεγαλύτερος χώρος λατρείας της αρχαιότητας. Ο Ναός με τον υπόστυλο χώρο με τις 134 κολώνες, το ιερό και τη θεία λίμνη, έχει να επιδείξει 18 ξεχωριστούς ιερούς χώρους. Αποτελεί τον πιο σημαντικό και πολυτελή ναό στις αρχαίες Θήβες. Στην είσοδο του ναού του Καρνάκ, οι σφίγγες με τα κεφάλια κριαριού υποδέχονται τους επισκέπτες στην πιο εντυπωσιακή «λεωφόρο» της αρχαιότητας. Πουθενά στον κόσμο δεν θα συναντήσει κανείς συγκρότημα ναών πιο δαιδαλώδες κι εντυπωσιακό.
Έπειτα συνεχίσαμε στο ναό Λούξορ που είναι αφιερωμένος στον θεό Άμμωνα με τα αγάλματα του Ραμσή του Β΄ στην είσοδο. Στη θέαση των ναών του Λούξορ και του Kαρνάκ ο ταξιδιώτης αντιλαμβάνεται τη μοναδικότητά τους. Θα το γράψω ξανά και ξανά. Ήταν εκπληκτικό το Λούξορ και δεν είδαμε και την κοιλάδα των βασιλισσών ούτε κάναμε την βόλτα με τα αερόστατα. Τι να πρωτοκάνουμε..
Από εκεί συνεχίσαμε στην παραδοσιακή αγορά στο Λούξορ, βόλτα με το αμάξι. Βρε Πίτερ άσε μας να περπατήσουμε λίγο, τίποτα ο Πίτερ, τελικά παρκάραμε και πήγαμε όλοι μαζί για παζάρια. Το καλύτερο παζάρι το έκανε η κολλητή. Βρίσκει 2 πασμίνες να αγοράσει. 600 λίρες της λέει ο μαγαζάτορας και ξεκινάει η κολλητή τα παζάρια μαζί του, για καλύτερη τιμή. Τελικά τις πήρε 700 λίρες. Ακόμα την κοροϊδεύουμε για αυτό.
Από εκεί στον παραποτάμιο δρόμο για παραδοσιακό φαγητό και να δούμε το ηλιοβασίλεμα. Μαγικές εικόνες. Πριν φύγουμε ήπιαμε έναν φυσικό χυμό γκουάβα και ο Πίτερ αργά το απόγευμα μας πήρε για το αεροδρόμιο.
Αεροδρόμιο Λούξορ: φεύγοντας πετύχαμε μάλλον πολλά γκρουπ που αναχωρούσαν και επειδή οι έλεγχοι ήταν αυστηροί ακόμα και για να μπούμε στο αεροδρόμιο περιμέναμε 30’. Ακόμα και για να φτάσουμε στο gate μας πήρε πάνω από ώρα.
Ήρθε η ώρα της επιστροφής. Έπρεπε να αλλάξουμε πτήση στο Κάιρο και από εκεί Αθήνα 07.00 προσγειωθήκαμε. Στις 8.30 ήμουν ήδη στο γραφείο και στις 17.00 ήμουν κέντρο Αθήνας για το μεταπτυχιακό. Τα ταξίδια δίνουν ενέργεια.
Μερικά σχόλια:
Αν βρεθείτε μέχρι Λούξορ θα ήταν ενδιαφέρον να πάρετε ένα ποταμόπλοιο για Ασουάν και να μείνετε και εκεί μερικές μέρες και όχι να ξαναεπιστρέψετε όπως θα κάνουμε εμείς.
Η Aegean έβγαλε πτήσεις απευθείας για Λούξορ. Το σκέφτονται να τις ακυρώσουν λόγω της κρίσης στη Μέση Ανατολή παρόλο που υπάρχει ζήτηση, οπότε ίσως να ήταν πιο βολικό και φθηνό πτήση Λούξορ Αθήνα.
Σεβαστό ποσοστό ταξιδιωτών παθαίνει γαστρεντερίτιδα. Προετοιμαστείτε κατάλληλα με φάρμακα. Ήμουν ένα από αυτά και τα φάρμακα που είχα μαζί μου είχαν λήξει από το 2019!
Εγώ θα έμενα άλλη μία μέρα ή και παραπάνω Κάιρο για να κάνω κρουαζιέρα στο Νείλο, να περπατήσω λίγο παραπάνω.
Το tripadvisor προτείνει καλούς ξεναγούς για το Λούξορ. Στο Κάιρο είναι ωραίο να έχεις ελληνόφωνα ξεναγό και σχετικά οικονομικό.
Αν ξαναπήγαινα Αίγυπτο θα το δοκίμαζα χειμώνα. Πολλή η ζέστη ειδικά στο Λούξορ μέσα στα αρχαία…
Το ταξίδι συνολικά μας βγήκε €1.050 το άτομο, με σπατάλες σε αλκοόλ (συμπεριλαμβάνονται 470€ αεροπορικά εισιτήρια, 200€ ακριβά ξενοδοχεία, 200€ φοιτητικά εισιτήρια σε μουσεία & ξεναγοί & οδηγοί). Το φαγητό και τα ούμπερ εκεί είναι φθηνά.[/chapter]
Καλημέρα!!! Θα επισκεφτούμε και μείς την Αίγυπτο 25/11-01/12
Θα μπορούσα να εχω και γώ το τηλέφωνο του Ζαχαρια παρακαλώ;;;
Εκπομπές Travelstories
