ΕΡΣΗ
Member
Αχ τι μου θυμησες τωρα! Διαθετουμε ως οικογενεια (ολοι μαζι) υπερενενηντακοτουτη θεια, μητερα, γιαγια την οποια αγαπαμε ολοι μας παρα πολυ. Η εν λογω θεια μου εχει παθος με την μαγειρικη και τη ζαχαροπλαστικη. Παντα υπαρχει κατι στο σπιτι να τραταρει τον απροσμενο επισκεπτη. Ο εγγονος της εμφανιζεται μια ημερα να της κανει επισκεψη και η ιδια εχει ετοιμασει να του προσφερει λουκουμαδες μια που ξερει οτι τους λατρευει. "Πηγαινε να τους βαλεις μονος σου. Ειναι στην κουζινα και το σιροπι στη μικρη κατσαρολα" του λεει.
Ο νεος πηγαινει στην κουζινα, ανακαλυπτει τους λουκουμαδες μεσα σε ενα πυρεξ στο φουρνο βαζει και απο πανω σιροπι, φτιαχνει και ενα τσαι και με το δισκο του γυριζει στο σαλονι για να δει τη γιαγια του. Δοκιμαζει τον λουκουμα ενωπιον της γιαγιας και δυστυχως ο λουκουμας ειναι λυσσα στο αλατι και τα πραγματα εχουν γινει χειροτερα με τον φριχτο συνδυασμο του θυμαρισιου μελιου απο πανω. Ο νεος, ευγενης και με τροπους, δε θελει να κακοκαρδισει τη γιαγια του η οποια απ' οτι φαινεται λογω ηλικιας, εχει αρχισει να ξεκουτιαινει και αντι για ζαχαρι βαζει αλατι στους λουκουμαδες, οποτε τι να κανει; τους τρωει οπως οπως πινοντας αφθονο τσαι. "Πως ειναι οι λουκουμαδες; Τους πετυχα οπως σου αρεσουν;" ρωταει με ενδιαφερον η στοργικη γιαγια. "Καταπληκτικοι οπως παντα." απαντα με βαρια καρδια (και στομαχι) ο νεος. Κακην κακως τους τρωει ολους -ειχε βαλει και πολλους γιατι του αρεσουν ειπαμε- και πλεον η γιαγια σηκωνεται να παει αυτη το δισκο στην κουζινα. Μολις εχει μπει στην κουζινα ο νεος ακουει να του φωναζει: "Μα παιδακι μου εσυ εφαγες τον μπακαλιαρο που ειχα τηγανισει για το βραδι με μελι...." και μετα συμπληρωνει" Μα πως δεν το πηρες χαμπαρι; Λυσα θα ηταν! Μηπως υπαρχει καποιο προβλημα; αν συνεχιστει αυτο, ισως θα πρεπει να το κοιταξεις..."
Last edited by a moderator:
