Τι θα απογίνουν τα ταξίδια αν επιστρέψουμε στη δραχμή?

[varioAthens]

Αχ εχω ταξιδεψει κι εγω με TWA… επισης, παντα βρισκαμε εξυπνους τροπους να βγαλουμε λιγο παραπανω συναλλαγμα απο το κανονικο… μεχρι και σε φοδρα ρουχου

 

[fotast]

Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι.

Θυμίζω στους παλιότερους τη διαδικασία την οποία ακολουθούσαμε όταν επρόκειτο να ταξιδέψουμε στο εξωτερικό. Τα παρακάτω καλό είναι να τα γνωρίζουν και οι νεώτεροι.

Κατ’ αρχήν ελέγχαμε το διαβατήριο. Αν είχαμε. Αν δεν είχαμε προσπαθούσαμε να το εκδώσουμε. Αν ήταν ομαλή η κατάσταση καταφέρναμε να αποκτήσουμε το πολυπόθητο ταξιδιωτικό έγγραφο. Αν πέφταμε σε καμιά χούντα ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού δεν μπορούσε να βγάλει διαβατήριο. Γι’ αυτούς το ταξίδι ή μάλλον το όνειρο του ταξιδιού τελείωνε εκεί.

Για τους υπόλοιπους, οι οποίοι είχαν το διαβατήριο, μερικές ημέρες πριν από το ταξίδι, με το διαβατήριο στο χέρι πήγαιναν στην Τράπεζα της Ελλάδος και παραλάμβαναν το επιτρεπτό συνάλλαγμα (υπενθυμίζω το πολύ χαμηλό όριο μετατροπής δραχμών σε συνάλλαγμα) συνήθως σε δολάρια (και Ιταλία να πήγαινες το συνάλλαγμα το έπαιρνες συνήθως σε δολάρια).

Όπως έφευγες, στο τελωνείο δήλωνες το συνάλλαγμα που είχες μαζί σου, καθώς και διάφορα πράγματα αξίας (φωτογραφική μηχανή, ο αριθμός της οποίας αναγραφόταν στο διαβατήριό σου κλπ)

Με δεδομένο το ελάχιστο συνάλλαγμα το οποίο διέθετες, στο ταξίδι σου την έβγαζες αρκετά μίζερα. Μέτραγες μέχρι και το τελευταίο σεντς. Επίσης φανταστείτε και τη χασούρα από τις συνεχείς αλλαγές νομισμάτων.

Δραχμή είδα για πρώτη φορά να αναρτάται σε ανταλλακτήριο στο εξωτερικό, στη Βενετία το έτος 1996. Μέχρι τότε ήταν το απόλυτα άγνωστο νόμισμα.

Κάποια στιγμή ερχόταν η ώρα της επιστροφής. Είτε στο τελωνείο του αεροδρομίου, εάν επέστρεφες με αεροπλάνο, είτε στο καράβι όταν έμπαινε στα χωρικά ύδατα, ή στα λοιπά τελωνεία στριμωχνόσουν με τις ώρες προκειμένου να δηλώσεις το συνάλλαγμα το οποίο επέστρεφες στη χώρα. Αυτό ήταν νόμιμο, μπορούσες να το καταθέσεις στην τράπεζα και να το επανεξαγάγεις σε επόμενο ταξίδι σου.

Κατά καιρούς είχα ζήσει διάφορες τραγελαφικές καταστάσεις, με την ιστορία του συναλλάγματος, με τις οποίες ακόμα και τώρα, ύστερα από τόσα χρόνια, χτυπιέμαι κάτω από τα γέλια. Π.χ. φίλος, μανιώδης κυνηγός συναλλάγματος, αφού είχε πάρει δολάρια με το δικό του διαβατήριο, πήρε και το διαβατήριο της μάνας του και πήρε και με αυτό συνάλλαγμα ελπίζοντας ότι δεν θα γίνει κάποια στιγμή διασταύρωση στοιχείων για το αν το διαβατήριο αυτό δεν είχε ταξιδέψει ή/και δεν θα τον έλεγχαν στο τελωνείο για το ποσό του συναλλάγματος το οποίο εξήγαγε (το είχε κρύψει σε απόκρυφα σημεία του σώματος. Όμως στο αεροδρόμιο ήρθε με το διαβατήριο της μάνας του και όχι με το δικό του. Θα πετάγαμε δύο άντρες και δύο γυναίκες, για Ρώμη με την TWA. Φανταστείτε την έκπληξη και τους μορφασμούς της Αμερικανίδας, όταν στα χέρια της είχε τρία γυναικεία διαβατήρια και ένα αντρικό. Τελικά κατάφερε να μην πετάξει, ούτε αυτός, ούτε το συνάλλαγμα.

Αυτά τα ολίγα και «ωραία» θυμάμαι για τα ταξίδια στην εποχή της δραχμής …

Δύο μικρές προσθήκες(από ότι έχω ακούσει από πιο παλιούς):

-Οι πιστωτικές κάρτες που κυκλοφορούσαν ήταν πολύ λίγες(δεν είχαν 2-3 πιστωτικές κάρτες ο καθένας όπως σήμερα).Αλλά ακόμη και αυτοί που είχαν δεν μπορέσουν να ξοδέψουν απεριόριστα στο εξωτερικό.Το ποσό μετρούσε στο συνολικό όριο του συναλλάγματος η ήταν ελάχιστα ποιο πάνω από αυτό.
-Υπήρχε η υπηρεσία προστασίας εθνικού νομίσματος(αστυνομία),έκανε ελέγχους σε αεροδρόμια,λιμάνια κτλ.Συνήθως μετά από καταγγελίες οτι ο τάδε φεύγει με παραπάνω συνάλλαγμα.

 

[soudianos]

gelf. Εισιτήριο με επιστροφή εντός μηνός για να είχε κάποια πολύ μικρή έκπτωση.

 

[Yorgos]

Δύο μικρές προσθήκες(από ότι έχω ακούσει από πιο παλιούς):

-Οι πιστωτικές κάρτες που κυκλοφορούσαν ήταν πολύ λίγες(δεν είχαν 2-3 πιστωτικές κάρτες ο καθένας όπως σήμερα).Αλλά ακόμη και αυτοί που είχαν δεν μπορέσουν να ξοδέψουν απεριόριστα στο εξωτερικό.Το ποσό μετρούσε στο συνολικό όριο του συναλλάγματος η ήταν ελάχιστα ποιο πάνω από αυτό.
-Υπήρχε η υπηρεσία προστασίας εθνικού νομίσματος(αστυνομία),έκανε ελέγχους σε αεροδρόμια,λιμάνια κτλ.Συνήθως μετά από καταγγελίες οτι ο τάδε φεύγει με παραπάνω συνάλλαγμα.

Nα πούμε ότι αυτά ισχύουν σήμερα κανονικότατα σε χώρες με μικρά αποθέματα συναλλάγματος. Η κοπέλα μοτ για να ταξιδέψει για παράδειγμα πρεπει να κάνει αίτηση τουλάχιστον 9 μήνες πριν, αν είναι τυχερή να πάρει έγκριση, να της δοθεί η άδεια αγοράς εισιτηρίου και να της δοθεί κι ένα μικρό ποσό συναλλάγματος, το οποίο δεν αρκεί ούτε για ζήτω. Πρέπει να δηλώσει από πριν πού θα πάει, πού θα μείνει και πού θα τα ξοδέψει, ενώ επιστρέφοντας στη χώρα της ψάχνεται εξονυχιστικά. Όλα αυτά αν βρει εισιτήριο να βγει διότι υπάρχει τέτοια ζήτηση (αφού όλοι θέλουν να βγουν ώστε να μπορέσουν να αποκτήσουν συνάλλαγμα, δεν υπάρχει άλλος τρόπος) που ακόμη και 8-10 μήνες πριν εισιτήριο δε βρίσκεις.

 

[fotast]

Nα πούμε ότι αυτά ισχύουν σήμερα κανονικότατα σε χώρες με μικρά αποθέματα συναλλάγματος. Η κοπέλα μοτ για να ταξιδέψει για παράδειγμα πρεπει να κάνει αίτηση τουλάχιστον 9 μήνες πριν, αν είναι τυχερή να πάρει έγκριση, να της δοθεί η άδεια αγοράς εισιτηρίου και να της δοθεί κι ένα μικρό ποσό συναλλάγματος, το οποίο δεν αρκεί ούτε για ζήτω. Πρέπει να δηλώσει από πριν πού θα πάει, πού θα μείνει και πού θα τα ξοδέψει, ενώ επιστρέφοντας στη χώρα της ψάχνεται εξονυχιστικά. Όλα αυτά αν βρει εισιτήριο να βγει διότι υπάρχει τέτοια ζήτηση (αφού όλοι θέλουν να βγουν ώστε να μπορέσουν να αποκτήσουν συνάλλαγμα, δεν υπάρχει άλλος τρόπος) που ακόμη και 8-10 μήνες πριν εισιτήριο δε βρίσκεις.

Για Βενεζουέλα μιλάς τώρα ή για Κούβα;Η και οι δύο το ίδιο είναι;

 

[kabamarou]

Δηλαδή φιλοξενείς και φιλοξενείσαι από ανθρώπους που δεν έχεις όρεξη να δεις; Κι αυτό λέγεται διακοπές; Ή μουρλοκομείο;

διακοπές ανάγκης

Kαλα και το νας πας φιλοξενουμενος τα εχει τα εξοδα του… Αν δεν εισαι τσιπης, και δωρα θα πας, και κερασματα θα κανεις, οποτε δεν εξοικονομεις και κατι σοβαρο.

Κοίτα υποθετικά αν ένα ζευγάρι για παράδειγμα έδινε 60€ την ημέρα σε ένα ξενοδοχείο συν 40€(λίγα βάζω) για φαγητό από έξω στις 5 ημέρες είναι 500€. Αν πας ένα δώρο με 30€ και κεράσεις και κανά 5 φορές(λέμε τώρα) καφέ μπίρα η ποτό στο ζευγάρι που θα φιλοξενηθείς πας στα 80€ ,άντε να δώσεις και 50€(λέμε τώρα) για να συνεισφέρεις και στα φαγητά του σπιτιού και πας στα 150€.Οπότε ακόμη και large να είσαι γλιτώνεις 350€ τουλάχιστον στο 5ημερο. Αν είσαι τσίπης η απένταρος όπως οι περισσότεροι που φιλοξενούνται ακόμη περισσότερα

 

[AROUND THE WORLD]

Δυο απορίες:1)To 1998 και το 2000(επί δραχμής) ταξίδεψα στο εξωτερικό και μάλιστα εκτός Ε.Ε. και δε συνάντησα τίποτα απ' όλα αυτά...το διαβατήριο εκδόθηκε γρήγορα και πολύ πιο φτηνά από τώρα ( μετά την 11/9 κυριολεκτικά μας ξεψαχνίζουν ),δε δήλωσα αριθμό κάμερας, δε μου είπαν για όριο συναλλάγματος ,δε δήλωσα που θα μείνω, δεν είδα αστυνομία ελέγχου συναλλάγματος(!!!!)...αυτά συνέβαιναν πολύ παλιά(δεκαετία "70?) και δεν άλλαξαν λόγω ευρώ ή Ε.Ε. μη γράφεται ότι να 'ναι.
2)Ποιος είναι αυτός ο τσίπης που διαβάζω συνέχεια?

 

[emouli]

Ο τσίπης: ο τσιγγούνης, ο καρμίρης, ο σπάγκος, ο σπαγκοραμμένος αλλά και ο φτηνιάρης (ή αν το τραβήξουμε κι άλλο) ο φτωχομπινές, ο φτωχομπινεδιάρης. Αυτά.

 

[AROUND THE WORLD]

Ο τσίπης: ο τσιγγούνης, ο καρμίρης, ο σπάγκος, ο σπαγκοραμμένος αλλά και ο φτηνιάρης (ή αν το τραβήξουμε κι άλλο) ο φτωχομπινές, ο φτωχομπινεδιάρης. Αυτά.

μάλλον από το αγγλικό cheap?είστε καταπληκτικοί!!

 

[emouli]

Μάλιστα! Ε, να δανειστούμε κι εμείς καμιά λεξούλα από τους Άγγλους, όχι μόνο να δίνουμε.

 

[AROUND THE WORLD]

να συμπληρώσω στο προηγούμενο ποστ μου ότι το ευρώ σίγουρα διευκολύνει τα ταξίδια όμως έφερε και τα διακοποδάνεια...τρομάρα μας!

Μάλιστα! Ε, να δανειστούμε κι εμείς καμιά λεξούλα από τους Άγγλους, όχι μόνο να δίνουμε.

και χαρακτηρίζει όλη τη Μ.Β. βόρεια η τσιγκουνιά και στο νότο...άσε μην αναφερθώ νομίζω όλοι καταλαβαίνουμε

 

[fotast]

Δυο απορίες:1)To 1998 και το 2000(επί δραχμής) ταξίδεψα στο εξωτερικό και μάλιστα εκτός Ε.Ε. και δε συνάντησα τίποτα απ' όλα αυτά...το διαβατήριο εκδόθηκε γρήγορα και πολύ πιο φτηνά από τώρα ( μετά την 11/9 κυριολεκτικά μας ξεψαχνίζουν ),δε δήλωσα αριθμό κάμερας, δε μου είπαν για όριο συναλλάγματος ,δε δήλωσα που θα μείνω, δεν είδα αστυνομία ελέγχου συναλλάγματος(!!!!)...αυτά συνέβαιναν πολύ παλιά(δεκαετία "70?) και δεν άλλαξαν λόγω ευρώ ή Ε.Ε. μη γράφεται ότι να 'ναι.
2)Ποιος είναι αυτός ο τσίπης που διαβάζω συνέχεια?

Οι περιορισμοί στο συνάλλαγμα υπήρχαν πρίν από την είσοδο στην ΕΕ(ΕΟΚ τότε) το 1981.Φυσικά και δεν υπήρχε πρόβλημα με δραχμή και μέχρι το Ευρώ καθώς τα οικονομικά ήταν καλύτερα ή νομίζαμε ότι ήταν καλύτερα.
Αυτά που λέμε δεν είναι εντελώς άκυρα αλλά πιθανά σενάρια με ένα αδύνατο τοπικό νόμισμα.